Спірыдон Марынатас

Спірыдон Нікалау Марынатас
Σπυρίδων Νικολάου Μαρινᾶτος
Дата нараджэння	4 лістапада 1901(1901-11-04)
Месца нараджэння	Ліксурыон[d], Commune of Lixouri, Kefallinia[d], Paliki Municipal Unit[d], Грэцыя
Дата смерці	1 кастрычніка 1974(1974-10-01)[…] (72 гады)
Месца смерці	Сантарын, Тыра[d], перыферыйная адзінка Тыра[d], Паўднёвыя Эгейскія астравы, Грэцыя
Грамадзянства	Грэцыя
Дзеці	Nanno Marinatos[d]
Род дзейнасці	антраполаг, археолаг, мастацтвазнавец, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	археалогія
Месца працы	Афінскі ўніверсітэт
Вядомыя вучні	Ioanna Fokas-Metaxas[d]
Член у	Гайдэльбергская акадэмія навук[d] Афінская акадэмія
Узнагароды	прэмія Гердэра[d]
Подпіс

Спірыдо́н Нікала́у Марына́тас (грэч. Σπυρίδων Νικολάου Μαρινᾶτος; 4 лістапада 1901 — 1 кастрычніка 1974) — грэчаскі археолаг, адзін са стваральнікаў канцэпцыі разбурэння Мінойскай цывілізацыі вулканічным вывяржэннем.

Біяграфія

Месца пахавання С. Марынатаса на Сантарыне

Распачаў навуковую кар’еру ў 1929 годзе на востраве Крыт, дзе пазнаёміўся з Артурам Джонам Эвансам, першаадкрывальнікам Мінойскай культуры. У 1932 годзе падчас раскопак за 6 км ад Кноса знайшоў рэшткі мінойскай пабудовы, дзе выявіў паклады пемзы. Прыйшоў да высновы, што старажытная цывілізацыя на Крыце была знішчана вывяржэннем вулкана на суседнім востраве Сантарын. Свой погляд здолеў абгрунтаваць у артыкуле, апублікаваным у 1934 г. Вёў пошукі на паўвостраве Пелапанес. У 1967—1974 гадах арганізаваў раскопкі на Сантарыне, дзе адкрыў мінойскі горад Акратыры. Памёр на месцы працы.

З 1937 года — прафесар Афінскага ўніверсітэта. У 1968—1973 гадах — міністр культуры Грэцыі.