Een jaar voorbij.

Wakker worden de gordijnen open doen en dan sneeuw zien mooier kan toch niet aan het eind van een jaar.
Een prachtige witte tuin dat was wat ik vanmorgen zag.

Dit is niet onze achtertuin maar wel een plaatje van een plek hier in de buurt waar je heerlijk kunt wandelen.

2014 een jaar waarin mooie en minder mooie dingen voorbij zijn gekomen maar waar ik ook met een tevreden gevoel op terugkijk.

De reacties op mijn blog, de eerste stapjes van een kleinkind, de logeerweek met de andere kleinkinderen, het rommelen in onze tuin, het zoeken naar de juiste lapjes voor weer een nieuw project, en het borduren van mijn randjesrol het waren allemaal mooie dingen die mij dit jaar zijn overkomen.

Dingen die je helpen om ook de mindere dagen in het jaar goed door te komen.

Ik kijk dan ook uit naar 2015 om in het nieuwe jaar quiltwerkstukken  af te maken maar ook om met nieuwe ontwerpen aan de slag te gaan.

En wens iedereen een goed creatief maar vooral een gezond nieuw jaar toe. 

Fijne jaarwisseling.

Marga

Dank.

Dank voor de lieve woorden n.a.v. mijn vorig blogje.

Gisteren hebben wij haar na een mooie kerkdienst begraven bij haar man en twee dochtertjes.
Het was een bijzonder iemand en een lieve vriendin waar ik een voorbeeld aan kan nemen.

Haar wens was het om door te gaan met het leven en er iets van te maken.

Dat probeer ik ook daarom wens ik iedereen fijne Kerstdagen toe.

De kerstboom heeft een plekje gekregen in onze kamer. 

En het grotje ooit door manlief gemaakt en de beeldjes staan er onder.

Het staat er allemaal heel vredig en vrede op deze aarde is een grote wens van mij.

De quilt met rode neuzen hangt aan de muur ook al zal het geen echt rode neuzen weer worden want op sneeuw hoeven  wij niet te rekenen.

Voor volgend jaar wens ik iedereen heel veel geluk gezondheid en creativiteit toe.

Groeten

Marga

Afscheid.

Manlief en ik zijn even stil.

Onze lieve vriendin is overleden.

Jarenlang hebben wij lief en leed met elkaar kunnen delen.
Alles was bespreekbaar.

Wij moeten afscheid nemen van een bijzonder persoon en gaan haar missen.

                                                Marga

Lief.

Vanmorgen kreeg ik zomaar dit envelopje.

Een verrassing van een handwerk vriendin met de boodschap 

thuis openmaken.

Dit was de inhoud.

Een kadobon die ik bij Haar  kan besteden.

Daar zal ik geen moeite mee hebben. 

Lieve geefster bedankt voor dit onverwachte presentje.

Groeten

Marga

Ik wil.

IK WIL.

Het waren deze twee woorden die vanmorgen door mijn hoofd spookte.

De eerste keer dat ik de de woorden "ik wil" uitsprak  was in 1968 en daar heb ik nog steeds geen spijt van.

Veel hadden wij niet maar samen een eigen huisje en een dak boven ons hoofd was toen voor ons het allerbelangrijkste.

Maar nu ik wil nog zoveel meer.
Misschien moet ik mij daarvoor schamen maar?

Ik wil een leuke oma zijn ook al wonen de 5 kleinkinderen niet om de hoek.
Ik wil eigenlijk nog vaker een vriendin bezoeken die erg ziek is.
Ik wil het contact met de andere vriendinnen ook onderhouden.
Ik wil mijn huis een beetje netjes houden.
Ik wil nog meer quilten breien haken en borduren.
Ik wil weer eens wat kleding voor mijzelf gaan maken.
Ik wil op de fiets genieten van de natuur en werken in onze tuin.
Ik wil nog een paar quilts maken voor mijn kleinkinderen en droomdekentjes.

En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Kortom ik wil teveel want er zijn maar 24 uur in een dag.

Dus wil ik mij voornemen om volgend jaar eens wat minder "te willen" maar gewoon dingen te doen en niet meer met zoveel "ik wil" dingen in mijn hoofd rond lopen dat zal ook zeker wat meer rust brengen.

Of het zal lukken ik ken mijzelf maar het is een mooie uitdaging.

Zaterdag komt Sinterklaas  en de laatste cadeautjes zijn af.
De tasjes voor de twee dametjes kunnen worden ingepakt en mee in de zak met cadeautjes.

Zelf vind ik ze goed gelukt ik hoop dat ze er blij mee zijn.

Laat de Sint maar komen ik heb er zin in.

Fijne week allemaal.

Groeten

Marga

Even voorstellen.

                                       Mijn naam is Saartje.

Het vrouwtje is de hele week druk geweest om van mij een mooie teckel te maken.

Want weet je zij vind teckels zo leuk.

Ze mompelde nog iets over een boom of zo maar dat doet ze misschien later.

Nu gaat ze mij oprollen en inpakken in een mooi papiertje en dan wordt ik samen met de andere pakjes in een jute zak gestopt.

Ze heeft het steeds over Sinterklaas en Zwarte Piet en dat dat zo leuk is.

Ik ben heel benieuwd wat dat is want ik moet nog even wachten tot 6 december.
Dan komen er kinderen hier in huis met hun Papa's  en Mama's  dat vind ze zo gezellig en daarom is ze zo druk.

De kindjes mogen dan al die cadeautjes uitpakken en zij heeft mij vertelt dat ik dan met een heel klein meisje mee naar huis mag.

Dat meisje vind hondjes ook zo leuk. Daarom.

En wil je weten wat de naam is van dat meisje?

Ze lijkt op mij want zij heet Sara!

                           Ik wens jullie nog een hele fijne week.

                                             Groetjes van 

En dat is twee.

Afgelopen week veel gedaan maar geen quiltwerk dat moet maar even wachten.
Ik ben met te veel andere dingen bezig ja zo gaat dat als Sinterklaas in aantocht is.

De tweede tas is af en ik ben er tevreden over.

Voor de achterkant heb ik een beetje een verkeerde keuze gemaakt.

Het aardbeien stofje rechts onder valt een beetje uit de toon.

zo leer je er steeds weer iets bij.

De binnenkant is net als de eerste tas oranje.

Meer maak ik er niet want ik heb er even genoeg van.

De jute waarvan de tas gemaakt is is nl. niet erg soepel daardoor kost het behoorlijk wat inspanning zeker voor de handen.

Afgelopen weekend hebben wij weer een ritje gemaakt naar Belgie.

Een jarig kleinkind dus daar moet je bij zijn.

Maar dat reizen is vind ik steeds minder leuk en als ik eerlijk ben helemaal niet leuk.

Het verkeer gaat steeds sneller ze vliegen aan alle kanten langs je heen.

Ik vraag mij vaak af "hoe komt dat nou" ligt het aan de leeftijd of ben angstig geworden.

Om manlief rustig te laten rijden zorg ik dat ik een werkje heb om onderweg bezig te zijn.

Een patroontje dat ik op internet had gevonden.

Een restje linnen en een kleurtje garen uit de voorraad.

Zo heeft de reis toch nog iets leuks opgeleverd.

En voor een lijstje kun je bij Action heel goed slagen.

Als je dan thuis komt en vanuit de keuken de tuin in kijkt

zie ik dat ons vriendje ook weer het huisje met pinda's heeft gevonden.

De foto is niet zo heel goed gelukt volgende keer beter maar ik vind dit altijd zo leuk om te zien.

De komende dagen weer aan de slag met een quiltje met een hondje en tasjes voor twee dametjes.

Het weer buiten wordt kouder dus kan ik in alle rust op mijn kamertje aan de slag.

Groeten

Marga

Gelukt.

