Twórz swoją biblioteczkę, inspiruj się półkami innych osób, dodawaj oceny i opinie do książek
Katalog
Aktualności
Społeczność
Hugh Howey
Tricia Levenseller
Małgorzata Fugiel-Kuźmińska
Rachel Gillig
Jakub Małecki
Robin Stevens
Anthony Ryan
Kinga Wójcik
Blake Crouch
Monika Raspen
Klasyka brytyjskiej powieści z początku XIX wieku, w której obok losów bohaterek ukazują nam się niezwykle trafne obserwacje ówczesnej obyczajowości i fascynujące portrety psychologiczne, a to wszystko we wspaniałej scenerii parków i dworów spokojnej angielskiej wsi. Po śmierci męża, który niestety nie zabezpieczył dostatecznie swojej rodziny, pani Dashwood i jej trzy córki muszą szukać nowego domu. Mimo że znacznie mniejszy i skromniejszy, szybko staje się on jednak miejscem, gdzie życie toczy się ciepło, a wokół zbiera się liczne grono przyjaciół. Dwie najstarsze córki pani Dashwood, emocjonalna i romantyczna Marianna oraz rozważna i poważna Eleonora, wśród licznego towarzystwa, w którym się obracają, spotykają kawalerów, na których zaczyna im więcej niż zwykle zależeć. Niestety w świecie, w którym przyszło im żyć - gdzie pozycja społeczna i pieniądze są głównymi graczami - przyjdzie im się boleśnie rozczarować i za swą naiwność i ufność wylać wiele łez... Do przeczytania koniecznie!
Podążać za głosem rozsądku czy dać się porwać uczuciom? Rozum – tak powiedziałaby rozważna Eleonora Dashwood. Serce – tak powiedziałaby romantyczna Marianna Dashwood."Rozważna i romantyczna" to świat uczuciowych wzlotów i upadków, bolesnych nieporozumień, plotek, perswazji, małżeńskich układów, ukradkowych spojrzeń i mnóstwa niezręcznych spotkań towarzyskich. Jane Austen potrafiła stworzyć żywy obraz minionej epoki, oddać niuanse życia społecznego, zawiłości uczuć, relacji rodzinnych i towarzyskich. Nie sposób nie docenić jej obserwatorskiego zmysłu, trafnego komentarza doprawionego odrobiną humoru i sarkazmu. I to jest coś, co w "Rozważnej i romantycznej" mocno mnie ujmuje, podobnie zresztą jak i charakterystyka głównych bohaterek oparta na kontrastach. Nieco mniej ekscytujący wydaje się wątek miłosny (wbrew pozorom romansu jest tutaj niewiele i trudno porównywać go na przykład z intensywną, burzliwą historią Elizabeth Bennet i pana Darcy'ego z "Dumy i uprzedzenia"). Ale w "Rozważnej i romantycznej" Austen również porusza wiele ważnych kwestii związanych m.in. z rodziną, obowiązkiem, moralnością, ówczesną sytuacją kobiet. Trafnie ukazuje zawiłości relacji i uczuć, wewnętrzne konflikty między sercem i rozumem, różnice w sposobach przeżywania miłości i postrzegania małżeństwa, wzrastanie pod wpływem trudnych doświadczeń, co prowadzi do lepszego rozumienia świata, ludzi i samego siebie. Książka, która pozwala przenieść się w czasie i żyć zmaganiami postaci. O szukaniu równowagi między rozsądkiem a uczuciem 🤎
Podążać za głosem rozsądku czy dać się porwać uczuciom? Rozum – tak powiedziałaby rozważna Eleonora Dashwood. Serce – tak powiedziałaby romantyczna Marianna Dashwood."Rozważna i romantyczna" to świat uczuciowych wzlotów i upadków, bolesnych nieporozumień, plotek, perswazji, małżeńskich układów, ukradkowych spojrzeń i mnóstwa niezręcznych spotkań towarzyskich. Jane Austen...
nice
Na początku nie byłam pewna czy spodoba mi się sposób pisania autorki. Na szczęście szybko się przekonałam, że Austen pisze bardzo przyjemnym językiem. Książkę czytałam z wielkim zainteresowaniem, mimo, ze wiedziałam jakie jest zakończenie. Historia miłosna, przeplatana z intrygami i oczywiście dumą i uprzedzeniem. :)Teraz czas na kolejne książki Jane...
Moja pierwsza przeczytana powieść Jane Austin. Podobała mi się na tyle, że zachęciła mnie do sięgnięcia po inne powieści tej autorki
klasyka
ponad czasowa lektura bo w każdej z nas mam wrażenie jest trochę Eleonory i Marianny jednocześnie
jakbym czytała to 200 lat temu pewnie uznałabym to za banger, ale teraz była to po prostu okay lektura, z której usunęłam bym trochę niepotrzebnych i przeciąganych opisów
To, czego mi brakowało w tej książce, to jakiegoś rozwoju w postaci Eleonory-jaka była rozważna gdy ją poznajemy, taka sama jest na końcu. Marianna zmienia się i dojrzewa, liczyłam, że Eleonora tym samym stanie się odrobinę bardziej romantyczna. Jednak powieść opiera się tutaj na zmianie warunków zewnętrznych, a nie zmianie bohaterów przez co nie jest tak ciekawa jak pozostałe powieści tej autorki.
To, czego mi brakowało w tej książce, to jakiegoś rozwoju w postaci Eleonory-jaka była rozważna gdy ją poznajemy, taka sama jest na końcu. Marianna zmienia się i dojrzewa, liczyłam, że Eleonora tym samym stanie się odrobinę bardziej romantyczna. Jednak powieść opiera się tutaj na zmianie warunków zewnętrznych, a nie zmianie bohaterów przez co nie jest tak ciekawa jak...
Cała książka o dziewczęcych uczuciach. Zauroczone, zakochane, szczere, wyrachowane, śmiałe, nieśmiałe, pełne nadziei, zrozpaczone... Dobrze się czytało, bo język ładny, ozdobny, zdania subtelnie tkane, a bohaterki sympatyczne. Ale w głowie się nie mieści żeby autorka pisała "z życia". Czy to możliwe, że niegdyś kobieta była zdatna tylko do małżeństwa? Czytając odnosiłam wrażenie, że marzeniem i celem każdej z bohaterek jest dobrze wyjść za mąż, tudzież dobrze wydać za mąż kogoś z rodziny. Kawalerowie są poddani dokładnej wycenie ile który jest warty, panny tak samo. Z tym, że panna może nadrobić niskie dochody urodą lub ogładą. Jak konie na targu. Kupić, sprzedać, przehandlować. Uczucia na ostatnim miejscu, ale w dziewczęcych sercach przecież tylko miłość...
Cała książka o dziewczęcych uczuciach. Zauroczone, zakochane, szczere, wyrachowane, śmiałe, nieśmiałe, pełne nadziei, zrozpaczone... Dobrze się czytało, bo język ładny, ozdobny, zdania subtelnie tkane, a bohaterki sympatyczne. Ale w głowie się nie mieści żeby autorka pisała "z życia". Czy to możliwe, że niegdyś kobieta była zdatna tylko do małżeństwa? Czytając odnosiłam...
Piękna
Nieśmiałość to skutek poczucia własnej niższości, mniejszej lub większej.
Nie potrzeba słów tam, gdzie czyny świadczą same za siebie.
Czasem ustala się opinię o człowieku na podstawie tego, co sam o sobie mówił, a jeszcze częściej na podstawie tego, co inni o nim mówili, nie zostawiając sobie czasu na namysł i osąd.
Czasem ustala się opinię o człowieku na podstawie tego, co sam o sobie mówił, a jeszcze częściej na podstawie tego, co inni o nim mówili, ni...
