Μην πεις στα παιδιά σου πως η ζωή είναι εύκολη.... Καληνύχτα

Μην τα καταδικάσεις τάζοντάς τους μια ζωή με καλοπέραση και ανέσεις.
Μάθε τα να παλεύουνε. 

Μάθε τα να αγωνίζονται.

Μάθε τα να πέφτουνε, μα να μην τα παρατάνε. 

Μάθε τα να κρατάνε την ελπίδα τους ζωντανή, ακόμα και όταν όλα γύρω μοιάζουν σκοτεινά. 

Μάθε τα να πολεμούν, ακόμα και αν έχουν μείνει μόνα.

Μάθε τα πως η ζωή είναι ένας ατελείωτος αγώνας.

Κάνε το από τώρα.
Κάνε το, γιατί έρχεται βαρύς χειμώνας.

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Μπέρτολτ Μπρεχτ: Εμείς είμαστε η βάρκα! / Bertolt Brecht, Stories of Mr. Keuner

Ο κύριος Κόινερ διέσχιζε μια κοιλάδα, όταν έξαφνα πρόσεξε πως πατούσε στα νερά. 

Και τότε κατάλαβε πως η κοιλάδα του ήταν στην πραγματικότητα ένα θαλάσσιος βραχίονας, και πως πλησίαζε η ώρα της πλημμυρίδας. 

Σταμάτησε, λοιπόν, κοιτάζοντας γύρω του μήπως δει καμιά βάρκα, κι όσο κράτησε η ελπίδα του για τη βάρκα, δεν έκανε βήμα. 

Και καθώς η βάρκα δε φαινόταν πουθενά, εγκατέλειψε την πρώτη ελπίδα, κι άρχισε να ελπίζει πως το νερό δεν θα ανέβαινε άλλο. 

Μα όταν το νερό του έφτασε ως το σαγόνι, εγκατέλειψε κι αυτή την ελπίδα και κολύμπησε. 

Είχε καταλάβει, επιτέλους, πως αυτός ήταν η βάρκα.

Bertolt Brecht, Stories of Mr. Keuner

Μπέρτολτ Μπρεχτ, Ιστορίες του κυρίου Κόινερ.

πηγή
Εγώ είμαι η βάρκα!
Εσύ είσαι η βάρκα!!
Εμείς είμαστε η βάρκα!!!

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Ελπίδα, είναι να πιστεύεις στα καλύτερα που θα ξημερώσουν..

«Να έχετε ελπίδα στη ζωή!»

Ο τελευταίος στίχος σε ένα από τα αγαπημένα μας παιδικά τραγούδια!
Τι είναι η ελπίδα μαμά; Η ερώτηση ενός 5χρονου και η προσπάθεια να δώσεις μια πιο παραμυθένια έννοια στη λέξη ελπίδα σε κάνει να συνειδητοποιείς πόσο πραγματικά παραμυθένια είναι!

Ελπίδα ρε! Μαγική δύναμη και μεγάλο πλεονέκτημα για τον άνθρωπο που έμαθε να ελπίζει! Να ελπίζει ότι όλα θα τελειώσουν! Να ελπίζει ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο! Να ελπίζει ότι εκείνος θα γλιτώσει ! Να ελπίζει και να παλεύει για το φως!

Όλα είναι παιχνίδια του μυαλού μας, και αυτό το ρυθμίζουμε εμείς και μόνο εμείς!

Όλα κρέμονται σε κείνη τη μικρή κλωστή μέσα σου που σου ζητάει να πάρεις μια απόφαση! Μια απόφαση για το πώς θα βλέπεις τα πράγματα! Εγώ λοιπόν αποφάσισα ότι θα ελπίζω! Θα ελπίζω για το καλό που θα ρθει και δεν θα πενθώ για το κακό που θα φύγει!

Θα βλέπω το γκρι πίσω από το μαύρο, και το άσπρο πίσω από το γκρι! Δεν θα χάνομαι στο σκοτάδι, δεν θα πιστεύω ότι έχω βυθιστεί, δεν θα αφήνομαι στη μαυρίλα του! Θα τρέχω σαν μανιακή και θα ψάχνω να βρω το φως!

Κάπου υπάρχει αυτό το μικρό φως και ο νικητής θα είναι αυτός που θα το βρει!

Μην ψάχνετε όμως μόνοι σας! Πάρτε και άλλους μαζί σας! Είναι πιο όμορφο να δείτε τη χαρά της ζωής όλοι μαζί ! Να αγκαλιαστείτε και να πείτε ναι, τα καταφέραμε! Άξιζε το πείσμα μας, άξιζε ο κόπος, το τρέξιμο, τα κλάματα και το χέρι που το χτυπήσαμε ξανά στο τραπέζι για να σηκωθούμε και να συνεχίσουμε τη μάχη!

Να αγκαλιαστείτε και ας μην τα καταφέρατε, γιατί απλά είστε εκεί, όλοι μαζί, έτοιμοι να ξανά προσπαθήσετε! Και ακόμα και αν δεν μπορείτε να βρείτε τη δύναμη τώρα, πιστέψτε στους άλλους γύρω σας, στην ελπίδα τους, στην θετική τους ενέργεια και ακολουθήστε τους! Θα σας πάνε αυτοί εκεί που μόνοι σας δεν έχετε τη δύναμη να πάτε! Θα σας δείξουν τον δρόμο για το παρακάτω! Πάντα υπάρχει παρακάτω!

Ελπίδα λοιπόν είναι να μην σταματάς! Ελπίδα είναι να μην θες να δεις το αδιέξοδο! Να μην υπάρχει για σένα αδιέξοδο! Και αν η ελπίδα συναντήσει την πίστη και την αγάπη για την ζωή , ο συνδυασμός είναι μαγικός και οι άνθρωποι που τον ενσαρκώνουν πραγματικά ισορροπημένοι και τελικά ευτυχισμένοι!

Πολλές φορές στη ζωή μου έφτασα σε κείνο το σημείο που όλα έμοιαζαν λάθος, εγώ ένιωθα αδύναμη να αλλάξω τη ροή του ποταμού των προβλημάτων μου και απλά κάπως μαγικά τέλειωναν όλα! Κάποια στιγμή, με τις απώλειες και τις φθορές που αφήνουν όλα στη ζωή μας λες δεν αντέχω , όμως υπάρχει δρόμος και λέγεται ζωή. Είναι η κόκκινη γραμμή που συνεχίζει να υπάρχει και εσύ συνεχίζεις να περπατάς πάνω της!

