Πῶς μετέχουμε στά Πάθη καί στήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Πῶς μετέχουμε στά Πάθη καί στήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 8-4-2017 (Σύναξη στόν Ἐνοριακό κέντρο Ἁγίας Παρασκευῆς Πετριᾶς Πέλλης)

http://HristosPanagia3.blogspot.gr

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2017/04/blog-post_47.html

Γιατί ἐκδηλώνονται οἱ κακίες στόν ἄνθρωπο;

Ἡ σωστὴ χρήση τῶν νοημάτων καὶ τῶν πραγμάτων δημιουργεῖ τὴ σωφροσύνη, τὴν ἀγάπη καὶ τὴ γνώση, ἐνῶ ἡ παράλογη χρήση αὐτῶν δημιουργεῖ τὴν ἀκολασία, τὸ μίσος καὶ τὴν ἄγνοια.

«Ἑτοίμασες μπροστά μου τράπεζα» καὶ τὰ ἑξῆς. Ἡ τράπεζα ἐδῶ σημαίνει τὴν πρακτικὴ ἀρετή• διότι αὐτὴ ἑτοιμάσθηκε ἀπὸ τὸ Χριστὸ γιὰ τὸν ἀγώνα μας ἐναντίον ἐκείνων πού μας θλίβουν. Τὸ «λάδι», ποὺ λιπαίνει τὸ νοῦ, σημαίνει τὴ θεωρία τῶν γεγονότων τὸ «ποτήρι τοῦ Θεοῦ σημαίνει τὴ γνώση τοῦ Θεοῦ τὸ «ἔλεος» αὐτοῦ σημαίνει τὸν Λόγο αὐτοῦ καὶ Θεό. Διότι αὐτὸς μὲ τὴν ἐνανθρώπησή του ἀναζητεῖ ὅλες τὶς ἡμέρες νὰ βρεῖ καὶ νὰ φέρει κοντά του ὅλους ἐκείνους ποὺ θὰ σωθοῦν, ὅπως ἀκριβῶς τὸν Παῦλο. «Ὁ οἶκος» σημαίνει τὴ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, στὴν ὁποία καταλήγουν καὶ ἐγκαθίστανται γιὰ πάντα οἱ ἅγιοι. Τέλος «ἡ μακρότητα τῶν ἡμερῶν» σημαίνει τὴν αἰώνια ζωή.

Νά ἐμφυσήσεις στήν ψυχή σου τήν θεία ἀγάπη Του Χριστοῦ. Μήν περιμένεις νά πάψουν οἱ δοκιμασίες πού αὐτός (ὁ πονηρός) μηχανεύεται εἰς βάρος σου.

Δεν θα ζήσουμε, ψυχή μου, τον χρόνο της παρούσης ζωής μας μέσα στην οκνηρία, την απραγία και την ανοησία, σαν άπειρα νήπια, θεωρώντας ότι είναι αρκετή για την σωτηρία μας η παραμονή μας σε αυτόν τον τόπο, τον απρόσιτο στις γυναίκες και τους κοσμικούς ανθρώπους, γιατί έτσι θα μείνουμε στην πλάνη. Διότι και στα αρχαία χρόνια στους Ισραηλίτες, που με την βοήθεια του Υψίστου και με την καθοδήγηση του Μωυσή έφυγαν από την Αίγυπτο και τον Φαραώ, δεν ήταν αρκετό για την ευσέβεια τους το γεγονός ότι πέρασαν σαράντα χρόνια σε τόπο απρόσιτο, δηλαδή στην έρημο, επειδή ακριβώς δεν διατήρησαν την σοφή πίστη στον Θεό, που τους έσωσε από αναρίθμητες δυσκολίες.

Δεν αρκούν τα άθλια αυτά κουρέλια, ψυχή μου, για να ευχαριστήσουμε τον Κύριο των πάντων. Με ένα από αυτά, την διαμονή στην έρημο, επιτυγχάνεται η απόλυτη σιωπή και με το άλλο η απόλυτη ταπείνωση.

