Περί θυμού και αοργησίας Γ΄, 19-3-2021
Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτη
Ακούστε όλη την ομιλία εδώ:
Ερώτηση: Γέροντα, η ψυχική κατάσταση που η Επιστήμη ονομάζει στρες, από ποια πάθη προέρχεται και πώς θεραπεύεται;
Απάντηση: Η ψυχική κατάσταση που ονομάζεται στρες από την Επιστήμη, από τους Αγίους Πατέρες θα μπορούσαμε να πούμε ότι αντιστοιχεί σε αυτό που λέμε λύπη και ακηδία. Είναι και θυμός, είναι και λύπη, είναι και ακηδία, είναι όλα αυτά μαζί. Είναι μια κατάσταση που πηγάζει οπωσδήποτε από την ολιγοπιστία.
Η ολιγοπιστία μετά γεννάει αυτήν την άσχημη κατάσταση, το άγχος όπως το λέμε σήμερα, μια σύγχρονη έκφραση, την αγωνία, τις ανασφάλειες, τις φοβίες, τον φόβο. Όλα αυτά ξεκινάνε από την ολιγοπιστία. Ποιου είδους ολιγοπιστία; Όχι ότι δεν υπάρχει Θεός, αλλά ότι δεν προνοεί ο Θεός. Αυτή είναι η ολιγοπιστία των περισσοτέρων ανθρώπων, εκεί είναι, όχι στο ότι δεν υπάρχει Θεός.
Αν το ρωτήσεις, οι περισσότεροι θα πούνε: Ναι, υπάρχει Θεός. Άλλοι θα πούνε, μια Ανώτερη Δύναμη, κάτι υπάρχει πάντως. Αυτό και οι δαίμονες το πιστεύουν. Αλλά τι γίνεται τώρα; Πιστεύεις ότι ο Θεός ασχολείται μαζί σου; Ότι έχει μετρήσει και τις τρίχες σου; Ότι σε έχει σαν το μωρό, όπως ο πατέρας έχει το μωρό στην αγκαλιά του, έτσι σε έχει και εσένα ο Θεός; Ότι σε αγαπάει και σε νοιάζεται και για αυτά που εσύ δεν νοιάζεσαι για τον εαυτό σου, νοιάζεται ο Θεός για αυτά; Δεν το πιστεύουμε αυτό. Για αυτό και βασιζόμαστε στα μπράτσα μας, στις δυνάμεις μας τις σωματικές, στις διανοητικές δυνάμεις, στην Επιστήμη, στην Τεχνολογία και τα κάνουμε θάλασσα.
Μετά αγχωνόμαστε, εκνευριζόμαστε κλπ. Γιατί βλέπουμε ότι δεν επαρκούμε, ούτε τα μέσα που έχουμε επαρκούν, είμαστε τελείως αδύναμοι. Και μετά φτάνουμε στην απόγνωση, στην απελπισία, αφού περάσουμε από όλη αυτήν την κατάσταση του στρες που είπατε. Αν λοιπόν πολεμήσουμε την ολιγοπιστία, δηλαδή την έλλειψη πίστης στην Πρόνοια του Θεού…
Η Πρόνοια του Θεού είναι η άκτιστη ενέργεια του Θεού, η οποία συγκροτεί, συντηρεί, κατευθύνει τα πάντα. Δεν υπάρχουν δύο Θεοί, διαρχία, είναι αίρεση. Όλες οι θρησκείες οι ανατολικές είναι διαρχικές, καλό και κακό, σου λέει παλεύουν αυτά τα δύο. Δεν υπάρχουν αυτά. Αυτά είναι πλάνη μεγάλη. Δεν παλεύει το καλό με το κακό. Μόνο το καλό υπάρχει, ο Θεός. Το κακό τι είναι; Είναι η απουσία του καλού. Όπως το σκοτάδι δεν υπάρχει, είναι η απουσία του φωτός.
Επομένως, ο Θεός είναι που κυβερνά τα πάντα. Θα μου πεις τότε, γιατί γίνονται τόσες συμφορές, τόσες πείνες, τόσοι θάνατοι κλπ. Ο Θεός τα παραχωρεί όλα αυτά για την δική μας την αμαρτία που υπάρχει και για την διόρθωσή μας. Μας κουνάει λίγο για να ξυπνήσουμε, γιατί δεν έχουμε πάρει τα προηγούμενα μαθήματα με τον λόγο Του να μετανοήσουμε. Οπότε, όπως ένας πατέρας αναγκάζεται κάποια στιγμή και λίγο να μαλώσει το παιδί του, ίσως και λίγο να του δώσει και ένα μπατσάκι, έτσι και ο Θεός.
Αν ήθελε ο Θεός να μας καταστρέψει, αντί να κάνει ἕξι Ρίχτερ σεισμό, θα έκανε ἑξήντα Ρίχτερ, δεν θα έμενε τίποτα. Γιατί κάνει μέσα σε ορισμένα όρια; Ή το τσουνάμι θα πάει ορισμένα μέτρα μέσα στη γη, δεν θα πάει να καλύψει όλη την γη, θα μπορούσε να το αφήσει ο Θεός. Βάζει κάποια όρια σε αυτό το λεγόμενο φυσικό κακό για να μας καλέσει σε μετάνοια, γιατί είναι οι αμαρτίες μας.
