Advocatus Diaboli

Κυριακή, Απριλίου 27, 2008

Σκοτώθηκε η Ηώς Ζερβουδάκη


Η επίτιμη διευθύντρια αρχαιοτήτων Ηώς Ζερβουδάκη σκοτώθηκε στις 12 παρά επτά λεπτά το μεσημέρι της Μ. Πέμπτης στον πεζόδρομο της οδού Τοσίτσα, βγαίνοντας από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Την παρέσυρε μηχανή και την τραυμάτισε θανάσιμα. Εξέπνευσε στον «Ευαγγελισμό» λίγες ώρες μετά.

Η κηδεία της θα γίνει την Τρίτη, 29 Απριλίου, ώρα 12 το μεσημέρι από το Γʼ Νεκροταφείο Αθηνών.



Η Ηώς Ζερβουδάκη είχε γενηθεί το 1935 στην Αθήνα από γονείς Κωνσταντινοπολίτες. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και ακολούθως συνέχισε τις σπουδές της στην Βόννη με τον καθηγητή Ernst Langlotz, από όπου πήρε το διδακτορικό της δίπλωμα στην Κλασική Αρχαιολογία το 1961 με θέμα «Αττική πολύχρωμη κεραμική από τα τέλη του 5ου και από τον 4ο αιώνα π.Χ. με ανάγλυφες παραστάσεις».

Στην Αρχαιολογική Υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού εισήχθη το 1965 και τοποθετήθηκε στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου. Υπηρέτησε στα Δωδεκάνησα και στις Κυκλάδες, φτάνοντας και μέχρι τον βαθμό του Εφόρου. Υπηρέτησε δύο φορές ως Διευθύντρια Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού την περίοδο 1980-1982 και 1990-1991.

Στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο είχε τοποθετηθεί ως Εφορος Αγγείων από το 1982. Το 1997 ανέλαβε την θέση του διευθυντού του Μουσείου, την οποία υπηρέτησε ως το 1999, οπότε και ολοκλήρωσε την υπηρεσιακή της σταδιοδρομία. Εργάστηκε αόκνως για την μεγάλη επανέκθεση της συλλογής αγγείων του ΕΑΜ, όπως και για την επανέκθεση της Συλλογής Σταθάτου.

Η Ηώς Ζερβουδάκη υπήρξε επιστήμων διεθνούς κύρους και αποδοχής. Πεδίο των επιστημονικών της ενδιαφερόντων υπήρξε η ελληνιστική περίοδος και ιδιαίτερα η μικροπλαστική και η αγγειογραφία. «Πότνια των αγγείων» την χαρακτήριζαν οι συνάδελφοί της. Τις ευρύτατες γνώσεις της πρόσφερε αφειδώλευτα σε νέους συναδέλφους της, τους οποίους αγαπούσε και ανεδείκνυε.

Στέλεχος του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, υπήρξε επί πολλά χρόνια μέλος του Διοικητικού του Συμβουλίου, και χρημάτισε Πρόεδρός του το διάστημα 1977-1979.

Υπήρξε μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου από το 1999 μέχρι το 2005. Στη θητεία της σε αυτό υπήρξε αδέκαστη, υπερασπιζόμενη πάντοτε με πάθος και σθένος την προστασία των μνημείων. Αλλωστε, από οποιαδήποτε θέση και αν υπηρέτησε την πολιτιστική κληρονομιά, βασικές της αρχές ήταν η προστασία και η ανάδειξη των μνημείων μέσα από την βαθειά επιστημονική έρευνα, την σχολαστική τεκμηρίωση και την άρτια δημοσίευση. Μεγάλη και καθοριστική υπήρξε η συμβολή της στην καθιέρωση του θεσμού της διοργάνωσης των Διεθνών Συνεδρίων για την Ελληνιστική Κεραμική.

Η μεγάλη της αγάπη ήταν η Ρόδος. Ως πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής της Λίνδου είχε αφιερώσει όλη της την ικμάδα τα τελευταία χρόνια στις αναστηλώσεις των μνημείων της, επιτυγχάνοντας ένα άρτιο επιστημονικά αποτέλεσμα, διεθνώς αποδεκτό, παράλληλα με την απόλυτη απορρόφηση των διαθέσιμων κοινοτικών και εθνικών πόρων.

Η Ηώς Ζερβουδάκη υπήρξε μέλος της Επιτροπής Πολιτισμού της Βουλής, του ΔΣ του Ελληνικού Τμήματος του LIMC (Εικονογραφικό Λεξικό της Ελληνικής Μυθολογίας), ισόβιο μέλος της Αρχαιολογικής Εταιρείας, αντεπιστέλλον μέλος του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου.




Υ.Γ. Θα ήθελα να αναφερθώ ειδικώς στην «ανεξέλεγκτη» οδό Τοσίτσα, ανάμεσα σε ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα και δύο μουσεία (ΕΑΜ και Επιγραφικό) όπου όλη τη μέρα γίνονται αγοραπωλησίες ναρκωτικών και περιφέρονται τα ανθρώπινα ράκη πρεζωμένα. Οι διευθυντές των Μουσείων έχουν επανειλημμένα ενοχλήσει την Αστυνομία, έχουν ενημερώσει τον Δήμο Αθηναίων και το υπουργείο Πολιτισμού, το Πολυτεχνείο έχει διαμαρτυρηθεί στο υπουργείο Παιδείας, αλλά τίποτα δεν γίνεται. Κάτι πρέπει να γίνει. Θα είναι το καλύτερο στη μνήμη της.

Τρίτη, Απριλίου 22, 2008

Βρέθηκε ο Μακεδόνας

Λήξη συναγερμού. Ο Κώστας Μακεδόνας και οι δύο συνεπιβάτες του εντοπίστηκαν ζωντανοί. Αυτό θα είναι ένα Πάσχα που δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσουν.

Αγνοείται ο Κώστας Μακεδόνας;

Ενα ελικόπτερο στο οποίο επέβαινε ο Κώστας Μακεδόνας έχει εξαφανιστεί από τα ραντάρ εδώ και περίπου τρία τέταρτα. Είχε απογειωθεί από το Ελευθέριος Βενιζέλος λίγο μετά τις 3 το μεσημέρι. Στην Τανάγρα έπιασαν το τελευταίο σήμα του και από εκεί και πέρα αγνοείται. Μαζί με τον τραγουδιστή ήταν και άλλα δύο άτομα. Ελπίζουμε για το καλύτερο.

Κυριακή, Απριλίου 20, 2008

Λεύκωμα 50ετούς νεάνιδος

Η (Θεά)Αφροδίτη μού έστειλε μια πρόσκληση, να συμμετάσχω στο παιχνίδι με το λεύκωμα. Ιδού λοιπόν οι απαντήσεις μου. Κατερίνα, θα συνεχίσεις;



1.Όνομα: Αγγελάκι- διαβολάκι
2. Γενέθλια: 3/08 (μία και λέων)


3. Ζώδιο:
το είπαμε! Λέων
4. Χρώμα μαλλιών:Το κανονικό;

5. Χρώμα ματιών: Γαλανά, χωρίς καταρράκτη.

6. Έχεις ερωτευτεί ποτέ; ααααααχ...
7. Είδος μουσικής που ακούς: Κλασική και ελληνική (ΠΡΟΣΟΧΗ! Οχι σκυλάδικα. Τα σιχαίνομαι. Και μη ρωτήσετε ποια είναι σκυλάδικα. Ολα τα σύγχρονα. Αντε, σχεδόν όλα).
8. Χαρακτήρας Disney/Warner Bross: Νταίζη Ντακ, ως φυσική ξανθιά (πρώην)...


9. Ποιος φίλος/φίλη σου μένει πιο μακριά; Ο Θάνος OVI, στη Φινλανδο-σουόμι. Την καλημέρα μου και καλή του επιτυχία για αύριο.

10. Πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι μόλις ξυπνήσεις: Αυτός ο καφές κόκκαλα έχει;

11. Κάτι που έχεις πάντα μαζί σου και δεν το αποχωρίζεσαι: το τετράδιο όπου σημειώνω τα πάντα και που γράφει μονίμως ΣΤ2 κλασικό (ε, καλά, η κλάση μου ήταν κομμάτι παλιά, τότε που το γυμνάσιο ήταν εξατάξιο).

12. Τι έχεις στον τοίχο σου; Αχχχ! Βιβλιοθήκες.



13. Τι έχεις κάτω απ' το κρεβάτι σου; χαλί (να τον πατήσω).


14. Αν ήσουν μόνος/η στο σπίτι και άκουγες ένα βάζο να σπάει τι θα έκανες; κατασκοπία να δω ποιος είναι/


15. Αγαπημένος αριθμός: 7 (εκατομμύρια ευρώ).

16. Αγαπημένο όνομα: Αλέξανδρος. Μα να μην τα «έχω» ποτέ με κανέναν Αλέξανδρο!

17. Τα χόμπι σου: Διάβασμα, ταξίιιιιιδια, φωτογραφία.

18. Πού θα ήθελες να ήσουν τώρα; Στη Νέα Υόρκη και να κοιτάζω βιτρίνες. (Ε, καλά, το Μητροπολιτικό Μούσείο μπορεί να περιμένει. Δεν θα φύγει...)


19. Μια ευχή για το μέλλον: Να έχω όλους τους ανθρώπους μου γύρω μου γερούς και μετά από πολλά- πολλά χρόνια.

20. Αν μπορούσες να ταξιδέψεις στο χρόνο και να γυρίσεις πίσω, σε ποια εποχή θα πήγαινες; Στην εποχή του Ομήρου υπό την προϋπόθεση ότι θα τον γνώριζα (ναι, ακριβώς, για να δω αν υπήρξε. Και μετά, θα έκανα ένα παγκόσμιο αποκλειστικό!).

21. Φωτιά! Πάρε κάτι μαζί σου: Τη γάτα. Ολα τα άλλα ας γίνουν στάχτη (που έγιναν, δηλαδή).

22. Αγαπημένο λουλούδι: Μενεξέδες. Εχω δυο γλαστράκια στο μπαλκόνι μήπως και πάθει κάτι το ένα.
23. Αγαπημένη σειρά: Φέτος το αν υπήρχες θα σε χώριζα, ειδικά στις σκηνές Αρζόγλου- Κρούσκα.

24. Αγαπημένη ταινία: Η ζωή είναι ωραία (Smile as if you were a child).


25. Αγαπημένο τραγούδι: Φαίδρα του Μίκη Θεοδωράκη σε στίχους Γιάννη Θεοδωράκη με τη Μελίνα Μερκούρη.


26. Aγαπημένο βιβλίο: Ο Μικρός Πρίγκιπας.

27. Αγαπημένο ζώο: Αλογο, λιοντάρι, τίγρης.


28. Αγαπημένο ρούχο: Κάτι πολύ απλό- όπως της Μελίνας, ένα μαύρο φόρεμα αρμάνι με διαμαντένια κουμπιά. Σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση γούνα.


29. Αγαπημένος καλλιτέχνης/ιδα: Ουουουου. Ισα με εκατό.

30. Αγαπημένο χρώμα: Μπλε.

31. Αγαπημένο φαγητό: Γεμιστά- δυστυχώς, δεν περιφρονώ τίποτα...

32. Με ποιον χαρακτήρα από cartoon (Disney, WB, comics) ταυτίζεσαι; Με τη Μαφάλντα.

33. Κακή συνήθεια: Τα νεύρααααααα μου.

34. Χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς σου που σου αρέσει: Εξυπνάδα (λέμε τώρα. Διότι πώς γίνεται να νομίζεις πως είσαι έξυπνη και να σε κάνουν οι άλλοι ό,τι θέλουν;)

35. Χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς σου που δεν σου αρέσει: Kι είν' όλα μαύρα, κι είν' όλα μαύρα.

36. Συνηθισμένη ατάκα: Αντε μέχρι τη γωνία να δεις αν έρχομαι. Που δεν θα έρχομαι, δηλαδή.

37. Δουλειά που θα ήθελες να κάνεις: Γιατρός Χωρίς Σύνορα / χωρίς όρια, κυριολεκτικά. (το έκλεψα από την Αφροδίτη. Χε, χε).

38. Μεγαλύτερος φόβος: Μήπως χάσω τους ανθρώπους που αγαπώ. Φυσική απώλεια, εννοώ.

39. Η καλύτερη pizza: Αυτή που τρώω με τα ανίψια κάνοντας μμμμ μμμμ.

40. Πιστεύεις ότι τα κατοικίδια ζώα είναι...: πολύ μεγάλη χαρά για όσους τα αγαπάνε. Ανταποδίδουν την αγάπη που τους δίνεις στο πολλαπλάσιο και σε διασκεδάζουν αφάνταστα.

Τετάρτη, Απριλίου 09, 2008

Γυμνώνουν τον Παρθενώνα

Κανένα ενθύμιο από τα χέρια του Φειδία και των μαθητών του δεν θα αφήσουν στον Παρθενώνα. Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο χθες βράδυ (πολύ αργά και χωρίς την παρουσία του γενικού γραμματέα του υπουργείου Πολιτισμού) γνωμοδότησε υπέρ της αποδοχής σχετικής πρότασης που είχε κατατεθεί στην Επιτροπή Συντηρήσεως Μνημείων Ακροπόλεως (ΕΣΜΑ). Δηλαδή, γνωμοδότησε υπέρ του να καθαιρεθούν οι 14 μετόπες της δυτικής πλευράς αν και όταν αυτή αναστηλωθεί και να μη μείνει γλυπτός λίθος επί λίθου.
Το φοβερό είναι πως οι 14 δυτικές μετόπες, οι μόνες που θα έχουν απομείνει στο μνημείο μετά την αποξήλωση και των δύο βορείων, που θα γίνει σύντομα, δεν είναι σε ιδιαίτερα καλή κατάσταση. Όμως κάποιοι, που παίζουν τα δικά τους παιχνίδια με τα αρχαία, προσπαθούν να τις ξηλώσουν και αυτές για να μπει και άλλο υλικό στην αίθουσα του Παρθενώνα στο Νέο Μουσείο (προσοχή: σε καμία περίπτωση δεν υπονοείται ο Οργανισμός Ανεγέρσεως Νέου Μουσείου Ακροπόλεως όταν μιλάμε για παιχνίδια. Αυτός είναι αμέτοχος παντελώς).
Προς το παρόν, λοιπόν, θα καθαιρεθούν οι δύο μετόπες της βόρειας πλευράς που έχουν απομείνει στον μεγάλο ναό. Η μία μάλιστα είναι θρυλική, γιατί είναι η μόνη που δεν απολαξεύτηκε από τους χριστιανούς, οι οποίοι «είδαν» στην παράστασή της…. τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Με αυτό το όνομα, «Ευαγγελισμός» είναι γνωστή και σήμερα. Θα αναστηλωθεί επίσης ο θριγκός (το τμήμα του μνημείου επάνω από τους κίονες και τα επιστύλια) της βόρειας κιονοστοιχίας.
Η ΕΣΜΑ μέχρι τώρα έκανε διεθνή συνέδρια για ψύλλου πήδημα, αλλά ουδείς είπε ότι πρέπει να γίνει συνέδριο και γι’ αυτό το θέμα, που είναι μείζον. Όμως, ποιος ξέρει πια τι είναι μείζον στο υπουργείο Πολιτισμού; Αυτή τη στιγμή το ταμείο της Ακρόπολης είναι παντελώς άδειο και κανείς δεν ενδιαφέρεται. Το μόνο που νοιάζει τους ιθύνοντες είναι να προαναγγέλλουν κατάργηση των ειδικών λογαριασμών. Και αυτό πρέπει να γίνει, αλλά ποιος θα βρει λεφτά για τον πολιτισμό;
Ευτυχώς, από βδομάδα το ΚΑΣ αλλάζει. Αυτό που με φοβίζει, πάντως, είναι μήπως η νέα σύνθεση είναι χειρότερη από την προηγούμενη και πέσει κι άλλο κλάααααααμα για τα μνημεία. Διότι πλέον, όλα μπορεί να τα περιμένει κανείς. Όλα.


myspace graphics

myspace graphics