Werner Heisenberg

Werner Heisenberg

Nome orixinal	(de) Werner Karl Heisenberg
Biografía
Nacemento	5 de decembro de 1901 Würzburg (Imperio Alemán)
Morte	1 de febreiro de 1976 (74 anos) Múnic (Alemaña do Oeste)
Causa da morte	carcinoma de células renais (pt) cancro da vesícula biliar (pt)
Lugar de sepultura	Waldfriedhof de Munique (pt) , Block 163 48°06′20″N 11°29′48″L
Educación	Universidade de Múnic (1920–1923) Maximiliansgymnasium München (en) (1911–1920)
Tese académica	Über Stabilität und Turbulenz von Flüssigkeitsströmen (en)  (1923 )
Director de tese	Arnold Sommerfeld
Actividade
Campo de traballo	Física teórica e matemáticas
Lugar de traballo	Leipzig Múnic
Ocupación	físico teórico
Empregador	Universidade de Múnic (1958–1958) Universidade de St Andrews (1955–1956) Instituto Max-Planck de Física (pt) (1946–1970) Projeto de energia nuclear alemão (pt) (1941–1945) Universidade Humboldt de Berlín (1941–1941) Universidade de Leipzig (1927–1941) Universidade de Copenhague (1926–1927) Universidade de Gotinga (1924–1924)
Membro de	Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (asociado estranxeiro da Academia Nacional de Ciencias) (1961–) Academia de Ciências da Saxônia (pt) (membro correspondente) (1942–) Leopoldina (1933–) Academia de Ciências da Saxônia (pt) (ordinary member (en) ) (1930–1942) Real Academia das Ciencias de Suecia Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos Real Academia de Artes e Ciencias dos Países Baixos Academia Bávara de Belas Artes Os Dezoito de Göttingen (pt) Academia de Ciencias de Baviera Academia Pontificia das Ciencias Academia Prusiana das Ciencias Academia de Ciencias de Gotinga Academia Alemã de Ciências em Berlim (pt) Accademia Nazionale dei Lincei Royal Society
Alumnos	Erich Bagge (pt)
Deporte	alpinismo
Participou en
1927	5th Solvay Conference on Physics (en)
Obra
Obras destacables Principio de indeterminación de Heisenberg grupo de Heisenberg (pt) Kramers–Heisenberg formula (en) isospin (pt)
Doutorando	Edward Teller, Felix Bloch, Carl Friedrich von Weizsäcker, Rudolf Peierls (pt) , Friedwardt Winterberg (pt) , Hermann Arthur Jahn (pt) , Wang Foh-San (pt) , Șerban Țițeica (pt) , Richard John Eden (en) , Peter Mittelstaedt (pt) , Wilhelm Brenig (pt) , Kurt Symanzik (pt) , Bernhard Kockel (pt) , Werner Güttinger (pt) , Wilhelm Macke (pt) , Ivan Supek (pt) , Viktor Alexander Garten (en) , Fritz Kluge (en) , Gerhard Börner (en) , Hans Werner Fiedler (en) , Ludwig Bewilogua (en) , Edwin Karl Gora (en) , Detlof Julius Alexander Ponsonby Lyon (en) , Alfred Recknagel (pt) , Hildegard Geest (en) , Gerhard Martin (en) , Willem van der Grinten (en) , Horst Müller (en) , Otto Günther (en) e Hans Heinrich Euler (pt)
Familia
Cónxuxe	Elisabeth Heisenberg (1937–)
Fillos	Verena Heisenberg, Anna Maria Hirsch-Heisenberg, Wolfgang Heisenberg, Barbara Heisenberg, Jochen Heisenberg, Martin Heisenberg, Christine Mann
Pais	August Heisenberg   e Annie Heisenberg
Irmáns	Erwin Heisenberg
Cronoloxía
1943-15 de outubro de 1945	Operação Alsos (pt)
	Operation Epsilon (en)
Premios
(2009)  Hall da Fama da Pesquisa Alemã (pt) (1973)  Romano Guardini award (en) (1970)  Sigmund Freud Prize (en) (1970)  Medalla de Ouro Internacional Nield Bohr (1964)  Gran Cruz do Mérito con Estrela e Cinto do Mérito da República Federal de Alemaña (1960)  Gran Cruz de Afonso X o Sabio (28 de abril de 1955)  Membro estranxeiro da Royal Society (1933)  Medalla Max Planck (1932)  Premio Nobel de Física (1929)  Medalla Matteucci  Pour le Mérite  Orde do Mérito das Ciencias e as Artes  Honorary doctor of the University of Zagreb (en)  honorary doctorate of the Karlsruhe Institute of Technology (en)  Orde do Mérito de Baviera  honorary golden medal of the state capital Munich (en)
Sinatura
Descrito pola fonte	Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Гейзенберг Вернер) Grande Enciclopedia Soviética (1926—1947) Obálky knih,

Werner Karl Heisenberg, nado en Würzburg, Alemaña o 5 de decembro de 1901 e finado en Múnic o 1 de febreiro de 1976, foi un físico alemán.

Traxectoria

Inclinado desde mozo polas matemáticas, e en menor medida pola física, intenta en 1920 empezar un doutoramento en matemática pura, pero Ferdinand von Lindemann rexéitao como alumno porque está próximo a xubilarse. Recoméndalle facer os seus estudos de doutoramento co físico Arnold Sommerfeld como supervisor, quen o acepta de bo grado. Ten como compañeiro de estudos a Wolfgang Pauli.

Durante o seu primeiro ano toma esencialmente cursos de matemática coa idea de pasarse a traballar en teoría de números apenas teña a oportunidade, pero da pouco empeza a interesarse pola física teórica. Comeza a traballar na Teoría da Relatividade de Einstein pero Pauli aconséllalle que se dedique á Teoría Atómica na que aínda había gran discrepancia entre teoría e experimento.

Obtén o seu doutoramento no 1923 e deseguido viaxa a Gotinga, onde traballa como asistente de Max Born. En 1924 viaxa a Copenhaguen e coñece a Niels Bohr. En 1925, Heisenberg discorre a formulación matricial da mecánica cuántica. O que subxace na súa aproximación ó tema é un grande pragmatismo. No canto de concentrarse na evolución dos sistemas físicos de principio a fin, concentra os seus esforzos en obter información sabendo o estado inicial e final do sistema, sen preocuparse demasiado por coñecer de xeito preciso o ocorrido no medio. Concibe a idea de agrupar a información en forma de cadros de dobre entrada. Foi Max Born quen se deu conta de que esa forma de traballar xa fora estudada polos matemáticos e non era outra cousa que a teoría de matrices. Un dos resultados máis rechamantes é que a multiplicación de matrices non é conmutativa, polo que toda asociación de cantidades físicas con matrices terá que reflectir este feito matemático. Isto leva a Heisenberg a enunciar o Principio de indeterminación. A teoría cuántica ten un éxito enorme e logra explicar practicamente todo o mundo microscópico. En 1932, pouco antes de cumprir os 31 anos, recibe o premio Nobel de Física por «A creación da mecánica cuántica, cuxo uso conduciu, entre outras cousas, ó descubrimento das formas alotrópicas do hidróxeno».

En 1935 intenta substituír a Sommerfeld que se xubila como profesor en Múnic, pero os nazis queren eliminar toda teoría física «xudeizante», e nesa categoría entran a mecánica cuántica e a relatividade, cuxos referentes, Max Born e Albert Einstein son xudeus, de maneira que se impide o seu nomeamento.

Malia isto, en 1938, Heisenberg acepta dirixir o intento nazi por obter unha arma atómica. Durante moitos anos subsistiu a dúbida de se este proxecto fracasou por impericia de parte dos seus integrantes ou porque Heisenberg e os seus colaboradores déronse conta do que Hitler podería facer cunha bomba atómica. Só moitos anos despois, en 1995, sóubose que os cálculos alemáns estaban equivocados e que sempre tiveron a intención de construír a bomba.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Biografía (en inglés)