Βλέπω...

Συχνά κοιτώ πίσω απ΄το παράθυρο

κι όμως αυτό που φαίνεται δεν είναι έτσι

είναι λευκό, γκρι ή κάτι άλλο...

είναι αυτό που βλέπω;

Οι διαστάσεις των πραγμάτων

είναι σίγουρα αυτές

και το φως του ορίζοντα εκεί

σημάδια της αλήθειας που υπήρξε

που πέρασε και υπάρχει...

Απέναντι

δυο μορφές απέναντι, στο ίδιο τραπέζι

αλλαγμένες, αλλοιωμένες στο πέρασμα του χρόνου

χωρίς ενέργεια, χωρίς επιθυμία

μια παρούσα απουσία κι ένα άδειο κάθισμα

μια μικρή στιγμή που πέρασε και χάθηκε

μια άλλη που ίσως έρθει...