Φίλες, φίλοι.

Τον Νοέμβρη του 1904 ο ηγέτης των αγροτών του Θεσσαλικού κάμπου, Μαρίνος Αντύπας, εκφώνησε έναν φλογερό λόγο στους καταπιεσμένους κολλήγους. Πάνω από εκατό χρόνια από τότε και τα λόγια του ήρωα Αντύπα έρχονται και σήμερα να σημαδέψουν με την ίδια την τότε αξία τα σημερινά χάλια του τόπου μας. τα ίδια χάλια όπως τότε.

Ο λόγος του δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα " Ανάστασις"του Αργοστολίου. Διαβάστε τα

Μαρίνος Αντύπας

Εφημερίδα «Ανάστασις», Αργοστόλιον 20 Νοεμβρίου 1904.

Ω Λαέ εν ονόματι των ενδόξων Προγόνων Σου, εν ονόματι της μεγάλης Σου Ιστορίας, εν ονόματι της Ελευθερίας και του Πολιτισμού ου η γεννεά Σου υπήρξεν η Κοιτίς, τίναξε το σκότος το οποίον Σε ετύφλωσεν επί τεσσαράκοντα χρόνια, τέντωσε τα μέλη Σου άτινα εδέσμευσαν αι τεσσαρακονταετείς αλύσεις των ατίμων Αρχόντων Σου και ως Γίγας πελώριος και φοβερός πάρε από το ένα χέρι την Σημαίαν της Ελευθερίας και της Ιστορίας Σου, και στο άλλο το σπαθί της δικαίας και φοβεράς πολιτικής σφαγής των Εθνικών Εγκληματιών, των Υψηλοβάθμων Προδοτών, των Υπουργοβάθμων κλεπτών και αν είναι ανάγκη χάριν της Μεγάλης Μάνας μας, χάριν του μέλλοντος των τέκνων μας, χάριν της τιμής των θυγατέρων μας φώναξε ως ο Σαμψών.
«Αποθανήτω η ψυχή μου μετά των προδοτών!».
Ναι μη φεισθής ουδενός διότι ουδείς εφείσθη Σου!
Μη θέσης ουδένα εκτός ευθύνης!
Τους μεν αχρείους και δημεγέρτας Κυβερνήτας και λαοπλάνους Βουλευτάς άρπαξε από το αυτί και φέρε τους Δέσμιους ενώπιον του Ρήγα και του Πατριάρχου και εκεί! Στο Τεμενός των Γραμμάτων και της Προόδου.
Έγειρον! τον βραχίονα σου και βαρείαν άφησε να πέση την Πολιτικήν πληγήν επί των χοιροειδεστάτων τραχήλων των.
Και μετά ταύτα έν ονόματι της ισχύος Σου άρπαξε την ματωμένη Μάνα Σου και μαζί και οι δύο μάνα πληγωμένη και παιδί σκελετομένο, πήγαινε μπροστά στους Άρχοντές σου και πες τους με φωνήν που να ακουσθή στας τέσσαρας γωνίας της Γής!
«Άρχοντες
Είσθε υπεύθυνοι ενώπιον των Νόμων και του Συντάγματος !
Είσθε όμως υπεύθυνοι ενώπιον του Ελληνικού Λαού ! ενώπιον της Ελληνικής Ιστορίας!
Ενώπιον της Δικαιοσύνης και της Αλήθειας!
Ενώπιον της ευγνωμοσύνης την οποίαν οφείλετε εις το Ελληνικόν Έθνος το οποίον Σας έκαμε Χαϊδεμένα του Παιδιά και Σας ενεθρόνησεν, εκεί που άλλοτε ενεθρόνισεν ο Μέγας Φειδίας, την Θεάν των Γραμμάτων και της Σοφίας !
Είσθε υπεύθυνοι, ω Άρχοντες ενώπιον του λόγου τον οποίον εδώσατε, όταν ανελάβατε την διοίκησιν στα ένδοξα τούτα χώματα λέγοντες με φωνήν καλώς ! ακουσθείσαν!
« Η Ελλάς είναι του λοιπού η Πατρίς μας, και μόνος μας σκοπός είναι να την καταστήσωμεν πρώτυπον Βασιλείου εν τη ανατολή!»
Και τω όντι, ω Άρχοντες ! ως να εισηκούσθησαν εκείνοι! Οι λόγοι Σας, ουχί εις τα ώτα των αγαθών πνευμάτων, αλλ’ εις τα ώτα όλων των Παμμιάρων και Παμπονήρων πνευμάτων εγένετο η Ελλάς, η Πατρίς μας ω Άρχοντες! Πρότυπον Βασιλείου εν τη Ανατολή, πλήν
Πρότυπον διαφθοράς !
Πρότυπον ατιμίας !
Πρότυπον κακουργίας !
Πρότυπον χρηματισμού και αναισχύντου κολακείας!
Πρότυπον Υπουργών κλεπτώ ν και δολοφόνων !
Πρότυπον Πρωθυπουργών και στρατηγών και Μητροπολιτών χαλκευθέντων εις τα χαλκευτήρια της Αυλής, και γλυφόντων της κατσαρόλες των μαγείρων Σας.
Τοιούτον πρότυπον, ω Άρχοντες! Δεν ηθέλατε Βεβαίως !
Ποσάκις η μεγάλη! ψυχή Σας δεν επληρώθη χόλου και αδημονίας επί τη εικόνι τοιούτου προτύπου !
Ποσάκις δεν θα εσκέφθητε να πατάξητε και να θρυμματίσητε όλην ταύτην την σπείραν των αυλοκολάκων και δούλων.!
Πλήν αυτή αύτη η σπείρα βεβαίως Σας ήτο εμπόδιον ως προς τούτο!
Αλλ’ εάν έχει ούτω εάν η σπείρα των ανάνδρων και λαοπλάνων Σας ήτο εμπόδιον ω Άρχοντες! Και δεν σας άφινεν να εργασθήτε υπέρ του Μεγαλείου της Ελλάδος και της Ιστορίας της, διατί Σεις οι κληρονόμοι του Κόδρου και του Κωνσταντίνου του Παλαιολόγου δεν εξήλθετε πύρινοι και κεραυνοφόροι ως ο Ολύμπιος Ζευς του ΠΑΡΘΕΝΩΝΟΣ και των ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ, και με φωνήν ως εκείνη ην εξέβαλεν ο Άρης υπό του ενδόξου Διομήδους πληγωθείς, να φωνάξητε
Έλληνες! Πιστοί τηρηταί του όρκου μας και των μεγάλων μας Λόγων!
Προτιμώμεν την εξορίαν του αειμνήστου Όθωνος προτιμώμεν την αυταπάρνησην του ενδόξου Κόδρου, προτιμώμεν τον μαρτυρικόν θάνατον του Θείου Κωνσταντίνου, προτιμώμεν να μας αναγράψει η Ιστορία μεγάλους και θείους παρά να διέλθωμεν τα έτη της εξουσίας μας συνθηκολογούντες με τα ατιμώτερα και πλέον ακάθαρτα αγγεία εντός του βάθους των οποίων βράζουν με απαίσιον κρότον, η αρπαγή, η προδοσία, η ασυνειδησία, η πλήρη ς ατίμωσις !».
Άλλ’ εάν επί τεσσαράκοντα όλα χρόνια ότε νέοι και ρωμαλέοι και παρθένοι την καρδίαν δεν επράξαμεν ό,τι έπρεπεν να πράξωμεν, νυν ότε το βάρος των ετών και η τεσσαρακονταετής διαφθορά έκλιναν το σώμα μας και απεμαλάκιναν την διάνοιάν μας, ο μόνος λιμήν σωτηρίας και δια τους υλόφρονας άρχοντας, και δια τους λαοπλάνους πολιτικούς μας, είναι αι σκήται του αγίου όρους ! εκεί εν προσευχή και νηστεία και μακράν των πειρασμών και των κακών γλωσσών θα δυνηθώσι να συνεχίσωσι την προς τον Πλάστην βλασφημίαν!
Αυτά να είπης, ω Λαέ! και αυτά να πράξεις, να αφεθής δε εξ ολοκλήρου εις τας ιδίας Σου δυνάμεις μακράν αρχόντων και γραμματέων και φαρισσαίων, και να μεταχειρισθής ως όπλα της τιμωρίας όλων των ενόχων όλα τα όπλα άτινα παρέχει ο σημερινός πολιτισμός και η πρόοδος εν ανάγκη δε και αυτήν την ζωή Σου, και να γνωρίζης καλώς ότι η πρόοδος και η αρετή εις τους λαούς προέρχονται εκ των κάτωθεν και ουχί εκ των άνωθεν, διότι εις τα άνω Στρώματα της Κοινωνίας ένας ευρέθη Μελάς και άπειροι Προδόται και κλέπται ενώ στα στρώματα τα ιδικά Σου άπειροι είναι οι Διάκοι και οι Μιαούληδες οι Ανδρούτσοι και Νοταράδες !-

