پراکندگی تامسون

در فیزیک، پراکندگی تامسون پراکندگی کشسان تابش الکترومغناطیسی از یک جسم باردار است؛ بنابراین انرژی جنبشی ذره و بسامد فوتون پیش و پس از پراکندگی تغییری نمی‌کند. میدان‌های الکتریکی و مغناطیسی موج فرودی به جسم شتاب می‌دهند. جسم باردار به خاطر شتاب‌گرفتن از خود تابش می‌کند و به این ترتیب موج فرودی، پراکنده می‌شود. ثابت بودن سطح مقطع پراکندگی تامسون و عدم وابستگی اش به فرکانس از خصوصیت‌های مهم این پراکندگی می‌باشد. پراکندگی تامسون پدیدهٔ مهمی در فیزیک پلاسما است که نخستین بار جوزف جان تامسون آن را توضیح داد.

نمونه

گمان می‌رود که تابش زمینه کیهانی به خاطر اثر تامسون قطبیدهٔ خطی باشد. آشکارسازهایی مانند دبلیومپ و پلانک این قطبیدگی را می‌سنجند.

در توکامک‌ها و سایر ابزارهای همجوشی هسته‌ای، دما و چگالی الکترون‌ها در پلاسما را با آشکارسازی اثر تامسون بر روی باریکهٔ پرشدت لیزر می‌سنجند.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Thomson scattering». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۸ ژوئیه ۲۰۱۸.