Papers by Nikos Dimitrios Mamalos
Τα Ιονικά , 2020
Το παρόν κείμενο λειτουργεί ως μια σύντομη εισαγωγή στην παρουσία
της Αμερικανίδας ποιήτριας Χίλν... more Το παρόν κείμενο λειτουργεί ως μια σύντομη εισαγωγή στην παρουσία
της Αμερικανίδας ποιήτριας Χίλντα Ντουλίτλ (Hilda Doolittle, 1886-1961) στην Κέρκυρα την άνοιξη του 1920. Η εις βάθος ανάλυση των εμπειριών της και η επίδρασή τους στη ζωή και στο έργο της ποιήτριας βρίσκονται εκτός των στόχων του. Η διερεύνηση της παρατήρησης του Ε. Ματθιόπουλου, αναφορικά με την παρουσία του ζωγράφου Παρθένη στην Κέρκυρα το 1891, ότι η Κέρκυρα, «στα τέλη του 19ου αιώνα αποτελούσε πόλο έλξης των μυστικιστών-θεοσοφιστών της κεντρικής Ευρώπης που επιζητούσαν
ειδυλλιακούς γεωφυσικά τόπους για να διαλογιστούν»2
αποτέλεσε το αρχικό κίνητρο συγγραφής και δημοσίευσής του.
Πρεβεζάνικα Χρονικά 53-54, 2017
Tα κείμενα, οι περιγραφές και οι αναμνήσεις γύρω από θαύματα συνεχίζουν να συναρπάζουν όσους κατα... more Tα κείμενα, οι περιγραφές και οι αναμνήσεις γύρω από θαύματα συνεχίζουν να συναρπάζουν όσους καταπιάνονται με αυτά λόγω και της πολλαπλής θέασης, που προσφέρεται, του περιεχομένου τους: είτε ως ψυχωφελές θρησκευτικό ανάγνωσμα είτε ως ματιά στην καθημερινή ζωή κοινωνιών που στερούνται περιγραφών των λιγότερο προβεβλημένων πλευρών της, ξαφνιάζουν με τη γλαφυρότητα της περιγραφής τους. Θα τολμήσω να δηλώσω ότι υπάρχουν δύο τρόποι αντιμετώπισης αυτών των κειμένων για ένα, εκ του ασφαλούς, αποστειρωμένο αποτέλεσμα: είτε με το, αποκλειστικά, ιστορικό μικροσκόπιο για να προκύψουν επιστημονικά σκληροπυρηνικά συμπεράσματα είτε αυστηρά θεολογικά με γνώμονα αποκλειστικά την πνευματική καλλιέργεια. Χωρίς να αμφισβητούνται τα οφέλη της κάθε μιας οπτικής, επέλεξα συνειδητά έναν άλλο δρόμο για να προσεγγίσω την πρεβεζιάνικη ανάμνηση του θαύματος του Αγίου Χαραλάμπους στα μέσα του 19 ου αιώνα: να περιγράψω υπό όσο το δυνατόν ευρύτερο πρίσμα ένα γεγονός, για το οποίο οι αξιοποιήσιμες για τον κοινωνικό επιστήμονα αναφορές είναι ελάχιστες-αν όχι απούσες. Επιχειρήθηκε η τοποθέτηση της μνήμης του θαύματος εντός του ιστορικού και πολιτιστικού πλαισίου της εποχής, ώστε να προβληθούν όψεις του που θα παρέμεναν αφανείς εάν δεν μελετηθούν παράλληλα. Κυρίως πραγματοποιήθηκε έρευνα της υπάρχουσας βιβλιογραφίας, του τοπικού και αθηναϊκού τύπου καθώς και συμβολαιογράφων.
Strange as it may sound, the symbol par excellence of Corfu,
one of the most photographed places ... more Strange as it may sound, the symbol par excellence of Corfu,
one of the most photographed places in Greece, the Pontikonisi
(Mouse Island) has not been studied historically: not even one
monograph highlights the symbolism and the imaginary all
around it. In fact we do not know anything about it! Although, it
has influenced arts in a unique way.