Εξήντα έξη χρόνια από τον Θάνατο του 'Αρη Βελουχιώτη

Πέρασαν εξήντα έξη χρόνια από την 19η Ιουνίου του 1945 Κείνη τη μέρα στην χαράδρα της Μεσούντας, έπεσε η αυλαία σε μια σύγχρονη ελληνική τραγωδία. Εκεί, σ' αυτήν την άγρια χαράδρα, ο πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ, ο 'Αρης Βελουχιώτης, ο θρύλος της ελληνικής Αντίστασης, έπεφτε δολοφονημένος από τους άγριους διώχτες του.
Πολλά έχουν γραφτεί για τις τελευταίες στιγμές του μεγάλου αρχηγού. Όμως η ιστορία δυστυχώς δεν έχει ξεκαθαρίσει τι ακριβώς έγινε κείνο το πρωινό στην χαράδρα της Μεσούντας. Ένας συγκερασμός των γεγονότων αλλά και η παρουσία κάποιων κομμουνιστών μέσα στους διώχτες του, μαρτυρούν ότι η τότε ηγεσία του ΚΚΕ δεν είναι ανεύθυνη για ό,τι έγινε κείνο το πρωινό σε κείνη την χαράδρα. Και δεν μπορούν πια να λένε ότι ο 'Αρης αυτοκτόνησε. Ο 'Αρης δολοφονήθηκε. Και δεν έχει σημασία ποιός τον σκότωσε αλλά ποιός έβαλε τους διώχτες του στα ίχνη του για να τον δολοφονήσουν.
Η αντίστροφη μέτρηση για την δολοφονία του 'Αρη Βελουχιώτη άρχισε αμέσως μετά την υπογραφή της Συμφωνίας στην Βάρκιζα. Στις 12 Φεβρουαρίου του 1945 υπογράφεται η Συμφωνία της Βάρκιζας. Οι μάχες του Δεκέμβρη έχουν τελειώσει άδικα για την Αντίσταση. Η Αθήνα έχει χαθεί και μαζί της χάθηκε κάθε ελπίδα των Αντιστασιακών για μια καλύτερη τύχη. Η Συμφωνία που υποχρεώνεται να υπογράψει η ηγεσία του ΚΚΕ, κάθε άλλο παρά τους εξασφαλίζει ακόμη και αυτή την ίδια την ζωή τους.
H υπογραφή αυτής της Συμφωνίας βρήκε αντίθετο τον 'Αρη, που όχι μόνο δεν πειθάρχησε αλλά επιχείρησε, ενάντια στις αποφάσεις του κόμματος, να συνεχίσει τον ένοπλο αγώνα. Επικεφαλής μιας μικρής ομάδας πιστών συντρόφων του βρίσκεται στα βουνά από όπου προσπαθεί να πείσει το κόμμα ότι πρέπει να συνεχιστεί ο αγώνας. Με γράμματά του προς την ΚΕ (Σιάντος - Ιωαννίδης) προσπαθεί να τους επιστήσει την προσοχή στα λάθη που έγιναν με την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας και τις παγίδες που αυτή κλείνει μέσα στα άρθρα της.
«...Η Συμφωνία της Βάρκιζας, τους γράφει, εγκαθιδρύει καθεστώς βίας με την αναστολή των Συνταγματικών άρθρων για τις ατομικές ελευθερίες.....μπορεί πάντοτε να παραβιάζεται σε όφελος της Αντίδρασης και σε βάρος του λαού....και να διαιωνίζει έτσι τον Εμφύλιο..» Και τους καλεί να συνεχίσουν τον αγώνα.
Aρχές Μαρτίου του '45 ο Σιάντος του γράφει.
«....Λυπηθήκαμε πολύ που δεν μπόρεσες να καταλάβεις την σημερινή εσωτερική και εξωτερική κατάσταση από την οποία βγαίνει η γνωστή θέση μας....Με την ένοπλη δράση σου τούτη τη στιγμή θα βλάψεις, γιατί ο εχθρός θα δικαιολογήσει την τρομοκρατία, που θέλει να εφαρμόσει στην πόλη και την ύπαιθρο...»
Μάταια όλα. Αρνιέται να καταθέσει τα όπλα. Και μια τέτοια απειθαρχία από τον πρωτοκαπετάνιο της Αντίστασης είναι γεγονός ότι θα τίναζε την Συμφωνία της Βάρκιζας στον αέρα.
Χαρισματικός τύπος ο 'Αρης είχε εξαιρετικές ηγετικές και πολιτικές ικανότητες. Κατά το εξάμηνο περίπου διάστημα της παραμονής του στην Πελοπόννησο ο Άρης επιτέλεσε ένα τεράστιο οργανωτικό και πολεμικό έργο. Κι' αυτό ήταν κάτι που ενόχλησε φοβερά τα καταχθόνια σχέδια των 'Αγγλων. Έτσι μετά την Συμφωνία της Καζέρτας στις 26 Σεπτεμβρίου του '44 ο Σκόμπυ απαιτεί την αποχώρησή του από την Πελοπόννησο και ο 'Αρης επιστρέφει στην Ρούμελη. Εκεί, μη πειθαρχώντας στις αποφάσεις της ΚΕ του ΚΚΕ ιδρύει τον Νέο ΕΛΑΣ με σκοπό να συνεχίσει τον αγώνα εναντίων των 'Αγγλων αυτή τη φορά.

