Εγώ τη νύχτα κάνω μέρα

Το 1994 ο Π. Μαθιέλλης και ο Άκος Δασκαλόπουλος έγραψαν 11 τραγούδια για την νεαρή τραγουδίστρια Κωνσταντίνα, που περιέχονται στον δίσκο «Χαμογελώ». Ένα από τα κομμάτια είναι και το «Εγώ τη νύχτα κάνω μέρα».
12/12= 100%

Εγώ τη νύχτα κάνω μέρα, καλησπέρα
Και πάντα είμαι στον αέρα όλη μέρα
Χορεύω παίζω τραγουδάω που το πάω
Κι όλο τον κόσμο αγαπάω
Φέρτε μου ποτά, φέρτε λουλούδια
Φωτιά να βάλω στα τραγούδια
Κι όταν καούνε κι οι καρδιές
Φλόγες θα ρίχνουν οι ματιές
Εγώ τη μέρα κάνω νύχτα, όλη νύχτα
Τα μυστικά σου έλα δείχτα καληνύχτα
Και το πολύ το κάνω λίγο, τόσο λίγο
Τη δυσκολία ν’ αποφύγω, θα σου φύγω
Τον ήλιο έκανα φεγγάρι, παλληκάρι
Το δάκρυ μου μαργαριτάρι, σα φεγγάρι.
Εγώ τη νύχτα κάνω μέρα, καλημέρα
Και πάντα είμαι στον αέρα καλημέρα

Φωτιά

Ο Άκος Δασκαλόπουλος συνεργάστηκε με τον συνθέτη Π. Μαθιέλλη και την τραγουδίστρια Κωνσταντίνα το 1994 με αποτέλεσμα να κυκλοφορήσει ο δίσκος «Χαμογελώ». Από τα 12 κομμάτια, όλα σε στίχους του Άκου το ταργούδι «Φωτιά» έχει τα ακόλουθα λόγια:
12/12= 100%

Μου λες να χωρίσουμε
Χωρίς να δακρύσουμε
Κι αν τρέμω το σήμερα
Μακριά θάναι αύριο
Μακριά σαν τον θάνατο
Γυρνάς μεσ’ στο αίμα μου
Χαράζεις το δέρμα
Τα χάδια τα εφήμερα με σέρνουν
Ανήμπορη
Στη νύχτα την όμορφη
Φωτιά στο κορμί μου ανάβεις μεγάλη φωτιά
Στο μυαλό μου σπασμένα κομμάτια γυαλιά
Που με καίνε, με κόβουν, με σκίζουν βαθιά
Φωνάζεις «δεν έρχομαι»
Μ’ αγγίζεις και ντρέπομαι
Με σέρνουν τα λόγια σου μακριά απ’ τη σκέψη μου
Αρπάζεις τη μέση μου

Λόγια

Ο 9ος δίσκος της Κωνσταντίνας που κυκλοφόρησε το 1994 περιείχε 11 κομμάτια του συνθέτη Πάνου Μαθιέλλη σε στίχους του Άκου Δασκαλόπουλου. Το τραγούδι με τίτλο «Λόγια» έχει τα ακόλουθα λόγια:
12/12= 100%


Λόγια απλά, καθαρά,
λόγια του ονείρου σκιά.
Λέξεις μικρές,, τρυφερές
λέξεις απόψε να λες.
Εδώ με πας, εκεί με πας,
γύρω, τριγύρω μου γυρνάς.
Εδώ με πας, εκεί με πας,
αν μ’ αγαπάς, να μ’ αγαπάς.
Αν με μισείς, να μου το πεις.
Με τα μαχαίρια της σιωπής
θα με καρφώσεις,
κι ας μη το δεις.
Νύχτα. Καρδιά μου δειλή
πάμε μαζί στο φιλί.
Κι όταν «χαρά μου με πεις»,
θάρθει το φως της αυγής.

