Showing posts with label hamomilaki. Show all posts
Showing posts with label hamomilaki. Show all posts

Monday, 25 November 2024

Η Κατερινούλα και η Βία κατά των Γυναικών

    Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, με απόφασή της στις 17 Δεκεμβρίου 1999, ανακήρυξε την 25η Νοεμβρίου ως Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών για να αναδείξει ένα σημαντικό πρόβλημα με παγκόσμια διάσταση.
    Όλες οι στατιστικές και οι εκθέσεις και τα πορίσματα όλων των Διεθνών Επιτροπών και των Παγκόσμιων Οργανισμών λένε ότι η βία κατά των γυναικών είναι μεγάλος κίνδυνος για τη δημόσια υγεία και σημαντική αιτία θανάτου και αναπηρίας για τις γυναίκες 16-44 ετών. 
    Μας λένε ακόμη τα κείμενα ότι η άσκηση βίας αποτελεί παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών (του δικαιώματος στην ελευθερία, στη ζωή, στη σωματική ακεραιότητα, στην ασφάλεια, στην αξιοπρέπεια).

International Day for the Elimination of Violence against Women

    Όμως, ένα κορίτσι, μια νέα γυναίκα, μια κοπέλα, πριν πολλά πολλά χρόνια, τον 4ο αιώνα μ.Χ., υπερασπίστηκε το δικαίωμα της στην ελευθερία, στη ζωή, στην αξιοπρέπεια. 
Έ, άνθρωποι, να τιμάτε αυτή τη μέρα
την Αγία Αικατερίνη
    Στάθηκε περήφανα μπροστά στον αυτοκράτορα, αντιμετώπισε τους σοφούς της εποχής, στα ελληνικά βέβαια, εκεί στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και διεκδίκησε το δικαίωμά της να μιλά ελεύθερα, να εκφράζεται ελεύθερα, να σκέφτεται ελεύθερα, να πιστεύει αυτό που θέλει. 
    Αγωνίστηκε με τίμημα την ίδια της τη ζωή υπερασπιζόμενη την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Βασανίστηκε άδικα και σκληρά. Είχε κάθε ευκαιρία να γλυτώσει τον θάνατο, όμως προτίμησε να μη προδώσει ούτε τον εαυτό της, ούτε Αυτόν που πίστευε.
    Το κορίτσι αυτό, την Κατερινούλα, την τιμούν όλοι οι λαοί της γης, κάθε 25η Νοεμβρίου για την θυσία της, αιώνες τώρα.
Και ήρθε ένα μαγαζάκι που το λένε ΟΗΕ, 25 χρόνια πριν και καθιέρωσε την παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της Βίας κατά των γυναικών, διαλέγοντας εκούσια ή ακούσια αυτή την συγκεκριμένη μέρα, την 25η Νοεμβρίου, αλλάζοντας απλά το περιτύλιγμα.
Έ, άνθρωποι, να τιμάτε αυτή την μέρα την Αγία Αικατερίνη, που το μαρτύριο της αντιπροσωπεύει τον αγώνα των γυναικών για τα δικαιώματά τους και όχι ένα κενό γράμμα σε μια διακήρυξη επίφασης της διεκδίκησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τους καταστολείς της ελευθερίας των λαών.

το χαμομηλάκι

Monday, 21 October 2024

Η Χαλασμένη Κούκλα - Μια ευκαιρία για την Αγάπη...

... και τον Σεβασμό στη Διαφορετικότητα

Ό
ταν το χαμομηλάκι σας, χαλάσει την  κουκλίτσα ή το αρκουδάκι του, να μην το μαλώσετε. 
Καθόλου.
Τα παιδάκια χαλάνε τα παιχνιδάκια τους πολλές φορές και, συνήθως, πετούν σε μια γωνιά τα χαλασμένα και απαιτούν άλλα.
Αυτό το χαλασμένο παιχνιδάκι όμως, είναι ευκαιρία  για να κάνετε μάθημα Αγάπης στα παιδάκια σας για τα παιδάκια ΑμεΑ, για το σεβασμό στη διαφορετικότητα.

Να το πάρετε στα χέρια σας και, μαζί με το παιδάκι σας, να επιδέσετε τα χεράκια του και τα ποδαράκια του και να  εξηγήσετε στα χαμομήλια σας για τα άλλα παιδάκια που έχουν μόνιμα προβλήματα υγείας.
Αν χαλάσουν τα ματάκια της κουκλίτσας τους να τους μιλήσετε για τα παιδάκια που δε βλέπουν και να τα παροτρύνετε να μην έχουν λύπη, παρά μόνο αγάπη και ενδιαφέρον, αληθινό νοιάξιμο και αλτρουισμό.
Το χαλασμένο αρκουδάκι θα γίνει στα μάτια του παιδιού σας κάθε ζωάκι ταλαιπωρημένο που χρειάζεται την αγάπη και τη φροντίδα μας. 
Αυτά να λέτε στα παιδάκια σας και η συναισθηματική τους νοημοσύνη θα αναπτυχθεί. Θα αρχίσουν από πολύ μικρά να έρχονται στη θέση του άλλου, να συμπονούν. 
Με άλλα λόγια, ένα χαλασμένο παιχνίδι είναι μεγάλη ευκαιρία, με Αγάπη να καταλάβουν, να βιώσουν  τα χαμομηλάκια την Αγάπη.

Αγάπη στο παιδί σας και Αγάπη του παιδιού σας 
προς τα παιδάκια ΑμεΑ.

Sunday, 13 October 2024

Λικέρ ροδιού, σπιτικό και πανεύκολο!!

Μας φίλεψε η φίλη μας ρακή κρητική - διαμάντι (κατευθείαν από το αποστακτήριο) και ρόδια από τον κήπο μας.
Τι άλλο θα φτιάχναμε, παρά λικέρ ροδιού;
Τον εύκολο τρόπο ακολουθήσαμε (40μερες αναμονές δεν είναι του χαρακτήρα μας 😄)
Τα ρόδια ξεσποριάσαμε (μόνο αυτή η διαδικασία θέλει λίγο χρόνο)
Μετρήσαμε την ποσότητα και μας βγήκαν τεσσεράμισι νεροπότηρα μεγάλα (τρεις δόσεις, μπόλικο λικεράκι)!!
Σας δίνουμε τις αναλογίες της μιας δόσης:

Υλικά
🌼  ενάμισι ποτήρι νερού σπόρια ροδιού
🌼  ένα ποτήρι ζάχαρη
🌼  ένα ποτήρι τσίπουρο
🌼  δυο ξυλάκια κανέλλας
🌼  τέσσερα καρφάκια γαρυφάλλου

Εκτέλεση
🌼  πλένουμε καλά τα ρόδια
🌼  όλα τα υλικά μαζί τα βάζουμε σε κατσαρόλα και
σε σιγανή φωτιά ανακατεύουμε καλά, μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη
🌼  βράζουμε το μείγμα για πέντε λεπτά (όχι παραπάνω)
🌼  αφήνουμε να κρυώσει και μετά σκεπάζουμε την κατσαρόλα
🌼  την επόμενη μέρα (την ίδια ώρα) σουρώνουμε το μείγμα και το βάζουμε σε μπουκάλι της αρεσκείας μας.

Έτοιμο το λικεράκι!!!
Κοπιάστε να σας κεράσουμε!!

Sunday, 29 September 2024

Απλότητα, Συγχώρεση, Αγάπη: Οι «τροφές» της Ψυχής

Το χαμομηλάκι λέει:
Κάθε φορά που διαβάζουμε άρθρα παρόμοια, μια απορία γεννιέται μέσα μας. Ποιος είναι ο λόγος που δεν αναφέρονται ευθέως σ' Αυτόν που είναι το Πρότυπο των αρετών που πασχίζουν να περιγράψουν και για την αξία τους να μας πείσουν;

Απλότητα: σε μια Φάτνη γεννήθηκε
Συγχώρεση: Αυτήν ήρθε να μας χαρίσει
Αγάπη: Είναι ο ίδιος Η ΑΓΑΠΗ, η πλέρια ΑΓΑΠΗ.
Γιατί μιλάνε για διαλογισμό και όχι για προσευχή;
Όταν προσπαθούμε να μεταδώσουμε στα παιδιά μας τις αρετές αυτές, τι θα απαντήσουμε σε πιθανές αντιρρήσεις τους, του τύπου:
«Μα που ζεις;; για ποια απλότητα μου μιλάς; Δεν βλέπεις τι γίνεται γύρω σου, πλάι σου;; 
Για ποια συγχώρεση μου μιλάς;; Δε βλέπεις ποιοι και πως κυριαρχούν;;
Για ποια αγάπη μου μιλάς;; Οι άρπαγες, οι φονιάδες, οι άδικοι, οι υποκριτές είναι οι πετυχημένοι....
Δε γίνονται αυτά, ρε μάνα, δε γίνονται.» 
Εγώ τότε τι θα του πω; Κάνε διαλογισμό, πήγαινε σε εργαστήρι αυτογνωσίας, ή θα του πω:

Γίνονται παιδί μου.
Γίνονται, επειδή Εκείνος που τα δίδαξε τα τήρησε μέχρι κεραίας.
Γίνονται επειδή ήρθε και μας ονόμασε αδέρφια Του και του Πατέρα Του παιδιά. Γίνονται, επειδή ο Δρόμος που μας έδειξε, είναι ο μόνος που οδηγεί στην Ευτυχία και νυν και αεί, στο τώρα και για πάντα.

Οι άνθρωποι αναρωτιούνται πως πρέπει να είναι, τι πρέπει να κάνουν για να γεμίσουν από αγάπη.

Η απάντηση βρίσκεται μόνο σε μια λέξη: τίποτα. Η σωστή διαδικασία είναι να ξεχάσεις ό,τι νομίζει ότι πρέπει να είσαι, και να επιτρέψεις στην αληθινή σου φύση να ανέβει με ηρεμία στη επιφάνεια.
Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσα σε σένα και τον Θεό. Όπως ακριβώς  και σε μια λίμνη, μετά από την ανατάραξη του λασπώδους βυθού της, τα νερά γίνονται πάλι διάφανα.
Δεν υπάρχει τίποτα που χρειάζεται να κάνεις. Μονο να είσαι. Για να θρέψεις την ψυχή σου πρέπει να αφεθείς, να εμπιστευτείς την ύπαρξή σου.
Όταν όμως αναφέρομαι στην τροφή της ψυχής, οι άνθρωποί ρωτούν: 
«πως γίνεται αυτό; Με διαλογισμό; Με τον χορό, με την προσφορά στους άλλους ανθρώπους;».
Η απάντηση είναι ναι, αν ολα αυτά τρεφουν το πνεύμα σας και σας επιστρέπουν να ξεπεράσετε την αγωνία σας για την εξωτερική σας εικόνα.
Όμως, η πραγματική ευτυχία έρχεται μονο όταν η καρδιά μας είναι ανοιχτή. Όπως ισχύει και το ανάποδο: Η μεγαλύτερη δυστυχια προέρχεται από την συνεχή κι ατέρμονη επιθυμία. Και η πιο πραγματική αίσθηση ειρήνης πηγάζει μονο μέσα από την ύπαρξή μας.

Το πιο σοβαρό εμπόδιο για την καλλιέργεια της ψυχής έιναι η έλλειψη εμπιστοσύνης.
Επειδή δεν εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας, μένουμε αγκιστρωμένοι και εγκλωβισμένοι στην παγίδα της άνεσης και της ευκολίας. Εξαλείφουμε όσο περισσότερο πόνο μπορούμε από τη ζωή μας, και καταλήγουμε στριμωγμένοι σε μια γωνιά που την ονομάζουμε: ασφάλεια. Η αλήθεια είναι οτι η «ασφάλεια» είναι το λιγότερο ασφαλές πνευματικό μονοπάτι που μπορεί κανεις να ακολουθήσει στην πορεία της αυτοπραγμάτωσης. Οδηγεί αποδεδειγμένα στην πνευματική νάρκωση και στον θάνατο. Συνήθως είμαστε απροετοίμαστοι όταν έρχεται η ώρα του θανατου μας. Έχουμε αφήσει τον εαυτό μας να ζήσει πολύ λίγο...

Προκειμένου να προσφέρουμε στον εαυτό μας ό,τι αυτός χρειάζεται, πρέπει να είμαστε σε θέση να τον φροντίζουμε. 

Εκείνο που πρεπει να συνηδητοποιησουμε είναι ότι δεν μπορούμε να δώσουμε αγάπη παρά μονο αν είμαστε έτοιμοι να τη αποδεχτούμε. Και η ικανότητα μας να δεχτούμε την αγάπη στηρίζεται στην ικανότητα μας να αισθανθούμε, αφού μονο μέσα από τα συναισθήματα μας μπορούμε να δεχτούμε την στήριξη των άλλων, κι έτσι να την προσφέρουμε κι εμείς στους άλλους.

