Οι Άγιοι Στάχυς, Απέλλης, Αμπλίας, Ουρβανός, και Νάρκισσος εκ των 70 Αποστόλων, 31 Οκτωβρίου

Και οι πέντε άνηκαν στους εβδομήκοντα Αποστόλους του Κυρίου. Και όλοι τους υπήρξαν "Χριστού ευωδία τω Θεώ εν τοις σωζομένοις". Δηλαδή ευωδιά Χριστού, ευχάριστη στο Θεό, και ευωδία μεταξύ των σωζόμενων που άκουγαν απ' αυτούς το σωτήριο μήνυμα του Ευαγγελίου. Ο Στάχυς έγινε πρώτος επίσκοπος Βυζαντίου, και αφού διάνυσε 16 χρόνια στο αποστολικό κήρυγμα, ειρηνικά αναπαύθηκε εν Κυρίω. Ο Απελλής έγινε επίσκοπος Ηράκλειας και πολλούς έφερε στη χριστιανική πίστη. Ο Αμπλίας έγινε επίσκοπος Οδυσουπόλεως και ο Ουρβανός, επίσκοπος Μακεδονίας. Επειδή και οι δύο γκρέμιζαν τα είδωλα, θανατώθηκαν μαρτυρικά. Ο Νάρκισσος χειροτονήθηκε επίσκοπος Αθηνών. Η αλήθεια, όμως, του Ευαγγελίου, την οποία δίδασκε με ζήλο, εξήγειρε τους ειδωλολάτρες, με αποτέλεσμα να τον βασανίσουν και να παραδώσει την ψυχή του μαρτυρικά.

Απολυτίκιο. Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.

Την κιθάραν του Πνεύματος την εξάχορδον, την μελωδήσασαν κόσμω τας υπέρ νουν δωρεάς, ως εκφάντορας Χριστού ανευφημήσωμεν, Στάχυν, Αμπλίαν, Απελλήν, συν Ναρκίσσω, Ουρβανόν, και Αριστόβουλον άμα ως γαρ Απόστολοι θείοι, χάριν αιτούνται ταις ψυχαίς ημών.

Κοντάκιον. Ήχος β’. Τοις των αιμάτων σου.

Εις τα του κόσμου δράμοντες πληρώματα, θεογνωσίας τον λόγον εσπείρατε, και στάχυν πολύχουν δρεψάμενοι, Βασιλεί των απάντων προσήξατε, Απόστολοι Χριστού παναοίδιμοι.

Οι Άγιοι Ζηνόβιος και Ζηνοβία τα αδέλφια, 30 Οκτωβρίου

Οι Άγιοι Ζηνόβιος και Ζηνοβία έζησαν και μαρτύρησαν την εποχή του Διοκλητιανού. Τα δύο αδέρφια κατάγονταν από τις Αίγες της Κιλικίας και προέρχονταν από οικογένεια πλούσια και ευσεβή. Ο Ζηνόβιος ήταν ιατρός και εξασκούσε την επιστήμη του αφιλοκερδώς. Τα δύο αδέρφια ασκούσαν μεγάλο φιλανθρωπικό έργο και αυτό προκάλεσε την οργή των ειδωλολατρών και συγκεκριμένα του ηγεμόνα Λυσία, ο οποίος διέταξε τη σύλληψη του Ζηνόβιου. Κατά τη διάρκεια της φυλάκισης του προσήλθε οικειοθελώς στις αρχές και η αδερφή του η Ζηνοβία με την επιθυμία να συμμαρτυρήσει με τον αδελφό της. Και οι δύο θανατώθηκαν με αποκεφαλισμό κατόπιν βασανιστηρίων το 285 μ.Χ.

Σημείωση: Κατ, άλλη εκδοχή ο Ζηνόβιος μαρτύρησε επί Διοκλητιανού. Γεννήθηκε από γονείς ευσεβείς τον Ζηνόδοτο και τη Θέκλα και όταν μεγάλωσε έγινε επίσκοπος Αιγών, επιτελώντας πολλά θαύματα.

Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.

Ως θείοι αυτάδελφοι, ομονοούντες καλώς, Ζηνόβιε ένδοξε, και Ζηνοβία σεμνή, συμφώνως ηθλήσατε, όθεν και των στεφάνων, των αφθάρτων τυχόντες, δόξης ακατάλυτου, ηξιώθητε άμα, εκλάμποντες τοις εν κόσμω, χάριν ιάσεων.

Κοντάκιον. Ήχος πλ. δ’. Ως απαρχάς.

Τους αληθείας Μάρτυρας, και ευσεβείας κήρυκας, των αδελφών την δυάδα τιμήσωμεν, εν θεοπνεύστοις άσμασι, τον Ζηνόβιοv άμα τη σεπτή Ζηνοβία, ομού βιώσαντας, και διά μαρτυρίου τευξαμένους στέφος άφθαρτον.

Η Αγία Αναστασία η Ρωμαία, 29 Οκτωβρίου

Η όσια Αναστασία έζησε στα χρόνια του Δεκίου (κατ' άλλους του Διοκλητιανού) και Bαλλεριανού και καταγόταν από τη Ρώμη. Όταν πέθαναν οι πλούσιοι γονείς της, διαμοίρασε την περιουσία που κληρονόμησε στους φτωχούς και αποσύρθηκε σε μοναστήρι.

Όταν τη συνέλαβε ο ηγεμόνας Πρόβος (περί το 256 μ.Χ.), υπενθύμισε στην Αναστασία την ανθηρή νεότητα της, για την οποία θα έπρεπε να αρνηθεί το Χριστό. Τότε, δυναμική υπήρξε η απάντηση της Αναστασίας: «Εγώ, είπε, μία ωραιότητα και νεότητα γνωρίζω, εκείνη που δίνει ο Χριστός στις πιστές και γενναίες ψυχές, που προτιμούν γι’ Αυτόν το θάνατο αντί άλλων εγκόσμιων αγαθών, όταν αυτά προτείνονται για την προδοσία του Θεού τους. Πλούτη είχα άφθονα. Δεν τα θέλησα. Αλλά το Χριστό μου τον θέλω και απ' Αυτόν καμία δύναμη δε θα μπορέσει να με χωρίσει. Αν αμφιβάλλεις, δοκίμασε». Εξαγριωμένος από την απάντηση ο Πρόβος, τη μαστίγωσε στο πρόσωπο και την άπλωσε σε αναμμένα κάρβουνα. Έπειτα, την κρέμασε και της έσκισε το σώμα. Μετά έκοψε τους μαστούς της, ξερίζωσε τα νύχια της και τελικά την αποκεφάλισε. Έτσι, η Αναστασία πήρε τον αμαράντινο στέφανο του μαρτυρίου.

Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.

Ασκήσει εκλάμψασα, ώσπερ παρθένος σεμνή, αθλήσεως αίμασι, την της αγνείας στολήν, ενθέως εφοίνιξας, όθεν Αναστασία, ως Οσία και Μάρτυς, χάριτος ιαμάτων, απαστράπτεις τω κόσμω, πρεσβεύουσα τω Σωτήρι, υπέρ των ψυχών ημών.

Κοvτάκιοv. Ήχος γ’. Η Παρθένος σήμερον.

Παρθενίας νάμασι, καθηγνισμένη οσία, μαρτυρίου αίμασιν, Αvαστασία πλυθείσα, παρέχεις τοις εν ανάγκαις των νοσημάτων, ίασιν και σωτηρίαν τοις προσιούσιν, εκ καρδίας, ισχύν γάρ νέμει, Χριστός ο βρύων, χάριν αέναοv.

28 Οκτωβρίου 1940 - ΑΦΙΕΡΩΜΑ 1

Μια ιστορική εθνική επέτειος που, κάθε χρόνο, γιορτάζεται με κάθε επισημότητα, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας.

Ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος είχε αρχίσει από το 1939, με τη γερμανική εισβολή στην Πολωνία. Στις 10 Ιουνίου η Ιταλία εισέρχεται στον πόλεμο και τον Αύγουστο του 1940, θα προκαλέσει τη χώρα μας με τον τορπιλισμό στην Τήνο του ευδρόμου «Έλλη», ανήμερα της μεγάλης γιορτής της Παναγίας.

Είναι ο προάγγελος της ιταλικής επίθεσης στην Ελλάδα, που προετοιμάζεται με κάθε μυστικότητα, πριν αυτή εκδηλωθεί στις 28 Οκτωβρίου του 1940. Η χώρα μας, χωρίς να διαθέτει τα τεράστια πολεμικά μέσα των εισβολέων Ιταλών και με μόνα όπλα της την ψυχή και τη γενναιότητα του λαού της είπε ΟΧΙ στο ιταμό τελεσίγραφο του Ιταλού δικτάτορα Μουσολίνι, καταφέρνοντας, στο μέτωπο της Αλβανίας, καίριο κτύπημα στις ιμπεριαλιστικές του φιλοδοξίες, σε σημείο ταπείνωσης, γεγονός που ανάγκασε τον επίσης δικτάτορα της Γερμανίας, τον Χίτλερ, να ανασυντάξει τα πολεμικά του πλάνα και να προστρέξει σε βοήθεια του φανφαρόνου συμμάχου του.

Η Ελλάδα, αφού αντιστάθηκε ηρωικά στις σιδηρόφρακτες στρατιές του Χίτλερ, υπέκυψε στις κατά πολύ ανώτερες στρατιωτικές του δυνάμεις και αναπόφευκτα υπέστη στις 24 Απριλίου 1941, την τριπλή κατοχή από τις συνασπισμένες δυνάμεις της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Βουλγαρίας.

Κι από την σκληρή αυτή κατοχή ξεπήδησε η εποποιία της Εθνικής Αντίστασης, που σε συνδυασμό με τις νίκες των συμμάχων οδήγησαν στην πτώση των δυνάμεων του ναζιστικού και φασιστικού άξονα και στην απελευθέρωση της χώρας μας. Αυτό είναι με λίγα λόγια το ιστορικό πλαίσιο της μεγάλης αυτής ιστορικής επετείου. Όμως τα Δωδεκάνησα την περίοδο εκείνη είναι σκλαβωμένα, υπό την κατοχή των Ιταλών, που μετά τη συνθήκη της Λωζάνης το 1923, απέκτησαν κυριαρχικά δικαιώματα με βάση το διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συνθήκες. Και όσο κι αν είναι αντιφατικό και οξύμωρο, από τον ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940, άρχισε να ξαναγεννιέται η ελπίδα ότι μαζί με τη νίκη των ελληνικών και συμμαχικών δυνάμεων, θα ερχόταν επιτέλους και η ώρα της δικής τους απελευθέρωσης.

