Στους Εγκόσμιους Θεούς - και μέσα από τον μύθο του Φαίδρου - αναφερόμαστε στην πορεία των ψυχών που μέσω, των εγκοσμίων Θεών, επιστρέφουν στο νοητό.
Η συμβολική για αυτό είναι πλούσια, και μας την εξηγεί ο Πρόκλος.
Η Πορεία από τα νιάτα στα γηρατειά υποδηλώνει ότι απομακρυνόμαστε από την ακμαία και άχραντη ζωή και μεταβαίνουμε στον κόσμο του γίγνεσθαι.
Η Πορεία από τα γηρατειά στα νιάτα υποδηλώνει ότι οδηγούμαστε προς το νοερό, για αυτό και η σωματική υπόσταση φθείρεται ενώ η ασώματη και άυλη υπόσταση μας λάμπει.
Ο Κρόνος - αναφέρεται σε Ορφικό απόσπασμα - έχει πάντα μαύρες τις τρίχες, σύμβολο του ότι δεν απομακρύνεται από τον εαυτό του ( από την νοερή τάξη δηλαδή, εξ' ού και αγκυλομήτις καλείται )
( βλέπε σχετικά Πρόκλος-Πλατωνική Θεολογία Ε 33.24, ΣΤ 77.12, Ορφικά Αποσπάσματα 130, 142, Σχόλια στον Τίμαιο Γ 115.20-25 )
Τρίτη 22 Ιουλίου 2008
ΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ-ΕΓΚΟΣΜΙΟΙ ΘΕΟΙ- Ενέργειες
Οι ενέργειες των Εγκοσμίων Θεών είναι :
1. Υπερβατικές και ξεχωριστές.
Ακολουθούν τους Ανεξάρτητους Θεούς και μαζί με αυτούς ανάγονται στην νοητή φύση
2. Συμπαρατάσσονται μαζί με αυτά που δέχονται την πρόνοια τους, καθοδηγούν τα αισθητά και τα κάνουν να κλείσουν τον κύκλο τους και τα επιστρέφουν στον εαυτό τους.
( βλέπε Πρόκλος - Πλατωνική ΘεολογίT ΣΤ 76.19 )
1. Υπερβατικές και ξεχωριστές.
Ακολουθούν τους Ανεξάρτητους Θεούς και μαζί με αυτούς ανάγονται στην νοητή φύση
2. Συμπαρατάσσονται μαζί με αυτά που δέχονται την πρόνοια τους, καθοδηγούν τα αισθητά και τα κάνουν να κλείσουν τον κύκλο τους και τα επιστρέφουν στον εαυτό τους.
( βλέπε Πρόκλος - Πλατωνική ΘεολογίT ΣΤ 76.19 )
ΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ-ΕΓΚΟΣΜΙΟΙ ΘΕΟΙ- Γενικά
Οι Εγκόσμιοι Θεοί αποτελούν την τελευταία τάξη, η οποία έπεται των Ανεξαρτήτων Θεών. Και εδώ η δομή είναι δωδεκάδα.
Η Πλατωνική Θεολογία του Πρόκλου σταματά στους Ανεξάρτητους Θεούς και δεν αναλύει τους Εγκόσμιους Θεούς. Δεν γνωρίζουμε αν το υπόλοιπο μέρος έχει χαθεί, ή επειδή αναφέρεται στους Εγκόσμιους Θεούς και στα υπόλοιπα επίπεδα διάσπαρτα στα έργα του, δεν προχώρησε στην ανάπτυξη τους, θεωρώντας το περιττό.
Οι σύγχρονοι μελετητές τείνουν προς το τελευταίο, ότι δηλαδή εσκεμμένα σταμάτησε στους Ανεξάρτητους, μιας και αναφέρεται στα επόμενα επίπεδα ( Εγκόσμιοι Θεοί, Θείες Ψυχές, Αγγελοι, Δαίμονες, Ηρωες, Επιμέρους Ψυχές ) σε άλλα έργα του.
Ανευ βλάβης και χωρίς να προκαλούμε ιδιαίτερη διαφοροποίηση από την δομή της Ελληνικής Θεολογίας, μπορούμε να θεωρήσουμε ότι και η τάξη αυτή έχει ανάλογη δομή όπως οι Ανεξάρτητοι Θεοί.
Η Πλατωνική Θεολογία του Πρόκλου σταματά στους Ανεξάρτητους Θεούς και δεν αναλύει τους Εγκόσμιους Θεούς. Δεν γνωρίζουμε αν το υπόλοιπο μέρος έχει χαθεί, ή επειδή αναφέρεται στους Εγκόσμιους Θεούς και στα υπόλοιπα επίπεδα διάσπαρτα στα έργα του, δεν προχώρησε στην ανάπτυξη τους, θεωρώντας το περιττό.
Οι σύγχρονοι μελετητές τείνουν προς το τελευταίο, ότι δηλαδή εσκεμμένα σταμάτησε στους Ανεξάρτητους, μιας και αναφέρεται στα επόμενα επίπεδα ( Εγκόσμιοι Θεοί, Θείες Ψυχές, Αγγελοι, Δαίμονες, Ηρωες, Επιμέρους Ψυχές ) σε άλλα έργα του.
Ανευ βλάβης και χωρίς να προκαλούμε ιδιαίτερη διαφοροποίηση από την δομή της Ελληνικής Θεολογίας, μπορούμε να θεωρήσουμε ότι και η τάξη αυτή έχει ανάλογη δομή όπως οι Ανεξάρτητοι Θεοί.
ΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ-ΥΠΕΡΚΟΣΜΙΟΙ-ΕΓΚΟΣΜΙΟΙ (ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ) ΘΕΟΙ- Θεοί Φαίδρου
Οι Θεοί οι οποίοι κάνουν την περιφορά τους κατά τον μύθο του Φαίδρου ( 246Α-257Α ) είναι οι Ανεξάρτητοι Θεοί.
Ο μύθος που αναφέρει ο Πλάτων στον Φαίδρο είναι πολύ ωραίος και περιγράφει σημαντικά σημεία της Ελληνικής Θεολογίας.