Ὄντως φοβερώτατον, τὸ τοῦ θανάτου μυστήριον!!!! Ένα αληθινό σύγχρονο γεγονός.

Ήταν δυο φίλοι που αγαπιόντουσαν πολύ. Ήταν και εν ΧΩ αδερφοί γιατί ήταν πιστοί και αγωνιστές χριστιανοί.

Ο ένας έφυγε γρήγορα, πολύ ξαφνικά και έτσι ο πόνος ήταν μεγάλος στον φίλο του που έμεινε.
Μέσα του δημιουργήθηκε καθώς περνούσαν οι μέρες, ένα ερώτημα ….άραγε πως έφυγε ο φίλος μου, πως είναι να αποχωρήσετε η ψυχή από το σώμα….τι έγινε αυτό το βράδυ που εντελώς απροσδόκητα  έκλεισε τα μάτια του και αναχώρησε κοντά στο Θεό που τόσο αγαπούσε?

Ναυπάκτου Ἱερόθεος: Ψυχική καί πνευματική ὑγεία

Ὁμιλία στήν Ἡμερίδα γιά τήν «Ψυχική Ὑγεία», Ναύπακτος 18 Μαρτίου 2017. 

Εὐχαριστῶ τούς διοργανωτές τῆς παρούσας ἐκδηλώσεως μέ κεντρικό θέμα «Νευροεπιστῆμες - ἐπιλογές γιά καλύτερη ψυχική ὑγεία», γιά τήν πρόσκλησή τους νά ἀναπτύξω τό θέμα «Ἡ ψυχική ὑγεία κατά τήν ἐκκλησιαστική παράδοση».

Ἐνδεχομένως θά ρωτήση κανείς τί σχέση ἔχει τό ἐπιστημονικό θέμα τῆς ψυχικῆς ὑγείας μέ τήν Ἐκκλησία, δεδομένου μάλιστα, ὅπως μερικοί ὑποστηρίζουν, ὅτι ὑπάρχει σύγκρουση μεταξύ θεολογίας καί ἐπιστήμης. Καί ὅμως θέλω νά ὑποστηρίξω ὅτι ὑπάρχει σημαντική σχέση μεταξύ θεολογίας καί ἐπιστήμης καί μάλιστα στά θέματα τῆς σύγχρονης βιολογίας ἔχουν πάρα πολλά νά προσφέρη ἡ ὀρθόδοξη θεολογία.

Θά ἐπικεντρωθῶ σέ δύο ἐνδιαφέροντα σημεῖα, ἤτοι πρῶτον τί εἶναι ἡ ψυχική ὑγεία κατά τήν σύγχρονη ἐπιστήμη καί δεύτερον τί εἶναι ψυχική ὑγεία κατά τήν θεολογία τῆς Ἐκκλησίας μας.

1. Ἡ ψυχική ὑγεία κατά τήν σύγχρονη ἐπιστήμη

Τό θέμα εἶναι σημαντικό καί μεγάλο καί δέν θά ἐξαντληθῆ, ἁπλῶς θά ἐντοπισθοῦν μερικά βασικά σημεῖα. Νά ἀρχίσω ἀπό τόν ὁρισμό γιά τήν ψυχική ὑγεία, ὅπως ἐννοεῖται σήμερα.

Ψυχική ὑγεία εἶναι «κατάσταση πού χαρακτηρίζεται ἀπό συναισθηματική εὐεξία, ἐσωτερική ἁρμονία, σχετική ἀπουσία ἄγχους καί ἄλλων διαταραχῶν, καθώς καί ἱκανότητα σύναψης ἐποικοδομητικῶν σχέσεων καί ἀντιμετώπισης τῶν συνηθισμένων ἀπαιτήσεων καί ἐντάσεων τῆς ζωῆς».

Στόν ὁρισμό αὐτό δίνεται ἰδιαίτερη βαρύτητα στόν ψυχολογικό καί κοινωνικό παράγοντα. Γίνεται λόγος γιά συναισθηματική εὐεξία, ἐσωτερική ἁρμονία, ἀπουσία ἄγχους καί σύναψη ἐποικοδομητικῶν σχέσεων.