Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ορφέας. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ορφέας. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2024

Κάθε φθινόπωρο - Ορφέας

 

Κάθε φθινόπωρο
 
Κάθε φθινόπωρο, μας παίρνει η ζωή από το χέρι
σαν την μητέρα που μαζεύει σοβαρή το παιδί από την πλατεία.
 
Εμείς αντιστεκόμαστε: Η διάθεση, ημερολόγιο τοίχου δεν φέρει.
Δειλινά και τζιτζίκια επιπλώνουν ακόμη το μπαλκόνι της.
 
Αντιστεκόμαστε, καλοκαιρινά ντυμένοι μ’ ήλιους κεντημένους στα μάτια
γέλια κυμάτων φορώντας και ανοικτά πουκάμισα αλατισμένα.
 
Αντιστεκόμαστε, προτάσσοντας επιχειρήματα ικανά.
Ιδιωτικές μνήμες, την αθέατη άμμο στα πέλματα, τα μακρινά γέλια των παιδιών.
 
Μα η ζωή αυτά δεν τα λογαριάζει.
Τραβά ίσια στους σκοπούς της.

Παρασκευή 7 Ιουνίου 2024

Φορολογία προσώπων - Ορφέας

 

Φορολογία προσώπων
 
-Το να βοηθήσεις αναγκεμένο άνθρωπο ονομάζεται αγαθοεργία.
-Το να βοηθήσεις αναγκεμένο άνθρωπο προκειμένου κάποτε να του πεις «ναι, αλλά για θυμήσου τότε που εγώ…» ονομάζεται επένδυση και υπό όρους τοκογλυφία.
 
Διευκρινίσεις:
Συνήθως βασικά περιουσιακά στοιχεία όπως το αρχικό απόθεμα κινήτρων, τα έκτακτα ψυχικά έξοδα, τα αντισυμβαλλόμενα αισθήματα  κ.α. τροποποιούνται κατά την διάρκεια της περιόδου.
Αυτό καθιστά τους άνω ορισμούς συχνά ασαφείς.

Τετάρτη 15 Μαΐου 2024

Πάσχα, λύτρον λύπης… - Ορφέας

 

Πάσχα, λύτρον λύπης…

Ορφέας

Δεν είχε καλή φωνή. Δεν είχε φαινομενικά  τίποτε  όμορφο επάνω του: Μάτια και μαλλιά γκρίζα, ζωή μισοθαμμένη σε έγνοιες, χαμόγελα πικρά, ως και τα ρούχα του γκρίζα ήταν. Από εκείνους που δεν ανοίγονται εύκολα αλλά μπορείς να υποθέσεις και να διατρέξεις με μια ματιά της ζωής τους την ιστορία με οίκτο και με θλίψη. Άνθρωποι- διάχυτες λύπες, που ευδοκιμούν σε εποχές που η μοίρα θυμώνει. Σε γραφεία, σε λεωφορεία, δίπλα σου και έναν κόσμο ολόκληρο μακριά σου.
 
Μια κουβέντα απόσταση μα κι ένα ευρύχωρο κενό να πέσει μέσα η φιλόδοξη απόπειρα.
 
Άνθρωποι, που βαθιά σου τους φοβάσαι μην και ξυπνήσεις κάποτε και τους ανταμώσεις έξαφνα στον καθρέπτη σου.
 
 Κάποιοι τους, σε Εκκλησίες και σε στασίδια ακουμπούν αφανώς. Βρίσκουν ίσως σε τούτη στη κατάνυξη εκείνα που δεν βρίσκουν στους ανθρώπους. Κι άλλα πολλά ίσως βρίσκουν για τα οποία δεν μπορούμε εύκολα και περήφανα να κάνουμε υποθέσεις και να βγάλουμε εκείνα τα ωραία μας ψυχογραφήματα γιατί αφορούν κόσμους προσωπικούς. Μυστικούς και μυστήριους.

Τετάρτη 13 Μαρτίου 2024

Κουίζ - Ορφέας

 

Κουίζ

«…Οι καμπάνιες που γίνονται στους δημόσιους χώρους δεν πρέπει να διχάζουν την κοινή γνώμη ούτε ασφαλώς να προσβάλουν (… )Για το λόγο αυτό (…) να εξαντληθεί κάθε περιθώριο για να κατέβουν το συντομότερο οι αφίσες από τους χώρους…»

Το άνω απόσπασμα είναι από: 

α) Επιστολή Μητροπολίτη για την αφίσα του φεστιβάλ; 

β) Σκοταδιστική απαίτηση Χριστιανικών συλλόγων για την αφίσα του φεστιβάλ; 

γ) Ελεεινό σκεπτικό απόπειρας λογοκρισίας του φεστιβάλ από ανακοίνωση κόμματος;

Λυπόμαστε αλλά χάσατε!

Σωστή απάντηση:

Τετάρτη 6 Μαρτίου 2024

Περίλυπος εγένετο - Ορφέας


Περίλυπος εγένετο
 
-Από μικρός της εντολές φυλάω, έλεγε ο νεανίας.
-Ε, δώσε τα υπάρχοντα σου και έλα! Του είπε ο Χριστός
Περίλυπος ο νεανίας…
 
-Εγώ, όλη μέρα Παρακλήσεις… Αναγνώσματα και ακολουθίες.
- Ε, Τράβα τώρα και στην νύφη σου να τα βρείτε και έλα!
Περίλυπη η πεθερά…
 
-Εγώ σημαίες βυζαντινές έχω στο μπαλκόνι… Μαρτυρία δίνω ορθόδοξη στους έξω!
-Ε, δώσε και λίγο μαρτυρία στους «μέσα» του σπιτιού σου και έλα!
Περίλυπος ο άντρας…

Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2024

Ανέκδοτο - Ορφέας

Ανέκδοτο

Έρχεται μία κυβέρνηση και νομοθετεί γάμο ομοφυλόφιλων.

Βγαίνει ο Χριστιανός στο σύνταγμα με το Βιβλικό του χωρίο. Πέφτουν οι γραμματιζούμενοι Χριστιανό-φιλόσοφοι να τον φάνε: 

Την «συνάφεια δεν ξέρει ο αγράμματος»  λένε. «Τσιτάτα λατρεύει ο ζηλωτής»  λένε. «Μην ανακατεύεσαι εσύ-τέτοιος που σαι- με την πολιτεία» του λένε.  

Μαζεύεται ο κακόμοιρος ο Χριστιανός.

Έρχεται μία κυβέρνηση και νομοθετεί απέλαση μεταναστών.

Πάει και η «συνάφεια» και «τα τσιτάτα» και το «μην ανακατεύεσαι»:

Πέμπτη 28 Δεκεμβρίου 2023

Μνήμη Παπαδιαμάντη - Ορφέας

Μνήμη Παπαδιαμάντη

           Έγκειται το ταλέντο τούτου του ανθρώπου πως σε μία ιστορία απλή όπου χωρά σε τρεις αράδες όλη κι όλη καταφέρνει και σμιλεύει με τρόπο θαυμαστό τον τόπο, τον χρόνο και στο τέλος εμένα και εσένα: Δικούς και διπλανούς αιώνιους καημούς.

          Κι αναρωτιέσαι πως σε τραβά ο λόγος του απαλά και πότε ήταν που χωρίς να καταλάβεις από εκείνα τα μνημειώδη εξαιρετικά περίτεχνα προς-πίσω στις εποχές των αφηγήσεων (πολύ κατόπιν, στην εποχή των εικόνων του κινηματογράφου τα ονομάσαμε flashback) και από την ποιητική ζωγραφιά του τόπου περνά η γραφή του ίσα ως τα βάθη του ανθρώπου και συμπαθείς και συμπάσχεις άξαφνα φόνισσες και δερβίσηδες. Αγίους και αγρίους.

         Εμπρός ακριβώς στην ανεπανάληπτη του τέχνη στέκονται και θα στέκονται εκστατικοί του λόγου οι επιστήμονες να αναλύουν πάλι και πάλι τους ταπεινούς του ήρωες. Τους κοινούς θνητούς οπού ποτέ μάλλον και οι ίδιοι δεν φανταζόντουσαν την αθανασία που θα τους χαριζόταν. Μέσα από το λιβάνι και τα στασίδια των ξωκλησιών, μέσα από τα καλυβάκια και τα σοκάκια τους, μέσα από τα καπηλειά τους πιασμένοι από την πένα του κυρ-Αλέξανδρου μας κοιτούν κάπως αμήχανα, εμάς, τους ένοικους μιας άλλης εποχής.

Τρίτη 3 Οκτωβρίου 2023

Γαρδένια - Ορφέας

 

Γαρδένια 

«Η γαρδένια, θέλει το χειμώνα απάγκιο και το καλοκαίρι ίσκιο»

μου είπε ο ανθοπώλης.

Δεν το ήξερα πως η διάκριση ευωδιάζει τόσο.

Ορφέας

Τετάρτη 14 Ιουνίου 2023

Παράδοση και ανανέωση με φόντο τον Ραγκαβά - Χαράλαμπος Πετρουλέας

 

Παράδοση και ανανέωση με φόντο τον Ραγκαβά

Χαράλαμπος Πετρουλέας
πτυχιούχος Οικονομικών και Θεολογίας

* Στην Εκκλησία τόσο το αίτημα της ανανέωσης όσο και η προσκόλληση στην παράδοση είναι δύο καταστάσεις που συμμετέχουν ενεργά στις ζυμώσεις που συνήθως προηγούνται της έκφρασης των Κανόνων. Από την πρώτη περίοδο με τον Πέτρο και τον Παύλο μέχρι το θέμα της αποδοχής σε Κοινωνία των πεπτωκότων (που φοβούμενοι τα μαρτύρια αρνήθηκαν την πίστη τους στους διωγμούς) η Εκκλησία έβρισκε την έκφραση της μεταξύ εκείνων που απαιτούσαν την ακρίβεια και εκείνων που συγκατέβαιναν στην οικονομία. Συνεπώς η ίδια η ύπαρξη κάπως διαφορετικών προσεγγίσεων ή πρακτικών εντός της Εκκλησίας δεν πρέπει να μας σκανδαλίζει ή να μας ταράζει, τουλάχιστον αρχικά.

 * Στην άνω λογική μπορούμε να δούμε όντως επιμέρους διαφοροποιήσεις στις τοπικές Εκκλησίες. Όμως, εάν σήμερα στην Εκκλησία της Σερβίας ή στις Εκκλησίες της Αντιόχειας έχουμε περιπτώσεις κοριτσιών που βοηθούν ως παπαδάκια δεν μπορεί αυτό να γεννά από μόνο του κάποια επιτακτική απαίτηση αλλαγών στην δική μας παράδοση, τουλάχιστον όχι μεγαλύτερη από την απαίτηση να φορούν οι γυναίκες στην Ελλάδα μαντήλες επειδή έτσι κάνουν οι Ρωσίδες.

Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2021

"Μαθηματικά" - Ορφέας

Μαθηματικά
 
Αφαίρεσε από το σύνολο των προθέσεων τις πράξεις:
Το ογκώδες υπόλοιπο θα μπορούσαν να είναι τα όνειρα.
Διαίρεσε τα έπειτα με το φυσικό σου ύψος να ξέρεις - για την ιστορία-
το μέρος του παράπονου που σου αναλογεί.
 
Αλάφρυνε τις θεωρίες σου 
 
από τα μικρά ασήμαντα σύνολα των παραστάσεων σου.
Ας τείνουν οι θεωρίες σου στο ελάχιστο
-μην φοβάσαι-
θα τις πληρώσει σωστά ο Χρόνος.
Αλάφρυνε τις θεωρίες σου
και κυρίως μην τις πολλαπλασιάζεις με τις αρχές σου:

Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2021

Παιχνίδια - Ορφέας

 

Παιχνίδια
 
«Έλα να παίξουμε..»
Μ. Αναγνωστάκης
 
Από το τάβλι αρχίσαμε.
Να διασκεδάσουμε στ΄ αβέβαιο.
Όμως το αβέβαιο, στο βάθος, διασκέδαση δεν δίνει.
 
Έπειτα, σκάκι. Στρατηγικά και φρόνιμα.
Στο τέλος, τόση φρονιμάδα, ο ένας τον άλλον μάθαμε
-πότε πιόνι, πότε βασιλιάς, πότε πύργος κλειστός.
Βαρεθήκαμε.
 
Μετά στην παντομίμα βρήκαμε ενασχόληση.
Μα, το ότι άλλοι ήμασταν δεν ήταν δα σπουδαίο νέο.
 
Ούτε στα κλασικά βρήκαμε άκρη:
«Κρυφτό» - ποιος φυλάει;
«γύρω-γύρω» - ποιος στην μέση;
«περνά η μέλισσα»-ποιόν τσιμπά;
 
Στην αλάνα ξεμείναμε να κοιτιόμαστε καθώς σουρούπωνε.
Μα, πού μάνα να μας μαζέψει.

Δευτέρα 9 Αυγούστου 2021

Σινεμά - "Ορφέας"

Σινεμά
 
Μπαίνω που και που στην θέση άλλων.
 
Κάθομαι αναπαυτικά στις αίθουσες τους,
βλέπω με τα δικά τους μάτια
διαβάζω τους δικούς τους υπότιτλους
ανοίγω πόρτες και υποθέτω.

Θεέ μου λέω,
πόσο διαφέρουμε και συνυπάρχουμε...
πόσο μοιάζουμε και δεν μιλιόμαστε...

Και άλλα τέτοια μυστήρια στοχάζομαι
ως θεατής.
 
Μα σαν πάω λίγο να πονέσω με τον πόνο τους
έξαφνα ξεβολεύομαι.
 
Πάντοτε λίγο κάθομαι την αίθουσα εκείνη
κι επιστρέφω αμίλητος στα ενδότερα δικά μου.