Ας δούμε όμως υπό μορφή χρονολογίου τα κυριότερα γεγονότα από την έναρξη του Β' παγκοσμίου πολέμου, μέχρι τα χρόνια της Κατοχής.

1 Σεπτεμβρίου 1939Γερμανική εισβολή στην Πολωνία. Η Γαλλία, η Μεγάλη Βρετανία και οι κτήσεις της κηρύσσουν τον πόλεμο στη Γερμανία. Η Ιταλία από τις 7 Απριλίου του 1939 είχε καταλάβει την Αλβανία.

9 Απριλίου 1940Γερμανική επίθεση στη Δανία και τη Νορβηγία.

10 Μαΐου 1940Γερμανική επίθεση στην Ολλανδία το Βέλγιο και τη Γαλλία, που θα συνθηκολογήσει στις 22 Ιουνίου.

10 Ιουνίου 1940Η Ιταλία εισέρχεται στον πόλεμο. Δημιουργείται έτσι ο γερμανοϊταλικός Άξονας.

Ιούνιος - Ιούλιος 1940Η Σοβιετική Ένωση καταλαμβάνει την Εσθονία, τη Λιθουανία, τη Λετονία, τη Βεσαραβία και άλλα όμορα εδάφη.

Αύγουστος 1940Οι Ιταλοί εισβάλλουν στην Αίγυπτο και οι Βρετανοί στη Σομαλία.

4 Οκτωβρίου 1940Συνάντηση Χίτλερ και Μουσολίνι. Καμιά αναφορά για Ελλάδα και Ρουμανία.

28 Οκτωβρίου 1940Στις τρεις τα ξημερώματα της Δευτέρας, 28 Οκτωβρίου του 1940, για τους Ιταλούς η δεκάτη ογδόη επέτειος από την φασιστική «πορεία προς τη Ρώμη», που έφερε, το 1922, τον Μουσολίνι στην εξουσία, ο Ιταλός πρεσβευτής στην Αθήνα Γκράτσι, επισκέπτεται, στην οικία του, τον πρωθυπουργό της Χώρας, Ιωάννη Μεταξά και του επιδίδει τελεσίγραφο με το οποίο ζητούσε, εντός τριών ωρών, την ελεύθερη διέλευση και στάθμευση των ιταλικών στρατευμάτων στην Ελλάδα.

Με τη γαλλική φράση «Alors, c ' est la guerre», που σημαίνει «Πόλεμος λοιπόν», ο Μεταξάς απορρίπτει το ιταμό ιταλικό τελεσίγραφο και απευθύνει διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό.

Αρχίζει έτσι η ιταλική επίθεση κατά της Ελλάδας, στο αλβανικό μέτωπο, την ώρα που ο λαός διαδηλώνοντας στους δρόμους της Αθήνας κατά της Ιταλίας, τρέχει με ενθουσιασμό να καταταγεί και να πολεμήσει στο μέτωπο.

Η Ιταλία επιδιώκει μ' αυτήν την αιφνιδιαστική, ακόμη και για τους συμμάχους της, επίθεση, δύο στόχους: Να δημιουργήσει αντιπερισπασμό στις επιτυχίες του Χίτλερ, βάζοντας φρένο στη γερμανική εξάπλωση στο βαλκανικό χώρο και ταυτόχρονα, να περιορίσει τις βρετανικές θέσεις στη Μεσόγειο. Η Ελλάδα, εμπόδιο σ' αυτές της τις φιλοδοξίες, έπρεπε με κάθε τρόπο τιμωρηθεί.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΓΓΕΛΗΣ
ΝΙΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

ΠΗΓΗ: ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΡΟΔΟΥ (http://www.rhodeslibrary.gr/)

Μια αγρυπνία στη Βασιλεύουσα *

του Ιερομονάχου Νεκταρίου - Ιερά Μονή Παρακλήτου

Δύο ήταν οι σημαντικότεροι ναοί, οι αφιερωμένοι στη Θεοτόκο, στην Κωνσταντινούπολη: ο ναός της Παναγίας των Βλαχερνών, όπου φυλασσόταν η αγία Εσθήτα ή άγιο Μαφόριο (1), και ο ναός της Παναγίας των Χαλκοπρατείων, όπου φυλασσόταν η τιμία Ζώνη της Θεοτόκου.

Στην Παναγία των Βλαχερνών κάθε Παρασκευή βράδυ γινόταν ολονύκτια αγρυπνία και συγκεντρώνονταν πλήθη πιστών, απ’ όλες τις συνοικίες της Πόλεως, για να ζητήσουν το θείο έλεος και να επικαλεστούν τη θεομητορική προστασία.

Σε μία απ’ αυτές τις αγρυπνίες, όταν βασίλευε ο Λέων ο Σοφός (886-912), πήγε να προσευχηθεί στο ναό και ο όσιος Ανδρέας ο δια Χριστόν σαλός, που εκείνα τα χρόνια ευαρεστούσε τον Θεό με τα υπέρλογα πνευματικά του παλαίσματα. Ο όσιος, έχοντας μαζί του και τον μαθητή του Επιφάνιο, αφοσιώθηκε σύντομα στην προσευχή, όταν ξαφνικά, κατά τα μεσάνυχτα, βλέπει τη Θεοτόκο Μαρία να διασχίζει τους πιστούς και να προχωρεί από την πύλη του νάρθηκα προς το θυσιαστήριο. Φαινόταν πολύ ψηλή και είχε λαμπρή τιμητική συνοδεία λευκοφόρων αγίων. Ανάμεσά τους ξεχώριζαν ο Τίμιος Πρόδρομος και ο Θεολόγος Ιωάννης, που παράστεκαν δεξιά κι αριστερά τη Θεοτόκο. Από τους λευκοφόρους, άλλοι προπορεύονταν και άλλοι ακολουθούσαν ψάλλοντας ύμνους και άσματα πνευματικά.

Όταν έφθασε στη μέση του ναού, όπου βρισκόταν ο άμβωνας, είπε ο όσιος στον Επιφάνιο:
- «Βλέπεις, παιδί μου, την Κυρία και Δέσποινα του κόσμου;»
- «Ναι, τίμιε πάτερ», αποκρίθηκε ο νέος.

Η Θεοτόκος στο μεταξύ είχε γονατίσει και προσευχόταν για πολλή ώρα. Παρακαλούσε τον Υιό της για τη σωτηρία του κόσμου και έραινε με δάκρυα το άγιο πρόσωπό της. Μετά τη δέηση μπήκε στο θυσιαστήριο, όπου προσευχήθηκε ιδιαίτερα για τους πιστούς που αγρυπνούσαν.

Όταν ολοκλήρωσε τη δέησή της, έβγαλε από την άχραντη κεφαλή το αστραφτερό της μαφόριο, με μία κίνηση χαριτωμένη και σεμνή, και καθώς ήταν μεγάλο και επιβλητικό, το άπλωσε σαν σκέπη με τα πανάγια χέρια της επάνω στο εκκλησίασμα. Έτσι απλωμένο το έβλεπαν και οι δύο τους για πολλή ώρα να εκπέμπει δόξα θεϊκή, ενώ ο λαός συνέχιζε την αγρυπνία χωρίς να αντιληφθεί το γεγονός.

Όσο φαινόταν εκεί η Κυρία Θεοτόκος, φαινόταν και η ιερή εσθήτα να σκορπίζει τη χαρά της. Όταν εκείνη άρχισε ν’ ανεβαίνει στον ουρανό, άρχισε και η θεία σκέπη να συστέλλεται λίγο – λίγο και να χάνεται …

Αυτή η οπτασία, που με τη μεσιτεία του οσίου Ανδρέου είδε και ο Επιφάνιος, έγινε αφορμή να καθιερωθεί, από τον 12ο αιώνα, η εορτή της αγίας Σκέπης (1 Οκτωβρίου). Στην Ελλάδα, από το 1952, η εορτή μεταφέρθηκε στις 28 Οκτωβρίου για να τιμηθεί η προστασία με την οποία η Υπέρμαχος Στρατηγός περιέβαλε τα ελληνικά στρατεύματα, που αμύνονταν κατά της ιταλικής εισβολής στην Αλβανία το 1940.

-----------------------------------------------------------------
1. Μαφόριο ή εσθήτα: είναι το ένδυμα της Θεοτόκου που μοιάζει με εσάρπα, αλλά καλύπτει και την κεφαλή, και εικονίζεται στην αγιογραφία πάντοτε με βαθύ κόκκινο χρώμα.


* Δημοσιεύθηκε στο αφιέρωμα «Εν Αγρυπνίαις» του 8ου τεύχους του Περιοδικού "ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ"

28 Οκτωβρίου 1940 - ΑΦΙΕΡΩΜΑ 2

Διάγγελμα Ιωάννη Μεταξά

Αθήνα, 28 Οκτωβρίου 1940

«Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν δια την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της. Μολονότι ετηρήσαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην προς όλους, η Ιταλία, μη αναγνωρίζουσα εις ημάς το δικαίωμα να ζούμεν ως ελεύθεροι Έλληνες, μου εζήτησε σήμερον την 3 ην πρωινήν την παράδοσιν τμημάτων του εθνικού εδάφους, κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν, και μου ανεκοίνωσεν ότι, προς κατάληψιν αυτών, η κίνησις των στρατευμάτων της θα ήρχιζε την 6 ην πρωινήν. Απήντησα εις τον Ιταλόν Πρέσβυν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ' εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν του πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος.

Τώρα θα αποδείξωμεν εάν πράγματι είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος ας εγερθή σύσσωμον. Αγωνισθήτε δια την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά σας και τας ιεράς μας παραδόσεις.

Νυν υπέρ πάντων ο αγών»!

Γιώργος Σεφέρης,
Μέρες Γ’ 16 Απρίλη 1934 - 14 Δεκέμβρη 1940

Δευτέρα 28. Κοιμήθηκα δύο το πρωί, διαβάζοντας Μακρυγιάννη. Στις τρεις και μισή μια φωνή μέσα από το τηλέφωνο με ξύπνησε: «έχουμε πόλεμο». Τίποτε άλλο, ο κόσμος είχε αλλάξει. Η αυγή, που λίγο αργότερα είδα να χαράζει πίσω από τον Υμηττό, ήταν άλλη αυγή: άγνωστη. Περιμένει ακόμη εκεί που την άφησα. Δεν ξέρω πόσο θα περιμένει, αλλά ξέρω πως θα φέρει το μεγάλο μεσημέρι. Ντύθηκα κι έφυγα αμέσως.

Στο Υπουργείο Τύπου δυο-τρεις υπάλληλοι. Ο Γκράτσι είχε δει τον Μεταξά στις τρεις. Του έδωσε μια νότα και του είπε πως στις 6 τα ιταλικά στρατεύματα θα προχωρήσουν. Ο πρόεδρος του αποκρίθηκε πως αυτό ισοδυναμεί με κήρυξη πολέμου, και όταν έφυγε κάλεσε τον πρέσβη της Αγγλίας. Αμέσως μετά τον Νικολούδη στο Υπουργείο Εξωτερικών. Ο πρόεδρος ήταν μέσα με τον πρέσβη της Τουρκίας.

Στο γραφείο του Μαυρουδή, ο Μελάς έγραφε σπασμωδικά ένα τηλεγράφημα. Ο Μαυρουδής μέσα στο παλτό του σαν ένα μικρό σακούλι. Διάβασα τη νότα του Γκράτσι. Ο Γάφος κι ο Παπαδάκης τηλεφωνούσαν. Καθώς ετοίμαζα το τηλεγράφημα του Αθηναϊκού πρακτορείου, μπήκε ο Τούρκος πρέσβης για να ιδεί τη νότα και σε λίγο ο πρόεδρος με όψη πολύ ζωντανή.

Έπειτα άρχισαν να φτάνουν οι υπουργοί, χλωμοί περισσότερο ή λιγότερο, καθένας κατά την κράση του. Το υπουργικό συμβούλιο κράτησε λίγο. Ο Μεταξάς πήγε αμέσως στο γραφείο του κι έγραψε το διάγγελμα στο λαό . Το πήραμε και γυρίσαμε στο υπουργείο τύπου. Μέσα από τα τζάμια του αυτοκινήτου, η αυγή μ' ένα παράξενο μυστήριο χυμένο στο πρόσωπό της.

Έγραψα μαζί με το Νικολούδη το διάγγελμα του βασιλιά. Καμιά δακτυλογράφος ακόμη. Πήγα σπίτι μια στιγμή και το χτύπησα στη γραφομηχανή μου. Η Μαρώ μου είχε ετοιμάσει καφέ. Γύρισα στο Υπουργείο καθώς σφύριζαν οι σειρήνες. Στη γωνία Κυδαθηναίων μια φτωχή γυναίκα με μια υστερική σύσπαση στο πρόσωπο. Τώρα όλοι μαζεμένοι στα υπόγεια της «Μεγάλης Βρετανίας».

Ο βασιλιάς με ύφος νέου αξιωματικού. Υπόγραψε το διάγγελμά του και φύγαμε. Τηλεφώνησα στο τηλεγραφείο να σταματήσουν τα τηλεγραφήματα και των Γερμανών ανταποκριτών. Οι υπάλληλοι εκεί είναι ακόμη ουδέτεροι. Δεν μπορούν να πιστέψουν τη φωνή μου:-είστε βέβαιος; και των Γερμανών; -Και των Γερμανών είπα. -Τι δικαιολογία να δώσουμε; Δεν έχω καιρό για συζητήσεις: -Πέστε τους πως τώρα είναι χαλασμένα τα σύρματα με το Βερολίνο, κι αν φωνάζουν πολύ στείλτε τους σ' εμένα. . Πήρα και έδωσα το πρώτο πολεμικό ανακοινωθέν μας και κατέβηκα στους δρόμους για να ιδώ τα πρόσωπα. Το πλήθος έσπαζε τα τζάμια των γραφείων της «Αλα Λιτόρια» .

ΠΗΓΗ: ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΡΟΔΟΥ (http://www.rhodeslibrary.gr/)

28 Οκτωβρίου 1940 - ΑΦΙΕΡΩΜΑ 3

ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Γράμμα στον Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό

Διαβάζει ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος

Η Αγία Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου

Η Αγία Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου εν Βλαχερνώ εορτάζει την 1η Οκτωβρίου.

Η Εκκλησία της Ελλάδος όμως, την έχει μεταθέσει στις 28 Οκτωβρίου, όπου η Ελλάδα γιορτάζει το μεγάλο γεγονός της διασώσεως και απελευθερώσεως της από τον Ιταλογερμανικό ζυγό.

Την Ακολουθία που ψάλλεται αυτή την ημέρα την έγραψε ο Αγιορείτης Μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης και εγκρίθηκε από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος στις 21 Οκτωβρίου 1952 μ.Χ. όπου και αποφασίστηκε ο συνεορτασμός της εορτής της Αγίας Σκέπης και της Εθνικής επετείου του «ΟΧΙ» (Συνοδικές Εγκύκλιοι, Τόμος Β', Αθήνα 1956, σελ. 649).

Το συναξάρι της 1ης Οκτωβρίου γράφει σχτικά: «Τη Α’ του αυτού μηνός, την ανάμνησιν εορτάζομεν της αγίας Σκέπης της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, και Αειπαρθένου Μαρίας, ήτοι του ιερού αυτής Μαφορίου του εν τη σορώ του Ιερού Ναού των Βλαχερνών, ότε ο όσιος Ανδρέας, ο δια Χριστόν σαλός, κατείδε εφηπλωμένην αυτήν άνωθεν, και πάντας ευσεβείς περισκέπουσαν».

Πρόγραμμα Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ.ΚΟΣΜΑΣ

* Την Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009 θα προστεί της Δοξολογίας για την εθνική εορτή της 28ης Οκτωβρίου στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος Μεσολογγίου

* Το Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009 θα ιερουργήσει στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Θέρμου και στη συνέχεια θα τελέσει το μνημόσυνο του μακαριστού π. Αποστόλου Καστανά, ο οποίος διετέλεσε εφημέριος στην ενορία αυτή.

* Το απόγευμα στις 17:00 μ.μ. θα χοροστατήσει στον πανηγυρικό Εσπερινό των Εγκαινίων στον Ιερό Ναό Αποστόλου Παύλου Μενιδίου.

* Την Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009 θα τελέσει τα Εγκαίνια του Ιερού Ναού Αποστόλου Παύλου Μενιδίου Βάλτου.

* Την Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009, εορτή της Ανακομιδής των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, θα ιερουργήσει στην Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου στα Ελληνικά Μεσολογγίου.

π. Μ. Α.

Άγιος Νέστωρ, 27 Οκτωβρίου

Ο Νέστορας ήταν πολύ νέος στην ηλικία, ωραίος στην όψη και γνώριμος του Αγίου και ενδόξου Δημητρίου.

Ο Νέστορας, λοιπόν, βλέποντας ότι ο αυτοκράτωρ Διοκλητιανός χαιρόταν για τις νίκες κάποιου σωματώδους βαρβάρου, ονομαζόμενου Λυαίου, μίσησε την υπερηφάνεια του. Βλέποντας όμως και τα θαύματα του Αγίου Δημητρίου, πήρε θάρρος. Πήγε λοιπόν στη φυλακή, όπου ήταν κλεισμένος ο Μεγαλομάρτυρας, και έπεσε στα πόδια του. "Δούλε του Θεού Δημήτριε", είπε, "εγώ είμαι πρόθυμος να μονομαχήσω με το Λυαίο, γι' αυτό προσευχήσου για μένα στο όνομα του Χριστού". Ο Άγιος, αφού τον σφράγισε με το σημείο του τιμίου Σταυρού, του είπε ότι και το Λυαίο θα νικήσει και για το Χριστό θα μαρτυρήσει. Τότε, λοιπόν, ο Νέστορας μπήκε στο στάδιο χωρίς φόβο και ανεφώνησε: "Θεέ του Δημητρίου, βοήθει μοι". Και αφού πολέμησε με το Λυαίο, του κατάφερε δυνατό χτύπημα με το μαχαίρι του στην καρδιά και τον θανάτωσε.

Εξοργισμένος τότε ο Διοκλητιανός, διέταξε και σκότωσαν με λόγχη το Νέστορα, αλλά και το Δημήτριο. Έτσι, μ' αυτή του την ενέργεια ο Νέστορας δίδαξε ότι σε κάθε ανθρώπινη πρόκληση πρέπει να αναφωνούμε: "Κύριος εμοί βοηθός, και ου φοβηθήσομαι τι ποιήσει μοι άνθρωπος;". Ο Κύριος είναι βοηθός μου και δε θα φοβηθώ. Τι θα μου κάνει οποιοσδήποτε άνθρωπος;

Απολυτίκιο. Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.

Αθλητής ευσεβείας ακαταγώνιστος, ως κοινωνός και συνήθης του Δημητρίου οφθείς, ηγωνίσω ανδρικώς Νέστωρ μακάριε, τη θεϊκή γαρ αρωγή, τον Λυαίον καθελών, ως άμωμον ιερείον, σφαγιασθείς προσηνέχθης, τω Αθλοθέτη και Θεώ ημών.

Κοντάκιον. Ήχος β’. Τα άνω ζητών.

Αθλήσας καλώς, αθάνατον την εύκλειαν, κεκλήρωσαι νυν, και στρατιώτης άριστος, του Δεσπότου γέγονας, ταις ευχαίς Δημητρίου του Μάρτυρος, συν αυτώ ουν Νέστορ σοφέ, πρεσβεύων μη παύση υπέρ πάντων ημών.