Ο Άρης ήταν ο μόνος από όλη την ηγεσία του ΚΚΕ κείνης της εποχής που είχε την ικανότητα να προβλέψει ποιός θα ήταν ο ρόλος των 'Αγγλων στην Ελλάδα μετά το τέλος του πολέμου. Στις 22 Σεπτεμβρίου του '43 σε επιστολή του προς το Πολιτικό Γραφείο της ΚΕ του ΚΚΕ έγραφε. « Οι 'Αγγλοι θα επιβάλουν ένα φασιστικό καθεστώς με άλλο όνομα, αν τους αφήσουμε να επικρατήσουν.» Και όλα έγιναν όπως τα είχε προβλέψει.
Ήταν ο μόνος που είχε προβλέψει ότι μετά την απελευθέρωση ο λαός θα αναγκαζόταν οπωσδήποτε να υπερασπίσει με τα όπλα τις κατακτήσεις του. Είχε προβλέψει πως θα ήταν αναπόφευκτη η ένοπλη σύγκρουση του ΕΛΑΣ με τους 'Αγγλους ιμπεριαλιστές. Και ο Δεκέμβρης του '44 τον δικαίωσε.
Στις αρχές του Ιούνη του 1942 ο 'Αρης Βελουχιώτης κάνει την πρώτη του αντιστασιακή εμφάνιση στη Δομνίστα της Ευρυτανίας με μια ομάδα από εννιά συντρόφους του. Αυτή ήταν η δύναμης του ΕΛΑΣ σαν πρωτοξεκίνησε. Τρία χρόνια αργότερα ο ΕΛΑΣ αριθμούσε 50 χιλιάδες μαχητές. Ήταν επόμενο όλα αυτά να δημιουργήσουν πάρα πολλούς εχθρούς στον πρωτοκαπετάνιο. Ακόμη και σήμερα δεν είναι λίγοι αυτοί, ιδιαίτερα από τον χώρο της αντίδρασης, επώνυμοι αλλά και απλοί άνθρωποι, που αφήνουν το μίσος τους για τον 'Αρη να χύνεται σε μια βρωμερή λάσπη. Μια λάσπη που οπωσδήποτε γυρίζει πάνω τους. Από τον χώρο της αριστεράς ο πλέον επικίνδυνος εχθρός του 'Αρη αποδείχτηκε ότι ήταν ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ, Νίκος Ζαχαριάδης.
Με την είσοδο των Γερμανών στην Ελλάδα τον Απρίλη του '41 ο Ζαχαριάδης βρίσκεται στις φυλακές της Κέρκυρας. Για άγνωστους λόγους δεν προσπαθεί να δραπετεύσει, όπως έκαναν πάρα πολλοί άλλοι κρατούμενοι κομμουνιστές. Μένει εκεί σαν να περιμένει την μοίρα του ή σαν να ακολουθεί κάποιο σχέδιο. Οι ελληνικές αρχές άγνωστο για ποιο λόγο τον παραδίδουν στους Γερμανούς οι οποίοι τον κλείνουν στο στρατόπεδο του Νταχάου. Στο στρατόπεδο από όπου πολύ δύσκολα κανείς γύριζε πίσω στη ζωή. Ο Ζαχαριάδης όμως θα γυρίσει.
Στις αρχές Μαΐου του '45 ο 'Αρης με τους συντρόφους του, κυνηγημένος βρίσκεται στα ελληνοαλβανικά σύνορα σε μια προσπάθεια να περάσει στην Αλβανία. Μάταια όμως. Χωρίς κάποιο επίσημο χαρτί από το κόμμα δεν θα μπορέσει ποτέ να περάσει τα σύνορα της σωτηρίας. Και το κόμμα, αυτό το χαρτί, δεν θα του το δώσει ποτέ. Εκεί πάνω, στα σύνορα με την Αλβανία, θα φτάσει η μεγάλη είδηση. «Ο Ζαχαριάδης ζει και γυρίζει στην Ελλάδα.»
Η είδηση εκείνη ανατάραξε τον 'Αρη Βελουχιώτη. Πίστεψε πως σαν έφτανε στην Ελλάδα ο Ζαχαριάδης θα ξέσκιζε την Συμφωνία της Βάρκιζας και θα έδινε το σύνθημα του νέου αγώνα. Πίστεψε πως θα μπορούσε να έρθει σε μια επαφή με τον αρχηγό.
Ή πρώτη δουλειά του 'Αρη, σαν έμαθε το νέο αυτό, ήταν να αφήσει τους περιπάτους μπρος στα Αλβανικά σύνορα και να κατέβει προς την Θεσσαλία. Γνώριζε πως το καλύτερο μέρος για να μπορέσει να έχει κάποια επαφή με την Αθήνα ήσαν τα Τρίκαλα. Και παρ' όλο που τα μέρη δεν του ήσαν γνωστά και επομένως ήταν κάπως επικίνδυνη η παραμονή τους εκεί, ο 'Αρης το αποφάσισε.
Μετά από προδοσία και μάλιστα από πρώην μαχητή του ΕΛΑΣ η θέση της ομάδας των «Αρειανών» εντοπίζεται και αρχίζουν να συρρέουν προς τα κει μεγάλες δυνάμεις της Εθνοφυλακής, της Χωροφυλακής και παρακρατικές ομάδες με επικεφαλής τον περιβόητο Βόϊδαρο, σεσημασμένο ληστή, πρώην αντάρτη του Ζέρβα και φανατικό αντικομουνιστή.
Στις 29 Μαϊου ο Ζαχαριάδης φτάνει στην Ελλάδα. Με στρατιωτικό αεροπλάνο των 'Αγγλων, μέσω Γαλλίας, φτάνει στην Αθήνα. Τα τρία χρόνια στο Νταχάου δείχνουν να μην έχουν αφήσει κανένα ίχνος πάνω του όταν από το στρατόπεδο αυτό όσοι κατάφεραν να επιζήσουν βγήκαν σκελετωμένοι.
Σαν πληροφορήθηκε την είδηση της άφιξής του ο 'Αρης στέλνει αμέσως μήνυμα στην Περιφερειακή Επιτροπή του ΚΚΕ Τρικάλων να διαβιβασθεί στο Πολιτικό Γραφείο της Αθήνας. Ζητούσε μια συνάντηση με τον Αρχηγό. Το μήνυμα αυτό δεν θα φτάσει ποτέ στα χέρια του Ζαχαριάδη. Κάπου μεταξύ Τρικάλων και Πολιτικού Γραφείου της Αθήνας το μήνυμα θα εξαφανισθεί. Ούτε και ένα δεύτερο που έστειλε θα φτάσει ποτέ. 'Αδικα ο 'Αρης θα περιμένει. Και δεν θα μάθει ποτέ, ότι δυο μέρες μετά την άφιξή του στην Ελλάδα ο Ζαχαριάδης είχε απασχοληθεί με την υπόθεσή του και η καταδικαστική απόφαση είχε ληφθεί. Την καταδίκη του από το κόμμα, ο πρωτοκαπετάνιος, θα την μάθει μια μέρα πριν από τον θάνατό του από το δημοσίευμα του Ριζοσπάστη που έγραφε.
«Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ αποφάσισε να καταγγείλει ανοιχτά την ύποπτη και τυχοδιωκτική δράση του 'Αρη Βελουχιώτη(Θανάση Κλάρα). Ο Βελουχιώτης ύστερα από τη Συμφωνία της Βάρκιζας συνέχισε τη δράση του. Η δράση αυτή, που μονάχα την αντίδραση μπορούσε να εξυπηρετήσει γιατί της έδινε όπλα για να χτυπά το ΚΚΕ, να παραβιάζει τη Συμφωνία της Βάρκιζας και να δικαιολογεί τα εγκλήματά της, δεν επιτρέπει πια καμιά καθυστέρηση γιά την ανοιχτή καταγγελία του 'Αρη Βελουχιώτη.» Και κατέληγε απευθυνόμενο προς τις οργανώσεις της περιοχής που εκινείτο ο 'Αρης. «...Ούτε ψωμί ούτε νερό στον Μιζέρια (Βελουχιώτη)»
Στις 18 Ιουνίου του 1945 ο κλοιός έχει γίνει ασφυκτικός γύρω από τον 'Αρη και την ομάδα του. Παρ' όλα αυτά καταφέρνει και διώχνει το μεγαλύτερο τμήμα και ο ίδιος με τον Τζαβέλα και λίγους ακόμη περνούν τον Αχελώο. Ο δρόμος προς την ελευθερία έστω και προσωρινά έχει ανοίξει. 'Αγνωστο όμως μέχρι σήμερα για ποιους λόγους δίνει εντολή να γυρίσουν πίσω και το μικρό τμήμα που τον ακολουθεί ξαναπερνάει το ποτάμι και βρίσκεται στην χαράδρα της Μεσούντας. Λίγες ώρες μετά, εκεί θα παιχτεί η τελευταία πράξη της τραγωδίας. Ο αρχικαπετάνιος του ΕΛΑΣ, ο άνθρωπος που έγραψε την ένδοξη ιστορία της Εθνικής αντίστασης, θα πέσει νεκρός.
Η ιστορία μέχρι σήμερα αναφέρει πως αυτοκτόνησε με την χειροβομβίδα που είχε μαζί του. Η αυτοκτονία δεν ταίριαζε στον χαρακτήρα του 'Αρη. Όμως ότι κι αν έγινε γεγονός είναι ότι οι κινήσεις του και η θέση του προδόθηκαν από αυτούς, τους δικούς του, που ήθελαν να μείνουν πιστοί στη προδοτική Συμφωνία της Βάρκιζας.
Στις 14 Οκτωβρίου 1950, στην 3η Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ ο Ζαχαριάδης θα πει.
«Ο Βελουχιώτης εκτός από τα άλλα ήταν και δηλωσίας. Ο Κλάρας που είχε στρατιωτικές ικανότητες κατσαπλιαδισμού, σαν κομματική φυσιογνωμία ήταν ένας άνθρωπος που μόνο να χαντακώσει το κόμμα μπορούσε. Δούλευε διαλυτικά και χαντάκωνε το κόμμα και τον ΕΛΑΣ»
Μετά από δώδεκα χρόνια, το 1962 θα πει στον Αχιλλέα Παπαϊωάννου, ταγματάρχη του ΕΛΑΣ, που τον επισκέφτηκε στην εξορία του, στο Σουργούτ. « Ο 'Αρης ήταν ένας άξιος καπετάνιος. Λαϊκός αγωνιστής. Ήταν και έμεινε θρύλος. 'Αξιος αρχηγός του ΕΛΑΣ. Ένα ατίθασο και λογικό παλικάρι. Ήταν ο νέος Καραϊσκάκης με την πιο πλατιά έννοια σε πανελλαδική κλίμακα. Τον θυσίασα μπροστά στο τοίχος της τότε ΚΕ του ΚΚΕ. Έχω βαριά την ευθύνη γι' αυτό κι' έχω ένα ασήκωτο βάρος στη συνείδησή μου. Έπρεπε να του μηνύσω να μπει στην Αλβανία και θα ήταν αργότερα ο φυσικός αρχηγός του ΔΣΕ.» Οι δηλώσεις αυτές του Ζαχαριάδη τα λένε όλα.

