Είμαι μάγκας και γουστάρω

Το τελευταίο χρονολογικά κομμάτι σε στίχους Άκου Δασκαλόπουλου ανήκει στον Παντελή Αμπαζή. Συμπεριλαμβάνεται στον δίσκο «Ζήτω τα λαϊκά κορίτσια» και έχει τίτλο «Είμαι μάγκας και γουστάρω». Το ερμηνεύει ο Γιάννης Ντουνιάς.
Ο συνθέτης μεταφέρει την συγκινητική ανάμνηση από την γέννηση του τραγουδιού αυτού, όπως και των τριών άλλων που προηγήθηκαν σε μουσική Παντελή θαλασσινού:
«Ένα χειμωνιάτικο απόγευμα είχα πάει να δω τον Άκο στο τελευταίο σπίτι του (ΣΣ: για 1η φορά ιδιόκτητο), όπου πρόσφατα είχε μετακομίσει. Αφού φτιάξαμε καφέ, μετά με καμάρι μου έδειξε το νέο του στερεοφωνικό. Κατόπιν άνοιξε ένα συρτάρι και μου έδωσε να διαβάσω κάποια ανέκδοτα στιχάκια του, όπως με αγάπη τα αποκάλεσε, με την προτροπή να τα μελοποιήσω.
Τρία απ’ αυτά ήταν : «Στη Σέριφο ήσουν πουλί» «Θαλασσινό» «Καράβια είμαστε». Πήρα αμέσως τηλέφωνο τον φίλο μου τον Παντελή Θαλασσινό (γι’ αυτό οι Χιώτες πάμε δύο-δύο), του έδωσα τον Άκο και του τα υπαγόρευσε αργά-αργά από το τηλέφωνο. Ήταν ταμάμ πάνω του, όπως εκ των υστέρων αποδείχτηκε!
Δύο άλλα στιχάκια ήταν: «Είμαι μάγκας και γουστάρω», και «Με φώναζες αγράμματο». Αυτά ήταν ταμάμ πάνω μου! Το πρώτο ήταν ημιτελές, δηλαδή ένα κουπλέ κι ένα ρεφραίν. Θυμάμαι σαν τώρα τα λόγια του Άκου: «Παντελάκη φτιάξε το και μετά εδώ είμαστε, βάζουμε δυό κουπλέ ακόμα...» Την επόμενη κιόλας μέρα, του έπαιξα με την κιθάρα μου από το τηλέφωνο τα τραγουδάκια!
Δεν πρόλαβε να τα ακούσει ηχογραφημένα. Δέκα χρόνια μετά δισκογράφησα το 1ο. Το άλλο περιμένει υπομονετικά τον επόμενο δίσκο μου.
Σίγουρα από κάπου εκεί ψηλά, ο Ακούλης θα χαμογελά!
Τον ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη του, για την ακριβή φιλία του, για όλα όσα μου έμαθε...»
1/19= 5,2

Είμαι μάγκας και γουστάρω
και δε λογαριάζω Xάρο
μα για τη δική σου χάρη
ζαχαρώνω το φεγγάρι.
Άγγελοι του παραδείσου
μου ‘χουν φέρει το κλειδί σου
μα της κόλασης δαιμόνοι
μου ‘παν πως δεν είσαι μόνη.
Είμαι μάγκας από κούνια
σε γουστάρω ως τα μπούνια
μα στης ομορφιάς το νεύμα
έχω παραδώσει πνεύμα.
Είμαι μάγκας και γουστάρω
κι ότι θέλω θα το πάρω
μα για τις κρυφές σου χάρες
η ζωή μου δυό δεκάρες.