Η ασύδοτη ανάπτυξη των Αιολικών Πάρκων-Το πραγματικό κόστος των θέσεων εργασίας στα αιολικά πάρκα!

Το πραγματικό κόστος των θέσεων εργασίας στα αιολικά πάρκα!

True cost of Britain’s wind farm industry revealed!
Κάθε θέση εργασίας στη βιομηχανία αιολικής ενέργειας της Βρετανίας ουσιαστικά επιδοτείται με το τρομακτικό ποσό των £ 100.000 το χρόνο, το οποίο και επιβαρύνει τους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος των καταναλωτώναποκαλύπτει η εφημερίδα «The Telegraph«.


Μια νέα οικονομική ανάλυση της Βρετανικής Κυβέρνησης και του Βιομηχανικού Επιμελητηρίου αποκαλύπτει οι εταιρείες αιολικής ενέργειαςέλαβαν πέρυσι τουλάχιστον £ 1.2 δισεκατομμύρια με τη μορφή των κρατικών επιδοτήσεων, ποσό που επιβαρύνει τους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος των καταναλωτών. Σε όλο τον τομέα της αιολικής ενέργειας απασχολούνται συνολικά 12.000 άτομα σε όλη την Βρετανία, πράγμα που σημαίνει πως κάθε εργασία επιδοτείται από τους καταναλωτές ηλεκτρικού ρεύματος με £ 100.000 τον χρόνο (!!!).

Η αποκάλυψη αυτή είναι ενδεχομένως «ενοχλητική» για τη βιομηχανία αιολικής ενέργειας, η οποία ισχυρίζεται ότι είναι ένας οικονομικά δυναμικός τομέας που δημιουργεί«πράσινες» θέσεις εργασίας. Μπορεί να είναι βέβαια μια δυσάρεστη αποκάλυψη για το λόμπι της αιολικής ενέργειας είναι όμως μια πραγματικότητα και αποτελεί απόδειξη ότι ο τομέας δεν είναι οικονομικά βιώσιμος, χωρίς τις επιδοτήσεις.

Όπως αποκαλύπτεται από την ανάλυση των επίσημων στοιχείων:
• Το επίπεδο των επιδοτήσεων σε ορισμένες περιπτώσεις είναι τόσο υψηλό που οι θέσεις εργασίας στοιχίζουν τελικά με το τρομαχτικό ποσό των £ 1.3 εκατομμυρίων η καθεμία τον χρόνο (?!)

• Στη Σκωτία, η οποία διαθέτει 203 χερσαία αιολικά πάρκα – περισσότερο από οπουδήποτε αλλού στο Ηνωμένο Βασίλειο – μόνο 2.235 άτομα απασχολούνται άμεσα στην αιολική ενέργεια, παρά την ετήσια επιχορήγηση των £ 344 εκατομμυρίων. Αυτό σημαίνει έξοδα τουλάχιστον £ 154.000 ανά θέση εργασίας (!!!)

• Ακόμη και αν επιτευχθεί ο μέγιστος αριθμός των θέσεων εργασίας που έχουν προβλεφθεί πως θα δημιουργηθούν μέχρι το 2020, η πραγματική επιδότηση για αυτές τις θέσεις θα είναι £ 80.000 το χρόνο, αν βέβαια οι επιδοτήσεις παραμένουν στα σημερινά επίπεδα και δεν αυξηθούν όπως απαιτούν οι εταιρείες αιολικής ενέργειας.
Μια «πηγή», που διαχειρίζεται διάφορα αιολικά πάρκα, και δεν θέλησε να κατονομαστεί, δήλωσε στηνεφημερίδα μας: «Ο καθένας προσπαθεί να δικαιολογήσει τις επιδοτήσεις με βάση τις θέσεις εργασίας που δημιουργούνται: αυτά όμως είναι ανοησίες. Τα αιολικά πάρκα δεν δημιουργούν θέσεις εργασίας.»

Ειδικά αυτήν την περίοδο που η οικονομική κρίση χτυπάει σκληρά και την Βρετανία, υπάρχει έντονη διαμάχη σχετικά με την αξία και τα οφέλη της αιολικής ενέργειας.
Ο επίσημος εκπρόσωπος της αιολικής βιομηχανίας, η «Renewable UK«, έχει διοργανώσει μια πραγματική εκστρατεία για την προώθηση των αιολικών πάρκων, και ένα από τα επιχειρήματά της είναι η δημιουργία θέσεων εργασίας. Αναφέρει χαρακτηριστικά στην ιστοσελίδα της:«Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε χιλιάδες θέσεις εργασίας σε ένα ευρύ φάσμα επιχειρηματικών


τομέων.» Υποστηρίζει πως ο κλάδος απασχολεί σήμερα 12.000 άτομα και «με βάση τα κυβερνητικά προγράμματα προώθησης της αιολικής ενέργειας ο κλάδος αναμένεται να απασχολεί έως και 90.000 άτομα μέχρι το 2020″.

Η υπόσχεση των μελλοντικών θέσεων εργασίας εξαρτάται από την κατασκευή των μεγάλων αιολικών πάρκων στη θάλασσα αλλά και την εγκατάσταση εργοστασίων για την παραγωγή ανεμογεννητριών στη ίδια την Βρετανία, καθώς σήμερα όλες οιανεμογεννήτριες που τοποθετούνται στην Βρετανία εισάγονται από το εξωτερικό.

Με βάση τα στοιχεία του ίδιου του κλάδου τηςαιολικής ενέργειας, προκύπτει ότι, για τους 12 τελευταίους μήνες έως το τέλος του περασμένου Φεβρουαρίου, η τελευταία περίοδος για την οποία υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, λίγο περισσότερο από £ 1.2 δισεκατομμύρια καταβλήθηκαν για τηναιολική ενέργεια, μέσω επιδοτήσεων που επιβάρυναν τους καταναλωτές – με βάση τα μέτρα που έχει θεσπίσει η Κυβέρνηση για την ενίσχυση της αιολικής ενέργειας.

Αυτό το ποσό όμως προστίθεται σε όλους τους λογαριασμούς ενέργειας, πράγμα που σημαίνει ότι εκτός από την επιβάρυνση που προκαλεί στα νοικοκυριά και στη βιομηχανία, προσθέτει κόστος σε όλα τα αγαθά και τις υπηρεσίες που παράγονται και προσφέρονται στην Χώρα. Σύμφωνα με το «Ίδρυμα για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας» (Renewable Energy Foundation), η αιολική ενέργεια προσθέτει σήμερα περίπου £ 47 στο κόστος ζωής του μέσου νοικοκυριού.

Η συνολική επιδότηση είναι πιθανό να αυξηθεί σε £ 6 δισεκατομμύρια μέχρι το 2020 αν η κυβέρνηση ικανοποιήσει τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και «πετύχει» το στόχο της παροχής του 15% των ενεργειακών αναγκών από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Οι προβλέψεις του κλάδου υποστηρίζουν ότι μέχρι το 2020 θα δημιουργηθούν έως και 75.000 θέσεις εργασίας – με πραγματική επιδότηση ύψους £ 80.000 το χρόνο ανά θέση εργασίας – αλλά είναι πρακτικά αδύνατο να επιτευχθεί ο αριθμός αυτός χωρίς να αυξηθεί η πραγματική επιχορήγηση.



Το »Ίδρυμα για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας« υποστηρίζει ότι τελικά αυτή η πολιτική θα κοστίσει στην πραγματικότητα θέσεις εργασίαςγια την Χώρα, επειδή πολλές επιχειρήσεις θα μεταφερθούν στο εξωτερικό για να γλυτώσουν από το υψηλό ενεργειακό κόστος. Τα νοικοκυριά θα έχουν επίσης λιγότερο διαθέσιμο εισόδημα, διότι περισσότερα χρήματα θα πάνε για να πληρώσουν τους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος: αυτό θα οδηγήσει σε μείωση της αγοραστικής τους δύναμης και τελικά θα προκαλέσει ύφεση στην οικονομία.

Μεταξύ των παραδειγμάτων για τις εξαιρετικά υψηλές επιδοτήσεις που λαμβάνουν για τη δημιουργία θέσεων εργασίας τα αιολικά πάρκα είναι το «Greater Gabbard« ένα αιολικό πάρκο από 140 ανεμογεννήτριες, 12 μίλια στα ανοικτά των ακτών του Suffolk. Έλαβε £ 129 εκατομμύρια επιδότηση κατά τους 12 τελευταίους μήνες μέχρι το τέλος του Φεβρουαρίου, το διπλάσιο των £ 65 εκατομμυρίων που έλαβε για την ηλεκτρική ενέργεια που στην πραγματικότητα παράγει. Όλη η εταιρεία στην οποία ανήκει το πάρκο αυτό απασχολεί συνολικά 100 άτομα, πράγμα που στην πραγματικότητα σημαίνει επιδότηση £ 1.3 εκατομμύρια για κάθε μέλος του προσωπικού της εταιρείας- λεφτά που πλήρωσαν οι καταναλωτές αλλά βέβαια δεν έφτασαν και στην τσέπη των εργαζόμενων της εταιρείας. Ο Iwan Tukalo, γενικός διευθυντής του «Greater Gabbard Offshore Wind Limited«, που είναι συνιδιοκτησία των SSE και RWE, δήλωσε ότι η κατασκευή του πάρκου βασίστηκε στις επενδύσεις του προγράμματος των Βρετανικών Υποδομών, ύψους £ 1.5 εκατομμυρίων. Ο ίδιος πρόσθεσε ότι «το έργο υποστήριξε σημαντικά την τοπική απασχόληση κατά τη διάρκεια της τετραετούς περιόδου κατασκευής του», καθώς το 95 τοις εκατό των εργαζόμενων σε αυτήν ήταν ντόπιοι.

Το «London Array«, το μεγαλύτερο αιολικό πάρκο της Βρετανίας, με 175 ανεμογεννήτριες, απασχολεί 90 άτομα στη βάση του στο Καντέρμπουρυ. Η συστοιχία, η οποία είναι 12 μίλια από την ακτή, τέθηκε σε πλήρη λειτουργία την άνοιξη. Κατά το πρώτο έτος πλήρους λειτουργίας του η επιδότηση που θα λάβει είναι £ 160 εκατομμύρια – δηλαδή £ 1.77 εκατομμύρια ανά θέση εργασίας.

Στη Σκωτία, ο υπουργός ενέργειας Fergus Ewing, δημοσίευσε στοιχεία νωρίτερα φέτος που δείχνουν ότι 2.235 θέσεις εργασίας «συνδέονται άμεσα με την χερσαία αιολική ενέργεια». Υπάρχουν 203 αιολικά πάρκα σε όλη τη Σκωτία, και με βάση το ύψος των επιδοτήσεων που έχουν λάβει προκύπτει πως κάθε θέση εργασίας επιδοτείται τελικά με £ 154.000.



Τα αιολικά πάρκα δέχονται πλέον δριμύα κριτική, όχι μόνο λόγω του κόστους τους, αλλά και λόγω των ισχυρισμών ότι οι ανεμογεννήτριες, οι οποίες μπορεί να είναι ύψους πάνω από 400 ft, καταστρέφουν την ύπαιθρο. Οι ακτιβιστές για την προστασία του Περιβάλλοντος, υποστηρίζουν ότι το κρατικό σύστημα σχεδιασμού της εγκατάστασης των αιολικών πάρκων παραμένει ελεγχόμενο από τα συμφέροντα των εταιρειών αιολικής ενέργειας και ότι πάρα πολύ μικρό της Βρετανικής υπαίθρου προστατεύεται από εξάπλωσής τους.

Νωρίτερα αυτό το μήνα ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον επεσήμανε ότι οι τοπικές κοινότητες θα έχουν περισσότερο λόγο για την εγκατάσταση αιολικών πάρκων στις περιοχές τους: οι εταιρείες αιολικής ενέργειας θα πρέπει να προσφέρουν πολύ μεγαλύτερη αποζημίωση για την κατασκευή τους, και θα υποχρεωθούν να λάβουν υπόψη τους τον αντίκτυπο των ανεμογεννητριών και τις απόψεις των ντόπιων.

Όμως, οι επιχειρήσεις ενέργειας θα είναι σε θέση να προσφέρουν «κίνητρα», συμπεριλαμβανομένων των χαμηλότερων λογαριασμούς ρεύματος στους ντόπιους, σε αντάλλαγμα για την πολεοδομική άδεια, πράγμα που οι ακτιβιστές χαρακτηρίζουν ως νομιμοποίηση ενός ιδιότυπου καθεστώτος «μίζας».

Οι ακτιβιστές προειδοποιούν επίσης ότι οι ανεμογεννήτριες δεν παράγουν ενέργεια όταν ο άνεμος είναι πολύ υψηλής ή πολύ χαμηλής έντασης, και η ενέργεια που τελικά παράγουν δεν μπορεί να αποθηκευθεί για να αποδοθεί στην κατανάλωση όταν είναι απαραίτητη.



Ο Δρ. John Constable, διευθυντής του Ιδρύματος των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, δήλωσε στην εφημερίδα μας: «Οι επιδοτήσεις μπορεί να δημιουργήσουν κάποιες θέσεις εργασίας στον κλάδο της αιολικής ενέργειας, αλλά θα καταστρέψουν πραγματικές θέσεις εργασίας και θα μειώσουν τους μισθούς σε άλλους τομείς, επειδή οι επιδοτήσεις προκαλούν υψηλότερες τιμές ηλεκτρικής ενέργειας για την βιομηχανική παραγωγή και τους εμπορικούς καταναλωτές. Το υπερβολικό κόστος επιδότησης ανά θέση απασχόλησης στην αιολική ενέργεια είναι μια ένδειξη του μεγέθους του προβλήματος.»

Υπάρχουν αμφιβολίες ακόμη και μέσα στους κόλπους της βιομηχανίας αιολικής ενέργειας για το αν οι προβλέψεις για τη δημιουργία θέσεων εργασίας μπορούν να επιτευχθούν. Την περασμένη εβδομάδα, η «Renewable UK« εξέδωσε μια 64σέλιδη έκθεση με την οποία καλεί την κυβέρνηση να «συμφωνήσει σε ένα νέο μακροπρόθεσμο όραμα» για την αιολική ενέργεια αλλιώς θα η χώρα θα δει θέσεις εργασίας να χάνονται. Η αιολική βιομηχανία υποστηρίζει ότι χωρίς εγγυημένες τιμές και χωρίς επιδοτήσεις, μια σειρά «πράσινων» θέσεων εργασίας δεν θα υλοποιηθούν. Οι κατασκευαστές προειδοποιούν ότι ορισμένα από τα σχεδιαζόμενα εργοστάσια αιολικής ενέργειας βρίσκονται υπό απειλή, χωρίς τις εγγυήσεις των τιμών και τις επιδοτήσεις.

Η περιβόητη «Gamesa«, μια ισπανική εταιρεία που είχε υποσχεθεί να ανοίξει ένα εργοστάσιο στο Leith της Σκωτίας, δήλωσε πως η έλλειψη σιγουριάς για το καθεστώς των επιδοτήσεων είναι που παρεμποδίζει τα επενδυτικά σχέδιά της, ενώ η «Siemens» είπε ότι χρειάζονται να θεσμοθετηθούν οι εγγυήσεις των τιμών ενέργειας, πριν προχωρήσει στην κατασκευή ενός εργοστασίου ανεμογεννητριών στο Hull.

Ο Robert Norris, εκπρόσωπος της «Renewable UK« δήλωσε στην εφημερίδα μας: «Οι γονείς αναρωτιούνται, που τα παιδιά τους θα βρουν δουλειά στο μέλλον; Η απάντηση είναι: στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Οι μελέτες μας δείχνουν ότι μέχρι το 2021, περισσότερα από 76.000 άτομα θα εργάζονται στη βρετανική βιομηχανία αιολικής ενέργειας με πλήρες ωράριο, σε καλά



αμειβόμενοι πράσινες θέσεις εργασίας. Κατά το τελευταίο οικονομικό έτος ο κλάδος έχει προσελκύσει ιδιωτικές επενδύσεις ύψους £ 2.5 δισεκατομμυρίων, αποδεικνύοντας ότι η βιομηχανία αιολικής ενέργειας είναι μια κινητήρια δύναμη για την ανάπτυξη σε μια εποχή που άλλοι τομείς αγωνίζονται για να επιβιώσουν.»





Θα ήταν έτσι όμως τα πράγματα αν δεν υπήρχαν οι επιδοτήσεις;
Και πόσο ακόμη η Βρετανική Οικονομία μπορεί να αντέξει το βάρος της «πράσινης ανάπτυξης», πριν έχει την κατάληξη της Ελλάδας, της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας και της Ισπανίας; Πλέον αυτό είναι το κρίσιμο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί!








Ενημερωθείτε επιτέλους για τα απίστευτα κέρδη των αιολικών πάρκων σε καιρούς φτώχειας. 