Ο Άρης είχε πολλούς εχθρούς μέσα στο κόμμα και έξω απ' αυτό. Οι πιο επικίνδυνοι όμως απεδείχθησαν οι εντός του κόμματος. Σήμερα, εξήντα έξη χρόνια μετά τον θάνατο του συνεχίζουν να είναι πολλοί αυτοί που αγωνίζονται για να σβήσουν τη μνήμη του. Δεν γνωρίζουν όμως ότι τίποτα δεν μπορεί να σβήσει την μνήμη αυτών που έγραψαν ιστορία.
Κι' ο 'Αρης έχει γράψει ιστορία.

Επιχείρηση Γοργοπόταμος

Η πολιτική κατάσταση που επικρατεί τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα, μ΄έχει απαγοητεύσει, όπως άλλωστε έχει απαγοητεύσει και τον κάθε Έλληνα που αγαπάει εκείνα τα χώματα. Τα όσα βλέπω στην τηλεόραση και τα όσα διαβάζω στις εφημερίδες με γεμίζουν θλίψη για την κατάντια της δόλιας πατρίδας μου.

Έτσι θα σταματήσω για λίγο να ασχολούμαι σε τούτο το ιστολόγιο με τους ανάξιους πολιτικούς και θα σας παρουσιάζω κάποιες σελίδες από την πρόσφατη ιστορία μας που σημάδεψαν την άμοιρη πατρίδα μας και τον λαό της. Θα είναι καλοδεχούμενες οι οποιεσδήποτε παρατηρήσεις σας.

Διονύσης Ε. Κονταρίνης.

Ο ρόλος της Βρετανικής Αποστολής πάνω στα ελληνικά βουνά.