Το μυαλό μας κανει όπως ακριβώς ένα χάμπστερ στον τροχό: τρέχει όλο και γρηγορότερα, χωρίς στην πραγματικότητα να καταλήγει πουθενά.

Μόλις κανείς συνηδητοποιήσει οτι το μυαλό του στέλνει καθε τόσο αναμενόμενα και συνήθη μηνύματα που δεν χρειάζεται να τα παίρνει και τοσο στα σοβαρά, τότε μονο είναι ελέυθερος να επιστρέψει στον τρόπο λειτουργίας της ψυχής.
Στα εργαστήρια αυτογνωσίας συχνά κάνω την εξής ερώτηση: «Αν η σημερινή μέρα ήταν η τελευταια σας μέρα πάνω στη γη, πως θα επιλέγατε να την περάσετε;». 
Στη συντριπτική πλειοψηφία η απάντηση ειναι: «έκανα ό,τι μπορούσα για να αγαπήσω τους άλλους και να προσφέρω κατι στον κόσμο με την φροντίδα και τη συμπόνια μου». Παρ’ όλα αυτά όμως η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι από μας δεν αντιμετωπίζουμε έτσι την καθημερινή μας ζωή.

Πιστεύουμε λανθασμένα ότι με το να κάνουμε χρήματα, ή να αποκτήσουμε ένα ακριβό αυτοκίνητο θα μας κάνει ευτυχισμένους.
Έτσι, αντί να ζούμε στο παρόν, σκεφτόμαστε συνεχώς την επόμενη στιγμή.
Αν τελικά επιλέξουμε να θρέψουμε την ψυχή μας, αυτό θα σημαίνει ότι αναγνωρίσαμε ποιος είναι προορισμός μας: να συγχωρούμε και να αγαπάμε. Αν και φαίνεται απλό, σίγουρα δεν είναι εύκολο. Μέχρι τη στιγμή που θα μπορέσουμε να αναγνωρίσουμε ότι το παρόν είναι ο μονος χρόνος που υπάρχει, και μέχρι να συγκινηθούμε με την ακινησία της στιγμής, η απλότητα θα μοιάζει μια δύσκολη ιδέα.

Όταν μαθουμε να κανουμε επιλογές που θρέφουν την ύπαρξή μας, τότε θα είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε ότι η ουσία της ζωής μας είναι η αγάπη, και η συγχώρεση είναι το κλειδί της ευτυχίας μας.

Saturday, 28 September 2024

Οι Ευκαιρίες στη Ζωή μας

«Τυχερός άνθρωπος!»
«Είχε τύχη βουνό!»
«Καλή τύχη! - Καλότυχος/η/»
Πόσο αληθινά είναι τα παραπάνω; Πόσο αποτελεσματικές είναι αυτές οι ευχές;
Τύχη είναι η υποτιθέμενη «δύναμη» που αποδίδεται σε έμψυχα ή άψυχα αντικείμενα και η οποία είναι σε θέση να επηρεάσει, πέρα από τον έλεγχο του ανθρώπου και τους φυσικούς νόμους του σύμπαντος, γεγονότα και καταστάσεις, ώστε να έχουν θετική κατάληξη.
Η έννοια της τύχης, ως ιδιότητα προσώπων ή αντικειμένων, είναι διαφορετική από την έννοια που αποδίδεται επιστημονικά ως πιθανότητα ή τυχαιότητα. 

Αυτό το οποίο στα μαθηματικά είναι προφανές στο ανθρώπινο μυαλό μεταφράζεται «διαισθητικά» από τους περισσότερους ως ατυχία, γκαντεμιά ή γρουσουζιά και αποδίδεται σε μυστηριώδεις ή υπερφυσικές δυνάμεις του σύμπαντος τις οποίες η επιστήμη δεν έχει ακόμα εξηγήσει. 
Η αδυναμία των περισσοτέρων να αντιληφθούν τον φυσικό νόμο των πιθανοτήτων ως μια ιδιότητα του σύμπαντος όπως είναι η βαρύτητα, έχει ως αποτέλεσμα την ύπαρξη χειρομαντών, καφετζούδων, χαρτοριχτρών, αστρολόγων και άλλων παρόμοιων «επιστημόνων», οι οποίοι σου "αλλάζουν" την τύχη με το αζημίωτο, δηλαδή "αλλοιώνουν" τους φυσικούς νόμους του σύμπαντος, ώστε τελικά να λειτουργούν προς όφελος σου, μη ισχύοντας για τους άλλους ανθρώπους. 
Επιπλέον άψυχα αντικείμενα όπως αριθμοί, λαγοπόδαρα, μπλε χάντρες, διάφορα κοσμήματα, πουκάμισα, γραβάτες κλπ, αποκτούν μαγικές ιδιότητες και γίνονται γούρια που φέρνουν τύχη, δηλαδή αλλάζουν πρόσκαιρα τους νόμους του σύμπαντος προς όφελος εκείνων που έχουν ένα λαγοπόδαρο στην τσέπη τους.

Τότε, πώς λειτουργούν τα πράγματα;
Πώς γίνεται δυο άνθρωποι να ξεκινούν τη ζωή τους με τα ίδια εφόδια και να καταλήγουν διαφορετικά;

Το ζητούμενο στη ζωή είναι η ευτυχία, η ευδαιμονία των αρχαίων, η Χαρά των Χριστιανών.
Δυο άνθρωποι ξεκινούν με τα ίδια δοτά εφόδια από τους γονείς τους, αλλά καταλήγουν διαφορετικά. Ο ένας προκόβει και ο άλλος ... "ατύχησε} λέμε στη ζωή του.
Κάθε άνθρωπος κουβαλάει τα δικά του χαρίσματα. Άλλος πιο έξυπνος, άλλος λιγότερο, άλλος πιο πρακτικός και άλλος πιο θεωρητικός και πάει λέγοντας.
Το ζητούμενο δεν είναι να γίνουν πλούσιοι, ή να κερδίσουν εξουσία ή να αποκτήσουν αναγνωρισιμότητα. Το ζητούμενο είναι να ζήσουν με χαρά. Και την χαρά μπορούν να την κατακτήσουν όλοι, και πλούσιοι και φτωχοί, και έξυπνοι και λιγότερο έξυπνοι.
Σε όλη μας την ζωή, κάθε μέρα, παρουσιάζονται ευκαιρίες. Κάθε φορά ερχόμαστε να αποφασίσουμε τί θα επιλέξουμε και ποιο δρόμο θα ακολουθήσουμε. Τα κριτήρια μας αποφασίζουν τις επιλογές μας. Η πλεονεξία, η υπερβολή, η ακράτεια, η ανηθικότητα, η απαξία είναι βέβαιο ότι δεν θα φέρουν χαρά, μπορεί να μας δώσουν πρόσκαιρα την εντύπωση της εξουσίας, του πλούτου, της δύναμης, αλλά πρόσκαιρα, αυτό είναι βέβαιο.