Η  ΔΕΗΑΝ ΑΕ  είναι 100% θυγατρική της ΔΕΗ  και αφορά μόνον τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

ΑΠ ΚΑΛΥΒΑΡΙ ΑΝΔΡΟΥ

Αιολικό Πάρκο	Τύπος ΑΓ	Πλήθος Α/Γ	Ισχύ Α/Γ (kW)	Συνολική ισχύς ΑΠ (kW)
Άνδρος- “Καλυβάρι”	Vestas V27	7	225	1.575

 Πηγή      ΔΕΗ ΑΝ ΑΕ
 http://www.ppcr.gr/List.aspx?Year=2013&C=17&A=466

 Το αιολικό ''Καλυβάρι'' , στην Υδρούσα του Δήμου Άνδρου, του Νομού Κυκλάδων , χρονολογείται απο το 1992 . Αποτελείται από 7 ανεμογεννήτριες VESTAS V27 225 ΚW εκάστη ,με συνολική εγκατεστημένη ισχύ 1,6 MW περίπου.

Βρίσκεται κοντά στο όριο απόσυρσης ,αφού λειτουργεί επι 22 χρόνια και είναι παλαιάς τεχνολογίας .Η ετησία εκτιμώμενη (αισιόδοξη) απόδοσή του σύμφωνα με την ιδιοκτήτρια ΔΕΗΑΝ ΑΕ είναι 3.621 MWh περίπου .
Αυτό προκύπτει απο τον παρακάτω απλό μαθηματικό τύπο .

Α. 225 KW Χ 7 ανεμογεννήτριες Χ 24 ώρες Χ 365ημερες == 13.797.000 κιλοβατώρες η 13.797 μεγαβατωρες ετήσια παραγωγή με θεωρητική απόδοση (capacity factor ) 100%.

Β. Όμως όλα τα αιολικά λειτουργούν με πραγματική απόδοση 20%-25% περίπου ( capacity factor ) , αναλόγως με το αιολικό δυναμικό κάθε τοποθεσίας.

Γ. 13.797 Χ 20 % == 2.759MWh η 13.797 Χ 25% == 3.449MWh


Αν θεωρήσουμε οτι το
Α. 2.759MWh αντιπροσωπεύει μια κακή χρονιά απόδοσης
και το
Β. 3.449MWh αντιπροσωπεύει μια πολύ καλή , τότε τα κέρδη από το αιολικό του ''Καλυβαριου'',θα είναι ....

Α. 2.759MWh X 87,85* ευρώ / ΜWh == 242.378,15 ευρώ ετήσια κέρδη.

Β. 3.449MWh X 87,85 ευρώ / MWh == 302.994,65 ευρώ ετήσια κέρδη.


* επίσημη τιμή ΛΑΓΗΕ ΑΕ για διασυνδεδεμένο σύστημα ,όπως η Ανδρος.( βλέπε τον πίνακα κάτω)
Το κόστος κατασκευής αιολικών ''πάρκων''σήμερα κυμαίνεται απο 1 εκατ ευρώ μέχρι 1,5 εκατ ευρώ για καθε εγκατεστημένο Μεγαβάτ ,αναλόγως με την τοποθεσία και τις τεχνικές δυσκολίες για την κατασκευή τους.

Συμπεράσματα

Ίσως για πρώτη φορά δημοσιεύονται συγκεκριμένα νούμερα με τα κέρδη των αιολικών , με τόσο απλά και ξεκάθαρα λόγια.
Χρησιμοποιήθηκαν επίσημα στοιχεία που δεν αμφισβητούνται.
Πρέπει επίσης να μάθετε οτι το παραγόμενο ρεύμα απο ΑΠΕ ,αγοράζεται υποχρεωτικά και κατα προτεραιότητα από τον εθνικό διαχειριστή του δικτύου.
Παρόλο που το παράδειγμα μας αναφέρεται σε ενα από τα παλαιότερα σε λειτουργία, αιολικά της Ελλάδας ,το ''Καλυβάρι'' Ανδρου τα επιδοτούμενα ετήσια κέρδη των ( 302.994 ευρω ) , είναι τεράστια για την εγκατεστημένη ισχύ των μόλις 1,57 MW.

Το υπο κατασκευή ιδιωτικό αιολικό ''πάρκο'' στην θέση ''Φραγκάκι Κορθίου Ανδρου'' ισχύος 15MW , το οποίο πήρε ομόφωνη έγκριση απο το Δημοτικό Συμβούλιο Άνδρου,εδώ...
http://www.youtube.com/watch?v=BlRLMmYC45Q&feature=player_embedded ,

είναι 15 φορές μεγαλύτερο!!!!!! άρα θα αποδίδει 15 φορές περισσότερα ετησία κέρδη.

Δηλαδή 302.994 Χ 15 == 4.544.910 εκατομ.ευρω ετήσια κέρδη. Απίστευτο !!!!

Θα πείτε , μααα......αυτά είναι υπερβολές .
Έχετε δίκιο ,αγαπητοί φίλοι .
Κανείς λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να πιστέψει οτι σε καιρούς φτώχειας και χρεωκοπίας ,υπάρχουν σήμερα στην Ελλάδα τέτοιες τρελές οικονομικές ευκαιρίες .
Κανείς λογικός δεν μπορεί να πιστέψει οτι για μια επένδυση σε 15 / 1MW ανεμογεννήτριες , ύψους 20 εκατομμυρίων ευρώ θα πάρει απο το κράτος δωρεάν επιδότηση 40% με τον επενδυτικό νόμο (ΦΑΣΤ ΤΡΑΚ) και θα του χορηγηθεί κρατική σύμβαση που θα εγγυάται τα κέρδη του για 20-25 χρονιά με σημερινή τιμή επιδότησης ανα παραγόμενη MWh 87,85 , χωρίς να απασχολεί προσωπικό πέραν απο 1,2 συντηρητές και προπάντων χωρίς κανένα επιχειρηματικό ρίσκο.
Μόλις λοιπόν μάθατε τι σημαίνει ''πράσινη ενέργεια'' δηλαδή πράσινη απάτη .
Μια άπατη καλά οργανωμένη και καλά στημένη αφού με δόλιο και συγκεκαλυμμένο τρόπο αναγκάζει τους όλους τους πολίτες-καταναλωτές να πληρώνουν τα τεράστια κέρδη τους μέσω των λογαριασμών ρεύματος , που συνεχώς αυξάνονται .
Το παράδειγμα για το αιολικό στο ''Καλυβαρι Ανδρου'' είναι χαρακτηριστικό και προκαλούμε αλλά και παρακαλούμε, αυτούς που πιθανόν αμφισβητούν τα στοιχεία του SAGINI3
να μας στείλουν τις τυχόν αντιρρήσεις τους και εμείς θα τις δημοσιεύσουμε αμέσως.
Αυτά τα τρελά κέρδη προέρχονται απο το υστέρημα των Ελλήνων σε καιρούς πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης. Γιαυτό τους αποκαλούμε ανήθικους και ΑΠΕ τεωνες, που παριστάνουν τους επενδύτες που θα φέρουν ανάπτυξη.
Αααα .....και μην μας λένε οτι ανησυχούν για το περιβάλλον ,γιατί προκαλούν μόνον αηδία .
Αυτό είναι υποχρέωση και δικαίωμα όλων μας και κάνεις δεν τους εκχώρησε τέτοια καθήκοντα .
Όμως το ''Καλυβάρι'' είναι ένα σχετικά μικρο αιολικό ''πάρκο'' αν σκεφτείτε οτι ο Δήμος και η ''Δάφνη'' δήλωσαν οτι βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις για οικονομική συμμετοχή των δημοτών και του Δήμου Άνδρου με εταιρεία που δεν κατονόμασαν η οποία πρόκειται να κατασκευάσει στην Άνδρο αιολικό ισχύος .....50 MW .( συνέντευξη στο ξενοδοχείο Κάραβελ Αθηνών )εδώ... http://sagini3.blogspot.gr/2013/11/blog-post_23.html .

Τώρα γνωρίζετε τα κίνητρα τους .Υπολογίστε εσείς τα αναμενόμενα κέρδη τους .

Η ΦΘΗΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΒΑΣΙΚΟΣ ΜΟΧΛΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Η χώρα μας και η βιομηχανία μας , αναπτύχθηκε τόσα χρόνια , ανεξάρτητη , χάρις στους φυσικούς πόρους που διαθέτει ( λιγνίτες και νερά ) για παραγωγή φθηνής , επαρκούς και σταθερής ενέργειας απο την ΔΕΗ, που μπορεί να συνεχίσει να παράγει άφθονη ενέργεια από τους ίδιους πόρους για τα επόμενα 50 χρόνια.
Λιγνίτες για ισχύ βάσης και υδροηλεκτρικά για ισχύ αιχμής.
Το εισαγόμενο ακριβό μαζούτ χρησιμοποιείται για ηλεκτροπαραγωγή μόνον στα νησιά μας ,όταν αυτά δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν έχουν διασυνδεθεί με το ηπειρωτικό δίκτυο. Τα έργα διασύνδεσης όμως συνεχώς επεκτείνονται και η εξάρτηση απο το μαζούτ μειώνεται.
Το φυσικό αέριο είναι ακριβό και εισαγόμενο καύσιμο που δημιουργεί ενεργειακή εξάρτηση από τους προμηθευτές ( Ρωσία Gazprom,Algeria κλπ ). Ήταν λοιπόν τεράστιο σφάλμα η χρήση του στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας , αφού δεν είναι δικός μας φυσικός πόρος , αλλά ακριβά εισαγόμενος.
Η τεχνολογία ΑΠΕ είναι ξεπερασμένη και πανάκριβη και οδηγεί τις τιμές του ρεύματος στα ύψη , χωρίς να μπορεί να δώσει φθηνή αλλά αξιόπιστη και σταθερή ενέργεια .

Οι μόνοι που ωφελούνται από τις λανθασμένες ενεργειακές πολιτικές τις χώρας μας είναι δυστυχώς αυτοί που τις επέβαλαν.Δηλαδή χώρες σαν την Γερμανία που μας προμηθεύουν τεχνολογίες ΑΠΕ (SIEMENS,VESTAS,ENERGON κλπ ) και φυσικού αερίου ,αλλά και εγχώριοι γνωστοί μεσάζοντες που κατάφεραν να αποκομίζουν τεράστια κεφάλαια από την οικονομία μας .


Η ΑΣΥΔΟΤΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΑΙΟΛΙΚΩΝ ΠΑΡΚΩΝ ΚΑΙ ΣΤΗ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ   ισοπεδώνει ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΤΟΠΙΟ με ανυπολόγιστες συνέπειες στο ΑΝΘΡΩΠΟΓΕΝΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ. ΤΑ ΑΙΟΛΙΚΑ ΠΑΡΚΑ αποτελούν μία τεράστια επιδοτούμενη επένδυση με πενιχρότατες ΕΤΗΣΙΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΕΣ ΑΠΟΔΟΣΕΙΣ. ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ αποκλειστικά ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ.Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΑΠΟΚΡΥΠΤΕΤΑΙ....... Για ΠΛΗΡΕΣΤΕΡΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ, Σας ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ να διαβάζετε και τα άρθρα των ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ ΜΗΝΩΝ. ΟΣΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΞΙΟΠΙΣΤΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΠΗΓΕΣ. Σχετικά ιστολόγια: www.eyploia.gr, www.windwatch.gr, www.environ-sustain.gr, www.karpenissi.eu, www.aioliko.com, www.aiolikaparkanaxou.blogspot.com, www.archaeopteryxgr.blogspot.com, www.aiolikoparkokoronou.blogspot.com, www.stephanionwindaction.wordpress.com, www.epaw.org, www.swap.org.uk, www.laurelmountainpreservationassociation.org/, www.viewsofscotland.org/

Πηγές άρθρου:
http://7epta.gr/2013/08/03/1631

http://stopaiolika.blogspot.gr/2013/08/blog-post.html

http://sagini3.blogspot.gr/2013/12/blog-post_10.html

Διαβάστε περισσότερα »»

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΓΚΟΥΣΙΑΡΗΣ:ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Οι γεμιστές τομάτες, αλλιώς!

Κώστας Τσαούσης

Ο παραγωγός Αλέξανδρος Γκουσιάρης φτιάχνει γεμιστά με τον πιο αντισυμβατικό τρόπο Ο παραγωγός Αλέξανδρος Γκουσιάρης -ένας από τους ελάχιστους οργανικούς διανοούμενους της πρωτογενούς παραγωγής στη χώρα μας- μας εκπλήσσει και πάλι! Αυτή τη φορά δεν είναι η μεγάλη του αγάπη - τα μελίσσια του. Ούτε καν οι ίδιες οι τομάτες -από έναν παλιό σπόρο, δηλαδή εγκλιματισμένο στη συγκεκριμένη περιοχή για πάνω από έναν αιώνα- που καλλιεργεί με θρησκευτική ευλάβεια στα μέρη του. Τον Ηλιά στην Καρδίτσα. Μπορεί να μην είναι οι τομάτες του, αλλά ένα νέο προϊόν με βάση τις τομάτες του. Τα γεμιστά του σε βαζάκι.

Διαβάζουμε στη συσκευασία του πρoϊόντος: Τομάτες με καστανό ρύζι /«γεμιστά». Συστατικά: τομάτα (71%), καρότο, κρεμμύδι, καστανό ρύζι (7,6%), σταφίδες, εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, μαϊντανός, καστανή ζάχαρη, αλάτι, δυόσμος, ξύδι, μαύρο πιπέρι. Όλα τα συστατικά εκτός του αλατιού είναι προϊόντα βιολογικής γεωργίας.



Όπως διευκρινίζεται οι χειροποίητες καλοκαιρινές τομάτες στο βαζάκι είναι ένα προϊόν θερμικής επεξεργασίας. Το κάθε ένα εξ αυτών είναι αριθμημένο -πχ. το 319 από τα 6.000 βαζάκια- αλλά και με συγκεκριμένη χρονική ένδειξη παρασκευής. «Μαγειρεύτηκε από φρέσκα υλικά την 29 Σεπτεμβρίου 2016» το βαζάκι υπ΄αριθμον 319. Η λήξη του είναι ένα χρόνο και τρεις μήνες μετά την παρασκευή του.

Το προϊόν είναι έτοιμο προς κατανάλωση, διατηρείται σε δροσερό και σκιερό μέρος και σύμφωνα με την ένδειξη που υπάρχει στη συσκευασία. Μετά το άνοιγμα διατηρείται στο ψυγείο και χρειάζεται να καταναλωθεί μέσα σε τρεις ημέρες.

Ένα καθαρά προϊόν «επιχειρηματικής ανακάλυψης». Ένα προϊόν καινοτομίας και εξωστρέφειας. Και αυτό γιατί: Όλη η δουλειά γίνεται μέσα στο βαζάκι. Τα συστατικά μπαίνουν με στρώσεις -μια στρώση τομάτας, μια στρώση ρύζι κοκ.- και το «μαγείρεμα» γίνεται με μια δοκιμασμένη στο χρόνο μέθοδο χωρίς να παρεμβαίνει μηχάνημα ή και ανθρώπινο χέρι. Το ρύζι «μπαίνει» ωμό και «μαγειρεύεται» μέσα στα ζουμιά της τομάτας αφού κλείσει το καπάκι στο βαζάκι.



Αλλά για να γίνει κατανοητή η «δουλειά», χρειάζεται μια γνωριμία με τον τρόπο καλλιέργειας, επεξεργασίας και τυποποίησης του Αλέξανδρου Γκουσιάρη.

Ξεκινάμε από την καλλιέργεια της τομάτας: «Στον δικό μας βιολογικό τρόπο παραγωγής χρησιμοποιούμε έναν παλιό σπόρο, δηλαδή εγκλιματισμένο στη συγκεκριμένη περιοχή για πάνω από έναν αιώνα. Κάθε χρόνο διαλέγουμε τα καλύτερα φυτά και από αυτά τις καλύτερες τομάτες. Έτσι επιλέγουμε το σπόρο που θα φυτέψουμε την επόμενη χρονιά.

»Δεν χρησιμοποιούμε καθόλου χημικά λιπάσματα, εντομοκτόνα και ζιζανιοκτόνα παρά μόνο οργανικό κομπόστ από τα φυτικά υπολείμματα του κτήματός μας. Δεν επιβαρύνουμε δηλαδή το περιβάλλον με κανενός είδους χημικό απόβλητο.

»Δεν χρειάζεται να ποτίζουμε συχνά από τη στιγμή που τα φυτά μας έχουν την πλήρη ανάπτυξή τους. Η συγκεκριμένη ποικιλία απλώνει πυκνή βλάστηση και πλούσιο φύλλωμα, με απότέλεσμα τόσο να δημιουργούνται ριζίδια τα οποία απόρροφούν υγρασία όσο και να μην επηρεάζονται οι τομάτες από την ηλιακή ακτινοβολία. Όταν δε, αρχίσουμε τη συλλογή, δεν ποτίζουμε καθόλου πια.

»Σε κάθε φυτό μπορεί κανείς να βρει ταυτόχρονα μπουμπούκια, λουλούδια, μικρές πράσινες τομάτες και κόκκινες ώριμες τομάτες. Ακριβώς δηλαδή όπως ένα φυσιολογικό φυτό τομάτας.

»Καλλιεργώντας τον παλιό αυτό σπόρο καταγράφουμε ένα μικρό τμήμα της φυτικής μας ιστορίας και έμπρακτα βοηθούμε στη διατήρηση της. Κάθε χρόνο δίνουμε αρκετές χιλιάδες σπόρους σε ανθρώπους που θέλουν να καλλιεργήσουν μια ντόπια ποικιλία, μέσω της προσωπικής μας επαφής, αλλά κυρίως μέσω του “Πελίτι”.



