Перайсці да зместу

Гімн Гернсі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Гімн Гернсі (лац.: Sarnia Cherie) — гімн кароннага валодання брытанскай кароны Гернсі.

Гімн завецца Sarnia Cherie і мае два варыянты — на англійскай мове і гернсійскім дыялекце нармандскай мовы. Назву па-лацінску можна перавесці як «Дарагая Сарнія», па старажытным найменні вострава.

Словы гімна былі напісаныя Дж. Дэйтанам у 1911 годзе, крыху пазней музыку напісаў Д.Сантанджэла.

Акрамя гімна Гернсі на афіцыйных мерапрыемствах часта выконваецца і брытанскі гімн «God Save the Queen».

Англійскі варыянт Гернсійскі варыянт
Sarnia; dear Homeland, Gem of the sea.
Island of beauty, my heart longs for thee.
Thy voice calls me ever, in waking, or sleep,
Till my soul cries with anguish, my eyes ache to weep.
In fancy I see thee, again as of yore,
Thy verdure clad hills and thy wave beaten shore.
Thy rock sheltered bays, ah; of all thou art best,
I’m returning to greet thee, dear island of rest.

CHORUS

Sarnia Cherie. Gem of the sea.
Home of my childhood, my heart longs for thee.
Thy voice calls me ever, forget thee I’ll never,
Island of beauty. Sarnia Cherie.
I left thee in anger, I knew not thy worth.
Journeyed afar, to the ends of the earth.
Was told of far countries, the heav’n of the bold,
Where the soil gave up diamonds, silver and gold.
The sun always shone, and «race» took no part,
But thy cry always reached me, its pain wrenched my heart.
So I’m coming home, thou of all art the best.
Returning to greet thee, dear island of rest.

CHORUS

Sarnia, chière patrie, bijou d’la maïr,
Ile plloinne dé biautai, dans d’iaoue si cllaire
Ta vouaix m’appeule terjous, mon tcheur plloin d’envie,
Et mon âme té crie en poine, mes iars voudraient t’veis.
Quaend j’saonge, j’té vaie derchier, mesme comme t'étais d’vànt,
Tes côtis si vaerts et ton sabllaon si bllànc,
Tes bànques et tes rotchets. Ah! Dé toutes la pus belle.
Mon réfuge et mon r’pos, chière île qu’est si belle.
Sarnia Chérie, ma chière patrie,
D’l'île dé ma nèissance, mon tcheur a envie
Ta vouaix m’appeule terjours,
Et j’pense à té chaque jour.
Ile plloinne dé biautai, Sarnia Chérie.
Sàns saver ta valeur, j’m’en fus en colère,
Je v’yagis si llian, à l’aute but dé la terre.
I m’dirent dé biaux pays, et j’m’en fus brâment
Oueque la terre baillait à haut d’l’or et dé l’argent.
Nous 'tait tous amis et i fit bal chaque jeur,
Mais ta vouaix m’applait terjours, a m’déteurtait l’tcheur.
Ch’est pourtchi qué j’m’en vians. Ah! té veis, la millaeure.
Ma chière île dé répos, dé chenna j’sis saeure.
Sarnia Chérie, ma chière patrie,
D’l'île dé ma nèissance, mon tcheur a envie
Ta vouaix m’appeule terjours,
Et j’pense à té chaque jour.
Ile plloinne dé biautai, Sarnia Chérie.

Беларускі пераклад

[правіць | правіць зыходнік]
Сарнія, дарагая Айчына, каштоўны камень мора.
Прыгожы востраў, маё сэрца надоўга з табою.
Твой голас кліча мяне, калі прачынаюся, калі засынаю.
Мая душа крычыць ад нуды, мае вочы рыдаюць
Уяўляючы цябе і тваю мінуўшчыну,
Твае зялёныя груды і хвалі, якія б'юць аб бераг.
Твае скалістыя бухты. Ах, у цябе ўсё — лепшае!
Я прывітаю цябе, вяртаючыся да цябе, востраў спакою.

ПРЫПЕЎ

Дарагая Сарнія, каштоўны камень мора.
Зямля майго дзяцінства, маё сэрца надоўга з табою.
Не забудуся ніколі, як клічаш мяне ты,
Дарагая Сарнія, востраў прыгажосці.
Я пакідаў цябе ў гневе, я не ведаў цаны,
Падарожнічаючы далёка, на край зямлі.
Кажучы аб далёкіх краінах, аб даляглядах адвагі,
Дзе землі абсыпаныя алмазамі, срэбрам і золатам.
Сонца заўсёды ззяла, а жыццёвы шлях быў бесклапотны,
Але твой крык заўсёды наганяў мяне, гэта раздзірала маё сэрца
Вяртаюся дадому, з усіх ты — лепшая.
Я прывітаю цябе, вяртаючыся да цябе, дарагі востраў спакою.

ПРЫПЕЎ