Canon de Bayreuth
O Canon de Bayreuth é un catálogo de óperas do compositor alemán Richard Wagner que foron representadas no Festival de Bayreuth.[1] O festival, que está adicado á representación destas obras, foi fundado polo compositor en 1876 na localidade bávara de Bayreuth, e continuou baixo a dirección da súa familia dende a súa morte. Aínda que inicialmente non estaba planeado mantelos anualmente, tiveron lugar en xullo e agosto todos os anos dende a tempada do seu 75 aniversario en 1951. O seu lugar de celebración é o Bayreuther Festspielhaus, un teatro de ópera construído para o primeiro festival.[2] Frecuentemente considérase a asistencia ao festival como unha peregrinación realizada polos afeccionados a Wagner.[3]
Compoñentes
editarAs óperas que integran o canon son as seguintes:[4]
- Das Rheingold, Die Walküre, Siegfried e Götterdämmerung
- Estas son as catro partes de Der Ring des Nibelungen. O Festival de Bayreuth Festival foi creado para a primeira representación completa do ciclo do Anel en 1876.[2] O Anel foi posteriormente representado en Bayreuth en 1896, a única outra tempada na que o ciclo foi representado alí sen ser acompañado por ningunha outra ópera. Dende aquela ten sido representado na meirande parte das tempadas.[5]
- Parsifal
- Esta obra foi representada por primeira vez no segundo Festival de Bayreuth en 1882.[4] O grao no que Parsifal está asociada a este lugar, o Festspielhaus, faina única entre as principais obras do teatro.[6] Wagner denominou á ópera como un Bühnenweihfestspiel, que o director de ópera Mike Ashman traduciu como "obra do festival para consagrar a escena". Ashman explica o significado indicando que tiña a intención de asegurar o futuro financeiro do Bayreuther Festspielhaus e permitir aos herdeiros do compositor que continuaran organizando o festival de forma rendible.[7] Parsifal non se representou en ningún outro lugar ata 1903, cando a Metropolitan Opera de Nova York rompeu a prohibición imposta ás representacións fóra de Bayreuth imposta por Wagner e a súa viúva Cosima.[8]
- O número de veces que se ten representado Parsifal en Bayreuth é moi superior á das demais integrantes do canon. É a única ópera que ten sido representada en tres tempadas do Festival (1882, 1883 e 1884) adicadas unicamente á súa posta en escena,[5] e foi representada todas as tempadas dende 1882 ata o inicio da segunda guerra mundial, coa excepción de 1896, cando Cosima reviviu o ciclo do Anel por primeira vez.[9] A meirande parte destas representacións foron da produción orixinal, que foi realizada en 205 ocasión antes de que fora introducida a nova escenificación en 1934.[10][11] Outra produción – do influente neto do compositor Wieland – foi representada cada ano dende 1951, cando Bayreuth reabriu despois da Guerra, ata 1973, acumulando 101 representacións.[12][13][Nota 1]
- Der Fliegende Holländer, Tannhäuser, Lohengrin, Tristan und Isolde e Die Meistersinger von Nürnberg
- Cosima introduciu estas cinco óperas dende 1886 en diante, despois de que ela comezara a organizar o festival de xeito continuo.[14][15] Ao introducilas, cumpriu os desexos do seu defunto marido,[16] alo menos durante un longo período de tempo.[17] Die Meistersinger von Nürnberg é a única ópera do canon, a parte de Parsifal e o ciclo Der Ring des Nibelungen, que tivo edicións do festival adicadas enteiramente á súa representación, as de 1943 e 1944.[5]
O canon no seu conxunto
editarXuntas, estas constitúen as últimas dez óperas das trece que compuxo Wagner. O compositor rexeitou as tres primeiras, Die Feen, Das Liebesverbot e Rienzi, por consideralas traballos de aprendiz.[18][19] Aínda que estas foron postas en escena noutros lugares, e Rienzi foi moi popular a principios do século XX,[20] as óperas do canon as exceden, tanto en número de representacións[21] como en número de gravacións realizadas.[22] O termo Canon de Bayreuth é polo tanto empregado ás veces para referirse ás óperas de madurez do compositor.[23] Georg Solti foi o primeiro director que realizou gravacións de estudio completas de todas as óperas do canon, comezando en 1958 con Das Rheingold e rematando en 1986 con Lohengrin.[23]
Representacións en Bayreuth
editarAté a finalización do festival de 2018, realizáronse máis de 2600 representacións das óperas do canon no Festival de Bayreuth, distribuídas do seguinte xeito:[Nota 2]
- Lenda
símbolo e cor | significado |
---|---|
† | Ópera do Anel |
‡ | Óperas introducidas por Richard Wagner |
* | Óperas introducidas por Cosima Wagner |
Ópera | Completada | Estreada | Estrea en Bayreuth | Primeiro director en Bayreuth |
Representación máis recente en Bayreuth (ata 2018)[Nota 3] |
Total de representacións en Bayreuth (ata 2018)[Nota 3] |
---|---|---|---|---|---|---|
Das Rheingold† (O Ouro do Rin) |
1854[24] | 22 de setembro de 1869[25] | 13 de agosto de 1876‡[26] | Hans Richter[27] | 2017 | 229 |
Die Walküre† (A Valquiria) |
1856[24] | 26 de xuño de 1870[28] | 14 de agosto de 1876‡[5][26] | Hans Richter[29] | 2018 | 229 |
Siegfried† | 1869[24] | 16 de agosto de 1876[30] | 16 de agosto de 1876‡[30] | Hans Richter[31] | 2017 | 228 |
Götterdämmerung† (O Crepúsculo dos Deuses) |
1874[24] | 17 de agosto de 1876[32] | 17 de agosto de 1876‡[32] | Hans Richter[33] | 2017 | 232 |
Parsifal | 1882[34] | 26 de xullo de 1882[35] | 26 de xullo de 1882‡[35] | Hermann Levi[36] | 2018 | 536 |
Tristan und Isolde (Tristán e Isolda) |
1859[37] | 10 de xuño de 1865[38] | 25 de xullo de 1886*[5][39] | Felix Mottl[40] | 2018 | 244 |
Die Meistersinger von Nürnberg (Os Mestres Cantores de Nüremberg) |
1867[41] | 21 de xuño de 1868[42] | 23 de xullo de 1888*[5][43] | Hans Richter[44] | 2018 | 319 |
Tannhäuser | 1845[45][Nota 4] | 19 de outubro de 1845[46] | 22 de agosto de 1891*[5][47] | Felix Mottl[48] | 2014 | 220 |
Lohengrin | 1848[49] | 28 de agosto de 1850[50] | 20 de xullo de 1894*[5][51] | Felix Mottl[52] | 2018 | 237 |
Der Fliegende Holländer (O Holandés Errante) |
1841[53][Nota 5] | 2 de xaneiro de 1843[54] | 22 de xullo de 1901*[5][55] | Felix Mottl[52] | 2018 | 238 |
Notas
editar- ↑ Número calculado ata Bayreuther Festspiele 2016.
- ↑ Bayreuther Festspiele (2012). O total de representacións ascende a 2725 actuacións, incluíndo oito concertos e seis interpretacións da Novena Sinfonía de Beethoven.
- ↑ 3,0 3,1 Todos os detalles destas columnas están tomados de Bayreuther Festspiele 2018.
- ↑ Wagner revisou Tannhäuser en varias ocasións durante o tempo transcorrido dende a súa estrea en Dresde en 1845 e a súa representación en Viena en 1875 (Ashman, 1988 pp.7–8), mais seguiu insatisfeito co traballo mesmo entón, dicíndolle á súa muller "aínda débolle ao mundo Tannhäuser" pouco antes da súa morte (Sutcliffe, 1992).
