Τι περιβάλλον θα παραδώσεις, πρωθυπουργέ μου;

Ααααα! Τώρα ησύχασα! Ο πρωθυπουργός θα πάει, λέει στο προσυνέδριο της ΝΔ στα Γιάννενα και θα μιλήσει για την προστασία του περιβάλλοντος.
Και τι θα πει; Οτι «θα» ξαναγίνει το ελατόδασος της Πάρνηθας, που στην καλύτερη περίπτωση θέλει 70 χρόνια να ξαναγίνει και στη χειρότερη 1.000;
Οτι «θα» ξαναγεμίσουν οι πλαγιές της κόκκινα ελάφια και άλλα ζώα από αυτά που κάηκαν στη φωτιά, ή που σκόρπισαν (ελάχιστα, δυστυχώς) πανικόβλητα και τώρα δεν θα έχουν πού να πάνε;
Οτι «θα» ξαναφυτρώσουν τα 1.000 και πάνω είδη χλωρίδας που αναπτύσσονταν εκεί; Οτι «θα» ξαναγεννηθούν οι αλεπούδες, οι σκίουροι, οι χελώνες και όλα όσα έπεσαν θύματα της φωτιάς;
Οτι «θα» μείνουν στα ίδια η θερμοκρασία και οι ρύποι; Οτι δεν θα τρελαθούμε στις πλημμύρες;

Ολα τα υπόλοιπα, ότι δηλαδή «θα» ληφθούν μέτρα και τέτοια, με φοβίζουν, καθώς κανείς δεν είναι που να μη λέει ότι παίρνει μέτρα και κανείς ποτέ δεν σταμάτησε την καταστροφή, την οικοδόμηση εκτός κλίμακας, την ανεπανόρθωτη βλάβη.
Οπως θα έλεγε κι ο Νίκος Καββαδίας,
«πολλά έχουν δει τα μάτια μου,
μ' αυτό μου φέρνει τρόμο»...

Η Πάρνηθα, το Πήλιο και η επόμενη μέρα

«Το δάσος, που λαχτάραγες ώσπου να το περάσεις,
Τώρα να το ξεχάσεις, διαβάτη αποσπερνέ.»

Στην περίπτωση του ποιητή, το είχαν καταστρέψει οι υλοτόμοι. Στην περίπτωσή μας, το καταστρέψαμε όλοι μας. Ναι, σαφώς δεν μοιραζόμαστε ίσα τις ευθύνες. Αλλες έχει το κράτος, άλλες εμείς, οι πολίτες. Μια πρώτη αντίδραση, για να μην καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια και κλαίμε, υπάρχει στο μπλογκ anadasosi. Επισκεφθείτε το, και ας δούμε μήπως μπορούμε να κάνουμε κάτι όλοι μαζί.

Αν πάντως θέλετε να θυμώσετε πολύ, μα πάρα πολύ, διαβάστε το κείμενο της Κύρας Αδάμ στην Ελευθεροτυπία. Υπήρξε αυτόπτης μάρτυς και τα λέει όλα.

Μην ακούσετε τις δήλώσεις Πολύδωρα, γιατί θα σπάσετε την τηλεόραση. ΑΛήθεια.

Εκλεισε η Ακρόπολη!