Τη νύχτα της 25ης Νοεμβρίου του 1942 κλιμάκιο 'Αγγλων σαμποτέρς με επικεφαλής τον ταγματάρχη Έντυ Μάγερ, που είχανε πέσει με αλεξίπτωτα στην περιοχή της Γκίωνας την 1η Οκτωβρίου, με την συμμετοχή ομάδων ανταρτών του ΕΛΑΣ υπό τον 'Αρη Βελουχιώτη και του ΕΔΕΣ υπό τον Ναπ. Ζέρβα, ανατίναξαν την σιδηροδρομική γέφυρα του Γοργοπόταμου. Οι συνέπειες για τη Γερμανία και ιδιαίτερα για τη στρατιά του Ρόμμελ στην Αφρική υπήρξαν ανυπολόγιστες, αφού έτσι έκλεισε γιά μεγάλο διάστημα η κυριότεροι οδός ανεφοδιασμού των στρατευμάτων του Africa Corp.Οπωσδήποτε το ιστορικό της ανατίναξης της γέφυρας είναι πλέον γνωστό με κάθε δυνατή λεπτομέρεια, παρ' όλες τις επεμβάσεις που κατά καιρούς αποτολμήθηκαν προκειμένου να διαστρεβλωθεί η αλήθεια και να μειωθεί η καθοριστική συμμετοχή του ΕΛΑΣ.
Περ' απ' αυτά, το πρωινό της 26ης Νοεμβρίου, η ανατίναξη ήτανε ένα γεγονός, που συνεκλόνησε όλη την κατεχόμενη Ευρώπη και καταγράφτηκε στην Ιστορία. Τι έγινε όμως από κει και πέρα; Ποιος ο λόγος να παραμείνουν οι 'Αγγλοι στα βουνά; Ποιος θα ήτανε ο ρόλος του εκεί πάνω ανάμεσα στις αντάρτικες δυνάμεις και των δύο παρατάξεων; Σε τι θα βοηθούσε η παρουσία τους εκεί; Με ποίου το μέρος θα τοποθετούσαν, όχι μόνο τον εαυτό τους αλλά και τις ενισχύσεις που τυχόν θα αποστέλλονταν από την Μέση Ανατολή;.
Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου και η μετέπειτα παραμονή των 'Αγγλων στα βουνά, υπήρξε το καθοριστικό σημείο για την εξέλιξη της Εθνικής Αντίστασης και την τύχη της Ελλάδας και σημάδεψαν ανεξίτηλα την μεταπολεμική πορεία της.
Είναι γεγονός, πώς όταν στο στρατηγείο του Καΐρου αποφασίστηκε και σχεδιάστηκε η επιχείρηση Γοργοπόταμος, είχε προβλεφθεί και σχεδιαστεί, οπωσδήποτε και η επιστροφή του κλιμακίου από κάποια ελληνική ακτή αφού τελείωνε η επιχείρηση και ειδοποιήτο σχετικά το στρατηγείο. Όπως επίσης είναι γεγονός ότι το στρατηγείο του Καΐρου δεν είχε ακριβή εικόνα του αντιστασιακού αγώνα, που διεξήγετο τότε στα ελληνικά βουνά. Κι' ακόμη πιο ανακριβής ήταν η εικόνα που είχαν για τον ΕΛΑΣ, του οποίου εγνώριζαν την ύπαρξη αλλά αγνοούσαν την δύναμη του. Γνώριζαν φυσικά πως στην περιοχή του Βάλτου της Ηπείρου είχε κάμει πριν λίγο καιρό την εμφάνιση του ο Ζέρβας. Και τούτο το ήξεραν διότι ήσαν αυτοί οι ίδιοι οι 'Αγγλοι, που με εκβιασμό και απειλές τον είχαν εξωθήσει να βγει στο βουνό. Όχι τόσο για να ενοχλεί τους Γερμανοΐταλούς, αλλά περισσότερο για αντιπερισπασμό στο Εαμικό Κίνημα.
Σ' αυτόν λοιπόν, στον Ζέρβα μοιραία στηρίχτηκαν και στον πράκτορά τους στη Αθήνα, Σεφεριάδη ο οποίος δεν είχε καμία συγκεκριμένη επαφή με τον αρχηγό του ΕΔΕΣ. Έτσι το κλιμάκιο των 'Αγγλων σαμποτέρς αλλά και το στρατηγείο του Καΐρου δεν είχαν κανένα συγκεκριμένο στοιχείο, που θα βρουν τους ανθρώπους που υποτίθεται θα έπρεπε να τους περιμένουν πάνω στα ελληνικά βουνά.
Τα αποτελέσματα είναι γνωστά αφού αυτή η έλλειψη συντονισμού στοίχισε την απώλεια πολύτιμου χρόνου και παρ' ολίγο να ναυαγήσει και αυτή τούτη η επιχείρηση.
Στην ανατίναξη του Γοργοπόταμου, ο Ζέρβας δεν ήτανε σε θέση να παρατάξει περισσότερους από 60 άντρες κι' αυτούς ανέτοιμους για μια τέτοια επιχείρηση. Απόδειξη τούτου ότι, κατά τη διάρκειά της κι' ενώ το όλο εγχείρημα της ανατίναξης βρισκόταν στο πλέον κρίσιμο σημείο, οι άντρες του Ζέρβα δεν κατάφεραν να εξουδετερώσουν το ιταλικό φυλάκιο στη νότια πλευρά της γέφυρας και η κατάσταση σώθηκε με την επέμβαση των εφεδρικών δυνάμεων του ΕΛΑΣ. 'Αλλωστε η ολική δύναμη του ΕΔΕΣ τότε δεν ξεπερνούσε τους τριακόσιους άνδρες. Ένας αριθμός, που δεν ήτανε δυνατόν να εμπνεύσει καμία εμπιστοσύνη στους 'Αγγλους-και ιδιαίτερα η ανύπαρκτη μαχητική τους ικανότητα-όχι μόνο για την επιχείρηση του Γοργοπόταμου αλλά ακόμη και για το μέλλον. Εξ' άλλου, ο περιορισμένος χώρος της περιοχής που εκινείτο ο Ζέρβας, αλλά και ο έλεγχος των γύρω περιοχών από τις πολυάριθμες δυνάμεις του ΕΛΑΣ, δεν άφηναν για τον Ζέρβα πολλά περιθώρια στρατολογίας.
Αντίθετα ο ΕΛΑΣ διέθετε μια αριθμητική δύναμη ορισμένων χιλιάδων μαχητών, οι οποίοι κάτω από την αυστηρή καθοδήγηση του 'Αρη Βελουχιώτη αλλά και άλλων εμπείρων αξιωματικών και καπεταναίων είχαν αναδειχτεί σε φοβερούς πολεμιστές, γνώστες ιδιαίτερα του ανταρτοπολέμου. Παράλληλα οι περιοχές που ήλεγχε το αριστερό κίνημα, δηλαδή στην συγκεκριμένη περίπτωση ο ΕΛΑΣ, ήσαν πάρα πολλές. Ρούμελη, Θεσσαλία, ένα μέρος της Ηπείρου, Μακεδονία, αλλά και τα νησιά ακόμη, ήσαν κάτω από τον έλεγχο των αριστερών δυνάμεων. Επίσης στις πόλεις το ΚΚΕ είχε καταφέρει όχι μόνο να εντάξει στις τάξεις του το μεγαλύτερο μέρος του λαού, αλλά είχε οργανώσει και οχυρώσει συνοικίες στις οποίες οι Γερμανοί δεν τολμούσαν να πατήσουν.
Είναι γεγονός ότι την περίοδο που το κλιμάκιο των 'Αγγλων σαμποτέρς βρισκόταν στην Ελλάδα, η χώρα είχε κλειστεί σε μια κομμουνιστική αγκαλιά.
Ο Μάγερ και ο Γουντχάουζ είναι οι πρώτοι, που θα έχουν μια πλήρη και αντικειμενική εικόνα της πραγματικότητας που επικρατούσε τότε στα ελληνικά βουνά. Και φυσικά είναι μέσα στα καθήκοντά τους να ενημερώσουν το Κάιρο και κατά συνέπεια και το Λονδίνο. Είναι η στιγμή, που ο Τσώρτσιλ θα νοιώσει πως θα πρέπει να ετοιμαστεί για κάποια δυναμική επέμβαση.
Στα σχέδια του Τσώρτσιλ, πολύ πριν από τη διάσκεψη της Γιάλτας-εκεί που τόσο αναίσχυντα μοιράστηκε πάνω σ' ένα κομμάτι χαρτί ο κόσμος και η τύχη του-υπήρχε η κυριαρχία της Αγγλίας στην Ελλάδα και ένας πολιτικοστρατιωτικός έλεγχος πάνω της. Για να γίνει όμως αυτό το σχέδιο μια πραγματικότητα, έπρεπε με κάθε τρόπο να απαλλαγεί η Ελλάδα από τον κομμουνιστικό κλοιό. Με οποιοδήποτε τρόπο. Και πάνω σ' αυτό το σχέδιο ο Τσώρτσιλ δεν θα διστάσει μπροστά σε τίποτα. Και την απόφασή του αυτή θα την δείξει δυό χρόνια αργότερα , στην Αθήνα τον Δεκέμβρη του '44.
