Faculty of Law

The aim of this study is to identify the significant increase in the reading level of the students at high schools after the establishment of the Z-Libraries and to show whether creative reading is carried out more consciously at high schools that have Z-libraries. For this purpose, a questionnaire was applied to 400 students in 4 different types of high schools with a similar score range in Çankaya, the district of Ankara. The fact that there is Z-library in the researcher’s institution, and the researcher’s review of records of the books borrowed before the Z-library was established, and the records of the books borrowed after the Z-library was established, have given the researcher the opportunity to make more effective observations. Data analysis was carried out with the SPSS program. The questionnaires applied, the research conducted and the results of the participated observation can be interpreted in this way: Students at the high schools that have Z-library read more and ful...

Günümüzde milletlerarası ticarî uyuşmazlıkların büyük bir kısmı milletlerarası tahkim yoluyla çözülmektedir. Devlet yargısına alternatif bir çözüm yolu olan tahkim sürecinde tahkime konu uyuşmazlığın hangi hukuka göre karara bağlanacağı hususu milletlerarası tahkime ilişkin gerek millî gerekse milletlerarası düzenlemelerde benzer şekillerde hüküm altına alınmıştır. Söz konusu düzenlemelerde hukuk seçimi konusunda tarafların açık ya da zımnî iradelerine öncelik verilmiş, taraflarca yapılan açık ya da zımnî bir hukuk seçiminin bulunmaması durumunda uyuşmazlığın çözümünde uygulanacak hukuku belirleme yetkisi hakemlere bırakılmıştır. Hukuk seçimi, ister taraflarca ister hakemce yapılsın, millî bir hukukun seçimi doğrultusunda yapılabileceği gibi, millî olmayan kuralların seçimi doğrultusunda da yapılabilir. Konu her ne kadar tartışmalı olsa da, milletlerarası ticarî ilişkilerden doğan uyuşmazlıkları, mahallî ilişkileri düzenleyen millî hukuk kuralları yerine milletlerarası ticaretin ihtiyaçları doğrultusunda gelişen ve bu alanda genel kabul gören kural ve uygulamalardan oluşan milletlerarası ticaret hukukuna tâbi tutma eğilimi ağır basmaktadır.

Multi-tiered dispute resolution clauses comprise different steps which begin with various alternative dispute resolution (ADR) techniques. In these clauses, arbitration is designed as the last step if the dispute cannot be resolved by preliminary ADR efforts. However, problems occur regarding the enforceability of these clauses when one of the parties does not comply with the procedure designed in the contract. This article seeks to define the nature of multi-tiered dispute resolution clauses in the light of the different views of scholars, courts, and arbitral tribunals, to ascertain the drafting problems that hinder their enforceability, and to clarify the essentials for an effective multi-tiered dispute resolution clause. The main finding of the article is that once drafted in an operative way, a multi-tiered dispute resolution clause should be respected and enforced as the choice of the parties.

Tahkim, milletlerarası ticarî sözleşmelerden kaynaklanan uyuşmazlıklarda yaygın olarak başvurulan bir uyuşmazlık çözüm yoludur. Zira milletlerarası ticarî tahkimin devlet yargılamasına göre önemli avantajları bulunmaktadır. Bununla beraber, tıpkı adli yargıda olduğu gibi hakemlerin bağımsızlığı ve tarafsızlığı milletlerarası ticarî tahkimde üzerinde durulan en önemli sorunlar arasında yer almaktadır. Bu çerçevede, tahkim yargılamasının başından sonuna kadar olan süreçte hakemlerin bağımsız ve tarafsızlığına ilişkin hükümler millî kanunlarda, milletlerarası metinlerde ve milletlerarası tahkim kuruluşlarının düzenlemelerinde doğrudan ya da dolaylı bir şekilde yerini almıştır. Bu makalede de İngiliz tahkim hukukunda hakemlerin bağımsızlığı ve tarafsızlığının nasıl ele alındığı, 1996 tarihli İngiliz Tahkim Kanunu ile mahkeme kararları çerçevesinde incelenmiştir.

Avrupa Topluluğu, kurucu antlaşmanın 5. maddesinde belirtilen şekilde, antlaşma ile kendisine bahşedilen yetki ve tanınan amaçlarla sınırlı olarak faaliyet göstermekte ve dolayısıyla bu alanlarla sınırlı olarak tasarrufta bulunabilmektedir. Buna paralel olarak karar alma sürecindeki kurumlar da antlaşma ile kendilerine tanınan yetkiler çerçevesinde görevlerini yürütmekte ve karar alma faaliyeti; danışma, işbirliği, ortak karar ve onay olmak üzere dört usul çerçevesinde gerçekleştirilmektedir. Yasama sürecindeki aktörlerden biri olan ve Avrupa halklarının temsilcisi sıfatını taşıyan Avrupa Parlamentosu, Avrupa Topluluklarının kuruluşundan itibaren hem yapısal hem de yetkisel açıdan birçok değişikliğe uğramış, başlangıçtaki “yetki fakiri” konumundan kurtulsa da gerçek bir yasama organı haline gelememiştir. Parlamentonun zaman içindeki değişimi, Avrupa bütünleşmesi ilerledikçe Parlamentonun yetkilerinin arttığını gösterse de, Parlamentonun ulusal bir parlamentonun yetkilerine ulaşması kısa vadede mümkün görünmemektedir.

The use of blockchain technology also for smart contracts is an important progress which will affect different areas of
law. Smart contracts attract attention with their transparent, reliable, fast and less expensive structure and it is now essential to
specify whether existing law rules can meet the needs connected to
these contracts. The studies made in this context, generally refer to
the legal status of smart contracts within the principles of contract
law. However, smart contracts based on blockhains need to be examined also from the conflict of laws and international procedural
law perspectives because of the distributed structure of blockchain
technology. This paper, leaning on the general tendency in comparative law to accept smart contracts as legally valid and binding,
evaluates the issues of applicable law and dispute resolution according to the existing legal framework.

The concept of citizenship refers to the legal bond between a state and individuals who constitute one of the essential
elements (i.e., the population) of each state. Thus, each state has exclusive jurisdiction to determine who will be its
nationals. On the other hand, this authority is acknowledged to not be unlimited, because states are the primary subjects
of international law, and the status of citizenship as given by a state also leads to some important consequences in
international law. Therefore, state-made citizenship regulations will be accepted by other states as long as they are
consistent with international conventions, customary international law, and the generally recognized principles of law
with regard to nationality. Granting citizenship through citizenship-by-investment programs is also under the exclusive jurisdiction of states. However, are other states obliged to recognize this citizenship? According to which
principles should an evaluation in this regard be made? Should the effective nationality principle emphasized
in the Nottebohm case (ICJ 1, 1955) be considered in this sense? This article seeks answers to these questions,
for which it examines the concept of nationality in the context of general theory of state and international law,
analyzes the important aspects of the Nottebohm case, explains the general aspects of naturalization, and
evaluates citizenship-by-investment programs in different countries. The essence of the relationship between
a state and its citizens is seen to remain the same, although the number of international migrants and multiple
citizenship cases have increased alongside the impact of globalization. Therefore, granting citizenship only in
exchange for money without a genuine link between the individual and the state does not conform with the
meaning of nationality in the context of the general theory of state and has the potential to create problems
in the context of international law.

Bireylere doğrudan sorumluluk yükleyen ve ihlalleri uluslararası yargı organları vasıtasıyla cezalandıran bir hukuk dalı olarak uluslararası ceza hukukunun gelişimi nispeten yenidir. Uluslararası ceza hukuku, uluslararası suçları müeyyidelendiren ve devletlere söz konusu suçları kovuşturma ve cezalandırma yükümlülüğü getiren uluslararası kuralları içermektedir. Uluslararası suçlar, ilgili bireylerin cezai sorumluluklarını öngören uluslararası kuralların ihlalidir. Uluslararası suçların kaynakları, örf ve adet hukuku ile sözleşmelerdir. Bu kaynaklar uluslararası suçları yaratmaktadırlar. Uluslararası suçlar farklı anlamlara sahiptir. Çalışmamızda, Türk hukukundaki düzenlemelerin de ışığında uluslararsı suçları açıklamaya çalışacağız.

Özet Bir fidye virüsü türü olan cryptolocker, bir bilgisayar virüsünün tüm özelliklerine sahiptir. Fidye virüsü olarak tasnif edilmesinin sebebi, girmiş olduğu sistemi enfekte etmesinin yanı sıra söz konusu zararın giderilmesi için menfaat talep etmesidir. Cryptolocker virüsü, kendini hedef bilişim sistemine yükledikten sona, güçlü bir şifreleme anahtarı kullanmak suretiyle, kullanıcıya ait olan verileri şifrelemek suretiyle erişilmez kılmaktadır. Verilerin erişilmez kılınmasının ardından, söz konusu şifreyi çözecek anahtarın verilmesi karşılığında mağdurdan kripto para ödemesi istenmektedir. Fidye virüsleri, genel olarak sistemin işleyişine zarar vermeksizin, kullanıcı açısından değerli olan verileri hedef almaktadırlar. Kullanıcı açısından değerli olan verinin erişilmez kılınması, temin edilecek menfaatin de miktarını artırmaktadır. Virüsün hedef seçici özelliğinin sonucunu, cryptolocker ile wannacry virüslerinin hedefleri arasındaki farkta görebiliriz. Nitekim birincisi daha çok bireysel kullanıcıları hedef alırken, sonuncusu verinin değerli olduğu sağlık sektörünü hedef almıştır. Fidye virüsünün oluşturulması, hedef sisteme yüklenmesi, verilerin erişilmez kılınması ve sonunda menfaatin temini, ceza kanunlarında düzenlenen ve suç teşkil eden hareketlerdir. Bu tebliğde, cryptolocker virüsünün özelinde fidye virüsüne özgü davranış şekilleri analiz edildikten sonra, oluşabilecek muhtemel suç tiplerine değinilecektir. Anahtar Sözcükler: cryptolocker, fidye virüs, ceza hukuku, suç, bilişim suçu. Abstract Cryptolocker, a ransom virus type, has all the features of a computer virus. The reason why it is classified as a ransom virus is that it infects the system it enters, as well as demanding the benefit * Hukuk Fakültesi, TOBB Ekonomi ve Teknoloji Üniversitesi, Ankara, Türkiye.

Teknolojinin gelişimi, toplumsal hayatın karmaşıklaşması, hayatın akış hızının gün geçtikçe artması ile işlenen suç sayısı arasında bir korelasyonun olduğu açıktır. Bununla birlikte işlenen suç sayısı artmasına rağmen ceza muhakemesinde eldeki mevcut deliller ile maddi olayın yeniden yapılandırılması (crimereconstruction) 1 daha karmaşık ve zaman alıcı bir süreç olarak karşımıza çıkmaktadır.

I. GENEL OLARAK Teknolojinin gelişimi, toplumsal hayatın karmaşıklaşması, hayatın akış hızının gün geçtikçe artması ile işlenen suç sayısı arasında bir korelasyonun olduğu açıktır. Bununla birlikte işlenen suç sayısı artmasına rağmen ceza muhakemesinde eldeki mevcut deliller ile maddi olayın yeniden yapılandırılması (crimereconstruction) 1 daha karmaşık ve zaman alıcı bir süreç olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu durum ise birçok davada etkin bir duruşma yapılamamasına, yargılamaların uzun sürmesine ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi önünde ülkemiz aleyhine mahkû-miyet kararlarına neden olmaktadır. Yukarıda ifade edilen açmaza çözüm getirmek için birçok ülke ceza muhakeme sistemlerine basitleştirilmiş muhakemeler getirmektedir. 2 Basitleştirilmiş muhakeme-lerin ceza miktarı bakımından para cezasını gerektiren suçlar ile belli bir süreye kadar ha-pis cezalarını gerektiren suçlar bakımından kabul edildiği görülmektedir. 3 Bahsi geçen basitleştirilmiş muhakemeler temel olarak üç şekilde düzenlenmektedir; bazı usulü aşama ve adımların atlanması, muhakeme işlem sü-relerinin kısaltılması ve bazı formaliteler ve garantilerin dışlanması suretiyle muhakeme-nin daha az formal hale getirilmesi. 4 Mahke-melerin artan iş yükleri, birçok ülkede bazı suçlarda klasik muhakemelerden ayrılmasın

ÖZET
Zekânın değişikliklere uyum sağlama yeteneği olarak tanımlanmasından hareketle yapay zekâ da, “karmaşık bir durumu algılama ve bu doğrultuda akılcı karar alma yeteneği” şeklinde tanımlanmaktadır. Başka tanımlamalarda yapay zekâ, insana özgü bazı yeteneklerin aslı gibi taklit edilebilmesi yeteneği olarak da yer almaktadır. Hangi tanım esas alınırsa alınsın, yapay zekânın gelecekte insan yaşamına yön veren başat faktörlerden biri olacağı ve söz konusu alanın da hukuksal açıdan düzenlenmesinin zorunlu olacağı açıktır. Yapay zekânın öncelikle bir kişilik olup olamayacağı tartışılmıştır. Hukuksal açıdan yapay zekânın gelecekte hak ve yetkiler üstlenebilecek bir kişilik olacağı kanaatindeyiz. Nitekim tüzel kişiliklerin de toplumsal hayatta görülmeye başladığı anda benzer tartışmalar olmuştur. Bugün tüzel kişilerin, bir kişilik formu olduğu noktasında duraksama bulunmamaktadır.
Yapay zekânın medeni hukuk sorumluluğu da çözümü büyük güçlükler ihtiva etmeyen bir alan olarak karşımıza çıkmaktadır. Nitekim belirtilen durum esas olarak kusursuz sorumluluk ilkesinin uygulama alanı bulmasından kaynaklanmaktadır. Ancak ceza hukuku sorumluluğuna gelindiğinde birçok sorun alanı bizi beklemektedir.
Ceza sorumluluğundan bahsedebilmek için kanunda suç olarak tanımlanan haksızlığın maddi ve manevi unsurlarının bulunmasının yanı sıra somut olayda kusurun bulunması da aranmaktadır. Özellikle manevi unsur ve eyleminin hukuksal sonuçlarını algılama ve buna göre davranışlarını yönlendirme yeteneğinin bulunması, yapay zekânın ceza sorumluluğu bakımından hukukçuları arayışlara itmiştir.
Türk ceza hukukunda sadece gerçek kişilerin ceza sorumluluğu kabul edilmiştir. Bununla birlikte özellikle mukayeseli hukukta yapay zekânın ceza sorumluluğuna ilişkin tartışmalar mevcuttur. Söz konusu tartışmalarda çoğunlukla üç temel sorumluluk modeli üzerinde durulmaktadır; öncelikle yapay zekânın araç olarak kullanıldığı ve asıl sorumluluğun arkada plandaki gerçek kişide olduğu dolaylı faillik sorumluluk modeli, ikinci olarak arkadaki kişinin olası doğal sonuçlardan sorumlu olması modeli ve son olarak da doğruda sorumluluk modeli. Bu tebliğde bu sorumluluk modelleri çerçevesinde konu açıklanacaktır.
 

ARTIFICIAL INTELLIGENCE AND CRIMINAL RESPONSIBILITY
ABSTRACT

Based on the definition of intelligence as the ability to adapt to changes, artificial intelligence is defined as “the ability to perceive a complex situation and make rational decision-making in this direction”. In other definitions, artificial intelligence is also included as the ability to imitate some human-specific abilities like the original. Regardless of which definition is based, it is clear that artificial intelligence will be one of the leading factors that direct human life in the future and that this field will have to be regulated legally. It is discussed whether artificial intelligence is primarily a personality. Legally, we believe that artificial intelligence will be a personality that can assume rights and powers in the future. As a matter of fact, there were similar debates when legal entities started to be seen in social life. Today, there is no hesitation that legal entities have a personality form.
The civil law responsibility of artificial intelligence is also an area where the solution does not contain great difficulties. As a matter of fact, this situation stems from the fact that the principle of strict liability finds its application area. However, when it comes to criminal law, many problem areas await us.
In order to be able to talk about criminal responsibility, the law requires the existence of material (actus reus) and moral elements (mens rea) of the injustice defined as a crime, as well as the existence of a culpability in the concrete incident. In particular, moral element and the ability to perceive the legal consequences of actions and to direct their behavior accordingly led the lawyers to search for artificial criminal responsibility.
In Turkish criminal law, only the criminal responsibility of natural persons is accepted. However, there is controversy regarding the criminal responsibility of artificial intelligence, especially in comparative law. The discussions mainly focus on three main models of responsibility; firstly, the perpetration-via-another liability model, where artificial intelligence is used as a tool and the real responsibility lies with the real person in the background; secondly the natural-probable-consequence liability model and lastly the direct liability model. In this study, the subject will be explained within the framework of these responsibility models.

ÖZET
Önceliklendirme yöntemi, veri saklama araçlarında ve veri saklama kapasitelerindeki artış karşısında, sayısal delile sınırlı zamanda ulaşabilmek amacıyla uygulanan bir yöntemdir. Temel olarak iki şekilde görülmektedir; olay yerinde önceliklendirme (live triyaj) ve laboratuvar ortamında önceliklendirme (post mortem triyaj). Olay yerinde önceliklendirme, olay yerinde adli bilişim uzmanı tarafından uygulanan bir yöntemdir. Laboratuvar ortamında önceliklendirme ise adli kopyanın bilirkişi tarafından incelenmesi esnasında kullanılmaktadır. Sayısal delillerde arama, kural olarak hâkim veya mahkeme kararı sonrasında yapılmaktadır. Dolayısıyla önceliklendirme yönteminin de, ceza muhakemesi açısından değerlendirilmesi ve yöntemin sonuçlarının incelenmesi gereklidir. Bu çalışmada her iki yöntem de, ceza muhakemesi açısından incelenmiştir.
Anahtar Kelimeler: önceliklendirme, triyaj, adli arama, elkoyma, live triyaj, post mortem triyaj, ceza muhakemesi hukuku, sayısal delil.

EVALUATION OF THE TRIAGE METHOD IN DIGITAL FORENSIC IN TERMS OF CRIMINAL PROCEDURE
ABSTRACT
Triage method is a method applied to reach digital evidence in limited time in the face of the increase in data storage tools and data storage capacities. It is basically seen in two ways; live triage and post mortem triage. Live triage is a method applied by the forensic expert at the scene. Post mortem is used during the examination of the forensic copy by the expert. In digital evidence, the search is carried out, as a rule, after a judge or court order. Therefore, the triage method should also be evaluated in terms of criminal procedure and the results of the method should be examined. In this study, both methods were examined in terms of criminal procedure.
Key words: triage, search, seizure, live triage, post mortem triage, criminal procedure law, digital evidence.

Özet
Ordular insan unsuruna gereksinim duyan mekanizmalardır. Gerek savaşacak insanın eğitilmesi sırasında gerekse de savaş esnasında, askeri personelin istenilen yerde ve zamanda bulunması gereklidir. Bundan dolayı askeri personelin izinsiz olarak görev yerini terk etmesi cezalandırılmıştır. Osmanlı İmparatorluğundan itibaren günümüze kadar firar suçunun askeri ceza kanunlarında cezalandırıldığı görülmektedir. Söz konusu düzenlemeler diğer mevzuatta yaşanan değişimler, ordunun disiplininin sağlanmasındaki gereklilikler ve uygulamada çıkan sorunlar dikkate alınarak yapılmıştır. Değişiklikleri doğuran ihtiyacın ortaya konması, gelecekte yapılacak kanunlaştırmalar bakımından da önem arz etmektedir. Çalışmada Osmanlı İmparatorluğundan günümüze kadar, askeri ceza kanunlarında yer alan firar suçları incelenmiştir. Söz konusu suçlar incelenirken askeri ceza kanunlarında düzenlenme nedenlerinin yanı sıra tarihsel gelişimi de ortaya konmaya çalışılmıştır. Değişiklerin gerekçeleri kanun tasarılarının gerekçeleri ve kanunlaştırma sırasındaki hazırlık çalışmaları incelenmek suretiyle çalışmaya yansıtılmıştır. Özellikle gerekçelerin yetersiz kaldığı durumlarda, değişikliği doğuran nedenler sosyal, siyasal ve askeri gelişmeler de dikkate alınarak tespit edilmeye çalışılmıştır.
Anahtar Kelimeler: Askeri Ceza Kanunları, Askeri Suç, Disiplin, Türk Silahlı Kuvvetleri, Firar Suçu, Tarihsel Gelişim.
THE HISTORICAL DEVELOPMENT OF THE CRIMES OF DESERTION IN THE MILITARY CRIMINAL LAW FROM THE OTTOMAN EMPIRE TO PRESENT DAY
Abstract
Armies are mechanisms that need the human element. Military personnel must be present at the desired time and place, both during the training of the person to fight and during the war. For this reason, military personnel were punished to leave their positions without permission. It is seen that the escape crime from the Ottoman Empire until today has been punished in military penal laws. These regulations were made by taking into account the changes in other legislation, the requirements for ensuring the discipline of the army and the problems in practice. The revealing of the need that creates the changes is also important in terms of future legislations. In the study, the crimes of desertion in the military criminal laws from the Ottoman Empire to the present day were examined. While examining the crimes in question, besides the reasons for being regulated in military penal laws, historical development was tried to be revealed. The rationale of the amendments was reflected in the study by examining the rationale of the draft laws and the preparatory work during the enactment. Especially in cases where the reasons are insufficient, the reasons causing the change are tried to be determined by taking into account the social, political and military developments.
Keywords: Military Criminal Codes, Military Crime, Discipline, Turkish Military Forces, The Crime of Desertion, The Historical Development.