Υπάρχει το μετά, υπάρχει το αλλιώς!

Δες το, βρες το!

Σε όλα τα σκοτάδια αχνοφαίνεται ένα φως, σε όλα τα κλάματα υπάρχει μια αγκαλιά να τα ακούμπησες και πριν από όλα τα αδιέξοδα υπάρχει η διασταύρωση!

Να ελπίζεις και να πιστεύεις ότι θα την βρεις!

Είναι μέσα μας η ελπίδα για το καλό, σκαλίστε την και αφήστε την να καλύψει την απογοήτευση και τις μίζερες σκέψεις!

Μετά την καταιγίδα κάτι θα φανεί, το ουράνιο τόξο θε να βγει, να έχετε ελπίδα στη ζωή!

Γράφει η Νένα Παπαδοπούλου 

 

loveletters.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Δεν είναι ο κόσμος που σε απογοητεύει, είναι οι δικές σου προσδοκίες γι’ αυτόν

Οι περισσότεροι άνθρωποι αισθάνονται πληγωμένοι, απογοητευμένοι και προδομένοι από την κοινωνία, τους συνανθρώπους τους, τον κόσμο…
... αυτό όμως δεν είναι αλήθεια… είναι μια παραμόρφωση...
Οι άνθρωποι αυτοί είναι πληγωμένοι από τις δικές τους προσδοκίες για τον κόσμο και όχι από αυτόν…

Οτιδήποτε κι αν συμβαίνει στον κόσμο είναι αληθινό,
αυτό όμως που αυτοί σκέφτονται ότι θα έπρεπε να συμβαίνει στον κόσμο δεν είναι αληθινό…
δεν απογοητεύεσαι δηλαδή από τον κόσμο αλλά από τις δικές σου προβολές γι αυτόν…
… στην απόσταση που δημιουργείται μέσα στο μυαλό σου ανάμεσα σε «αυτό που είναι» και αυτό «που θα έπρεπε να είναι» δημιουργείται η σύγκρουση.

Γνωρίζεις για παράδειγμα έναν άνθρωπο και λες «Τι υπέροχος άνθρωπος!»
Και μετά από λίγο καιρό λες «Μα πόσο ανόητος, πόσο διεφθαρμένος άνθρωπος ήταν!»
«αγαπάς» κάποιον γι αυτό που νομίζεις ότι είναι,
για την εικόνα που εσύ έχεις φτιάξει γι αυτόν…
Νομίζεις ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος άλλαξε ξαφνικά;;
Ήταν οι δικές σου προσδοκίες και προβολές γι αυτόν που σε απογοήτευσαν, όχι αυτός ο ίδιος.

Άρα, αυτό που έχει πραγματική αξία να παρατηρήσουμε είναι ο τρόπος που βλέπουμε τον κόσμο και τους άλλους… και αυτός ο τρόπος καθορίζεται από τις αξίες μας και όσα έχουμε μάθει….
Από το τι πραγματικά γνωρίζουμε για τον κόσμο και τους άλλους…
Οι αξίες μας διαμορφώνονται κυρίως μέσα στο περιβάλλον που ζούμε.
Αν ζούμε σ ένα κόσμο εχθρικό και ανασφαλή, έναν κόσμο ανταγωνιστικό και βίαιο οι αξίες μας θα έχουν διαμορφωθεί ανάλογα…
… το ίδιο και οι προσδοκίες και οι προβολές μας για τον κόσμο αυτό…

Υπάρχουν χιλιάδες θεωρίες σχετικές με το πώς θα έπρεπε να είναι ο κόσμος μα όλες αυτές οι θεωρίες δεν έχουν λύσει ποτέ κανένα πρόβλημα ουσιαστικά.
Οι άνθρωποι συνήθως ακολουθούν αυτές τις θεωρίες και χάνονται,
χάνουν τον «στόχο» τους.
Ακολουθούν γοητευμένοι τη θεωρία της Μη Βίας και της ειρήνης, για παράδειγμα, εξακολουθώντας να είναι βίαιοι στη ζωή τους.

Όταν ένας συνάνθρωπος σου πεινάει δεν έχει καμία αξία να του περιγράφεις πως είναι ένα πιάτο με φαγητό.

Η κοινωνία μας δεν είναι προσανατολισμένη στο να λύνει προβλήματα.
Η κοινωνία μας κινείται με βάση ένα πολύ περιορισμένο κίνητρο, το προσωπικό όφελος, το κέρδος
και με ένα τέτοιο κίνητρο, μια τέτοια ψεύτικη αξία δεν θα λύσει ποτέ κανένα πρόβλημα….
Είναι ανοησία να πιστεύει κανείς ότι μπορεί το μέρος να ευτυχεί, όταν το όλον δυστυχεί….

Όλα είναι ένα στον κόσμο μας και καλό θα ήτανε να το επανεξετάσουμε σοβαρά αυτό αν πραγματικά ενδιαφερόμαστε να αλλάξει ριζικά εικόνα αυτός ο κόσμος.

Για να λύσεις ένα πρόβλημα χρειάζεσαι να έχεις τη μέθοδο και τα «εργαλεία» να το κάνεις.

Ο κόσμος μας σήμερα, μας δίνει ένα πλήθος από εναλλακτικούς τρόπους και μεθόδους για να λύσουμε τα προβλήματά μας, οι γνώσεις μας γι αυτόν και τα «εργαλεία» που διαθέτουμε είναι εξαιρετικά.
Το βιοτικό επίπεδο όλων των ανθρώπων της γης θα μπορούσε να είναι πολύ υψηλό.
Και τούτο δεν είναι μια ακόμα προσδοκία ή προβολή γιατί βασίζεται σε πραγματικά και υπαρκτά δεδομένα.
Δυστυχώς όμως, όπως προαναφέρθηκε, ο κόσμος μας δεν είναι προσανατολισμένος στο να λύνει προβλήματα.
Οι άνθρωποι δεν είναι αποφασισμένοι βαθιά και ριζικά να αλλάξουν.
Όλοι οι εναλλακτικοί τρόποι, οι γνώσεις μας και τα «εργαλεία» που διαθέτουμε σήμερα σπαταλούνται για τα περιορισμένα οφέλη της παγκόσμιας ολιγαρχίας που εξουσιάζει τον κόσμο μας.
Ένας άλλος, πιο δίκαιος και ασφαλής κόσμος, υπάρχει μονάχα στις προσδοκίες και τα όνειρά τους και με αυτό τον τρόπο τίποτα δεν αλλάζει ουσιαστικά!!
Κανείς δεν ξέρει πραγματικά το πόσο ακόμα χρειάζονται οι άνθρωποι να δυστυχήσουν και να υποφέρουν για να αποφασίσουν να αλλάξουν ριζικά.

Υ.Γ. Το κείμενο αποτελεί ελεύθερη μετάφραση και ανάπτυξη από σκέψεις του Jacque Fresco

Τάσος Πετρίδης – Πανγαία – Venus Project

Πηγή: ramnousia
antikleidi
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Και τι έγινε, αν...; Ξεκίνα ξανά! / Καλημέρα σας...

Και τι έγινε, αν έχασες μια δουλειά; Θα βρεις καλύτερη. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν ένας έρωτας τέλειωσε και ένας κύκλος έκλεισε; Θ’ ανοίξει άλλος. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν μια φιλία χάθηκε; Θα έρθει μία άλλη. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν εχθές σου ήρθαν όλα στραβά; Την επόμενη θα ξεστραβώσουν. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν έπεσαν τα κάστρα της ψυχής σου; Θα τα ξανακτίσεις. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν δε σου ήρθαν όλα βολικά σήμερα; Αύριο θα είναι καλύτερα. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν κάποιοι σε πολιόρκησαν και μετά σε έστειλαν αδιάβαστο; Θα συνέλθεις, γι’ αυτό... ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν μία ή και δύο επιλογές σου, αποδείχθηκαν λάθος; Θα κάνεις πολλές άλλες σωστές. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν έγιναν όλα στάχτη; Βάλε φωτιά και... ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν έπεσες άτσαλα σ’ έναν γκρεμό με το φύσημα ενός αφηρημένου εγωιστή; Θα βρεις τη δύναμη να σταθείς και... ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν κάποιοι στόχοι σου δεν υλοποιήθηκαν; Θα βρεις τον τρόπο να επανορθώσεις. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν έκανες λάθος; Θα κάνεις και σωστά. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν ρίσκαρες έπαιξες και έχασες; Μαγκιά σου. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν σήμερα δεν μπορείς να σηκωθείς και σου έχει πλακώσει την ψυχή το πάπλωμα; Κάνε λίγη υπομονή και... ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν σε μέτρησαν λάθος; Μέτρησε εσύ εσένα σωστά και... ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν βρήκες πόρτες κλειστές; Θα βρεις άλλες ορθάνοιχτες. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν σε καταδίκασαν με φρούδες ελπίδες; Μη σταματήσεις να ελπίζεις και... ξεκίνα ξανά.

Και τι έγινε, αν γονάτισες; Θα σηκωθείς. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε αν τώρα γέμισε το είναι σου σκοτάδι; Θα ξημερώσει, πίστεψέ με. 

Ξεκίνα ξανά!

Πάντα να ξεκινάς ξανά, ό,τι και αν έγινε, όπως και αν έγινε. 

Κανένας άνεμος δεν είναι πιο δυνατός από τον δικό σου.

Ξεκίνα ξανά, και μην αφήσεις την παραίτηση να σε καθορίσει, άσε να σε καθορίσει το «Ξεκινάω Ξανά!»

Μαρία Τσιντίδου

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Tα Συναισθήματά σου να τα προσέχεις σαν Φυλαχτό.

Μέσα σου να έχεις πάντα καλά φυλαγμένα όλα εκείνα που σε κάνουν να είσαι άνθρωπος. 

Τον έρωτα, την αγάπη, την πίστη και την θέληση. Την θέληση για να φτιάξεις όλα εκείνα που έχουν “χαλάσει” και οι άνθρωποι πλέον τα διώχνουν μακριά με την πρώτη δυσκολία. 

Αυτή η πρώτη δυσκολία όμως, μου έμαθε πως η μαγεία κρύβεται σε αυτή τη θέληση και την επιμονή…

Δυο λέξεις λοιπόν που ίσως κρύβουν όλο το νόημα της ζωής. 

Ποτέ δεν είναι εύκολες οι καταστάσεις στην ζωή και αυτό είναι που μας κάνει να ωριμάζουμε, παλεύοντας για όσα έχουμε μέσα στην καρδιά μας. 

Αυτά τα ιερά συναισθήματα, που είναι δύσκολο να αναπτυχθούν μα και δύσκολο να τελειώσουν. Δεν τα βρίσκεις εύκολα, αλλά αν τα βρεις είναι η μεγαλύτερη ευλογία.

Ευλογία, γιατί το σημαντικότερο πράγμα στην ζωή είναι η καρδιά σου. 

        Νιώθει γεμάτη όταν έχει κοντά της ανθρώπους που αγαπάς και σε αγαπούν, ευτυχισμένη όταν παλεύουν για αυτή και ραγισμένη όταν την παραμελούν. Σπάνια οι άνθρωποι νιώθουν το ίδιο και αυτό το καταλαβαίνεις στις δυσκολίες. Αυτές δείχνουν τις πραγματικές προθέσεις για προσπάθεια αλλά και ανάγκης να έχει ο ένας κοντά του τον άλλον.
        Μπορεί η ζωή να μην σου αφήνει τα περιθώρια να ζήσεις απόλυτα έναν έρωτα, αλλά πάντα θα έχεις τον τρόπο να βρίσκεις την λύση. Μια λύση, που θα κάνει τον άνθρωπό σου να νιώθει το πόσο σημαντικός είναι για εσένα και πόσο δυνατά είναι αυτά που έχεις μέσα σου. 

Να νιώθει ότι βρίσκεται “σπίτι” του και κάθε μικρή λεπτομέρεια να είναι αφορμή που του λέει να μείνει. 

Οι πραγματικές σχέσεις δεν βασίζονται στα υλικά αγαθά, αλλά στα πνευματικά. 

        Θέλουν να αφιερώνεις έστω και 3 λεπτά να δεις τον άνθρωπό σου σε ένα ασανσέρ, να τον πάρεις μια αγκαλιά και να του δώσεις ένα φιλί, λέγοντας του πόσο σου έλειψε. 

Αυτό είναι ο έρωτας.

Ιωάννα Καριώρη
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Να μην επιτρέψουμε... - Καληνύχτα σας

Ζούμε σε δύσκολους καιρούς. 

Ξυπνάμε χωρίς να ξέρουμε τι θα μας φέρει η επόμενη η ώρα, και κοιμόμαστε δίχως να ξέρουμε τι θα μας φέρει το ξημέρωμα.
Καθένας το βιώνει με το δικό του τρόπο και στο δικό του, προσωπικό, μέτρο της δυσκολίας. Υπάρχει όμως και ένα κοινό. 

Ένα κοινό στοιχείο, μυστικό, ύπουλο και επικίνδυνο.
Το αίσθημα της προσωρινότητας.
Η συμπεριφορά μας, λες και δεν υπάρχει αύριο.

Πρέπει να προσέξουμε όμως, 

να μην επιτρέψουμε να αλλοιωθεί το είναι μας. 

Να μην επιτρέψουμε να προσβληθούν οι σχέσεις μας, 

να μην επιτρέψουμε να προσβληθεί η ανθρωπιά και η αλληλεγγύη μας, 

να μην επιτρέψουμε να μειωθεί η παραγωγικότητα μας, 

να μην επιτρέψουμε να χαθεί το χαμόγελο μας, 

να μην επιτρέψουμε να καταποντιστούν τα όνειρα μας. 

Να μην επιτρέψουμε να χαθεί η ελπίδα μας.

Αυτός ο τόπος, πέρασε επιδρομές, σφαγές, τουρκοκρατία, κατοχή, διωγμούς, εμφυλίους. 

Αυτός ο τόπος τα πέρασε όλα αυτά, και μαζί του οι άνθρωποι που τον κατοικούσαν. 

Και αυτοί οι άνθρωποι, βιώνοντας όλα αυτά, δεν σταμάτησαν ούτε να ερωτεύονται, ούτε να παράγουν, ούτε να εργάζονται, ούτε να παντρεύονται, ούτε παιδιά να κάνουν, ούτε να ονειρεύονται. 

Και αυτοί οι άνθρωποι δεν σταμάτησαν ποτέ να ελπίζουν. 

Δεν αφέθηκαν. Δεν γονάτισαν. Δεν αποδέχτηκαν.
Δεν υπέκυψαν, σε μια μαθημένη αβοηθησία.

Και αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι σήμερα, εμείς υπάρχουμε.
Ας προσέξουμε. Ας μην αφεθούμε. 

Ας συνεχίσουμε να ελπίζουμε παλεύοντας.

................

περισσότερα εδώ: Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Νέα Χρονιά, Νέα Ελπίδα

Άλλαξε ο χρόνος

Ήρθε η καινούρια χρονιά

Ήρθε το 2021

Ήρθε η νέα Ελπίδα

Το έχει ανάγκη ο άνθρωπος 

Έτσι θέλει να κάνει ο άνθρωπος

Να χτίζει νέες ελπίδες

Ελπίδες ότι όλα θα πάνε καλύτερα

Ελπίδες ότι θα φύγει η επιδημία

Ελπίδες ότι οι πεινασμένοι θα βρουν ένα πιάτο φαγητό

Ελπίδες ότι οι άστεγοι θα βρουν ένα κεραμίδι να βάλουν το κεφάλι τους από κάτω

Ελπίδες ότι οι πρόσφυγες θα βρουν μια Πατρίδα

Ελπίδες ότι οι άρρωστοι θα γίνουν καλά ή τουλάχιστον δεν θα πονάνε

Είθε η νέα χρονιά να φέρει στον καθένα, αυτό που ελπίζει

2021 εφέτος, 200 χρόνια μετά της επανάσταση του γένους

Είναι καιρός να ξανακάνουμε την επανάστασή μας

Είναι η ώρα, είναι η χρονιά που πρέπει να ξαναδούμε τα πράγματα από άλλο πρίσμα

Η επανάσταση τώρα θα είναι διακριτική, ήσυχη, γαλήνια και σταθερή.

Πολεμήστε το κακό

Μην αδιαφορείτε για το κακό

Στηλιτεύστε το κακό

Καταγγείλετε το κακό

 

Κόψτε την κακή τηλεθέαση

Κόψτε τα τηλε-σκουπίδια

Ασχοληθείτε με την οικογένεια σας

 

Διεκδικήστε την ευγένεια

Επιβραβεύστε την βοήθεια στον συνάνθρωπο

Προάγετε τη δικαιοσύνη

Πέστε ένα καλό λόγο στο καλό έργο,όπου και να το δείτε

 

Μην εποφθαλμιάτε το εύκολο χρήμα

Μη ζηλεύετε τους βολεμένους

Απομακρυνθείτε από τους διεφθαρμένους

Απομονώστε τους εξυπνάκηδες

Διώξτε τους ατομικιστές

Αγαπήστε τον πλησίον σας

Κάντε την επανάστασή σας

Καλή Χρονιά

 

Το Χαμομηλάκι

Στην αλλαγή του Χρόνου

Τελειώνει αυτή η χρονιά, 

Η χρονιά με τα πολλά θύματα από την επιδημία

Η χρονιά που μείναμε κλεισμένοι μέσα περισσότερο από ποτέ άλλοτε σε όλη μας την ζωή

Η χρονιά που δεν είχαμε κοντά μας τα παιδιά μας

Η χρονιά που πολλοί δεν είχαν κανένα κοντά τους

Η χρονιά με συνανθρώπους μας χωρίς φαγητό

Η χρονιά με συνανθρώπους μας χωρίς στέγη

Η χρονιά με ασθενείς έξω από τα νοσοκομεία, επειδή είναι το αδιαχώρητο εκεί

Η χρονιά με την ελλειμματική φροντίδα στους αδύναμους

Η χρονιά με τους γέροντες στις διάφορες στέγες, εγκαταλελειμμένους και ευάλωτους

Η χρονιά που κι αυτοί που θέλουν να βοηθήσουν, δεν μπορούν

Η χρονιά με τους αλειτούργητους

Η χρονιά αυτή να πάει στο καλό και να μας αφήσει ήσυχους

Όχι ότι θα αλλάξει κάτι από απόψε το βράδυ

Όχι ότι αύριο όλα θα είναι καλά

Αλλά να, ο άνθρωπος έχει ανάγκη να ελπίζει, αναζητάει τα ορόσημα, λες και μαγικά θα αλλάξουν πράγματα.

Πολλά μας βάρυναν την χρονιά που φεύγει και για πολλούς οι συμφορές θα είναι αμετάκλητες

Τί να πεις σε έναν που έχασε τον άνθρωπο του;

Τί να πεις σε ένα που έκλεισε το μαγαζάκι του;

Κι εκείνη η ρημάδα η αλληλεγγύη, φαντάζει τόσο λιγοστή και ανήμπορη.

Ένα πράγμα μας μένει, στην αλλαγή του χρόνου και σε κάθε αλλαγή και σε κάθε χρόνο.

«Βόηθα Παναγιά μου»

Παναγία μου, δώσε βοήθεια στους αβοήθητους

Παναγία μου, δώσε δύναμη στους ανήμπορους

Παναγία μου, δώσε χαρά στους στους λυπημένους

Παναγία μου, δώσε ελπίδα στους απελπισμένους, υγεία στους αρρώστους, παρηγοριά στους πενθούντες

«Βόηθα Παναγιά μου»

Και μόνο να το πεις, θα νιώσεις καλύτερα

 

Καλή Χρονιά

 

Το Χαμομηλάκι

Υπάρχει ελπίδα: 13χρονος μάζεψε 5.000 για να πάρει δώρα για 60 παιδιά άπορων οικογενειών

O Jaxson Turner είχε ξεκινήσει να μαζεύει χρήματα από την 1η Οκτωβρίου και είδε την προσπάθειά του να προσφέρει τεράστια χαρά.

Τα παιδιά προσφέρουν την ελπίδα για το μέλλον και αν αυτά μεγαλώσουν όπως ο Jaxson Turner, τότε το μέλλον όλων μας θα είναι πολύ καλύτερο.

Αυτός ο 13χρονος από το Τέξας λοιπόν, αντί να σκέφτεται όπως όλοι οι άλλες πιτσιρικάδες της ηλικίας του, έχει διαφορετικές ανησυχίες. Ενδιαφέρεται και νοιάζεται για τον δίπλα του, αποτελώντας το φωτεινό παράδειγμα για όλους…

Όπως τα δύο προηγούμενα χρόνια λοιπόν, έτσι και φέτος, έκανε έρανο μέσω της πλατφόρμα GoFundMe, του Facebook και άλλων social media, προκειμένου να μαζέψει χρήματα και να αγοράσει Χριστουγεννιάτικα δώρα για 60 παιδιά άπορων και άστεγων οικογενειών.

«Νομίζω ότι πρέπει να βοηθήσουμε τόσες πολλές οικογένειας που λόγω της πανδημίας χάνουν τις δουλειές, τα σπίτια τους και γενικώς αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα. Έχω τόσα στο κεφάλι τους για να ανησυχούν, γιατί πρέπει να έχουν και αυτό των Χριστουγεννιάτικων δώρων», είπε ο Jaxson Turner, ο οποίος έχει ιδρύσει τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό Never Too Young To Care (N2Y2C) για αυτό το λόγο. 

«Πολλές οικογένειες έκλαιγαν από χαρά. Μία από τις αυτές που είχε τέσσερα παιδιά, μου είπε η μητέρα πως τα παιδιά της δεν είχαν φορέσει ποτέ καινούργια παπούτσια», είπε κατά την διάρκεια του event που αποτέλεσε επιστέγασμα μίας προσπάθειας που ξεκίνησε την 1η Οκτωβρίου.

«Η μητέρα μου με ρωτούσε τι δώρο θα ήθελα για τα γενέθλιά μου και τότε αποφάσισα πως ήθελα να βοηθήσω τους άπορους να φάνε», είπε σχετικά με το πώς του ήρθε η ιδέα να προχωρήσει στην δημιουργία του μη κερδοσκοπικού οργανισμού, το Πάσχα πριν από δύο χρόνια.

gazzetta.gr

Ένα παιδί μας οδηγεί, του χρωστάμε την ελπίδα

Οδήγησε την πορεία. Την πορεία της διεκδίκησης και της αλληλεγγύης.
Δίχως να το ξέρει, οδήγησε την πορεία. Ήταν στην κεφαλή. Ήταν μπροστά. Ήταν μπροστάρης.

Πίσω του το μελίσσι του αντιφασισμού. Πίσω του οι άνθρωποι. Που βγήκαν, ξεχύθηκαν στους δρόμους, μόλις έμαθαν πως κινδύνευσε να καεί. Να γίνει στάχτη στο κολαστήριο της Μόριας. Πίσω του οι μέλισσες τον προστάτευαν. Πετούσαν ψηλά κι ανθρώπινα.

Ένα παιδί της Μόριας ήταν στο μυαλό των ανθρώπων όσο περπατούσαν. Όσο διεκδικούσαν. Όσο αγωνιζόντουσαν  να παραμείνουν άνθρωποι. Άνθρωποι που αγαπούν κι εξακολουθούν να νιώθουν. Τα δράματα του κόσμου.

Οι άνθρωποι που λυγίζουν όταν βλέπουν τα παιδιά να κοιμούνται στους δρόμους. Που σπάνε όταν κοιτούν τα παιδιά που βρίσκουν καταφύγιο στα μνήματα. Τους τάφους των πατεράδων μας και των μανάδων μας. Ανάμεσα σε καντήλια και χώματα που περιμένουν τους νεκρούς. Τους δικούς μας νεκρούς.

Μπήκε μπροστά. Μπήκε μπροστά μας στο νου και την καρδιά και μας οδήγησε. Και πάντα θα μας οδηγεί.

Και πάντα θα μας θυμίζει να είμαστε απέναντι σε εκείνους που φωνάζουν, εκείνους με τις άγριες λυσσασμένες κραυγές που λένε: «Να καούν. Κλείστε τους μέσα. Να καούν όλοι. Να καούν τα μωρά. Να καούν όλοι. Να γίνουν αποκαΐδια τα μωρά.»

Αυτή η γη ανήκει σε όλους. Ανήκει και στους πρόσφυγες. Τους χρωστάμε την ελπίδα. Αν έχουμε μια ελπίδα την χρωστάμε σε αυτούς που δεν έχουν καμία. Κι αν τελειώσει αυτός ο κόσμος θα τελειώσει με λυγμό. Κι ας χαθούμε μετά.

Μπήκε μπροστά και μας οδήγησε.

Άνοιξε τα χέρια σου, προσφυγοπούλι. Κράτα μας το χέρι στα βήματά σου. Η αγκαλιά μας ανοικτή και περιμένει. Μη μου φοβάσαι, προχώρα. Συνέχισε να περπατάς. Αν πέσεις θα σε πιάσουμε.

