zondag 28 september 2014

Over grenzen.

Het was vandaag weer zo'n dag dat ik zie als een cadeautje.
Heerlijk zonnig het was genieten en natuurlijk uitstekend weer om met de fiets op pad te gaan. 


Een bezoek aan een pompoen boerderij in het buitengebied van Enschede was onderdeel van onze tocht.




Genieten van al die kleuren modellen en zo mooi tentoongesteld.


Lampionnetjes zonnebloem en pompoen echt de laatste kleurrijke planten uit de natuur.


Een bankje wat er staat gezellig te zijn.

Vandaar uit verder op de fiets en voor je het weet sta je in Duitsland.



Het Witte Veen.

Een prachtig natuurgebied dat geen landsgrenzen kent.
Alle wetenswaardig heden staan er op het bord te lezen in het Duits en Nederlands


Ook deze route die je zonder problemen kunt fietsen van het ene naar het andere land.


                 Waar de maisvelden net zo groot en hoog zijn als in Nederland. 



De natuur z'n gang kan gaan en de schotse hooglanders rustig lopen te grazen.




Hoe anders zijn de grenzen elders op de wereld waar de mensen achter prikkeldraad wachten en hopen aan de andere kant van die draad rustig te kunnen leven.

De gezichtjes van de kinderen maar ook van hun ouders spreken boekdelen ik kan het nog steeds niet begrijpen wat mensen elkaar aandoen.

Dat waren mijn gedachten vanmiddag als je zo van de ene naar de andere kant van de grens kunt fietsen zonder prikkeldraad of dat je door iemand wordt aangehouden.

Dan heb je toch wel geluk om in dit landje te wonen  en te kunnen gaan en staan en doen en laten wat je wilt.



Want ook aan dit rolletje wordt soms gewerkt.
Ik wil toch echt proberen om het deze week af te maken.

En dan kom je thuis zet de radio aan en schrikt dat kan toch niet waar zijn was mijn eerste reactie.
In het dorp Haaksbergen waar ik geboren en getogen ben is een vreselijk ongeluk gebeurd.

Een rustig dorp hier 20 km vandaan een verschrikkelijk einde van zo'n zonnig begonnen dag.

Ik wens daarom ook iedereen die de komende  tijd een steuntje in de rug gebruiken kan heel veel sterkte toe.

Groeten
Marga


















zondag 21 september 2014

De draad en wat er meeging.

Ik had even tijd nodig om DE DRAAD van het dagelijkse leven op te pakken.

Inmiddels gaat hier in huis alles weer gewoon z'n gangetje en wil ik even laten zien waar wij zoal hebben rond gehangen.

                                   Heb je even tijd?

Het begon in Brabant waar wij hebben gefietst in de Loonse en Drunense duinen.



Een gezellig bezoek aan haar hebben gebracht en het Vesting stadje Heusden hebben bezocht.


Hele kleine straatjes met prachtige huisjes en een voordeur met zo'n mooie bovenkant.
Dat kom je niet in iedere stad tegen.

En dan verder.
Een keer per jaar wil ik de zee zien met ouders geboren in Haarlem en IJmuiden zal het wel in mijn genen zitten.
En die zee zie ik het liefst in Zeeland.
Heerlijk op een camping en van daaruit wandelen langs de zee en fietsen door de duinen heel gewoon maar voor mij heel bijzonder.



Dit is dan geen plaatje van de zee maar een quilt die ik tegenkwam tijdens een fietstocht op de open dagen tentoonstelling in Oostkapelle.

Ook Zeeuws Vlaanderen stond op ons lijstje en dan met name Brugge en Gent.


En kijk op de fiets zie je veel meer.
Af en toe de fiets parkeren en lopen maar Brugge is zo mooi.


Oude huizen aan het water.



En kleine nauwe doorgangen.
Ik verbaas mij er altijd over hoe ze dit vroeger voor elkaar hebben gekregen.

En dan een bezoek aan Gent
 want het lijstje was nog niet compleet afgewerkt.



Ook een stad die echt de moeite waard is om eens te gaan bekijken.


En kijk toch wat een prachtig terras en de boot voor de deur.

Er zijn nog heel veel meer foto's gemaakt maar dat zou een beetje teveel worden.

Toch nog even een paar plaatjes wat er zoal mee ging op reis.


De benodigd heden voor dit kleine merk lapje van een patroontje dat ik kreeg van Wilma.
En alle benodigd heden bij elkaar is het dit merklapje geworden
Zo leuk om te doen nu nog verder afwerken en ophangen.


Garen en naalden om te breien ter afwisseling van kruisjes borduren.
En ook dat is goed gelukt.

En tenslotte mijn merklap/randjes rolletje.



Ook daar is aan gewerkt en ik ben bijna aan het eind van het stofje.
Dus iets om de volgende keer te laten zien.

De herfst is in aantocht ik kan mij erop verheugen om  weer in alle rust op mijn kamertje met quiltwerk aan de slag te gaan.
Iets wat ik de laatste tijd met dat mooie weer nogal verwaarloost heb.

Fijne week
Groeten
Marga