The presentation utilizes the unique cultural background of
Corfu and through the analysis of the picturesque island outlines
a unique history of the relationship of man and the natural
environment: starting from the mythical narrative about the
petrified ship of Odysseus, the esoteric aspects of his visit in the
island of Feakes and the interpretation of the lone visits of
Queen Elizabeth are combined with the famous work «Island
of the Dead», of symbolist Arnold Böcklin, and two other
inspired works: the Rachmaninoff’s symphonic poem and the
American horror b- movie (1945) with Boris Karloff. Besides
these, will be presented the «unknown» psychedelic,
transcendental and metaphysical avant-garde story of the
American poet Hilda Doolittle with the title «Pontikonisi»
(Mouse Island) written in 1932 after a visit to Corfu. The poet
was in psychoanalysis with Sigmund Freud in Vienna during
1933-1934 and expressed her Corfu experience. Her visions also
used during the theoretical and applied pioneering involvement
with the cinema (1930’s film Borderline).
A famous tourist attraction, known mainly only for its natural
beauty, is studied as self transcendence limit. It is like the Room
in the Andrei Tarkovsky's Stalker: it fulfills not just the
wishes of a visitor, but the true unconscious desires of those that
come in.
Θα ήταν παράλειψη φυσικά η μη αναφορά στο πρόσωπο των καθηγητών: ξεκινάς να αγαπάς το αντικείμενο... more Θα ήταν παράλειψη φυσικά η μη αναφορά στο πρόσωπο των καθηγητών: ξεκινάς να αγαπάς το αντικείμενο που σπουδάζεις, όχι μόνο μέσω περιεχομένου, αλλά και μέσω του προσώπου που μεταδίδει την πληροφορία. Η συμμετοχή σε αυτό δεν είναι αυτονόητη και δημοσιοϋπαλληλική υποχρέωση. Πρέπει να τονίζεται όπου αναγνωρίζεται για να βοηθούμε στον εύκολο εντοπισμό της.
Τόσο οι σωκρατική προσέγγιση όσο και η αυγουστίνεια περιγραφή της μνήμης παρουσιάζουν κοινά σημεί... more Τόσο οι σωκρατική προσέγγιση όσο και η αυγουστίνεια περιγραφή της μνήμης παρουσιάζουν κοινά σημεία• έχοντας ως κεντρική ομοιότητα – αν και με φιλοσοφικά η πρώτη και θεολογικά η δεύτερη προτάγματα – τη σύνδεση αυτής της ανθρώπινης λειτουργίας με το «υπερβατικό».
Ο Φάουστ είναι ο αναγεννησιακός άνθρωπος και το αντίστροφο.
ad astra και ακόμα παραπέρα
Proceedings by Nikos Dimitrios Mamalos
by Dalila Honorato, Andreas Giannakoulopoulos, Marily Argyrokastriti, Iakovos Panagopoulos, Iouliani Theona, Giorgos Nikopoulos, Theodore Kabouridis, Roberta Buiani, Katerina Karoussos, Lila Moore, Nikos Dimitrios Mamalos, Antonia Plerou, Yorgos Drosos, Konstantinos Tiligadis, Francesco Kiais, Maria Athanasekou, Joseph Nechvatal, Marne Lucas, Kostoula Kaloudi, john thrasher, Despoina Poulou, and Karolina Żyniewicz Taboo-Transgression-Transcendence in Art & Science 2017, 2018
The conferences "Taboo-Transgression-Transcendence in Art & Science" include theoretical presenta... more The conferences "Taboo-Transgression-Transcendence in Art & Science" include theoretical presentations and artists' talks focusing: a) on questions about the nature of the forbidden and about the aesthetics of liminality - as expressed in art that uses or is inspired by technology and science, b) in the opening of spaces for creative transformation in the merging of science and art.
Uploads
Papers by Nikos Dimitrios Mamalos
της Αμερικανίδας ποιήτριας Χίλντα Ντουλίτλ (Hilda Doolittle, 1886-1961) στην Κέρκυρα την άνοιξη του 1920. Η εις βάθος ανάλυση των εμπειριών της και η επίδρασή τους στη ζωή και στο έργο της ποιήτριας βρίσκονται εκτός των στόχων του. Η διερεύνηση της παρατήρησης του Ε. Ματθιόπουλου, αναφορικά με την παρουσία του ζωγράφου Παρθένη στην Κέρκυρα το 1891, ότι η Κέρκυρα, «στα τέλη του 19ου αιώνα αποτελούσε πόλο έλξης των μυστικιστών-θεοσοφιστών της κεντρικής Ευρώπης που επιζητούσαν
ειδυλλιακούς γεωφυσικά τόπους για να διαλογιστούν»2
αποτέλεσε το αρχικό κίνητρο συγγραφής και δημοσίευσής του.
one of the most photographed places in Greece, the Pontikonisi
(Mouse Island) has not been studied historically: not even one
monograph highlights the symbolism and the imaginary all
around it. In fact we do not know anything about it! Although, it
has influenced arts in a unique way.