Το μαρτύριο του μεγαλομάρτυρος Δημητρίου

… Τελειώνοντας, ας θυμηθούμε πάλι μ’ ευλάβεια το μαρτύριο του μεγαλομάρτυρος Δημητρίου. Σήμερα, βέβαια, δεν μας ζητούν να μαρτυρήσουμε για την πίστη μας, ούτε να τιμωρηθούμε και να παιδευτούμε για τ' όνομα του Χριστού. Όμως, τιμή των Αγίων είναι και όταν ζει κανείς όπως θέλει ο Θεός και οι Άγιοι.

«Τον δε καιρόν ετούτον», λέγει ένας παλαιός συγγραφέας της Εκκλησίας μας, «επειδή κανείς δεν είναι να μας βιάζη εις την πίστιν μας, μηδέ ανάγκην έχομεν να μαρτυρήσωμεν, τόσο μόνον θέλει ο Θεός από ημάς, ότι καθώς είναι η χριστιανική τάξις, έτζι να περιπατούμεν∙ καθώς αρέσκει τον Χριστόν, έτζι να περνούμεν∙ όχι με πολυποσίαις και πολυφαγίαις, όχι με χορούς και παιγνίδια, όχι με συκοφαντίαις και καταδοσίαις, όχι με πορνείαις και ασωτείαις, όχι με φόνους και μοιχείαις και έχθραις, και με άλλα δαιμονικά έργα∙ αλλά με σωφροσύνην και παρθενίαν, με αγάπην και ομόνοιαν, με νηστείαν και εγκράτειαν, και με όσα χαίρεται ο Θεός και οι Άγιοι∙ διότι, ει μεν πολιτευώμεσθεν καθώς ορίζει ο Χριστός, έχομεν και μισθόν από τους Αγίους, δια τας εορτάς μας και τας πανηγύρεις∙ ει δε περνούμεν την ζωήν μας, κάμνοντας όσα αποστρέφεται ο Θεός και μισούν οι Άγιοι, μόνον όσον κοπιάζομεν και μοχθούμεν. Δια τούτο, ας ποιούμεν καθώς είναι της χριστιανικής τάξεως, ίνα και ο Θεός ευφραίνεται εις τα έργα μας, και οι Άγιοι χαίρωνται εις τας εορτάς μας». Μ' αυτό τον τρόπο λατρεύεται ο Θεός, τιμούνται οι Άγιοί του και προάγονται πνευματικά τα τέκνα της Εκκλησίας».

Παντελή Πάσχου, «Έρως Ορθοδοξίας»,
εκδ. Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος,
Αθήναι 1987.

Μέγαν εύρατο εν τοις κινδύνοις

Απολυτίκιο. Ήχος γ'.

Θείας πίστεως.

Μέγαν εύρατο, εν τοις κινδύνοις, σε υπέρμαχον, η οικουμένη, Αθλοφόρε τα έθνη τροπούμενον. Ως ουν Λυαίου καθείλες την έπαρσιν, εν τω σταδίω θαρρύνας τον Νέστορα, ούτως Άγιε Μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημιν το μέγα έλεος.

Ακούστε το Απολυτίκιο εδώ.

http://www.youtube.com/watch?v=fwO5lAaotRc&feature=related

Ο Άγιος Δημήτριος ο Μεγαλομάρτυρας και Μυροβλήτης

Ο μεγαλομάρτυς άγιος Δημήτριος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη από γονείς ευσεβείς και πλουσίους, κατά τους χρόνους του Διοκλητιανού (284-305) και Μαξιμιανού. Όταν μεγάλωσε ακολούθησε το στρατιωτικό στάδιο, και η ανδρεία του η μεγάλη και η σπάνια σύνεσή του τον ανέβασαν γρήγορα στα ανώτατα στρατιωτικά αξιώματα. Κι ο βασιλιάς, εκτιμώντας την ανδρεία, τη φρόνηση και τη στρατηγική ικανότητά του, τον διόρισε στρατηγό όλης της περιοχής της Θεσσαλίας, στην οποίαν ανήκε και η Θεσσαλονίκη.

Όμως ο στρατηγός Δημήτριος ήτανε χριστιανός, κι ο βασιλιάς ειδωλολάτρης. Κι όταν γυρνώντας ο Μαξιμιανός απ' τους πολέμους στην Θράκη και την Ασία, πέρασε κι απ' τη Θεσσαλονίκη, οι ειδωλολάτραι, που έβλεπαν πόσους ειδωλολάτρες κάθε μέρα έκαμνε χριστιανούς ο άρχοντας Δημήτριος, πήγαν στον αυτοκράτορα και του είπαν, πως ο στρατηγός του άρχισε να περιφρονεί και να βλασφημεί τα είδωλα και να κηρύχνει κρυφά και φανερά τη θρησκεία του Χριστού, Ο αυτοκράτωρ κάλεσε το Δημήτριο ανήσυχος. Είδε τότε, πως όλα όσα του είπαν είναι αλήθεια. Γιατί μ' όσα κι αν έταξε στο Δημήτριο, εκείνος έμενε σταθερός στην πίστη του Εσταυρωμένου. Ελπίζοντας, πως θ' αλλάξει γνώμη και πίστη, διέταξε να τον κλείσουν σε μια φοβερή και βρωμερή φυλακή, σ' έναν απ' τους υγρούς και λασπώδεις θαλάμους των δημοσίων λουτρών, κοντά στο στάδιο.

Κι ύστερα, ο βασιλιάς, κατά τη συνήθεια της εποχής, διέταξε να γίνουν οι αθλητικοί αγώνες στο στάδιο. Εκεί, ανάμεσα στους αθλητάς, ξεχώριζε ένας γίγαντας, ονομαζόμενος Λυαίος, που τον έσερνε κοντά του πάντοτε ο βασιλιάς και τον είχε για καμάρι γιατί με όσους πάλεψε όλους τους είχε νικήσει. Αυτός ο γιγαντόσωμος και χεροδύναμος ειδωλολάτρης ξέσκιζε τις σάρκες των παλαιστών σα να ‘τανε αρνάκια. Τον είχαν φοβηθεί οι πάντες και δεν έβγαινε κανείς να τα βάλει μαζί του. Τότε κείνος άρχισε να περπατεί φανταχτερά και να προκαλεί τους χριστιανούς, που έλεγαν πως «παίρνουν δύναμη απ' το Θεό τους», να παλέψουν μαζί του.

Την ώρα εκείνη ένα γενναίο παλληκαρόπουλο, με χριστιανική καρδιά και πίστη, τρέχει στο κελλί της φυλακής του Δημητρίου. Του λέγει πως ο Λυαίος σκοτώνει ανθρώπους στο στάδιο, και τον παρακαλεί να τον ευλογήσει και να παρακαλέσει το Θεό να τον δυναμώσει στην πάλη του με το θεριόψυχο Λυαίο. Ο Δημήτριος σφράγισε με το σημείο του σταυρού το μέτωπο του νεαρού Νέστορος και του λέγει: «Και τον Λυαίον νικήσεις και υπέρ Χριστού μαρτυρήσεις!» Η προφητική αυτή φράση του Αγίου επαλήθευσε γρήγορα και απόλυτα. Πήγε ο Νέστωρ στη μέση του σταδίου και είπε, πως θέλει να παλέψει με τον πανύψηλο Λυαίο. Οι ειδωλολάτραι τον κοίταξαν με μια ειρωνεία περιφρονητική. Οι χριστιανοί έκαναν από μέσα τους θερμή προσευχή στο Θεό, να δυναμώσει τον καινούργιο Δαβίδ, για να νικήσει το νέο σκληροτράχηλο Γολιάθ. Ρίχνει το φτωχικό μανδύα του ο Νέστωρ και φωνάζει προς τον ουρανό: «Ο Θεός Δημητρίου, βοήθει μοι!» Όρμησε τότε με θάρρος πάνω στο γίγαντα. Για λίγο, οι αναπνοές των θεατών σταμάτησαν. Κι ύστερα είδαν όλοι τον ανίκητον ως τώρα Λυαίο, να κείτεται νεκρός μέσα στο στάδιο. Οι ειδωλολάτραι, κυριολεκτικά εφρύαξαν. Και πιο πολύ απ' όλους, ο Μαξιμιανός. Δίνει εντολή τότε, να βγάλουν το Νέστορα έξω απ’ το στάδιο και να τον αποκεφαλίσουν. Κι έτσι αλήθεψε ο λόγος του αγίου Δημητρίου.

Όμως ο αυτοκράτωρ, απ' τη λύπη του που έχασε το Λυαίο, δεν μπορούσε να ικανοποιηθεί απ' το θάνατο μόνο του Νέστορος. Ο θυμός του, τον έφερε στο Δημήτριο. Και, χωρίς άλλη δίκη η κρίση, δίνει διαταγή να τον σκοτώσουν μέσα στο κελλί της φυλακής του. Ο Δημήτριος είδε τους στρατιώτες και κατάλαβε το σκοπό τους. Σήκωσε τα χέρια του να προσευχηθεί, και τα κοντάρια τους τον βρήκαν εκεί ακριβώς, όπου λογχίστηκε και το πανάγιο σώμα του Χριστού.

Ένας πιστός, που ήτανε κοντά στον τόπο του μαρτυρίου, πήρε το δαχτυλίδι του Αγίου και το μανδύα του, βουτηγμένο στο άγιο αίμα του. (Μ’ αυτά ο χριστιανός αυτός, Λούπος ονομαζόμενος, σταύρωνε τους δαιμονισμένους και κάθε λογής αρρώστους και τους έκανε καλά. Τα πολλά θαύματα έφθασαν και στ’ αυτιά του βασιλιά και την ίδια μέρα που το έμαθε, έδωκε διαταγή και θανάτωσαν το μάρτυρα Λούπο).

Οι χριστιανοί πήραν το λείψανο του αγίου Δημητρίου και το έθαψαν κρυφά. Αλλά ο Θεός, που θέλησε να δοξάσει τον Άγιό του σ’ όλο τον κόσμο, οικονόμησε και έβγαινε μύρο απ' το κορμί του τόσο πολύ, που έπαιρναν οι ντόπιοι και οι ξένοι, όσοι έρχονταν να γιατρευτούν και δεν τελείωνε ποτέ! Το έπιναν οι χριστιανοί, κι ό,τι αρρώστια και αν είχανε γιατρεύονταν. Όλοι έτρεχαν στη Θεσσαλονίκη, για να τους κάνει καλά ο άγιος Δημήτριος.