Όμως η Χαρά δεν έχει να κάνει με τα παραπάνω, έχει να κάνει με την γαλήνη μέσα μας, με τον ήσυχο ύπνο μας, με την ηρεμία στις πράξεις μας, με την απλή ανεπιτήδευτη σοφία που κουβαλάει ο ήρεμος άνθρωπος μορφωμένος ή ... αμόρφωτος.
Εμείς λοιπόν, θα διαλέξουμε ποιες ευκαιρίες θα αξιοποιήσουμε, ποιες θα εκτιμήσουμε ό,τι θα μας δώσουν την χαρά. 
Και αυτό δεν έχει να κάνει με μόρφωση, με κληρονομιές και πλούτη, με τζάκια και οικογένειες. Έχει να κάνει με τους στόχους μας στη ζωή. Κάθε παρέκκλιση από το στόχο μας βγάζει από την ευθεία.
Αυτή η ευθεία είναι ο καλός δρόμος, ο ίσος δρόμος, ο δρόμος προς το Θεό, η οδός της Αλήθειας. Εκτός Αλήθειας, είναι η πλάνη, είναι η Ατυχία με Άλφα κεφαλαίο.

Και ένα τελευταίο.
Ποιος μας δίνει τις ευκαιρίες;

Εμείς στην Ορθοδοξία λέμε:
Είναι αυτοί οι άνθρωποι που αγίασαν, είναι οι Πατέρες μας, που έστησαν την Ορθοδοξία μας. Αυτοί, αυτοί, για τον καθένα ξεχωριστά, μας δίνουν τις ευκαιρίες που μας αρμόζουν. Ευκαιρίες κατάλληλες για τις δυνατότητες μας. Σε μας έγκειται να τις αξιοποιήσουμε. Να τις αξιοποιήσουμε για να κατακτήσουμε τη χαρά, την μόνιμη ανέγγιχτη Χαρά.

Αααα και ξέχασα: 
Καλό είναι να τις ζητάμε τις ευκαιρίες. Και καλό είναι να ευχόμαστε να τις αξιοποιήσουμε σωστά.
«Αἰτεῖτε καὶ δοθήσεται ὑμῖν, ζητεῖτε καὶ εὑρήσετε» και
«καὶ τὴν χαρὰν ὑμῶν οὐδεὶς αἴρει ἀφ' ὑμῶν»

Το Χαμομηλάκι

Ένα παιδάκι απόψε ονειρεύτηκε...

... ότι η καρδιά του ήτανε ζωγραφιστή
κι έγινε τούρτα γλυκιά
και τάισε όλο τον κόσμο
Καλημέρα σας!!
το χαμομηλάκι

Wednesday, 28 August 2024

Βλασταράκια από χόρτα έτρωγε και μέλι άγριο. Ένα τρίχινο κουρέλι φορούσε. - Ποιος;;;

Ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος!!

Ένα πολύ ωραίο video 
για μικρά και μεγάλα χαμομηλάκια :)
Άγιος: Σημαίνει τον καθαρό, τον ευσεβή, τον απαλλαγμένο από αμαρτίες, τον ιερό, στον οποίο οφείλουμε τιμή και σεβασμό.
Ετυμολογικά προέρχεται από το ρήμα άζω - άζομαι που σημαίνει τιμώ, σέβομαι.
άγιος, -αγία, -άγιον: αρχαία ελληνική,

  1. που έχει σχέση με το Θεό,
  2. που έχει ζήσει τη ζωή του σύμφωνα με τις οδηγίες της θρησκείας του,
  3. που είναι πολύ καλός και ήρεμος
Ποιος παίρνει αυτό τον τίτλο; Ποιος θεωρείται Άγιος;
Κατά την γνώμη μου, σύμφωνα με την αρχαία ελληνική λέξη, αυτός που σέβεται τις αξίες, που δεν προδίδει τα πιστεύω του, αυτός που αγωνίζεται γι αυτά που πιστεύει. Αυτός που δεν παρεκκλίνει του στόχου.

Τα έβαλε με την διεφθαρμένη εξουσία.
Στηλίτευσε με πάθος όλους τους επίορκους.
Αυτό έκανε ο Ιωάννης. Σε όλη του την ζωή προσπάθησε να είναι στην ευθεία οδό. Να κάνει το σωστό, να μην παραβεί τις αξίες του. Στον ίδιο στόχο παρακινούσε όλους τους συνανθρώπους του. Αυτή ήταν η ζωή του. Προσπαθούσε με όλη την δύναμη της ψυχής του να οδηγήσει τους συνανθρώπους του στη Σωτηρία. Στη Γαλήνη και ηρεμία της ψυχής του. Με τον μοναδικό τρόπο που είναι εφικτό αυτό. Κάνοντας το σωστό και το άριστο.

Και δεν ήταν μόνο λόγια ο Ιωάννης, ήταν και έργα.
Τα έβαλε με την διεφθαρμένη εξουσία. Στηλίτευσε με πάθος όλους τους επίορκους.
Κατήγγειλε την ανώτατη εξουσία, τους βασιλείς. Τους κατήγγειλε με πάθος και ένταση, ακόμη και όταν τον φυλάκισαν.
Έγινε η τύπτουσα συνείδηση κάθε άρχοντα και αρχόντισσας, ακόμη και όταν τον απείλησαν με θάνατο.
Και δεν λιποψύχησε ακόμα και όταν πήγε ο δήμιος μπροστά του για να τον αποκεφαλίσει.