Λιγότερο από 60.000 ευρώ κοστολογεί η κυβέρνηση την υγεία των εργαζομένων και των τουριστών. Τόσες ήταν οι χθεσινές εισπράξεις από τα 5.000 εισιτήρια της Ακρόπλης των Αθηνών. Και όμως, οι αρχαιοφύλακες, μια ομάδα που εργάζεται στο ύπαιθρο, αφέθηκαν στο έλεος του καύσωνα, αφού εξαιρέθηκαν από την εγκύκλιο Παυλόπουλου, γιατί δεν εργάζονται οκτάωρο, αλλά 12ωρο!
Το υπουργείο Πολιτισμού, μπροστά σε εισπράξεις που κυμαίνονται από 60.000 ευρώ στην Ακρόπολη και μέχρι 200- 400 ευρώ σε άλλους αρχαιολογικούς χώρους, δεν ενέκρινε το κλείσιμο των αρχαιολογικών χώρων, αν και είχαμε θανάτους από καύσωνα στην χώρα. Αντιθέτως, αν και οι εργαζόμενοι έχουν κηρύξει στάσεις εργασιας, το υπουργείο Πολιτισμού εξέδωσε πριν από λίγο μια λακωνική ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία «οι Αρχαιολογικοί Χώροι, τα Μουσεία και τα Μνημεία στην επικράτεια στις 26 και 27 Ιουνίου 2007 θα είναι κανονικά επισκέψιμα για το κοινό»! Τι γίνεται παρακάτω; Το παίρνουν όλοι οι ειδησεογραφικοί κόμβοι και το αναπαράγουν. Ετσι, ουδείς γνωρίζει ότι οι αρχαιολογικοί μας χώροι είναι κλειστοί. Ξεκινάει, λοιπόν, για να πάει, αψηφώντας τον καύσωνα, και τους βρίσκει κλειστούς. Αν αυτό δεν είναι δυσφήμιση της χώρας, τότε τι είναι;
Η εγκύκλιος του υπουργού Εσωτερικών εξαιρούσε από τα μέτρα για τους δημόσιους υπάλληλους (τερματισμός εργασίας στις 12 το μεσημέρι) όσους εργάζονται σε 12ωρη ή και 24ωρη βάση. Σε αυτούς εντάσσονται, βεβαίως, οι εργαζόμενοι σε αρχαιολογικούς χώρους. Ετσι, και δεδομένης της αδιαφορίας του υπουργείου Πολιτισμού, οι αρχαιοφύλακες πήραν μόνοι τους μέτρα προκηρύσσοντας στάσεις εργασίας σήμερα και αύριο. Οι στάσεις ξεκινούν στις 12 το μεσημέρι και διαρκούν έως τις 3μμ για όσους χώρους λειτουργούν με μονή βάρδια και έως τις 7.30μμ για όσους εργάζονται με διπλή βάρδια.
Ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Φύλαξης Αρχαιοτήτων (ΠΕΥΦΑ) Κώστας Οικονόμου αναφέρει ότι η κυβερνητική στάση είναι απαράδεκτη, καθώς οι αρχαιοφύλακες δεν εργάζονται σε γραφεία, κλιματιζόμενα ή μη, πάντως στεγασμένα, αλλά σε ανοιχτούς χώρους με μόνιμη ηλιοφάνεια και πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Θα έπρεπε, επομένως, να ληφθούν μέτρα καθώς παρατεταμένη έκθεσή τους σε τέτοιες συνθήκες δημιουργεί βλάβες στην υγεία τους.

Το παραφεστιβάλ στο Ηρώδειο

Ο Μπομπ Ντύλαν ακύρωσε από μόνος του, ο Μαλαχόφ και η Νάταλι Κολ κόπηκαν και ο Ρονάλντο Βιλασόν δεν… αισθάνεται και τόσο καλά τελευταία ως προς την εκτίμηση που του έχει το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο. Το συμβούλιο προτίμησε τον Σταμάτη Σπανουδάκη (αλλοίμονο!- ο συνθέτης του ύμνου της ΝΔ είναι άλλωστε) τον Γιάννη Πάριο (για δεύτερη χρονιά) τον Μίμη Πλέσσα αλλά και διάφορα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα, εξορίζοντας τον Χορό εντελώς από το πρόγραμμα Σεπτεμβρίου στο Ηρώδειο, όπως και κάποιους πολύ σημαντικούς καλλιτέχνες ακόμη. Ευτυχώς που έρχεται ο Σαρλ Αζναβούρ, για να παρακολουθήσουμε έστω ένα μεγάλο όνομα από τη διεθνή σκηνή
Η επιτροπή που έχει συσταθεί για την παραχώρηση του Ηρωδείου εκτός Φεστιβάλ Αθηνών (δηλαδή έχουμε ένα παραφεστιβάλ, όπως άλλωστε κάθε χρόνο) εξέτασε 40 προτάσεις, ανάμεσα στις οποίες ήταν: εμφανίσεις του κορυφαίου χορευτή κλασικού μπαλέτου Αλ. Μαλαχόφ, αστεριών από τα μπαλέτα Μπολσόι και Μαριίνσκι (πρώην Κίροφ) συναυλία της Νάταλι Κολ με τον Τζούκερο, ρεσιτάλ του ανερχόμενου αστεριού της όπερας Ρονάλντο Βιλασόν κ.α.
Προτίμησε την εγχώρια παραγωγή, τόσο ως προς τη μουσική όσο και ως προς το θέατρο και το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο επικρότησε την επιλογή της αυτή, που θυμίζει έντονα σε αρκετά σημεία προεκλογικό πρόγραμμα ΝΔ. Μόνο η γενική διευθύντρια αρχαιοτήτων Βιβή Βασιλοπούλου μειοψήφησε ρωτώντας για την τιμή των όπλων αν κάποιος από τους αοιδούς της νύχτας «είναι πια τόσο ποιοτικός ώστε να πάρει το Ηρώδειο» και αν δεν μπορεί να πάρει ένα άλλο θέατρο. Κάποιοι άλλοι ψήφισαν, «με μισή καρδιά» όπως παραδέχτηκαν.
Το θέατρο καταπονείται με τόσους θεατές που θα δεχτεί, είπε άλλο μέλος του συμβουλίου, πλην και αυτός εις μάτην. Ούτε καν την παράκληση του διευθυντή του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου και μέλους του ΚΑΣ Δημήτρη Κωνστάντιου ικανοποίησαν, που ζήτησε να μεταφερθεί η εκδήλωση για το μουσείο του νωρίτερα.

