çok geç sevgilim.
birlikte bineceğimiz tren çoktan gitmiş. .
birlikte hayalini kurduğumuz herşey bitmiş..

farkettim ki sen sevemezmişsin.
biliyorum artık .özlemezmişsin, değer de vermezmişsin.

ama ben sevdim, çok sevdim birini. onun treni geldi gitti.. yalnız, mutluydu.
bizse beraber ve mutsuzuz sevgilim.
yıkılıp giden hayatımıza bakıyoruz.
ama aynı yere bakmıyoruz.
sen kendi hayatına ve ben kendi hayatıma..

geriye dönmenin zor olduğunu bilerek dönüyoruz hayatımıza işte.
ayrı yollara yürüyerek ayrılıyoruz sevgilim.
o tren bi daha gelmez, biliyoruz..


kupakızı*

nereye gidiyoruz?

-Sever gibi yapma artık , daha henüz vakit varken . .



-Zamanla yıpranmış takvimin kopan yapraklarını düşünürsün sen ama onu taşıyan çiviyi düşünmez aşk...



-Sen gözlerimin önünde, içindeki beni harcarken; Ben bir an bile seni unutmaya meyletmedim... Sen bildiğim gibi kalmadın. ama, ben unuttuğun gibiyim hala..



-Gözyaşların yanağından dökülürken ben giderdim, son duraktan ilk otobüsle... Ölürüm diyemezdim sana, zaten öldüğümü bilmezdin çünkü...!



hayır sormak istiyorum.
ne yapmaya çalışıyosun?