Формула Эйлера
Формула Эйлера звязвае камплексную экспаненту з трыганаметрычнымі функцыямі. Названа ў гонар Леанарда Эйлера, які яе ўвёў.
Формула Эйлера сцвярджае, што для любога камплекснага ліку (рэчаіснага ў прыватнасці) выконваецца наступная роўнасць:
- ,
дзе
- — адна з найважнейшых матэматычных пастаянных, вызначаная наступнай формулай: ,
- — уяўная адзінка.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Формула Эйлера ўпершыню была прыведзена ў артыкуле англійскага матэматыка Роджэра Котса (памочніка Ньютана) «Лагаметрыя» (лац.: Logometria), апублікаваным у часопісе «Філасофскія працы Каралеўскага таварыства» ў 1714 годзе[1] і перадрукавана ў кнізе «Гармонія мер» (лац.: Harmonia mensurarum), якая была выдадзена ў 1722 годзе, ужо пасля смерці аўтара[2]. Котс прывёў яе як невялікае сцвярджэнне сярод мноства геаметрычных пабудоў, якое пасля перакладу на сучасную матэматычную мову і выпраўлення памылкі ў знаку, мае выгляд[3]:
Эйлер апублікаваў формулу ў яе звыклым выглядзе ў артыкуле 1740 года і ў кнізе «Уводзіны ў аналіз бесканечна малых» (лац.: Introductio in analysin infinitorum) (1748)[4], пабудаваўшы доказ на роўнасці бесканечных раскладанняў у ступенныя рады правай і левай частак. Ні Эйлер, ні Котс не ўяўлялі сабе геаметрычнага вытлумачэння формулы: уяўленне аб камплексных ліках як кропках на камплекснай плоскасці з’явілася прыкладна на 50 год пазней у К. Веселя.
Вытворныя формулы
[правіць | правіць зыходнік]З дапамогай формулы Эйлера можна вызначыць функцыі і наступным чынам:
Далей можна ўвесці паняцце трыганаметрычных функцый камплекснай зменнай. Няхай , тады:
Вядомая тоеснасць Эйлера, якая звязвае пяць фундаментальных матэматычных канстант:
з’яўляецца асобным выпадкам формулы Эйлера пры .
Прымяненне ў камплексным аналізе
[правіць | правіць зыходнік]Дзякуючы формуле Эйлера з’явіўся так званы трыганаметрычны і паказчыкавы запіс камплекснага ліку:
Таксама значным вынікам можна лічыць формулы ўзвядзення камплекснага ліку ў адвольную ступень:
- ,
Геаметрычны сэнс дадзенай формулы наступны: пры ўзвядзенні ліку ў ступень яго адлегласць да цэнтра ўзводзіцца ў ступень , а вугал павароту адносна восі павялічваецца ў разоў.
Формула ўзвядзення ў ступень верная не толькі для цэлых , але і для рэчаісных. У прыватнасці, паказчыкавы запіс ліку дазваляе знаходзіць карані любой ступені з любога камплекснага ліку.
Узаемасувязь з трыганаметрыяй
[правіць | правіць зыходнік]Формула Эйлера выяўляе сувязь паміж матэматычным аналізам і трыганаметрыяй, а таксама дазваляе інтэрпрэтаваць функцыі сінуса і косінуса як узважаныя сумы экспаненцыяльнай функцыі:
Вышэйпрыведзеныя ўраўненні можна атрымаць складваючы ці аднімаючы формулы Эйлера:
з наступным рашэннем адносна сінуса ці косінуса.
Таксама гэтыя формулы могуць служыць вызначэннем трыганаметрычных функцый камплекснай зменнай. Напрыклад, робячы падстаноўку x = iy, атрымліваем:
Камплексныя экспаненты дазваляюць спрасціць трыганаметрычныя разлікі, бо імі прасцей маніпуляваць, чым сінусоіднымі кампанентамі. Адзін з падыходаў прадугледжвае пераўтварэнне сінусоід ў адпаведныя экспаненцыяльныя выразы. Пасля спрашчэння вынік выразу застаецца рэчаісным. Напрыклад:
Сутнасць іншага падыходу ў прадстаўленні сінусоід ў якасці рэчаісных частак камплекснага выразу і правядзення маніпуляцый непасрэдна з камплексным выразам. Напрыклад:
Гэта формула выкарыстоўваецца для рэкурсіўнага вылічэння значэнняў cos(nx) для цэлых значэнняў n і адвольных значэнняў x (у радыянах).
Доказ
[правіць | правіць зыходнік]Доказ формулы Эйлера можна правесці з выкарыстаннем рада Маклорэна. Раскладзём функцыю у рад Маклорэна ў наваколлі кропкі a = 0 па ступенях . Атрымаем:
Але
Таму , што і трэба было даказаць.
Паказчыкавая форма камплекснага ліку
[правіць | правіць зыходнік]Паказчыкавая і трыганаметрычная формы камплексных лікаў звязаныя паміж сабой формулай Эйлера.
Няхай камплексны лік у трыганаметрычнай форме мае выгляд . Згодна з формулай Эйлера выраз у дужках можна замяніць на паказчыкавы выраз. У выніку атрымаем:
Гэты запіс называецца паказчыкавай формай камплекснага ліку. Гэтак жа, як і ў трыганаметрычнай форме, тут , .
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Cotes R. (1714–1716). "Logometria". Philosophical Transactions of the Royal Society of London. 29: 32. doi:10.1098/rstl.1714.0002.
{{cite journal}}
: Папярэджанні CS1: фармат даты (спасылка) Архіўная копія . Архівавана з першакрыніцы 6 ліпеня 2017. Праверана 6 лістапада 2022. - ↑ Cotes R. (1722). Harmonia mensurarum. p. 28.
- ↑ González-Velasco Enrique A. (2011). Journey through Mathematics: Creative Episodes in Its History. p. 182.
- ↑ Euler L. (1748). "Cap.VIII. De quantitatibus transcendentibus ex Circulo ortis". Introductio in analysin infinitorum. Vol. 1. p. 104.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Гутов А. З. Аналог формулы Эйлера для обобщённых синуса и косинуса // Современные методы физико-математических наук. Труды международной конференции. Орёл, 2006. С. 35—37. Архівавана 25 верасня 2020.
- Корн Г., Корн Т. Справочник по математике (для научных работников и инженеров). — М.: Наука, 1973.
- Стиллвелл Д. Математика и её история. — Москва-Ижевск: Институт компьютерных исследований, 2004. — 530 с.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Hazewinkel, Michiel, рэд. (2001), "Euler formulas", Encyclopedia of Mathematics, Springer, ISBN 978-1-55608-010-4