|
ზიტყვას „ლევან“ უღჷ შხვა შანულობეფი ხოლო, ქოძირით ლევან.
|
ლევან III დადიანი, კჷნე შამადავლე — ოდიშიშ თარი 1661-1680 წანეფს, ქორთული ისტორიული წყუეფი მეჯინათ, „ედომუშამი ოდიშიშ დო აფხაზეთიშ ხემონჭე-მაღვენი“.[1] ლევან II დადიანიშ ჯიმა, იესეშ ქომოლსქუა. ხვისტაშა ეშართჷ ქართლიშ მაფა ვახტანგ V-შ მოხვარათ დო მუში ბიძიშ პატიოცემელო ლევანი ქეგიდჷ ჯოხოთ. ალმასქუთ ჸუნდჷ ვახტანგ V-შ ჯიმასქუა თამარი. 1663 წანას, ლევან III დადიანქ ქეგიანთხჷ იმერეთიშ მაფა ბაგრატ IV-ს, მარა დემარცხჷ. ბაგრატ IV-ქ თის მიდუღ ალმასქუ დო მუქ ქეკიხუნჷ ოსურო. თე ფაქტიქ თინეფს შქას გჷნირთუ უგარიგე ბურჯაფიშ სამანჯელო. 1672 წანას, ოდიშიშ სათაროს ქეგინათხეს ოსმალეფქ, ნამუეფიშ ღანკი რდჷ ლევან III დადიანიშ ხვისტაშე გითორაგვაფა დო თარო მუნეფიშ კოჩიშ დორინაფა. ლევან III დადიანქ რუხიშ ჯიხას ქენიკილჷ დო ოსმალეფს თიში ეჭოფუა ვამახუჯინეს.
- ↑ პირთა ანოტირებული ლექსიკონი, XI-XVII სს. ქართული ისტორიული საბუთების მიხედვით. ტ. II. გამოც. დ. კლდიაშვილის და მ. სურგულაძის. თბ., 1993, გვ. 9