Een tijdje geleden zag ik overal gepimpte tassen voorbij komen.

Nou ja en voor je het weet sta je bij de s'lands grootste  kruidenier  met zo'n tas in de hand want het werkt toch wel heel aanstekelijk als je gaat kijken op verschillende blogs.

Ik heb hem niet alleen in de hand gehouden maar ook mee genomen.

Het is zo 5 december en ik zou "dacht ik" er wel iemand blij mee kunnen maken.

Aan de slag dus en kijk het is nog gelukt ook.

De voorkant met lapjes uit mijn voorraad.

Net als de achterkant.

Als ik ga zoeken in de kast kom ik vaak stofjes tegen waarvan ik het bestaan was vergeten.

Toch ben ik voor de binnenkant nog wel even op pad gegaan.

 Zo leuk om te doen dat

Nr. 2 al bijna gesloopt is om er ook iets leuks van te maken.

Dan stop ik er mee want mijn quiltwerk schiet op deze manier niet erg op.

En daar wil ik nu ook echt wel mee aan de slag.

Heerlijk binnen zitten en dingen af maken.

Er ligt nog genoeg op mijn stapeltje en er zit nog genoeg in mijn hoofd.

Dus hoef ik mij komende winter niet te vervelen.

Fijne week.

Groeten

Marga

Logeren

Ze gaan logeren mijn dames.
Morgenvroeg breng ik ze weg.
Ik hoop maar dat ze niet al te veel kabaal maken tussen al die andere quilts

die in het weekend van 7 t/m 9 November tentoongesteld worden in Delden en Borne.

Zij  (klik) organiseren iedere twee jaar een quilt tentoonstelling.

Dit jaar hangen er 150 quilts in het parochie huis in Delden en een museum in Borne.

Lijkt mij leuk om al het mooi's door anderen gemaakt te bewonderen.

                                               Groeten
                                                Marga

T' is af. Heb je even?

Mijn merklap/randjes rol is af.

Ik heb er met zoveel plezier aan gewerkt en mijn eigen invulling aan gegeven.

Dat begon met het vastleggen van voor ons belangrijke data.

En die van de kinderen. 

De witte bloem komt van de sleep van mijn trouwjurk.

Maar ook andere patroontjes kregen een plekje.

En natuurlijk moest er ook iets over mijn hobby op komen.

Aan het eind van de 1.75 lange rol nog een plaatje dat laat zien wat ik het liefste doe en wie  het gemaakt heeft.

Ik weet niet of ze later blij zijn met zo'n naslagwerk en al die andere dingen waar ik mij nu druk om maak maar het is zo heerlijk om te doen.

En zo ligt het op mijn tafel te pronken naast de brei rolletjes van afgelopen jaar.

Annelies Simone bedankt voor de leuke randjes die jullie iedere week op het web plaatsen.

Ik heb ze niet allemaal gebruikt maar bewaar ze wel voor "ach wie weet ooit".

Fijne week.

Marga

De blaadjes zijn gevallen.

Afgelopen week nog even kans gezien om een paar blaadjes vast te zetten op het middenstuk van Sara's bloementuin.
Ik heb bewondering voor de dames die een quilt maken met allemaal applicatie.

Ik ben maar aan het prutsen en prutsen om de blaadjes er mooi op te krijgen.

Ach misschien ben ik ook maar een prutser en ook niet snel tevreden.

 Het klosje voor mijn merklap/randjes rol is klaar en op maat gemaakt.

Het was niet makkelijk om de goede diam. te krijgen voor het middenstuk maar uiteindelijk bracht de steel van de hark uitkomst.

Dus die is nu een stukje korter.

Dat moet natuurlijk niet te vaak gebeuren want dan moet manlief op zijn knieën om met de hark de tuin te harken en dat is nu ook niet de bedoeling.

Zeker niet als je zoals hij morgen weer een jaartje ouder wordt.

 Vanmiddag heb ik deze appel abrikozen taart gebakken voor zijn verjaardag morgen.