Για την ώρα ξέρει πως το τέλος του πολέμου είναι ακόμη μακριά και το μόνο που χρειάζεται είναι ένα γερό «μάτι» πάνω στα βουνά της Ελλάδας και πλάι στον 'Αρη Βελουχιώτη και τους αντάρτες του, με ό,τι αυτό μπορεί να αποφέρει. Και τούτο το μάτι είναι ο αρχηγός της αποστολής των σαμποτέρς, Έντυ Μάγερ.
Ο Μάγερ θα ανταποκριθεί τέλεια στον ρόλο που θα του ανατεθεί για την παρεμπόδιση του έργου του ΕΛΑΣ πάνω στα βουνά. Σε μυστική του έκθεση με την κωδική ένδειξη Χ.85-L.S. της 12 Αυγούστου 1943 προς το στρατηγείο Καΐρου θα, γράψει: «σύμφωνα με τις τελευταίες οδηγίες σας, έδωσα εντολή στους 'Αγγλους και Έλληνες πράκτορες, που εργάζονται κάτω από τη διοίκησή μου, να τορπιλίσουν το έργο του ΕΛΑΣ και του ΕΑΜ και να εμποδίζουν την σταθεροποίηση των θέσεών τους που θα οδηγούσε σ εξασφάλιση μιας δεσπόζουσας επιρροής τους στη Ελλάδα.». Στην ίδια έκθεσή του ο Μάγερ λίγο πάρα κάτω γράφει...." Η πολιτική και στρατιωτική Οργάνωση του ΕΔΕΣ, παρουσιάζει αξιοσημείωτη πρόοδο. Είναι επιβεβλημένο να του χορηγηθεί πολεμικό υλικό και να τον ενισχύσουμε ηθικά. Κατά τη γνώμη μου η Οργάνωση αυτή θα μας είναι χρήσιμη αφ' ενός σαν αντιστάθμισμα προς τον ΕΛΑΣ κι' αφ' ετέρου, όταν θα έχει ενισχυθεί, θα μπορεί ενδεχομένως να αξιοποιηθεί εναντίον του {του ΕΛΑΣ}. Μια μέρα θα καταστεί αναγκαίο να διαλυθεί ο ΕΛΑΣ...» (Μεγάλες αντιθέσεις της εποχής μας. Ζακ Ντε Λωναί Λωζάννη 1967)
Παρ' όλα αυτά, ο Μάγερ θ' αποτολμήσει να δει κάποια στιγμή το δίκιο του αριστερού κινήματος και σ' ένα από τα σημειώματά του προς την κυβέρνηση του Λονδίνου, θα προσπαθήσει να μιλήσει «...για ζήτημα δημοψηφίσματος μετά τον πόλεμο, σαν καθολικό αίτημα των αντιστασιακών.» Αυτό θα είναι το τέλος του σαν αρχηγός της Βρετανικής Αποστολής στην Ελλάδα.
Πολύ σύντομα ο Μάγερ θα αντικατασταθεί από τον Κρις Γουντχάουζ όταν θα θελήσει να δείξει ευαισθησία και τιμιότητα πρoς τους μαχητές του ΕΛΑΣ, αρετές που δεν συμβιβάζονται με τις απαιτήσεις και τους σκοπούς του Τσώρτσιλ. Γιατί ο Τσώρτσιλ έχει ήδη αρχίσει να σχεδιάζει την ένοπλη επέμβαση στην Ελλάδα.
Ο Γουντχάουζ υπακούοντας στις προσταγές του Λονδινου θ' αρχίσει να κινεί τα νήματα, για τον αλληλοσπαραγμό των ανταρτών των δύο παρατάξεων, πολύ πιο δυναμικά από τον Μάγερ. Ο ίδιος σε διάλεξή του που έδωσε το 1958 στο Μόναχο, θα μιλήσει καθαρά «..για τη διπλή πολιτική της αγγλικής κυβερνήσεως στην Ελλάδα και το πόσο μοιραία υπήρξε η πολιτική αυτή για την τύχη της χώρας μετά τον πόλεμο.»
Ο ΕΛΑΣ και γενικά το αριστερό κίνημα στην Ελλάδα στερούμενο μιας ικανής πολιτικής ηγεσίας, θα πέσει σε όλες τις παγίδες, που θα φροντίσει έντεχνα να στήσει ο Γουντχάουζ. Ο Ζέρβας απλά θα δεχτεί να παίξει το παιγνίδι των 'Αγγλων. Ουσιαστικά ο εμφύλιος έχει ήδη αρχίσει. Όμως οι 'Αγγλοι συνεχίζουν να προετοιμάζονται για το μεγάλο χτύπημα που θα δοθεί μετά την απελευθέρωση της χώρας. Ο Δεκέμβριος και ο Εμφύλιος πρέπει να προετοιμαστούν έντεχνα και με κάθε λεπτομέρεια. Και οι τελευταίες αυτές λεπτομέρειες θα συμπληρωθούν δύο χρόνια αργότερα στο Συνέδριο του Λιβάνου.
Η παρουσία των 'Αγγλων ανάμεσα στους αντάρτες μετά την επιχείρηση του Γοργοπόταμου θα μπορούσε να πει κανείς ότι όχι μόνο δεν ωφέλησε, αλλά έβλαψε συνολικά την υπόθεση της Αντίστασης. Και μάλιστα την έβλαψε πάρα πολύ. Φυσικά αυτό ήτανε μέσα στα σχέδια των 'Αγγλων.
Από τις ενισχύσεις που κατά καιρούς έφταναν πάνω στα βουνά από το στρατηγείο του Καΐρου, ο ΕΛΑΣ δεν βοηθήθηκε καθόλου. Οι απαιτήσεις του 'Αρη Βελουχιώτη για πολεμική ενίσχυση δεν υλοποιήθηκαν ποτέ. Αντίθετα στον Ζέρβα δόθηκε άφθονο πολεμικό υλικό, όχι φυσικά για να ενοχλήσει με κάποιες επεμβάσεις τον καταχτητή, αλλά οπωσδήποτε για να χρησιμοποιηθούν την κατάλληλη στιγμή ενάντια στον ΕΛΑΣ.
Είναι γνωστό ότι οι άντρες του Ζέρβα ήσαν μισθοφόροι των'Αγγλων και μάλιστα ο μισθός τους εκαταβάλετο σε χρυσές λίρες Αγγλίας. Αντίθετα οι άντρες του 'Αρη έδωσαν αναρίθμητες μάχες ενάντια στον καταχτητή με οπλισμό όχι μόνο περασμένης τεχνολογίας αλλά και πρωτόγονο. Ξυπόλητοι, γυμνοί και πεινασμένοι πολεμούσαν τους Γερμανοΐταλούς ασταμάτητα. Ιδανικό τους η απελευθέρωση της χώρας από τον καταχτητή και όχι οι λίρες της Αγγλίας.
Εν τω μεταξύ μετά την επιχείρηση στον Γοργοπόταμο μέσα στους στρατούς κατοχής επικρατεί η αντίληψη ότι η επόμενη επιχείρηση θα είναι οπωσδήποτε κάποια απόβαση των συμμαχικών δυνάμεων στα Βαλκάνια. Και φυσικά σαν πιο πιθανό σημείο υπολογίζεται η Ελλάδα. Όμως η συντριβή των Γερμανών στο Στάλιγκραντ και η αιχμαλωσία της στρατιάς του Φον Πάουλους θα υποχρεώσει το στρατηγείο του Καΐρου να αναθεωρήσει τα σχέδιά του. Η επόμενη απόφαση θα είναι γαλλικές ακτές, Νορμανδία. Επομένως το ελληνικό αντάρτικο κίνημα παύει πλέον να έχει κάποια πρωταρχική σπουδαιότητα και να παίζει κάποιο ρόλο ανάγκης για τις μετέπειτα πολεμικές εξελίξεις. Στον Τσώρτσιλ απομένει η ευκαιρία να κινηθεί άνετα για την διάλυσή τους ακόμη και με στρατιωτική επέμβαση αν χρειαστεί.
Τον Ιούλιο του '43 οι συμμαχικές δυνάμεις θα αποβιβασθούν στη Σικελία. Δυο μήνες αργότερα η Ιταλία θα συνθηκολογήσει. Το ένα σκέλος του φασισμού έσβησε πλέον οριστικά.
Ο πόλεμος σε λίγο θα τελειώσει. Κι' ο Τσώρτσιλ θα στραφεί πλέον ανενόχλητος να προετοιμάσει τον ματωμένο Δεκέμβρη και στην συνέχεια τον Εμφύλιο. Η Ελλάδα για μια ακόμη φορά θα πέσει θύμα των συμφερόντων αυτών που τόσο αφελώς πίστευε πάντοτε για «συμμάχους» και «φίλους»

Κατάλαβες τώρα γιατί;

Το κείμενο αυτό κυκλοφορεί στο διαδύκτιο. Το βρήκα πάρα πολύ ενδιαφέρον και το παρουσιάζω στο ιστολόγιό μου.


Στις φωτογραφίες μερικοί από τους μεγάλους ενόχους

Κατάλαβες τώρα γιατί κατέστρεψαν μεγάλες υγιείς ελληνικές βιομηχανίες (ΙΖΟΛΑ, ΠΙΤΣΟΣ, ΕΣΚΙΜΟ, ΠΕΙΡΑΪΚΗ ΠΑΤΡΑΙΚΗ, AΙΓΑΙΟ, ΧΡΩΠΕΙ, ΠΥΡΚΑΛ) και έκαψαν σε διάστημα 2 μηνών μεγάλα ελληνικά πολυκαταστήματα (ΜΙΝΙΟΝ, ΚΑΤΡΑΝΤΖΟΣ ΣΠΟΡ, ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΚΛΑΟΥΔΑΤΟΣ);
Για να βρουν άνετα χώρο, χωρίς προσπάθεια, τα δικά τους μπακάλικα που διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να μπουν στην ελληνική αγορά...
Κατάλαβες τώρα γιατί σου δίνανε τζάμπα κάρτες οι τράπεζες;
Για να σου πάρουν το πατρικό σου. Δεκάρα δεν δίνανε για τις δόσεις σου. Με χαρτιά τυπωμένα σου πήραν και σου παίρνουνε το σπίτι, το χωράφι, το μαγαζί.
Κατάλαβες τώρα γιατί σε χώσανε στο χρηματιστήριο;
Όταν ένας πρωθυπουργός τής χώρας προέτρεπε τον απλό κόσμο να βάλει το κομπόδεμά του στο στημένο παιγνίδι τού χρηματιστηρίου, δεν εννοούσε ακριβώς τις παραγωγικές επενδύσεις, αλλά τον τζόγο.
Κατάλαβες τώρα ότι κάποιοι γίνανε πάμπλουτοι σε μια νύχτα ανταλλάσσοντας τον πλούτο σου, τον ιδρώτα σου, με αέρα;
Κατάλαβες τώρα γιατί γουστάρουν τόσο την... "ελεύθερη αγορά";
Για να κλείσει ο μπακάλης τής γειτονιάς και να στέλνεις τον κόπο σου στα μεγαλομπακάλικα τής Γερμανίας.
Σε βγάλανε, ψαράκι, από τη γυάλα σου και στη συνέχεια σε πέταξαν στον ωκεανό με τα σκυλόψαρα, που έχουν τους δικούς τους κανόνες... διατροφής.
Κατάλαβες τώρα γιατί αγαπάνε τους "μη νόμιμους μετανάστες" τόσο πολύ οι εκλεγμένοι «αλήτες» μας;
Για να κάνουν με τη δυστυχία εκείνων κι' εμάς δυστυχισμένους.
Κατάλαβες τώρα, ψαράκι, πόσο αξίζει η γυάλα σου;
Γιατί αυτή είναι η καλύτερη γωνιά στον κόσμο - το καλύτερο οικόπεδο - και την κοστολογούν μόλις 300 δις συμπεριλαμβανομένων και των... αρχαιοτήτων.
Κατάλαβες τώρα γιατί αλλάζουν το ονοματάκι στην Εθνική σου Οδό; Θέλεις 20 ευρώ πλέον για να πας από Αθήνα στη Θεσσαλονίκη χρησιμοποιώντας την Εθνική σου Οδό, ενώ ήταν υποχρέωση τού κράτους να την κατασκευάσει και όχι να την ξεπουλήσουν στον κάθε "όμορφο" που παριστάνει τον... εργολάβο.
Κατάλαβες τώρα γιατί σου πουλάνε φθηνά τα... χαζοκούτια;
Για να σε κάνουν να τρως κουτόχορτο στα λιβάδια των... σήριαλς. Για να σε πετάνε μπαλάκι από τη μεσημεριανή χαζοβιόλα στον απογευματινό πληρωμένο τελάλη της προπαγάνδας τους. Από το πρωί μέχρι το βράδυ μια θλιβερή παρέλαση υπερεκτιμημένων "τίποτα", με καμιά ειδικότητα, στον αέρα.
Κατάλαβες τώρα γιατί σ' έδιωξαν από το χωριό και από τη γη σου, δίνοντάς σου μια θέση στο... "δημόσιο";
Για να τα δώσουν δωρεάν στους νέους... "εποίκους".
Κατάλαβες τώρα γιατί πρέπει το ζευγάρι να δουλεύει σε δυο δουλειές, ενώ ο παππούς θα πρέπει να δουλεύει ακόμα και στα... 70 του; Για να μεγαλώνουν τα παιδιά μόνα τους χωρίς κανένα προσανατολισμό και αρχές. Για να χαθεί η «καταραμένη» φυλή σου. Τούτο το ξέρουν πολύ καλά και γι' αυτό προωθούν την... υπογεννητικότητα.
Κατάλαβες τώρα γιατί στη Βουλή δεν μπαίνει κανένας σοβαρός άνθρωπος;
Επειδή αυτός δεν θέλει ν' ανήκει στον θίασο των 300 που προδιαγράφουν οι κομματικές λίστες, τις οποίες συντάσσουν κυρίαρχα οι ντόπιοι τοποτηρητές της παγκοσμιοποίησης μαζί με τις "άγιες οικογένειες" του τόπου. Έτσι, στο θέατρο που λέγεται... Βουλή, δεν θα βρείτε σήμερα σχεδόν κανέναν από τους λαμπρούς Έλληνες διανοητές και επιστήμονες, επειδή δεν είναι... θεατρίνοι.
Κατάλαβες τώρα γιατί τα κάνουν όλ' αυτά;
Επειδή είναι υπεύθυνοι για τον κάθε ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ... ΓΕΝΝΗΘΕΙ, για την κάθε ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ...ΓΕΝΝΗΘΕΙ.
Γιατί δεν θέλουν άλλους Έλληνες σ' αυτόν τον τόπο. Ούτε στο γένος, ούτε στη σκέψη.