Ξέρω ποιά είμαι

Το 1994 η «Κωνστανίνα» κυκλοφόρησε τον 9ο δίσκο της. Εκτός από το κομμάτι «Αχ τα μάτια σου» του Μάνου Λοίζου, τα υπόλοιπα 11 συνέθεσε ο Πάνος Μαθιέλλης. Τους στίχους και στα 12 έχει γράψει ο Άκος Δασκαλόπουλος. Σχετικά με την Κωνσταντίνα ο Άκος είχε πει: «Μια φωνή που τραγουδάει είναι ο παράδεισος που μισανοίγει τις πόρτες του. Και η φωνή της Κωνσταντίνας είναι ο ενθουσιασμός της ζωής, η χαρά που σε ταξιδεύει, η γλυκιά μελαγχολία που σε μεθάει».
Το τραγούδι «Ξέρω ποιά είμαι» έχει τα ακόλουθα λόγια:
12/12= 100%
Σε βλέπω νάρχεσαι ξανά
με τα φτερά του έρωτα σπασμένα
Πάρε με κι εμένα
Και μη με λες Μαρία, Στέλλα κι Αθηνά
Ξέρω ποιά είμαι, ξέρω το όνομα μου
Δες με κι εσύ πιό καθαρά
Έλα και γείρε ξάπλωσε κοντά μου,
απόψε που γυρεύω τη χαρά
Σε βλέπω νάρχεσαι ξανά
Τα βήματά σου ακούω μεθυσμένα
Πάρε με κι εμένα
Και μη με λες Μαρία, Στέλλα κι Αθηνά
Να γίνει σπίθα πυρκαγιά

Κι άλλη μια συνηθισμένη μέρα

Στον δίσκο «Χαμογελώ» της «Κωνσταντίνας», που κυκλοφόρησε το 1994, έντεκα από τα κομμάτια είναι σε μουσική Π. Μαθιέλλη και στίχους Άκου Δασκαλόπουλου. Το κομμάτι «Κι άλλη μια συνηθισμένη μέρα» έχει τα ακόλουθα λόγια:
12/12= 100%

Ξημέρωσε κι αρχίσανε τα ίδια και τα ίδια
Κανείς δε λογαριάζει της καρδιάς μου τα παιχνίδια
Στο σπίτι στη δουλειά και απ’ τη δουλειά ξανά στο σπίτι
Ζηλεύω τη χαρά σου μαγεμένε μου αλήτη
Κι άλλη μια συνηθισμένη μέρα
Τον ίδιο ανασαίνουμε αέρα
Ας ήταν η ζωή στροφή να κάνει
Θα φόραγα τον έρωτα φουστάνι !
Την πόρτα μου θα σπάσω και στην τύχη θα πηγαίνω
Αυτό που μου συμβαίνει μόνο εγώ καταλαβαίνω
Τον ήλιο θάχω στα μαλλιά και σένα στη καρδιά μου
Και μόνη μου αποσκευή στη τσάντα τα όνειρά μου.

Χαίρομαι

Το 1994 η «Κωνστανίνα» κυκλοφόρησε τον 9ο δίσκο της. Εκτός από το κομμάτι «Αχ τα μάτια σου» του Μάνου Λοίζου, τα υπόλοιπα 11 συνέθεσε ο Πάνος Μαθιέλλης. Τους στίχους και στα 12 έχει γράψει ο Άκος Δασκαλόπουλος. Το τραγούδι «Χαίρομαι» έχει τα ακόλουθα λόγια:
12/12= 100%

Χαίρομαι
Ζωή μη με μαλώνεις πάλι χαίρομαι
Πετάω σαν πουλί κοντά σου έρχομαι,
χαίρομαι
Μια και δυό και τρεις αν μου πεις σ’ αγαπώ μαγεύομαι
Πες το άλλη μια και θα δεις πως κι εγώ τρελαίνομαι
Μια και δυό και τρεις αν μου πεις σ’ αγαπώ στ’ ορκίζομαι
Πες το άλλη μια και θα δεις πως κι εγώ ζαλίζομαι
Φίλα με, φίλα με ξανά.
Άσε με
Να πέσω σαν τρελή στο κύμα πιάσε με
Να μπώ στην αγκαλιά σου πάλι άσε με.