Κι αυτό, το έκανε για τους άλλους. Δεν το έκανε για τον εαυτό του.
Αυτός, ήταν ο απόλυτος ασκητής. Ακρίδες (βλαστάρια χόρτων) και άγριο μέλι έτρωγε. Ένα κουρέλι φορούσε για ένδυμα.
Ο Ιωάννης θυσιάστηκε για όλους εμάς. Θυσιάστηκε με πλήρη επίγνωση και με ελεύθερη βούληση. Έδωσε τη ζωή του ως τελευταίο χτύπημα στην Εξουσία.
Αυτός που αξιώθηκε να "δει" ότι ήρθε η ώρα για τον Σωτηρία του κόσμου. Και Προ-είπε, προφήτευσε το επικείμενο. Την έναρξη του έργου του Χριστού.
Είναι αυτός που άνοιξε τον Δρόμο, για αυτό και τον Είπαν Πρόδρομο.
Πρώτη ανάρτηση: Σάββατο, 7 Ιανουαρίου 2012

Friday, 26 July 2024

Οι Φορείς μεταδίδουν...

     Θέλεις να μεταδώσεις ήθος, θέλεις τα παιδιά σου να γίνουν σωστοί άνθρωποι. 
Και ποιος δεν το θέλει;
Για να μεταδώσεις όμως τις αξίες πρέπει να είσαι φορέας τους.
Μαζί σου να τις κουβαλάς, να είσαι ένα με αυτές.
     Η Αγάπη, η Δικαιοσύνη, η Ειρήνη, η Δημοκρατία, η Ελευθερία, είναι ιδανικά δύσκολα προσπελάσιμα. Αγώνα θέλει προσωπικό η προσέγγισή τους.
     Θα έχεις ακούσει καμπόσους να μιλούν γι' αυτά τα ιδανικά.
Δεν ξεκολλάς τα μάτια σου από τον έναν και παρακαλάς να μην σταματήσει να μιλάει. 
Είναι ο φορέας αυτός.
Πότε θα τελειώσει, σκέφτεσαι για τον άλλον, γιατί μας ζάλισε και ούτε που σου έμεινε και κάτι, αφού από τα λόγια του τα ντουβάρια αντηχούσαν. 
Είναι αυτός που δεν τα κατέχει, δεν τα έχει ενστερνιστεί.

Εγώ, "δεν το 'χω" θα μου πεις. 
Δεν είναι έτσι.
"Δεν το κατέχω, δεν το έχω δουλέψει μέσα μου", θα έπρεπε να ομολογείς στον εαυτό σου.

     Ο "φορέας" μεταδίδει, επειδή κατέχει.
Τα μάτια του παίρνουν 
φλόγα απ' την καρδιά και το μυαλό και λάμπουν. Αυτή η λάμψη είναι που μεταδίδεται, ακόμα και χωρίς λόγια, χωρίς να ανοίξει καν το στόμα του.
Ο ερωτευμένος με τα μάτια, με τον τόνο της φωνής...
Ο δάσκαλος, πότε κάνει μάθημα σωστό;
Ο ηθοποιός, πότε αποδίδει τέλεια τον ρόλο του;
Ο γονιός, πότε καταλαβαίνει ότι πιάνουν τόπο οι συμβουλές του;
Είναι μεγάλη υπόθεση να είσαι φορέας, κάτοχος.
Το θέμα είναι τι κουβαλάς μέσα σου...
Και ο Χίτλερ φορέας ήταν, τον ζούσε τον Ναζισμό και τον μετέδωσε και τον μεταδίδει, ακόμα τον μεταδίδει...

Ο πονηρός να υποστηρίξει το Καλό δεν γίνεται...
«ἐκ γὰρ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας τὸ στόμα λαλεῖ.»
απ' της καρδιάς το περίσσευμα μιλάει το στόμα

Wednesday, 19 June 2024

Δεν έχει καμιά σημασία... / Καλημέρα σας...

Δεν έχει καμιά σημασία το πού κάθεσαι, το πώς στολίζεσαι, 
το πού πηγαίνεις, ούτε οι τιμές που "απολαμβάνεις"...
Σημασία έχει το αποτύπωμα που αφήνεις φεύγοντας...

Sunday, 16 June 2024

Μα, για όλα;

Ναι, φίλε/η, για όλα... 

Για την "αναποδιά", που σου ανέτρεψε τα φιλόδοξα σχέδια, για το ατύχημα που δεν έγινε δυστύχημα... 
Για όλα, να λες «Δόξα τῷ Θεῷ»... 
Στις παρακλήσεις πρώτοι είμαστε. Δώσε μου το ένα, κάνε μου τούτο, χάρισέ μου το άλλο...
Άσε τα παρακάλια, τη ζητιανιά, τα χαζά αιτήματα, τις ανούσιες απαιτήσεις. 
Σ' αυτά είμαστε πρώτοι, όλοι μας...

Στα δύσκολα «Δόξα τῷ Θεῷ» να λες για όλα... 

Στα εύκολα, ίσως, εύκολα να σου βγαίνει, αν δεν ξεχνάς εντελώς τον Πατέρα στις χαρές σου... 

Στα δύσκολα, «δεν βλέπω άσπρη μέρα» λες... μουτζωμένος/η είμαι... με γρουσούζεψαν... γιατί σ' εμένα...  
και βλαστημάς την τύχη σου και με τον Πατέρα τα βάζεις για «το κακό που σε βρήκε»...

Πες με την ψυχή σου, την καρδιά και το μυαλό σου «Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν» και ανάλαβε παλληκαρίσια τις ευθύνες σου...

Εξόριστος, ταλαιπωρημένος, άρρωστος ο Χρυσόστομος, πρώτος αυτός το είπε και... ξεψύχησε

Δόξα τῷ Θεῷ, πάντων ἕνεκεν. Ἀμήν 

Wednesday, 12 June 2024

Παιδική κακοποίηση: Παιδική εργασία

Όταν Άγγελοι κλαίνε το χάραμα,
είναι που ξυπνούν παιδιά για τη δουλειά,
εκατομμύρια εκατόν εβδομήντα πέντε
παιδιά - εργάτες,
σκλάβοι - παιδιά, εκατομμύρια τέσσερα,
και εμείς αδιαφορούμε.


Όταν Άγγελοι κλαίν' την αυγή
είναι που παιδιά δε θα παίξουν και σήμερα,
δε θα πάνε σκολειό,
δε θα γελάσουν αμέριμνα.