Σε πολύ γενικές γραμμές ο μύθος λέει ότι οι Θεοί επιβιβαζόμενοι στα άρματα τους και με οδηγό τον Δία, αρχίζουν την περιφορά τους στον Ουρανό. Μόνο η Εστία δεν ακολουθεί παραμένουσα στον οίκο της. Τους Θεούς τους ακολουθούν οι ψυχές με τα δικά τους άρματα. Τα άρματα τόσο των Θεών όσο και των ψυχών έχουν έναν ηνίοχο και δύο άλογα. Οι ψυχές δεν έχουν την δύναμη να ακολουθήσουν τους Θεούς στην πορεία τους και κάποια στιγμή πέφτουν ( χάνουν τα φτερά τους ).
Αξίζει να μελετήσει κανείς τον μύθο του Φαίδρου και μετά να μελετήσει τα σημεία εκείνα της Πλατωνικής Θεολογίας, στα οποία αναφερθήκαμε, όταν αναφερθήκαμε στους νοητούς-νοερούς Θεούς, καθώς και το σημείο στο σημείο γίνεται η συσχέτιση των Θεών του Φαίδρου και των Ανεξαρτήτων Θεών που αναφέρεται σε αυτή την ανάρτηση.
Ετσι ο μελετητής θα αποκτήσει μια εικόνα για το πως λειτουργούν οι Πλατωνικοί διάλογοι και πως πρέπει κανείς να τους προσεγγίζει για να αντλήσει αυτά τα οποία κρύβονται μέσα τους.
Αναφερόμενος στην σχέση των Εγκοσμίων Θεών με τους Θεούς του Φαίδρου, ο Πρόκλος επισημαίνει το πως κωδικοποιείται στον μύθο η ψυχική ιδιότητα τόσο των Ανεξαρτήτων, όσο και των Εγκοσμίων Θεών.
Στους Ανεξάρτητους Θεούςη ψυχική ιδιότητα ένωσε τον εαυτό της με τον νου, για αυτό και το άρμα τους δεν έχει διαίρεση καθώς είναι νοερό και αχώριστο από τον άυλο και θεικό νού.
Στους εγκόσμιους Θεούς όμως αποδίδονται διαιρέσεις αλόγων και ηνιόχων.
Αξίζει να παρατηρήσουμε επίσης την ανάλογη έκφραση των δύο συνδετικών τάξεων, τόσο του υπεραισθητού κόσμου ( νοητή-νοερή τάξις, ενδιάμεση μεταξύ νοητής και νοερής ), όσο και του αισθητού κόσμου ( Ανεξάρτητοι Θεοί, ενδιάμεσοι μεταξύ Υπερκοσμίων και Εγκοσμίων Θεών)
( βλέπε Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ 99.4 )
Ο μύθος που αναφέρει ο Πλάτων στον Φαίδρο είναι πολύ ωραίος και περιγράφει σημαντικά σημεία της Ελληνικής Θεολογίας.
Σε πολύ γενικές γραμμές ο μύθος λέει ότι οι Θεοί επιβιβαζόμενοι στα άρματα τους και με οδηγό τον Δία, αρχίζουν την περιφορά τους στον Ουρανό. Μόνο η Εστία δεν ακολουθεί παραμένουσα στον οίκο της. Τους Θεούς τους ακολουθούν οι ψυχές με τα δικά τους άρματα. Τα άρματα τόσο των Θεών όσο και των ψυχών έχουν έναν ηνίοχο και δύο άλογα. Οι ψυχές δεν έχουν την δύναμη να ακολουθήσουν τους Θεούς στην πορεία τους και κάποια στιγμή πέφτουν ( χάνουν τα φτερά τους ).
Αξίζει να μελετήσει κανείς τον μύθο του Φαίδρου και μετά να μελετήσει τα σημεία εκείνα της Πλατωνικής Θεολογίας, στα οποία αναφερθήκαμε, όταν αναφερθήκαμε στους νοητούς-νοερούς Θεούς, καθώς και το σημείο στο σημείο γίνεται η συσχέτιση των Θεών του Φαίδρου και των Ανεξαρτήτων Θεών που αναφέρεται σε αυτή την ανάρτηση.
Ετσι ο μελετητής θα αποκτήσει μια εικόνα για το πως λειτουργούν οι Πλατωνικοί διάλογοι και πως πρέπει κανείς να τους προσεγγίζει για να αντλήσει αυτά τα οποία κρύβονται μέσα τους.
Αναφερόμενος στην σχέση των Εγκοσμίων Θεών με τους Θεούς του Φαίδρου, ο Πρόκλος επισημαίνει το πως κωδικοποιείται στον μύθο η ψυχική ιδιότητα τόσο των Ανεξαρτήτων, όσο και των Εγκοσμίων Θεών.
Στους Ανεξάρτητους Θεούςη ψυχική ιδιότητα ένωσε τον εαυτό της με τον νου, για αυτό και το άρμα τους δεν έχει διαίρεση καθώς είναι νοερό και αχώριστο από τον άυλο και θεικό νού.
Στους εγκόσμιους Θεούς όμως αποδίδονται διαιρέσεις αλόγων και ηνιόχων.
Αξίζει να παρατηρήσουμε επίσης την ανάλογη έκφραση των δύο συνδετικών τάξεων, τόσο του υπεραισθητού κόσμου ( νοητή-νοερή τάξις, ενδιάμεση μεταξύ νοητής και νοερής ), όσο και του αισθητού κόσμου ( Ανεξάρτητοι Θεοί, ενδιάμεσοι μεταξύ Υπερκοσμίων και Εγκοσμίων Θεών)
( βλέπε Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ 99.4 )
Κυριακή 20 Ιουλίου 2008
ΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ-ΥΠΕΡΚΟΣΜΙΟΙ-ΕΓΚΟΣΜΙΟΙ (ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ) ΘΕΟΙ- Ανυψωτική Τριάδα
Την Ανυψωτική τριάδα απαρτίζουν ο Ερμής, η Αφροδίτη και ο Απόλλων, οι οποίοι είναι γνωστοί και ως Αρμόζοντες.
Ο Ερμής είναι χορηγός της φιλοσοφίας, ανυψώνει μέσω αυτής τις ψυχές και με τις δυνάμεις της διαλεκτικής ανεβάζει τις καθολικές και επιμέρους ψυχές στο Αγαθό. Τον χαρακτηρίζει η Συμμετρία.
Η Αφροδίτη είναι αιτία της ερωτικής έμπνευσης και εξοικειώνει με το κάλλος τις ζωές που ανυψώνονται. Την χαρακτηρίζει το Κάλλος.
Ο Απόλλων με την μουσική τελειοποιεί τα πάντα, επιστρέφει τα πάντα κινώντας τα όλα μαζί ( Ομοπολών) και ανασύροντας τα με την αρμονία και τον ρυθμό προς την νοερή αλήθεια. Τον χαρακτηρίζει η Αλήθεια.
Ο Πλάτων στον Φίληβο αναφέρεται στις τρεις μονάδες που αποτελούν τα πρόθυρα του Αγαθού και τις ονομάζει Κάλλος, Αλήθεια και Συμμετρία.
Η Ορφική αντιστοίχιση, όπως φαίνεται και στο σχετικό διάγραμμα ( https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQOlaObtRb7JeSCPemUW_p8Uo0JzCHs325sSfBXVEm7oOfm3SHnGSHCQnobCQnACgHXpJd2jNqzKwOJBMxn4Pl8wyBa9y6DKC4dS7FcNzWWQmuAPhgMbwoLDm8-lU2yuVaf7ppciMZBA/s1600-h/OPT1-diag.jpg ) είναι ο Φάνης( Κάλλος), ο Ηρικεπαίος ( Αλήθεια ) και ο Μήτις ( Συμμετρία ), οι οποίοι και βρίσκονται στα πρόθυρα του Αγαθού μιας και ανήκουν στην Νοητή Τάξη.
Αν τώρα θυμηθούμε ότι το ανάλογο του Αγαθού είναι ο νοητός Ηλιος, τότε διαπιστώνουμε ότι οι τρείς Πλανήτες που βρίσκονται στα πρόθυρα του Αγαθού, έχουν ονομασθεί με τα ονόματα των τριών αναγωγών Θεών { Ηλιος ( =Απόλλων ) , Ερμής , Αφροδίτη }, δηλαδή όχι τυχαία.
( βλέπε Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ' 97.8, Φίληβος 64c1-3 )
Ο Ερμής είναι χορηγός της φιλοσοφίας, ανυψώνει μέσω αυτής τις ψυχές και με τις δυνάμεις της διαλεκτικής ανεβάζει τις καθολικές και επιμέρους ψυχές στο Αγαθό. Τον χαρακτηρίζει η Συμμετρία.
Η Αφροδίτη είναι αιτία της ερωτικής έμπνευσης και εξοικειώνει με το κάλλος τις ζωές που ανυψώνονται. Την χαρακτηρίζει το Κάλλος.
Ο Απόλλων με την μουσική τελειοποιεί τα πάντα, επιστρέφει τα πάντα κινώντας τα όλα μαζί ( Ομοπολών) και ανασύροντας τα με την αρμονία και τον ρυθμό προς την νοερή αλήθεια. Τον χαρακτηρίζει η Αλήθεια.
Ο Πλάτων στον Φίληβο αναφέρεται στις τρεις μονάδες που αποτελούν τα πρόθυρα του Αγαθού και τις ονομάζει Κάλλος, Αλήθεια και Συμμετρία.
Η Ορφική αντιστοίχιση, όπως φαίνεται και στο σχετικό διάγραμμα ( https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQOlaObtRb7JeSCPemUW_p8Uo0JzCHs325sSfBXVEm7oOfm3SHnGSHCQnobCQnACgHXpJd2jNqzKwOJBMxn4Pl8wyBa9y6DKC4dS7FcNzWWQmuAPhgMbwoLDm8-lU2yuVaf7ppciMZBA/s1600-h/OPT1-diag.jpg ) είναι ο Φάνης( Κάλλος), ο Ηρικεπαίος ( Αλήθεια ) και ο Μήτις ( Συμμετρία ), οι οποίοι και βρίσκονται στα πρόθυρα του Αγαθού μιας και ανήκουν στην Νοητή Τάξη.
Αν τώρα θυμηθούμε ότι το ανάλογο του Αγαθού είναι ο νοητός Ηλιος, τότε διαπιστώνουμε ότι οι τρείς Πλανήτες που βρίσκονται στα πρόθυρα του Αγαθού, έχουν ονομασθεί με τα ονόματα των τριών αναγωγών Θεών { Ηλιος ( =Απόλλων ) , Ερμής , Αφροδίτη }, δηλαδή όχι τυχαία.
( βλέπε Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ' 97.8, Φίληβος 64c1-3 )
ΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ-ΥΠΕΡΚΟΣΜΙΟΙ-ΕΓΚΟΣΜΙΟΙ (ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ) ΘΕΟΙ- Ζωοποιός Τριάδα
Την Ζωοποιό τριάδα απαρτίζουν η Δήμητρα, η Ηρα και η Αρτεμις , οι οποίες είναι γνωστές και ως Ψυχούντες.
Η Δήμητρα γεννά την εγκόσμιο ζωή, την νοερή, την ψυχική και αυτή που είναι αχώριστη από τα σώματα.
Η Ηρα συγκρατεί την μέση προκαλώντας την γέννηση της ψυχής
Η Αρτεμις παρακινεί τους φυσικούς όρους σε ενέργεια και τελειοποιεί την ατέλεια την ύλης. Για αυτό και καλείται επίσης και Λοχία καθώς επιβλέπει την φυσική πρόοδο και γέννηση.
( βλέπε Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ' 97.8 )
Η Δήμητρα γεννά την εγκόσμιο ζωή, την νοερή, την ψυχική και αυτή που είναι αχώριστη από τα σώματα.
Η Ηρα συγκρατεί την μέση προκαλώντας την γέννηση της ψυχής
Η Αρτεμις παρακινεί τους φυσικούς όρους σε ενέργεια και τελειοποιεί την ατέλεια την ύλης. Για αυτό και καλείται επίσης και Λοχία καθώς επιβλέπει την φυσική πρόοδο και γέννηση.
( βλέπε Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ' 97.8 )
Πέμπτη 17 Ιουλίου 2008
ΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ-ΥΠΕΡΚΟΣΜΙΟΙ-ΕΓΚΟΣΜΙΟΙ (ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ) ΘΕΟΙ- Φρουρητική Τριάδα
Την Φρουρητική τριάδα απαρτίζουν η Εστία, η Αθηνά και ο Αρης, οι οποίοι είναι γνωστοί και ως Φρουρούντες.
Η Εστία διατηρεί την ύπαρξη και την ουσία των πραγμάτων άχραντη.
Η Αθηνά φυλάσσει τις ενδιάμεσες ζωές ακλόνητες με την νόηση ανυψώνοντας τις από την ύλη. Την διαδικασία αυτή περιγράφει η Γιγαντομαχία. Στον αποσυμβολισμό της Γιγαντομαχίας αναφέρεται ο Πρόκλος στα Σχόλια στον Παρμενίδη 692.19
Ο Αρης ακτινοβολεί στις σωματικές φύσεις την ισχύ, την δύναμη και την στερεότητα.
( βλέπε Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ' 97.8 )
Η Εστία διατηρεί την ύπαρξη και την ουσία των πραγμάτων άχραντη.
Η Αθηνά φυλάσσει τις ενδιάμεσες ζωές ακλόνητες με την νόηση ανυψώνοντας τις από την ύλη. Την διαδικασία αυτή περιγράφει η Γιγαντομαχία. Στον αποσυμβολισμό της Γιγαντομαχίας αναφέρεται ο Πρόκλος στα Σχόλια στον Παρμενίδη 692.19
Ο Αρης ακτινοβολεί στις σωματικές φύσεις την ισχύ, την δύναμη και την στερεότητα.
( βλέπε Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ' 97.8 )
ΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ-ΥΠΕΡΚΟΣΜΙΟΙ-ΕΓΚΟΣΜΙΟΙ (ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ) ΘΕΟΙ- Δημιουργική Τριάδα
Την Δημιουργική τριάδα απαρτίζουν ο Ζευς, ο Ποσειδών και ο Ηφαιστος, οι οποίοι είναι γνωστοί και ως Ποιούντες.
Ο Ζευς κατευθύνει τις ψυχές και τα σώματα και φροντίζει τα πάντα
Ο Ποσειδών κυβερνά την ψυχική τάξη και είναι υπαίτιος της κίνησης και της γέννησης
Ο Ηφαιστος εμφυσά την φύση στα σώματα και δημιουργεί τις εγκόσμιες έδρες των Θεών
( βλέπε Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ' 97.8 )
Ο Ζευς κατευθύνει τις ψυχές και τα σώματα και φροντίζει τα πάντα
Ο Ποσειδών κυβερνά την ψυχική τάξη και είναι υπαίτιος της κίνησης και της γέννησης
Ο Ηφαιστος εμφυσά την φύση στα σώματα και δημιουργεί τις εγκόσμιες έδρες των Θεών
( βλέπε Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ' 97.8 )
Δευτέρα 14 Ιουλίου 2008
ΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ-ΥΠΕΡΚΟΣΜΙΟΙ-ΕΓΚΟΣΜΙΟΙ (ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ) ΘΕΟΙ- Μονάδες
Οι δύο Μονάδες των Ανεξαρτήτων Θεών, όπως ελέχθη είναι ο Ζεύς και η Εστία.
Ο Ζεύς δεν είναι νους σύμπαντος, ούτε νους Ηλίου, ούτε εγκόσμιος νους ή ψυχή, αλλά απλωμένος υπεράνω όλων είναι αίτιος της κίνησης που οδηγεί στα πρώτα, επικεφαλής της πορείας προς το νοητό, παραμένει στον εαυτό του και ανήκει στην Πατρική σειρά.
Η Πρόοδος του Δία όπως καταγράφεται στην Ελληνική Θεολογία είναι Νοερή - > Αφομοιωτική -> Απόλυτη -> Εγκόσμια
( Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ 87.20 )
Η Εστία κυβερνά χωρίς να έχει την βαθμίδα της πρώτης ψυχής, δεν είναι ούτε η Γη μέσα στο Σύμπαν. Εκπέμπει πάντα την σταθερή και ακλόνητη δύναμη, συνδέεται με τα πρώτα αίται και παρέχει στους εγκόσμιους Θεούς την άχραντη εδραίωση στον εαυτό τους.
Ανήκει στην Αχραντη σειρά.
( βλέπε Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ 85.23 )
Ο Ζεύς δεν είναι νους σύμπαντος, ούτε νους Ηλίου, ούτε εγκόσμιος νους ή ψυχή, αλλά απλωμένος υπεράνω όλων είναι αίτιος της κίνησης που οδηγεί στα πρώτα, επικεφαλής της πορείας προς το νοητό, παραμένει στον εαυτό του και ανήκει στην Πατρική σειρά.
Η Πρόοδος του Δία όπως καταγράφεται στην Ελληνική Θεολογία είναι Νοερή - > Αφομοιωτική -> Απόλυτη -> Εγκόσμια
( Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ 87.20 )
Η Εστία κυβερνά χωρίς να έχει την βαθμίδα της πρώτης ψυχής, δεν είναι ούτε η Γη μέσα στο Σύμπαν. Εκπέμπει πάντα την σταθερή και ακλόνητη δύναμη, συνδέεται με τα πρώτα αίται και παρέχει στους εγκόσμιους Θεούς την άχραντη εδραίωση στον εαυτό τους.
Ανήκει στην Αχραντη σειρά.
( βλέπε Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ 85.23 )
ΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ-ΥΠΕΡΚΟΣΜΙΟΙ-ΕΓΚΟΣΜΙΟΙ (ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ) ΘΕΟΙ- Δομή
Η Δομή των Ανεξαρτήτων Θεών αποτελείται από δύο μονάδες και από μια δεκάδα.
Οι δύο μονάδες είναι ο Ζεύς ως επικεφαλής των αρρένων Θεών και η Εστία ως επικεφαλής των θηλείων θεαινών.
Στην δεκάδα ο Πρόκλος αναφέρει ότι, μεταξύ των άλλων. υπάρχει ο Απόλλων εκφράζων την Μαντική Ζωή, ο Αρης εκφράζων την Διαιρετική Ζωή και η Αφροδίτη εκφράζουσα την Ερωτική Ζωή.
Η δομή των Ανεξαρτήτων Θεών αποτελείται από τέσσερεις τριάδες, την δημιουργική τριάδα, την ζωογονική, την ανυψωτική και την φρουρητική.
Ο Σαλούστιος ονομάζει τους Θεούς που συμμετέχουν σε κάθε μια τριάδα ως ποιούντες, ψυχούντες, αρμόζοντες και ψυχούντες αντίστοιχα.
( Σημείωση : O Σαλούστιος διακρίνει μόνο δύο κατηγορίες Θεών, υπερκοσμίους και εγκοσμίους. Γενικά πρέπει οι υπερκόσμιοι να αντιστοιχούν στις θείες τάξεις του Υπεραισθητού Κόσμου και οι εγκόσμιοι του Αισθητού )
( βλέπε Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ' 85.23 , Σαλούστιος - Περί Θεών και Κόσμου VI )
Οι δύο μονάδες είναι ο Ζεύς ως επικεφαλής των αρρένων Θεών και η Εστία ως επικεφαλής των θηλείων θεαινών.
Στην δεκάδα ο Πρόκλος αναφέρει ότι, μεταξύ των άλλων. υπάρχει ο Απόλλων εκφράζων την Μαντική Ζωή, ο Αρης εκφράζων την Διαιρετική Ζωή και η Αφροδίτη εκφράζουσα την Ερωτική Ζωή.
Η δομή των Ανεξαρτήτων Θεών αποτελείται από τέσσερεις τριάδες, την δημιουργική τριάδα, την ζωογονική, την ανυψωτική και την φρουρητική.
Ο Σαλούστιος ονομάζει τους Θεούς που συμμετέχουν σε κάθε μια τριάδα ως ποιούντες, ψυχούντες, αρμόζοντες και ψυχούντες αντίστοιχα.
( Σημείωση : O Σαλούστιος διακρίνει μόνο δύο κατηγορίες Θεών, υπερκοσμίους και εγκοσμίους. Γενικά πρέπει οι υπερκόσμιοι να αντιστοιχούν στις θείες τάξεις του Υπεραισθητού Κόσμου και οι εγκόσμιοι του Αισθητού )
( βλέπε Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ' 85.23 , Σαλούστιος - Περί Θεών και Κόσμου VI )
ΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ-ΥΠΕΡΚΟΣΜΙΟΙ-ΕΓΚΟΣΜΙΟΙ (ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ) ΘΕΟΙ- Πλήθος
Οπως μας λέγουν οι Θεολόγοι, το πλήθος των ανεξαρτήτων Θεών είναι ασύλληπτο ( προσοχή : όχι άπειρο, διότι όπως έχουμε επισημάνει, τίποτε στο Σύμπαν δεν είναι άπειρο ) και άγνωστο ακόμα και σε αυτούς.
Για συμβολικούς όμως λόγους, τους ανατίθεται ο αριθμός 12 σαν σύμβολο της τελείας προόδου. Αυτός δε προκύπτει αν θεωρήσουμε ότι "καθώς, λοιπόν η μονάδα του Δημιουργού διαιρεί τα δημιουργήματα σε πρώτα, ενδιάμεσα και τελευταία και καθώς οι Θεοί μετά από αυτή την μονάδα διοχετεύουν τετραδικά τις πηγές τους στα κατώτερα τους, εμφανίστηκε σε εμάς αυτή η δωδεκάδα των ανεξαρτήτων Θεών....άλλοι έλαβαν την δημιουργική και πατρική ιδιότητα κατά τρόπο τριαδικό, άλλοι την γεννητική και ζωοοποιό ιδιότητα με τρόπο τριαδικό, άλλοι την ανυψωτική με τρόπο τριαδικό και άλλοι την άχραντη και φρουρητική ιδιότητα με τον ίδιο τρόπο. Γιατί όλες οι ιδιότητες φτάνουν σε αυτούς από το πλ΄ξθος των αφομοιωτικών (=υπερκοσμίων ) Θεών, ενώ η διαίρεση σε πρώτα, σε ενδιάμεσα και τελευταία φτάνει από την αιτία του Δημιουργού"
( Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ 93.12 )
Με άλλα λόγια :
Δημιουργός ==> Πρώτα, Ενδιάμεσα, Τέλη (3)
Αφομοιωτικοί == > Πατρική Ιδιότητα, Γόνιμη, Ανυψωτική, Φρουρητική ( 4)
άρα : 3 x 4 = 12
-------
Οι Ανεξάρτητοι Θεοί έχουν ασύλληπτο πλήθος και αναρίθμητο από την ανθρώπινη σκέψη. Οι Θεολόγοι δεν έχουν προσδιορίσει τον αριθμό τους.
( Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ 85.6 )
Ο Αριθμός της Δωδεκάδας ταιριάζει στους Απολύτους(Ανεξάρτητους) Θεούς ως σύμβολο της τέλειας προόδου επειδή ολοκληρώνουν την πρόοδο των Υπερκοσμίων Θεών και είναι επικεφαλής των Ουρανίων Θεών
( Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ 85.13 )
Και τον αριθμό αυτό ( Δώδεκα ) δεν πρέπει να τον εκλάβουμε σαν να υπάρχει σε δώδεκα μονάδες ( γιατί δεν είναι τέτοιος ο αριθμός στην περίπτωση των Θεών ), αλλά με μια ιδιαιτερότητα της ύπαρξης γιατί όπως η δυάδα μεταξύ των Θεών είναι επικεφαλής της γονιμότητας και η τριάδα της πρωταρχικής τελειότητας, έτσι και η δωδεκάδα είναι σύμβολο της τελείας προόδου.
( Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ 86.20)
Για συμβολικούς όμως λόγους, τους ανατίθεται ο αριθμός 12 σαν σύμβολο της τελείας προόδου. Αυτός δε προκύπτει αν θεωρήσουμε ότι "καθώς, λοιπόν η μονάδα του Δημιουργού διαιρεί τα δημιουργήματα σε πρώτα, ενδιάμεσα και τελευταία και καθώς οι Θεοί μετά από αυτή την μονάδα διοχετεύουν τετραδικά τις πηγές τους στα κατώτερα τους, εμφανίστηκε σε εμάς αυτή η δωδεκάδα των ανεξαρτήτων Θεών....άλλοι έλαβαν την δημιουργική και πατρική ιδιότητα κατά τρόπο τριαδικό, άλλοι την γεννητική και ζωοοποιό ιδιότητα με τρόπο τριαδικό, άλλοι την ανυψωτική με τρόπο τριαδικό και άλλοι την άχραντη και φρουρητική ιδιότητα με τον ίδιο τρόπο. Γιατί όλες οι ιδιότητες φτάνουν σε αυτούς από το πλ΄ξθος των αφομοιωτικών (=υπερκοσμίων ) Θεών, ενώ η διαίρεση σε πρώτα, σε ενδιάμεσα και τελευταία φτάνει από την αιτία του Δημιουργού"
( Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ 93.12 )
Με άλλα λόγια :
Δημιουργός ==> Πρώτα, Ενδιάμεσα, Τέλη (3)
Αφομοιωτικοί == > Πατρική Ιδιότητα, Γόνιμη, Ανυψωτική, Φρουρητική ( 4)
άρα : 3 x 4 = 12
-------
Οι Ανεξάρτητοι Θεοί έχουν ασύλληπτο πλήθος και αναρίθμητο από την ανθρώπινη σκέψη. Οι Θεολόγοι δεν έχουν προσδιορίσει τον αριθμό τους.
( Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ 85.6 )
Ο Αριθμός της Δωδεκάδας ταιριάζει στους Απολύτους(Ανεξάρτητους) Θεούς ως σύμβολο της τέλειας προόδου επειδή ολοκληρώνουν την πρόοδο των Υπερκοσμίων Θεών και είναι επικεφαλής των Ουρανίων Θεών
( Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ 85.13 )
Και τον αριθμό αυτό ( Δώδεκα ) δεν πρέπει να τον εκλάβουμε σαν να υπάρχει σε δώδεκα μονάδες ( γιατί δεν είναι τέτοιος ο αριθμός στην περίπτωση των Θεών ), αλλά με μια ιδιαιτερότητα της ύπαρξης γιατί όπως η δυάδα μεταξύ των Θεών είναι επικεφαλής της γονιμότητας και η τριάδα της πρωταρχικής τελειότητας, έτσι και η δωδεκάδα είναι σύμβολο της τελείας προόδου.
( Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ 86.20)
Πέμπτη 10 Ιουλίου 2008
ΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ-ΥΠΕΡΚΟΣΜΙΟΙ-ΕΓΚΟΣΜΙΟΙ (ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ) ΘΕΟΙ- Ενέργειες
Οι ενέργειες των Ανεξαρτήτων Θεών είναι :
- Εύλυτες, εμφανίζονται παντού και αποκόπτουν κάθε τι υλικό και σωματικό
- Προβάλλουν την άχραντη, ανέπαφη και ασώματη μορφή
- Επιστρέφουν όλα τα κατώτερα στον εαυτό τους και τα ανεβάζουν στο νοερό φως.
- Αποκαλύπτουν τις υπερβατικές αρχές του Σύμπαντος
- Ανεβάζουν στους Νοερούς Θεούς
- Συνδέουν με τα Νοερά και παρουσιάζουν την αχρωμάτιστη, ασχημάτιστη και ανέπαφη ουσία
- Ενεργούν στους εγκόσμιους νόες και ανεβάζουν τις νοήσεις τους από τα νοητά των εγκοσμίων στα πρώτα νοητά
- Ανυψώνουν τις ψυχές στην μία πηγή τους
- Καθοδηγούν τις θεικές ψυχές
- Επιβλέπουν τα ανώτερα γένη ( δηλαδή Αγγέλους, Δαίμονες και Ηρωες )
( βλέπε Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ 83.7 )
- Εύλυτες, εμφανίζονται παντού και αποκόπτουν κάθε τι υλικό και σωματικό
- Προβάλλουν την άχραντη, ανέπαφη και ασώματη μορφή
- Επιστρέφουν όλα τα κατώτερα στον εαυτό τους και τα ανεβάζουν στο νοερό φως.
- Αποκαλύπτουν τις υπερβατικές αρχές του Σύμπαντος
- Ανεβάζουν στους Νοερούς Θεούς
- Συνδέουν με τα Νοερά και παρουσιάζουν την αχρωμάτιστη, ασχημάτιστη και ανέπαφη ουσία
- Ενεργούν στους εγκόσμιους νόες και ανεβάζουν τις νοήσεις τους από τα νοητά των εγκοσμίων στα πρώτα νοητά
- Ανυψώνουν τις ψυχές στην μία πηγή τους
- Καθοδηγούν τις θεικές ψυχές
- Επιβλέπουν τα ανώτερα γένη ( δηλαδή Αγγέλους, Δαίμονες και Ηρωες )
( βλέπε Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ 83.7 )
ΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ-ΥΠΕΡΚΟΣΜΙΟΙ-ΕΓΚΟΣΜΙΟΙ (ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ) ΘΕΟΙ-Δυνάμεις
Οι δυνάμεις των Ανεξαρτήτων Θεών είναι ασύλληπτες για την δική μας σκέψη και είναι αυτές με τις οποίες οι Ανεξάρτητοι Θεοί διοικούν τους Εγκοσμίους Θεούς και συμπληρώνουν το μέσο μεταξύ των υπερβατικών, από τη μιά,. θεικών γενών και, από την άλλη, αυτών που είναι συμπαραταγμένα με τα μέρη του Σύμπαντος.
Τα είδη των δυνάμεων είναι :
Διαμετακομιστικές : αποκαλύπτουν στα κατώτερα τις προόδους των αφομοιωτικών γενών ( της υπερκόσμιας τάξης δηλαδή )
Ανυψωτικές : ανεβάζουν τις εγκόσμιες τάξεις στην υπερβατική ενέργεια
Συνδετικές : ρυθμίζουν εξ ίσου την επικοινωνία των άκρων
Αχραντες : εξαφανίζουν εντελώς την ύλη και ακτινοβολούν την άνεση στην πρόνοια των κατωτέρων
Τελειοποιητικές : χορηγούν την τελειότητα στα εγκόσμια
Γόνιμες : πληθαίνουν τις βαθμίδες των κατωτέρων
( βλέπε Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ 82.16 )
Τα είδη των δυνάμεων είναι :
Διαμετακομιστικές : αποκαλύπτουν στα κατώτερα τις προόδους των αφομοιωτικών γενών ( της υπερκόσμιας τάξης δηλαδή )
Ανυψωτικές : ανεβάζουν τις εγκόσμιες τάξεις στην υπερβατική ενέργεια
Συνδετικές : ρυθμίζουν εξ ίσου την επικοινωνία των άκρων
Αχραντες : εξαφανίζουν εντελώς την ύλη και ακτινοβολούν την άνεση στην πρόνοια των κατωτέρων
Τελειοποιητικές : χορηγούν την τελειότητα στα εγκόσμια
Γόνιμες : πληθαίνουν τις βαθμίδες των κατωτέρων
( βλέπε Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ 82.16 )
ΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ-ΥΠΕΡΚΟΣΜΙΟΙ-ΕΓΚΟΣΜΙΟΙ (ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ) ΘΕΟΙ-Γενικά
Οι Υπερκόσμιοι-Εγκόσμιοι Θεοί αποτελούν την ενδιάμεση τάξη των θεών στον Αισθητό Κόσμο και βρίσκονται μεταξύ των Υπερκοσμίων και των Εγκοσμίων Θεών.
Οντες ενδιάμεσοι, χρησιμεύουν σαν συνεκτική και διαμετακομιστική τάξη μεταξύ των δύο άλλων τάξεων.
Είναι αμετάβλητοι, ακλόνητοι, άνετοι όσον αφορά τις ενέργειες της πρόνοιας.
Εχουν ταυτόχρονη εποπτεία πολλών κλήρων. Ενεργούν στην ανύψωση πολλών προόδων και βαθμίδων τους προς την υπερκόσμια τελειότητα.
Είναι απαλλαγμένοι από κάθε επιμέρους διαίρεση, είναι υπερουράνιοι, άχραντοι, ανυψωτικοί (επειδή αναβιβάζουν τους εγκόσμιους θεούς στην νοητή-νοερή κορυφή) και ακτινοβολούν τα μέτρα της τελειότητας σε όλα τα ουράνια όντα.
( βλέπε σχετικά Πρόκκλος-Πλατωνική Θεολόγία ΣΤ 74.17 )
Η μονάδα των Υπερκοσμίων-Εγκοσμίων Θεών ( όπως ισχύει σε όλη την ιεραρχική δομή της Ελληνικής Θεολογίας ) είναι τοποθετημένη στους Υπερκοσμίους Θεούς (δηλαδή στην αμέσως προηγούμενη τάξη).
Η ψυχική ιδιότητα των Υπερκοσμίων-Εγκοσμίων Θεών έχει δύο πηγές : την πηγή των καθολικών εμψυχώσεων και την αφομοιωτική αρχή.
( βλέπε σχετικά Πρόκκλος-Πλατωνική Θεολόγία ΣΤ 80.15 )
Σχετικά με την Ουσία των Ανεξαρτήτων Θεών, ο Πρόκλος αφιερώνει όλο το 16ο κεφάλαιο του ΣΤ βιβλίου της Πλατωνικής Θεολογίας, για την Δύναμη των Ανεξαρτήτων Θεών αναφέρεται στο 82.16-83.6 και για την Ενέργεια στο 83.6 – 84.5.
Οντες ενδιάμεσοι, χρησιμεύουν σαν συνεκτική και διαμετακομιστική τάξη μεταξύ των δύο άλλων τάξεων.
Είναι αμετάβλητοι, ακλόνητοι, άνετοι όσον αφορά τις ενέργειες της πρόνοιας.
Εχουν ταυτόχρονη εποπτεία πολλών κλήρων. Ενεργούν στην ανύψωση πολλών προόδων και βαθμίδων τους προς την υπερκόσμια τελειότητα.
Είναι απαλλαγμένοι από κάθε επιμέρους διαίρεση, είναι υπερουράνιοι, άχραντοι, ανυψωτικοί (επειδή αναβιβάζουν τους εγκόσμιους θεούς στην νοητή-νοερή κορυφή) και ακτινοβολούν τα μέτρα της τελειότητας σε όλα τα ουράνια όντα.
( βλέπε σχετικά Πρόκκλος-Πλατωνική Θεολόγία ΣΤ 74.17 )
Η μονάδα των Υπερκοσμίων-Εγκοσμίων Θεών ( όπως ισχύει σε όλη την ιεραρχική δομή της Ελληνικής Θεολογίας ) είναι τοποθετημένη στους Υπερκοσμίους Θεούς (δηλαδή στην αμέσως προηγούμενη τάξη).
Η ψυχική ιδιότητα των Υπερκοσμίων-Εγκοσμίων Θεών έχει δύο πηγές : την πηγή των καθολικών εμψυχώσεων και την αφομοιωτική αρχή.
( βλέπε σχετικά Πρόκκλος-Πλατωνική Θεολόγία ΣΤ 80.15 )
Σχετικά με την Ουσία των Ανεξαρτήτων Θεών, ο Πρόκλος αφιερώνει όλο το 16ο κεφάλαιο του ΣΤ βιβλίου της Πλατωνικής Θεολογίας, για την Δύναμη των Ανεξαρτήτων Θεών αναφέρεται στο 82.16-83.6 και για την Ενέργεια στο 83.6 – 84.5.
Τρίτη 8 Ιουλίου 2008
ΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ-ΥΠΕΡΚΟΣΜΙΑ ΤΑΞΙΣ-ΦΡΟΥΡΗΤΙΚΗ ΤΡΙΑΔΑ-Κορύβαντες
Η Φρουρητική Τριάδα αποτελείται από τους Αχραντους καλουμένους Θεούς, που στο επίπεδο αυτό καλούνται Κορύβαντες.
Οπως στους νοερούς Θεούς έλαβε υπόσταση η τάξη των Κουρητών, στους υπερκόσμιους Θεούς βρίσκεται η τάξη των Κορυβάντων που " προχωρά μπροστά από την Κόρη και οι οποίοι εποπτεύουν την καθαρότητα και διατηρούν άχραντη την τάξη της Κορης, την διατηρούν αμετάβλητη στις γεννήσεις και σταθερή στις προόδους της προς τους κατώτερους κόσμους."
Από εκεί προκύπτει και το όνομα τους : Κορύβαντες < κόρη + βαίνω.
( βλέπε σχετικά Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ' 65.5-67.27 )
Οπως στους νοερούς Θεούς έλαβε υπόσταση η τάξη των Κουρητών, στους υπερκόσμιους Θεούς βρίσκεται η τάξη των Κορυβάντων που " προχωρά μπροστά από την Κόρη και οι οποίοι εποπτεύουν την καθαρότητα και διατηρούν άχραντη την τάξη της Κορης, την διατηρούν αμετάβλητη στις γεννήσεις και σταθερή στις προόδους της προς τους κατώτερους κόσμους."
Από εκεί προκύπτει και το όνομα τους : Κορύβαντες < κόρη + βαίνω.
( βλέπε σχετικά Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ' 65.5-67.27 )
ΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ-ΥΠΕΡΚΟΣΜΙΑ ΤΑΞΙΣ-ΑΝΑΓΩΓΙΚΗ ΤΡΙΑΔΑ-Απολλωνιακή Τριάδα
Η αναγωγική τριάδα των Υπερκοσμίων Θεών αποτελείται από τις τρείς εκφάνσεις του Ηλίου που ταυτίζονται με τον Απόλλωνα.
"Πρώτα λοιπόν ας κατανοήσουμε πως και ο Πλάτων, όπως και ο Ορφέας, κατά κάποιο τρόπο ταυτίζει τον Ηλιο με τον Απόλλωνα και πρεσβεύει την ένωση τούτων των Θεών. Γιατί ο Ορφέας μιλά ξεκάθαρα και με ολόκληρη, μπορούμε να πούμε την ποίηση του. Ο Αθηναίος ξένος όμως το υποδεικνύει με την ένωση τους, κατασκευάζοντας ένα κοινό ναό για τον Ηλιο και τον Απόλλωνα, άλλοτε μνημονεύοντας και τους δύο και άλλοτε μόνο τον ένα, σαν να έχουν λάβει υπόσταση αυτοί με βάση μια ένωση....σύμφωνα με τον Πλάτωνα υπάρχει σύνδεση της φύσης των δύο Θεών, επικοινωνία των δυνάμεων τους και απόρρητη ένωση τους"
Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ' 58.1 , Πλάτων - Νόμοι ΙΒ' 945e
Ετσι λοιπόν για την Ελληνική Θεολογία υπάρχουν τρία φώτα : το αισθητό, το νοερό και το θεικό. Το αισθητό φθάνει στα αισθητά από τον ορατό Ηλιο, το φως του Απόλλωνα φθάνει στα νοερά, και το φως του Αγαθού φθάνει στα νοητά.
Για την κατανόηση των δυνάμεων του Απόλλωνα. πρέπει να μελετήσουμε τα ονόματα του. Σχετικά με την ανάλυση των ονομάτων του Απόλλωνα, ο μελετητής καλείται να μελετήσει το ΣΤ βιβλίο της Πλατωνικής Θεολογίας στο 58- 65 και στα Σχόλια στον Κρατύλο 174-175
"Πρώτα λοιπόν ας κατανοήσουμε πως και ο Πλάτων, όπως και ο Ορφέας, κατά κάποιο τρόπο ταυτίζει τον Ηλιο με τον Απόλλωνα και πρεσβεύει την ένωση τούτων των Θεών. Γιατί ο Ορφέας μιλά ξεκάθαρα και με ολόκληρη, μπορούμε να πούμε την ποίηση του. Ο Αθηναίος ξένος όμως το υποδεικνύει με την ένωση τους, κατασκευάζοντας ένα κοινό ναό για τον Ηλιο και τον Απόλλωνα, άλλοτε μνημονεύοντας και τους δύο και άλλοτε μόνο τον ένα, σαν να έχουν λάβει υπόσταση αυτοί με βάση μια ένωση....σύμφωνα με τον Πλάτωνα υπάρχει σύνδεση της φύσης των δύο Θεών, επικοινωνία των δυνάμεων τους και απόρρητη ένωση τους"
Πρόκλος - Πλατωνική Θεολογία ΣΤ' 58.1 , Πλάτων - Νόμοι ΙΒ' 945e
Ετσι λοιπόν για την Ελληνική Θεολογία υπάρχουν τρία φώτα : το αισθητό, το νοερό και το θεικό. Το αισθητό φθάνει στα αισθητά από τον ορατό Ηλιο, το φως του Απόλλωνα φθάνει στα νοερά, και το φως του Αγαθού φθάνει στα νοητά.
Για την κατανόηση των δυνάμεων του Απόλλωνα. πρέπει να μελετήσουμε τα ονόματα του. Σχετικά με την ανάλυση των ονομάτων του Απόλλωνα, ο μελετητής καλείται να μελετήσει το ΣΤ βιβλίο της Πλατωνικής Θεολογίας στο 58- 65 και στα Σχόλια στον Κρατύλο 174-175
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)