»Υπάρχουν ποικιλίες που ξεχωρίζουν για τις γευστικές τους ιδιότητες, φυλάσσονται ως κόρες οφθαλμού και αναφέρονται διεθνώς σαν "heirloom tomatoes".

»Οι τομάτες μας είναι ανομοιόμορφες, με ακανόνιστο σχήμα, κατακκόκινες και λεπτόφλουδες. Ό,τι χειρότερο δηλαδή για την εμπορία τους. Έχουν όμως κάτι δυσεύρετο. Γεύση τομάτας, όπως παλιά.

»Τα τόσα χρόνια εμπειρίας στην καλλιέργεια τομάτας, μας έδειξαν ότι, όχι μόνο είναι εφικτή μια κερδοφόρος βιολογική καλλιέργεια σε μεγάλη κλίμακα, αλλά και ένας παλιός σπόρος μπορεί να αντεπεξέλθει καλύτερα από πολλά νέα υβρίδια».

Και μετά την καλλιέργεια, η παστερίωση: «Για να πάρουμε πολτό από τομάτα πρέπει εκτός του διαχωρισμού της φλούδας από τον αρχικό χυμό: να αφαιρέσουμε το περίσσιο νερό. Να ζεστάνουμε τόσο, όσο να επιτευχθεί παστερίωση.

»Στη βιομηχανία επιτυγχάνονται τα δύο τελευταία βήματα ταυτόχρονα, με τον βρασμό του αρχικού χυμού υπό κενό. Δηλαδή, ο αρχικός χυμός βράζεται τόσο ώστε το νερό να εξαερωθεί και ο πολτός να παστεριωθεί. Το ερώτημα είναι: μήπως με τον τρόπο αυτό βρασμού χάνεται και μια μεγάλη ποσότητα αρωματικών ουσιών;

»Μη βρίσκοντας ικανοποιητική απάντηση στο προηγούμενο ερώτημα και γνωρίζοντας τα γευστικά αποτελέσματα και την ασφάλεια του παλιού τρόπου παστερίωσης, αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε την παραδοσιακή συνταγή για την παρασκευή τοματοπολτού.

»Για να αφαιρέσουμε το νερό, στραγγίζουμε τον αρχικό πολτό και δεν βράζουμε. Έτσι βγήκε η ονομασία “τομάτα στραγγιστή”. Με “τσαντήλες” το πετυχαίνανε παλιά. Με inox μηχανήματα εμείς. Για να παστεριώσουμε, κλείνουμε τον πολτό στο βάζο και βράζουμε με κλειστό καπάκι. Μπουκάλια που περίσσευαν χρησιμοποιούσανε παλιά. Γυάλινα βάζα και καπάκια με ασφάλεια Vacuum εμείς.

»Από 4,5 έως 5 κιλά φρέσκιες τομάτες παράγουμε 1 κιλό "τομάτα στραγγιστή".

»Με πολυετή πειραματισμό, συνδυάζοντας την παλιά γνώση και την σύγχρονη τεχνογνωσία, πετύχαμε να έχουμε την ίδια παλιά γεύση των παιδικών μας χρόνων, σε ένα ασφαλές περιβάλλον. Σε ένα βάζο με "τομάτα στραγγιστή"».

Με λίγα λόγια, ένα προϊόν βιολογικής γεωργίας σε όλα τα στάδια παραγωγής.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΓΚΟΥΣΙΑΡΗ

       Ξεκίνησε από ένα πολύ μικρό χωριό 30 κατοίκων στα ανατολικά του νομού Καρδίτσας. Εδώ, ο γεωργός Αλέξανδρος Γκουσιάρης έφτιαξε μια οικοτεχνία ξεκινώντας με την παραγωγή οργανικών προιόντων τομάτας.
Σήμερα τα προιόντα του βρίσκονται στα ράφια του περίφημου βρετανικού πολυκαταστήματος Harrods, σε καταστήματα στη Χονολουλού ενώ έχουν κατακτήσει και την αγορά των ΗΠΑ.
Ο Αλέξανδρος Γκουσιάρης σπούδασε μαθηματικός στο Ηράκλειο Κρήτης αλλά σε νεαρή ηλικία αποφάσισε να ασχοληθεί αρχικά με τα μελίσσια, καθώς η οικογενειακή παράδοση με το μέλι βρίσκεται πίσω, στα τέλη του 19ου αιώνα.
Το 1989, η ασχολία αυτή εισέρχεται σε σχεδόν επαγγελματική τροχιά, αφού εκπαιδεύτηκε σαν επιμορφωτής μελισσοκομίας στο ΑΠΘ.
Το 1997 αρχίζει η εξαγωγική δραστηριότητα και από το 2000 άρχισε την καλλιέργεια τομάτας σε μεγαλύτερη κλίμακα, με την καθοριστική συνεργασία της οικογένειας του Χρήστου Τάκα και της Όλγας Λωρίδα, στο χωριό Φύλλο της Καρδίτσας.
«Ο σπόρος που χρησιμοποιήθηκε τότε», λέει στο ΑΠΕ ο κ. Γκουσιάρης, «και που συνεχίζουμε να χρησιμοποιούμε έως σήμερα καλλιεργείται ανελλιπώς, από τις αρχές του 1900 στην ευρύτερη οικογένειά μας και ο τρόπος παστερίωσης παραμένει ίδιος με αυτόν που εφάρμοζαν από την εποχή του Μεσοπολέμου, αλλά με σύγχρονα πια μέσα, που διασφαλίζουν την ασφάλεια των προϊόντων της τομάτας μας».
Το 2008 παράγονται τα πρώτα προϊόντα τομάτας («τομάτα στραγγιστή» και έτοιμες σάλτσες) σε πλήρες βιολογικό στάδιο και αρχίζει η διανομή τους και στην ελληνική αγορά, ενώ το 2013 αρχίζει δειλά δειλά η καλλιέργεια οσπρίων με την παραγωγή μιας ποσότητας φακής, ενώ τη φετινή χρονιά παράχθηκαν, εκτός από φακές και ρεβύθια, μαυρομάτικα φασόλια, σιτάρι και πλιγούρι, ενώ στα άμεσα σχέδια είναι η και η παραγωγή περισσότερων προϊόντων τομάτας και οσπρίων.
"Κληρονομήσαμε", προσθέτει, "ένα σακούλι σπόρους και αγαπήσαμε τη γη που τους μεγαλώνει, σεβαστήκαμε τους τρόπους καλλιέργειας και επεξεργασίας που εφάρμοζαν πριν από την εντατικοποίηση των καλλιεργειών και με κόπο, τεχνογνωσία και πειραματισμό καταφέραμε να παράγουμε προϊόντα που ξαναγεννούν τις γεύσεις εκείνες, που είχαν ξεχαστεί. Διατηρούμε, καλλιεργούμε και διαδίδουμε όσο περισσότερους σπόρους παλιών ποικιλιών μπορούμε".

Η ΓΙΑΓΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΕΞΗΓΕΙ ΠΩΣ ΓΙΝΟΤΑΝ Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΜΕΛΙΟΥ ΠΑΛΙΑ:

Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΩΝ ΑΓΓΛΩΝ ΔΟΚΙΜΑΣΤΩΝ:

- "Οικολογικά ημερολόγια" στην Ιτέα Καρδίτσας

Στην ταινία καταγράφεται η επίσκεψη Aγγλων από πολυτελές κατάστημα του Λονδίνου, οι οποίοι έρχονται για να δοκιμάσουν το μέλι και τις σάλτσες ντομάτας, του Αλέξανδρου Γκουσιάρη.Παράλληλα, το ντοκιμαντέρ παρακολουθεί και το Νικόλα Μακρή, ένα νέο αγρότη συμβατικής καλλιέργειας βαμβακιού απο την Ιτέα Καρδίτσας, ο οποίος εκφράζει την ανησυχία ότι η αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων και ο τρόπος που λειτουργεί η αγορά με τα χρηματιστηριακά προϊόντα, αφήνει τους αγρότες του κάμπου χρεωμένους και χωρίς λύση στον ορίζοντα.Ο Νίκος αντιλαμβάνεται ότι για να βρεθεί λύση, πρέπει κατ' αρχήν να αλλάξει η νοοτροπία των αγροτών και συζητάει με τον Αλέξανδρο την εκδοχή του βιολογικού βαμβακιού.

Pavlos Samaras

ΠΗΓΕΣ:

 ΑΠΕ

http://www.protothema.gr/

Η ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ:http://www.gousiaris.gr/

Διαβάστε περισσότερα »»

Αυξήθηκαν το 2016 οι φωλιές πελαργών στη χώρα μας

http://kedroskarditsas.blogspot.gr/

Αργά αλλά σταθερά οι φωλιές πελαργών στους οικισμούς που βρίσκονται κοντά στο Εθνικό Πάρκο Δέλτα Αξιού αυξάνονται κάθε χρόνο. Κατά τις φετινές καταμετρήσεις φωλιών και νεοσσών που ολοκλήρωσε πρόσφατα ο Φορέας Διαχείρισης Δέλτα Αξιού-Λουδία-Αλιάκμονα καταγράφηκαν πέντε νέες φωλιές, με τις οποίες ο συνολικός αριθμός των ενεργών φωλιών στο Εθνικό Πάρκο αυξήθηκε σε 146. Οι καταμετρήσεις πραγματοποιήθηκαν σε 39 οικισμούς πέριξ του Εθνικού Πάρκου.

Το χωριό με τις περισσότερες φωλιές πελαργών στην Ελλάδα παραμένει μακράν το Αιγίνιο Πιερίας, όπου φέτος μετρήσαμε 39 ενεργές φωλιές –μία περισσότερη από πέρσι-  με 97 νεοσσούς. Στο συγκεκριμένο χωριό οι πελαργοί φέτος άρχισαν να φωλιάζουν και σε δέντρα, αντί των στύλων της ΔΕΗ που μας έχουν συνηθίσει. Ενδεχομένως οι πελαργοί ευνοούνται στο Αιγίνιο από την κοντινή απόσταση με τον υγρότοπο στο Δέλτα του Αλιάκμονα, όπου έχουν τη δυνατότητα να βρουν άφθονη τροφή.

Μία ακόμη ευχάριστη έκπληξη μας επιφύλαξε το μικρό χωριό Άσπρος του Ν. Κιλκίς, όπου οι ενεργές φωλιές αυξήθηκαν σε 19 από 16 που ήταν το 2015.

geonews.gr

Διαβάστε περισσότερα »»

Μην ανοίγετε air-condition μόλις βάζετε μπροστά τη μηχανή στο αυτοκίνητο

Όταν καθόμαστε στο αυτοκίνητό μας και βάζουμε μπροστά τη μηχανή, συχνά, χωρίς σκέψη, ενεργοποιούμε και το air-condition.
Κάθε φορά που το κάνουμε αυτό, βάζουμε την υγεία μας, καθώς και η υγεία των ανθρώπων γύρω μας, σε κίνδυνο.
Αυτό συμβαίνει επειδή όταν αφήνουμε το αυτοκίνητό μας παρκαρισμένο στον ήλιο, πάντα κλείνουμε τα παράθυρα. Αλλά ακόμα και όταν αφήνουμε το αυτοκίνητο στην σκιά, μπορεί να συσσωρευτούν μέσα σε αυτό 400-800 mg βενζολίου.
Αν παρκάρετε το αυτοκίνητο στον ήλιο, σε θερμοκρασία μεγαλύτερη από 16 βαθμούς Κελσίου, η στάθμη του βενζολίου μπορεί να φτάσει και τα 2.000-4.000 mg, επίπεδο που είναι 40 φορές μεγαλύτερο από το επιτρεπόμενο.
Όταν μπαίνετε σε ένα αυτοκίνητο που είχε κλειστά τα παράθυρα, εισπνέετε το βενζόλιο, μη γνωρίζοντας ότι η τοξίνη αυτή επηρεάζει τα νεφρά, το συκώτι και τον ιστό των οστών. Επιπλέον, παίρνει πολύ χρόνο και προσπάθεια για τον οργανισμό μας να την εξαλείψει.
Τα αυτοκίνητα αναγράφουν στα εγχειρίδια χρήσης τους, ότι θα πρέπει να ανοίξουμε τα παράθυρα του αυτοκινήτου για λίγο πριν από την ενεργοποίηση του A/C, αλλά δεν εξηγούν γιατί, εκτός από το ότι είναι καλό για την απόδοσή του.
Ιατρική εξήγηση
Τα αποτελέσματα έρευνας δείχνουν ότι πριν αρχίσει να ψύχει τον αέρα, το κλιματιστικό αποβάλλει όλο τον ζεστό αέρα έξω, και μαζί με αυτό, το βενζόλιο που έχει συσσωρευτεί.
Ως εκ τούτου, όταν κάθεστε στο αυτοκίνητό σας, ακόμα και αν δεν παρατηρήσετε κάποια μυρωδιά “καμένου πλαστικού”, ανοίξτε τα παράθυρα για λίγα λεπτά και στη συνέχεια ενεργοποιήστε το A/C. Και όταν βάζετε μπροστά το αυτοκίνητο, αφήστε τα παράθυρα ανοιχτά για λίγα λεπτά ακόμα.

Διαβάστε περισσότερα »»

Απέραντος σκουπιδότοπος με αποτσίγαρα οι ελληνικές παραλίες

Οι έλληνες καπνιστές κάθε χρόνο απορρίπτουν στις παραλίες της πατρίδας μας πάνω από 2.650 τόνους αποτσίγαρων προκαλώντας τεράστιες βλάβες στο περιβάλλον, αλλά και τη δημόσια υγεία.
Τα συγκλονιστικά στοιχεία για την εγκληματική συμπεριφορά των ελλήνων που «απολαμβάνουν το τσιγαράκι τους» στις παραλίες και μετά το πετούν στην άμμο ή στα βότσαλα παρουσίασε ο πρόεδρος της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας, Ευάγγελος Φιλόπουλος.

Η έρευνα έδειξε ότι οι γόπες των τσιγάρων είναι το συχνότερο σκουπίδι στις ελληνικές παραλίες αντιπροσωπεύοντας το 38,3% του συνόλου.
Η υπεύθυνη του Medasset, Κωνσταντίνα Κωστούλα, επισήμανε ότι κάθε τσιγάρο περιέχει περίπου 4.000 τοξικές ουσίες μεταξύ των οποίων κάδμιο, μόλυβδο και αρσενικό.
Τα σβησμένα αποτσίγαρα μαζί με το σπασμένο γυαλί ευθύνονται επίσης για αναφλέξεις στις χωματερές και άρα για τις μόνιμες φωτιές που σιγοκαίνε, οι οποίες εκλύουν τεράστιες ποσότητες διοξινών.
Επίσης, στις γόπες που πετούν στο ύπαιθρο ασυνείδητοι καπνιστές αποδίδονται περίπου 1.431 μικρές ή πιο εκτεταμένες πυρκαγιές που αποτεφρώνουν δασικές και άλλες εκτάσεις της ελληνικής επικράτειας.
—Η δράση του MEDASSET
Με σύνθημα “ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΒΛΑΠΤΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ”, MEDASSET και Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία ένωσαν τις δυνάμεις τους στο πλαίσιο της εκστρατείας του MEDASSET “Υπόσχεσή μας: Καθαρές Θάλασσες”.
Στόχος της εκστρατείας είναι η κινητοποίηση όλων μας για τη μείωση της θαλάσσιας ρύπανσης, τη διαφύλαξη του εθνικού φυσικού πλούτου και την προστασία κάθε μορφής ζωής με έμφαση σε αξίες όπως ο σεβασμός και η συνέπεια.
Από τα 6 τρισεκατομμύρια αποτσίγαρα που παράγονται στον πλανήτη μας, τα 4,5 πετιούνται ανεξέλεγκτα στο περιβάλλον. Πέρα από το αντιαισθητικό θέαμα, τα φίλτρα των τσιγάρων χρειάζονται γενιές και γενιές για να αποδομηθούν πλήρως.
Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, το πρόβλημα είναι εξίσου έντονο. Τα αποτσίγαρα ευθύνονται για δηλητηριάσεις μικρών παιδιών, ζώων και πουλιών αλλά και για τη μόλυνση του περιβάλλοντος (ιδίως των υδάτων), εξαιτίας των τοξικών ουσιών που απελευθερώνονται κατά την αποδόμησή τους.
Οι στόχοι της κοινής δράσης των δύο φορέων είναι:
*καθαρές από αποτσίγαρα παραλίες και άλλοι δημόσιοι ανοιχτοί χώροι (π.χ. παιδικές χαρές, αθλητικοί χώροι, αλσύλλια, δάση, στάσεις των ΜΜΜ, υπαίθρια σινεμά κ.ο.κ.)
*ενημέρωση όλων για την τεράστια καταστροφή που προκαλούν τα αποτσίγαρα στο περιβάλλον με στόχο τον δραστικό περιορισμό της απόρριψής τους στο περιβάλλον
εφαρμογή και ενίσχυση της ισχύουσας νομοθεσίας
econews

Διαβάστε περισσότερα »»

Οι ΑΠΕ παγκόσμια απάτη; Μπορούν να αντικαταστήσουν τον άνθρακα;

Η απεξάρτηση από τον άνθρακα και η μετάβαση σε μια ενεργειακή οικονομία χαμηλών ή και μηδενικών ρύπων συνοδεύεται από τεράστιες δαπάνες για επενδύσεις, αλλά και από τεχνικά εμπόδια, που ορισμένοι αναλυτές χαρακτηρίζουν ανυπέρβλητα.
Πόσω μάλλον όταν ηγέτες και διεθνείς οργανισμοί και αρμόδιοι φορείς την επιδιώκουν σε ορίζοντα μερικών δεκαετιών από σήμερα.

Η Κάθρην Χάρτνετ Γουάιτ γράφει στην ιστοσελίδα «The Hill» ότι πολιτικοί και άλλοι αρμόδιοι παράγοντες που «απεργάζονται» το τέλος της εποχής των ορυκτών καυσίμων, όπως ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα και η διευθύντρια της αμερικανικής Υπηρεσίας Προστασίας του Περιβάλλοντος (EPA), Τζίνα ΜακΚάρθυ «είτε είναι ανυποψίαστοι είτε αδιάφοροι σχετικά με την κολοσσιαία, στα όρια της ματαιοπονίας, προσπάθεια που απαιτείται και τους οικονομικούς κινδύνους που συνεπάγεται μια βεβιασμένη μετάβαση από τα ενεργειακά “πυκνά” ορυκτά καύσιμα στις συγκριτικά “αραιές” Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, όπως τα αιολικά, τα φωτοβολταϊκά και οι μονάδες βιομάζας».
Σύμφωνα με τον διάσημο ενεργειακό αναλυτή Βάκλαβ Σμιλ, καθηγητή στο Τμήμα Περιβάλλοντος στο καναδικό Πανεπιστήμιο της Μανιτόμπα, η αντικατάσταση των 1.100 «ανθρακικών» Γιγαβάτ που τροφοδοτούν το ηλεκτρικό δίκτυο των ΗΠΑ από ΑΠΕ απαιτεί επενδύσεις της τάξης των 2,5 τρισ. δολαρίων σε νέα φωτοβολταϊκά και αιολικά πάρκα.
Σε αυτά θα πρέπει να προστεθούν ακόμα 2 τρισ. δολάρια που έχουν ήδη δαπανηθεί σε κεφαλαιουχικό εξοπλισμό της ηλεκτροπαραγωγής από ορυκτά καύσιμα και των συνοδών υποδομών.
«Με εθνικό χρέος της τάξης των 19 τρισ. δολαρίων και έλλειμμα που αυξάνεται κατά 2 τρισ. ετησίως, με μια οικονομία αναιμική και μια συρρικνούμενη μεσαία τάξη, πώς μπορούν οι φορολογούμενοι να επιδοτήσουν ένα τόσο πολυέξοδο σχέδιο;» αναρωτιέται ο Σμιλ (και μαζί του ίσως θα έπρεπε να κάνουμε το ίδιο κι εμείς).
—Τα τεχνικά εμπόδια
Η βιωσιμότητα των σχεδίων τροφοδοσίας της σύγχρονης ενεργοβόρου κοινωνίας αποκλειστικά από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας προσκρούει στη λογική, τα μαθηματικά και τους νόμους της φυσικής, υποστηρίζουν πολλοί.
Παρόλα αυτά, όλες οι τρέχουσες πολιτικές μείωσης των εκπομπών ρύπων προάγουν και προϋποθέτουν μια μαζική διείσδυση των ΑΠΕ στα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας παράλληλα με την αντικατάσταση των ορυκτών καυσίμων που μέχρι σήμερα εξασφαλίζουν τις άφθονες, φθηνές και ευέλικτες ενεργειακές υπηρεσίες που απολαμβάνουμε.
Μπορεί οι κλιματικοί επιστήμονες να αποδεικνύουν τις καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής και να ζητούν την απεξάρτηση από τον άνθρακα, αλλά ακόμα και οι μηχανικοί που επιχείρησαν να εκπονήσουν ένα τέτοιο σχέδιο για λογαριασμό της «πράσινης» Google κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι ΑΠΕ δεν είναι παρά μια «φρούδα ελπίδα» που δεν μπορεί να αποδώσει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα.
Ο Μάικλ Κέλλυ, καθηγητής Μηχανικής στο βρετανικό Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ και μέλος της Βασιλικής Εταιρείας της Βρετανίας δήλωσε ότι «εάν οι κλιματικοί επιστήμονες αναγνώριζαν ότι η μηχανική δεν μπορεί να μειώσει τις εκπομπές ρύπων κατά 80% ως το 2050 χωρίς να προκληθούν τεράστιες βλάβες στην παγκόσμια οικονομία και την ανθρωπότητα γενικά, ίσως βελτιωνόταν το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου». Άλλωστε ορισμένοι θεωρούν ότι στο πλαίσιο του δημόσιου διαλόγου για την ενεργειακή μετάβαση αποσιωπάται σκόπιμα η αδυναμία των ΑΠΕ να αντικαταστήσουν τον άνθρακα, αλλά και τα πυρηνικά.
Η αδυναμία αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι οι ΑΠΕ είναι εκ φύσεως απρόβλεπτες και ανεξέλεγκτες ως προς το ενεργειακό φορτίο και την πυκνότητα, καθώς εξαρτώνται από τις καιρικές συνθήκες. Στον αντίποδα, ο άνθρακας, το φυσικό αέριο και τα πυρηνικά καύσιμα είναι συγκεντρωμένες, αξιόπιστες και ευέλικτες πηγές ενέργειας.
—Το «βουνό» των επιδοτήσεων
Κατά την τελευταία δεκαετία, οι φορολογούμενοι έχουν επιβαρυνθεί με εκατοντάδες δισεκατομμύρια για να επιδοτήσουν τη ραγδαία ανάπτυξη των ΑΠΕ στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ.
Παρόλα αυτά, το μερίδιο των αιολικών και των φωτοβολταϊκών πάρκων στη συνολική ηλεκτροπαραγωγή παραμένει ελάχιστο. Το 1990 όταν αιολικά και φωτοβολταϊκά, οι δύο κύριες τεχνολογίες ΑΠΕ πλην υδροηλεκτρικών, βρίσκονταν ακόμα στα «σπάργανα» αντιστοιχούσαν στο 0,45% της παγκόσμιας ηλεκτροπαραγωγής. Το 2010 μετά την εγκατάσταση χιλιάδων ανεμογεννητριών και πανέλων έφτασαν στο 0,75% και σήμερα μετά βίας φτάνουν το 1%.
Αντίστοιχα, τα ορυκτά καύσιμα καλύπτουν ποσοστό από 85 ως 90 τοις εκατό της παγκόσμιας ηλεκτροπαραγωγής.
—Το ενεργειακό αποτύπωμα των ΑΠΕ
Μπορεί οι ΑΠΕ να παράγουν ρεύμα με μηδενικές εκπομπές ρύπων, αλλά το ενεργειακό αποτύπωμα που ενσωματώνουν ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά για την κατασκευή τους είναι πολύ υψηλό.
Επίσης, η ηλιακή και η αιολική ενέργεια χρειάζονται περισσότερο εξοπλισμό για να παραγάγουν την «καθαρή» Κιλοβατώρα τους σε σύγκριση με τον άνθρακα και το φυσικό αέριο.
Σύμφωνα με τον Τζέσσε Αύζουμπελ, Διευθυντή του Προγράμματος για το Ανθρώπινο Περιβάλλον στο Πανεπιστήμιο Ροκφέλλερ, «ενώ μια μονάδα φυσικού αερίου με τεχνολογία συνδυασμένου κύκλου χρησιμοποιεί τρεις μετρικούς τόνους χάλυβα και 27 κυβικά μέτρα τσιμέντου ανά Μεγαβατώρα κατά μέσο όρο, ένα μέσο αιολικό πάρκο χρησιμοποιεί 460 μετρικούς τόνους χάλυβα και 870 κυβικά μέτρο τσιμέντου».
Λόγω της διαλείπουσας παραγωγής και της στοχαστικότητας (τυχαιότητας) της παραγωγής τους χρειάζονται δύο ή τρεις μονάδες ισχύος σε ανεμογεννήτριες για να αντικαταστήσουν μια μονάδα ισχύος σε ορυκτά καύσιμα.
Μπορεί να «διαφημίζεται» η εκρηκτική άνοδος στην παγκόσμια εγκατεστημένη ισχύ των ΑΠΕ, αλλά αυτό που μετράει είναι το ποσοστό του χρόνου στον οποίο η εγκατάσταση λειτουργεί στην ονομαστική της ισχύ (capacity factor). Ο λόγος αυτός είναι κατά πολύ χαμηλότερος στις ανεμογεννήτριες με 20% έναντι 60-70% στον άνθρακα και 90% στα πυρηνικά εργοστάσια.
—Οι χρήσεις γης
Τεράστιες είναι και οι απαιτήσεις των ΑΠΕ σε χώρο εάν υποθέσουμε ότι πάνω σε αυτές θα βασιστεί η απεξάρτηση από τον άνθρακα καθώς για την ίδια εγκατεστημένη ονομαστική ισχύ καλύπτουν χιλιάδες φορές μεγαλύτερη έκταση από τις μονάδες άνθρακα και τα πυρηνικά εργοστάσια, ενώ συχνά η εγκατάστασή τους προκαλεί βλάβες σε φυσικά οικοσυστήματα.
Το Σχέδιο για την Καθαρή Ενέργεια της EPA προβλέπει την εγκατάσταση αιολικών πάρκων σε έκταση 28 εκατομμυρίων στρεμμάτων για να καλυφθεί μόλις ένα μικρό κλάσμα της συνολικής ζήτησης για ηλεκτρική ενέργεια στη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη.
Συν τοις άλλοις το σύνολο των ενεργειακών υποδομών πάνω στις οποίες βασίζεται το σύγχρονο μοντέλο ζωής, παραγωγής και κατανάλωσης είναι προσαρμοσμένες στα ορυκτά καύσιμα: ανθρακωρυχεία, πηγάδια πετρελαίου και φυσικού αερίου, αγωγοί, γραμμές μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας, ηλεκτρικά δίκτυα, τερματικοί σταθμοί καυσίμων, λιμάνια, τραίνα, φορτηγά, τάνκερ, βενζινάδικα, εξοπλισμός εξορύξεων, μονάδες επεξεργασίας και διύλισης, ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες, μονάδες πετροχημικών.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, η απεξάρτηση από τον άνθρακα δεν είναι μια απλή υπόθεση. Η μαζική διείσδυση των ΑΠΕ θα απαιτούσε την κατασκευή εκτεταμένων υποδομών συγκέντρωσης της διάσπαρτης ενέργειας σε αντίθεση με το παρόν σύστημα που απλώς αποσταθεροποιεί -με την στοχαστική διάχυση αιολικής και ηλιακής ισχύος- τα δίκτυα και προκαλεί απορρίψεις ηλεκτρικού ρεύματος.
Επίσης, μια τέτοια μαζική επένδυση στις ΑΠΕ θα ακύρωνε τον βασικό κλιματικό στόχο της εξοικονόμησης ενέργειας διότι τα ηλεκτρικά φορτία που θα απαιτούνταν για την κατασκευή και εγκατάσταση ανεμογεννητριών, φωτοβολταϊκών πάνελ, νέων δικτύων και λοιπού εξοπλισμού θα αντιστάθμιζε το όποιο όφελος.
Ήδη, οι γερμανοί φορολογούμενοι, σε μια χώρα όπου οι ΑΠΕ έχουν γνωρίσει πρωτοφανή ανάπτυξη, πληρώνουν πανάκριβα το ηλεκτρικό ρεύμα.
Όπως επισημαίνει ο Σμιλ «η ταχεία αντικατάσταση του άνθρακα από πηγές χαμηλής ενεργειακής πυκνότητας δεν μπορεί να γίνει δίχως τη διάλυση της σύγχρονης αστικής κοινωνίας όπως τη γνωρίζουμε».
Οι οικονομικές συνέπειες της ραγδαίας διείσδυσης των ΑΠΕ, ειδικά σε χώρες όπως η Ελλάδα που δεν κατασκευάζουν αλλά εισάγουν τον εξοπλισμό ενισχύοντας το ΑΕΠ παραγωγών όπως η Κίνα, η Γερμανία και η Δανία, είναι τεράστιες.
«Χωρίς τις επιδοτήσεις, οι ΑΠΕ θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν σε μικρές, εξειδικευμένες αγορές για την κάλυψη πολύ συγκεκριμένων αναγκών. Δεν μπορούν όμως να αντικαταστήσουν τον άνθρακα σε τεχνικό και οικονομικό επίπεδο» αναφέρει η Χάρτνετ Γουάιτ.
Ήδη στη Γερμανία πληρώνουν την Κιλοβατώρα τρεις φορές ακριβότερα από τις ΗΠΑ και ένα εκατομμύρια νοικοκυριά βρίσκονται στο όριο της ενεργειακής φτώχειας.
Σε κάθε περίπτωση, τα παραπάνω θα πρέπει να μας κάνουν να αναλογιστούμε πάνω στους τεχνικούς και οικονομικούς όρους με τους οποίους θα γίνει η μετάβαση σε ένα «πράσινο» ενεργειακό μοντέλο.
—Κρυφά κόστη και περιορισμοί
Επιδοτήσεις δεν απολαμβάνουν μόνο οι ΑΠΕ, αλλά και ο άνθρακας και μάλιστα πολύ υψηλότερες όπως είχε δείξει μια έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η οποία λάμβανε υπόψη και τα κρυφά κόστη από την καύση ορυκτών καυσίμων.
Όσον αφορά όμως στο τεχνικό σκέλος της μετάβασης, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι οι ΑΠΕ έχουν ακόμα πολύ δρόμο να διανύσουν για να μπορέσουν να θεωρηθούν αξιόπιστες.
Ήδη η τεχνολογική έρευνα επικεντρώνεται στην αύξηση της αποδοτικότητας των συστημάτων παραγωγής ηλιακής και αιολικής ενέργειας, στην ανάπτυξη έξυπνων δικτύων, αλλά και στην αποθήκευση αυτής της ενέργειας ώστε να ακυρωθεί το βασικό μειονέκτημα των «πράσινων» τεχνολογιών: αυτό της στοχαστικότητας και της διαλείπουσας παραγωγής.
econews

Διαβάστε περισσότερα »»

♥ Η Ελληνική ρίγανη μπορεί να σώσει τον πλανήτη από την Κλιματική Αλλαγή

Φωτογραφία: Φωτης Κωλεττας

Η ρίγανη, ένα από τα πιο χαρακτηριστικά αρτυματικά φυτά της ελληνικής κουζίνας με υπέροχο άρωμα και τεράστια διατροφική αξία, ίσως αποτελέσει ένα πολύ αποτελεσματικό εργαλείο για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Μια ερευνητική ομάδα από τη Δανία διερευνά την ικανότητα της ρίγανης να περιορίσει τις εκπομπές μεθανίου -του ισχυρότερου αερίου του θερμοκηπίου- από το πεπτικό σύστημα των μοσχαριών.

Το μεθάνιο θεωρείται 25 φορές ισχυρότερο από το διοξείδιο του άνθρακα στη συγκράτηση της θερμότητας και το ένα τρίτο των παγκόσμιων εκπομπών του οφείλονται στην κτηνοτροφία και κατ” επέκταση στην κατανάλωση κρέατος, κυρίως μοσχαρίσιου.
Έτσι, ο περιορισμός των εκπομπών μεθανίου στην κτηνοτροφία, μαζί με την αλλαγή διατροφικών συνηθειών, θεωρούνται απαραίτητες προϋποθέσεις για την ανάσχεση της υπερθέρμανση του πλανήτη.
Η ρίγανη εμποδίζει την ερυγή, κοινώς το ρέψιμο, δηλαδή την αποβολή αέρα από το στομάχι μέσω του oισoφάγoυ και του στόματος χάρη στα αιθέρια έλαια που περιέχει.
«Η ρίγανη περιέχει ορισμένα αιθέρια έλαια με μια ήπια αντιμικροβιακή ουσία την καρβακρόλη, η οποία μπορεί να σκοτώσει ορισμένα από τα βακτήρια στο πεπτικό σύστημα της αγελάδας που παράγουν μεθάνιο» αναφέρει ο Κάι Γκρέβσεν, ερευνητής καλλιεργειών στο Πανεπιστήμιο του Ώρχους.
Ο Γκρέβσεν επισήμανε ότι η ομάδα του θα χρησιμοποιήσει την καλύτερη ρίγανη στον πλανήτη, δηλαδή την ελληνική, διότι περιέχει υψηλότερες συγκεντρώσεις αυτών των ελαίων.
Η μελέτη αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2019.
Ο Γκρέβσεν υποστηρίζει ότι η μείωση της ερυγής στα βοοειδή μπορεί να αποφέρει και επιπρόσθετα οφέλη: οι αγελάδες θα εξοικονομήσουν την ενέργεια που καταναλώνει η απελευθέρωση αυτών των τεράστιων όγκων μεθανίου για να παραγάγουν περισσότερο γάλα.
Επίσης, σύμφωνα με τον ερευνητή, η ρίγανη ίσως μεταβάλλει τη δομή των λιπαρών οξέων στο γάλα και το καταστήσει πιο εύπεπτο με υψηλότερη διατροφική αξία.
Χάρη στη δημόσια και ιδιωτική χρηματοδότηση και μια εντυπωσιακά μεγάλη αγορά προϊόντων οργανικής καλλιέργειας -μόνο το 30% του γάλακτος που πωλείται στη Δανία είναι βιολογικό– η βορειοευρωπαϊκή χώρα αποτελεί ιδανικό πεδίο για τον πειραματισμό με τη ρίγανη στην κτηνοτροφία.
http://www.econews.gr/

Διαβάστε περισσότερα »»

«Μαγική» μπαταρία που διαρκεί για πάντα ανακαλύφθηκε κατά λάθος [video]

Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Ιρβάιν (UCI) χρησιμοποίησαν χρυσό και διάφορα άλλα πιο εξωτικά υλικά για να κατασκευάσουν μια μπαταρία νανοκαλωδίων που διατηρεί την αποδοτικότητά της μετά από εκατοντάδες χιλιάδες κύκλους φόρτισης.
Οι συγκρίσεις με τις συμβατικές μπαταρίες λιθίου-ιόντων περιττεύουν. Το καλύτερο, όμως, είναι ότι η εφεύρεση της μπαταρίας που υπόσχεται να αλλάξει το μέλλον της αποθήκευσης ενέργειας έγινε κατά λάθος.

Οι επαναφορτιζόμενες μπαταρίες λιθίου έχουν φθίνουσα αποδοτικότητα μετά από μερικές εκατοντάδες φορτίσεις. Το βλέπουμε στα έξυπνα κινητά τηλέφωνα που από ένα σημείο και μετά πρέπει να φορτίζονται σε καθημερινή βάση.
Η νέα μπαταρία που βασίζεται σε μια εξελιγμένη νανοκαλωδίωση υποβλήθηκαν σε δοκιμές επί τρεις ολόκληρους μήνες. Συγκριτικά με τους 5.000 ως 7.000 κύκλους φόρτισης που αντέχουν οι μπαταρίες λιθίου προτού πάνε για ανακύκλωση, η μπαταρία νανοκαλωδίων φορτίστηκε 200.000 φορές μέσα σε τρεις μήνες χωρίς να απολέσει την αποδοτικότητά της, αλλά και χωρίς να προκληθούν βλάβες στην καλωδίωση.
Εδώ και καιρό, ερευνητές μηχανικοί σε όλο τον κόσμο πασχίζουν να ενσωματώσουν νανοκαλώδια σε συμβατικές μπαταρίες χωρίς να το επιτυγχάνουν λόγω της εύθραυστης φύσης των καλωδίων.
Η ομάδα του UCI κατασκεύασε ειδικά προστατευμένα νανοκαλώδια, με έναν λεπτό πυρήνα χρυσού περιβεβλημένο από διαδοχικά στρώματα διοξειδίου του μαγγανίου και ως ηλεκτρολύτη χρησιμοποίησε μια γέλη σαν χυτό ακρυλικό υλικό (πλεξιγκλάς).
Ο επικεφαλής της ομάδας, χημικός του UCI, Ρέτζιναλντ Πέννερ χαρακτήρισε «τρελή» την καινοτομία σχολιάζοντας την αποδοτικότητά της συγκριτικά με τα συμβατικά μέσα αποθήκευσης ενέργειας.
Το καλυμμένο ηλεκτρόδιο παρέχει την απαραίτητη ευκαμψία παράλληλα με ανθεκτικότητα και διατήρηση του σχήματος.
Η ανακάλυψη έγινε κατά λάθος όταν η ερευνήτρια Μία Λε Τάι πειραματιζόταν με διάφορα υλικά, κάλυψε με τη γέλη το νανοκαλώδιο και άρχισε να το φορτίζει. Τότε διαπίστωσε ότι μπορούσε να το κάνει χιλιάδες φορές χωρίς να χάνεται η αποδοτικότητα.
Δείτε το video!
http://www.econews.gr/

Διαβάστε περισσότερα »»

H κλιματική αλλαγή, το λιώσιμο των πάγων, πώς επηρεάζει την υγεία μας;

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr

Υπάρχει τον τελευταίο καιρό μεγάλη ανησυχία με την υπερθέρμανση του πλανήτη, με κύρια ανησυχία το λιώσιμο των πάγων. Μόνο η Γροιλανδία έχει χάσει μετά το 2003 κατά μέσο όρο πάνω από 272 τρισεκατομμύρια κιλά πάγου ετησίως, τα οποία έλιωσαν και χύθηκαν στη θάλασσα. Επιπλέον, η Δυτική Ανταρκτική χάνει 124 τρισ. κιλά το χρόνο, ενώ η Ανατολική Ανταρκτική αντίθετα κερδίζει περίπου 74 τρισ. κιλά. 

Η μεγαλύτερη ποσότητα πάγου βρίσκεται στην Ανταρκτική. Η επιφάνεια της Ανταρκτικής, καλύπτεται από πάγο πάχους περίπου 2 χιλιομέτρων!

Αν λοιπόν όλος αυτός ο χοντρός πάγος που καλύπτει τεράστια επιφάνεια, λιώσει, τότε οι ωκεανοί, θα ”φουσκώσουν” και θα φτάσουν σε μόνιμο ύψος 61 μέτρων!!

Βέβαια η μέση θερμοκρασία στην Ανταρκτική είναι -37 βαθμοί κελσίου, οπότε αυτό είναι σχεδόν απίθανο να συμβεί (να λιώσουν όλοι οι πάγοι).

Το πιο πιθανό σενάριο λοιπόν, είναι κάποια κομμάτια πάγων να λιώνουν σταδιακά.

Από την άλλη σε αντίθεση με τον Βόρειο Πόλο όπου οι πάγοι μειώνονται με δραματικό τρόπο, οι πάγοι στην Ανταρκτική αυξάνονται δημιουργώντας μια ελαφρά αισιοδοξία στους περιβαλλοντολόγους

Όπως φαίνεται από τελευταίες μελέτες, οι πάγοι στην Ανταρκτική όχι μόνο μειώνονται αλλά αυξάνονται με σταθερό ρυθμό. Μάλιστα αυτό αναιρεί έναν ακόμα μύθο ότι το λιώσιμο των πάγων του Νότιου Ημισφαιρίου συνεισφέρουν στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας, αφού συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, με την Ανταρκτική να... παίρνει νερό από την θάλασσα.

Ενώ ένα στοιχείο που έχει ενδιαφέρον είναι ότι όσο και αν φαίνεται παράξενο, το μέσο ύψος χιονιού που πέφτει στην Ανταρκτική όλο το χρόνο δεν ξεπερνά το μόλις... ένα μέτρο, κάτι που μεταφράζεται σε περίπου 30 πόντους πάγου για κάθε χρόνο. Μάλιστα σε κάποιες περιοχές της Ανταρκτικής το χιόνι που πέφτει είναι μόλις ένα με δύο εκατοστά όλο τον χρόνο, καθιστώντας αυτά τα σημεία της τα πιο... ξηρά σε ολόκληρη τη Γη.

Τι θα συμβεί αν λιώσουν οι πάγοι!

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) έχει προειδοποιήσει πως «Υπάρχει πλέον ισχυρή επιστημονική ομοφωνία ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη θα επηρεάσει, με εξαιρετικά αντίξοους τρόπους, ορισμένους από τους πιο θεμελιώδεις συντελεστές της υγείας: την τροφή, τον αέρα και το νερό». Η κλιματική αλλαγή θα επηρεάσει τους ανθρώπους με διάφορους τρόπους. Στην Ευρώπη, οι πιο ευάλωτες ζώνες είναι οι ορεινές περιοχές της Αρκτικής, οι παράκτιες ζώνες και η Μεσόγειος. Ο ΠΟΥ έχει ήδη προσδιορίσει τις επιπτώσεις που θα έχουν στην υγεία οι υψηλότερες θερμοκρασίες, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας και το επιπλέον λιώσιμο των πάγων, του χιονιού, και του παγωμένου εδάφους. Τα ακραία καιρικά φαινόμενα θα γίνουν συχνότερα και αναμένεται να επηρεάσουν την παραγωγικότητα των τροφίμων, την ποσότητα και την ποιότητα του νερού, την ποιότητα του αέρα, και την κατανομή φυτών και ζώων. Αυτές οι βλαπτικές επιδράσεις δεν είναι απαραίτητα καινούργιες, ωστόσο η κλιματική αλλαγή αναμένεται να τις κάνει πολύ χειρότερες. Αυτοί που θα υποφέρουν θα είναι τα πιο ευάλωτα άτομα, και συγκεκριμένα τα παιδιά, οι ηλικιωμένοι, οι φτωχοί και, γεγονός ιδιαίτερα σημαντικό, όσοι πάσχουν ήδη από ασθένειες και όσοι δεν έχουν πρόσβαση σε συστήματα υγειονομικής περίθαλψης.

Αρχικά, λόγω της υπερύψωσης των ωκεανών, αντιλαμβάνεστε ότι ολόκληρες παραλιακές πόλεις, ή ακόμα και χώρες, θα πνιγούν!

Επίσης, χώρες - πόλεις που δεν πνίγηκαν, λόγω της νέας τάξης πραγμάτων, θα ”βομβαρδιστούν” με τεράστιο όγκο κουνουπιών, κλπ, εντελώς δυσανάλογων με τα σημερινά δεδομένα.

Έτσι μεταδοτικές ασθένειες όπως η μαλάρια, θα μεταδίδονται αστραπιαία.

Πολλά χωράφια και φάρμες θα ”πνιγούν” επίσης.

Πολλοί αγρότες θα μεταφερθούν σε πιο υψηλά - βραχώδη χωράφια, με αποτέλεσμα να μην παράγει ο καθένας τους τις ίδιες ποσότητες με παλιά.

Όλο αυτό, θα έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχει σοβαρή έλλειψη τροφής, μιας και η παραγωγή θα είναι δυσανάλογη σε σχέση με την κατανάλωση.

Ακόμα χειρότερα, θα υπάρξει μεγάλη ακρίβεια στα τρόφιμα (εξαιρετικά μειωμένη προσφορά, εξαιρετικά αυξημένη ζήτηση), σε ακραίο σημείο, που μόνο λίγοι θα μπορούν πλέον να αγοράσουν τροφή!

Σε συνδυασμό με αυτό, θα χαθούν(λόγω έλλειψης τροφής) ή και θα πνιγούν εκατομμύρια ζώα, επιδεινώνοντας ακόμα περισσότερο το πιο πάνω σενάριο.

Οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής:

• Αυξημένα προβλήματα υγείας λόγω καυσώνων και έκθεση σε υπεριώδη ακτινοβολία (UV).

• Συνεχείς επιπτώσεις στην υγεία λόγω ψύχους, εξαιτίας διαταραχών στην παροχή ενέργειας.

• Αυξημένες επιπτώσεις στην υγεία λόγω πλημμυρών, όπως πνιγμοί, αναπνευστικές νόσοι, επιπτώσεις

στην ψυχική υγεία, νόσοι που μεταδίδονται με το νερό και τα τρόφιμα, λόγω διαταραχής στην

παροχή νερού και τις αποχετεύσεις.

• Επιπτώσεις στην υγεία λόγω ξηρασίας, όπως υποσιτισμός, καθώς θα μειώνεται η παραγωγή φυτικών

προϊόντων.

• Μεταβολές στα νοσήματα που μεταδίδονται με τις τροφές, διότι η επιμόλυνση των τροφίμων είναι

πιο πιθανή με τις αυξανόμενες θερμοκρασίες.

• Αύξηση των λοιμωδών νόσων και μεταβολή της κατανομής τους, με τις τροπικές και υποτροπικές

νόσους να γίνονται πιο συχνές στην Ευρώπη.

• Αυξημένα νοσήματα από το νερό, εκεί που τα επίπεδα νερού, αποχέτευσης και ατομικής υγιεινής

είναι χαμηλά.

• Αυξημένες αναπνευστικές νόσοι και αλλεργίες, λόγω υψηλότερων συγκεντρώσεων όζοντος στην

επιφάνεια του εδάφους, σωματιδιακής ύλης και μεταβολών στην κατανομή της γύρης.

Οι κύριες πνευμονικές παθήσεις που μπορεί να επηρεαστούν από την κλιματική αλλαγή περιλαμβάνουν:

• άσθμα

• χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ)

• ρινοκολπίτιδα 

• λοιμώξεις του αναπνευστικού 

Ο αντίκτυπος της κλιματικής αλλαγής στα άτομα με πνευμονικές νόσους θα εξαρτηθεί από τον βαθμό αύξησης της θερμοκρασίας σε σχέση με σήμερα, τον κίνδυνο πλημμυρών και υπερβολικής βροχόπτωσης, καθώς και από τις συνέπειες αυτών των αλλαγών σε άλλους παράγοντες που σχετίζονται με την υγεία, όπως η ατμοσφαιρική ρύπανση, τα αλλεργιογόνα και οι μύκητες. Ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός είναι ζωτικής σημασίας. Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν να προσαρμόζονται πολύ περισσότερο και όχι απλά να ανταποκρίνονται στα ακραία φαινόμενα. Συνεπώς, τα διαγνωστικά εργαλεία και οι κλινικές θεραπείες θα χρειαστεί να τροποποιηθούν με τον χρόνο και οι κλινικοί γιατροί θα πρέπει να ενημερωθούν για τις μεταβαλλόμενες μορφές των νόσων που θα προκύψουν ως επακόλουθο των μεταβαλλόμενων περιβαλλοντικών συνθηκών. Αυτό απαιτεί καλύτερη επιτήρηση των νόσων και συστήματα προειδοποίησης.

Read more: http://medlabgr.blogspot.com/2016/04/Climate-change.html#ixzz45iyoXxwH

Διαβάστε περισσότερα »»

Τα «μυστικά» του φιλτραρισμένου νερού

Σε πολλές περιοχές της χώρας η ακαταλληλότητα του πόσιμου νερού μας οδηγεί στο εμφιαλωμένο νερό. Έτσι ξοδεύετε μία μικρή περιουσία, αν και γνωρίζετε ότι είναι μόνο μία προσωρινή λύση. Αν πάλι επιλέξετε το φιλτραρισμένο νερό γνωρίζετε πώς θα βρείτε το κατάλληλο φίλτρο; Διαβάστε αυτόν τον οδηγό για να οδηγηθείτε στη σωστή λύση ανάμεσα στην πληθώρα των επιλογών.
Σήμερα κυκλοφορούν εκατοντάδες φίρμες εμφιαλωμένου νερού με τα πλεονεκτήματα αλλά και τα μειονεκτήματά του, αλλά και η γνώση του φιλτραρίσματος έχει προοδεύσει ώστε να διατίθενται συσκευές για κάθε ποιότητα νερού προς φιλτράρισμα.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μπερδεύεται ο καταναλωτής και να μην γνωρίζει τί να επιλέξει. Η προστασία του καταναλωτή άρχισε να τίθεται σε εφαρμογή τα τελευταία χρόνια. Σε αυτό τον οδηγό θα ανακαλύψετε το τί πρέπει να ψάξετε για να καταναλώνετε καθαρό, πόσιμο νερό. Πιο αναλυτικά ο οδηγός περιλαμβάνει:
Ι. Ένα σύντομο ιστορικό για τα προβλήματα νερού που αντιμετωπίζουμε σήμερα.
– τί νερό μπορούν να παράσχουν οι δήμοι
– τί μπορεί το κράτος να ελέγξει και να επιβάλλει
ΙΙ. Προβλήματα πόσιμου νερού και οι πηγές τους
– γιατί τα συστήματα στο σημείο χρήσης είναι πιο λογικά και αποτελεσματικά
– γιατί είναι προσωπική σας ευθύνη να εξασφαλίσετε το δικό σας καθαρό νερό
– γιατί ως το 2020 πάνω από 30 εκ. σπίτια θα έχουν από ένα σύστημα καθαρού νερού
– γιατί πρέπει να προστατεύεστε από τα εξής: χλώριο, χλωραμίνη, βακτήρια, μόλυβδος, αμίαντος, χημική ρύπανση, κύστες
ΙΙΙ. Ποιες είναι οι βασικές διαθέσιμες τεχνολογίες φιλτραρίσματος πόσιμου νερού για τον καταναλωτή και ποια τα πλεονεκτήματα ή μειονεκτήματα από κάθε μία:
– Κοκκώδης ενεργός άνθρακας GAC
– Συμπαγής ενεργός άνθρακας CTO
– Απόσταξη
– Αντίστροφη Όσμωση RO
– Ρητίνη KDF
– Υπεριώδης Ακτινοβολία UV
– Οζονίωση
αλλά και η χρήση του εμφιαλωμένου νερού σήμερα
IV. Προστασία του καταναλωτή όταν αγοράζετε ένα σύστημα φιλτραρίσματος νερού
– Τι είναι το NSF;
– Γιατί το NSF είναι βιομηχανικό πρότυπο παγκοσμίως από το 1992;
– Πώς το NSF συγκρίνεται με τις εκθέσεις των καταναλωτών
V. Οι κρυφές χρεώσεις του φιλτραρισμένου νερού
Εάν το νερό όλης της γης, γλυκό και θαλασσινό ήταν να χωρέσει σε ένα γαλόνι (3,79 lt), το διαθέσιμο καθαρό νερό θα ήταν ίσο μόνο με ένα κουτάλι της σούπας. Μόνο ένα μικρό μέρος αυτού του κουταλιού θα είναι πόσιμο νερό! Στο σπίτι σας, μόνο το μισό του 1% της κατανάλωσης νερού οικιακής χρήσης σας είναι για πόσιμο νερό – ακόμα και αυτή η μικρή ποσότητα βαρύνει όλες τις λειτουργίες της υγείας σας!

