Μία φανταστική γυναίκα
| Μία φανταστική γυναίκα | |
|---|---|
 | |
| Σκηνοθεσία | Σεμπαστιάν Λέλιο |
| Παραγωγή | Πάμπλο Λαρέν Χουάν ντε Ντίος Λαρέν Σεμπαστιάν Λέλιο Γκονθάλο Μάθα |
| Σενάριο | Σεμπαστιάν Λέλιο Γκονθάλο Μάθα |
| Πρωταγωνιστές | Ντανιέλα Βέγα Φρανσίσκο Ρέγιες |
| Μουσική | Matthew Herbert |
| Φωτογραφία | Benjamín Echazarreta |
| Μοντάζ | Soledad Salfate |
| Εταιρεία παραγωγής | Fabula Komplizen Film |
| Διανομή | Sony Pictures Classics |
| Πρώτη προβολή | 12 Φεβρουαρίου 2017, 7 Σεπτεμβρίου 2017 (Γερμανία)[1], 6 Απριλίου 2017 (Χιλή)[2] και 7 Ιουνίου 2018 (Ουγγαρία)[3] |
| Κυκλοφορία | 2017 |
| Διάρκεια | 104 λεπτά |
| Προέλευση | Χιλή |
| Γλώσσα | Ισπανικά |
| Ακαθάριστα έσοδα | 3,7 εκτομμύρια δολάρια[4][5] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Το Μία φανταστική γυναίκα (πρωτότυπος τίτλος: Una mujer fantástica) είναι χιλιανή ταινία του 2017 σε σκηνοθεσία του Σεμπαστιάν Λέλιο και σε σενάριο του ίδιου και του Γκονθάλο Μάθα.
Πλοκή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Μαρίνα είναι μία τρανς γυναίκα που έχει σχέση με τον Ορλάντο και είναι τραγουδίστρια. Τη νύχτα των γενεθλίων της, γυρνούν στο σπίτι του και ξαφνικά εκείνος αισθάνεται αδιαθεσία. Η Μαρίνα αποφασίζει να τον πάει στον νοσοκομείο. Πριν μπουν στο ασανσέρ, ο Ορλάντο πέφτει από τη σκάλα και χτυπά στο σώμα και στο κεφάλι.
Όταν πηγαίνουν στο νοσοκομείο, οι γιατροί ανακαλύπτουν ότι πέθανε από ανεύρυσμα. Από τότε και έπειτα, η Μαρίνα αντιμετωπίζεται με δυσπιστία από το προσωπικό του νοσοκομείου. Στη συνέχεια, η Μαρίνα από τη στενοχώρια της φεύγει από το νοσοκομείο τρέχοντας. Καλεί τον αδερφό του Ορλάντο, τον Γκάμπο, για να του εξηγήσει τι συνέβη. Στο νοσοκομείο, συναντιούνται η Μαρίνα με τον Γκάμπο για πρώτη φορά, ενώ εκεί βρίσκεται και η αστυνομία για να εξετάσει την υπόθεση.
Την επόμενη μέρα, στο εστιατόριο που δουλεύει η Μαρίνα, έρχεται μία υπάλληλος του τμήματος σεξουαλικών εγκλημάτων, η Αντριάνα, και της κάνει προσβλητικές ερωτήσεις σχετικά με εκείνη και τον Ορλάντο. Ο γιος του Ορλάντο, ο Μπρούνο, έρχεται στο σπίτι και της λέει να φύγει, ενώ της μιλάει υποτιμητικά και της λέει πως θα πάρει το σκυλί του Ορλάντο, την Ντιάμπλα. Παράλληλα, την καλεί η πρώην σύζυγος του Ορλάντο, η Σόνια, και της λέει να της αφήσει το αμάξι. Όταν οι δύο γυναίκες συναντιούνται, η Σόνια της απαγορεύει να πάει στην αγρυπνία και στην κηδεία.
Μετά, συναντά την Αντριάνα, που την πληροφορεί ότι θα την εξετάσουν σωματικά, για να αποδειχθεί αν έχει ή όχι τραύματα. Εκείνη δεν δέχεται, όμως την απειλεί ότι αν δεν το κάνει, η υπόθεση θα πάει στον εισαγγελέα. Τότε, το δέχεται και την αναγκάζουν να γδυθεί και να την βγάλουν φωτογραφίες.
Η Μαρίνα πηγαίνει στην αγρυπνία, όπου η οικογένεια του Ορλάντο τη διώχνει. Ο Γκάμπο της λέει πως θεωρεί ότι έχει δικαίωμα να παραστεί στην κηδεία και την πληροφορεί πως ήταν επιθυμία του Ορλάντο να αποτεφρωθεί, κάτι που η Σόνια δεν ξέρει. Μετά από λίγο, ο Μπρούνο με άλλους δύο βάζουν στο αυτοκίνητο τη Μαρίνα και την εξευτελίζουν για να της στείλουν ένα μήνυμα.
Στην κηδεία, η Μαρίνα πηγαίνει και επιστρέφει στην οικογένεια τα κλειδιά με αντάλλαγμα την Ντιάμπλα, ενώ επιτίθεται στον Μπρούνο και τη Σόνια. Στη συνέχεια, πηγαίνει στο αποτεφρωτήριο και αποχαιρετά τον Ορλάντο. Στη συνέχεια, ανακαλύπτει ότι κάτι κλειδιά που είχε βρει ήταν από το ντουλαπάκι του Ορλάντο στη σάουνα, στο οποίο όμως δε βρίσκει τίποτα.
Μήνες αργότερα, η Μαρίνα έχει ξανά την Ντιάμπλα και μένει σε ένα μικρό σπίτι. Στο τέλος, ανεβαίνει στη σκηνή και τραγουδάει όπερα.
Διανομή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ντανιέλα Βέγα ως Μαρίνα Βιδάλ
- Φρανσίσκο Ρέγιες ως Ορλάντο
- Λουίς Νιέκο ως Γκάμπο
- Αλίνε Κίπενχαϊμ ως Σόνια
- Αμπάρο Νογκέρα ως Αντριάνα
- Νικολάς Σααβέρδα ως Μπρούνο
- Αντόνια Ζέγκερς ως Αλεσάντρα
- Νέστορ Καντιγιάνα ως Γκαστόν
Βραβεία/Διακρίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ταινία κέρδισε την Αργυρή Άρκτο καλύτερου σεναρίου, το Βραβείο Teddy και απέσπασε Ειδική Μνεία της Οικουμενικής Επιτροπής στο φεστιβάλ του Βερολίνου.[6]
Κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας στα 90ά βραβεία Όσκαρ[7] και ήταν υποψήφια για τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας.[8]
Επίσης, κέρδισε το Βραβείο Γκόγια Καλύτερης Ιβηροαμερικανικής Ταινίας.[9]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. www
.imdb .com /title /tt5639354 /releaseinfo. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2017. - ↑ 24 Horas. www
.24horas .cl /tendencias /espectaculosycultura /este-jueves-se-estrena-el-premiado-filme-una-mujer-fantastica--2347169. - ↑ nmhh
.hu /dokumentum /198182 /terjesztett _filmalkotasok _art _filmek _nyilvantartasa .xlsx. - ↑ «Una Mujer Fantástica (A Fantastic Woman)». Box Office Mojo. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2018.
- ↑ «Una Mujer Fantástica». The Numbers. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ «Berlinale - PRIZES & HONOURS 2017». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Nevins, Jake (5 Μαρτίου 2018). «A Fantastic Woman wins best foreign language film at Oscars 2018». the Guardian (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2018.
- ↑ CNN, Lisa Respers France,. «Golden Globe nominations 2018: The list». CNN. http://edition.cnn.com/2017/12/11/entertainment/golden-globe-nominations-2018/index.html. Ανακτήθηκε στις 2017-12-12.
- ↑ «"Una mujer fantástica", gana Goya a mejor película iberoamericana». Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2018.