Σαν τον αναστενάρη

Στον δίσκο «Χαμογελώ» της «Κωνσταντίνας», που κυκλοφόρησε το 1994, έντεκα από τα κομμάτια είναι σε μουσική Π. Μαθιέλλη και στίχους Άκου Δασκαλόπουλου. Ένα από αυτά είναι και το ζεϊμπέκικο «Σαν τον αναστενάρη».
12/12= 100%

Είναι παράξενα της νύχτας τα φιλιά,
γυρεύουν όλοι σαν τρελοί μιαν αγκαλιά
και δεν τους νοιάζει το πρωί
αν δούνε στάχτη τη ζωή
αν δούνε στάχτη τη ζωή στα όνειρά τους.
Είναι παράξενα της νύχτας τα φιλιά,
γυρεύουν όλοι σαν τρελοί μιαν αγκαλιά
και λογαριάζουν το πρωί
πως έγιν’ έτσι η ζωή
πως έγιν’ έτσι η ζωή μες στην καρδιά τους.
Σαν τον αναστενάρη
χορεύεις πάνω στο γυμνό μου το κορμί.
Φωτιές ανάβεις στη μεγάλη μου στιγμή
με το φεγγάρι.
Εσύ πετάς κι εγώ ξανά στο πουθενά,
στην παραζάλη και στο "Ναι" που με πονά.
Η νύχτα ξέρει μυστικά
και μου τα λέει βιαστικά
και μου τα λέει βιαστικά προτού να φύγει.
Εσύ πετάς κι εγώ ξανά στο πουθενά,
στην παραζάλη και στο "Ναι" που με πονά.
Και μη ζητάς την αφορμή,
μέσα στου πόθου την ορμή
μέσα στου πόθου την ορμή που μας τυλίγει.

Τα τακούνια μου θα σπάσω

Στον δίσκο «Χαμογελώ» της «Κωνσταντίνας», που κυκλοφόρησε το 1994, έντακα από τα κομμάτια είναι σε μουσική Π. Μαθιέλλη και στίχους Άκου Δασκαλόπουλου. Το κομμάτι «Τα τακούνια μου θα σπάσω» έχει τα ακόλουθα λόγια:
12/12= 100%

Σε γλέντι λαϊκό έλα να πάμε
Αλλιώτικος ο δρόμος που ζητάμε
Τα χείλια σου κερνούν φιλιά
Κερνούν κι εγώ τα πίνω
Της νύχτας παρανάλωμα θα γίνω
Τα τακούνια μου θα σπάσω
Χίλια ντέφια θα χαλάσω
Και στο πλάι σου θα λάμπω
Με Τσιτάνη, Χιώτη, φίνο μάμπο.
Μια σβούρα κι αγκαλιά μέσα στη ζάλη
Το βήμα ένα δύο και χαλάλι
Ποτήρι το ποτήρι κι άλλοι γύροι στο ποτήρι
Απόψε θα μου κάνεις το χατήρι

Χαμογελώ

Το 1994 η κυπριακής καταγωγής τραγουδίστρια «Κωνσταντίνα» κυκλοφορεί ένα ακόμα δίσκο με 11 τραγούδια του Π. Μαθιέλλη και ένα του Μάνου Λοΐζου σε επανεκτέλεση (Αχ τα μάτια σου). Το σύνολο των κομματιών έχει γράψει ο Άκος Δασκαλόπουλος. Ένα από αυτά είναι έχει τίτλο «Χαμογελώ».
12/12= 100%