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ ΠΟΣΙΜΟΥ ΝΕΡΟΥ
Το 1972, η “Clean Water Act” στις ΗΠΑ στόχευσε στην «ρύπανση από σημειακές πηγές» που προέρχεται από συγκεκριμένες βιομηχανίες και βιομηχανικούς χώρους. Η πράξη βοήθησε να γίνουν μαζικές εκκαθαρίσεις των ποταμών, λιμνών και ρεμάτων και να αποφύγουν τον βιολογικό θάνατο σε πολλές περιπτώσεις.
Η ενέργεια αυτή βοήθησε να επιλύσει τα προβλήματα σημειακής μόλυνσης αλλά οι μη σημειακές μολύνσεις παραμένουν ακόμα αχαλίνωτες παγκοσμίως. Αυτού του είδους οι μολύνσεις προέρχονται από υδρορροές, διαρροή σηπτικών δεξαμενών, διαρροή δεξαμενών αποθήκευσης βενζίνης και γεωργική ρύπανση του εδάφους.
Οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ έχουν δώσει εντολή στις επαρχίες με τη συμμετοχή της EPA (Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος), να ορίσουν τα ελάχιστα αποδεκτά επίπεδα μόλυνσης πόσιμου νερού που παρέχεται μέσω των τοπικών δημοτικών συστημάτων σε κάθε επαρχία.
Τα δημοτικά συστήματα ρυθμίζονται με κρατικές κατευθύνσεις και παρακολουθούνται από τοπικές αρχές. Τους επιτρέπεται να παρέχουν νερό με συγκεκριμένα ελάχιστα επίπεδα από ιζήματα, οργανική ύλη και μη – παθολογικά (που δεν προκαλούν αρρώστια) βακτήρια.
Συχνά, παραβιάζονται αυτά τα πρότυπα, ειδικά κατά περιόδους ισχυρής βροχόπτωσης. Παρόλα αυτά, δεν σταματά η παροχή (εκτός από ακραίες περιπτώσεις). Στο μεταξύ οι αρχές υποχρεώνονται να ενημερώνουν τους καταναλωτές και να διορθώσουν το πρόβλημα. Καμιά φορά, για παράδειγμα με τον αμίαντο, το πρόβλημα είναι αδύνατο να επιλυθεί λόγω έλλειψης οικονομικών πόρων.
Σε περίπτωση εμφανίσεως κρουσμάτων διάρροιας κλπ (μόλυνση νερού) οι καταναλωτές ενημερώνονται να βράζουν το νερό ή να αγοράζουν εμφιαλωμένο μέχρι και πάλι το νερό να γίνει κατάλληλο προς πόση (βλ. και περίπτωση Στεφανοβικιείου Νομού Μαγνησίας).
Στην ουσία, το κράτος δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα σε μία νύχτα. Τα προβλήματα είναι τόσο τεράστια και πολύπλοκα. Για παράδειγμα, στις 300.000 τοποθεσίες εναπόθεσης τοξικών αποβλήτων, η Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος ασχολείται κατά προτεραιότητα μόνο με 1000 από αυτές. Πέντε χρόνια αργότερα λίγες τοποθεσίες έχουν ουσιαστικά καθαριστεί και η μόλυνση στον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα θα παραμείνει για δεκαετίες, ακόμα και αιώνες…
Οι δήμοι και εταιρίες ύδρευσης κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν αλλά αδυνατούν να ελέγξουν για μία μεγάλη σειρά από προσμείξεις. Επίσης υπάρχουν απαρχαιωμένα δίκτυα διανομής, όπως σωληνώσεις κατασκευασμένες από μόλυβδο ή αμίαντο. Ένα παράδειγμα είναι η απαιτούμενη συμμόρφωση με την προτεραιότητα της EPA (Υπηρεσίας Προστασίας Περιβάλλοντος) που είναι λίστα από 129 τοξικά χημικά που βρίσκονται παγκοσμίως στο πόσιμο νερό – στην ουσία οι περισσότεροι δήμοι ελέγχουν για λιγότερο από 30 από αυτές!

—ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΟΣΙΜΟΥ ΝΕΡΟΥ
ΧΛΩΡΙΟ
Η πειραματική χρήση του χλωρίου ξεκίνησε το 1890 για να καταπολεμήσει αρρώστιες όπως χολέρα και τύφο. Σύντομα κέρδισε ευρεία αποδοχή λόγω του χαμηλού κόστους και άμεσης αποτελεσματικότητας στο να «σκοτώνει» οτιδήποτε επικίνδυνο μικρόβιο στο νερό. Το χλώριο επέτρεψε στα πληθυσμιακά κέντρα να ξεπηδούν και να ευδοκιμήσουν χωρίς επιδημικές εξάρσεις.
Το πρόβλημα με το χλώριο είναι ότι είναι ένα γνωστό δηλητήριο και η ασφάλεια πίνοντας χλωριωμένο νερό μακροπρόθεσμα (σε όλη τη διάρκεια ζωής μας) είναι αβέβαιη. Επίσης, το χλώριο αντιδρά με το νερό και τη σάπια οργανική ύλη όπως φύλλα, ιζήματα κλπ για να δημιουργήσει μία οικογένεια από χημικά ονόματι τριαλογονομεθάνια ή THM’s, τα οποία περιλαμβάνουν χημικά όπως φορμαλδεΰδη και φορμαλίνη και είναι και τα δύο εξαιρετικά καρκινογόνες ενώσεις ακόμα και σε μικρές ποσότητες.
ΧΛΩΡΑΜΙΝΗ
Η χλωραμίνη είναι μία άλλη ουσία που χρησιμοποιείται σήμερα σε μεγαλύτερους δήμους (όπως π.χ. Los Angeles, ΗΠΑ). Σε δίκτυα όπου τα επίπεδα χλωρίου είναι στα ανώτατα υψηλά όρια αλλά ακόμα απαιτείται μεγαλύτερη απολύμανση, η δημόσια Υπηρεσία θα προσθέσει ένα μίγμα χλωρίου / αμμωνίας. Η χλωραμίνη παρουσιάζεται ως εντελώς ασφαλής αλλά με την αποποίηση ευθύνης του να μην χρησιμοποιείται επεξεργασμένο νερό με χλωραμίνη στα ζώα ή στα ενυδρεία (σκοτώνει τα ψάρια)!

ΒΑΚΤΗΡΙΑ
Εάν είστε σε ένα δημοτικό σύστημα όπου το νερό χλωριώνεται με χλώριο ή χλωραμίνη, θεωρητικά είστε προστατευμένοι από βακτήρια. Παρόλα αυτά εάν η χλωρίωση είναι ελλιπής από τη δημοτική πηγή στη βρύση σας, τα βακτήρια μπορούν να μολύνουν εκ νέου το νερό οπουδήποτε μέσα στο δίκτυο ύδρευσης. Το σύστημα σωληνώσεων – ακόμα και μέσα στο δίκτυο του σπιτιού σας – ενδέχεται να αναπτύξει βακτήρια μέσα του και συμβαίνει όλη την ώρα.
Αν βρίσκεστε σε μία πηγή ή πηγάδι χωρίς χλωρίωση, τότε είστε ευάλωτοι σε βακτηριδιακή μόλυνση. Ακόμα και οι πιο καθαρές πηγές δεν μπορούν να αποφύγουν τις πρόσκαιρες μολύνσεις από ζώα που είτε πεθαίνουν είτε αφοδεύουν στην πηγή, ή από γειτονικές μολύνσεις (όπως σηπτικές δεξαμενές) που ταξιδεύουν από έναν παρακείμενο υδροκρίτη για να μολύνουν την πηγή. Επίσης, οι σωλήνες είναι πηγή βακτηρίων.
Πολύς κόσμος κάνει περιοδικούς ελέγχους στα πηγάδια ή τις πηγές και βασίζεται σε αυτή τη μέθοδο για να πειστεί ότι έχει καλό νερό. Αυτό που δεν αντιλαμβάνεται είναι ότι υπάρχουν μερικά προβλήματα με τις χημικές αναλύσεις (tests).
Πρώτον, τα test αυτά είναι καλό όταν γίνονται την ώρα που λαμβάνεται το δείγμα. Τα βακτήρια μπορούν να αποκτήσουν ουσίες, αν είναι κατάλληλες οι συνθήκες, που δυνητικά συμβαίνουν ώρες, μέρες ή εβδομάδες αφού έχει γίνει ο έλεγχος (test) και ως αποτέλεσμα παραμένουν απαρατήρητα. Άλλη περιστασιακή μόλυνση μπορεί να συμβεί από ζωικούς ή ανθρώπινους παράγοντες, τους οποίους το test δεν εντόπισε γιατί το δείγμα πάρθηκε προτού γίνει η μόλυνση.
Δεύτερον, το test είναι ακριβό, εξαρτάται τι ελέγχεται. Τα βασικότερα test καλύπτουν βακτήρια (όπως E.Coli), επίπεδα ιζημάτων και αποσυντιθέμενη οργανική ύλη και ποσότητες από συνολικά διαλυμένα στερεά (επίπεδα ορυκτών όπως ασβέστιο, μαγνήσιο, σίδερο, θείο, κλπ). Με κάθε extra παράμετρο στο test η τιμή ανεβαίνει. Μόλυβδος, αμίαντος και συγκεκριμένα χημικά πρόσμικτα είναι πιο δύσκολα και πιο ακριβά να εξεταστούν (βαρέα μέταλλα).

ΜΟΛΥΒΔΟΣ
Ο μόλυβδος είναι μία συσσωρευτική τοξίνη η οποία παραμένει μόνιμα στον ιστό, ειδικά στον ιστό του μυαλού. Επίσης επηρεάζει το ατομικό βάρος ενός ατόμου. Ενώ ένας ενήλικας εκτεθειμένος στο μόλυβδο μπορεί να απομακρύνει τις τοξικές του συνέπειες για κάποιο διάστημα, δεν ισχύει το ίδιο για τα παιδιά τα οποία αναπτύσσουν γρήγορες και συχνά μόνιμες βλάβες στο μυαλό τους.
Οι μολύβδινες σωληνώσεις και οι συγκολλήσεις μολύβδου στο δίκτυο ύδρευσης είναι οι βασικές αιτίες μόλυνσης του νερού από μόλυβδο. Η Boston Globe εκτιμά ότι το 98% από όλα τα σπίτια έχουν μόλυβδο στο δίκτυο σωληνώσεών τους. Σπίτια ηλικίας πάνω από 20ετία και λιγότερο από πέντε χρόνια τίθενται περισσότερο σε ρίσκο. Επίσης, κατοικίες σε περιοχές από μαλακό (χαμηλά επίπεδα ορυκτών) νερό έχουν τάση να σκουριάζουν πιο εύκολα τον μόλυβδο μέσα από τις σωληνώσεις.

ΑΜΙΑΝΤΟΣ
Ο αμίαντος είναι ένα ακόμα δυνητικό καρκινογόνο στοιχείο που μπορεί είτε να εμφανιστεί από το νερό με φυσικό αμίαντο (όπως σε περιοχές όπου υπάρχει αρκετός ελικοειδής βράχος) ή από αμιαντοσωλήνες. Χιλιάδες χιλιόμετρα από αυτούς τους σωλήνες έχουν τοποθετηθεί σε όλη την Αμερική στη δεκαετία του 1950 και δεν έχουν ακόμα αντικατασταθεί. Το ίδιο συμβαίνει και σε ελληνικά υδραγωγεία.
Ο αμίαντος είναι τόσο μικρός κόκκος που είναι ανέφικτος να απομακρυνθεί στα διυλιστήρια (κεντρικές μονάδες επεξεργασίας). Είναι απαγορευτικά ακριβή η κατασκευή μίας τέτοιας μονάδας απομάκρυνσης αμιάντου και θα έφραζε την κεντρική μονάδα επεξεργασίας νερού μέσα στα 5 έτη λειτουργίας της.

ΧΗΜΙΚΗ ΜΟΛΥΝΣΗ
Τα χημικά είναι στο μεγαλύτερο μέρος τους άοσμα, άχρωμα και άγευστα, οπότε και μη ανιχνεύσιμα. Το χλώριο είναι το πιο κυρίαρχο χημικό συστατικό στο νερό μας. Κάποια από τα πιο επικίνδυνα χημικά εμφανίζονται μόνο ως ίχνη (μέρη στο δισεκατομμύριο) αλλά είναι υψηλά τοξικά ακόμα και σε αυτά τα επίπεδα.
Οι πηγές μόλυνσης είναι συνήθως βιομηχανικές ή εμπορικές όπως διαρροή υπογείων δεξαμενών αποθήκευσης για βενζίνη ή βιομηχανικούς διαλύτες όπως τα TCE (τριχλωροαιθάνια). Αυτές οι τοξίνες που διαρρέουν καταλήγουν στα υπόγεια νερά ή στο δίκτυο ύδρευσης του δήμου μέσα από ρωγμές στις κεντρικές σωληνώσεις. Η μεγαλύτερη οικογένεια από αυτά τα τοξικά είναι οι πτητικές οργανικές ενώσεις (VOC’s) συμπεριλαμβανομένων διαφόρων πλαστικών και προϊόντων βενζίνης / πετρελαίου.
Επόμενα είναι η παρασιτική ομάδα όπως η διοξίνη (2-4 D) και η λινδάνη (εξαχλωριδική βενζίνη) που χρησιμοποιείται ως αποφυλλωτική στη σύγχρονη λειτουργία καταγραφής και συναντάται σε πολλές άγριες και αγροτικές περιοχές. Μαζί με τα παράσιτα εμφανίζεται και μία παρασιτική ομάδα όπως το DDT (διχλωρο-διφαινυλυτριχλωροαιθάνιο) και άλλα τοξικά τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για απεντομώσεις και έλεγχο.
Επίσης, τα THM’s (τριαλογομεθάνια) που αναφέρθηκαν πιο πάνω είναι μία μεγάλη πηγή μόλυνσης εξαιτίας της ποσότητας χλωρίωσης σε εθνικό επίπεδο. Είναι μία ξεχωριστή κατηγορία των χημικών από το ίδιο το χλώριο.

ΚΥΣΤΕΣ
Η τελευταία αυτή κατηγορία συμπεριλαμβάνει μικροσκοπικούς σκώληκες, παράσιτα και πρωτόζωα. Οι μεγαλύτεροι παραβάτες είναι η γιάρδια και το κρυπτοσπορίδιο που κυρίως προκαλούν διάρροια, αφυδάτωση, εντερικές διαταραχές, ακόμα και θάνατο σε ανθρώπους με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Οι ειδικοί στο νερό εκτιμούν ότι πάνω από 63% του προβλήματος του νερού στις ΗΠΑ σήμερα είναι αποτέλεσμα της γιάρδια και κρυπτοσποριδίου.
Η γιάρδια έχει μέγεθος 7-14 μm σε μέγεθος και το κρυπτοσπορίδιο 3-5 μm. Όταν το περιβάλλον γίνεται αφιλόξενο (όπως η ύπαρξη χλωρίου και η απουσία νερού), τότε και τα δύο παράσιτα μπορούν να λάβουν κυστική μορφή (όπως ένα σκληρό, στρογγυλό, αδιαπέραστο αυγό). Η μορφή της κύστης είναι ανθεκτική στο χλώριο και πολύ ισχυρή για να σκοτώσει.
Οι δήμοι είναι ανήμποροι να απομακρύνουν ολοκληρωτικά αυτές τις κύστες. Οι κύστες έχουν βρεθεί στα πιο μεγάλα δίκτυα ύδρευσης στις ΗΠΑ. Στο Milwaukee της πολιτείας Wisconsin υπήρξε ένα τεράστιο ξέσπασμα από κρυπτοσπορίδιο το 1993 το οποίο σκότωσε πάνω από 100 ανθρώπους. Το San Francisco της πολιτείας California έχει επανειλημμένα ελεγχθεί ως θετικό για γιάρδια και για το χλωριωμένο του νερό που «ταξίδεψε» εκατοντάδες χιλιόμετρα από τα βουνά Sierra.
Το ανθρώπινο σώμα έχει πάνω από 70% νερό. Αποφεύγουμε την πραγματική αλήθεια όταν πιστεύουμε ότι οι προσμείξεις στο πόσιμο νερό είναι λίγες και δεν ασκούν επιρροή. Οι τοπικές αρχές θα κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν να εγγυηθούν ότι λαμβάνουμε το καλύτερο δυνατό νερό αλλά δεν μπορούν να αναιρέσουν τη ζημιά στις πηγές νερού που έχουν προκληθεί κατά τις δεκαετίες από άγνοια και κατάχρηση.
Είναι στο δικό μας χέρι να πάρουμε την προσωπική ευθύνη να διαφυλάξουμε το νερό που συνήθως πίνουμε και με το οποίο παρασκευάζουμε το φαγητό μας. Αυτή η ευθύνη ξεκινάει από το να επέμβουμε στην τελική χρήση κατανάλωσης ήτοι στη βρύση της κουζίνας μας. Απομακρύνοντας όλους τους μολυσματικούς παράγοντες ακριβώς πριν καταναλώσουμε το νερό είναι η πιο λογική, αποτελεσματική και οικονομική λύση στον καθαρισμό του πόσιμου νερού. Με αυτή τη μέθοδο, μόνο το πόσιμο νερό φιλτράρεται (αντί για όλο το νερό της οικίας).

–ΔΙΑΘΕΣΙΜΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ
Υπάρχουν 4 με 5 γενικές μορφές τεχνολογίας καθαρισμού νερού διαθέσιμες:

ΚΟΚΚΩΔΗΣ ΕΝΕΡΓΟΣ ΑΝΘΡΑΚΑΣ
Ο άνθρακας είναι μία ουσία που έχει μια μεγάλη ιστορία και χρησιμοποιείται για να απορροφά προσμείξεις και είναι από τα πιο ισχυρά απορροφητικά στον άνθρωπο. Μία λίβρα άνθρακα (0,45 kg) αναπτύσσεται σε μία επιφάνεια 125 στρεμμάτων και μπορεί να απορροφήσει χιλιάδες διαφορετικά χημικά. Για αιώνες, τα ιστιοφόρα τον χρησιμοποιούσαν για να αποθηκεύουν το πόσιμο νερό για μεγάλα ταξίδια. Ο άνθρακας χρησιμοποιείται ευρέως ως ένα αποτελεσματικό αντίδοτο για κατάποση δηλητηρίων.
Ο ενεργός άνθρακας είναι άνθρακας ο οποίος έχει ελαφρώς θετικό ηλεκτρικό φορτίο προστεθειμένο, κάνοντάς τον ακόμα πιο ελκυστικό στα χημικά και τις προσμείξεις. Ο «χύμα» κοκκώδης ενεργός άνθρακας (GAC) χρησιμοποιείται εκτενώς στα περισσότερα από τα φίλτρα νερού που συναντάμε σήμερα. Τα περισσότερα από αυτά τα φίλτρα έχουν διαβαθμίσεις όπως απλώς γεύσης και οσμής ή ως προ-φίλτρα σχεδιασμένα να απομακρύνουν αρχική βρωμιά, πέτρες, ιζήματα κλπ. Πολύ λίγα από αυτά τα GAC φίλτρα είναι αποτελεσματικά σε αληθινό καθαρισμό (δηλαδή αφαίρεση ουσιών ανησυχητικών για την υγεία). Παρακάτω κάποια προβλήματα:
– Διοχέτευση: Όταν το νερό εξαναγκάζεται να περάσει από ένα υπόστρωμα από GAC (που έχει την σύσταση της άμμου ή κατακάθια καφέ), παίρνει τη διαδρομή της ελάχιστης αντίστασης και πραγματοποιεί τα δικά του κανάλια μέσα από το GAC στο φίλτρο. Αυτό σημαίνει ότι το νερό κατά την φίλτρανση δεν έρχεται σε επαφή με το GAC αρκετό χρόνο ώστε να αφήσει την πλήρη απορρόφηση των προσμείξεων. Πολλές προσμείξεις διαπερνούν μαζί με το «καθαρό» νερό.
– Ανάπτυξη βακτηρίων: Όταν το νερό περάσει μέσα από το GAC, μερικά βακτήρια επίσης παγιδεύονται στο υπόστρωμα. Το πρόβλημα είναι ότι αυτά τα παγιδευμένα βακτήρια πολλαπλασιάζονται γονίμως στο ζεστό, υγρό, οξυγονομένο περιβάλλον ανάμεσα στους κόκκους του GAC. Επείδη το GAC είναι χύμα, δεν υπάρχει φράγμα να κρατήσει οποιαδήποτε βακτήρια που αναπτύσσονται μέσα στο φίλτρο από το να ωθούνται προς τα έξω με το νερό. Υπάρχουν εκτενείς χημικές αναλύσεις που έδειξαν ότι μερικά φίλτρα έχουν χιλιάδες περισσότερα βακτήρια που βγαίνουν έξω από αυτά από ό,τι αυτά που μπήκαν αρχικά στο φίλτρο!
Κάποιες εταιρίες προσθέτουν νιτρικό άργυρο, ένα γνωστό δηλητήριο στο GAC για να κρατήσει τον πολλαπλασιασμό βακτηρίων χαμηλά, αλλά αυτή η μέθοδος έχει περιορισμένη αποτελεσματικότητα. Υπάρχουν ακόμα σοβαρές ερωτήσεις περί αρνητικών επιπτώσεων στην υγεία από τον ίδιο τον νιτρικό άργυρο!
– Η αποτελεσματικότητα μειώνεται τάχιστα: Επειδή η ποσότητα του GAC είναι συνήθως η ελάχιστη στα πιο πολλά φίλτρα GAC, σύντομα γίνονται κορεσμένα με την κανονική οικιακή χρήση. Τα φίλτρα πρέπει να αλλάζουν συχνά, πράγμα που επίσης προσθέτει σε βάρος των φίλτρων συντήρησης.

ΑΠΟΣΤΑΞΗ
Η απόσταξη είναι μία ακριβή διαδικασία που ζεσταίνει το νερό σε σημείο ατμού και υποβοηθά στο να απομακρύνει κάποιες προσμείξεις από το νερό. Η θεωρία είναι ότι η χημική μόλυνση και οι υπόλοιπες προσμείξεις θα εξατμιστούν και θα διαχωριστούν από το εξατμισμένο νερό. Το επεξεργασμένο νερό μετά περνάει σε μία δεξαμενή και το πόσιμο νερό λαμβάνεται από εκεί όταν απαιτείται. Η διαδικασία αυτή απαιτεί ηλεκτρική ενέργεια και αρκετό νερό, αφού ξοδεύει λίτρα από νερό για κάθε λίτρο που παράγεται.
Η απόσταξη χρησιμοποιείται σε σπάνιες περιπτώσεις όπου μεγάλες ποσότητες από ιχνοστοιχεία (όπως ασβέστιο, μαγνήσιο κλπ) πρέπει να απομακρυνθούν από το νερό για να βελτιωθεί η γεύση. Κάποιοι άνθρωποι περιοδικά πίνουν νερό χωρίς μέταλλα (όχι μεταλλικό νερό) για συγκεκριμένες θεραπείες όπως η διάλυση της πέτρας των νεφρών. Παρόλα αυτά, το μεταλλικό νερό (ελαφρύ) είναι επιβλαβές στην υγεία των κοκάλων, τα δόντια και τους ιστούς εάν πίνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ένα τέτοιο μαλακό νερό ονομάζεται «επιθετικό» νερό από την EPA λόγω της ικανότητάς του να περάσει από τα ορυκτά, μέταλλα ή άλλη υλικά από οτιδήποτε αγγίξει ή περάσει από πάνω.
Άλλα προβλήματα με την απόσταξη είναι:
– Συντήρηση: Οι μονάδες απαιτούν περιοδική και εκτενή συντήρηση στις σωληνώσεις που συνήθως μπορούν να γίνουν μόνο στο εργοστάσιο.
– Δεξαμενή αποθήκευσης: Όλοι οι αποστακτήρες απαιτούν την χρήση δεξαμενής αποθήκευσης του επεξεργασμένου νερού, «προσκαλώντας» πιθανή επαναμόλυνση και ανάπτυξη βακτηρίων στην δεξαμενή.
– Ελλιπής καθαρισμός: Η απόσταξη δεν είναι αποτελεσματική στο να απομακρύνει τις πτητικές οργανικές ενώσεις (VOC’s) γιατί πολλά από αυτά συμπυκνώνονται εκ νέου σε υγρή μορφή όπως κάνει το νερό. Για αυτό το λόγο, ο αποστακτήρας συνήθως συνδυάζεται με φίλτρο κοκκώδη ενεργό άνθρακα για να απομακρύνει επιπλέον χημικά που γλιστράνε ανάμεσα.
– Μόλυνση περιβάλλοντος: Σε κάποιες περιπτώσεις, οι αποστακτήρες έχουν διώξει εξατμισμένες προσμείξεις στον περιβάλλοντα αέρα του νοικοκυριού.
– Ενόχληση: Με τους περισσότερους αποστακτήρες, ο ιδιοκτήτης πρέπει να περιμένει οκτώ ώρες για να πάρει 7,5 λίτρα πόσιμου νερού.

ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΟΣΜΩΣΗ
Η αντίστροφη όσμωση, ή αλλιώς RO, είναι μία άλλη διαδικασία διαχωρισμού που χρησιμοποιεί μία ημιπερατή μεμβράνη. Αυτή η μεμβράνη αφήνει τα σωματίδια συγκεκριμένης διάστασης ή μικρότερης να περάσουν και κρατάει πίσω μεγαλύτερης διάστασης σωματίδια.
Όπως με την απόσταξη, υπάρχει μικρή περίπτωση κάποιες προσμείξεις να περάσουν από τη μεμβράνη με τα μόρια του νερού, οπότε ένα φίλτρο GAC προστίθεται στο τέλος της επεξεργασίας για να τις συλλάβει. Τα συστήματα RO απορρίπτουν 11,35 στα 37,85 λίτρα νερό για κάθε λίτρο που παράγεται. Επίσης, όπως στην απόσταξη, το νερό από RO είναι ουσιαστικά μη-μεταλλικό οπότε δεν είναι ασφαλές για πόση ως ποτό διάρκειας ζωής. Για το λόγο αυτό συνηθίζεται στα συστήματα RO να προστίθεται πριν την κατανάλωση ένα φίλτρο δολομίτη που αποτελεί συμπληρώματα μετάλλων.
Παρόλα αυτά, σε αντίθεση με την απόσταξη, οι μονάδες RO αφήνουν το νερό καλά οξυγονωμένο ώστε η γεύση του νερού να είναι πολύ κοντά στο «καθαρό νερό πηγής». Το απεσταγμένο νερό είναι άγευστο και «άψυχο». Στις περιπτώσεις από ακραία ανοργανοποίηση ή υψηλά επίπεδα νιτρικών αλάτων στο νερό (αγροτικές περιοχές), τα συστήματα RO είναι τα πιο κατάλληλα ως επιλογή.

ΡΗΤΙΝΗ KDF
Η ρητίνη KDF είναι μία περιορισμένη τεχνολογία που κυρίως χρησιμοποιείται για την απομάκρυνση χλωρίου. Μία μεγάλη ποσότητα από KDF και η επαφή για μεγάλο χρονικό διάστημα αρκεί να κάνει τη δουλειά. Η ρητίνη αυτή χρησιμοποιείται καλύτερα σε μεγάλες βιομηχανικές εφαρμογές όπως σε συστήματα boiler (λέβητα) παρόλο που επίσης χρησιμοποιείται αποτελεσματικά και σε κάποια φίλτρα κεφαλών στο ντους.
Τυπικά, τα φίλτρα KDF χρησιμοποιούν ψευδάργυρο και χαλκό για να δημιουργήσουν ηλεκτρόλυση που θα βοηθήσει να κρατηθεί χαμηλά η ανάπτυξη των βακτηριδίων μέσα στο φίλτρο. Ωστόσο, τα συστήματα που χρησιμοποιούν KDF μπορεί να έχουν πρόβλημα με τον ψευδάργυρο και χαλκό κατά την έκπλυση του νερού που διανέμουν.
Τα φίλτρα KDF έχουν την τάση να φράζουν γρήγορα (σε περίπου 6 μήνες σε κάποιες περιπτώσεις) και αυτή η δράση εξαρτάται από την συγκεκριμένη σύσταση του νερού όπως το pH και η θερμοκρασία. Οι εταιρίες που χρησιμοποιούν KDF συνιστούν να γίνεται backwash (ξέπλυμα ανάποδα) των φίλτρων (χρησιμοποιούν ζεστό νερό για να εκτοπίζουν τους παγιδευμένους ρύπους) αλλά αυτή η μέθοδος ξοδεύει πολλά λίτρα ζεστού νερού, και δεν έχει τρόπο να εμποδίζει την αποσπασμένη μόλυνση από το να βγαίνει έξω με το υποτιθέμενο καθαρισμένο νερό.

ΥΠΕΡΙΩΔΗΣ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ
Τα συστήματα υπεριώδους ακτινοβολίας κάνουν χρήση της δυνατότητας αυτής της μερίδας από το φάσμα του φωτός για να σκοτώσουν τα βακτήρια. Τέτοια συστήματα είναι μόνο αποτελεσματικά στα βακτήρια για φύκια και πρωτόζωα, οπότε είναι λογικά συνδεδεμένα με τεχνολογία άνθρακα για να δώσουν πλήρη καθαρισμό.
Μειονεκτήματά τους είναι:
– Ατελής καθαρισμός: Τα σωματίδια στο νερό όπως βρωμιά, φύλλα κλπ μπορούν να εμποδίσουν την διαδικασία απολύμανσης από το να χτυπήσουν κάθε βακτήριο, μερικά μπορούν να γλιστρήσουν σε περιπτώσεις μέσα από βαριά λάσπη και επίπεδα ιζημάτων.
– Δεν γίνεται αποτελεσματική απολύμανση σε όλη τη διαδρομή του νερού: Η διαδικασία είναι μόνο καλή εκεί όπου το φως της UV βρίσκεται, οποιαδήποτε μόλυνση στον σωλήνα περνάει μαζί με το νερό.
– Περιορισμένη εφαρμογή: Η λάμπα UV είναι καλή μόνο για βακτήρια και ιούς. Δεν είναι αποτελεσματική στο να αντιμετωπίσει την γιάρδια, το κρυπτοσπορίδιο, τα χημικά, τον μόλυβδο ή τον αμίαντο.
– Είναι ακριβή στην αγορά και συντήρηση.

ΟΖΟΝΙΣΜΟΣ
Το όζον οξυγονόνει παραπάνω το νερό σκοτώνοντας βακτήρια με επαρκή χρόνο επαφής. Πάλι, είναι μια διαδικασία που μόνο αντιμετωπίζει μόλυνση από βακτήρια οπότε αναγκαστικά συνδυάζεται με φιλτράρισμα άνθρακα για να είναι πιο αποτελεσματική.
Μειονεκτήματά του συστήματος είναι:
– Ακριβό στην αγορά και συντήρηση.
– Δημιουργεί υποπροϊόντα στο επεξεργασμένο νερό: Το οζονοποιημένο νερό μπορεί να περιέχει υψηλά ποσά από τοξικές προσμείξεις όπως φορμαλδεΰδη και διαφορετικές κετόνες. Κάποια από τα παραγόμενα υποπροϊόντα ακόμα επιτρέπουν την αύξηση των βακτηρίων στις σωλήνες κατά μήκος, η οποία συμβάλλει στην εκ νέου μόλυνση του νερού.

ΦΙΛΤΡΑ ΣΥΜΠΑΓΟΥΣ ΕΝΕΡΓΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ
Αυτή η τεχνολογία έχει συνδυάσει την απίστευτη απορροφητική ικανότητα του άνθρακα που αναφέρθηκε προηγουμένως με την ικανότητα ενός συμπαγούς μπλοκ υλικού για να διώξει επιλεκτικά έξω στοιχεία από το νερό που περνάει με πίεση από μέσα. Η πυκνότητα του μπλοκ καθορίζει πόσο τέλεια το νερό θα καθαριστεί. Οι καλύτερες μάρκες αυτού του τύπου φίλτρου έχουν ένα φίλτρο τριών (3) σταδίων και είναι σχεδιασμένα για να προλαμβάνουν οποιαδήποτε πιθανότητα «παράκαμψης» λόγω της αποτυχίας από υψηλή πίεση.
Η ακόλουθη λίστα από χαρακτηριστικά συνδυάζει τους τύπους φίλτρων που θα απομακρύνουν την μεγαλύτερη σειρά από πιθανούς ρυπαντές στο πόσιμο νερό:
– Μηχανική καταπόνηση: Το μπλοκ άνθρακα μηχανικά απομακρύνει προς τα έξω την βρωμιά, τα ιζήματα, την σκουριά, τα φύκια, τα βακτήρια, τους μικροσκοπικούς σκώληκες, το κρυπτοσπορίδιο και τον αμίαντο. Όλο αυτό επιτυγχάνεται με την πίεση νερού οπότε δεν χρησιμοποιείται ηλεκτρική ενέργεια – ένα τέτοιο φίλτρο μπορεί να λειτουργήσει και σε περίπτωση ανάγκης με μία αντλία χειρός!
Χημική ένωση: Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, ο ενεργός άνθρακας ενώνεται με χιλιάδες χημικά. Ουσιαστικά, ο άνθρακας θα ενωθεί στα πιο πολλά χημικά τα οποία γνωρίζει ο άνθρωπος! Όταν το νερό εξαναγκάζεται να περάσει από το συμπαγές μπλοκ, πιέζεται να επιβραδύνει την ροή του και αυξάνει το χρόνο επαφής με τον άνθρακα, αφήνοντας τον άνθρακα να κάνει ενώσεις ώστε να απομακρύνει τους χημικούς ρυπαντές όπως τοξικά, φυτοφάρμακα, THM’s, χλωρίνη, κακές γεύσεις, οσμές, κλπ.
Τα ιχνοστοιχεία που παρέχουν υγεία όπως διαλυμένα ασβέστιο και μαγνήσιο δεν κάνουν ένωση με τον άνθρακα και περνάνε ανάμεσα, διατηρώντας την ποιότητα της υγείας και οπότε και την γεύση του νερού.
Τα βαρέα μέταλλα δεν κάνουν ένωση με τον άνθρακα, αλλά εξωθούνται προς τα έξω από τους πόρους του μπλοκ – βασικά όπως «προσπαθεί» να χωρέσει μία μπάλα του μπάσκετ σε μία τρύπα για πινγκ πονγκ!
– Πρόληψη της βακτηριακής ανάπτυξης: Τα βακτήρια εξωθούνται προς τα έξω και παραμένουν εξωτερικά του μπλοκ άνθρακα. Ως εκ τούτου, λόγω της πυκνότητας και της έλλειψης οξυγόνου και χώρου μέσα στο μπλοκ, τα βακτήρια δεν μπορούν να γεννηθούν – ευδοκιμήσουν στο ενδιάμεσο και βγαίνουν έξω από το τελειωμένο νερό.
– Βολικό: Αυτός ο τύπος συστήματος παρέχει καθαρό νερό σε ζήτηση οπότε δεν υπάρχει αποθήκευση, ούτε να εξαντλείται σε βολικές ώρες, ούτε παραγγέλνονται μπουκάλια.
– Ανέξοδο: Αυτός ο τύπος φίλτρου αντικαθίσταται, με ανταλλακτικό που κρατάει 12 μήνες (εξαρτάται από την ποσότητα βρωμιάς και ιζημάτων). Το φυσίγγιο είναι σχεδιασμένο να αντικαθίσταται σε ελάχιστα λεπτά στο σπίτι από τον ιδιοκτήτη, όπως αλλάζουμε μία λάμπα. Το κέλυφος με το ανταλλακτικό είναι πολύ εύκολο στην εγκατάσταση. Μπορεί ακόμα να συνδεθεί με το ψυγείο που έχει αυτόματη παραγωγή πάγου και με διανομείς νερού οπότε όλο το νερό του σπιτιού φιλτράρεται!
Το μόνο αρνητικό στον συμπαγή ενεργό άνθρακα είναι ότι δεν αφαιρεί νιτρικά και θειικά άλατα (προϊόντα από γεωργικά λιπάσματα) και σε αυτές τις περιπτώσεις η τεχνολογία RO μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Τα νιτρικά και τα θειικά βρίσκονται σε σχετικά λίγες περιοχές οπότε οι καταναλωτές δεν χρειάζεται να ανησυχούν γι’ αυτά.
—Η χρήση του εμφιαλωμένου νερού σήμερα
Το εμφιαλωμένο νερό βρίσκεται σε μια ακμάζουσα άνθηση τον τελευταίο καιρό λόγω όλων των προβλημάτων μόλυνσης που αναφέρθηκαν πιο πάνω. Οι άνθρωποι το καταναλώνουν λόγω της βελτιωμένης γεύσης του και αυτό τους επιτρέπει να πίνουν περισσότερο νερό. Αυτό που ο κόσμος δεν συνειδητοποιεί είναι ότι οι προδιαγραφές (standards) για το εμφιαλωμένο νερό δεν είναι υψηλότερες από αυτά για το νερό της βρύσης της κουζίνας τους. Έχει επιτραπεί στις εταιρίες εμφιαλωμένου νερού να πουλούν νερό με ένα ελάχιστο όριο μόλυνσης (βακτήρια, φύκια, βρωμιά, μόλυβδος, κλπ). Όταν το νερό έχει καλύτερη γεύση, ο κόσμος το αντιλαμβάνεται ως καθαρότερο.
Παρακάτω είναι τα μειονεκτήματα του εμφιαλωμένου νερού:
– Ακριβό: Έρευνα του 1985 έδειξε ότι οι καταναλωτές πληρώνουν έως και 1000 φορές περισσότερο το κόστος του νερού της βρύσης.
– Άβολο-ακατάλληλο: Άνθρωποι που χρησιμοποιούσαν εμφιαλωμένο νερό συχνά έχουν την τάση να έχουν πολλά μπουκάλια στα πόδια τους – άδεια δοχεία ή καινούργιες κανάτες περιμένουν να χρησιμοποιηθούν. Οι άνθρωποι συνήθως συσσωρεύουν το «καθαρό» νερό για ειδικούς λόγους, π.χ. καφές, ποτά, αντί να το χρησιμοποιούν άνετα όποτε χρειάζεται. Υπάρχει πάντα το πρόβλημά του να υπάρχουν πολλά μπουκάλια στα χέρια γιατί δεν χρησιμοποιούνται αρκετά γρήγορα, ή όχι αρκετά μπουκάλια γιατί το νερό καταναλώνεται πιο γρήγορα.
– Δεν υπάρχει νομοθεσία για να είναι καθαρότερο από το νερό βρύσης: Το 1991, στην έδρα της Επιτροπής Ενέργειας και Εμπορίου στις ΗΠΑ, έγινε μία έρευνα στο εμφιαλωμένο νερό με τα ακόλουθα αποτελέσματα:
*25% από τα «ακριβά» νερά (όπως Evian, Perrier, κλπ) αντλούν από τις ίδιες πηγές όπως οι πόλεις!!
*31% υπερβαίνουν τα όρια του νερού της βρύσης για μικροβιολογικές προσμείξεις!
* 25% δεν μπορούσαν να εγγράψουν τις πηγές νερού!
* Ό,τι νερό πουλήθηκε αυστηρά εντός συνόρων δεν υπόκειται σε ρύθμιση από τη διεύθυνση τροφίμων και φαρμάκων!
Το πανεπιστήμιο του Delaware βρήκε ότι από τα 37 γνωστά εμφιαλωμένα νερά, τουλάχιστον τα 24 ήταν εκτός γραμμής τουλάχιστον ενός από τις 31 προδιαγραφές ορισμένες για πόση νερού! Το γραφείο συνελεύσεων ερευνητικών μελετών της Καλιφόρνια, ΗΠΑ έκανε το 1985 τυχαίους ελέγχους δειγμάτων εμφιαλωμένων νερών που πουλήθηκαν (brands όπως Alhambra, Black Mountain, Sparkletts, κλπ) και βρήκε έναν αριθμό από προβλήματα μολύνσεων, όπως διάφορα χημικές ουσίες, έντομα, φύκια, βακτήρια, νύχια, ακόμα και τσίχλα!!
Εξαιτίας της φύσης της εμφιάλωσης και της διάθεσης, είναι δύσκολο να αποφευχθεί η περιστασιακή μόλυνση από διάφορα σημεία στην όλη διαδικασία. Οι φυσαλίδες αέρα που μπαίνουν στα οικιακά δοχεία είναι φορτωμένες με βακτήρια και σκόνη που μολύνει το νερό κάθε φορά. Οι εταιρίες εμφιάλωσης συνιστούν να κρατείται το νερό μακριά από απευθείας έκθεση στον ήλιο και ακόμα και προμηθεύουν καλύμματα για τα μπουκάλια εξαιτίας των φυκιών, κλπ που μπορούν να αναπτυχθούν μέσα στα μπουκάλια λόγω της ζέστης και του φωτός.

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ
Σήμερα, υπάρχουν πάνω από 517 διαφορετικές μάρκες φίλτρων στην αγορά και υπάρχει σύγχυση στους καταναλωτές. Η βιομηχανία έχει κατά μεγάλο βαθμό εναρμονιστεί με οργανισμούς όπως η Water Quality Association (WQA) η οποία είναι αναγνωρισμένη. Δεδομένου ότι τα περισσότερα από τα μέλη WQA είναι στην στον χώρο της ψύξης και αποσκλήρυνσης του νερού της αγοράς, μέχρι πρόσφατα δεν έχουν ακόμα υπάρξει βαθμολογίες των καταναλωτών και την προστασία των συστημάτων πόσιμου νερού.
Το 1991, το εθνικό ίδρυμα υγιεινής στις ΗΠΑ, διαπιστεύτηκε από το American National Standards Institute (ANSI) και το RVC, το αντίστοιχο του ANSI στην Ευρώπη. Το NSF International είναι ένας ανεξάρτητος, μη κερδοσκοπικός οργανισμός με προδιαγραφές για την ανάπτυξη και πιστοποίηση προϊόντων. Αυτός ο οργανισμός είναι υπεύθυνος για τον τομέα του καταναλωτή, σε ό,τι αφορά τον ρυθμιστικό και κατασκευαστικό τομέα. Το NSF International διατηρεί ένα εθελοντικό πρόγραμμα πιστοποίησης για εξοπλισμό σε εφαρμόσιμες ANSI/NSF προδιαγραφές. Αυτό το πρόγραμμα περιλαμβάνει ό,τι εξοπλισμός χρησιμοποιείται για παρασκευή φαγητού και αποθήκευσης, συμπεριλαμβανομένων των συστημάτων πόσιμου νερού.
Το NSF International ελέγχει τα προϊόντα ως μέρος του προγράμματος πιστοποίησης για να διαβεβαιώσει ότι δεν υπάρχει διαρροή χημικών σε επίπεδα πάνω από αυτά που έχουν συσταθεί με τα πρότυπα των κανονισμών. Κάτω από τις κατευθυντήριες γραμμές των υλικών, αυτό περιλαμβάνει όλα τα συστατικά των προϊόντων (βίδες, σφραγίδες νεοπρενίου, σωλήνες κλπ). Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές των δομών, αυτό περιλαμβάνει ότι όλες οι μονάδες δεν θα σπάσουν, δεν θα αποσυντεθούν κλπ. Οι κατευθυντήριες γραμμές των δομών και υλικών είναι ουσιαστικά οι ελάχιστες απαιτήσεις που πρέπει να έχουν τα προϊόντα για να πιστοποιηθούν.
Τα NSF International πρότυπα πόσιμου νερού είναι αναγνωρισμένα από τα αμερικανικά πρότυπα ως συσκευές για επεξεργασίας νερού στο σημείο χρήσης (POU), και το πρόγραμμα πιστοποίησής τους αναγνωρίζεται ως σήμα κατατεθέν στην Βόρεια Αμερική. Στην πραγματικότητα οι περισσότερες πολιτείες χρησιμοποιούν τα NSF International ως χαρακτηρισμό συν τους δικούς τους ελέγχους που καθορίζουν ποιοι από μεμονωμένους κατασκευαστές μπορούν να διεκδικήσουν για τα φίλτρα τους που πωλούνται στο κράτος.
Για παράδειγμα η πολιτεία της Καλιφόρνια είναι μία από τις πιο δύσκολες πολιτείες για πώληση γιατί πολλά φίλτρα δεν πωλούνται σε αυτήν. Τα πρότυπα βασίζονται σε εξωφρενικές απαιτήσεις απόδοσης που είναι ανεξέλεγκτα. Οι πιο γνωστές εταιρίες επενδύουν πολλά χρήματα ώστε να «πιάσουν» τους χαρακτηρισμούς (ratings) επειδή αναγνωρίζουν την αξιοπιστία που τους χορηγείται εφόσον το φίλτρο τους μετρά ποιοτικά. Επομένως προσπαθούν να έχουν όσο το δυνατόν περισσότερη τεκμηρίωση.
Το NSF International έχει 6 πρότυπα για τα φίλτρα πόσιμου νερού, συμπεριλαμβανομένων των προτύπων 42, 53, 58 (μονάδες αντίστροφης όσμωσης) και 55 (μονάδες υπεριώδους ακτινοβολίας). Το μεγαλύτερο μέρος των φίλτρων είναι πιστοποιημένα σύμφωνα με τα ακόλουθα πρότυπα:
– Standard 42: Αισθητικό αποτέλεσμα: Αυτό καλύπτει γεύση, οσμή και αφαίρεση χλωρίου και περαιτέρω διαιρείται σε υποκατηγορία ανάλογα με το ποσοστό αφαίρεσης δηλαδή:
Class I: 75% ή περισσότερο αφαίρεση χλωρίου
Class II: 50% – 74% αφαίρεση χλωρίου
Class III: 25% – 49% αφαίρεση χλωρίου
– Standard 53: Επιπτώσεις στην υγεία: Αυτή η κατηγορία καλύπτει κάθε μόλυνση, με πολλές από αυτές όπως μόλυβδος και αμίαντος, όντας πολύ δύσκολο να απομακρυνθούν λόγω του μεγέθους ή της χημικής σύστασης. Οι ουσίες αυτές ελέγχονται προσωπικά από τον καθένα με κάθε τεστ σε διαφορετικό κόστος:
Χημικά (VOC’s THM’s)
Φυτοφάρμακα
Ζιζανιοκτόνα
Κύστες (Γιάρδια, Κρυπτοσπορίδιο)
Θολερότητα
Μόλυβδος
Αμίαντος
Ραδόνιο
Η μέθοδος στην οποία τα φίλτρα ελέγχονται είναι να ελέγχονται για περισσότερο από 99,9% μείωση μίας ουσίας (για παράδειγμα μόλυβδο) για την διπλάσια ανοχή του φίλτρου. Για παράδειγμα εάν ένα φίλτρο έχει ονομαστική τιμή 500 γαλόνια (1892 λίτρα) από την NSF International αυτό σημαίνει ότι απομάκρυνε μόλυβδο κατά 99,9% για 1000 γαλόνια (3785 λίτρα). Υπό αυτή την έννοια, οι καταναλωτές είναι απόλυτα προστατευμένοι για οποιαδήποτε περίπτωση νερού όντας ελεγμένη η μονάδα και συντηρητικά εκτιμημένη η αναμενόμενη απόδοσή της.
Η NSF δεν βαθμολογεί ή συγκρίνει ένα φίλτρο με ένα άλλο. Απλώς πιστοποιεί ότι το προϊόν που έχει την σφραγίδα NSF πληροί τις ελάχιστες προϋποθέσεις των εφαρμοζόμενων ANSI/NSF προτύπων. Το NSF επίσης πιστοποιεί ότι ο κατασκευαστής συμφωνεί να συμμορφώνεται με τις γραπτές πολιτικές του NSF. Στην Καλιφόρνια δέχονται και άλλα αποτελέσματα από ελέγχους, όμως το NSF International είναι μία πιο ολοκληρωμένη πηγή για συγκρίσεις, και λόγω τούτου, από τον Οκτώβριο του 1992 όλα τα φίλτρα που έχουν πουληθεί στην πολιτεία της Καλιφόρνια πρέπει να φέρουν την ένδειξη του NSF. Όποιο προϊόν δεν φέρει την ένδειξη απαγορεύεται να πωλείται.

ΚΡΥΜΜΕΝΟ ΚΟΣΤΟΣ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΦΙΛΤΡΟΥ
Υπάρχουν άλλοι 3 παράγοντες για να λάβετε υπόψη σας όταν αγοράζετε ένα σύστημα καθαρισμού νερού οι οποίοι μπορεί να είναι εξίσου σημαντικοί όσο η απόδοση του ίδιου του προϊόντος:
– Κόστος αλλαγής φίλτρων: Πόσο θα κοστίσει η συντήρηση του φίλτρου στον χρόνο ζωής του; Καμιά φορά είναι καλύτερο να αγοράζετε την συσκευή και τα ανταλλακτικά μαζί γιατί αυτό σας εξασφαλίζει την χαμηλότερη τιμή.
– Εγγύηση συστήματος: Πόσο είναι το διάστημα της εγγύησης; Κάποια φθηνότερα συστήματα έχουν 1 χρόνο εγγύηση, η 3 χρόνια εγγύηση και μετά να πετώνται. Γενικώς λίγα συστήματα δίνουν εγγύηση πάνω από 5 χρόνια. Όσο πιο μεγάλη η διάρκεια της εγγύησης, τόσο καλύτερα γιατί αυτή είναι μία άμεση ένδειξη της δέσμευσης του κατασκευαστή στο προϊόν και στις συντηρήσεις για τον πελάτη.
– Μακροζωία εταιρείας: Πόσο καιρό η εταιρία είναι στην αγορά και ποια η προοπτική της να μείνει στην αγορά; Με λίγα λόγια, θα είναι η εταιρία 5, 10, 25 χρόνια ή περισσότερα; Η σημασία της μακροζωίας είναι και η διαθεσιμότητα των ανταλλακτικών φίλτρων όπως απαιτείται. Πολλά φίλτρα δεν μπορούν να αλλαχθούν και πολλοί καταναλωτές έχουν «καεί» αφού αγοράσουν ένα φίλτρο το οποίο 3 χρόνια αργότερα δεν υπήρχε στην αγορά! Η σωστή συμβουλή είναι να στοχεύσετε αναγνωρισμένες κατασκευαστικές εταιρίες φίλτρων οι οποίες υπάρχουν στην βιομηχανία για πάνω από 15 χρόνια.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Στο τέλος αυτού του οδηγού, οποιοσδήποτε καταναλωτής θα μπορεί να ψάξει ανάμεσα στις χιλιάδες επιλογές και να διαλέξει ένα σύστημα που θα ταιριάζει για το πόσιμο νερό που χρειάζεται. 
Για περισσότερες πληροφορίες σε οποιαδήποτε περιεχόμενα αυτού του οδηγού, παρακαλώ επικοινωνήστε με το email: [email protected]
(του Ηλία Παπαποστόλου, MSc)
Πηγή Τεχνολογία Νερού Blog
http://www.econews.gr/

Διαβάστε περισσότερα »»