Nu nog een slagroom kersentaart maken en dan kan het feest beginnen.
Fijn om morgen weer alle kinderen en kleinkinderen bij elkaar te hebben dat gebeurd niet zo vaak.

Vanmiddag bij het boodschappen doen liep ik toch zomaar tegen dit lieve boeketje op.

En als je er bijna over struikelt kun je niet anders dan het gewoon meenemen.

Zo af en toe jezelf een beetje verwennen is ook leuk.

Ik ga een druk maar gezellig weekend tegemoet en wens iedereen ook een heerlijk zonnig en fijn weekend.

Groeten

Marga

Ergernis en de oplossing.

Ergeren jullie je ook wel eens aan het bellen in het openbaar. Nou zo los je dat op. DE OPLOSSING !!!!! Bellen in het openbaar = dikwijls ergernis voor anderen...! Na een lange, vermoeiende werkdag zat een vrouw in de trein op weg naar huis en sloot haar ogen. Toen de trein het station uit reed, haalde een jongeman die naast haar zat, zijn mobieltje uit zijn zak en begon op luide toon te spreken. "Hoi liefje, hier Erik, ik zit in de trein….  Ja, ik weet dat het de trein van half 7 is en niet die van half 5, maar de vergadering liep uit.... Nee, schatje, niet met dat blondje van de afdeling betalingen, met de baas.... Nee, honnepon, jij bent de enige in mijn leven... Ja, echt, ik zweer het." Een kwartier later was hij nog op luide toon aan het praten, toen de vrouw die naast hem zat er genoeg van had. Ze leunde naar hem over en zei dicht bij de telefoon:  "Erik, hang de telefoon op en kom terug in bed." Erik gebruikt zijn mobieltje sindsdien niet meer in het openbaar !!!!  Ik vond hem leuk en wil jullie laten meegenieten.                                                                              Groeten                                     Marga

Geen voorraad meer.

Meestal heb ik wel een Lala op voorraad maar ze zijn op.

Ik hoor jullie denken een Lala wat mag dat zijn.

Nou gewoon een lief  knuffelpopje dat door mijn kleindochter deze naam heeft gekregen en er daarna door de hele familie gesproken wordt over een Lala

En omdat er een baby'tje op komst is  heb ik er weer twee gemaakt.
Een leuk klusje om te doen en super leuk om te geven dus kijk maar even mee hoe een Lala gemaakt wordt.

Eerst komt de zak met een gewassen schapenvacht op tafel.

Daarvan neem ik een behoorlijk pluk ca. 20 gram en ga dat helemaal uit elkaar trekken zodat het mooi los en schoon wordt.

Want er valt altijd nog wel wat zand of andere kleine rommel uit.

En dan komt de zwaarste klus het trekken van een kopje.

Eerst een vierkant stukje tricot nemen en in het midden de uitgeplozen wol leggen.

Dan een bolletje vormen en  langzaam rondom aan de onderkant trekken zodat er een stevig en hard bolletje ontstaat.

Als dat klaar is het bolletje afbinden met een stevige draad zodat het niet meer los gaat.

Zo ziet het er dan uit.

Het tricot nog een klein stukje korter afknippen en dan is het kopje zover klaar.

Een lapje witte flanel van ca. 45 x 45 cm. knippen en schuin dubbel vouwen.

De zijkanten dicht naaien maar een klein stukje open houden om het kopje door te doen.

Omdraaien met de goed kant naar buiten en het kopje er in stoppen.

Midden boven aan de stofvouw het kopje leggen en de stof er omheen vouwen.

Ook hier weer een stevige draad om het geheel af te binden en dan met een stopnaald de draden in het hoofdje wegstoppen.

Een klein lapje flanel knippen een randje omslaan doorstikken en als een mutsje in elkaar naaien.

Het mutsje rondom op het hoofdje naaien door de handjes een paar draadjes en zo heb ik weer twee Lala´s op voorraad.