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Αύγουστος
31 Εθνικό Θέατρο, «Ανδρομάχη» του Ρακίνα
Σεπτέμβριος
1 Εθνικό Θέατρο, «Ανδρομάχη»του Ρακίνα
3 Κοινωφελές Ιδρυμα Αλέξανδρος Ωνάσης, «Δήλειος Απόλλων»
4 Συναυλία του Πολωνού συνθέτη Ζμπίγκνιου Πράισνερ
6 Συναυλία του Σαρλ Αζναβούρ για την «Ελπίδα»
7 Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Ρούμελης, «Ιππής» του Αριστοφάνη με τον Πάνο Σκουρολιάκο
8 Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Λάρισας,«Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη με την Ταμίλα Κουλίεβα
9 Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Κρήτης, «Καπετάν Μιχάλης» του Νίκου Καζαντζάκη
10 Συναυλία Διονύση Σαββόπουλου
11 Ατενέουμ, Ορχήστρα των Χρωμάτων, έργα Μότσαρτ στη μνήμη της Μαρίας Κάλλας
14 Ατενέουμ, Τραβιάτα σε μορφή κονσερτάντε από την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, τη χορωδία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής κ.ά. στη μνήμη της Μαρίας Κάλλας
16 Ατενέουμ, Συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στη μνήμη της Μαρίας Κάλλας
17 Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη
18 Συναυλία Γιάννη Πάριου
20 Συναυλία με έργα εμπνευσμένα από τον «Καπετάν Μιχάλη»
22, 23 Συναυλίες Σταμάτη Σπανουδάκη
25 Βραδιά για την ανέγερση του νέου κτιρίου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, με τους Ναταλί Ντεσέι, Βεσελίνα Κασάνοβα και Δήμητρα Θεοδοσίου
27 Συναυλία Μίμη Πλέσσα
29, 30 Μίκη Θεοδωράκη «Τα τραγούδια του έρωτα και της αγάπης»
Οκτώβριος
2 Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών, «Ελληνική επιθεώρηση»
4 Βραδιά προς τιμήν της Ελένης Γλύκατζη-Αρβελέρ με συμμετοχή του Γιώργου Νταλάρα και σκηνοθεσία Μέμης Σπυράτου
6 Ενωση Φίλων Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου, Τατιάνα Παπαγεωργίου - Δημήτρης Μπάσης «Μουσική διαδρομή σε βυζαντινά ίχνη»
8 Οπερα Θεσσαλονίκης «Αϊντα» του Βέρντι

Μπάτσος για το δημόσιο γούστο

Να, λοιπόν, που η εθνικοφροσύνη δεν αντέχει ούτε την τέχνη αλλά ούτε και την ελευθερία. Αλλιώς δεν θα έσπευδε να καταγγείλει στην αστυνομία το έργο της Εύας Στεφανή στην έκθεση Art- Athina και εκείνη, με τη σειρά της, δεν θα έσπευδε να προβεί σε συλλήψεις (του διευθυντή της έκθεσης και... του έργου) και γενικώς δεν θα κινδύνευε, τώρα, να δεχτεί ένα σοβαρό πλήγμα η ελευθερία έκφρασης.
Αυτό που με ανησυχεί, όμως, δεν είναι τόσο το ίδιο το γεγονός όσο η αντίληψη που έχουμε ως λαός για ανάλογα έργα. Σε έρευνα που είχε διεξαχθεί από το περιοδικό Highlights πριν από δύο χρόνια, για τις τάσεις και το γούστο του κοινού, είχαμε πληροφορηθεί πως το ποσοστό εκείνων που δεν ανέχονται να υφίστανται καν τέτοια έργα ανέρχεται σε 75%! Περίπου 11% από αυτούς επιθυμούν να διώκονται οι καλλιτέχνες, άλλο ένα 27% δεν δέχεται καν πως μπορεί να υπάρχουν δημιουργοί που να κάνουν έργα «βλάσφημα» ή αιρετικά και πάει λέγοντας.
Αυτούς, άραγε, πώς θα τους εκπαιδεύσουμε στη δημοκρατία, λαέ μου;

Υ.Γ. Για περισσότερες αντιδράσεις σχετικά με το έργο και τα όσα (παράνομα) έγιναν από τους διωκτικούς μηχανισμούς, δείτε τα μπλογκ http://artlogokrisia.blogspot.com/ και http://xoris-logokrisia.blogspot.com/

Για την Αμαλία ρε γαμώτο...

«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του.»



(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)



«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»



(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)



Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.



Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.





Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.



Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.



«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»



(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)



Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:



«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας.»



Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:



* ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ

* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ

* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ

* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.

* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ







ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.



* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ

* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ

* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ





ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.



Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων



(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").






ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