Πέτρες θα σπάσουν,
χαλιά θα υφάνουν,
καφέ θα μαζέψουν,
μπάλες και ό,τι άλλο
θα κατασκευάσουν,
παιδιά - εργάτες,
παιδάκια - σκλάβοι του Σήμερα,
όνειδος και απέραντη αισχύνη μας.

Β.Δ.
. Σειρά:
Παιδική Κακοποίηση: Οπτικοακουστική ενημέρωση
.
Το βίντεο αποτελεί μέρος της σειράς που ετοίμασε το Χαμομηλάκι για την Παιδική Κακοποίηση. Παρακαλούμε προωθήστε το βίντεο για την ενημέρωση όλων μας και την προστασία των παιδιών μας.

Πρώτη δημοσίευση, Παρασκευή, 12 Ιουνίου 2009

.1.0 Σωματική Κακοποίηση
2.1 Σεξουαλική Κακοποίηση
2.2 Σεξουαλική Κακοποίηση (Πρόληψη)
2.3 Ο Κανόνας του εσώρουχου»
3.0 Συναισθηματική Κακοποίηση
4.0 Συναισθηματική Σεξουαλική
5.0 Παιδική εργασία

Friday, 7 June 2024

Ο Βασιλιάς, τα Παγώνια, οι Φασιανοί και ο Κόκορας / Μια ιστορία σαν παραμύθι

Ο Κροίσος ήταν πολύ στεναχωρημένος τον τελευταίο καιρό. Ενώ ήταν ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο, ενώ ήταν βασιλιάς της Λυδίας και είχε δύναμη μεγάλη, δεν μπορούσε να ησυχάσει. Καλά-καλά ούτε που κοιμόταν τις νύχτες. Συνέχεια σκεφτόταν πώς ήταν δυνατόν να υπάρχει ένας άνθρωπος στον κόσμο, που να μη θαυμάζει τα πλούτη και τη δύναμή του.
Ο άνθρωπος αυτός ήταν ο Σόλωνας, ο σοφός Αθηναίος νομοθέτης, που εδώ και δυο μήνες ήταν φιλοξενούμενος στο λαμπρό του παλάτι.
Την προηγούμενη βδομάδα τον είχε πάει να δει τους αμέτρητους θησαυρούς του και τον στρατό του και τον ρώτησε:
— Έχεις δει, σοφέ Σόλωνα, πιο πλούσιο άνθρωπο και πιο δυνατό από μένα; Έχεις γνωρίσει στη ζωή σου κάποιον πιο ευτυχισμένο;
Ο Σόλωνας, χωρίς να διστάσει καθόλου του απάντησε:
«Μηδένα πρό του τέλους μακάριζε», δηλαδή κανέναν άνθρωπο να μη θεωρείς ευτυχισμένο, πριν να δεις το τέλος του.

Η απάντηση αυτή νευρίασε πολύ τον Κροίσο και ήθελε από τότε να αποδείξει στον Σόλωνα ότι ξεχωρίζει από όλους τους ανθρώπους, ήθελε να τον θαυμάσει οπωσδήποτε ο Αθηναίος σοφός.
Περπατούσε νευρικά πέρα δώθε, μέχρι που ξαφνικά, μέσα στην αίθουσα του θρόνου του, μια ιδέα κατέβηκε στο μυαλό του. Υπέροχη η ιδέα μου, φώναξε, και αμέσως χτύπησε το ολόχρυσο κουδουνάκι, για να καλέσει τους δούλους του.
Αμέσως αυτοί παρουσιάστηκαν φοβισμένοι, αλλά έτοιμοι να εκτελέσουν τις διαταγές του.
Φωνάξτε τους καλύτερους μαστόρους, πρόσταξε. Τώρα αμέσως να παρουσιαστούν μπροστά μου.
Σε λίγα μόνο λεπτά ήρθαν μπροστά του οι καλύτεροι μάστορες του βασιλείου του.
Στις προσταγές σου, βασιλιά πολυχρονεμένε, είπαν με μια φωνή και έσκυψαν μέχρι το πάτωμα, όχι από σεβασμό, αλλά από φόβο.
Να φέρετε τα καλύτερα υλικά, τους διέταξε. Τα καλύτερα μάρμαρα και χρυσάφι, πολύ χρυσάφι. Πολύτιμους λίθους και ασήμι. Θέλω αυτή η αίθουσα, που βρίσκεται ο θρόνος μου να γίνει αγνώριστη. Στο ταβάνι να υπάρχει ο ουρανός με τα άστρα, στους τοίχους η γη με τα λουλούδια και στο πάτωμα η θάλασσα με τα ψάρια. Αλίμονό σας αν δεν φαίνονται όλα σαν αληθινά. Σε εφτά μέρες να είναι όλα έτοιμα. 
    Είπε και αποσύρθηκε ήσυχος πια στο υπνοδωμάτιό του, για να κοιμηθεί λιγάκι.
Για εφτά μερόνυχτα στρώθηκαν στη δουλειά οι μαστόροι και σε εφτά μέρες ακριβώς όλα ήταν έτοιμα. Η αίθουσα του θρόνου έλαμπε από το ασημοφώς των αστεριών και σαν αληθινά φάνταζαν ο ουρανός, η γη με τα λουλούδια και η θάλασσα με τα ψάρια.
Το επόμενο πρωινό ο Κροίσος πρόσταξε τους υπηρέτες, που κάθε μέρα τον έντυναν, να του φέρουν την πιο όμορφη φορεσιά του, την ολόχρυση, το καινούριο του στέμμα με τα ζαφείρια, το μεγάλο του σκήπτρο, που πάνω του λαμπύριζαν κατακόκκινα ρουμπίνια και τα καλύτερά του ποδήματα, τα κεντημένα με χρυσοκλωστή και στολισμένα με μαργαριτάρια.
Στο λαιμό του πέρασαν όλα του τα διαμαντικά, και στα χέρια του όλα του τα πολύτιμα βραχιόλια. Μέχρι και σκουλαρίκια έβαλαν στα βασιλικά του αυτιά, ολόχρυσα και αυτά και μακριά μέχρι τους ώμους του.
Κοίταξε τον εαυτό του μέσα στον μεγάλο χάλκινο καθρέφτη που κουβάλησαν οι δούλοι μπροστά του και έμεινε πολύ ευχαριστημένος από το θέαμα. Πίσω ακριβώς από το θρόνο του, από το ταβάνι κρεμόταν ένας ήλιος χρυσός που φεγγοβόλαγε.
Είμαι ο Άρχοντας όλου του κόσμου, σκέφτηκε. Είμαι ο Άρχοντας του ουρανού, της γης και της θάλασσας, είμαι η ίδια η ομορφιά! Τώρα να δούμε τι θα έχει να πει ο Σόλωνας! Αυτά σκεφτόταν και έφτυσε στον κόρφο του για να μη ματιάσει τον εαυτό του.
Πήγαινε να βρεις τον Σόλωνα και πες του ότι ο βασιλιάς Κροίσος τον περιμένει. Οδήγησέ τον γρήγορα μπροστά μου, είπε στον πιο πιστό του υπηρέτη.
Μέσα σε λίγη ώρα έφτασε ο Σόλωνας στην καταστόλιστη αίθουσα. Έριξε μια ματιά γύρω του και άκουσε τον Κροίσο να του λέει:
Πες μου, όχι πες μου, σοφέ Αθηναίε, εσύ που έχεις γυρίσει όλον τον κόσμο, έχουν δει τα μάτια σου κάτι πιο όμορφο από αυτό που τώρα βλέπεις;
Ναι, Κροίσε βασιλιά, απάντησε ο σοφός χωρίς να διστάσει. Κάθε μέρα, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, βλέπω το πιο όμορφο θέαμα.
Και ποιο είναι αυτό; Ρώτησε ο βασιλιάς κάπως απότομα, προσπαθώντας με κόπο να συγκρατήσει την απογοήτευση και το θυμό του.