(Η φωτογραφία του Πέτρου Γιαννακούρη)
[ Γιάννα Κουκά / Ελλάδα / 12.09.20 ]
artinews.gr

Ένα δώρο για ένα παιδί, που του στέρησαν βάναυσα την αθωότητα...

Αγαπητό μου χαμομηλάκι,
Αυτό είναι ένα δώρο για ένα παιδί, που του στέρησαν βάναυσα την αθωότητα, και για όσα παιδιά μεγάλωσαν κι ακόμα πιστεύουν πως δεν υπάρχει ελπίδα.

Ελπίδα

Είναι πρωί….
Περπατάς… κατηφορίζεις προς το φως… Τον βλέπεις
Απέναντι να βγαίνει διστακτικά… χρωματίζει το πρωινό Σου…πορτοκαλί… κόκκινο…
Είναι ένα από τα όμορφα ξυπνήματα… με την ψυχή
Γαλήνια… με τις σκέψεις γλυκές… με τον απόηχο
της νύχτας στα μάτια.
— Έχει σημασία αν πέφτεις;
Όχι….

Σημασία έχει η μέρα που ξεδιπλώνεται,
όπως η ψυχή απλώνει τα φτερά της και σε σκεπάζει,
όπως η φωνή που σου μιλάει και ημερεύει τα πάθη σου,
όπως τα μάτια που σε κοιτούν και σε ταξιδεύουν,
όπως η αγάπη που σε βγάζει από τη λήθη σου.

Έχει σημασία να ατενίζεις τη ζωή σου με ελπίδα
Να ζεις την κάθε μέρα σου.
Να προσφέρεις και να προσφέρεσαι….
Οι ευκαιρίες που χάνονται… είναι νεκρές ευκαιρίες.

Τα αισθήματα που χαρίζονται είναι ζωντανά αισθήματα.Οι άνθρωποι που εξαπατούν είναι μικροί άνθρωποι.Οι άνθρωποι που αγαπούν είναι απλά άνθρωποι.

Έχει σημασία να είσαι παρών....
Έχει σημασία να χαμογελάς....

Κι αν τίποτα απ΄αυτά δεν είναι δικό σου,
κι αν ήρθε η ώρα που το φως θα κρυφτεί,
πρόσμενε την αυγή για να γίνει δικό σου!

Posted by Βάσσια
Πέμπτη, 27 Δεκεμβρίου 2007
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Τρόμος πάνω από την πόλη

Καλή Πρωτοχρονιά να έχουμε.

Απόψε, αλλάζει ο χρόνος.
Απόψε, όλοι οι λαοί του κόσμου θα γιορτάσουν την αλλαγή του χρόνου.
Απόψε, όλοι θα σπεύσουν στις πλατείες της πρωτεύουσας τους να υποδεχτούν τον νέο χρόνο.
Απόψε, όλοι θα βγουν να θαυμάσουν τα πυροτεχνήματα της προϋπάντησης του νέου έτους.
Απόψε, παρέα με την Ελπίδα, όλοι θα τρέξουν να γιορτάσουν για μια καλύτερη χρόνια.

 

Πόσο αλήθεια είναι αυτό;
Σε όλες τις μεγάλες πόλεις,
στο Βερολίνο,
στο Λονδίνο,
στο Παρίσι,
Στη Νέα Υόρκη ...
χιλιάδες ανθρώπων θα γιορτάσουν.

Απόψε, η Ιερή Πόλη του Ανθρώπου, δεν θα γιορτάζει

Απόψε, η Ιερή Πόλη του Κόσμου θα κλαίει

Θα "γιορτάσουν" με τη συνοδεία αστυνομικών
Θα "γιορτάσουν" με τη περιφρούρηση στρατιωτικών
Θα "γιορτάσουν" με σκυλιά ανάμεσά τους
Θα "γιορτάσουν" με ελεύθερους σκοπευτές στις ταράτσες των κτιρίων

Γιατί; Γιατί;
Επειδή κυριαρχεί ο τρόμος.
Επειδή όλοι φοβούνται χτυπήματα από τον ISIS, την Al-Qaeda και όποιο άλλο παρακλάδι τους.
Η Δύση φοβάται τους φονταμελιστές
Η Δύση πλέον δεν γιορτάζει
Η Δύση είναι σε επιφυλακή
Επειδή φοβάται

Έτσι που τα έκανε η Δύση, από την απληστία της, τώρα φοβάται.
Φοβάται επειδή, αυτοί που δεν έχουν να χάσουν τίποτε, επειδή τους τα πήραν όλα, αυτοί επιτίθενται, όπου και όπως μπορούν.
Και ανάμεσα σ' αυτούς, βρίσκουν ευκαιρία και οι παγκόσμιοι τρομοκράτες, να επιβουλεύονται το υπέρτατο αγαθό της ελευθερίας των ανθρώπων.

Τώρα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, ένα είναι το μήνυμα, δυνατό, αναγκαίο και επίκαιρο:

«Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία».

Είθε η νέα χρονιά να κάνει πράξη το Μήνυμα στις καρδιές μας, να φέρει την Ειρήνη στη γη και την Ευδοκία στις καρδιές μας

Το χαμομηλάκι

Το πολυτιμότερο από τα υπάρχοντα του Μεγάλου Αλεξάνδρου

Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος έφευγε για την κοσμοϊστορική εκστρατεία του, την παραμονή μοίρασε στους φίλους του όλα τα προσωπικά του αντικείμενα, όλα τα αναμνηστικά του.

Όταν τον ρώτησαν, «εσύ δεν θα κρατήσεις τίποτα για τον εαυτό σου;» εκείνος απάντησε: Εγώ κρατώ το πολυτιμότερο: Τις χρηστές ελπίδες του μέλλοντος. Δεν μου χρειάζεται τίποτε από το παρελθόν.

sansimera.gr

«Όσο θα υπάρχουνε στον κόσμο παιδιά, ζώα και λουλούδια… μη Φοβάστε! Όλα θα πάνε καλά!»

................
Βγαίνω στο μπαλκόνι να χαϊδέψω το βασιλικό μου. 

Έχει αδυνατίσει, κυρίως κοντά στις ρίζες, έχει κιτρινίσει λίγο, η πλούσια κώμη του έχει χαλάσει… Είναι όμως ο μοναδικός βασιλικός που φύτεψα και άντεξε όλο το χειμώνα. 

«Κανείς άλλος δεν με άντεξε τόσο καιρό! » σκέφτομαι και γελάω λίγο πικρά, καθώς παλεύω να ξεφορτωθώ την άσχημη διάθεση που μου προκάλεσαν οι προηγούμενες σκέψεις μου. 

Να μην ξεχάσω να τον μεταφυτεύσω… 

«Κρατήσου του λέω, τα δύσκολα πέρασαν!» 

Περπατάω πάνω κάτω στο μπαλκόνι μου. Η αφρικανική χρυσόσκονη κι ο χρυσός ήλιος συγκατοικούν σήμερα στην ατμόσφαιρα. Αναπνέω με διάθεση ρεμβασμού τις χρωματιστές εικόνες των λουλουδιών, ήχους από κελαηδήματα ξέγνοιαστων πουλιών, μυρωδιές ανοιξιάτικης ελπιδοφόρας φύσης και ζωής…

Ξαφνικά μια παιδική φωνούλα τραβάει την προσοχή μου, το βλέμμα μου και κάνει το αμυδρό ως τώρα χαμόγελο μου πιο πλατύ, εγκάρδιο και τρυφερό.… 

Η γειτόνισσά μου στο απέναντι μπαλκόνι έχει πάρει μέρες τώρα, όπως έχω δει μια τεράστια γλάστρα. Θέλει να μεταφυτεύσει , όπως μου είπε, μια βουκαμβίλια φούξια που έχει μεγαλώσει πολύ και ασφυκτιά στην προηγούμενη ζωή , στα προηγούμενα ρούχα… Εχει βάλει λοιπόν την τεράστια γλάστρα πάνω σε μια βάση με ροδάκια κι αναμένει την κατάλληλη στιγμή. 

Κι όμως το έργο δεν προχωρεί… Γιατί; 

Επειδή η εγγονή της, η μικρή Ραφαελίτσα, λουλουδάκι δύο χρονών περίπου, έχει κάνει κατάληψη στη γλάστρα, την έχει κάνει σπίτι της! Η μικρή έρχεται κάθε μέρα, τέτοια περίπου ώρα με τη μαμά της στη γιαγιά. Μόλις λοιπόν κατέβει απ’ το καρότσι της, πηγαίνει πάνω κάτω τρεχάτη, ψάχνει, αναζητεί ανυπόμονα, όπως παρατηρώ, τη γλάστρα. Τη βρίσκει με ενθουσιασμό κάθε φορά, όπου κι αν είναι κρυμμένη, μπαίνει μέσα και χαμογελάει. 

Και τότε αρχίζει το πανηγύρι…
Η τεράστια γλάστρα με τα ροδάκια και την ευτυχισμένη μικρή μέσα, άλλοτε μετατρέπεται σε αυτοκινητάκι που η μαμά οδηγεί σε λούνα παρκ κι άλλοτε σε τροχό παιδικής χαράς που στροβιλίζει με τις συνεχείς σβούρες του χαρούμενο παιδί. 

Οι τσιριχτές χαρούμενες φωνούλες, τα γέλια της μικρής ξεχύνονται στο χώρο, γλυκαίνουν τον αέρα και τον κόσμο, τραβούν τρυφερά βλέμματα, τα δικά μου και των γειτόνων, ενώνονται με την ανοιξιάτικη ευτυχία της φύσης, των πουλιών, των ζώων και των λουλουδιών κι όλα μοιάζουν ξαφνικά πιο όμορφα, αισιόδοξα και λαμπερά.… 

Μια στιγμή παιδικού γέλιου κι η ζωή αλλάζει, τα πολιτικά και κοινωνικά αδιέξοδα αυτής της εποχής, οι καιρικές και μη δυσκολίες φεύγουν απ’ το προσκήνιο, χάνουν τον πρωταγωνιστικό τους ρόλο κι όλα μοιάζουν αισιόδοξα κι ελπιδοφόρα. 

Δε γίνεται αλλιώς… 

Γιατί, όπως έγραψε ο Νίκος Καζαντζάκης: 

«Όσο θα υπάρχουνε στον κόσμο παιδιά, ζώα και λουλούδια…

Μη Φοβάστε! Όλα θα πάνε καλά!»

της Μαρίας Λιονάκη

cretalive

Μια μανούλα και τα τρία κοριτσάκια της...

Αλήθεια, ποιές γιορτάζουμε σήμερα;; 

Χρόνια Πολλά σε όλα τα κοριτσάκια (μικρά και μεγάλα),
που σήμερα γιορτάζουν.

Οι Άγιες
Σοφία, Πίστις, Ελπίδα και Αγάπη

Υπολογίζεται ότι μαρτύρησαν περί το 137. 

Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη και των τεσσάρων

στις 17 Σεπτεμβρίου.

Οι κόρες τίμησαν τα ονόματα τους. Η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη τους στον Θεό τους έδωσαν τη δύναμη να μην προδώσουν. 

Η μάνα γαλούχησε τα παιδιά της με τις αξίες της και εκείνα ανταποκρίθηκαν.

Ο δειλός άνθρωπος, διδάσκει ο σοφός Ισαάκ ο Σύρος, πάσχει κυρίως από ολιγοπιστία κι από φιλοσωματία. 

Ο εαυτούλης του και οι αμφιβολίες του μόνο Μοναξιά έχουν να του προσφέρουν. Ενώ η πίστη, η βεβαιότητα ότι αυτά που ελπίζεις θα συμβούν σε ελευθερώνει. 

Πίστη και Ελπίδα και σπουδαιότερο η Αγάπη.

Δύναμη, ψυχή, φως, χαρά, ελευθερία.
Η μάνα δίδαξε, τα κορίτσια ανταποκρίθηκαν. 

Σήμερα, μπορεί να φαντάζει ασύλληπτο και ενδεχομένως ανόητο να δίνεις την ζωή σου για μια «ιδέα», για μια πίστη. 

Αλλά, μη φοβάστε, δεν χρειάζεται να δώσουμε την ζωή μας, απλά, ας μη σκεφτόμαστε μόνο τον εαυτούλη μας, ας διδάξουμε στα παιδιά μας να στηρίζουν τον συμμαθητή τους, να μην τον καρφώνουν στην πρώτη ευκαιρία. 

Ας μαζέψουμε μαζί τα σκουπίδια μας από την παραλία κι ας μην τα μαθαίνουμε ότι κάποιος άλλος υποχρεούται να τα μαζέψει.

Ας βοηθάμε που και που και κανέναν που έχει ανάγκη, δεν «λέει» να κοιτάμε μόνο τον εαυτούλη μας. 