Παντελή Πάσχου, «Έρως Ορθοδοξίας»,
εκδ. Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος,
Αθήναι 1987.

Οι Άγιοι Μαρκιανός και Μαρτύριος οι Νοτάριοι, 25 Οκτωβρίου

Οι Άγιοι αυτοί ήταν νοτάριοι και γραμματικοί του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Παύλου του ομολογητή, στα χρόνια του Αρειανού Βασιλέως Κωνσταντίου (337-349). Άριστα σπουδαγμένοι και οι δύο, υπήρξαν συνήγοροι θαρραλέοι της ορθόδοξης αλήθειας. Όταν ο Πατριάρχης Παύλος δεν δέχθηκε να συμφωνήσει με τους Αρειανούς, εξορίστηκε από το βασιλιά στην Αρμενία και πνίγηκε από τους εκεί Αρειανούς. Τότε οι δύο Άγιοι έμειναν πιστοί στον ποιμένα τους και σταθεροί στο ορθόδοξο δόγμα. Διότι πάντα στο μυαλό τους κυριαρχούσε ο λόγος του Κυρίου: "εάν υμείς μείνητε εν τω λόγω τω εμώ, αληθώς μαθηταί μου έστε". Αν, δηλαδή, εσείς, μείνετε στερεοί στη διδασκαλία μου, λέει ο Κύριος, τότε πράγματι είσθε και αληθινοί μαθητές μου. Ο Μαρκιανός και ο Μαρτύριος το απέδειξαν περίτρανα αυτό, όταν συνελήφθησαν από τον αυτοκράτορα. Ομολόγησαν με θάρρος μπροστά του την αληθινή πίστη και ήλεγξαν αυτόν για τις παρανομίες του. Τότε, διατάχθηκε και τους σκότωσαν με μαχαίρι.

Απολυτίκιο. Ήχος γ’. Θείας πίστεως.

Ζήλον ένθεον, αναλαβόντες, ημαυρώσατε, Αρείου πλάνην, ομοούσιον Τριάδα κηρύποντες. Μαρκιανέ και Θεόφρον Μαρτύριε, Ορθοδοξίας οι άσειστοι πρόβολοι. Θείοι Μάρτυρες, Χριστώ τω Θεώ πρεσβεύσατε, δωρήσασθαι ημιν το μέγα έλεος.

Κοvτάκιον. Ήχος δ’. Ο υψωθείς.

Αγωνισάμενοι καλώς από βρέφους, Μαρκιανέ συν τω σοφώ Μαρτυρίω, τον αποστάτηv Άρειοv καθείλετε, άτρωτον τηρήσαντες, την ορθόδοξοv πίστιν, Παύλω εφεπόμενοι, τω σοφώ διδασκάλω, όθεν συν τούτω εύρατε ζωήv, ως τής Τριάδος υπέρμαχοι άριστοι.

Σχολή Βυζαντινής Μουσικής "ΔΑΥΙΔ Ο ΨΑΛΜΩΔΟΣ"

Από την Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας

ανακοινώνεται ότι συνεχίζονται μέχρι τέλους Οκτωβρίου

οι εγγραφές νέων σπουδαστών

στη Σχολή Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως

"ΔΑΥΪΔ Ο ΨΑΛΜΩΔΟΣ" στο Αγρίνιο.

Τα μαθήματα που έχουν ήδη ξεκινήσει,

γίνονται από έμπειρο διδακτικό προσωπικό

δύο φορές την εβδομάδα,

στο κτήριο της Σχολής, όπισθεν του Ιερού Ναού

Αγίας Τριάδος Αγρινίου (Φαφούτειο Ίδρυμα).

Τρίτη Συνεδρία της Δ.Ι.Σ. για τον μήνα Οκτώβριο

Συνήλθε σήμερα Παρασκευή, 23 Οκτωβρίου 2009, στην τρίτη Συνεδρία Της η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.

Κατά την σημερινή Συνεδρία η Διαρκής Ιερά Σύνοδος επικύρωσε τα Πρακτικά της προηγουμένης Συνεδρίας.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ηλείας κ. Γερμανός, ως Πρόεδρος της Μ.Κ.Ο. της Εκκλησίας της Ελλάδος «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ», ενημέρωσε τα Μέλη της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, για την σύσταση και τους σκοπούς της «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ», τη λειτουργία και τη δομή της, τις θυγατρικές εταιρείες, τους συνεργάτες της, τα περιουσιακά στοιχεία και την οικονομική της κατάσταση, και κατέθεσε τις προτάσεις του για την βιωσιμότητά της.

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος αποφάσισε να συσταθεί Επιτροπή, η οποία θα μελετήσει τον κατάλληλο τρόπο ώστε η «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ» να εξακολουθεί να λειτουργεί με τις καλύτερες προϋποθέσεις για την φιλανθρωπική της δράση, εντός και εκτός των συνόρων.

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος συζήτησε το θέμα της εκλογής Ηγουμένου και Ηγουμενοσυμβουλίου της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναυπάκτου και αποφάσισε ότι οι εκλογές Ηγουμένου και Ηγουμενοσυμβουλίου είναι αντικανονικές και παράνομες και ως εκ τούτου άκυρες, και θα πρέπει να επαναληφθούν το αργότερο εντός μηνός, από την λήψη της Συνοδικής Αποφάσεως, εντός των κανονικών και νομίμων πλαισίων, ώστε η διοίκηση της Ιεράς Μονής να αποκτήση κανονική και νόμιμη υπόσταση.

Σχετικά με την αποχώρηση της αδελφότητος της Ιεράς Μονής Αγίων Κηρύκου και Ιουλίττης από την Ιερά Μητρόπολη Σιδηροκάστρου, στην Κερατέα της Αττικής, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος ανέθεσε στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Βεροίας και Ναούσης κ. Παντελεήμονα, να επικοινωνήσει με τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες Σιδηροκάστρου κ. Μακάριο και Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαο, για να καθορισθεί ο κανονικός και νόμιμος τρόπος επιλύσεως του θέματος.

Αναφορικά με τον Αριθμό Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης (Α.Μ.Κ.Α.) η Διαρκής Ιερά Σύνοδος απεδέχθη την εισήγηση της Συνοδικής Επιτροπής Δογματικών και Νομοκανονικών Ζητημάτων, σύμφωνα με την οποία «ο αριθμός Α.Μ.Κ.Α. είναι απλώς εις επί πλέον χρηστικός αριθμός και από όλα τα μέχρι τούδε στοιχεία ουδείς κίνδυνος προκύπτει δια την σωτηρίαν των ψυχών. Εις πάσαν περίπτωσιν η Εκκλησία γρηγορεί».

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος ενέκρινε κατ’ αρχήν την εισήγηση της Συνοδικής Επιτροπής Χριστιανικής Αγωγής της Νεότητος για:
– την πραγματοποίηση Συνόδου Εφήβων των Ιερών Μητροπόλεων της Εκκλησίας της Ελλάδος,
– την δημιουργία Τράπεζας Κατηχήσεως στο διαδίκτυο,
– την δημιουργία Κατασκηνώσεως για αναγνώστες, ιεροσπουδαστές και ιερόπαιδες,
– την πραγματοποίηση Διαγωνισμού Εφήβων και Νέων των Ιερών Μητροπόλεων, με θέμα «Νέοι – Εκκλησία – Πολιτισμός».

Η Συνοδική Επιτροπή Χριστιανικής Αγωγής της Νεότητος θα υποβάλλει τις επί μέρους ολοκληρωμένες προτάσεις της στην Διαρκή Ιερά Σύνοδο, για την τελική έγκριση.

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος επίσης, ενέκρινε αποσπάσεις Κληρικών της Εκκλησίας της Ελλάδος σε Ιερές Μητροπόλεις του εξωτερικού και έλαβε αποφάσεις σχετικά με τρέχοντα υπηρεσιακά ζητήματα.

Εκ του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Συνόδου.

ΠΗΓΗ: http://www.ecclesia.gr/

Ο Άγιος Αρέθας ο Μεγαλομάρτυρας και οι "συν αυτώ", 24 Οκτωβρίου

Έζησε τον 6ο αιώνα μ.Χ. και ήταν ένας από τους προύχοντες της πόλης Νέγρας στην Αιθιοπία. Όταν ασπάσθηκε το χριστιανισμό, διακρινόταν για την ευσέβεια και τις πολλές του αγαθοεργίες. Κοντά του μαζεύτηκε ένας όμιλος από άνδρες και γυναίκες, που καθημερινό τους έργο είχαν τη διδασκαλία του θείου λόγου. Η πρόοδος αύτη του Ευαγγελίου στην Εκκλησία της Νέγρας, εξήγειρε το φανατισμό των ειδωλολατρών, και συνέλαβαν τον Αρέθα με τους συνεργάτες του. Ο Αρέθας ήταν τότε γέροντας. Οι εχθροί της πίστης του συνέστησαν να λυπηθεί τα γεράματά του και να απαρνηθεί το Χριστό. Τότε ο Αρέθας έδωσε γενναία απάντηση: "Στη διάρκεια της ζωής μου, είπε, διέπραξα πολλά αμαρτήματα. Ο Ιησούς Χριστός με καθάρισε απ' αυτά δια της θυσίας Του και με την πίστη μου προς Αυτόν. Και από άνθρωπο απώλειας με έκανε κληρονόμο του ανεσπέρου φωτός και της αιώνιας ζωής. Τώρα μου προσφέρει και άλλη τιμή. Μου δίνει την ευκαιρία, από τη σάρκα ενός γέροντα να προβάλει αθλητής, αποδεικνύοντας ότι η ισχύς και η ελευθερία του πνεύματος μπορούν να καταφρονήσουν κάθε άνομη απειλή και βία και να καταισχύνουν τους δυνατούς της γης". Η απάντηση αυτή εξαγρίωσε περισσότερο τους δήμιους του, που αμέσως αποκεφάλισαν τον Αρέθα με τους συνεργάτες του.

Απολυτίκιο. Ήχος α'. Της ερήμου πολίτης.