Τα παγώνια, οι φασιανοί και τα κοκόρια, βασιλιά Κροίσε, απάντησε ο Σόλωνας. Η φορεσιά τους είναι τόσο λαμπερή και πλουμιστή, τόσο όμορφα και ταιριαστά τα χρώματά τους, που δεν χορταίνω να τα κοιτάζω! Και κάτι τελευταίο Κροίσε. Κανένας υπηρέτης δεν τα φροντίζει, δεν ξοδεύουν χρήματα για να αποκτήσουν κοσμήματα και χρυσό. Όλα τους τα στολίδια τα έχουν από φυσικού τους, επειδή ο Θεός έτσι τα έπλασε!
Έφυγε από την πλουμιστή αίθουσα ο Κροίσος με βήματα αργά και για πρώτη φορά στη ζωή του είχε κατεβασμένο το κεφάλι του.
 Βασιλική Π. Δεδούση

Tuesday, 21 May 2024

Η Ώρα της Αλήθειας - The Time of Truth

Είναι η ώρα των Ποιητών. 
Είναι η ώρα της Έμπνευσης. 
Είναι η ώρα Της Φώτισης. 
Είναι η Ώρα της Αλήθειας.

Εκείνη την ώρα που αρχίζει να βασιλεύει ο ήλιος,
Εκείνη την ώρα που το Φως είναι «Ιλαρό Φως»
Εκείνη την ώρα του Εσπερινού
Εκείνη την ώρα που γαληνεύει η πλάση
Εκείνη είναι η Ώρα της Αλήθειας.

Είναι τόσο γλυκιά εκείνη η ώρα,
Είναι αγιασμένη και κατανυκτική ώρα, όπως λέει ο Κόντογλου: «Πρός το βράδυ, ένα χρυσαφένιο γλυκό φως μπαίνει μέσα στον αγιασμένο πύργο της εκκλησιάς, σαν να τον γεμίζει με θυμίαμα. …».
Είναι ιερή ώρα, ή ώρα που ο ήλιος «βασιλεύει». 
«Αληθινά, ποιός βασιλιάς ντύθηκε ποτέ με τέτοια πορφύρα; Θα `λεγε κανένας πως δεν είναι ο ήλιος αυτός ο βασιλέας, αλλά ο Χριστός, ο βασιλεύς των βασιλευόντων», συμπληρώνει ο Κόντογλου.
Είναι η ώρα που το χαρούμενο Φως, το Φως Ιλαρόν, συνοδεύει την «αρχαίαν φωνήν», την επιλύχνιο ευχαριστία, στην ακολουθία του Εσπερινού, που σηματοδοτεί το τελείωμα της μέρας και το ξεκίνημα της καινούριας, η ώρα που ανανεώνεται η Διαθήκη.

Είναι η ώρα που, όποιος στέκεται αντιμέτωπος με τον εαυτό του, 

λέει μόνο αλήθειες.
Είναι η ώρα που και ο πιο συστηματικός και ενσυνείδητος ψεύτης, 

δεν μπορεί να πει ψέματα.
Είναι η ώρα που αυτός που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την αλήθεια, αναζητάει συντροφιές.
Είναι ή ώρα της γαλήνης.
Είναι η ώρα που αναζητούν οι ποιητές για να γράψουν.

Είναι η ώρα των Ποιητών.
Είναι η ώρα της Έμπνευσης.
Είναι η ώρα Της Φώτισης.
Είναι η Ώρα της Αλήθειας.


το χαμομηλάκι

Friday, 10 May 2024

Το παιδί σου είναι ΔΙΚΗ ΣΟΥ ευθύνη, Αγαπητέ γονιέ.

Φέραμε στη ζωή, ένα, δύο, τρία, όσα παιδιά, τέλος πάντων, αποφασίσαμε να κάνουμε. 
Μεγάλη χαρά τα παιδιά, μεγάλη φροντίδα, να τα ταΐσματα τους, να οι γιατροί τους, να το κοίμισμά τους, κουτσά – στραβά κάπως πορευόμαστε μέχρι να ορθοποδήσουν. 
Ο καιρός περνάει γρήγορα, μέχρι την εποχή που τα παιδάκια θα πάνε στον παιδικό σταθμό, στο νηπιαγωγείο, στο σχολείο. 
Έτσι, να βρουν τη σειρά τους. Για να ελαφρώσουμε κι εμείς.
Να ξαναβρούμε τη ζωή μας που χάσαμε.
Να βρούμε τις παρέες μας, τις εξόδους μας, τη διασκέδασή μας, την ανάπαυσή μας, τα δικά μας τέλος πάντων.
Ευτυχώς οι εταιρείες τα έχουν όλα φροντίσει! 
Έχουν εφεύρει τα "Nickelodeons", έχουν κατασκευάσει ωραία παιγνίδια, έχουν δημιουργεί κέντρα φύλαξης... από όλα τα καλά!! 
Έτσι, κάπου να τα παρκάρουμε, να ησυχάσουμε κι εμείς.
Εεεε, κι άμα έχει απορίες, σε λίγο καιρό θα του δώσουμε και πρόσβαση στο internet και θα τα μάθει όλα. 
Θα λύσει τις απορίες του.

