Scribd Logo
Upload

Welcome to Scribd!

  • 20 views

    Insulinooporność, Cukrzyca

    Uploaded by

    poradnia.medifit

    Copyright:

    © All Rights Reserved
    Download as PDF, TXT or read online from Scribd

    Insulinooporność, Cukrzyca

    Uploaded by

    poradnia.medifit
    20 views2 pages

    Original Title

    Insulinooporność, cukrzyca

    Copyright

    © © All Rights Reserved

    Available Formats

    PDF, TXT or read online from Scribd

    Did you find this document useful?

    Is this content inappropriate?

    Copyright:

    © All Rights Reserved
    Download as PDF, TXT or read online from Scribd
    Download as pdf or txt
    20 views2 pages

    Insulinooporność, Cukrzyca

    Uploaded by

    poradnia.medifit

    Copyright:

    © All Rights Reserved
    Download as PDF, TXT or read online from Scribd
    Download as pdf or txt
    You are on page 1of 2

    CUKRZYCA typu 2, insulinooporność

    Cukrzyca jest chorobą układową wywołaną niedoborem insuliny lub spadkiem


    efektywności jej działania. Taka sytuacja prowadzi do wzrostu poziomu glukozy we krwi,
    czyli hiperglikemii. Wyróżniamy cukrzycę typu 1, typu 2, ciężarnych oraz cukrzycę, która
    może rozwijać się wtórnie w wyniku innych chorób.

    Insulina jest niezwykle ważnym hormonem anabolicznym, odpowiadającym za produkcję i


    magazynowanie węglowodanów (cukrów), lipidów (tłuszczów) i białek oraz hamowanie ich
    rozpadu i uwalniania do krwiobiegu. Bierze udział w szeregu procesów biochemicznych.

    Cukrzyca typu 2 jest dość podstępną chorobą, ponieważ rozwija się powoli i przez długi
    czas może przebiegać bezobjawowo. Jest ściśle powiązana z trybem życia. U ponad 80%
    pacjentów stwierdza się otyłość. Cukrzyca tego typu jest wynikiem:
    • zmniejszonego wydzielania insuliny niewystarczającego do utrzymania
    prawidłowego poziomu glukozy we krwi
    • spadku wrażliwości tkanek na działanie insuliny (komórki tracą zdolność do
    odpowiedzi adekwatnej do wydzielania insuliny).

    Oporność na działanie insuliny skutkuje niekontrolowaną produkcją glukozy w wątrobie i


    spadkiem jej wychwytu przez tkanki. Konsekwencją takiej sytuacji jest hiperglikemia, która
    z kolei stymuluje produkcję insuliny. Długotrwała nadmierna synteza tego hormonu
    obciąża pracą trzustkę, prowadzi do uszkodzenia komórek Beta i zaburzenia funkcji
    wewnątrzwydzielniczej.

    Nadmierna objętość komórek tłuszczowych w naszym organizmie (nadwaga i otyłość)


    wyzwala spadek wrażliwości na insulinę (prowadzi do oporności mięśni i wątroby na jej
    działanie) i może doprowadzić do pojawienia się cukrzycy. Należy pamiętać, że tkanka
    tłuszczowa jest aktywną tkanką produkującą/wydzielającą hormony i cytokiny. Jej nadmiar
    prowadzi do zaburzeń hormonalnych i przyczynia się do powstawania przewlekłych stanów
    zapalnych, dlatego tak ważne jest utrzymywanie prawidłowej masy ciała (prawidłowego
    poziomu tkanki tłuszczowej).

    Można zwiększyć wrażliwość tkanek na działanie insuliny poprzez:


    • regulację masy ciała
    • bardzo umiarkowaną i regularną aktywność fizyczną
    • włączenie do swojego menu m.in. imbiru, cynamonu, goździków, kurkumy, bazylii,
    oregano, źródeł kwasu alfa-liponowego ALA (np. brokułów, szpinaku, zielonego
    groszku).

    Długoterminowa hiperglikemia pociąga za sobą bardzo poważne konsekwencje zdrowotne,


    dlatego niezwykle ważny jest prawidłowy sposób odżywiania. Najczęściej występującymi
    powikłaniami w cukrzycy typu 2 są choroby układu sercowo-naczyniowego. Poza tym stale
    utrzymujący się podwyższony poziom glukozy we krwi znacznie przyspiesza procesy
    starzenia. Nasila proces glikacji białek, czyli „oblepiania” glukozą włókien kolagenu i
    elastyny, co prowadzi do utraty elastyczności skóry, naczyń krwionośnych i innych tkanek
    naszego ciała. Wywołuje przewlekłe procesy zapalne od których zaczyna się właściwie
    każda choroba cywilizacyjna– od miażdżycy, przez choroby autoimmunologiczne po
    nowotwory.
    Podstawą terapii w cukrzycy i insulinooporności jest odpowiednio dobrana i zbilansowana
    dieta. Zaleca się regularność spożywania posiłków, uwzględnienie większego
    zapotrzebowania na witaminy i składniki mineralne (z uwagi na zwiększoną ich utratę),
    ograniczenie spożywania cukrów prostych, tłuszczów „trans” i nasyconych, zwiększenie
    podaży błonnika pokarmowego (który zmniejsza wchłanianie glukozy, cholesterolu i
    triacylogliceroli), wyeliminowanie przetworzonej żywności. Plan odżywiania powinien być
    zawsze dobrany indywidualnie do potrzeb i możliwości danego organizmu z
    uwzględnieniem preferencji kulinarnych pacjenta.

    You might also like