Als ik weet of het een jongetje of meisje is naai ik nog een lintje vast in het halsje.

En de ouders zijn er vaak zo blij mee.

Er is mij al een paar keer gevraagd om nog een Lala extra voor die keer dat het popje eens ergens is blijven liggen en de baby of peuter niet zonder kan slapen.

Een mooier compliment kun je toch niet krijgen. 

Fijn weekend

Marga

Bijna af.

Ik kan aan de slag om mijn rolletje af te maken.

En wat heel belangrijk is!

Ik heb een klos gevonden om het op te rollen. Nou ja manlief moet het middenstuk nog wel verbouwen naar 12 cm. maar dat gaat lukken.

Vanmiddag in de stad even een paar boodschappen gedaan in dit keer niet bij de Action maar bij de Wibra binnen gelopen en daar kwam ik deze klos tegen.

Wat kun je dan toch happy worden van zo iets kleins nou ja kleins de tussen ruimte is 8 cm.

Want een klos met 12 cm. tussenruimte is echt niet te vinden. 

 De afgelopen week was ik al van plan om mijn rolletje af te maken maar soms gaan dingen anders.
Niet dat het niet leuk was want onze voortuin was een woeste bende en aan vervanging toe en dat is gelukt. Het weer was perfect en door de aangeboden hulp van de buurman was dat het juiste moment om ermee aan de slag te gaan.
Ach je kunt nu eenmaal niet alles tegelijk.

Toch is het mij nog gelukt om een paar randjes te borduren.

De weer voorspellingen morgen zijn niet al te goed dus is er maar een ding mogelijk.

Ik ga de rol afmaken.

Groeten

Marga

Over grenzen.

Het was vandaag weer zo'n dag dat ik zie als een cadeautje.
Heerlijk zonnig het was genieten en natuurlijk uitstekend weer om met de fiets op pad te gaan. 

Een bezoek aan een pompoen boerderij in het buitengebied van Enschede was onderdeel van onze tocht.

Genieten van al die kleuren modellen en zo mooi tentoongesteld.

Lampionnetjes zonnebloem en pompoen echt de laatste kleurrijke planten uit de natuur.

Een bankje wat er staat gezellig te zijn.

Vandaar uit verder op de fiets en voor je het weet sta je in Duitsland.

Het Witte Veen.

Een prachtig natuurgebied dat geen landsgrenzen kent.

Alle wetenswaardig heden staan er op het bord te lezen in het Duits en Nederlands

Ook deze route die je zonder problemen kunt fietsen van het ene naar het andere land.

                 Waar de maisvelden net zo groot en hoog zijn als in Nederland. 

De natuur z'n gang kan gaan en de schotse hooglanders rustig lopen te grazen.

Hoe anders zijn de grenzen elders op de wereld waar de mensen achter prikkeldraad wachten en hopen aan de andere kant van die draad rustig te kunnen leven.

De gezichtjes van de kinderen maar ook van hun ouders spreken boekdelen ik kan het nog steeds niet begrijpen wat mensen elkaar aandoen.

Dat waren mijn gedachten vanmiddag als je zo van de ene naar de andere kant van de grens kunt fietsen zonder prikkeldraad of dat je door iemand wordt aangehouden.

Dan heb je toch wel geluk om in dit landje te wonen  en te kunnen gaan en staan en doen en laten wat je wilt.

Want ook aan dit rolletje wordt soms gewerkt.

Ik wil toch echt proberen om het deze week af te maken.

En dan kom je thuis zet de radio aan en schrikt dat kan toch niet waar zijn was mijn eerste reactie.

In het dorp Haaksbergen waar ik geboren en getogen ben is een vreselijk ongeluk gebeurd.

Een rustig dorp hier 20 km vandaan een verschrikkelijk einde van zo'n zonnig begonnen dag.

Ik wens daarom ook iedereen die de komende  tijd een steuntje in de rug gebruiken kan heel veel sterkte toe.

Groeten

Marga