- ↑ Wagner revisou Der Fliegende Holländer en varias ocasións, trasladando a acción de Escocia a Dinamarca mesmo antes de que a ópera se representara e creou as dúas versións dos actos I e III. O compositor falou sobre realizar máis cambios moito despois da súa creación, contra 1880 (Deathridge, 1982 pp.13, 25).
- Referencias
- ↑ Para exemplos do seu uso, véxase Carnegy, p.143 o Best, p. 102.
- ↑ 2,0 2,1 (Sabor 1997, p. 166)
- ↑ Véxanse Twain e Laurson para exemplos desta comparación.
- ↑ 4,0 4,1 Gurewitsch, Matthew (5 de setembro de 1999). "Music: Bayreuth, Like Wagner, Survives the Critics". The New York Times (en inglés). Consultado o 28 de xaneiro de 2016.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 5,8 "Die Aufführungen sortiert nach Festspielleitung" (en alemán). Bayreuther Festspiele. 2016. Arquivado dende o orixinal o 13 de decembro de 2010. Consultado o 29 de xaneiro de 2016. Estatísticas das representacións no Festival ordenadas polo director do festival, no sitio web do Festival
- ↑ (Beckett 1981, p. 87)
- ↑ (Ashman 1986, p. 7)
- ↑ (Beckett 1981, pp. 92–94)
- ↑ (Beckett 1981, p. 93)
- ↑ (Syer 2005, p. 283)
- ↑ (Beckett 1981, p. 97)
- ↑ (Beckett 1981, pp. 87, 99)
- ↑ (Syer 2005, p. 305)
- ↑ (Carnegy 2006, pp. 139, 143)
- ↑ Griffiths, Paul (24 de novembro de 2004). "Little Big Man". The Nation (en inglés). Consultado o 19 de decembro de 2009.[Ligazón morta]
- ↑ Skelton (2002).
- ↑ Véxase The New York Times (1879) onde se anunciaron os plans para poñer en escena todas estas óperas en Bayreuth en 1887.
- ↑ Loomis, George (14 de agosto de 2008). "Das Liebesverbot, Glimmerglass Opera, Cooperstown". Financial Times (en inglés). Consultado o 29 de xaneiro de 2016.
- ↑ Laurson, Jens F. (1 de setembro de 2008). "Bayreuth after Wolfgang" (en inglés). Classical WETA 90.9 FM. Arquivado dende o orixinal o 14 de agosto de 2011. Consultado o 29 de xaneiro de 2016.
- ↑ Palmer, Andrew (2005) libro da gravación en CD de Rienzi, dirixida por Edward Downes, Ponto PPO-1040
- ↑ Morgan, Simon (2005). "Seen and Heard International Opera Review: Reviews of Die Feen" (en inglés). Music Web International. Consultado o 29 de xaneiro de 2016.
- ↑ "Operaclass catalogue. Richard Wagner (Composer)" (en inglés). Operaclass. Consultado o 29 de xaneiro de 2016.
- ↑ 23,0 23,1 Greenfield, Edward (outubro de 1987). "Solti at 75" (en inglés). Gramophone. Consultado o 19 de decembro de 2009.
- ↑ 24,0 24,1 24,2 24,3 (Cooke 1979, p. 132)
- ↑ (John 1985, p. 43)
- ↑ 26,0 26,1 (Wagner 1978, p. 918)
- ↑ "13 Agosto 1876, Domenica" (en italiano). AmadeusOnline. Consultado o 29 de xaneiro de 2016.
- ↑ (John 1983b, p. 53)
- ↑ "14 Agosto 1876, Lunedì" (en italiano). AmadeusOnline. Consultado o 29 de xaneiro de 2016.
- ↑ 30,0 30,1 (John 1984, p. 63)
- ↑ "16 Agosto 1876, Mercoledì" (en italiano). AmadeusOnline. Consultado o 29 de xaneiro de 2016.
- ↑ 32,0 32,1 (John 1983c, p. 63)
- ↑ "17 Agosto 1876, Giovedì" (en italiano). AmadeusOnline. Consultado o 29 de xaneiro de 2016.
- ↑ Headington et al. p.188.
- ↑ 35,0 35,1 (John 1986, p. 83)
- ↑ "26 Luglio 1882, Mercoledì" (en italiano). AmadeusOnline. Consultado o 29 de xaneiro de 2016.
- ↑ (Newman 1949, p. 205)
- ↑ (John 1981, p. 45)
- ↑ Folleto para o Festival Bayreuth de 1886, reproducido en Mack (1976) Lámina 80.
- ↑ "25 Luglio 1886, Domenica" (en italiano). AmadeusOnline. 29 de xaneiro de 2016.
- ↑ Headington et al. (1991) p.184.
- ↑ (John 1983, p. 41)
- ↑ Folleto para o Festival Bayreuth de 1888, reproducido en Mack (1976) Lámina 88.
- ↑ "23 Luglio 1888, Lunedì" (en italiano). AmadeusOnline. Consultado o 29 de xaneiro de 2016.
- ↑ (Newman 1949, p. 66)
- ↑ (John 1988, p. 57)
- ↑ Folleto para o Festival Bayreuth de 1891, reproducido en Mack (1976) Lámina 94.
- ↑ "Tannhäuser (Tannhäuser und der Sängerkrieg auf Wartburg)" (en inglés). wagneropera.net. Arquivado dende o orixinal o 06 de febreiro de 2016. Consultado o 29 de xaneiro de 2016.
- ↑ (Newman 1949, p. 155)
- ↑ John (1993d) páxina de título sen número.
- ↑ Folleto para o Festival Bayreuth de 1894, reproducido en Mack (1976) Lámina 109.
- ↑ 52,0 52,1 "Felix Mottl" (en inglés). wagneropera.net. Arquivado dende o orixinal o 05 de febreiro de 2016. Consultado o 29 de xaneiro de 2016.
- ↑ (Watson 1981, p. 69)
- ↑ (John 1988, p. 49)
- ↑ Folleto para o Festival Bayreuth de 1901, reproducido en Mack (1976) Lámina 164.
Véxase tamén
editarBibliografía
editar- Ashman, Mike (1986). John, Nicholas, ed. A Very Human Epic. English National Opera/The Royal Opera Opera Guide 34, Parsifal (en inglés). Londres. pp. 7–14.
- Ashman, Mike (1988). John, Nicholas, ed. "Tannhäuser" – an obsession. English National Opera/The Royal Opera Opera Guide 39, Tannhäuser (en inglés). Londres. pp. 7–15.
- Beckett, Lucy (1981). Richard Wagner: Parsifal (en inglés). Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-29662-5.
- Best, Wallace Denino (2005). Passionately Human, No Less Divine:Religion and Culture en Black Chicago 1915–1952 (en inglés). Princeton: Princeton University Press. ISBN 0-691-11578-8.
- Carnegy, Patrick (2006). Wagner and the Art of the Theatre (en inglés). New Haven: Yale University Press. ISBN 0-300-10695-5.
- Cooke, Deryck (1979). I Saw The World End: A study of Wagner's Ring (en inglés). Oxford: Oxford University Press. ISBN 0-19-315318-1.
- Deathridge, John (1982). John, Nicholas, ed. An Introduction to "The Flying Dutchman". English National Opera/The Royal Opera Opera Guide 12, Der Fliegende Holländer/The Flying Dutchman (en inglés). Oxford: Oxford University Press. pp. 13–26. ISBN 0-19-315318-1.
- Headington, Christopher; Westbrook, Roy; Barfoot, Terry (1991). Opera: A History (en inglés). Londres: Arrow Books Ltd. ISBN 0-09-985150-4.
- John, Nicholas; Calder, John, eds. (1981). Opera Guide 6 Tristan and Isolde (en inglés). Londres: English National Opera/The Royal Opera House. ISBN 0-7145-3849-3.
- John, Nicholas (Editor da Serie) (1982) English National Opera/The Royal Opera House Opera Guide 12, Der Fliegende Holländer/The Flying Dutchman, Londres, John Calder, ISBN 0-7145-3920-1.
- John, Nicholas (Editor da Serie) (1983a) English National Opera/The Royal Opera Guide Opera Guide 19, The Mastersingers of Nuremberg/Die Meistersinger von Nürnberg, Londres, John Calder, ISBN 0-7145-3961-9.
- John, Nicholas (Editor da Serie) (1983b) English National Opera/The Royal Opera Opera Guide 21, The Valkyrie/Die Walküre, Londres, John Calder, ISBN 0-7145-4019-6.
- John, Nicholas (Editor da Serie) (1983c) English National Opera/The Royal Opera Opera Guide 31, The Twilight of the Gods/Götterdämmerung, Londres, John Calder, ISBN 0-7145-4063-3.
- John, Nicholas, ed. (1983). Programme for 1983 English National Opera production of Lohengrin (en inglés). Londres: English National Opera.
- John, Nicholas (Editor da Serie) (1984) English National Opera/The Royal Opera Opera Guide 28, Siegfried, Londres, John Calder, ISBN 0-7145-4040-4.
- John, Nicholas (Editor da Serie) (1985) English National Opera/The Royal Opera Opera Guide 35, The Rhinegold/Das Rheingold, Londres, John Calder, ISBN 0-7145-4078-1.
- John, Nicholas (Editor da Serie) (1986) English National Opera/The Royal Opera Opera Guide 34, Parsifal, Londres, John Calder, ISBN 0-7145-4079-X.
- John, Nicholas (Editor da Serie) (1988) English National Opera/The Royal Opera Opera Guide 39, Tannhäuser, Londres, John Calder, ISBN 0-7145-4147-8.
- Kinderman, William & Syer, Katherine R., ed. (2005). A Companion to Wagner's Parsifal (en inglés). Rochester NY: Camden House. ISBN 1-57113-237-6.
- Mack, Dietrich (1976). Der Bayreuther Inszenierungsstil 1876–1976 (en inglés). Múnic: Prestel-Verlag. ISBN 3-7913-0047-4.
- Newman, Ernest (1949). The Wagner Operas (tamén coñecido como "Wagner Nights") (en inglés). Princeton: Princeton University Press. ISBN 0-691-02716-1.
- The New York Times (1879) Artigo sen título, 23 de decembro de 1879, p.4.
- Sabor, Rudolph (1997). Richard Wagner: Der Ring des Nibelungen: a companion (en inglés). Londres: Phaidon. ISBN 0-7148-3650-8.
- Skelton, Geoffrey, "Bayreuth" en Grove Music Online, Oxford Music Online.
- Sutcliffe, James Helme "In Review: from around the world: Berlin" Opera News, xuño de 1992.
- Syer, Katherine R. (2005). "Parsifal" on Stage (en inglés). Kinderman & Syer. pp. 277–338.
- Twain, Mark "Mark Twain at Bayreuth", Chicago Daily Tribune, 6 de decembro de 1891.
- Wagner, Cosima (1978). Cosima Wagner's Diaries Volume I: 1869–1877 (en inglés). Tradución de Geoffrey Skelton. Londres: Collins. ISBN 0-00-216130-3.
- Watson, Derek (1981). Richard Wagner: a biography (en inglés). Nova York: Schirmer Books. ISBN 0-02-872700-2.
Ligazóns externas
editar- Sitio web do Festival de Bayreuth (en alemán) (en inglés)
- Bayreuther Festspiele (2016) "Die Aufführungen sortiert nach Festspielleitung". Estatísticas das representacións no Festival ordenadas polo director do festival, no sitio web do Festival (en alemán)