Ευσεβεία εμπρέπων τη αθλήσει δεδόξασαι, την των Χριστοκτόνων κακίαν καθελών τη ενστάσει σου, διό και προσενήνοχας Χριστώ, Μαρτύρων αρραγή συνασπισμών, ώσπερ θείος παιδοτρίβης και οδηγός, Αρέθα παμμακάριστε. Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν Ιάματα.

Κοντάκιον. Ήχος δ’. Επεφάνης σήμερον.

Ευφροσύνης πρόξενος ημίν επέστη, η φωσφόρος σήμερον, των Αθλοφόρων εορτή, ηv ανυμνούντες δοξάζομεv, τον εv υψίστοις υπάρχοντα Κύριον.

Πρόγραμμα Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ.ΚΟΣΜΑΣ

* Την Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2009 θα ιερουργήσει στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου στην Γουριά Μεσολογγίου, όπου θα τελέσει την εις πρεβύτερον χειροτονία του διακόνου Παντελεήμονος Μάχα.

* Την ίδια ημέρα, παραμονή της εορτής του Αγίου Δημητρίου στις 6:00 το απόγευμα θα χοροστατήσει κατά την διάρκεια του πανηγυρικού Εσπερινού, στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Παραβόλας.

* Την Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009 το πρωί, θα ιερουργήσει στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Αγρινίου.

* Την Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009 θα προστεί της Δοξολογίας για την εθνική εορτή της 28ης Οκτωβρίου στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος Μεσολογγίου

* Το Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009 θα ιερουργήσει στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Πετροχωρίου Θέρμου και στη συνέχεια θα τελέσει το μνημόσυνο του μακαριστού π. Αποστόλου Καστανά, ο οποίος διετέλεσε εφημέριος στην ενορία αυτή.

* Την Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009 θα τελέσει τα Εγκαίνια του Ιερού Ναού Αγίου Αποστόλου Παύλου Μενιδίου Βάλτου.

* Την Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009, εορτή της Ανακομιδής των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, θα ιερουργήσει στην Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου στα Ελληνικά Μεσολογγίου.

π. Μ. Α.

Εγκαίνια Ιερού Ναού Αποστόλου Παύλου Μενιδίου

Την Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ.κ. ΚΟΣΜΑΣ θα τελέσει τα εγκαίνια του Ιερού Ναού Αγίου Αποστόλου Παύλου Μενιδίου Βάλτου.

Την παραμονή των εγκαινίων, Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009 στις 5.00 μ.μ θα γίνει η υποδοχή των Ιερών Λειψάνων και θα ακολουθήσει ο πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός των Εγκαινίων, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. ΚΟΣΜΑ.

Την Κυρικακή 1 Νοεμβρίου στις 7:00 το πρωί θα αρχίσει ο Όρθρος, στη συνέχεια θα τελεσθεί η Ακολουθία των Εγκαινίων και θα ακολουθήσει η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. ΚΟΣΜΑ.

Η θεία Λειτουργία του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου

Η αρχαιοπρεπής θεία Λειτουργία
του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου
θα τελεσθεί
σήμερα, Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2009
και ώρα 18:00 μ.μ.
στον Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονος
Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου.

Της θείας Λειτουργίας, που θα τελεσθεί
κατά το αρχαίο τυπικό θα προεξάρχει
ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας
κ. Κοσμάς.

Ο Άγιος Ιάκωβος ο Απόστολος και Αδελφόθεος πρώτος επίσκοπος Ιεροσολύμων, 23 Οκτωβρίου

Η παράδοση αναφέρει ότι ήταν ένας από τους γιούς του Ιωσήφ από άλλη γυναίκα, γι' αυτό ονομαζόταν αδελφός του Κυρίου. Η συγγενική του, όμως, σχέση με τον Κύριο δεν είναι ομόφωνα καθορισμένη. Αλλά το γεγονός είναι ότι ο Ιάκωβος ο αδελφόθεος έγινε πρώτος επίσκοπος Ιεροσολύμων και είναι αυτός που έγραψε την πρώτη Θεία Λειτουργία της χριστιανικής Εκκλησίας.

Ο Ιάκωβος, λοιπόν, ποίμανε την Εκκλησία των Ιεροσολύμων με δικαιοσύνη, με γενναία στοργή και στερεότητα στην πίστη. Αυτό όμως, εξήγειρε τη μοχθηρία και την κακουργία των Ιουδαίων. Αφού τον έπιασαν, τον έριξαν πάνω από το πτερύγιο του Ναού, και ενώ ακόμα ήταν ζωντανός, τον αποτελείωσαν με άγριο κτύπημα ροπάλου στο κεφάλι.

Έργο του Ιακώβου είναι και η Καθολική Επιστολή του στην Καινή Διαθήκη, στην οποία να τι μας συμβουλεύει, σχετικά με το πως πρέπει να χειριζόμαστε το λόγο του Θεού: "Γίνεσθε ποιηταί λόγου και μη μόνον ακροαταί, παραλογιζόμενοι εαυτούς". Δηλαδή να γίνεσθε εκτελεστές και τηρητές του λόγου του Θεού και όχι μόνο ακροατές. Και να μη ξεγελάτε τον εαυτό σας, με την ιδέα ότι είναι αρκετό και μόνον να ακούει κανείς το λόγο.

Η μνήμη του αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου, φέρεται και την Κυριακή μετά την Γέννηση του Χριστού, μαζί με τη μνήμη του Δαβίδ του Προφήτου και Ιωσήφ του μνήστορος, συνοδευόμενη με το ακόλουθο δίστοιχο: "Συ τέκτονος παις, αλλά αδελφός Κυρίου, του πάντα τεκτήναντος, εν λόγω, μάκαρ". Τελείται δε αύτω η Σύναξις εν τω σεπτώ αυτού Ναώ το όντι ένδοθεν της Υπεραγίας Θεοτόκου εν τοις Χαλκοπρατείοις. (Πατμιακός κώδικας: 266).

Απολυτίκιο. Ήχος δ'.

Ως του Κυρίου Μαθητής, ανεδέξω δίκαιε το Ευαγγέλιον ως Μάρτυς έχεις το απαράτρεπτον, την παρρησίαν ως Αδελφόθεος, το πρεσβεύειν ως Ιεράρχης. Ικέτευε Χριστόν τον Θεόν, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Κοντάκιοv. Ήχος δ’. Ο υψωθείς.

Ο του Πατρός μονογενής Θεός Λόγος, επιδημήσας προς ημάς επ' εσχάτων, των ημερών Ιάκωβε θεσπέσιε, πρώτον σε ανέδειξε των Ιεροσολύμων, Ποιμένα και Διδάσκαλον, και πιστόν οικονόμον, των μυστηρίων των πνευματικών, όθεv σε πάντες τιμώμεν Απόστολε.

Δεύτερη Συνεδρία της Δ. Ι .Σ. για το μήνα Οκτώβριο

Συνήλθε σήμερα Πέμπτη, 22 Οκτωβρίου 2009, στην δεύτερη Συνεδρία Της η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πασης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.

Κατά την σημερινή Συνεδρία :

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος επικύρωσε τα Πρακτικά της προηγουμένης Συνεδρίας.

Κατά την σημερινή Συνεδρία έγινε αναφορά στο φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας, το οποίο είναι μεγάλο και αποφασίσθηκε να αποσταλεί στους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες Εγκύκλιος για να συγκεντρωθούν τα στοιχεία που αφορούν τα Ιδρύματα που λειτουργούν με ευθύνη τους και τα οικονομικά μεγέθη που απαιτούνται για την λειτουργία τους, καθώς και τα στοιχεία που αφορούν το γενικώτερο φιλανθρωπικό έργο των Ιερών Μητροπόλεων, για τον καλύτερο συντονισμό και την αρτιώτερη οργάνωσή τους.

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος ενέκρινε:

- Την σύσταση και λειτουργία του Εκκλησιαστικού Ιδρύματος με την επωνυμία «Γενικό Φιλόπτωχο Ταμείο της Ιεράς Μητροπόλεως Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς».

- Την συμμετοχή της Εκκλησίας της Ελλάδος στην Ζ’ Ακαδημαϊκή Συνάντηση του Διμερούς Διαλόγου μεταξύ Ορθοδοξίας και Ιουδαϊσμού με θέμα: «Η Παγκόσμιος κρίσις: θρησκευτικαί προοπτικαί και ηθικαί προκλήσεις» η οποία θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα από 10 έως 12 Νοεμβρίου 2009.

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος ενημερώθηκε για τις πρωτοβουλίες σχετικά με την προβολή και την ανάπτυξη του πρωτοχριστιανικού Μνημείου των Κατακομβών της Μήλου, από έγγραφο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Κέας και Μήλου κ. Δωροθέου και απεφάσισε να συμβάλλει ενεργά στην περαιτέρω ανάδειξη και προβολή της πρωτοχριστιανικής αυτής κληρονομιάς.

Τέλος η Δ. Ι. Σ. συζήτησε και έλαβε αποφάσεις σχετικά με τρέχοντα υπηρεσιακά ζητήματα.

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος ολοκλήρωσε τις εργασίες Της για τη σημερινή Συνεδρία στις 11.30, προκειμένου στις 12 το μεσημέρι, να παραστεί στην παρουσίαση του νέου προγράμματος του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία θα πραγματοποιηθεί στο Σαρόγλειο Μέγαρο, Ρηγίλλης 1, Αθήνα.

Εκ του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Συνόδου

ΠΗΓΗ: http://www.ecclesia.gr/

Ο Όσιος Αβέρκιος ο Ισαπόστολος, 22 Οκτωβρίου

Έζησε στα τέλη του 2ου αιώνα μ.Χ. Η άμεπτη ζωή του και η καρποφορία της διδασκαλίας του, παρακίνησαν το ποίμνιο να τον αναγκάσει να γίνει επίσκοπος Ιεραπόλεως στη Φρυγία. Το αξίωμα δε μείωσε το ζήλο του Αβερκίου. Έλεγε, μάλιστα, ότι δεν αρκεί κάποιος να φαίνεται άρχων, αλλά και να είναι πραγματικά. Δηλαδή να αυξάνει τη διακονία και τους κόπους του. Διότι κατά το Ευαγγέλιο "ει τις θέλει πρώτος είναι, έσται πάντων έσχατος και πάντων διάκονος" που σημαίνει, αν κανείς θέλει να είναι πρώτος κατά την τιμή, οφείλει με την ταπείνωση του απέναντι στους άλλους, να γίνει τελευταίος από όλους και υπηρέτης όλων με την άσκηση της αγάπης. Και ο Αβέρκιος την εντολή αυτή έκανε πράξη στη ζωή του. Γι' αυτό και ο Θεός του έδωσε το χάρισμα να κάνει πολλά θαύματα. Θεράπευσε την κόρη του Βασιλιά της Ρώμης, από πονηρό δαιμόνιο. Θερμά νερά από τη γη εξέβαλε και άλλα πολλά θαύματα έκανε. Επίσης, ο Αβέρκιος κήρυξε σε όλες τις πόλεις της Συρίας και Μεσοποταμίας. Έπειτα πήγε στη Λυκαονία, την Πισιδία και στην επαρχία των Φρυγών. Ονομάστηκε ισαπόστολος, διότι περιόδευσε και κήρυξε όπως οι κορυφαίοι Απόστολοι του Χριστού. Πέθανε ειρηνικά, 72 χρονών.

Απολυτίκιο. Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.

Αποστόλων τον ζήλον εκμιμησάμενος, τη Εκκλησία εκλάμπεις ως εωσφόρος αστήρ, την θεόσδοτον ισχύν φαίνων τοις έργοις σου· συ γαρ θαυμάτων ιερών, τας δυνάμεις ενεργών, Αβέρκιε Ιεράρχα, προς ευσέβειας εισόδους, τους πλανωμένους καθωδήγησας.

Kοντάκιον. Ήχος πλ. δ’. Ως απαρχάς.

Ως Ιερέα μεγιστον, και Αποστόλωv σύσκηνον, η Εκκλησία γεραίρει σε άπασα, η των πιστών Αβέρκιε, ηv ταις σαις ικεσίαις περιφύλαττε μάκαρ, ακαταγώνιστον, εξ αιρέσεως πάσης, και άσειστοv πολυθαύμαστε.

Πρώτη Συνεδρία της Δ.Ι.Σ. για το μήνα Οκτώβριο

Συνήλθε σήμερα Τετάρτη, 21 Οκτωβρίου 2009, στην πρώτη Συνεδρία Της η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.

Κατά την σημερινή Συνεδρία:

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος επικύρωσε τα Πρακτικά της Εξουσιοδοτήσεως.

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος ενέκρινε τα προγράμματα εορτασμών της ιεράς μνήμης του Αγίου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως και Προστάτου της Ιεράς Συνόδου, την 6η Φεβρουαρίου 2010, με ομιλητή Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, και της Α´ Κυριακής των Νηστειών, της Ορθοδοξίας, την 21η Φεβρουαρίου 2010, με ομιλητή τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεο.

Κατόπιν προτάσεως του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου κ. Ιεροθέου, Αντιπροέδρου του Σώματος, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος απεφάσισε να συνεχισθεί η παλαιά παράδοσις να τελείται Συνοδική Θεία Λειτουργία και επιμνημόσυνη δέηση υπέρ των κεκοιμημένων Αρχιεπισκόπων Αθηνών και Προκαθημένων της Ελλαδικής Εκκλησίας, εντός του μηνός Νοεμβρίου εκάστου έτους. Για το έτος 2009 η Συνοδική Θεία Λειτουργία αποφασίστηκε να τελεσθεί την Κυριακή 29 Νοεμβρίου, και να ομιλήσει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου κ. Ιερόθεος.

Στη συνέχεια η Διαρκής Ιερά Σύνοδος προχώρησε στην υλοποίηση των Αποφάσεων της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας, η οποία έγινε από 12ης έως 16ης Οκτωβρίου ε.ε.

Κατόπιν της Αποφάσεως της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας, μετά την Εισήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου κ. Προκοπίου με θέμα : «α) Ο περί Εκκλησιαστικών Δικαστηρίων Νόμος. Πρότασις. β) Η διάταξις της παραγράφου 8 (περί διαθεσιμότητος Μητροπολιτών) του άρθρου 34 του Ν. 590/1977 «Περί Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος». Πρότασις», όρισε Επιτροπή αποτελουμένη από τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου κ. Προκόπιο, Ξάνθης και Περιθεωρίου κ. Παντελεήμονα και Πειραιώς κ. Σεραφείμ, τους Ελλογιμωτάτους Καθηγητές κ. Σπυρίδωνα Τρωϊάνο και κ. Κωνσταντίνο Βαβούσκο και τον κ. Θεόδωρο Παπαγεωργίου, Ειδικό Νομικό Σύμβουλο της Ιεράς Συνόδου, ώστε να μελετήσει το ανωτέρω θέμα και να υποβάλει σχετικές προτάσεις.

Κατόπιν της Αποφάσεως της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας, μετά την Εισήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιεροθέου με θέμα : «Η λειτουργία του Συνοδικού Πολιτεύματος στην Εκκλησία της Ελλάδος», όρισε Επιτροπή αποτελουμένη από τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεο, Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιο και Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμο, ώστε να μελετήσει το ανωτέρω θέμα και να υποβάλει σχετικές προτάσεις.

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος ενέκρινε :

- Την πρόταση της Συνοδικής Επιτροπής Θείας Λατρείας και Ποιμαντικού Έργου για την πραγματοποίηση Ημερίδος με κεντρικό θέμα προβληματισμού : «Εις απολογίαν του Ευαγγελίου (Φιλ. 1, 17) Απαντήσεις σε σύγχρονες προκλήσεις».

- Τον κατάλογο των δικαιούχων του επιδόματος για το τρίτο τέκνο στη Θράκη, για το δίμηνο Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου 2009. Οι οικογένειες που θα λάβουν το επίδομα είναι 910 και το ποσό ανέρχεται στα 192.876,00 €.

Τέλος η Δ.Ι.Σ. συζήτησε και έλαβε αποφάσεις σχετικά με τρέχοντα υπηρεσιακά ζητήματα.

Εκ του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Συνόδου

ΠΗΓΗ: http://www.ecclesia.gr/

Ο Όσιος Ιλαρίων ο Μέγας, 21 Οκτωβρίου

Ο Όσιος Ιλαρίων ο Μέγας γεννήθηκε το 333 μ. Χ., στα χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Η κωμόπολη στην οποία ανατράφηκε ονομαζόταν Θαβαθά, πέντε μίλια μακριά από τη Γάζα. Οι γονείς του ήταν πλούσιοι ειδωλολάτρες. Στην επιθυμία τους να σπουδάσουν όσο γίνεται καλύτερα το γιο τους, τον έστειλαν στην Αλεξάνδρεια.

Εκεί, ο Ιλαρίων γνώρισε τη χριστιανική πίστη, την αγάπησε και βαπτίσθηκε χριστιανός. Έγινε μιμητής του Μέγα Αντωνίου και έμεινε αρκετό καιρό κοντά του. Όταν πέθαναν οι γονείς του, γύρισε στην πατρίδα του, διαμοίρασε στους φτωχούς όλη του την κληρονομιά και πήγε στην έρημο. Εκεί κάποτε συνάντησε ληστές, με τους οποίους είχε τον έξης διδακτικό διάλογο: «Εάν σε συναντούσαν κλέφτες, τον ρώτησαν, τί θα έκανες;» Εκείνος απάντησε: «Τί έχει να φοβηθεί ο γυμνός;» Έπειτα του είπαν: «Αλλά αν σε σκότωναν;» Ο Ιλαρίων απάντησε: «Τόσο το καλύτερο. Ο σωματικός θάνατος κλείνει τη νύκτα της παρούσας ζωής και εισάγει στην ανατολή της μέλλουσας ζωής». Οι απαντήσεις του Ιλαρίωνα είχαν σαν αποτέλεσμα τη μετάνοια των ληστών. Ο Ιλαρίων, έλαβε από το Θεό και το χάρισμα να κάνει θαύματα.

Αφού περιόδευσε σε πολλούς τόπους και χώρες, παρέδωσε στο Θεό την ψυχή του, ογδόντα χρονών.

Ο Όσιος Ιλαρίων ο Μέγας έζησε τα τελευταία πέντε χρόνια της ζωής του στην Επισκοπή της Πάφου.Το λείψανο του Οσίου δεν έμεινε για καιρό στην Κύπρο. Οι χριστιανοί της Παλαιστίνης, σαν έμαθαν τον θάνατο του οσίου, έστειλαν εδώ τον μαθητή του Ησύχιο, ο οποίος με τρόπο ανέσκαψε τον τάφο. Χωρίς να τον αντιληφθεί κανένας πήρε τα ιερά λείψανα και τα μετέφερε στην Παλαιστίνη. Εκεί οι χριστιανοί τα εναπέθεσαν με ξεχωριστές τιμές στη Μονή του Μαϊουμά.

Απολυτίκιο. Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης.

Εγκρατείας τη αίγλη λαμπρυνθείς την διάνοιαν, ήστραψας θαυμάτων ακτίνας Ιλαρίων Πατήρ ημών, και γέγονας φωστήρ περιφανής, και στύλος ευσέβειας θεαυγής, καταυγάζων τη ενθέω σου βιοτή, τους πίστει προσιόντας σοι. Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.

Κοντάκιον. Ήχος γ’. Η Παρθένος.

Ως φωστήρα άδυτον, του νοητού σε Ηλίου, συνελθόντες σήμερον, ανευφημούμεν εν ύμνοις. Έλαμψας τοις εν τω σκότει της αγνωσίας, άπαντας αναβιβάζων προς θείοv ύψος, Ιλαρίων τους βοώντας. Χαίροις ω Πάτερ, των Ασκητών η κρηπίς.

«ΧΑΙΡΕ Ω ΧΑΙΡΕ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»

Βιβλιοπαρουσίαση:

«ΧΑΙΡΕ Ω ΧΑΙΡΕ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»

Ανθολόγιο Ιστορίας στην πορεία ενός δοξασμένου έθνους
Έκδοση Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας

Ένα «ανθολόγιο ιστορίας» εξέδωσε η Μητρόπολή μας, ως συνέχεια του ημερολογίου του 2008 που ήταν αφιερωμένο «εις την ένδοξόν μας και πολυπόθητη Πατρίδα, την Ελλάδα μας!»

