Пилори

Пилори
Пилори; Πυλωροί
	Местоположба во областа Пилори Местоположба на Пилори во Општина Гребен и областа Западна Македонија
	Координати: 40°01′N 21°08′E / 40.017° СГШ; 21.133° ИГД
Земја	Грција
Област	Западна Македонија
Округ	Гребен
Општина	Гребен
Најм. вис.	780 м
Население (2011)
• Општ. един.	69
Час. појас	EET (UTC+2)
• Лето (ЛСВ)	EEST (UTC+3)
Пошт. бр.	51100
Повик. бр.	24620

Пилори (грчки: Πυλωροί, Пилори) — село во Гребенско, Егејска Македонија, денес Грција^[2]. Во 2011 година селото броело 69 жители.

Географија и местоположба

Селото се наоѓа на 30 километри источно од градот Гребен на надморска височина од 780 м. На околу три километра на северозапад од него в минатото се наоѓало селото Колокитаки.

Историја

За време на Османлиското Царство

Кон крајот на XIX век Пилори е грчко христијанско село во нахијата Венци на Кожанската Каза на Османлиското Царство. Според грчкиот конзулат во Еласона од 1904 година во Пилори имало 140 Грци христијани.^[3]

Во селото има неколку храмови од ХІХ век, меѓу кои се истакнува централната селска црква „Успение на Пресвета Богородица“, изградена во 1881 година. На нејзиниот празник, 15 август (Голема Богородица), се одржува годишниот селски собор.^[4] Црквата „Свети Апостоли“ во Пилори е прогласена за заштитен историски споменик во 1987 година.^[5]

Во Грција

За време на Првата балканската војна во 1912 година во селото влегува грчка војска и за време на Втората балканска војна во 1913 година Пилори станува дел на Кралството Грција.

Демографија

Неговото население до 1913 веројатно го сочинувале Грци муслимани. К’нчов воопшто не го спомнува. Во пописот од 1913 година евидентирани се 95 жители, а во 1920 година 99 жители. По присилното иселува на Грците муслимани во 1923 година по сила на Лозанската конвенција, во селото биле доселени 50 бегалски семејства со 198 жители колку што броело селото на пописот во 1928 година^[6].

Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:

Година	1940	1951	1961	1971	1981	1991	2001	2011	2021
Население	246	225	283	175	166	203	146	69

Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија

Стопанство

Населението во селото произведува жито, тутун и други земјоделски производи, а делумно се занимава и со сточарство.

Наводи

↑ „Попис на населението од 2011 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
↑ „Πυλωροί“. Η πόλη και τα χωριά του Νομού Γρεβενών. 2015-01-19. Архивирано од изворникот на 2015-01-19. Посетено на 2017-03-20.
↑ Σπανός, Κώςτας. "Η απογραφή του Σαντζακίου των Σερβίων", in: "Ελιμειακά", 48-49, 2001.
↑ „Официјално мрежно место на бившата општина Венци“. Архивирано од изворникот на 2014-05-02. Посетено на 2017-03-20.
↑ „ΥΑ ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Β1/Φ36/51770/1233 π.ε./26-1-1987 – ΦΕΚ 271/Β/2-6-1987“. Διαρκής κατάλογος κηρυγμένων αρχαιολογικών τόπων και μνημείων. Архивирано од изворникот на 2020-07-28. Посетено на 2017-03-20.
↑ Симовски, Тодор (1998). Населените места во Егејска Македонија. 1. Скопје. стр. 127.

Надворешни врски

Портал на Општина Гребен

[census11-1] „Попис на населението од 2011 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.

[Η_πόλη_και_τα_χωριά_του_Νομού_Γρεβενών-2] „Πυλωροί“. Η πόλη και τα χωριά του Νομού Γρεβενών. 2015-01-19. Архивирано од изворникот на 2015-01-19. Посетено на 2017-03-20.

[3] Σπανός, Κώςτας. "Η απογραφή του Σαντζακίου των Σερβίων", in: "Ελιμειακά", 48-49, 2001.

[4] „Официјално мрежно место на бившата општина Венци“. Архивирано од изворникот на 2014-05-02. Посетено на 2017-03-20.

[Διαρκής_κατάλογος-5] „ΥΑ ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Β1/Φ36/51770/1233 π.ε./26-1-1987 – ΦΕΚ 271/Β/2-6-1987“. Διαρκής κατάλογος κηρυγμένων αρχαιολογικών τόπων και μνημείων. Архивирано од изворникот на 2020-07-28. Посетено на 2017-03-20.

[Todor-6] Симовски, Тодор (1998). Населените места во Егејска Македонија. 1. Скопје. стр. 127.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]