Pewnie się ze mną zgodzicie, że to my kobiety jesteśmy najczęściej takimi domowymi strażnikami zdrowia. Gdy pojawia się infekcja biegniemy do apteki po odpowiednie leki, czy zapisujemy rodzinę na kontrolną wizytę u dentysty. Dotąd dbałam tylko o siebie i męża, a już za moment (termin mamy właśnie na marzec) pojawi się nasze planowane dziecko, o które równie mocno zamierzam się troszczyć :).
Tak właściwie, to już dbam o nasze maleństwo, bo regularnie chodzę do lekarza, przyjmuję kwas foliowy i inne zalecane leki, robię badania w tym np. nieinwazyjne badania prenatalne, a gdy ustąpiły wymioty to w drugim trymestrze dokończyłam leczenie zębów. Obecnie czytam (wręcz studiuję!) wiedzę o szczepieniach, rozważam do jakiego lekarza pediatry zapisać dziecko, jak dbać o jego zdrowy rozwój itp.
Wydawało mi się, że każdy rodzic, a szczególnie mamy dbają o zdrowie swoich dzieci, szczególnie pamiętając o profilaktyce. Niestety ostatnio przeczytałam, że tylko 71% noworodków zostało przebadanych przez lekarzy i tylko 28% pozostałych dzieci (dane GUS z 2013 r.). Zatem aż ponad 2/3 dzieci nie została przebadana w zakresie zalecanych badań kontrolnych u lekarza, a takie wizyty przysługują średnio co 2–3 lata, przy czym dzieci do drugiego roku życia powinny być pod stałą obserwacją.
Wygląda na to, że niektórzy rodzice zaniedbują tzw. badania bilansowe! A później się dziwią, że dziecko słabo rośnie, albo jest zbyt otyłe, że ma problemy w nauce, że przeoczyli alergię... Ok nie trzeba być nadgorliwym, ale uważam, że za badania dzieci odpowiedzialni są rodzice (tak jak za badania okresowe w pracy odpowiedzialni są pracodawcy i nie ma zmiłuj!)
Dlaczego o tym piszę?