Αγαπητοί φίλοι. Αν βρείτε το παραπάνω κείμενο ενδιαφέρον και πραγματικό, παρακαλείσθε να το προωθήσετε।

Στις μέρες που ζούμε η ενημέρωση είναι μια μορφή αντίστασης που μας την προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία την οποία και χρησιμοποιούν κατά κόρον οι εξωθεσμικές δυνάμεις που δρουν πάντα στο...σκοτάδι...

H κάθοδος των εκατό!!!

To 401 π.Χ ο Κύρος, πρίγκηπας του Περσικού θρόνου, μισθώνει 3.000 Έλληνες και εκστρατεύει στην Περσία εναντίον του αδελφού του Αρταξέρξη για να του αρπάξει το θρόνο.
Το 2011 μ।Χ ο Γιώργος Παπανδρέου, μισθώνεται από 100 Ευρωπαίους και εκστρατεύουν εναντίον της Ελλάδας για να αρπάξουν ό,τι έχει απομείνει.

Η Κάθοδος των Μυρίων του Ξενοφώντα ζωντανεύει στις μέρες μας.
Την μόνιμη παρουσία εκατό και πλέον επιτηρητών για την Ελλάδα , αποφάσισε η Ευρωπαϊκή Ένωση προκειμένου να μπορέσουμε να βάλουμε μια τάξη στο νοικοκυριό της πατρίδας μας. Φυσικά κανείς δεν καταδέχτηκε να ρωτήσει τον ελληνικό λαό αν τη θέλει αυτή τη λύση.
Δεν νομίζω να υπάρχει μεγαλύτερος εξευτελισμός για ένα κράτος από το να σου φωνάζουν οι Εταίροι σου και δανειστές σου, ότι είσαι ανίκανος να διαχειριστείς τα του σπιτού σου και θα έλθουμε εμείς να σε μάθουμε.

O Γιωργάκης μας, Το καμάρι μας

Βέβαια στην κατάσταση που οδήγησαν τη χώρα μας όλοι ανεξαιρέτως οι πολιτικοί, αυτή η επιτήρηση ήταν το λιγώτερο που θα μπορούσε να μας συμβεί. Αν, βεβαίως, μείνουμε μόνο σ΄αυτή. Διότι με εκατό και πλέον αφεντάδεςς πάνω από το κεφάλι μας, να ενδιαφέρονται για τα συμφέροντα τα δικά τους αλλά και άλλων, πολλά μπορεί να συμβούν.
Είναι φυσικό επόμενο οι άνθρωποι αυτοί, οι επιτηρητές, όπως ευγενικά θέλουν να τους ονομάζουν, να θέλουν διασφαλίσουν τα συμφέροντα όλων αυτών που κατά κάποιο τρόπο έχουν μια οικονομική σχέση με την Ελλάδα. Και αυτή θα είνει η πρώτη και κύρια δουλιά τους. Αντικειμενικός τους σκοπός θα είναι η εξοικονόμηση χρημάτων ώστε να αποπληρωθούν οι οφειλές της Ελλάδας προς αυτούς. Και για να γίνει αυτό, εκείνος που θα κληθεί να σηκώσει όλα τα βάρη και να πληρώσει όλα τα χρέη, θα είναι ο καταδικασμένος, ο άμοιρος ελληνικός λαός.

O κύριος "μαζύ τα φάγαμε"

Αυτός ο λαός που πληρώνει πάντοτε. Γιατί δεν είναι δυνατόν να πιστέψουμε ότι θα συνδράμει ο φοροφυγάς, ο πλούσιος, ο πολιτικός κι΄αυτός που έχει φροντίσει με την ανοχή των κυβερνόντων να έχει....τον ιδρώτα του στις ελβετικές τράπεζες. Ο λαός θα πληρώσει. Και μαζύ του θα πληρώσει κι΄η δόλια η πατρίδα μας. Διότι αν η συγκέντρωση των απαιτουμένων χρημάτων δεν γίνει κατορθωτή τότε θα δούμε την χώρα μας να τεμαχίζεται και τα καλύτερα κομμάτια της να γίνονται ξένες αποικίες. Θα δούμε τις μεγάλες βιομηχανίες, που σήμερα δεν μπορούν να επιζήσουν, να περνάνε σε ξένα χέρια. Θα δούμε τις ελληνικές επιχειρήσεις αλλά και τις κρατικές να γίνονται κτημα ξένων συμφερόντων.
Η κάθοδος των εκατό δεν είναι κάτι που αποφασίστηκε για την εξυγίανση της οικονομίας μας. Είναι ένα μέρος του παιγνιδιού που έχει οργανωθεί από τους ξένους υποτιθέμενους φίλους μας. Απο τους φίλους αυτούς που πάντοτε παίζουν τα παιγνίδια τους πάνω στο κορμί της δόλιας της πατρίδας μας. Είναι ένα μέρος του παιγνιδιού που οργανώθηκε και αποφασίστηκε πριν από τις τελευταίες εκλογές.

Tο ελληνικόν.....Σκυλοβούλειον

Τότε που ο Καραμανλής οδήγησε την Νέα Δημοκρατία σε μια εξευτελιστική ήττα και ο Παπανδρέου παρουσιάστηκε σαν ο θριαμβευτής ηγέτης του ΠΑΣΟΚ, που υποτίθεται ότι ενίκησε. Τότε που μας φώναζε “λεφτά υπάρχουν” και φυσικά εννοούσε το ΔΝΤ με το οποίο είχε συμφωνήσει τα πάντα.
Για μια ακόμη φορά ο ελληνικός λαός καλείται να σκύψει το κεφάλι. Θέλω να πιστεύω πως δεν θα το σκύβει για πολύ. Αυτό το κίνημα των αγανακτοσμένων της Πλατείας Συντάγματος και των άλλων πόλεων, αυτό το κίνημα των αγανακτισμένων όλου του κόσμου, θα γίνει η μεγάλη εξέγερση που θα τους δώσει να καταλάβουν ότι τα παιγνίδια τέλειωσαν και θα τους στείλει όλους αυτούς τους άχρηστους πολιτικούς στα σπίτια τους. Αρκεί να φανεί ένας άξιος. Ένας μόνο άξιος.