Σκοτώθηκε η Ηώς Ζερβουδάκη
Η επίτιμη διευθύντρια αρχαιοτήτων Ηώς Ζερβουδάκη σκοτώθηκε στις 12 παρά επτά λεπτά το μεσημέρι της Μ. Πέμπτης στον πεζόδρομο της οδού Τοσίτσα, βγαίνοντας από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Την παρέσυρε μηχανή και την τραυμάτισε θανάσιμα. Εξέπνευσε στον «Ευαγγελισμό» λίγες ώρες μετά.
Η κηδεία της θα γίνει την Τρίτη, 29 Απριλίου, ώρα 12 το μεσημέρι από το Γʼ Νεκροταφείο Αθηνών.
Η Ηώς Ζερβουδάκη είχε γενηθεί το 1935 στην Αθήνα από γονείς Κωνσταντινοπολίτες. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και ακολούθως συνέχισε τις σπουδές της στην Βόννη με τον καθηγητή Ernst Langlotz, από όπου πήρε το διδακτορικό της δίπλωμα στην Κλασική Αρχαιολογία το 1961 με θέμα «Αττική πολύχρωμη κεραμική από τα τέλη του 5ου και από τον 4ο αιώνα π.Χ. με ανάγλυφες παραστάσεις».
Στην Αρχαιολογική Υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού εισήχθη το 1965 και τοποθετήθηκε στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου. Υπηρέτησε στα Δωδεκάνησα και στις Κυκλάδες, φτάνοντας και μέχρι τον βαθμό του Εφόρου. Υπηρέτησε δύο φορές ως Διευθύντρια Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού την περίοδο 1980-1982 και 1990-1991.
Στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο είχε τοποθετηθεί ως Εφορος Αγγείων από το 1982. Το 1997 ανέλαβε την θέση του διευθυντού του Μουσείου, την οποία υπηρέτησε ως το 1999, οπότε και ολοκλήρωσε την υπηρεσιακή της σταδιοδρομία. Εργάστηκε αόκνως για την μεγάλη επανέκθεση της συλλογής αγγείων του ΕΑΜ, όπως και για την επανέκθεση της Συλλογής Σταθάτου.
Η Ηώς Ζερβουδάκη υπήρξε επιστήμων διεθνούς κύρους και αποδοχής. Πεδίο των επιστημονικών της ενδιαφερόντων υπήρξε η ελληνιστική περίοδος και ιδιαίτερα η μικροπλαστική και η αγγειογραφία. «Πότνια των αγγείων» την χαρακτήριζαν οι συνάδελφοί της. Τις ευρύτατες γνώσεις της πρόσφερε αφειδώλευτα σε νέους συναδέλφους της, τους οποίους αγαπούσε και ανεδείκνυε.
Στέλεχος του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, υπήρξε επί πολλά χρόνια μέλος του Διοικητικού του Συμβουλίου, και χρημάτισε Πρόεδρός του το διάστημα 1977-1979.
Υπήρξε μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου από το 1999 μέχρι το 2005. Στη θητεία της σε αυτό υπήρξε αδέκαστη, υπερασπιζόμενη πάντοτε με πάθος και σθένος την προστασία των μνημείων. Αλλωστε, από οποιαδήποτε θέση και αν υπηρέτησε την πολιτιστική κληρονομιά, βασικές της αρχές ήταν η προστασία και η ανάδειξη των μνημείων μέσα από την βαθειά επιστημονική έρευνα, την σχολαστική τεκμηρίωση και την άρτια δημοσίευση. Μεγάλη και καθοριστική υπήρξε η συμβολή της στην καθιέρωση του θεσμού της διοργάνωσης των Διεθνών Συνεδρίων για την Ελληνιστική Κεραμική.
Η μεγάλη της αγάπη ήταν η Ρόδος. Ως πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής της Λίνδου είχε αφιερώσει όλη της την ικμάδα τα τελευταία χρόνια στις αναστηλώσεις των μνημείων της, επιτυγχάνοντας ένα άρτιο επιστημονικά αποτέλεσμα, διεθνώς αποδεκτό, παράλληλα με την απόλυτη απορρόφηση των διαθέσιμων κοινοτικών και εθνικών πόρων.
Η Ηώς Ζερβουδάκη υπήρξε μέλος της Επιτροπής Πολιτισμού της Βουλής, του ΔΣ του Ελληνικού Τμήματος του LIMC (Εικονογραφικό Λεξικό της Ελληνικής Μυθολογίας), ισόβιο μέλος της Αρχαιολογικής Εταιρείας, αντεπιστέλλον μέλος του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου.
Υ.Γ. Θα ήθελα να αναφερθώ ειδικώς στην «ανεξέλεγκτη» οδό Τοσίτσα, ανάμεσα σε ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα και δύο μουσεία (ΕΑΜ και Επιγραφικό) όπου όλη τη μέρα γίνονται αγοραπωλησίες ναρκωτικών και περιφέρονται τα ανθρώπινα ράκη πρεζωμένα. Οι διευθυντές των Μουσείων έχουν επανειλημμένα ενοχλήσει την Αστυνομία, έχουν ενημερώσει τον Δήμο Αθηναίων και το υπουργείο Πολιτισμού, το Πολυτεχνείο έχει διαμαρτυρηθεί στο υπουργείο Παιδείας, αλλά τίποτα δεν γίνεται. Κάτι πρέπει να γίνει. Θα είναι το καλύτερο στη μνήμη της.