Μαγκιά είναι να δίνεις, να βοηθάς, να συμμετέχεις. Δεν είναι μαγκιά το μέσον, η λούφα, το γλείψιμο και η κοπάνα.
Βάλε μυαλό Αγία Σοφία σ’ όλους τους γονείς που μπερδεύτηκαν και Εσείς κοριτσάκια Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη δείξτε στα παιδάκια πόση χαρά έχει να κάνεις το Καλό.

περισσότερα εδώ

Τι περιμένουν τα παιδιά από το 2014;

Η έκδοση του περιοδικού TIME για παιδιά και ο έγκυρος Οργανισμός για την Υγεία των παιδιών KidsHealth.org οργάνωσαν μια έρευνα σε  δείγμα 5.212 παιδιών ηλικίας 7-13 προκειμένου να διαπιστώσουν πως βλέπουν τα παιδιά το μέλλον τους, τι τα ανησυχεί και σε τι ελπίζουν!       

τα περισσότερα παιδιά απάντησαν ότι
αυτό που είναι σημαντικό είναι να απολαμβάνουμε τη
δουλειά βοηθώντας τους άλλους και όχι τα χρήματα

Τι βλέπουν θετικά τα παιδιά
Τα παιδιά βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο. Τέσσερα στα πέντε παιδιά πιστεύουν ότι τα πράγματα πάνε καλά γι’ αυτά, ενώ το 96% πιστεύει ότι το μέλλον τους θα είναι καλύτερο.
Τα περισσότερα παιδιά έχουν ήδη μια καριέρα στο μυαλό τους. Ανάμεσα στα πιο δημοφιλή επαγγέλματα που σκέφτονται τα παιδιά να ακολουθήσουν είναι: δάσκαλοι, επαγγελματίες αθλητές, γιατροί, κτηνίατροι και οι σχεδιαστές βιντεοπαιχνιδιών. Συνολικά, τα περισσότερα παιδιά απάντησαν ότι αυτό που είναι σημαντικό είναι να απολαμβάνουμε τη δουλειά βοηθώντας τους άλλους και όχι τα χρήματα.
Τι ανησυχεί τα παιδιά
Ακόμα κι αν τα παιδιά αισθάνονται θετικά για πολλές πτυχές της ζωής τους εξακολουθούν να νιώθουν ανήσυχα μερικές φορές.
Τρία στα τέσσερα ανησυχούν για τις φιλίες και την εργασία των γονιών τους, ενώ όλα σχεδόν ανησυχούν για το μέλλον της οικογένειας τους. «Αν θα μπορούσα να κάνω μια ευχή για την οικογένεια μου, αυτή θα ήταν να είναι η οικογένεια μου προστατευμένη και ασφαλής λέει χαρακτηριστικά η Ann Kate, 10 ετών από τη Νότια Καρολίνα.
Σε ποιον στηρίζονται
Τρία στα τέσσερα παιδιά δήλωσαν ότι στηρίζονται στους γονείς τους. Για πολλά παιδιά, το δείπνο είναι η κατάλληλη στιγμή για να περάσουν με την οικογένεια τους. Σχεδόν έξι στα 10 παιδιά τρώνε το γεύμα με την οικογένεια πέντε ή περισσότερες φορές τους κάθε εβδομάδα, ενώ οι οκτώ στα 10 τρώνε τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα.
Πόσο χρόνο ξοδεύουν καθημερινά στο τηλέφωνο;
Ένα στα τρία παιδιά δήλωσαν ότι χρησιμοποιούν το τηλέφωνό τους 15-45 λεπτά κάθε μέρα, ενώ ένα δέκα παραδέχεται ότι ξοδεύει πάνω από πέντε ώρες στο τηλέφωνο σε μια τυπική ημέρα.
Και στον υπολογιστή;
Τα περισσότερα δηλώνουν ότι χρησιμοποιούν τον υπολογιστή, για διάβασμα, διασκέδαση ή για καθημερινό παιχνίδι
Και το πιο εντυπωσιακό συμπέρασμα της έρευνας;
Εννέα στα δέκα παιδιά –υποστηρίζουν- ότι  βρίσκουν χρόνο για να βοηθήσουν κάποιους που έχουν ανάγκη σε καθημερινή βάση.

Με αυτό ως στόχο, δεν προκαλεί έκπληξη το ελπιδοφόρο συμπέρασμα της έρευνας που λέει ότι τα περισσότερα παιδιά αισθάνονται σίγουρα ότι σε 10 χρόνια, ο κόσμος θα γίνει καλύτερος.
imommy

Το αγκάθι του σήμερα είναι... το λουλούδι του αύριο!

Μια φορά ένας άνθρωπος ζήτησε από το Θεό ένα λουλούδι και μια πεταλούδα. Ο Θεός όμως αντί γι' αυτά του έδωσε ένα κάκτο και μια κάμπια.

Αυτό στεναχώρησε πολύ τον άνθρωπο. Δεν μπόρεσε να καταλάβει γιατί δεν πήρε αυτό που ζήτησε.
.

Είπε μέσα του, λοιπόν:

-Ο Θεός έχει να νοιαστεί για τόσους ανθρώπους…

Και αποφάσισε να μην ζητήσει εξηγήσεις.

Μετά από λίγο καιρό πήγε να κοιτάξει αυτά που του είχαν δοθεί και τα ειχε ξεχάσει.

 

Προς έκπληξή του, απ' τον αγκαθωτό και άσχημο κάκτο είχε φυτρώσει ένα όμορφο λουλούδι και η άσχημη κάμπια είχε μεταμορφωθεί σε μια υπέροχη πεταλούδα.

Ο Θεός τα κάνει πάντα όλα σωστά!

Ο τρόπος που ενεργεί είναι ΠΑΝΤΑ ο καλύτερος, ακόμα κι αν σε μας φαίνεται λανθασμένος.

Αν ζήτησες από το Θεό κάτι και πήρες κάτι διαφορετικό, δείξε Του ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ.

Μπορείς να είσαι σίγουρος πως Αυτός θα σου δίνει,πάντα αυτό που χρειάζεσαι τη κατάλληλη στιγμή.

Να θυμάσαι οτι αυτό που θέλεις… δεν είναι πάντα κι αυτό που χρειάζεσαι!

Το ΑΓΚΑΘΙ του σήμερα… Είναι το ΛΟΥΛΟΥΔΙ του αύριο!

   

 "Ο Θεός σου δίνει πάντα ό,τι σου χρειάζεται"

 

το βρήκαμε εδώ: dimakridis84.