Αμ, δεν είναι έτσι. Σας γελάσανε φίλοι μου. Δεν σας τα είπανε καλά. Αυτοί που σας συνιστούν τις παραπάνω λύσεις, είναι μακριά νυχτωμένοι. 
Έτσι δεν κάνεις παιδιά, ζόμπι κάνεις.
Το να κάνεις παιδί είναι η μέγιστη ευθύνη. Φέρνεις στον κόσμο ζωές. 
Δεν τις παρκάρεις και κάνεις εσύ τη δική σου ζωή. 
Ζωή σου είναι η ζωή του παιδιού σου.
Δηλαδή; Τί θα πει αυτό;
Αυτό θα πει, ότι το παιδί δεν το παρκάρεις πουθενά. 
Το παιδί είναι δική σου ευθύνη. 
Το παιδί σου είναι το μεγαλύτερο project που θα σου ανατεθεί. Βρε, δεν πα να πετύχεις σε έργο ολκής και να καταφέρεις πράγματα και θαύματα; 
Τίποτε δεν κατάφερες, αν δεν πετύχεις με το παιδί σου.

Και πώς θα πετύχεις;
Θα πετύχεις, άμα είσαι η συντροφιά του παιδιού σου.
Θα πετύχεις, άμα είσαι το παιγνίδι του παιδιού σου.
Θα πετύχεις, άμα είσαι η τηλεόραση του παιδιού σου.
Θα πετύχεις, άμα είσαι το θέατρο του παιδιού σου.
Θα πετύχεις, άμα είσαι το διαδίκτυο του παιδιού σου.
Θα πετύχεις, άμα είσαι ο πρώτος "παιδικός" του παιδιού σου.
Θα πετύχεις, άμα είσαι παρών στις ανάγκες του παιδιού σου.
Και ανάγκες του παιδιού σου, δεν είναι το τάισμα, ο γιατρός και το να μη πάρει φωτιά το παιδί σου.
Οι ανάγκες του είναι για σένα το παιγνίδι, η απασχόληση, η συζήτηση, το τραγούδι κι η χαρά.
Οι ανάγκες του παιδιού σου είναι η αγάπη στο παιδί σου.
Και αγάπη remotely δεν χορηγείται.

Με αγάπη και παντοτινά δικό σας,
το χαμομηλάκι

Monday, 6 May 2024

Νύχτα με τη νύχτα, μέρα με τη μέρα... / Καληνύχτα σας...

Σε όλους τους φίλους μας... 
Καλό ξημέρωμα... 
Μακάρι σαν βραδιάζει
και σαν ξημερώνει
πάντα καλύτερες να 'ναι οι νύχτες,
και οι μέρες καλύτερες 
για τα χαμομηλάκια όλου του κόσμου...
και νύχτα με τη νύχτα,
μέρα με τη μέρα...

οι εφιάλτες να απομακρύνονται,
οι άνθρωποι-τέρατα να λιγοστεύουν...
να λιγοστεύουν...

μέχρι που...

μόνο ευχάριστα να έχουμε 
για τα παιδιά να γράψουμε,
μόνο τραγούδια και ποιήματα 
και παραμύθια,
μόνο ζωγραφιές γι' αυτά να δείχνουμε,
μόνο παιγνίδια να περιγράφουμε,
μόνο με λουλούδια τις κούκλες να στολίζουμε,
και μουσική...
γλυκιά μουσική
να τους αφιερώνουμε.

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΑΣ, ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ

Το χαμομηλάκι

Πρώτη ανάρτηση: Παρασκευή 8 Ιουνίου 2007

Τα βάσανά τους υπόθεση όλων μας...

Μετά τη Σταύρωση
μετά τον πόνο,
το άδικο μαρτύριο,
η Ανάσταση,
η απέραντη χαρά,
η Λύτρωση....
Από το Σταυρό Του
η ευτυχία μας...
στο χαμόγελό τους,
η χαρά μας....
Τα βάσανά τους
υπόθεση όλων μας.

Όλοι μας,
σαν το Σίμωνα,
ας ελαφρύνουμε
το βάρος απ' τους ώμους τους
το ασήκωτο,
χωρίς φόβο,
-αυτά σταυρώνονται-....

Αρκεί ν' απλώσουμε το χέρι
για ένα χάδι στα μαλλάκια,
και πίσω από την πλάτη
ένα δωράκι-έκπληξη να κρύψουμε
ένα δωράκι-χαμόγελο,
για ένα παιδί -χαμομηλάκι,
-γνωστό ή άγνωστο-
δικό μας παιδί,
καταδικό μας,
παιδί της καρδιάς μας.

Ο ρόλος των Αγγέλων, δικός μας
κατ' ανάθεση ευλογημένη....
Βασιλική Π. Δεδούση

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ

το χαμομηλάκι

πρώτη ανάρτηση Πάσχα 2007 (5 Απριλίου)

Sunday, 5 May 2024

Η Ανάσταση είναι εδώ! Εμείς να κάνουμε το βήμα!

Χριστός Ανέστη!
Αναστήθηκε ο Χριστός!
Ο Χριστός Ανασταίνεται κάθε χρόνο!
Ο Χριστός Ανασταίνεται κάθε φορά που κάποιος νικάει το κακό.
Ο Χριστός Ανασταίνεται κάθε φορά που κάποιος κάνει το Καλό.

Το θέμα είναι:
Εμείς θα αναστηθούμε;
Εμείς θα κάνουμε την διαφορά;
Εμείς θα βγούμε από την μιζέρια;
Θα βγούμε από την αδικία;
Θα βγούμε από τον πόλεμο;
 
Θα φέρουμε την Ειρήνη;
Θα αφήσουμε την Γαλήνη να κατοικήσει μέσα μας;
Θα επιλέξουμε το Καλό;
 
Ο τρόπος μας δόθηκε.
Το παράδειγμα μάς δόθηκε.
Η ευκαιρία είναι εδώ.
 
Η Ανάσταση είναι εδώ!
Εμείς να κάνουμε το βήμα!
Εμείς να λυτρωθούμε από τα μικρά, τα μίζερα, τα άδικα.
 
Ένα βήμα είναι κάθε φορά που επιλέγουμε ανάμεσα στο Καλό και το κακό.

Το χαμομηλάκι

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki