Acordo Centroeuropeo de Libre Comercio

Acordo Centroeuropeo de Libre Comercio
Localización
Creación	21 de decembro de 1992
Sitio web	cefta.int

O Acordo Centroeuropeo de Libre Comercio (Central European Free Trade Agreement ou CEFTA, polas súas siglas en inglés) é un acordo comercial internacional entre países maioritariamente localizados no Sueste de Europa. Fundado por representantes de Polonia, Hungría e Checoslovaquia, o CEFTA ampliouse a Albania, Bosnia e Hercegovina, Bulgaria, Croacia, Moldova, Montenegro, Macedonia do Norte, Romanía, Serbia, Eslovenia e a MINUK (en representación de Kosovo, de acordo coa UNSCR 1244).

Historia

Acordo orixinal

O acordo orixinal do CEFTA foi asinado, o 21 de decembro de 1992 en Cracovia (Polonia), polos países do Grupo Visegrád; é dicir, Polonia, Hungría, Chequia e Eslovaquia (naquela altura ambas parte de Checoslovaquia) e entrou en vigor en xullo de 1994.

A través do CEFTA, os países participantes agardaban mobilizar esforzos para pasar a formar parte das institucións da Europa Occidental e unirse así aos sistemas políticos, económicos, de seguranza e legais europeos; consolidando desta forma a democracia e a economía de libre mercado.

O acordo foi emendado polos acordos asinados o 11 de setembro de 1995 en Brno, República Checa e o 4 de xullo de 2003 en Bled, Eslovenia.

Eslovenia entrou a formar parte do CEFTA en 1996, Romanía en 1997, Bulgaria en 1999, Croacia en 2003 e Macedonia en 2006.

Acordo de 2006

Todo os participantes do acordo orixinal forman agora parte da UE, polo que abandonaron o CEFTA. Aínda así decidiuse estender o CEFTA para cubrir ao resto dos países balcánicos, que xa completaran unha serie de acordos bilaterais de libre comercio encadrados no Pacto de Estabilidade para o Sueste de Europa. O 6 de abril de 2006, no Cume de Primeiros Ministros do Sueste de Europa en Bucarest, realizouse unha declaración conxunta de expansión do CEFTA a Albania, Bosnia e Hercegovina, Moldova, Serbia, Montenegro e a MINUK (en representación de Kosovo).^[1] Tamén se discutiu a adhesión de Ucraína.^[2] O acordo ampliado foi rubricado o 9 de novembro de 2006 en Bruxelas e asinado o 19 de decembro de 2006 no Cume de Primeiros Ministros do Sueste de Europa en Bucarest.^[3] O acordo entrou en vigor o 26 de xullo de 2007 para Albania, Kosovo, Moldova, Montenegro e Macedonia; o 22 de agosto para Croacia; o 24 de outubro para Serbia; e o 22 de novembro de 2007 para Bosnia e Hercegovina. O obxectivo do acordo era establecer unha zona de libre comercio na rexión antes do 31 de decembro de 2010.

Despois da declaración de independencia de Kosovo, o 17 de febreiro de 2008, a MINUK continuou a representar a Kosovo en todas as reunións do CEFTA. A finais de 2008 Kosovo mudou os seus selos de aduanas substituíndo os da MINUK polos de Kosovo. Isto tivo como resultado un bloqueo comercial por parte de Serbia e Bosnia que non recoñecen a República de Kosovo.^[4] O goberno de Pristina respondeu impondo o seu propio bloqueo ás importacións dende Serbia. A medida foi seguida de enfrontamentos nos postos fronteirizos en xullo de 2011.^[5]

Relacións coa Unión europea

Todos os anteriores países participantes asinaran con anterioridade acordos de asociación coa UE, polo que o CEFTA funciona de feito como unha preparación para para chegar a ser membro de pleno dereito da Unión Europea.^{[Cómpre referencia]} Polonia, a República Checa, Hungría, Eslovaquia e Eslovenia uníronse á UE o 1 de maio de 2004, con Bulgaria e Romanía uníndose a continuación o 1 de xaneiro de 2007. Croacia uniuse o 1 de xullo de 2013.

Montenegro, Serbia, Albania e Macedonia do Norte levan en conversas para unha posíbel adhesión á UE dende 2012, 2014 e 2020.

Por recomendación do UE, os futuros membros prepáranse para a adhesión á UE establecendo áreas de libre comercio^{[Cómpre referencia]}. Unha considerable proporción do comercio estranxeiro do CEFTA é con países da UE^{[Cómpre referencia]}.

Membros

A 1 de xullo de 2013, os participantes do CEFTA son: Albania, Bosnia e Hercegovina, Moldova, Montenegro, Macedonia do Norte, Serbia e a MINUK (en representación de Kosovo).

Os membros anteriores eran Bulgaria, Croacia, República Checa, Hungría, Polonia, Romanía, Eslovaquia e Eslovenia pero abandonaron a súa pertenza ao CEFTA cando pasaron a ser estados membros da Unión europea (UE).

Participantes do acordo	Entrada	Saída
Polonia	1992	2004
Hungría
República Checa^[b]
Eslovaquia^[c]
Eslovenia	1996
Romanía	1997	2007
Bulgaria	1999	2007
Croacia	2003	2013
Macedonia do Norte^[d]	2006	—
Albania	2007
Bosnia e Hercegovina
Moldova
Montenegro
Serbia
MINUK (en representación de Kosovo)

Criterios de afiliación

Criterios anteriores da Declaración de Poznań:

Membro da Organización Mundial do Comercio.
Acordo de asociación coa Unión Europea con previsión de membro de pleno dereito no futuro.
Tratados de libre comercio cos actuais estados membro do CEFTA.

Criterios actuais dende a reunión de Zagreb en 2005:

Membro da Organización Mundial do Comercio ou compromiso de respectar todas as súas normas.
Calquera acordo de asociación coa Unión Europea.
Tratados de libre comercio cos actuais estados membro do CEFTA.

Membros actuais

Participantes do acordo	Adhesión	Poboación	Área (km²)	Capital	PIB en millóns (PPA)^[6]	PIB per capita (PPP)
Albania	1 de xaneiro de 2007	70062862427000000002.862.427	700428748000000000028.748	Tirana	40 151	13,991
Bosnia e Hercegovina		70063502550000000003.502.550	700451209000000000051.209	Sarajevo	51 996	15,935
Moldova		70063547539000000003.547.539	700433843000000000033.843	Chişinău	35 906	13,879
Montenegro		7005622182000000000622.182	700414026000000000014.026	Podgorica	12 608	20,084
Macedonia do Norte	1 de xaneiro de 2006	70062077132000000002.077.132	700425713000000000025.713	Skopje	34 694	16,486
Serbia	1 de xaneiro de 2007	70066963764000000006.963.764	700477474000000000077.474	Belgrado	141 927	20,544
MINUK (en representación de Kosovo)	1 de xaneiro de 2007	70061795666000000001.795.666	700410908000000000010.908	Pristina	23 524	13,017

Notas

↑ Kosovo é motivo dunha disputa territorial entre a República de Kosovo e a República de Serbia. A República de Kosovo declarou unilateralmente a independencia o 17 de febreiro de 2008. Serbia mantén que é parte do seu territorio soberano. Os dous gobernos comezaron a normalizar relacións en 2013, como parte do Tratado de Bruxelas. Kosovo é recoñecido como un estado independente por 97 dos 193 estados membros das Nacións Unidas. En total, 112 estados membros da ONU recoñeceron a Kosovo nalgún momento, dos que 15 retiraron o recoñecemento máis tarde.
↑ Ata o 1 de xaneiro de 1993 parte de Checoslovaquia.
↑ Ata o 1 de xaneiro de 1993 parte de Checoslovaquia.
↑ Ata 2019 chamada República de Macedonia.

Referencias

↑ "Kosovo to begin CEFTA negotiations". ECIKS (en inglés). 29 de xuño de 2006. Consultado o 20 de xaneiro de 2022.
↑ "Ukraine, Croatia broaden ties" (en inglés). UNIAN. 6 de xullo de 2006. Consultado o 20 de xaneiro de 2022.
↑ "Central European Free Trade Agreement (CEFTA) initialled" (PDF). EU in Kosovo (en inglés). 10 de novembro de 2006. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 27 de febreiro de 2008. Consultado o 20 de xaneiro de 2022.
↑ "Kosovo in CEFTA: in or Out?" (PDF). GAP Institute (en inglés). 29 de marzo de 2011. Consultado o 20 de xaneiro de 2022.
↑ "Kosovo Serbs block disputed border crossings". The Australian (en inglés). 16 de setembro de 2011. Consultado o 20 de xaneiro de 2022.
↑ Data for 2015. International Monetary Fund, World Economic Outlook Database

Véxase tamén

Outros artigos

Ligazóns externas

Mapa de acceso ao mercado, do Centro de Comercio Internacional
Facilitador de regras de orixe, do Centro de Comercio Internacional, da Organización Mundial de Alfándegas e da Organización Mundial do Comercio
Páxina web do CEFTA
Portal de Comercio do CEFTA Arquivado 20 de abril de 2018 en Wayback Machine.
Tratado do CEFTA orixinal
CEFTA 2006

[1] Kosovo é motivo dunha disputa territorial entre a República de Kosovo e a República de Serbia. A República de Kosovo declarou unilateralmente a independencia o 17 de febreiro de 2008. Serbia mantén que é parte do seu territorio soberano. Os dous gobernos comezaron a normalizar relacións en 2013, como parte do Tratado de Bruxelas. Kosovo é recoñecido como un estado independente por 97 dos 193 estados membros das Nacións Unidas. En total, 112 estados membros da ONU recoñeceron a Kosovo nalgún momento, dos que 15 retiraron o recoñecemento máis tarde.

[che-7] Ata o 1 de xaneiro de 1993 parte de Checoslovaquia.

[8] Ata o 1 de xaneiro de 1993 parte de Checoslovaquia.

[9] Ata 2019 chamada República de Macedonia.

[2] "Kosovo to begin CEFTA negotiations". ECIKS (en inglés). 29 de xuño de 2006. Consultado o 20 de xaneiro de 2022.

[3] "Ukraine, Croatia broaden ties" (en inglés). UNIAN. 6 de xullo de 2006. Consultado o 20 de xaneiro de 2022.

[4] "Central European Free Trade Agreement (CEFTA) initialled" (PDF). EU in Kosovo (en inglés). 10 de novembro de 2006. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 27 de febreiro de 2008. Consultado o 20 de xaneiro de 2022.

[5] "Kosovo in CEFTA: in or Out?" (PDF). GAP Institute (en inglés). 29 de marzo de 2011. Consultado o 20 de xaneiro de 2022.

[6] "Kosovo Serbs block disputed border crossings". The Australian (en inglés). 16 de setembro de 2011. Consultado o 20 de xaneiro de 2022.

[IMF2015-10] Data for 2015. International Monetary Fund, World Economic Outlook Database

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[b]

[c]

[d]

[6]