The presentation utilizes the unique cultural background of
Corfu and through the analysis of the picturesque island outlines
a unique history of the relationship of man and the natural
environment: starting from the mythical narrative about the
petrified ship of Odysseus, the esoteric aspects of his visit in the
island of Feakes and the interpretation of the lone visits of
Queen Elizabeth are combined with the famous work «Island
of the Dead», of symbolist Arnold Böcklin, and two other
inspired works: the Rachmaninoff’s symphonic poem and the
American horror b- movie (1945) with Boris Karloff. Besides
these, will be presented the «unknown» psychedelic,
transcendental and metaphysical avant-garde story of the
American poet Hilda Doolittle with the title «Pontikonisi»
(Mouse Island) written in 1932 after a visit to Corfu. The poet
was in psychoanalysis with Sigmund Freud in Vienna during
1933-1934 and expressed her Corfu experience. Her visions also
used during the theoretical and applied pioneering involvement
with the cinema (1930’s film Borderline).
A famous tourist attraction, known mainly only for its natural
beauty, is studied as self transcendence limit. It is like the Room
in the Andrei Tarkovsky's Stalker: it fulfills not just the
wishes of a visitor, but the true unconscious desires of those that
come in.
Proceedings by Nikos Dimitrios Mamalos
της Αμερικανίδας ποιήτριας Χίλντα Ντουλίτλ (Hilda Doolittle, 1886-1961) στην Κέρκυρα την άνοιξη του 1920. Η εις βάθος ανάλυση των εμπειριών της και η επίδρασή τους στη ζωή και στο έργο της ποιήτριας βρίσκονται εκτός των στόχων του. Η διερεύνηση της παρατήρησης του Ε. Ματθιόπουλου, αναφορικά με την παρουσία του ζωγράφου Παρθένη στην Κέρκυρα το 1891, ότι η Κέρκυρα, «στα τέλη του 19ου αιώνα αποτελούσε πόλο έλξης των μυστικιστών-θεοσοφιστών της κεντρικής Ευρώπης που επιζητούσαν
ειδυλλιακούς γεωφυσικά τόπους για να διαλογιστούν»2
αποτέλεσε το αρχικό κίνητρο συγγραφής και δημοσίευσής του.
one of the most photographed places in Greece, the Pontikonisi
(Mouse Island) has not been studied historically: not even one
monograph highlights the symbolism and the imaginary all
around it. In fact we do not know anything about it! Although, it
has influenced arts in a unique way.
The presentation utilizes the unique cultural background of
Corfu and through the analysis of the picturesque island outlines
a unique history of the relationship of man and the natural
environment: starting from the mythical narrative about the
petrified ship of Odysseus, the esoteric aspects of his visit in the
island of Feakes and the interpretation of the lone visits of
Queen Elizabeth are combined with the famous work «Island
of the Dead», of symbolist Arnold Böcklin, and two other
inspired works: the Rachmaninoff’s symphonic poem and the
American horror b- movie (1945) with Boris Karloff. Besides
these, will be presented the «unknown» psychedelic,
transcendental and metaphysical avant-garde story of the
American poet Hilda Doolittle with the title «Pontikonisi»
(Mouse Island) written in 1932 after a visit to Corfu. The poet
was in psychoanalysis with Sigmund Freud in Vienna during
1933-1934 and expressed her Corfu experience. Her visions also
used during the theoretical and applied pioneering involvement
with the cinema (1930’s film Borderline).
A famous tourist attraction, known mainly only for its natural
beauty, is studied as self transcendence limit. It is like the Room
in the Andrei Tarkovsky's Stalker: it fulfills not just the
wishes of a visitor, but the true unconscious desires of those that
come in.