We zijn in ons Franse huis, mijn zusje en ik. We zitten aan de grote tafel die in de keuken staat, ik heb de kachel aangemaakt want het is kil en we kunnen wel wat warmte gebruiken.
Mijn besluit staat vast, ik ga ons huis verkopen, ik wil hier alleen niet zijn, het is te groot en ik mis mijn man verschrikkelijk.
Op 14 juli is Jacques overleden, een feestdag voor de Fransen, voor mij een datum om nooit meer feest te vieren.
,,C’est la vie,, zeggen de Fransen
,,Zo is het leven,, zei Jacques toen hij hoorde dat hij ongeneeslijk ziek was.
En ik……ik moet verder….alleen.
5 opmerkingen:
Ik dacht hee leuk weer eens een blog. Maar het is niet zo leuk begrijp ik. Moeilijke tijd en moeilijke beslissing.
Sterkte meid!
Zo erg dit te horen ... veel sterkte in deze moeilijke tijd.
Sylvia
Ik heb jou een mailtje gestuurd…hoop dat je adres nog klopt 🙏❤️🙏 liefs Ria
Hermine ik heb hem naar het adres gestuurd wat aan je blog gekoppeld [email protected] Mail mij anders even …staat op mijn blog ook groetjes Ria ❤️💋
Zo moeilijk om afscheid te nemen van zo'n mooie plek, zo kort nadat je afscheid hebt genomen van Jacques.
Ik hoop dat je nog veel moois over de Wonderboom hier wilt delen met ons.
De herinnering blijft!
Heel veel sterkte!
Een reactie posten