Χαμογελώ
όταν ανοίγεις τα μάτια και λες "καλημέρα ζωή",
όταν απλώνεις τα χέρια και λες "σ’ αγαπάω πολύ",
όταν χαράζουν τα χείλια και λες "η χαρά μου είσαι εσύ"
εγώ χαμογελώ
Νερό σε πίνω, κρασί σε σβήνω
σ’ αυτό το γλέντι, σώμα και ψυχούλα μου
φωτιά μ’ αγγίζεις και με γυρίζεις
στης αγκαλιάς σου τ’ όνειρο με πας
Χαμογελώ
σαν το κορίτσι που πήρε επιτέλους το πρώτο φιλί
σαν την γυναίκα που ξέρει πως έχει αγαπήσει πολύ
και σαν την μάνα που έχει στο στήθος το πρώτο παιδί
εγώ χαμογελώ
Νερό σε πίνω, κρασί σε σβήνω
σ’ αυτό το γλέντι, σώμα και ψυχούλα μου.
Φωτιά μ’ αγγίζεις και με γυρίζεις,
στης αγκαλιάς σου τ’ όνειρο με πας.

Ιούλιος Βερν

To 1993 κυκλοφόρησε ο δίσκος «Δίδυμα φεγγάρια» με συμμετοχή πολλών καλλιτεχνών. Ερμηνευτές ήταν η Αλέκα Κανελλίδου και ο Δημήτρης Μητροπάνος, συνθέτες ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας ο Μάριος Τόκας και στιχουργοί ο Κώστας Φασούλας, Ανδρέας Νεοφυτίδης και Άκος Δασκαλόπουλος. Το κομμάτι «Ιούλιος Βερν» σε στίχους Άκου Δασκαλόπουλου και μουσική Λ. Μαχαιρίτσα ερμηνεύει η Α. Κανελλίδου.

2/11= 18,2%


Τα στρογγυλά γυαλιά σου και το γενάκι σου
με φέρανε κοντά σου στο καμαράκι σου.
Κοιτάζεις κάπως έτσι και αλληγορικά
και δε σου παίρνουν λέξη μήτε τα ξωτικά.
Κι αν σε κακολογάν, αλήτη κι αν σε λέν
εγώ σε βλέπω ήρωα του Ιουλίου Βερν.
Μιλάς για ξένους τόπους και περιπέτειες,
φοβάσαι τους ανθρώπους, αλλά δε μου το λες.
Γυρνάς από τους δρόμους τα ξημερώματα,
στον ύπνο σου φωνάζεις λέξεις κι ονόματα.

Αλλιώτικος νόμος

To 1993 κυκλοφόρησε ο δίσκος «Δίδυμα φεγγάρια» με ερμηνευτές την Αλέκα Κανελλίδου και τον Δημήτρη Μητροπάνο, μουσική του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και Μάριου Τόκα και στίχους Κώστα Φασούλα, Ανδρέα Νεοφυτίδη και Άκου Δασκαλόπουλου. Το κομμάτι «Αλλιώτικος νόμος» σε στίχους Άκου Δασκαλόπουλου και μουσική Λ. Μαχαιρίτσα ερμηνεύει η Α. Κανελλίδου.
2/11= 18,2%

Σινεμά και καφέ και τσιγάρο Σαντέ
κι η φωνή σου βραχνή απ' το βήχα,
μου γκρινιάζεις γιατί δεν είν' αύριο γιορτή
ν' αλητέψουμε όλη τη νύχτα.
Σε φιλώ απαλά, δε σε βλέπω καλά,
μες στο μαύρο παλτό σου χαμένος,
αμφιβάλλεις, ρωτάς, πες μου αν μ' αγαπάς,
απ' τον πόνο στα δυο διπλωμένος.
Δε μας θέλει η ζωή, μα τη θέλουμε εμείς
και ο έρωτας κλείνει το δρόμο,
πού να πας, δεν περνάς, μη δακρύζεις για μας,
εμείς έχουμε αλλιώτικο νόμο.
Το κεφάλι σκυφτό και το βλέμμα καυτό,
με μπερδεύει μου λες η δουλειά σου,
τι θα πει τραγουδώ και πού ξέρω εγώ
τόσο κόσμο που έχεις κοντά σου.
Περπατάμε αγκαζέ, σ' αγαπάω, χαζέ,
χίλια χάδια κρατάει μια βόλτα,
δώσ' μου ένα φιλί, έχω ζάλη φρικτή,
να το σπίτι μου, σπρώξε την πόρτα.

ANAMONH