Jump to content

Վասիլի Զախարչենկո

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
20:21, 2 Մարտի 2024 տարբերակ, ԱշբոտՏՆՂ (Քննարկում | ներդրում)
(տարբ) ←Նախորդ տարբերակ | Ընթացիկ տարբերակ (տարբ) | Հաջորդ տարբերակ→ (տարբ)
Վասիլի Զախարչենկո
Ծնվել էօգոստոսի 1, 1915(1915-08-01)[1]
ԾննդավայրՊետրոգրադ, Ռուսական կայսրություն
Վախճանվել էհոկտեմբերի 22, 1999(1999-10-22)[1] (84 տարեկան)
Վախճանի վայրՄոսկվա, Ռուսաստան
ԳերեզմանՎագանկովյան գերեզմանատուն
Մասնագիտությունգրող, լրագրող և բանաստեղծ
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
ԿրթությունՄաքսիմ Գորկու անվան գրականության ինստիտուտ և Մոսկվայի էներգետիկայի ինստիտուտ
Ժանրերգիտական ֆանտաստիկա
ԱնդամակցությունԽՍՀՄ Գրողների միություն
ԱշխատավայրՄաքսիմ Գորկու անվան գրականության ինստիտուտ
Պարգևներ
«Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» 4-րդ աստիճանի շքանշան Հայրենական պատերազմի II աստիճանի շքանշան Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան Ժողովուրդների բարեկամության շքանշան «Պատվո նշան» շքանշան «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ
Համամիութենական Լենինյան Կոմերիտմիության Մրցանակներ ՌԽՖՍՀ մշակույթի վաստակավոր գործիչ
և «Կյուրեղ և Մեթոդիոս» շքանշան

Վասիլի Դմիտրևիչ Զախարչենկո (օգոստոսի 1, 1915(1915-08-01)[1], Պետրոգրադ, Ռուսական կայսրություն - հոկտեմբերի 22, 1999(1999-10-22)[1], Մոսկվա, Ռուսաստան), խորհրդային գրող, հրապարակախոս, հասարակական գործիչ և լրագրող։ Պատմության և մշակույթի հուշարձանների պահպանության համառուսաստանյան ընկերության ստեղծման նախաձեռնողներից մեկը՝ 1944 թվականից ԽՍՀՄ Գրողների միության անդամ։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1915 թվականի հուլիսի 19-ին (օգոստոսի 1), Պետրոգրադում։

1937 թվականին ավարտել է Մոսկվայի էլեկտրատեխնիկական ինստիտուտը, իսկ 1941-ին ՝ Գրական ինստիտուտը։

Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին նա մասնակցել է Մոսկվայի պաշտպանությանը, զբաղեցրել է Կալինինի ռազմաճակատի թիվ 9 ռազմական մայրուղու տեխնիկական մասի պետի տեղակալի պաշտոնը։ Պատերազմից հետո դասավանդել է Գրական ինստիտուտում։

1947 թվականի վերջից` խմբագրի տեղակալ, 1949 թվականի կեսերից`«Техника — молодёжи» ամսագրի խմբագիր։ Նրան աշխատանքից հեռացրել են1984 թվականին ՝ Արթուր Քլարկի «2010: Ոդիսական երկուսը» վեպի հրապարակումից հետո, որի հերոսներից ոմանք կրում էին հայտնի խորհրդային այլախոհների անուններ։

1950-ական թվականների կեսերից` Խորհրդային Խաղաղության Կոմիտեի ղեկավարներից մեկը։

1970-80-ական թվականներին նա ակտիվ մասնակցություն է ունեցել «Դուք կարող եք» հեռուստածրագրում։ 1991 թվականի նոյեմբերից նա ղեկավարել է իր ստեղծած «Чудеса и Приключения» ամսագիրը։

Վասիլի Դմիտրիևիչ Զախարչենկոն վախճանվել է 1999 թվականի հոկտեմբերի 22-ին, թաղված է Վագանկովսկու գերեզմանատանը։

Բացի ԽՍՀՄ պետական մրցանակներից, նրան շնորհել են Բուլղարիայի Ժողովրդական Հանրապետության և Հունգարիայի ժողովրդական հանրապետության շքանշաններ։

Մրցանակներ, մրցանակներ և կոչումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • «Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» 4-րդ աստիճանի շքանշան (05/05/1995)[2],
  • Հայրենական պատերազմի II աստիճանի շքանշան (03/11/1985)[3],
  • Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշան
  • Ժողովուրդների բարեկամության շքանշան (08.13.1975)
  • «Պատվո կրծքանշանի» շքանշան
  • Մեդալներ
  • Խաղաղության և բարեկամության շքանշան (Հունգարիա)
  • Կիրիլ և Մեթոդիոս I աստիճանի շքանշան
  • Լենինյան կոմերիտմիության մրցանակի դափնեկիր (1983)
  • ՌԽՖՍՀ մշակույթի վաստակավոր գործիչ (07.21.1981)
  • Վիեննայի պատվավոր քաղաքացի։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Internet Speculative Fiction Database — 1995.
  2. «Указ Президента Российской Федерации от 5 августа 1995 года № 820 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ ապրիլի 27-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունիսի 29-ին.
  3. Память народа

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]