Ο καλαίσθητος τόμος ελπίζουμε ότι θα αγγίξει τις καρδιές των νέων ανθρώπων και όλων των Ελλήνων και θα εδραιώσει μέσα τους την αγάπη για την Πατρίδα ενώ θα εμπλουτίσει τις γνώσεις τους καθώς μέσα από ιστορικά τεκμήρια, κείμενα εποχής και λογοτεχνικά κείμενα προσεγγίζει όλες τις περιόδους της νεοελληνικής ιστορίας.

Μετά από μία σειρά κειμένων που αναφέρονται στην ιδέα της Πατρίδος στην αγάπη γι’ αυτήν και στα σύμβολά της, ακολουθούν κείμενα για τα χρόνια της σκλαβιάς, του αγώνα για την ελευθερία και για τις σπουδαίες περιόδους του ελεύθερου κράτους, όπως τα πρώτα χρόνια της ιδρύσεώς του, ο Μακεδονικός Αγώνας, οι Βαλκανικοί Πόλεμοι, οι Αγώνες για τη Βόρειο Ήπειρο, το έπος του 1940. Ο τόμος ολοκληρώνεται με ολόκληρο το κείμενο του «Ύμνου εις την Ελευθερία» του Διονυσίου Σολωμού.

Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην εικονογράφηση του τόμου, έτσι ώστε οι ίδιες οι απεικονίσεις να γράφουν τη συνέχεια της ελληνικής ιστορίας και να προσφέρουν το ερέθισμα για εμπεριστατωμένη ανάγνωση.

Κείμενα και ομιλίες των Θεοδώρου Κολοκοτρώνη, Ιωάννη Μακρυγιάννη, Αλέξανδρου Υψηλάντη, Οδυσσέα Ανδρούτσου, Παύλου Μελά, λογοτεχνικά κείμενα των Σπύρου Μελά, Θ. Πετσάλη – Διομήδη, Φ. Κόντογλου, Χρ. Ζαλοκώστα, ποιήματα των Λ. Μαβίλη, Γ. Δροσίνης, Ιω. Πολέμης, Αρ. Βαλαωρίτη κ. α. συνθέτουν ένα συναρπαστικό ανάγνωσμα, μέσα στο οποίο ξεχωρίζουν οι διδαχές του Αγ. Κοσμά, οι προτροπές του Μητροπολίτου πρ. Φλωρίνης κ. Αυγουστίνου Καντιώτου, και οι συμβουλές του Γέροντος Παϊσίου.

Στον τόμο περιλαμβάνεται και ομιλία του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου για την Έξοδο του Μεσολογγίου.

Στο προλογικό του κείμενο ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Κοσμάς γράφει μεταξύ άλλων:

«Είμαστε Έλληνες! Δοξάζουμε τον Τριαδικό Θεό μας για την τιμή που μας χάρισε, να γεννηθούμε στην Ελλάδα, από Έλληνες γονείς και να ζούμε σ’ αυτήν.
Είναι η πατρίδα μας η Ελλάδα!
Και τι είναι πατρίδα;
Κατά τον μεγάλο Κωνσταντίνο Οικονόμο τον εξ Οικονόμων: “Πατρίδα είναι ο τόπος που πρωτογνωρίζει κανείς τα πρόσωπα των γονέων του, ακούει τη γλυκειά τους φωνή. Στην πατρίδα μαθαίνει τη γλώσσα των πατέρων του και τους νόμους τους πατρικούς. Σ’ αυτήν παραλαμβάνει από τους προγόνους του και μεταδίδει εις τους απογόνους του την λαμπάδα της ζωής με την οποία συγκρατείται άσβεστη η σειρά του Γένους. Εδώ συλλαμβάνει τις πρώτες υψηλές έννοιες περί Θεού και Θρησκείας. Εδώ αναγεννάται με τα υπερφυσικά μυστήρια της πίστεως και γίνεται μέλος της Εκκλησίας του Χριστού … Ο άνθρωπος και μάλιστα ο χριστιανός οφείλει να αγαπά και να τιμά και να ευεργετεί την πατρίδα του …”.
Αυτή η πατρίδα, η Ελλάδα μας, ανά τους αιώνες, έμεινε η ίδια, γενναία, ατρόμητη, ηρωική, νικήτρια».

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ – ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ

Γραφείο Τύπου και Επικοινωνίας
Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας

Αρχιεπ. Δαμασκηνού 10 – Τ.Κ. 302 00 – Μεσολόγγι
τηλ. 26310 22322 και 26310 22421 – fax: 2631028701
Email: [email protected], [email protected]

Ο Όσιος Γεράσιμος ο νέος ασκητής, 20 Οκτωβρίου

Ο Όσιος Γεράσιμος, γεννήθηκε το 1509 μ.Χ. στα Τρίκαλα της Κορινθίας. Καταγόταν από την επίσημη οικογένεια των Νοταράδων και ήταν γιος του Δημητρίου και της Καλής. Από μικρός έλαβε χριστιανική και αρχοντική ανατροφή και διακρινόταν στο σχολείο για την ευστροφία και την ευφυΐα του μυαλού του. Ευγενική ψυχή ο Γεράσιμος, συμπαθούσε τους φτωχούς συμμαθητές του και τους βοηθούσε με κάθε τρόπο. Όταν έφτασε σε ώριμη ηλικία, περιηγήθηκε διάφορα μέρη, όπως την Ζάκυνθο, την Κωνσταντινούπολη και τα γύρω απ' αύτη, το Άγιον Όρος, διάφορες Μονές της Ανατολής για να μείνει στην Ιερουσαλήμ. Εκεί υπηρέτησε σαν νεωκόρος για ένα χρόνο στον Ναό της Αναστάσεως και χειροτονήθηκε Διάκονος και αργότερα Πρεσβύτερος, από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Γερμανό. Κατόπιν έφυγε και από 'κει και κατέληξε στην τοποθεσία Ομαλά της Κεφαλονιάς, όπου έκτισε γυναικείο Μοναστήρι και το ονόμασε Νέα Ιερουσαλήμ. Στη Μονή αυτή λοιπόν, αφού έζησε ασκητικά και ανέπτυξε μεγάλες αρετές, βοηθώντας πνευματικά και υλικά τους κατοίκους της Κεφαλονιάς, απεβίωσε ειρηνικά στις 15 Αυγούστου του 1579 μ.Χ., σε ηλικία περίπου 70 ετών.Η ανακομιδή των Ιερών λειψάνων του έγινε το 1580-81 μ.Χ.

Απολυτίκιο. Ήχος α’. Αυτόμελον.

Των Ορθοδόξων προστάτην και εν σώματι άγγελον, και θαυματουργόν θεοφόρον νεοφανέντα ημίν, επαινέσωμεν πιστοί θείον Γεράσιμον ότι αξίως παρά Θεού απείληφεν, Ιαμάτων την αέναον χάριν ρώννυσι τους νοσούντας και δαιμονώντας ιάται. Διό και τοις τιμώσιν αυτόν, βρύει ιάματα.

Η θεία Λειτουργία του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου

Η αρχαιοπρεπής θεία Λειτουργία

του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου

θα τελεσθεί

την Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2009

και ώρα 18:00 μ.μ.

στον Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονος

Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου.

Της θείας Λειτουργίας, που θα τελεσθεί

κατά το αρχαίο τυπικό θα προεξάρχει

ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας

κ. Κοσμάς.

Ο Προφήτης Ιωήλ, 19 Οκτωβρίου

Ο Προφήτης Ιωήλ είναι ένας από τους δώδεκα μικρούς λεγόμενους προφήτες. Ήταν γιος του Βαθουήλ, από τη φυλή Ρουβήμ (αυτό όμως δεν είναι σαφές, διότι άλλοι τον θέλουν καταγόμενο από την φυλή Γαδ), και προφήτευσε όταν βασιλιάς στη φυλή του Ιούδα ήταν ο Ιωάς (878 -838 π. Χ.).

Το προφητικό του βιβλίο, έχει λεχθεί ότι το διακρίνει ύφος ποιητικότατο, περίκομψο, ζωηρό και αποτελεί κόσμημα της εβραϊκής φιλολογίας. Να τι λέει περί μετανοίας: "Και νυν λέγει Κύριος ο Θεός υμών επιστράφητε προς με εξ όλης της καρδίας υμών και εν νηστεία και εν κλαυθμώ και εν κοπετώ και διαρρήξατε τας καρδίας υμών και μη τα ιμάτια υμών και έπιστράφητε προς Κύριον τον Θεόν υμών, ότι ελεήμων και οικτίρμων εστί, μακρόθυμος και πολυέλεος" (Ιωήλ, Β' 12-13). Και τώρα, λέει ο Κύριος και Θεός σας: Επιστρέψτε με μετάνοια σ' εμένα με όλη σας την καρδιά, με νηστεία και με δάκρυα μετανοίας. Σχίστε τις καρδιές σας από πόνο μετανοίας και συναίσθηση της ενοχής σας, και όχι τα ενδύματά σας. Επιστρέψτε στον Κύριο και Θεό σας, διότι αυτός είναι ελεήμων και οικτίρμων, μακρόθυμος και πολυέλεος.

Μπορούμε να πούμε ότι το προφητικό βιβλίο του Ιωήλ, αποτελείται από τρία κεφάλαια, που εκεί μέσα προφητεύει την έκχυση των δωρεών του Αγίου Πνεύματος (Πράξ. στ’ 17) στη χριστιανική εκκλησία, καθώς επίσης και τα σημεία, που θα προηγηθούν της δευτέρας παρουσίας του Κυρίου. Οπροφήτης Ιωήλ απεβίωσε ειρηνικά.

(Ορισμένοι Συναξαριστές, περιττώς επαναλαμβάνουν τη μνήμη του και την 31η Μαρτίου).

Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.

Ως έμπνουν κειμήλιον, των ιερών αρετών, Προφήτης θεόληπτος, ώφθης σοφέ, Ιωήλ, ελλάμψει του Πνεύματος- όθεν της ευσέβειας, η πηγή ως προέφης, έβλυσε τοις εν κόσμω, εκ του οίκου Κυρίου ης νυν καταπολαύοντες, πόθω τιμώμεν σε.