Julien Benda
| Julien Benda | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 26-an de decembro 1867 en Parizo |
| Morto | 7-an de junio 1956 (88-jaraĝa) en Fontenay-aux-Roses |
| Lingvoj | franca |
| Ŝtataneco | Francio 
|
| Alma mater | Lernejo Centra de Parizo Literatura fakultato de Parizo - historia scienco Lycée Charlemagne (en) 
|
| Okupo | |
| Okupo | filozofo verkisto kritikisto
|
| Verkoj | La trahison des clercs |
Julien BENDA (2a de Decembro 1867 – 7a de Junio 1956) estis franca filozofo kaj romanisto, konata kiel eseisto kaj kulturkritikisto. Li estas plej bone konata pro sia mallonga libro, La Trahison des Clercs de 1927 (La perfido de la Intelektuloj aŭ La perfido de la kleruloj).
Li verkis por La Revue Blanche el 1891 ĝis 1903. Liaj artikoloj pri la Dreyfus-skandalo estis kolektitaj kaj publikigitaj kiel Dialogues.[1] Li ege malkonsentis disde Henri Bergson, tiam ĉefa figuro de la tiamaj francaj filozofoj, kaj lanĉis atakon al li en 1911, kiam la reputacio de Bergson estis pinte.[2]
En Julio 1937 li partoprenis en la Dua Internacia Kongreso de Verkistoj, kies celo estis studi la sintenon de intelektuloj rilate al la Hispana Enlanda Milito, okazinta en Valencio, Barcelono kaj Madrido fare de multaj verkistoj kiel André Malraux, Ernest Hemingway, Stephen Spender kaj Pablo Neruda.[3]
Benda survivis al la germana okupacio de Francio kaj al la reĝimo de Vichy (1940–1944), en Carcassonne.
Bibliografio
[redakti | redakti fonton]- L'ordination – 1911
- Les sentiments de Critias – 1917
- Belphégor : essai sur l'esthétique de la présente société française – 1919
- Les amorandes – 1922
- La croix de roses ; précédé d'un dialogue d'Eleuthère avec l'auteur – 1923
- Lettres à Mélisande – 1926
- La trahison des clercs – 1927
- Cléanthis ou du Beau et de l'actuel – 1928
- Properce, ou, Les amants de Tibur – 1928
- Appositions – 1930
- Esquisse d'une histoire des Français dans leur volonté d'être une nation – 1932
- Discours à la nation européenne – 1933
- La jeunesse d'un clerc – 1936
- Précision (1930–1937) – 1937
- Un régulier dans le siècle – 1937
- Un Régulier dans le siècle (Paris, Gallimard) 1938
- La grande épreuve des démocraties : essai sur les principes démocratiques : leur nature, leur histoire, leur valeur philosophique. – 1942
- Exercice d'un enterré vif, juin 1940-août 1944 – 1945
- La France Byzantine, ou, Le triomphe de la littérature pure : Mallarmé, Gide, Proust, Valéry, Alain Giraudoux, Suarès, les Surréalistes : essai d'une psychologie originelle du littérateur – 1945
- Du poétique. Selon l'humanité, non-selon les poètes – 1946
- Non possumus. À propos d'une certaine poésie moderne – 1946
- Le rapport d'Uriel – 1946
- Tradition de l'existentialisme, ou, Les philosophies de la vie – 1947
- Du style d'idées : réflexions sur la pensée, sa nature, ses réalisations, sa valeur morale – 1948
- Trois idoles romantiques : le dynamisme, l'existentialisme, la dialectique matérialiste – 1948
- Les cahiers d'un clerc, 1936–1949 – 1949
- La crise du rationalisme – 1949
Notoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Murray, Christopher John (2013). Encyclopedia of Modern French Thought. Routledge. p. 77. ISBN 978-1-135-45564-4.
- ↑ Robert C. Grogin, Rationalists and Anti-Rationalists in pre-World War I. France: The Bergson-Benda Affair, Historical Reflections / Réflexions Historiques Vol. 5, No. 2 (Winter/Hiver 1978), pp. 223–231, at p. 224. Publikigita de: Berghahn Books JSTOR 41298718
- ↑ Thomas, Hugh (2012). The Spanish Civil War (50th Anniversary ed.). London: Penguin Books. p. 678. ISBN 978-0-141-01161-5.
Bibliografio
[redakti | redakti fonton]- Nichols, Ray L., 1979. Treason, Tradition and the Intellectual: Julien Benda and Political Discourse. Univ. Press of Kansas.
- Niess, Robert J., 1956. Julien Benda. Univ. of Michigan Press.