Γι’ αυτό παραχωρούνται όλα αυτά τα κακά, για τα οποία κάποιοι λένε: Πού είναι ο Θεός, πού υπάρχει ο Θεός; Ο Θεός υπάρχει, αλλά και εσύ πόσο νοιάστηκες για τον αδελφό σου τον πεινασμένο; Γι’ αυτό ο Θεός μας δίνει τους φτωχούς, για να φανεί η αγάπη μας, για να εκδηλώσουμε την αγάπη μας, να γίνουμε ένα όλοι, να νοιαστούμε για αυτούς. Δεν θα μπορούσε ο Θεός να τους κάνει όλους πλούσιους; Θα μπορούσε. Αλλά μετά δεν θα υπήρχε κοινωνία μεταξύ μας, κοινωνία αγάπης. Ο Θεός μας δίνει τους φτωχούς, μας δίνει τους αρρώστους, για να φανερωθεί η δική μας αγάπη, η δική μας καλοσύνη, η αρετή, να μάθουμε να δίνουμε. Και παραχωρεί και όλα αυτά τα θλιβερά, γιατί μέσω αυτών μας ξυπνάει. Ακόμη και τους πειρασμούς από τους δαίμονες τους παραχωρεί ο Θεός, γιατί ο διάβολος μας ξυπνάει, έτσι ώστε να είμαστε σε πνευματική εγρήγορση.
Έτσι, όταν όλα αυτά δεν τα πιστεύουμε, δεν πιστεύουμε στην Πρόνοια του Θεού, τότε βέβαια αγχωνόμαστε, στρεσαριζόμαστε και φτάνουμε να πούμε πολλές φορές ότι δεν υπάρχει Θεός, που είναι φοβερή βλασφημία βέβαια. Ο Θεός υπάρχει και προνοεί, αλλά δυστυχώς εμείς με την ολιγοπιστία μας δεν τον αφήνουμε να ενεργήσει στην ζωή μας. Λέμε πολλές φορές, λένε κάποιοι δηλαδή, γιατί υπάρχουν οι κακοί άνθρωποι, τότε γιατί υπάρχει το κακό αφού υπάρχει ο Θεός; Μα γιατί ακριβώς ο Θεός σέβεται την ελευθερία σου. Αν ο Θεός δηλαδή κάθε φορά που ένας έκλεβε του έκοβε το χέρι, θα μπορούσε, τότε όλοι θα ήταν χωρίς χέρια.
Ο Θεός αφήνει ελεύθερο τον άνθρωπο και του δίνει περιθώρια χρονικά να μετανοήσει, να διορθωθεί σε αυτήν την ζωή. Όλη η ζωή μας είναι μια ευκαιρία, είναι ο καιρός που λέει η Αγία Γραφή, είναι η ευκαιρία για να μετανοήσουμε, για να διορθωθούμε. Δεν φταίει ο Θεός που υπάρχουν οι κακοί, οι άνθρωποι που κάνουν το κακό, φταίμε εμείς που δεν εργαστήκαμε σωστά στον εαυτό μας και δεν εργαστήκαμε σωστά και στην κοινωνία, για να υπάρξει μετάνοια στους ανθρώπους.
Βλέπετε σήμερα που έχουμε τόση αμαρτία και τόση διαφθορά και τόση δυστυχία στην πατρίδα μας, που πάει από το κακό στο χειρότερο και κινδυνεύουμε να χάσουμε και εδάφη και όμως ελάχιστοι άνθρωποι μιλάνε για μετάνοια, που είναι η αιτία της κακοδαιμονίας μας, της δυστυχίας μας, είναι η έλλειψη μετάνοιας.
Αυτή είναι η κύρια αιτία που έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο και κινδυνεύει να καταστραφεί, να χαθεί η πατρίδα μας η Ελλάδα, διότι ακριβώς έχουμε φύγει από τον Θεό και δεν μετανοούμε, δεν φτιάχνουμε, δεν αποκαθιστούμε την σχέση μας με τον Θεό.
Πόσοι άνθρωποι μιλάνε για μετάνοια; Αν τολμήσεις να πεις ότι φταίμε εμείς, ότι φταίνε οι αμαρτίες μας, θα σε χλευάσουν, το λιγότερο. Θα θυμώσουν, θα οργιστούν, θα σου πούνε, ποιοι, εμείς; Οι πολιτικοί φταίνε, ο ένας φταίει, ο άλλος φταίει, ποτέ δεν φταίμε εμείς. Αυτό είναι ακριβώς το πνεύμα που υπάρχει και το οποίο ακριβώς φέρνει το κακό, την δυστυχία.
Οι αμαρτίες τι κάνουν; Δίνουν δικαίωμα στον διάβολο και ο διάβολος μετά μας βασανίζει. Έρχονται οι εχθροί, έρχονται οι πονηροί λογισμοί στους ανθρώπους που είναι ευάλωτοι, γίνονται κακοί αυτοί. Αυτοί επιτίθενται στους άλλους που προσπαθούνε και έχουμε όλη αυτήν την αναταραχή στον κόσμο, όλη αυτήν την δυστυχία.
Κάθε αμαρτία είναι ένα προσκύνημα στον διάβολο και μετά ο διάβολος αποκτάει δικαιώματα σε αυτόν τον άνθρωπο και τον βασανίζει, τον ταλαιπωρεί.
Σε όλο αυτό δεν φταίει καθόλου ο Θεός. Ο Θεός σέβεται την ελευθερία μας και άμα, λέει, μπορείς να κάνεις το καλό, μπορείς να κάνεις και το κακό. Διάλεξε. Αν όμως κάνεις το καλό θα έχεις την ευλογία Μου, θα έχεις τα αγαθά Μου, αν κάνεις το κακό, θα έχεις τον πονηρό, ο οποίος θα σε βασανίζει, θα σε ταλαιπωρεί.
Απομαγνητοφώνηση 9λεπτου αποσπάσματος ομιλίας: 1.35΄ - 1.44΄
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου