K wobsahej skočić

Koblicy (Hodźij)

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Koblicy
Coblenz
Połoženje Koblic na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Koblic na karće Hornjeje Łužicy
DEC
gmejna: Hodźij
zagmejnowanje: 1994
wobydlerstwo: 52 (31. decembra 2022)[1]
wysokosć: 200 metrow n.m.hł.
51.19666666666714.281666666667200
póstowe čisło: 02633
předwólba: 035937
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Kobličan/-ka
adjektiw:
Kobličanski
skłonowanje:
Koblic, Koblicam, Koblicy, Koblicami, w Koblicach
Stary Fehrmannowy młyn při Čornicy
Stary Fehrmannowy młyn při Čornicy

Stary Fehrmannowy młyn při Čornicy

Koblicy (němsce Coblenz) su wjeska z 52 wobydlerjemi[2] w hornjołužiskim wokrjesu Budyšin. Słušeja ke gmejnje Hodźij a leža w hornjołužiskich honach 200 m nad mórskej hładźinu při Čornicy. Hač do lěta 1994 běchu samostatna gmejna z Dobranecami, Njezdašecami, Běčicami a Čěškecami jako wjesne dźěle.

Susodne wjeski su Čěškecy na sewjeru, Běčicy na wuchodźe, Njezdašecy na juhu a Dobranecy na zapadźe.

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Jězor, Horni doł, Delni doł, Pola zeleneho doła, Pola hrodźišća, Pola Běčic, Pola Čěžkec, Na štyrnaće róžkach, Pola Wučkec, Pola Dobranec, Pola chójnički, Pola dźěłoštneho puća, Na skałcy, Pola pěskowej jamy, Na ladach.[3]

Prěnje historiske naspomnjenje jako Cobuliz je z lěta 1222.[4] Kaž Hodźij njesłušachu Koblicy do Hornjołužiskeho markhrabinstwa, ale běchu jako prjedawše wobsydstwo Mišnjanskich biskopow hižo wot 1559 dźěl sakskeho kurwjerchowstwa. W nowembrje 1871 bu Kobličanska šula poswjećena, w kotrejž wučerješe mjez druhim spisowaćel Richard Iselt.

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 83 wobydlerjow, mjez nimi 77 Serbow (93 %).[5] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot jenož hišće 35,2 %.[6]

Krajina wokoło Koblic z dolinu Čornicy
  1. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Hodźij
  2. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Hodźij
  3. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 21 (digitalizat).
  4. Koblicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  5. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 51. → wšě wjeski
  6. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 245. [696 wobydlerjow, z nich 161 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 22 z pasiwnymi, 62 serbskich dźěći a młodostnych, 451 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
 Commons: Koblicy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije