Teaser:

Masyadongmaganda.com is typing.....

Masyadongmaganda.com: Hi, pogee.

HeinzChua: Get lost Zyrene.

Masyadongmaganda.com: Paano mong nalaman na ako ito? This is

supposed to bea secret account! (gasps)

HeinzChua: Your profile pic is your picture.

Masyadongmaganda.com: (blushing) naman eh.

HeinzChua: Stop bothering me.

Masyadongmaganda.com: I LOVE YOU TOO! (mwah)

Zyrene is playful, with her red hair on the loose she can always find a
way to escape from the harsh reality of life. She is hopeless romantic, she loves
the thought of love and she also loves the ideas of princes and princesses and of
course happy ever after. She longs to have one and would love to have one.

And here Heinz Chua came into picture, the perfect prince charming sa
kanyang wicked fairytale. Handsome, rich, matalino, mabango, tahimik, snob and did
she already mentioned snob? Kaya nga crush niya ito eh, secret crush nga lang.
 But as they said, there is no such thing as fairytale and happy ever
after because the man whom she thinks is a prince is actually a jerk in disguise.
That's why for her, Heinrich A.K.A Heinz Chua is just a secret crush--- love?

<<3 <<3 <<3

a/n: Hola babies! A new series will start very soon kapag tapos ko na ang mark
series kaya hintay-hintay lang ha. Hindi matatapos ang buwan na ito ay masisimulan
na rin natin ito. Who would have thought? Hahaha, I am so happy for us.

Prologue

Dear Miss Zyrene Kate Florida,

Nalaman namin na hindi ka pa nakakapili ng sorority na

pwedeng salihan sa Winhlan University. At nais namin na ikaw ay mapasali sa amin.
We are a secret sorority, ang katauhan namin ay tanging mga members lang ang
nakakaalam. You will surely love our sisterhood, you will undergo initiation just
like others to prove that you are indeed worthy of being a member of our exclusive
group.
 If you want to join, please open the red envelope. Nakasaad diyan ang
initiation mo, once you are done with the tasks we are going to call you for the
orientation. Kung ayaw mo naman maiintindihan din namin, just leave this letter
together with the red envelope inside your locker.

Thank you very much.

From: MasterH

~.~
 Dear Ms. Florida,

Welcome to Zalpha Bri Sorority.

We are happy that you decided to join.

For your initiation process:

COLOR YOUR HAIR RED FOR THREE MONTHS.

Thank you.

From: MasterH

<<3 <<3 <<3

a/n: nagulat kayo no?Hahahaha... maiksi ang prologue? Para maiba naman. Don't worry
hanggang chapter ten lang talaga ang stories nila. Hayyy... simulan na natin ang
next series. I am so excited for this, and true this time their story will be
lighter.

As in light lang talaga, promise na iyan. The same parin ang format ng stories
dito.

STATUS UPDATE: Sinulog sa amin pero nasa bahay lang ako, nagtatapos ako ng mga
forms.

PPS: Enjoy the day people: ZBS: Secret Love Zyrene Kate Florida: The red spider is
officially starting na!

Chapter One

"ANAK, ano ka ba namang bata ka dito ka na naman natulog sa tindahan

natin? Paano kung may makapasok dito na masamang loob at gahasain ka tapos
magkakaanak ka pandagdag gastos na naman iyan."

Umungol lang siya ng marinig ang boses ng nanay niya na ke-aga-aga ay

sine-sermunan siya. Masakit sa teynga pero mas masakit ang mainit na sikat ng araw.

"Nay naman eh masakit sa teynga--- arayyy!" hiyaw niya ng pingutin nito

ang teynga niya.

"Ayan, iyan ang literal na masakit sa teynga." Napakamot nalang siya ng

kanyang gulo-gulong buhok na pabara-bara lang niyang itinali ng rubber band. "Anong
oras ka bang natulog kagabi?" sinulyapan nito ang nakabukas na netbook niya na
naka-on pa rin.

"Mga alas tres na nay marami kasi akong tinapos dahil deadline na ng
pagsubmit ng articles sa mga clients." Aniya at pupungas-pungas na bumangon. She
stretched her sore muscles at tumingin-tingin sa buong paligid. Sa tindahan nga
siya nakatulog dahil na rin sa pagod sobrang drained na ng utak niya kaya naisipan
niyang umidlip pero nakatulog nga pala siya. "Anong oras na po ba?"

"Alas sais y media na." anito at binuksan na ang tindahan nila. Isa
lang iyong maliit na sari-sari store, pandagdag din iyon sa kita ng kanilang
pamilya.

"Ako na po dito nay may pasok pa kayo hindi ba?"

Sinamaan siya nito ng tingin. "Magbihis ka kaya muna ang iksi-iksi

niyang suot mo mahiya ka naman diyan sa kuyakot mo." At kinurot pa siya nito sa
singit.

"Nay naman eh masakit ang skin ko."

"Heh! Iyang skin mong binibilad mo sa lahat eh mabuti sana kung may
nahumaling kaso biente sais ka na wala ka pa ring asawa. May anak na iyong mga
pinsan mong mas mabata sa iyo tapos ikaw tatanda ka bang dalaga?"

Heto na naman po sila, "Wala pa sa isip ko iyan nay at saka hindi pa

kaya tayo tapos bayaran ang mga loans mo." Nakasimangot na wika niya. Public high
school teacher ang nanay niya samantalang pulis naman ang kanyang tatay. Hindi
naman sila masyadong naghihirap at hindi din sila iyong sobrang yaman.

Nag-iisa lang siyang anak pero may inampon silang bata si Butchukoy na
itinuring na rin niyang nakakabatang kapatid ten years old na ito at nasa
elementary pa.
 "Hindi mo naman obligasyon na bayaran ang mga utang ko matanda ka na
dapat isipin mo na ang future mo hindi mo pwedeng itali ang sarili mo sa amin ng
tatay mo." Ani ng nanay niya. Niyakap niya ito kahit na palagi siyang nakukurot
nito at palagi siya nitong sinesermunan ay mahal na mahal niya ang nanay niya.

"Nay naman ang baho niyo na eww haharap kayo sa mga students niyo ng
mabaho? Yucks! Amoy blackboard at chalk na kayo. Arrayyy!" muli na namang nakatikim
ang singit niya ng kurot mula sa nanay niya.

"Ikaw ang mabaho amoy laway ka na ilang araw ka na bang hindi

naliligong bat aka?"

Ngumisi siya. "Dalawang araw pa naman nay grabe ka nandito lang naman
ako sa bahay eh kaya hindi na ako kailangang maligo pa. Sayang ang tubig, sayang
ang sabon at ang shampoo, sayang din ang kuryente."

Naiiling nalang ang nanay niya sa sinabi niya. "Ay ewan ko sa iyong
bata ka hindi ko alam kung saan ka nagmana samantalang matino naman kami ng tatay
mo."

Gumiling-giling lang siya sa harap ng nanay niya, wala eh kung wala sa

lahi ang kabaliwan niya ay malamang nakuha niya ito sa mga kaibigan niya. Hindi
naman kasi siya ganito ka-open dati, she was way too different.

"Ma'am Nene pabili po ng magic sarap!" Buenamanong customer nila, siya

na mismo ang kumuha ng magic sarap.

"Good morning Kiko how's life?" tanong niya sa kaklase dati na ngayon
ay may pamilya na.
 "Busy sa pagiging daddy."

"Ayeee... i-hi mo ako kay Leny ha at kay baby boy Wendelle mo."

"Sure, ikaw kailan ka magpapasakal?"

"Kasal na kaya ako."

"Kailan pa?"

"Hindi ko rin matandaan kung kailan at saan nangyari ang kasalan basta
ang alam ko lang ay kasal na ako sa trabaho ko." At isang nakakalokong tawa ang
pinakawalan niya habang ito naman ay iiling-iling lang sa kanya. "At dahil mabait
ka naman Kiko keep the change nalang ha, wala akong panukli eh." At napakamot
nalang ito ng ulo.

"May magagawa ba ako? Siyanga pala malapit na ang birthday ni Wendelle

punt aka ha."

"Maraming pagkain? Sure, I will be there bebeh!"

Nagpaalam na ito sa kanya habang siya naman ay inaayos na ang mga gamit
niya, paglabas niya ng tindahan ay tamang-tama naman na pumasok ang kasambahay
nilang si Kora.
 "Ateng!" maarteng kumending ito sa harap niya. "Nalego na aku at
naglepstek maganda ka pa rin. Ang unpeer ng world."

"Bading ka talaga kaya humihina ang benta namin dito sa tindahan dahil
pala sa natatakot ang mga customers namin dahil sa mukha mo. Tanggalin mo nga iyang
face paint sa mukha mo." Aniya at inihilamos ang palad sa mukha nito.

"Ateng eh! Ang sama mo." Padaskol na kinuha nito ang hairbrush na naka-
ipit sa likod nito, iyong hairbrush na may salamin sa likod. "Ang fanget-fanget ko
na tuloy paano na maiinlab sa akin si Jose Alberto nito?"

"Sinong Jose Alberto?"

"Iyong bagong boarder nina Maan, janitor iyon sa H-Mall ang gwapo
kaya." Hindi nalang siya nagkomento dahil iba pa naman ag standard nito sa gwapo.

"Ayusin mo iyang mukha mo hindi kita mababantayan ngayon dahil may

lakad ako." Aniya sabay hilot sa masakit na likod niya, nagstretch na rin siya
dahil nangangawit na ulit ang kanyang mga muscles.

"Saan ka pupunta ateng?"

"Sa kaibigan ko namimiss ko na sila I need a refreshment kapag ikaw ang

kaharap ko araw-araw ay baka magkakapalit pa tayo ng mukha dehado ako."
 "Nakakasakit ka ng atay at balunbalunan ateng ang saket-saket pati
iyong ingrone ko sa paa ay nararamdaman ang sakit." At nagwalling pa ang bakla.

"Kardo-."

"Kora! Kora! Kora iyan eh, patayin mo na ang atay ko huwag ko lang
marinig ang pangalan na iyan!" hiyaw pa nito.

"Anak," tawag ng tatay niyang nakauniporme na at handa ng umalis.

"Tigilan mo na iyang si Kardo baka magwala na iyan diyan."

"Chief Kor-." Namutla ito ng ipakita ng tatay ang baril sa may beywang
nito. "Bye po chief!" at sumaludo pa ito sa ama niya.

"Alis ka na tay?"

"Hinihintay ko nalang ang nanay mo," tiningnan nito si Kora na abala na

sa pag-aarrange ng mga bagong grocery na ididisplay sa kanilang tindahan.

"Tayo na Raul." Boses ng nanay niya iyon. "Aalis ka ba Zyrene?"

"Opo nay pupunta ako sa Little Devil's."

 "Mag-ingat ka at umuwi ka ng maaga ha."

"Yes, captain!" aniya at sumaludo pa.

"Ate pasalubong ng cake." Pahabol ni Butchukoy.

"Ikaw pa makakalimutan ka ba ni ate." At nagwink siya sa kapatid niya.

Sumakay na ang mga ito sa motor ng tatay niya.

"Wala na si chief tatay mo ateng nakakatakot ang baril kung ibang baril
ang tututok sa akin ay magpapabaril ako."

Natawa siya sa sinabi nito. "May baril ka rin naman ah." At bumaba ang
mga mata niya sa maiksing short nito na kaagad naman nitong tinakpan.

"Ateng ang bastos ng mga mata mo." Tuluyan na siyang tumawa ng malakas
at iniwan na ito sa loob ng tindahan at siya naman ay pumasok na sa bahay. Mamaya
pa siya lalabas dahil may tatapusin muna siyang limang articles.

She is working as a freelance article writer and she is also a blogger.

And yes, she is earning. Mas masaya siya sa ganitong trabaho dahil wala siyang amo,
amo niya ang kanyang sarili may sakit kasi siya na kapag inuutusan siya ay hindi
niya sinusunod ang utos. Gusto niyang hindi siya inuutusan dahil kumukusa siya at
nagsisipag siya. Malaki ang kita ng kanyang trabaho ang puhunan lang niya ay utak
at sipag, iyong mga clients niya ay taga-ibang bansa may mga British, Indians, mga
Kenyans, Americans at marami pa depende kung ano ang kailangan.
 Right now ay pinadalhan siya ng maraming sulatin, kailangan niyang
magsulat ng articles na may kinalaman sa cellphones. Iba't iba brands ng cellphone
as requested by the clients. May deadline siyang kailangang tapusin at dahil hindi
niya kayang mag-isa ay naghihire siya ng mga article writers online karamihan sa
mga writers niya ay college students at pandagdag din sa baon at mga gastusin sa
school ang kinikita ng mga ito.

She opened her gmail account at napangiti ng may mareceived na

confirmation mula sa kanyang latest client. Nareceived na niya ang payments niya at
nasa kanyang paypal account na. Mabilis niyang inilipat iyon sa kanyang personal
bank account, malaki-laki na ang savings niya hindi naman kasi siya magastos.
Tumutulong din siya sa bahay at siya na ang nagbabayad ng bills. Masyado naman yata
siyang abusado kung pati bills ay mga magulang pa rin niya ang nagbabayad kung may
kinikita naman siya.

Graduate siya ng kursong Mass communication sa Winlhan University, she

was a university scholar at kapag scholar ka sa Winlhan you are protected by the
entire staffs dahil hindi naman ibinibigay ng ganoon-ganoon lang ang scholarship.
Ibig sabihin kaunti lang ang scholars ng university. Kapag scholar ka din free na
ang tuition, free din ang uniforms, free ang meals, free ang transportation dahil
may allowance for transportation, free din ang books, pati school supplies ay free
din, may weekly allowance din saan ka pa? Kaya nga maswerte din siya kahit papaano.

Nagkautang-utang lang sila ng magkasakit ng breast cancer ang nanay

niya noong third year college siya. Kaya hanggang ngayon ay binabayaran nila iyon
and she wants to help her mom, salary loan lang iyon pero malaki pa rin iyon. Hindi
naman ganoon kalaki ang sweldo ng isang pulis at nagka-loan din ang tatay niya sa
pagpapaayos ng kanilang bahay noong mahagip ng bagyo ang kanilang bahay.

Gusto ng nanay niya na magtrabaho siya pero sabi niya bakit pa niya
kailangang maghanap ng amo kung siya ang pwedeng maging amo. Hindi siya kailanman
nag-apply ng face to face dahil nga sa noong college siya ay nagpart time na rin
siya ng article writing at naging ka-close niya ang boss niya noon, nakapag-asawa
na ito ng foreigner at nagmigrate sa ibang bansa kaya naiwan sa kanya ang mga
dating kliyente ng amo niya. And the rest is history, six years ago ay siya lang
tapos ngayon ay may mga writers na rin siyang sinasahuran niya.
 Kung itatanong ng iba kung napapagod ba siya, dumating din siya sa
point na nakakaramdam ng ganoon. Sino ba ang hindi magsasawa kung paulit-ulit
nalang ang ginagawa mo? Nakakasawa din kaya nga kapag nagsasawa siya sa kanyang
ginagawa ay pinapasa niya ang lahat ng trabaho niya sa kanyang mga writers and
that's the advantage of being an 'amo'.

Napakamot siya ng ulo niya at tiningnan ang sariling repleksyon sa

malaking salamin na nasa kanilang sala. Napangiwi siya ng makitang nangingintab na
ang buhok niya mukhang kailangan na talaga niyang maligo. Tinanggal niya ang
pagkakatali ng kanyang buhok at tumambad sa kanya ang kanyang pulang-pulang buhok.

Red hair.

Red spider.

Tumayo siya at bahagyang nililis ang suot niyang tank top, she looks at
the right side of her hips kung ibaba niya ang kanyang shorts ay makikita ang
tattoo niya. Her parents doesn't know na may tattoo siya ni hindi nga alam ng mga
ito na sumali siya sa isang sorority.

Isa pa iyon, Winlhan University is an all girl's university. Lahat ng

course ay ini-ooffer sa WU ay pawing mga babae lang ang tinatanggap. May sister
school ito na Co-Ed. Sa WU ay may tradisyon na ang bawat freshman ay kailangang
mapasali sa isang sisterhood also known as sorority.

Noong una ay ayaw niya dahil nababasa niya sa newspaper at napapanood

niya sa TV na may initiation at baka mamatay pa siya. Iyon ang akala niya, nalaman
kasi niya na hindi naman pala lahat ay ganoon. Sa kanya kasi kakaiba ang initiation
niya. She received a letter from masterH telling her the things she needs to do.
 Nacurious siya, the black and red envelope she found inside her locker
caught her attention. Isa sa mga iyon ay kung paano napasok ng mga ito ang locker
niya kung siya lang ang may alam ng code? Kung paano nalaman ng mga ito na wala pa
siyang sinasalihan na sorority? Marami siyang tanong na nasagot ng sumali siya.

Dati kasi tahimik naman lang siya, she is this Miss Goody-two-shoes
everyone loves to bully. Para siyang lata kung hindi mo siya sisipain ay hindi rin
siya mag-iingay. She always follow the rules nasanay na siguro siya na palaging
maging good girl dahil nga sa guro ang nanay niya. Ayaw niyang masabihan ang nanay
niya na pangit ang pagpapalaki sa kanya kaya good girl lang talaga siya.

And then the red envelope is indeed an initiation. Iba ang hatak nito
sa kanya, kasi kailangan niyang baliin ang isang rules ng school. Magpapakulay siya
ng buhok for three months and it should be red. Her hair is different dahil namana
daw niya ang kulay ng buhok niya sa kanyang lolo na kalahating kano at kalahating
pinoy, papa iyon ng nanay niya. Ang kulay ng buhok niya ay soft ash ombre na akala
ng lahat ay pinakulayan daw niya. Ilang beses kaya siyang pinatawag sa principal's
office dahil sa buhok niya.

Nang kulayan niya ang buhok niya ng red kasi nga nacurious siya kung
ano ba ang Zalpha Bri Sorority. At dahil nga sa kinulayan niya ang buhok niya ng
red it seems like something in her was fired out. She learned how to stand on her
own and she learned how to decide on her own. Iyon pala ang initiation ng ZBS
ilalabas nito kung anong apoy ang meron ka, simple lang kung tutuusin ang
initiation pero malaki ang impact iyon sa mga members.

And because of that sorority may nakilala siyang mga totoong kaibigan.
Ten years na rin ang nakakaraan pero may communication pa rin sila. That's what
sisterhood is for them.

Muli siyang bumalik sa kanyang inuupuan at binuksan ang kanyang laptop,

she pulled up her facebook account and typed her username and password. Tiningnan
niya kung may mga bagong message, wala siyang message. Nagbrowse siya ng mga
newsfeeds at napasimangot bigla ng makita ang laman ng kanyang newsfeeds.
 Mga pictures ng mga nag-add sa kanya tapos pawing pre-nuptials and
weddings. Mukhang nananadya ang mga tao sa facebook ngayon.

Hindi naman siya NBSB dahil nagkaboyfriend din naman siya ng mga dalawa
kasi hindi naglalast. Kapag kasi may nanligaw sa kanya ay sinasagot niya agad
nakakainis lang dahil nagdedemand ng time sa kanya! Nakakaasar kulang pa nga iyong
time niya para sa kanyang sarili tapos hihingan pa siya ng time? Iyong unang
boyfriend niya harap-harapan siyang 'pinagseselos' daw, keber naman niya kung ayaw
na nito madali naman siyang kausap. Iyong second boyfriend niya nakakainis din iyon
dahil panay ang text at tawag sa kanya, haller? Ano ang tingin nito sa kanya call
center agent? Eh di si Diana na kaibigan nalang sana ang tinawagan nito dahil agent
iyon nakakabuwisit talaga. Kaya after her two failed relationship ay wala ng
nagtangka pang manligaw sa kanya mukhang tinakot ng dalawang ex niya.

She browse her online friends kaso wala ni isa sa mga kaibigan niya ang
online pero may isang pangalan ang nakakuha ng atensyon niya, napangisi siya.

Masyadongmaganda.com is typing.....

Masyadongmaganda.com: Hi, pogee.

Gusto niyang matawa agad ng makita na nagtatype si Heinz ng reply sa

kanya. Alam niyang magtatanong ito kung sino siya dahil hindi naman pangalan niya
ang nakalagay sa kanyang profile name.

HeinzChua: Get lost Zyrene.

Masyadongmaganda.com: Paano mong nalaman na ako ito? This is supposed

to be a secret account! (gasps)

Nagulat siya sa reply nito, hindi niya iniexpect na makikilala nga siya
nito.

HeinzChua: Your profile pic is your picture.

Ingot din naman pala siya, ang tanga lang . Akala pa naman niya ay may
super powers na ito kaya siya nito nakilala pero natawa lang ulit siya because she
can imagine his facial expressions right now. Malamang at sa malamang nakakunot na
naman ang noo nito at magkarugtong ang dalawang makakapal na kilay nito at
naniningkit ang singkit na nitong mga mata. Such a wonderful view.

Masyadongmaganda.com: (blushing) naman eh.

HeinzChua: Stop bothering me.

Hindi na niya napigilan ang sariling matawa, as if naman kaya siya

nitong pagsabihan na tigilan niya ito. Kaya mas lalo siyang ginanahan na asarin ang
binatang kapatid ng kanyang kaibigan.

Masyadongmaganda.com: I LOVE YOU TOO! (mwah)

Seen Jan 18, 20xx at 7:59 AM

She rolled her eyes when he didn't replied at all, nakaseen na siya eh
and knowing him baka nag-iisip na ito kung paano siya ipapadala sa outerspace.

Masyadongmaganda.com: Ayan ka na Heinz, hindi ka na makapagreply sa

halabyu ko nalunod ka ba? (hikhik) seeyaa latahhh! Bye! Xoxo

And she log out, excited na tuloy siyang makita ito. Don't get her
wrong talagang trip lang niya itong asarin to the highest level. Kapatid ito ng ka-
sister niyang si Crischel Chua also known as CC.

Nakilala niya si Heinz ng minsan siyang magpunta sa bahay ng kaibigan

dahil naging classmates sila sa isang minor at nagkataon na may school project
sila. Napapangiti pa rin siya kapag naaalala niya iyon.

Flashback

Papunta na siya sa bahay ni Crischel gagawa sila ng assignments. Hindi

sila magkamajor pero may pareho silang subject at nagkataon naman na classmate
silang dalawa. Napangisi siya habang sinusuklay ang mahaba at kulot na buhok. She
died her hair red, alam niyang maraming nagtataas ng kilay sa kanyang ginawa pero
hindi naman siya pwedeng sawayin ng mg ito dahil wala naman siyang ginagawang
masama and besides running for honors naman siya. And besides ito iyong dare niya
ng pumasok siya si Zalpha Bri Sorority ang pakulayan ang buhok niya. And she loves
her new color now.

Nakarating na siya sa sinabing address ni CC. Cc ang tawag niya sa ka-

sister niya dahil Crischel Celeste Chua ang name nito, puro kasi C kaya CC nalang.
Hinanap niya ang bahay nito pero napatanga nalang siya ng hindi simpleng bahay ang
nabungaran niya. Mas malala pa yata sa mga bahay sa forbes park ang bahay na
nakatayo sa naturang lote. Villa ang tawag sa bahay na iyon at namangha siya sa
nakitang mga halaman doon. Para kasi siyang nasa enchanted forest na nasa modern
civilization.

Napatingin siya sa suot niya, naka-sleeveless at maong shorts lang kasi

siya at nakamailman bag, at tsinelas na spartan na kinuha niya mula sa nanay nuya
na natutulog pa. Hiraman lang kasi ang sa kanila dahil sa taong bahay lang silang
lahat. At saka tipid-tipid na rin dahil hindi naman sila mayaman. Kaya nga
manghang-mangha siya ng makita ang bahay ng kaibigan. Halata din naman na may kaya
ang mga kaibigan niya pero hindi sila nagyayabang which is frankly quite good.

Walang gate pero parang may mga matang nakatingin sa bawat galaw mo.
Naglakad siya palapit sa pintuan at saka nagdoorbell. Ilang sunod-sunod na doorbell
ang ginawa niya bago may bumukas.

"Balak mo bang sirain ang doorbell namin?" Napamaang siya ng biglang

may gwapong nilalang na pwede palang mag-exist sa mundong ibabaw. Akala niya ay si
Migz Ventura lang ang gwapong pwedeng kilalanin ng kanyang mga mata dahil nga sa
sikat na modelo ang lalaking iyon. She ever expect to see someone as good looking
as this guy. Kaso... Oh no! Bakit nasa bahay ni Cc ang gwapong lalaking ito? Hindi
kaya may kalive in na si Cc just like sa mga nababasa niya sa mga novels na
nakakalat sa kung saan. Wait! Cc is half-Chinese kaya normal lang ang arrange
marriage. Chinese din yata ito dahil sa singkit ito hindi kaya fiancee ito ni Cc?
"Are you even listening to me Miss?" Tila nagising siya sa pagkaasar nito.

"Uh-uhmnnn... Nandiyan ba si Cc?" Aniya ng sa wakas ay nasa ayos na ang

kanyang utak. Hindi siya makapaniwala na umaakto siyang parang sira. Nakita niya
ang pagkunot ng noo nito habang tinitingnan siya mula ulo hanggang paa. Alam niyang
hindi siya kagandahan but it doesn't mean ay pangit na siya, kapag kasama niya ang
mga sisters niya ay hindi naman siya naaawkward pero ngayon feeling niya ay isa
siyang paramecium sa ilalim ng microscope.

"Whose CC?"

"Zyrene!!!" She look at Cc na parang prinsesa lang kung maglakad. "Si

kuya pala ang nagbukas ng pintuan, thanks kuya."

Kuya?

As in kapatid?

Tiningnan niya ang dalawa, they have similarities and indeed magkapatid
nga ang dalawa. Kaya lang si C ay nakangiti lang at ang bait-bait tingnan
samantalang ang kuya naman nito ay halos hindi mabanat ang pisngi upang kahit
papaano ay makangiti lang. Sayang gwapo pa naman.

"Kuya Heinz, this is Zyrene my friend and classmate ko siya sa isang

subject. She is a year older than me."

Muli siya nitong tiningnan. Totoo naman ang sinabi ni C, huminto kasi
siya ng isang sem dahil na rin sa financial problem at irregular din ang mga
subjects niya. Mauuna siyang makagraduate sa mga ka-sisters niya dahil octoberian
siya.

"A year older? Bakit ganyan ang kulay ng buhok niya bad influence siya
sa iyo."

Ouch! Ang harsh ng kapatid nito maging si C ay nagulat sa sinabi ng

kapatid niya.

"Kuya ano ka ba?" Nagulat na tanong ni C pero ngumuti lang siya. Sanay
na kasi siya sa mga harsh-harsh na iyan kaya hindi na siya masyadong apektado.
Nagulat siya pero hindi naman siya nasasaktan. Hindi naman kasi siya kilala nito
kaya nasasabi nito ang mga bagay na iyon.

"Hindi ako na-offend C kaya okay lang," wala pa ring reaksyon si

chinito.

"Hindi ka dapat naglalapit sa kapatid ko ayokong isang araw ay may

kulay na rin ang buhok niya." Angil nito sa kanya.

Nakangiting hinarap niya si Heinz, "Your sister is my project partner

at saka basehan ba ng ugali at kalagayan ng tao ang pagiging masama? Ikaw mukha ka
namang matino pero sa tingin ko mas masama pa ang ugali mo keysa sa akin. You judge
me without even knowing me and I wont re-color my hair just to please you. Si CC
ang pinunta ko dito kaya kung ayaw mo akong makita huwag mo akong titigan."
Nakangiting paliwanag niya. Nagdugtong ang dalawang kilay nito at napatitig sa
kanya na para bang may ginawa siyag masama habang si C naman ay sobra ang panlalaki
ng mga mata at hinila na siya papasok ng bahay.

"Gawa na kami ng project kuya in my room." At tinakbo na ang hagdanan

nagtataka siya sa ikinilos ng kaibigan.
 "Sis bakit ka nagsalita ng ganoon kay kuya?" natatarantang tanong nito
habang siya naman ay pasimpleng umupo sa four poster bed nito.

"Bakit ba? Ang sama ng kuya mo eh."

Tinitigan siya nito at saka tumawa ng malakas nababaliw na ang kaibigan

niya. "You are really great ikaw pa lang ang nakakapagsalita ng ganoon kay kuya. Oh
my Golly, it's a miracle hindi ka sinibat ni kuya Heinz."

Ngumisi naman siya. "Blame it to my red hair." She playfully wink at

her friend.

End of Flashback

Dahil sa nangyari ay palagi na siyang sinusungitan ni Heinz, hindi lang

naman siya pero batid na batid niya ang tindi ng disgust nito sa kanya. Wala naman
siyang pakialam dahil hindi naman ito ang kaibigan niya si CC ang kaibigan niya.

Kaya nga pupuntahan niya ito sa Little Devil's, gusto ulit niya itong
asarin eh pandagdag sa pang-aasar niya kanina.

"See you later Heinrich Chua." Usal niya sa sarili niya na may sobrang
lapad na ngisi.

<<3 <<3 <<3

a/n:Sa mga nagtatanong, yes dito ako regular as in everyday na may updates. Iyong
Waiting for a feeling nina Xy and Jair mga two or three times a week ako mag-
uupdate pero kapag walang pasok sure akong may update ang WOAF, dito sa ZBS may
pasok man o wala mag-uupdate ako depende kung sobrang hectic ng schedule ko.

This story mukhang light lang talaga ito, parang tulad lang din ng MS1 light-light
din tapos iyong end naman masyadong hindi light. Nakukuha ko na iyong sequence ng
story ko, maiba nga... kaso mahirap kalaban ang utak kong nakukulangan ng oxygen I
need a refresher. HIndi ko na nailalabas ang kabaliwan ko dahil sa daming drama.
Hahahahahaha,

Dito nalang muna ang a/n ko dahil walang pasok ngayon, magsusulat muna ako! Yay!
Enjoy the long weekend, I mean the last day of long weekend.

STATUS UPDATE: Where's breakfast? NOOOOOOOOO! Umalis si inang reyna walang

magluluto ng breakfast. (poor tummy)

PPS; Magluluto muna ako babies!

Chapter Two

Napangiti siya ng makilala ang gwapong lalaki na nagwawalis sa labas ng

little Devil's habang may suot ng apron sa may bandang beywang nito. He doesn't
even know how good looking he is, nakasimangot kasi ito at nakakunot ang noon a
para bang kalaban nito ang buong mundo.

"Heinz!" masayang tawag niya sa binata and then he glared at her. "Ang
aga-aga nakakunot iyang noo mo sayang ang kagwapuhan mo pare." At kahit na maliit
ang height niya kumpara sa gahiganteng height nito ay nagawa pa rin niya itong
akbayan. Tiningnan lang siya nito at saka mabilis na inalis ang mga braso niya.

"What are you doing here Zyrene Kate?" inis na tanong nito.

"May namimiss kasi ako." Nagkunwari siyang malungkot. "Sobrang miss ko

na siya at hindi na ako makahinga sa sobrang pagkamiss ko sa kanya." Kumunot lang
ang noo nito at kung hindi siya nagkakamali ay may nakita siyang kakaibang emosyon
sa mga mata nito. She just can't comprehend those emotions. Bigla siyang kinabahan,
sheyt lang bakit bigla siyang kinabahan? Mabilis siyang nag-iwas ng tingin kay
Heinz at nilapitan ang cute na cupid statue sa labas ng Little Devils. "Heto si
boyfie ko namimiss ko na si boyfie." Aniya at niyakap ang pobreng statwa.
Sinulyapan niya si Heinz, wait--- did she saw disappointment on his eyes? Or is she
hallucinating again?

"Hindi ka papatulan ng statwa ko."

"Eh di ikaw nalang." Napatingin siya sa gilid niya ng mapagtanto kung

ano ang sinabi niya. Tumaas naman ang kilay nito.

"Sorry I am not interested."

Umingos lang siya. "Ganyan ka naman eh palagi mong sinasaktan ang

kawawa kong puso. Nag-I love you pa naman ako sa iyo kanina pero sineen mo lang
ako. Naseenzone mo ako at hindi ako makakapayag!" nagdrama na siya sabay walling.

"Huwag mong dumihan ang pader ng little devil, tabi diyan." At tumabi
naman siya ng mag-spray ito ng sabon sa pader at pinunasan.

"Ang OA mo talaga Heinz naku tatanda kang binata niyan kawawa naman si
CC. Kaya ka hindi nagkakagirlfriend dahil diyan sa pangit mong ugali."
 He looks at her and the sides of his lips twitch upwards na ikinakurap
niya. "Sinong may sabi na wala akong girlfriend?"

It's her turn to raise her brow. "May girlfriend ka na?"

"Hindi ko kailangang magpaliwanag sa iyo." At tinalikuran na siya nito

at mabilis niya itong nahabol.

"Hindi nga Heinz may girlfriend ka na?" hindi siya nito pinansin at
inabot sa isa sa mga waiter nito ang apron na suot nito pati na ang mga ginamit
nitong panlinis. "Hoy, Heinz! May girlfriend ka na? Sino? Do I know her?" napaatras
siya ng bigla itong tumigil sa harap niya at bumangga siya sa katawan nito.
Nakipagtitigan siya sa binata and for some reason she felt uneasy katulad kanina
kaya nagbawi siya ng tingin... ng one second before she looks at him again. "Heinz,
hindi nga? Sinong girlfriend mo?" kumuha ito ng macaroons na nakadisplay sa tabi
nito at idinutdot sa bibig niya.

"Zy, let's go." Ngumunguya pa siya ng bigla siyang hilahin ni Crischel.

"Una na kami kuya tambay muna kami sa Royale." Paalam ng kaibigan niya kay Heinz.
SIya naman ay ngumunguya pa rin na nakatingin kay Heinz babalik siya upang alamin
kung sino ang girlfriend nito. Hindi siya makakapayag na magkagirlfriend ito--- at
bakit hindi naman siya papayag? Papayag siya pero kailangan muna niyang pakialaman
ang relationship nito mang-aasar din siya to the highest level.
 "C, alam mo ba?"

"Wala eh sabihin mo."

"May girlfriend na ang kuya mo."

Huminto ito sa kanya at tiningnan siya ng nakakaloko tapos ay tumawa.

"Walang girlfriend ang kuya ko."

"Ay, promise hindi ako nagsisinungaling may girlfriend talaga ang kuya
mo." She insisted.

"Nakita mo?"

"Hindi pero sinabi niya sa akin kanina na may girlfriend na siya."

 "Talaga? Sinabi niya sa iyo?"

Sunod-sunod siyang napatango. "Nainis lang iyon sa iyo alam mo naman na

sa iyo lang umiiksi ang pasensya ng kuya ko. Kung may girlfriend siya alam kong
hindi niya iyon itatago sa akin dahil ako ang unang mag-iinterogate sa kanya."

Nagkibit-balikat siya sa sinabi nito mukhang nadali na naman siya ni

Heinz at siya naman itong medyo tanga, nagpadali din siya. Makaka-isa din siya kay
Heinz one of these days.

"Zy! C!" nawala sa utak niya si Heinz ng biglang may tumawag sa kanya,
agad niyang kinawayan si Ainsley na naka-cosplay na naman ng panggothic Lolita na
costume at may dala pang parasol kahit hindi naman mainit katabi nito si Chloe na
nakangiti lang sa kanila habang bitbit nito ang sketch pad nito.

"Chloe, Ainsley!" para silang timang, hindi kasi sila iyong tipong
friends na oras-oras na nagkikita. Hindi sila pwedeng makitang magkasama dahil may
naghuhunt sa kanila kahit na ilang taon ng nakalipas since nakagraduate sila.

"Nandiyan na ba sila sa loob?" tanong ni CC.

 "Si Leader lang ang nandiyan eh- aray!" siniko ni Chloe si Ainsley. "I
mean si Georgette pa ang nasa loob alam mo naman si G palaging nauuna sa usapan."
Totoo iyon, sa magkakaibigan may palaging nauunang dumating at may nahuhuli din at
hindi sila iyong nahuhuli. Kapag nahuhuli kasi ay may penalty.

"Ains." Tawag niya sa kaibigan.

"Yes?"

"Hindi ka ba naiiinitan sa suot mo?" Ainsley huffed and then look at

her in return. She is wearing a black racerback and a pair of black shorts matching
black gladiator sandals, her nails were all black too. She is all black right now
and she loves it. Pati ang mailman bag niya ay black din tanging buhok lang niya
ang makulay.

"Ikaw hindi ka ba nilalamig diyan sa suot mo?" balik na tanong nito.

"I'm used to it."

"And I'm used to it." Nakangising sagot nito tapos nagpose pa ito.
 "Hindi ka cute." Pang-aasar niya.

"Of course I am not I am way too great to be defined as cute ang ganda
ko kaya." Irap pa nito sa kanya.

"Ang hangin kaya pala hindi ka naiinitan sa suot mo." Biro niya, tumawa
lang ito. Biruan lang naman ang asaran nila nakasanayan na rin nila iyon. They went
inside by pairs, may iilan kasi ang nakakakilala sa kanila sa Royale. Once a sister
will always be a sister nakatatak na iyon sa kanila. They won't have their tattoo
unless they graduated from the university with their identity intact.

Siya ang unang naka-graduate at siya ang unang nakatanggap ng tattoo,

it was painful as hell pero tiniis niya iyon dahil isang napakalaking karangalan
ang magkaroon ng tattoo na para lang sa kanya. Her tattoo is a red spider with
three golden stars beneath it.

Walang nakakilala sa kanila noon dahil may isang rule ang bawat
students ng WU. Hindi pwedeng magtanong kung anong sorority nakamember ang bawat
isa. It's a secret and their sisterhood is a secret too. They are tagged as
legendary because no other sisterhood revealed their identities. They are well-
kept.
 Isa sa mga rules ng ZBS ay, a sister should maintain secrecy within the
sisterhood, no one shall divulge any information that would reveal a sister. And
they respect that rule so no one found them and they are proud of that.

Pumasok sila sa East Wing where they book a room to dine, pagpasok nila
ay nandoon na halos lahat maliban sa isa as usual late na naman ito.

"Wala pa rin siya?" tanong ni Monique 'AKA' Niq kasi may isa silang co-
sister na Monica ang name. Niq and Ica (Ay-ka).

"Sorry I am late!" isang humahangos na Karylle Mitch ang dumating. "I

need to change my outfits." Sanay na sila dito. "Okay, I'll pay for the penalty it
will be in our bank account." Umupo na ito and then Georgette opened her laptop and
log-in to her skype account, may tinawagan ito.

"Hexel!" sabay-sabay na bati nilang siyam habang nakatingin sa kaibigan

sa laptop through skype.

"It's nice to see you guys." Nakangiting bati nito sa kanila. Somehow
seeing Hexel smile at them makes her feel okay and relieved. She is now okay after
what happened to her five years ago sana ay nakamove on na talaga ito.

"Kailan ka uuwi master?" tanong ni Diana Rose 'Aya'.

 "Soon Aya I just need some more time to fix some things pero uuwi din
ako malapit na I need to see you guys." Umayos ito ng upo at naging seryoso na. "Oh
well, let's get to the point. Let's have checking of attendance."

Umayos na rin siya ng upo. "Red spider."

"Zyrene Kate Florida... red spider." She said.

"Copy. Orange butterfly."

"Here! Karylle Mitch Navarro, orange butterfly."

"Yellow beetle, Chloe Claire Santillan."

"Diana Rose Rosales, Green Bee."

 "Violet dragonfly is present, Crischel Chua."

"Georgette Andres, black moth."

"White scorpion at your service, Ainsley Libiran."

"Indigo Ladybug, Monique Soriano."

"Monica Garcia, blue grasshopper."

"And, Hexel Marie Li-Domingo." And then Hexel smiles at them assuring
them that everything is fine and she know one of them here is feeling melancholic.
Matagal na iyong nangyari pero batid nila na nandoon pa rin ang sakit. Mabuti
nalang at walang nasira sa pagkakaibigan nilang sampu, mas pipiliin at pipiliin
nila ang pagkakaibigan nila keysa anuman.

"Okay everyone since everyone is here let's start our meeting." Yetty
broke their silence and a soft knock from outside. Hindi na nila kailangang buksan
pa ang pintuan dahil kitang-kita mula sa loob kung sino ang dumating. The entire
room is made up of entire glasses, hindi sila kita sa labas pero kitang-kita nila
kung sino ang nasa labas.

"Nandiyan na ang foods!" masayang sigaw niya. "Ole! Ole! Ole!"

As a cue pumasok ang waiters na may dala ng mga pagkain na marahil ay

inorder ng mga nauna, malamang si Georgette iyon dahil ito lang naman ang mother
hen nila sa grupo. At siya ang patay gutom sa kanilang grupo, define gluttony?
Zyrene Kate Florida!

Pagkatapos ilatag ang mga pagkain ay sunod-sunod na silang nagkainan.

Hindi lang pala siya ang glutton sa group nila dahil silang lahat kahit na iyong
babae na nasa Skype na ngumunguya---

"Wait!" sigaw niya na ikinatigil ng lahat at nanlalaking tumingin kay

Hexel. "Ano iyang kinakain mo?"

"Angus beef steak?"

"Ang daya! Gusto ko niyan umuwi ka na dito gusto ko iyan-."

 Napa-aray siya ng malakas ng bigla siyang batukan ng katabing si
Karylle. "Kumain ka na nga lang diyan gusto mong ipakulong kita?" banta nito sa
kanya.

"Wala kang ikakaso sa akin maliban sa illegal possession of beautiful

face and sexy body." Bumalik siya sa pagkain.

"Staffa ang ikakaso namin sa iyo gaga ka kumain ka na nga lang diyan at
ng makapagdessert na tayo." Ingos ni Aya sa kanya.

Naka-usli ang nguso niya at nagpatuloy sa pagkain pero nagngingitngit

pa rin siya sa Angus beef steak na kinakain ni Hexel, gusto niya ng ganoon din.

"Kapag may nagpakain sa akin ng Angus beef steak sasagutin ko agad siya
kapag nanligaw siya." Biglang sabi niya, narinig niyang nagtawanan ang mga kasama
niya. Maging si CC na mukhang may kausap sa cellphone ay natawa na rin sa inusal
niya.

"Huwag kang mag-alala Zy who knows may magpakain sa iyo ng inaasam-asam

mong pagkain. Bakit kasi hindi ka nalang bumili?" tanong ni Crischel.
 "Pagkamahal-mahal ng pagkain na iyan tapos sasayangin ko ang pera ko?
Hindi baling double dead na baka ang kainin ko hindi lang magutom ang pamilya ko.
Hindi ba ang bait kong anak?"

"Akala ko ako ang mahangin may tornado pala dito." Segway pa ni

Ainsley.

"Kumain na nga lang kayo or gusto niyong ako nalang ang kumain?" agad
na hinila ng mga ito ang plato nila dahil nang-aagaw talaga siya ng pagkain. Sayang
kasi ang pagkain kung hindi uubusin.

Pagkatapos nilang kumain ay kasalukuyan na silang kumakain ng halo-halo

habang naghihintay na matapos si Hexel na kumakain ng isang tab ng ice cream. Ang
babaeng iyan talaga ang hilig mang-inggit.

"So, while eating our dessert we need to talk about something."

Napatingin sila kay Hexel. "Someone wants to reveal our identity." Sabay nilang
binitiwan ang kanilang mga kutsara.

"Wait, it's already ten years since we joined ZBS and six years since
we graduated from Winlhan kapag nalaman nila kung sinu-sino tayo wala namang
mawawala sa atin." Si Monica na bihira lang magsalita, kaya kapag nagsalita ito
meaning nakuha talaga nila ang atensyon nito.
 May inilapag si Georgette sa harap nila, binigyan sila ng tig-isang
copy ng isang magazine. Sabay nilang binasa ang nakasulat.

Winlhan University is a prestigious university that offers the best courses in the
country, nandito din ang mga sikat na sororities na pwedeng salihan ng mga
estudyante. But, for a decade now every students are bowing to restore a legendary
sorority.

Zalpha Bri Sorority, the legendary sisterhood.

A legendary sorority composed of TEN members, what makes them unique? Wala ni sino
man ang nakakakilala sa kanila, they are hidden, they kept their privacy their
number one goal.

And as a sister, it is a must to follow these rules:

1. A sister should maintain secrecy within the sisterhood, no one shall

divulge any information that would reveal a sister.

2. A sister must maintain their purity until they met their 'the one'.

3. A sister shall give their heart to their works.

4. A sister needs to trust each sister at all times.

5. A sister will never forget these rules.

Sa lahat ng mga nakasali sa sisterhood, tanging ang unang batch lang ang
nakafollow sa rules. Sila ang hindi nakilala until they graduated, that is why
everyone is eager to know who they are. And every man is eager to catch one of
these legendary sisters. Do you wanna know why?

Dahil sabi sa legend, a sister has a power to makes wishes come true
for a man. Each sister has their own stars tattooed on a part of their body, a
color, an insect and stars. They said kapag nakakuha ka ng isa you will be the
luckiest.

So, wanna know who these sisters? Then let's start and unveil them.
They are the secret of Zalpha Bri Sisterhood. Let the men starts hunting the most
precious star they could get, how they can start their search if these ladies
evolve into someone they can't geteasily?

Let be the man who can catch a star.

 "Anong klaseng write up ito? Sinong matinong tao ang mag-uungkat ng
ganito we are considered dead, aren't we?" gigil na tanong ni Chloe.

"But someone is trying to revive us, no with this article right now
everyone is eyeing us." Seryosong sagot ni Hexel na may balabal na sa leeg nito na
yari sa furr. Malamig yata sa kinaroroonan ng kaibigan nila, hindi kasi nito sinabi
kung saang bansa ito naroroon. Hexel left with no clues at all.

"And I don't want it to happen." Dugtong ni Hexel, "Kung wala ang

article na ito okay lang sa akin na mareveal na tayo ang mga members ng ZBS kaso
meron ng ganito. Men will chase you guys, they are going to use us for their own
benefits. Ayokong mangyari iyon, I don't want any of you to be hurt as long as I am
far away."

May point si Hexel, kahit saang anggulo tingnan kapag nalaman ng mga
ito na isa sila sa mga member ng ZBS they will run after them. They will chase them
and will use them.

"You are not getting any younger anymore, one of these days isa sa inyo
makakahanap na rin ng mapapangasawa. You can reveal our secret to your partners
after the wedding and not before the wedding, understand?"

Sunod-sunod silang tumango.

 "Good, mabuti nalang at nagkakaintindihan tayo. I want you to find
happiness by not relying to our tattooes or anything na may kinalaman sa sorority
natin." Tumango ulit sila sa Sinabi nito tapos ay bumaling kay Georgette. "Yetty,
as the leader I want you to check on this article every now and then."

"Aye! Aye! Shadow."

"Karylle, as the police officer here I want you to locate who is the
main culprit of this article. I want you to stop any publications about this."

"I'll do my best."

"Zy and C, I want you to help K hindi niya kayang gawin iyon ng mag-isa
ng hindi napaghahalataan."

Sumaludo siya kay Hexel.

"Diana and Monique, check for any news regarding about this and Monica,
help Georgette. Ainsley and Chloe, you have most of the connections here please
help them."
 "No problem about that."

Mukhang nakahinga na ito, maaasahan naman siya sa mga ganitong bagay

kahit na medyo maluwang ang turnilyo nilang lahat sa utak dahil iba-iba ang
kaweirduhan nila they know when they are facing danger.

"Makakatulog na ako ng maayos, okay I shall sleep now sobrang gabi na

dito sa country ko. Bye and see you soon."

"Bye Shadow!" paalam nila dito. Nawala na ito ng tuluyan sa skype. "Bye
master." Usal nilang lahat, Hexel doesn't want to be called MasterH... their
master, their founder and their big sister.

<<3 <<3 <<3

a/n: akoy napagod, long weekend pero nakakastress, nagreading kami ng mga forms
kanina mabuti nalang at tapos na ako, ako ang pinakaunang nagpass ayoko kasi ng
huli. Palagi akong sinasabihan ng mga kasama ko na bakit daw ako nagmamadali, ako
tapos na sila pasimula pa lang. It's not that I am in a hurry, hindi din naman ako
nagmamadali nagkataon lang na hindi ako marunong mag-aksaya ng oras. I know how
valuable time is, bakit ko sasayangin iyon? Palaging sinasabi ni papa dear, time is
gold. And indeed time is gold.

Pero marunong din akong magbudget ng time, iyon ang dapat nating matutunan iyon
kasi ang pinakamadali pero pinakamahirap gawin. Madali kasi free naman siya mahirap
kasi feeling natin hindi natin kaya. Paano nga naman natin malalaman na kaya natin
kung hindi natin sinubukan.? Sinubukan mo? Ilang beses mong sinubukan? Isa? Dalawa?
Tatlo? Maraming beses? Natanong mo ba sa sarili mo bakit hindi mo kaya? Bakit
sumuko ka agad? Free nga iyan hindi ba? Paulit-ulit lang hanggang makuha na natin
ang correct formula. :-)

Subok lang. Subok ng subok.

Pagbudget lang ng time iyan pero naging seryoso na tayo, hindi ito pwedeng ganoon!
So, iyon nga nakakalito, kahit na hindi naman.

STATUS UPDATE: Naipost ko na pala sa fb account natin (pakicheck sa profile ng

watty ko babies) ang tungkol sa contest. Sa mga hindi pa nagagawi sa fb natin
magpapacontest daw ako, hahaha.. I want to change Jair and Xyxy's book cover,
Waiting on a feeling, mechanics will be posted tomorrow sa fb natin at dito na rin.
And yes there will be prizes as well, nag-ask na aq ng mga suggestions sa fb, kung
may suggestion kayo ng pwedeng prizes pakisabi lang sa akin babies!

PPS: WALA LANG. BINASA MO Eh, sayang ang oras mo sa pagbabasa ng pps. Napangisi ka
tuloy, ayan, sige na ngiti pa... ngingiti pa ulit iyan. Hala, baliw ka na.

BOW.

Chapter Three

Nasa Little Devil's siya ng mga oras na iyon, hindi siya nandoon para
abalahin si Heinz dahil alam niyang wala doon ang binata. Baka nakikipagdate ito sa
imaginary girlfriend nito, nandoon siya para makapagsulat. She is really busy
masyado siyang maraming deadline na kailangang tapusin. Nagkataon naman na ang
isang writer niya ay busy sa midterms nito kaya siya ang gumagawa sa mga iyon.
 Nabuburn out na siya sa kanila kahit anong posisyon nalang ang gawin
niya matapos lang niya ang kanyang sinusulat ay hindi na gumagana. Kahit na saang
sulok ng maliit na bahay nila ay wala na ring epek mukhang gusto ng katawan niya ng
new environment. Kaya heto siya at kaulayaw niya ang kanyang paboritong Kreme
brulee at chocolate mousse, nakadalawang baso na nga siya at nakapangatlong
servings na rin siya ng choco mousse pero hindi pa siya nangangalahati sa trabaho
niya.

May walong articles pa siyang kailagang tapusin, pito nalang pala dahil
matatapos na siya sa pang-walo niya. She saved her work pero biglang naghang ang
dala niyang netbook.

"Putz na inahing manok naman o," mahinang mura niya kapag ganitong
marami siyang iniisip at sa kasamaang palad ay sinusubok siya ng tadhana ay
madaling mag-init ang ulo niya. At kapag mainit ang ulo niya ay may tendency siyang
maging bayolente ibig sabihin binabato niya ang lahat ng pwedeng mahawakan niya
mabuti nalang at wala siya sa bahay or else kanina pa niya binato ang platitong
wala ng lamang pagkain.

"Ano ba makisama ka naman!" asar na pinagpipindot niya ang keys ng

kanyang laptop. Mag-not responding ba naman ang Microsoft word niya nakakabuwisit.

"Alam kong fake ka pero sana makisama ka okay? Kapag hindi ka nakisama
I swear papalitan na talaga kita." Napangiwi siya sa kanyang naisip, maayos pa
naman ang netbook niya actually may PC siya sa bahay doon siya nagtatrabaho at
nakikipag-usap sa mga clients niya. Itong netbook ay kapag nasa labas siya at
gumagawa mas maigi na rin naman iyon keysa sa cellphone niya. Second hand lang ang
netbook niya pero gumagana pa naman, maliban nalang sa OS nito. Iyong iba ay Mac OS
o kaya naman ay Windows 8 ang gamit siya ay Windows 7 pa rin it's not that she is
complaining may ibang tao na palaging sunod sa uso siya naman mas gusto ng windows
7 kasi mas madaling gamitin doon kasi siya sanay. At saka fake ang windows seven
niya, palaging may nagpa-pop-out na kumuha daw siya ng genuine windows as if she'll
do that. Hindi siya magbabayad ng ilang libo kung pwede niyang makuha ng libre,
pati narin ang kanyang Microsoft office ay fake din mahal kayang bumili ng
original. Siguro bibili nalang siya ng mga crack na installers sa tabi-tabi.
 Pero nakakainis talaga ang ganito, "Not responding pa rin?" asar na
tinapik niya ang kanyang netbook.

"Bayolente." Para siyang nabuhusan ng malamig na tubig ng may marinig

siyang nagsalita sa tabi niya.

"Huwag ka ngang manakot ng ganyan busy ako nakakaasar ka." Inis na muli
niyang hinarap ang laptop niya.

"So, marunong ka rin palang maasar?"

"Heinz not now okay I am working."

"Really? You're working?" hindi na niya pinansin ang patutsada nito

because she is really busy killing the stupid machine they called laptop. "Akala ko
trabaho mo lang ang tumambay?"

Naikuyom niya ang kamao niya at hindi pa rin ito pinansin. She is
counting one to five hanggang sa biglang may nabuhos sa kanya--- at sa laptop niya.

"Shit! Crap! What the hell?" sunod-sunod na mura ang narinig niya mula
sa kung saan. Napatingin siya sa kanyang sarili she is soaking wet and her laptop
is also soaking wet and is not working. Napatingin siya sa pinanggalingan ng tubig
na sumira sa kanyang trabaho. "Sorry Zyrene it's not my fault this stupid faucet
just broke." Hingi nito ng paumanhin, he is actually stopping the water from the
faucet. Kung hindi lang ito basang-basa masasabihan niya itong nananadya pero
nakita niyang hirap na hirap na ito kaya alam niyang aksidente lang ang nangyari,
but that accident is responsible for ruining her job. Mabilis niyang itiniklop at
ipinasok sa loob ng bag niyang dala ang kanyang patay na laptop at saka nilapitan
si Heinz para tulungan. Tahimik na tinanggal niya ang telang nakatali sa buhok niya
at iyon ang ginamit na panali sa nagwawalang gripo.

"Th-." Hindi na rin niya pinatapos ang anumang sasabihin nito dahil
masyado ng pre-occupied ang utak niya. Nilalamig na siya at nawala na ang kanyang
pinaghirapan, now she is back to square one. Kanina seven nalang ang kulang ngayon
balik na siya sa thirty seven.

"Anong nangyari sa iyo Zy?" gulat na sinalubong siya ni Crischel.

"C, pahiram ng jacket."

"S-sure." Pumasok ito sa kusina at pagbalik nito ay may dala na itong

jacket. Mabilis niya iyong sinuot at sakka lumabas na ng Little Devil's wala siyang
pakialam kung pinagtitinginan man siya ng mga customers ng caf�. Kinuha niya ang
kanyang bike na nasa tabi lang ng caf� at pinaandar iyon. Hindi na muna siya
babalik sa Devil's nakakahiya pa ang nangyari sa kanya ngayong araw na ito.

"ATE, tattoo ba iyan?" mabilis niyang naitakip sa katawan niya ang

shirt niya.

"Ang alin?" patay malisyang tanong niya.

 "May nakita kasi akong red spider sa beywang mo tattoo ba iyon?"
kinamot niya ang beywang niya.

"Hindi iyon tattoo kinagat si ate ng ipis kaya nangangati at namamaga

huwag mong sabihin kay nanay at tatay nakakahiya."

"Matulog ka kasi sa kwarto mo ate sa tindahan ka siguro natulog no

hindi pa naman nakapaglinis si kuya kora kaya maraming ipis at sabi ni nanay kapag
tag-ulan lumalabas din ang maraming ipis."

Linapitan niya ang kapatid at saka ginulo ang buhok nito. "Bakit ba ang
dami mong alam butchukoy? Saan ka ba nagmana?" very proud ate siya sa kapatid niya,
ten palang ito pero ang dami ng alam. She is indeed happy.

"Saan pa eh di sa iyo ate." At nagpogi pose pa.

"Sabi ko nga sa akin." Pati kabaliwan nito manang-mana sa kanya. "Ano

nga pala ang ginagawa mo dito?"

"Magpapasama ako ate nagugutom ako eh." Sabay himas sa malaking tiyan
nito.

"Gutom ka pa ng lagay na iyan?" nguso niya sa nakaumbok nitong tiyan at

bigla siyang natawa ng magpapadyak ito.
 "Ate naman eh." Ginulo niya ang buhok nito.

"Saan mo ba gustong kumain?"

"Sa Devil's ate hindi mo ako binilhan ng cake doon."

Napangiwi siya ng maalala na ilang araw na nga pala siyang hindi

nagpupunta doon dahil nahihiya pa rin siya.

"Naku koy pwedeng sa mcdo nalang? Promise kahit ano-." Nataranta siyang
bigla ng manubig ang mga mata nito. "Sige sa Devil's nalang."

"Yehheeeyyy!"

"Pero pwedeng si kuya Kora nalang ang kasama mo busy kasi si ate."

"Ehhh? Bakit?"

"May work si ate eh hindi ba kailangan magwork ng mga grown ups or else
wala kang pambili ng foods."

Tumango ito. "Okay."

 "Promise next time kapag hindi na busy si ate ay sasama ako and-."
Kinuha niya ang jacket ng kaibigan niya. "You remembered ate Crischel?"

Biglang namula ang kapatid niya, hindi ba obvious may crush ito kay CC.
"Pakibigay kay ate C mo itong jacket niya and pakisabi salamat narin okay?"

"Okay!" masaya itong nagtatalon at halatang excited na excited na.

Natatawang sinundan niya ito ng tingin habang lumalabas sa silid niya,

hindi naman talaga siya busy. Sa katunayan ay wala na naman siyang ginagawa maliban
sa paglalaro ng CSI crime at Tangram sa cellphone niya. Natapos na niya ng maaga
ang kanyang mga deadlines, naibigay na rin niya sa kanyang mga writers ang mga
dapat na isulat ng mga ito. Everything is settled ang kaluluwa nalang niya ang
maligalig ngayon dahil nakaramdam siya ng hiya sa last time na encounter nila ni
Heinz.

Marahas na umiling siya upang alisin ang mukha ni Heinz sa kanyang

isip, nitong nakaraang araw ay tila baliw siyang paulit-ulit na naaalala ang mukha
nito. Alam niyang gwapo ang binata pero ng makita niya itong basa dahil sa pesteng
sirang gripo na iyon parang analog ang utak niya. Paano ba naman kasi nakasuot ito
ng puti na longsleeve at ng mabasa ito ay bumakat ang katawan nito sa suot nitong
polo, she can still remember freshly how sexy he is. His broad shoulder, his abs,
his taut hip and that v-line.

Pinaypayan niya ang kanyang sarili at ng hindi makatiiis ay humarap na

siya sa electric fan. Iyon ang dahilan kung bakit bigla siyang nailing
samantantalang hindi naman siya nakapag-isip ng ganoon dati. Baka sobrang depress
lang talaga niya ng araw na iyon kaya may nakakaalpas na ganoong uri ng pag-iisip
sa isip niya.
 Nang makaalis na ang kapatid niya at si Kora ay nagkulong siya sa banyo
upang maligo, naka-close sign din ang tindahan. Kapag siya lang kasing mag-isa sa
bahay ay hinding-hindi na siya nagbubukas ng tindahan, she hates it when someone is
buying like ate pabili ng maxx candy, tapos isa lang iyong bibilhin. Nakakapagod
kaya iyon.

After she took a bath ay nagbihis siya ng maluwang na shirt at maluwang

na pajama pants at pumwesto sa kanilang sofa. Nagbrowse siya ng channels sa cable
TV at sa kasamaang palad hindi niya feel manood ng mga totoong tao kaya nagsettle
nalang siya sa Disney channel, magmamarathon siya ng Phineas and Ferbs.

Nasa kalagitnaan siya ng panonood ng biglang may kumatok sa pintuan

nila. Pabara-bara siyang tumayo at binuksan ang pinto para lang magulat.

"Hi." Bati ng bisita niya, hindi kaya naliligaw ng landas ang lalaking
ito? "Zyrene."

"A-anong ginagawa mo dito Heinz?" takang tanong niya na agad na

naikubli ang sobrang gulat. Sa sobrang gulat niya ay lumakas ng husto ang tibok ng
kanyang puso. How can he looks so great when she looks so dull? He is wearing a
yellow collared polo shirt, the chest part of his top is hugging his broad chest.
He is also wearing a faded jeans and a pair of converse, he looks so handsome and
he looks so mabango too.

"Your brother and your maid is in LD's your brother said you are quiet
busy."

Mabilis niyang ipinilig ang kanyang ulo upang kahit papaano ay

mapigilan ang malakas na pintig ng puso niya.

"Ka-katapos ko lang sa mga sinusulat ko." Pagsisinungaling niya dito.

"Bakit ka nga ulit nandito?"

"Hindi mo ako papatuluyin? Bisita mo ako." Tinitigan lang niya ito at

saka niluwagan ang pintuan ng bahay nila. Gumala ang mga mata nito assessing the
simple abode she is living in, hindi niya isinara ang pinto dahil ayaw niyang may
masamang isipin ang mga kapitbahay niyang mapangmata.

"Upo ka muna. What do you want to drink?"

"A cup of coffee please." Mabilis siyang pumasok sa kusina nila upang
magtimpla ng kape. Kaso bigla siyang nainis sa sarili niya ng sa halip buksan ang
mga cabinets ay ang ref pa ang binuksan niya upang hanapan ng kape. Mabilis niyang
inayos ang kanyang sari dahil nakakahiya na siya. Pagbalik niya ay natagpuan niya
itong nakatingin sa malaking graduation picture na nakasabit sa gitna ng kanilang
sala.

"Here's your coffee, instant coffee lang ito iyan lang ang nakita ko sa
kusina."

Kunot-noong bumaling si Heinz sa kanya. "Who is she? May kapatid ka?"

turo nito sa picture niya.

"Only child lang ako-I mean only child na babae and that's me." Alam
niya kung bakit ito nagtataka wala kasing kulay ang buhok niya diyan. "That's my
original hair color if you may ask."

"Bakit mo kinukulayan ng pula ang buhok mo your hair is more beautiful

here bagay sa iyo."
 Napataas ang kilay niya sa sinabi nito, feeling kasi niya ay sinabihan
siya nito ng maganda. Sinabi nito maganda ang buhok niya at bagay sa kanya at base
sa kanyang interpretation maganda siya.

"I don't like the way you look at me ang sinasabi ko lang maganda ang
buhok mo."

"Para mo na rin kasing sinabi na maganda ako dahil bagay sa akin ang
buhok ko. If I only knew Heinz na may HD ka pala sa akin-." Tumigil na siya sa
pagsasalita ng sibatin siya nito ng nagbabagang mga tingin.

"Ang sabi ko maganda ang buhok mo."

Ngumisi lang siya ng nakakaloko, wala eh biglang nawala ang hiya niya
sa sinabi nito. Umalis ito sa pagkakatitig ng kanyang graduation picture ng biglang
may nalaglag ito sa mga nakadisplay doon. Agad naman itong yumuko upang kunin ang
nalaglag nito and she smiles to herself when she saw how his behind curve sexily
when he bowed. Nakatitig lang talaga siya sa likod nito habang pinipigilan ang
sariling hindi ito abutin nakakagigil kasi.

"I think I broke it." Anito habang ipinapakita sa kanya ang plaque na
may pangalan niya. "I'll fix this one."

"Ilagay mo nalang iyan diyan accidents do happens at some point si

tatay ko nalang ang bahalang mag-ayos niya magaling iyon eh."
 His chinky eyes twitched, "No, I am going to fix this." At bakas na
bakas sa mukha nito na determinado itong ayusin ang plakeng iyon. "I think this is
important." Muli nitong binasa ang nasa plaque. "Is this fake?"

"Ikaw talaga Heinz minsan ang sarap mong hambalusin, ano ba iyang
plaque na iyan?" iniharap nito sa kanya ang nasira nito. Plaque of Recognition,
Bachelor of Science major in Mass Communication is Awarded to Ms. Zyrene Kate
Florida, Magna Cum Laude.

"Is this real?"

"Abusado kang masyado tunay iyan no and if ayaw mo pa ring maniwala

it's not my problem anymore ilagay mo na nga lang diyan baka masira mo pa iyan."
Nahiga siya sa mahabang sofa at saka nag-isip when suddenly something popped out.
"Bakit ka nga pala nandito? At paano mo nalaman kung saan ako nakatira?" sunod-
sunod na tanong niya.

"Nap-."

"Hindi ako maniniwala kung napadaan ka lang dito because for someone's
sake ang layo ng bahay namin sa mga lugar ninyong mayayaman."

"Ano naman ang kinalaman ng kalagayan ko sa buhay sa pagpunta ko sa

inyo?"

"Maarte ka ayaw mo sa mga lugar na tinitirahan ng mga mahihirap."

 He sighed deeply. "Nahusgahan na ako hindi mo pa man ako kinikilala."

Natawa siyang bigla sa sinabi nito. "The irony of life isn't it? Iyan
kasi ang naisip ko the first time we met, I was judged without even you knowing me.
Hindi nga bakit ka nga pala nandito ulit?"

Muli itong napabuntong-hininga at saka may inabot na isang parisukat na

bagay na nababalutan ng puti na plastic. Inabot niya iyon dahil nagtataka siya at
agad iyong sinilip, the moment her eyes landed on the label ay agad niya iyong
ibinigay pabalik sa binata.

"You don't like it? Do you want me to change it for you?" nag-aalalang
tanong pa nito.

"No! I mean ano iyan? Bakit mo ipinapakita sa akin iyan?" nagtatakang

tanong niya.

"I ruined your laptop I need to change it. I am sorry kung medyo
natagalan hindi ka kasi nagagawi sa Devils kaya hindi ko agad naibigay. I saw your
brother giving Crischel her jacket you used so I asked him for your address."

Nanlaki ang mga mata niya sa sinabi nito. "He did what? Hindi
nagbibigay ng address si Koy sa taong isang beses lang niyang nakita."

"Crischel knew your address she gave it to me." Medyo nakahinga naman
siya ng maluwang sa sinabi nito.

"You are giving me this macbook air?" kunot-noong tanong niya. "I can't
accept it."

Nakipagtitigan siya dito dahil base sa hitsura ng mukha nito alam

niyang hindi nito tatanggapin ang kanyang pagtanggi.

"I'm sorry Heinrich but I can't accept it it's not your fault in the
first place it was an accident and besides alam mo baa ng price ng netbook ko?
Hindi ng iyon umabot ng ten thousand pesos dahil second hand lang iyon. At fake ang
OS pati na rin ang office niyon at naghihingalo na talaga iyon so you don't need to
replace it." Paliwanag niya sa lalaki.

"I insist-."

"Ang ipapalit mo sa pipitsuging netbook ko ay isang macbook air, alam

mo ba ang price ng isang ganito?" hindi makapaniwalang tanong niya.

"It's cheap."

"Pinanlakihan niya ito ng mata."

"Anong mura sa isang bagay na lalagpas ng halos forty thousand pesos?

Isauli mo iyan sa pinagbilhan mo niyan I swear hindi mo na dapat binili iyan para
sa akin."

"Nawala ang trabaho mo." Talagang ayaw nitong sumuko.

"Yup, it's gone but I made it kaya alam ko ang bawat salita at letrang
sinusulat ko. Hindi ko na kailangan pang magsulat ng iba dahil naaalala ko pa naman
iyong mga unang naisulat ko. Please lang huwag mo akong bigyan ng ganyan because I
won't accept it."

Napatingin ulit ito sa kanya, "Where's your garbage can?"

"Bakit?"

"I don't need this itatapon ko na lang." mabilis niyang kinuha sa mga
kamay nito ang laptop na hawak nito.

"Bakit mo itatapon? Nababaliw ka ba? Bakit ka magsasayang ng pera?"

napataas ang boses niya dahil sa sinabi nito. What she hates the most ay iyong
magtatapon ng bagay na pagkamahal-mahal, nanghihinayang nga siyang bumili ng t-
shirt na worth one hundred pesos tapos iyong macbook air pa ang itatapon nito? He
is indeed crazy too crazy for his own good.

"I told you I don't need one, I just asked my assistant to buy me
something you might like and gave me this."
 Tuluyan na siyang napakamot ng ulo. "Bakit hindi mo muna ako tinanong?
Huwag kang baliw ibigay mo ito kay C, she might need this."

"She have one, she bought it for herself."

Tinaasan niya ito ng kilay hindi kasi maganda sa pandinig niya ang
sinabi nito, basta pera na ang usapan lahat ng bagay ay nahahaluan niya ng masamang
interpretasyon.

"Porke't ba wala ako ng ganyan hindi ko na kayang bumili? May trabaho

din ako Heinrich and it doesn't mean na hindi ko kayang bumili. Hindi man ako
kasing yaman niyo at kung sa tingin mo ay wala akong ginagawa sa buhay pwes let me
correct you, I have a job and I don't need expensive things for me to feel
contented. Please lang, masyado mo na akong iniinsulto pwede bang ceasefire muna?"

"I am not trying to insult you-.'

"Ipinapamukha mo sa akin na hindi ko kayang bumili ng sarili kong

gamit?"

"No it's not God makinig ka naman."

"Please go Heinz."

"Zyrene, listen to me."

 "Dalhin mo na iyang bagay na iyan Heinz." Biglang nag-init ang ulo
niya, ayaw niyang magalit kay Heinz at hindi naman talaga siya galit ditto dahil
lang sa napakababaw na bagay. She just can't face him now, bigla siyang nakaramdam
ng hiya ditto sa kung anumang dahilan... a reason she can't even point out.

Ibinaba nito ang laptop sa isang tabi at saka inisang hakbang ang
pagitan nilang dalawa kaya mas lalo siyang nakaramdam ng sobrang kaba dahil sa
pagkakadikit ng katawan nila. She tried backing pero natrap siya sa pagitan ng
katawan nito at sa likod ng sofa na kanina pa pala niya kinukuhanan ng suporta.

"Zyrene, I am really sorry I didn't mean to offend you." Malumanay na

hingi nito ng paumanhin sa kanya. Bakas nab akas sa gwapong mukha nito ang
pagsisisi sa kung anumang ginawa nito.

"Fine, I forgive you pero pwede bang umuwi ka na?" mas lalo siyang
kinabahan ng itaas nito ang ulo niya gamit ang daliri nito. She gulped, she could
feel those sweet tiny electrifying current - too redundant-running through his
veins from his fingers. Tinitigan siya nitong mabuti hanggang sa unti-unting bumaba
ang mukha nito sa mukha niya, his eyes were aiming to her lips... shut the hell up!
He is going to kiss her and she is not doing anything to make him stop. Ilang layo
nalang ang distansya ng labi nito sa labi niya...

"Eherm." Sabay silang napalayo sa isa't isa at nanlalaki ang mga mata
niya ng Makita ang tatay niya na nakapameywang habang hinihimas ng isang kamay ang
baril na nakasukbit sa beywang nito. "Sino ka at ano ang gagawin mo sa anak ko
lalaki?"

Sa lahat pa ng pwedeng makakita ang tatay pa niya? May mas igaganda pa

ba ang araw niya?
a/n: sa mga nakakapansin may hanng-over pa rin ako sa mga laptop2x na iyan.
Chapter Four

"TAY!" Mabilis niyang naitulak si Heinz na malapit sa kanya at lumapit

sa tatay niya upang halikan ito sa pisngi. Sa ngayon ay biglang nablanko ang isip
niya hindi naman kasi araw-araw nangyayari na may nakikita itong lalaki sa bahay
niya. Patay! Patay na talaga siya kapag iba ang iisipin ang magaling niyang ama
medyo frustrated pa naman itong magkaroon siya ng boyfriend. "B-bakit ang aga
niyong umuwi?" natatarantang tanong niya.

Nakakunot ang noong tumingin ito sa kanya. "Bakit? May gagawin ba kayo
ng lalaking iyan at natatakot kang masyado akong umaga kung umuwi?"

"Tay naman eh hindi naman iyon."

"May nakalimutan ako." Muli itong tumingin kay Heinz, tiningnan niya
ang hitsura ni Heinz at ang lalaki wala man lang takot na naramdaman samantalang
siya ay biglang nakaramdam ng takot para sa kinabukasan nito. "Nakalimutan kong
dalhin ang mga bala ng baril ko."

"Tatay naman eh."

 "Ano? Hindi mo ba ako ipapakilala sa bisita mo?"

Napakamot siya ng ulo sa sinabi nito. "Si -."

"Good day Sir, I am Heinrich Chua you may call me Heinz." Seryosong
inabot ni Heinz ang palad nito upang kamayan ang tatay niya.

"Heinz? Chua?"

"Kamag-anak mo iyong kaibigan ni Zyrene na si Crischel?"

"I'm her older brother sir."

"Oh, ikaw ba ang kasin-."

"Tay, actually may ipinadaan lang si C sa kuya niya along the way lang
kasi siya at nagpapaalam na siya ng bigla po kayong dumating. Ihahatid ko lang muna
si Heinz sa labas." Agad niyang hinatak si Heinz sa braso at mabilis na naglakad
palabas ng kanilang bahay. Nang nasa malayo na sila ay mabilis niyang binitiwan si
Heinz.

"Muntik na iyon Heinz kinabahan ako doon ah." Aniya sabay sapo ng
dibdib niya dahil sa sobrang kaba.

"Your father seems fine."

Tumingin siya sa seryosong mukha nito but his chinky eyes were telling
her differently. "Fine naman talaga ang tatay ko, huwag lang makakita ng lalaki sa
bahay namin."

"Nagdadala ka ng lalaki sa bahay mo?" kumunot na ang noo nito.

"Para kang baliw, of course I don't. Iyong dalawang ex-boyfriends ko ni

hindi nakilala ng mga magulang ko kaya akala nila nananaginip lang daw ako ng
sabihin kong nakadalawa akong ex-boyfriend. Excited ang mga magulang kong
magkaboyfriend na ako kaya huwag mo akong bigyan ng ganyang tingin dahil ako ang
nagsalba ng buhay mo sa bingit ng kamatayan!"
 "You are exaggerated Zyrene." Ginulo nito ang buhok niya. "I think I
need to go now."

He needs to go na? wait! Tila may kulang.

Napansin nyang naglalakad na ito palayo sa kanya ng maalala niya ang

laptop nito. "Heinz!"

"Hmn?"

"Iyong macbook mo nakalimutan mo." Aniya.

Tumingin lang ito sa kanya. "Isauli mo."

"What? Hintayin mo ako ditto kukunin ko lang sandal."

 "Nope, may meeting pala ako sa supplier ko ihatid mo sa Devil's." and
the side of his lips curve into a small smile making her freeze on the spot
hanggang sa mawala na ito sa kanyang harapan.

"Did he really smile at me?" parang tangang tanong niya sa kanyang

sarili, after eight long years of meeting him 'Heinz' he gave her a small smile.
Totoo kaya na ngumiti siya sa kanya or talagang masyado lang siyang
naghahallucinate? Bigla tuloy siyang napangiti ng maalala ang pagngiti nito sa
kanya.

Hindi na pala siya nito kailangan pang bigyan ng laptop na pagkamahal-

mahal dahil ngiti pa lang nito ay solve na siya. Isn't it amazing? Isn't it
surprising?

Para siyang baliw ng bumalik sa bahay nila at iyong tuwang naramdaman

niya ay biglang naglaho ng Makita niya ang tatay niyang naghihintay pala sa kanya.
Naka-upo ito sa sofa at nakatingin sa kanya.

"Hindi pa po kayo umaalis?" para siyang batang nahuli ng tatay niyang

may kinuhang isang piso sa loob ng pantalon nito.

"Paano ako aalis kung ang alam ko ang dalaga ko ay may dinala na
boyfriend dito sa bahay natin? Nasaan na ang binatang iyon?"
 "Hindi ko naman boyfriend si Heinz tatay!"

"Bakit hahalikan ka na niya."

"Hindi po niya ako hahalikan nagpunta lang siya dito para palitan ang
laptop ko na aksidenteng nasira niya." Turo niya sa laptop na katabi na nito.

"Walang matinong lalaki na hindi mo boyfriend na magbibigay ng ganito

kamahal na bagay. Hindi ko pa nabibigyan ang nanay mo ng kwentas tapos siya
bibigyan ka ng ganito?"

"Hindi ko naman po tinanggap iyan."

"Boyfriend mo nga ang lalaking iyon?"

"Sabing hindi nga tay eh ayaw kaya niya sa akin dahil bad influence daw
ako kay C dahil sa red hair ko."
 "Madali lang naming sulosyunan iyan anak gwapo ang batang iyon kapag
iyon ang nakatuluyan mo panigurado maganda at gwapo ang mga apo ko. Dadalhin ko
palagi sa presinto iyan at ipagmamayabang ko sa mga kasamahan ko sa trabaho.'

Tiningnan lang niya ang ama niya ng masama lumalabas kasi ang totoong
baho nito. Matagal ng umuungot sa kanya ang apo ang ama niya, matagal na itong
gustong mag-asawa siya. Sabi niya pwedeng boyfriend muna, ang sabi naman nito pwede
daw basta may installment na apo.

"Ibalik natin ang dating kulay ng buhok mo anak maganda ka naman sa

kulay na iyon kapag nakita ka niyang normal ay magugustuhan ka ng binatang iyon."
Sumalampak siya sa bakanteng upuan na nasa tabi niya.

"Bakit ko babaguhin ang sarili ko para sa ibang tao?"

"Zyrene hindi mo naman babaguhin ang sarili mo iiimprove lang natin

hindi naman siguro masama kung may kaunting improvements rin hindi ba?"

"Ayoko tatay kung gugustuhin ako ng isang tao gusto ko dahil sa gusto
talaga niya ako dahil tanggap niya ang mga pangit ko. Gusto kong tanggapin muna ng
taong iyon ang pangit na bahagi ng pagkatao ko saka na iyong magandang side ko
dahil true love iyon."
 Nakita niya ang pag-iling ng ama niya. "Masyado kang perfectionist anak
tandaan mo hindi lahat ng gusto mong mangyari ay mangyayari hindi natin hawak ang
hinaharap natin." Hindi nalang siya umimik sa sinabi ng ama niya ito kasi ang taong
gusto na maging huling salita. "At sa tingin ko anak hindi mo na kailangan pang
magbago para sa kanya mukhang tanggap ka naman niya hahalikan ka na nga niya hindi
ba."

Namula siya sa sinabi nito. "Hindi kaya tatay masyado kang advance."

Her father had this mysterious smile on his face. "Lalaki din ako anak
at alam ko ang tingin ng lalaking gustong manghalik." Napaamaang siya sa sinabi
nito. Talaga nga kayang hahalikan siya ni Heinz kung hindi dumating ang tatay niya?

"ATE, bili tayo ng ketchup." Hinila siya ni Koy papunta sa condiments

part ng grocery store na pinasukan nila. Abala siya sa pagcha-chat kay Hexel gamit
ang kanyang cellphone ng mga oras na iyon, actually kasama naman niya si Koy at si
Kora siya lang ang nagdala ng pera para sa grocery. Wala na kasi silang stocks na
pagkain sa bahay kasi may taga-ubos kaya kailangan nilang magrestock ulit.

"May ganito palang ketchup?" napatingin siya sa itinuro ni Koy na

ketchup at biglang napangiti ng mabasa ang pangalan niyon. Heinz catsup. Sikat pala
ang pangalan ng lalaking iyon.

"Iyan nalang na ketchup ang bilhin natin Koy." Aniya ditto.

"Ay ayoko niyan hindi naman iyan masarap eh," anitong ibinalik ang
Heinz niya sa estante.

"Masarap kaya ito I know masarap talaga ito kasi gwapo ito."

"Anong gwapo sa bote ng ketchup ate?"

"Basta gwapo ang ketchup na ito kaya bilhin na natin."

 "Gusto ko papa banana ketchup."

"Bilhin nalang din natin iyon basta akin na itong Heinz catsup na ito."
She insisted as she placed the bottle of catsup inside their cart. Nagpatuloy naman
ito sa paglagay ng kung anu-ano sa loob ng cart nila ng pagtingin niya sa kanyang
cellphone ay nabigla siya sa kanyang nakita.

HeinzChua sent you a message.

Mabilis niyang itinap ang notification at nagload pa iyon...

HeinzChua:

Excited pa naman siyang mabasa ang message nito pero wala namang laman
ano naman kaya iyon? Pinatay ng empty message nito ang nararamdaman niyang excited
at dahil nasa playful mode siya kaya nagtype na rin siya ng message since naka-
online naman ito base na rin sa blue icon na nakikita niya sa kanyang fb messanger.
 Masyadongmaganda.com is typing.....

Masyadongmaganda.com: Heinz nakita kita dito.

Napangisi siya sa kanyang sinulat, actually nagpipigil na siyang

tumawa.

HeinzChua is typing...

HeinzChua: Where?

Masyadongmaganda.com: Dito sa H-mall, dito sa grocery store nakita kita

dito.

HeinzChua: I'm in my office

Kahit maiiksi ang mga sagot nito ay pakiramdam niya kompleto na ang
araw niya. Hindi pa kasi niya sinasauli ang laptop na nasa kanya dahil after that
incident ay naging busy na siya sa sunod-sunod na projects na natanggap niya.
Ipinasauli naman niya iyon kay Kora kasi ibinalik lang ulit nito dahil sinabihan
daw ito ni Heinz na dapat siya daw ang magbigay.

Masyadongmaganda.com: Hindi nga nandito iyon eh.

HeinzChua: al;dmakbajndasnda dba

 Tuluyan na siyang natawa sa sinabi nito, nakakabaliw talaga si Heinz
kahit kailan. Bigla tuloy niya itong namiss, bibisitahin at bibisitahin niya talaga
ito one of these days.

Masyadongmaganda.com: Pinagtalunan ka pa nga namin ng kapatid ko sabi

niya ayaw niya sa iyo pero sinabi kong

Ay, sheyt! Napress niya ang send accidentally kaya naputol tuloy ang
chat niya.

HeinzChua: Putol.

Masyadongmaganda.com: Sabi ko kay koy ikaw nalang ang bilhin kasi mukha
kang masarap pero sabi niya gusto niya ng papa bana2x ketchup kaya dalawa ang
ketsup na binili namin iyong gusto niya at iyong Heinz catsup, sikat ka pala?
Hahahahahahah

HeinzChua is typing....
 After five minutes ay iyon lang ang nakita niya, nagtatype pa rin ito.

Masyadongmaganda.com: Ang haba naman ng tinatype mo nakakaloka, pangMMK

ba iyan?"

HeinzChua: SHUT UP!

Natawa nalang talaga siya sa last message nito, pagkatapos niyang

basahin iyon ay hindi na siya sumagot kasi tinatawag na siya ng mga kasama niya na
nasa may cashier na. Itinago niya sa loob ng bulsa niya ang kanyang cellphone at
nagpasyang papasyal sa Devil's mamaya.

Pagkatapos nilang mamili ay umuwi sila kaagad, kinuha niya ang bigay
nito sa kanya dahil excited na siyang puntahan ito wherever he is right now.
Mabilis siyang sumakay sa bike niya at naghuhum pa ng song. Kaso ng nasa
kalagitnaan na siya ay bigla siyang natigilan, hindi naman kasi siya ganito.

Paano kung--- magtaka ito na pumunta agad siya samantalang kachat lang
niya ito kanina? Paano kung may mapansin ito sa kanya? Paano kapag itanong nito
kung bakit siya masaya?

Ang daming tanong! Pero isa lang ang gusto niya, gusto talaga niya
itong Makita. She suddenly missed him. Normal ba iyon?

Ibinalik niya ang pansin sa pagpepedal hanggang sa makarating siya sa

Devil's, agad siyang napangiwi ng mapansin na marami na namang tao ang nandodoon.
Maraming customers, halos hindi nauubusan ang lugar na iyong customers samantalang
hindi naman halos kita at kailangan pa talagang baybayin. Ipinarada niya ang
kanyang biseklita sa gilid at saka nilapitan ang statwang madalas niyang
pinagtitripan.

"Hey you boyfriend, nandiyan ba iyong amo mong gwapo? May isasauli lang
ako pwede bang bigyan mo ako ng lakas ng loob?" at parang santong nag-sign of the
cross pa siya sa harap nito.

Bitbit ang kahon ay dinala na niya ito sa loob ng Devil's, hindi agad
niya nahanap si C kaya dumeritso nalang siya sa opisina ng kapatid nito. Ang
opisina ni C ay nasa kusina samantalang si gwa- Heinz ay nasa isang private area ng
Devils. Kumatok siya ng tatlong beses at medyo nagtaka pa siya ng wala siyang
marinig na sagot kaya napilitan siyang buksan iyon, and its opened.

Nandoon si Heinz sa upuan nito at medyo nakaramdam siya ng habag ng

makitang natutulog ito at halatang pagod na pagod. Nakasubsob ito sa mesa nito na
maraming papel na nakakalat. Agad niya itong linapitan at para siyang nakainom ng
maraming dram ng tubig ng makitang pagod na pagod na nga ito. Marami siguro itong
trabaho.

Naupo siya sa silyang malapit dito continue staring the cute guy
sleeping quietly like a baby, nagtitimpi lang siyang huwag haplusin ang makinis
nitong mukha na talo pa yata ang mukha niya. His fringes were gently laying on his
sleeping face making him look more adorable. Matagal na naman niyang alam na gwapo
si Heinz natabunan lang ng unang impression niya dito dahil nahit nito ang ego
niya.

Kalaunan ay nasasanay na rin naman siyang patulan nalang ang mga

insulto nito sa kanya hanggang sa hindi niya namalayan na hindi na siya
nakakaramdam ng inis kapag may sinasabi itong laban sa kanya. Iba ang nararamdaman
niya, it's something unexplainable. Pinuno niya ang isip niya ng senaryong nasa
kanyang harapan at saka inilapag sa bakanteng bahagi ng mesa nito ang kahon ng
laptop.

Hi, Heinz. I was here kaya lang you are sleeping kasi at mukhang pagod
na pagod ka. Iiwan ko nalang dito iyong naiwan mo sa bahay. Salamat! -Z-

Muli niyang sinulyapan ang natutulog na binata, silently hoping na sana

ay magising ito at makausap niya ito kahit sandali lang kaya lang nag-iba din ang
isip niya dahil gusto niya itong makapagpahinga kaya lumabas na rin siya.

"Anong ginagawa mo sa opisina ni kuya?"

"Ay pala--- C, naman eh ang froglet-froglet mo talaga you scared me you

know." Aniyang hinawakan ang tapat ng dibdib niya. Napatingin siya sa kaibigan, her
eyes were scrutinizing her as is if may nagawa siyang napakasamang bagay.
 "Sorry about that but what were you doing in my brother's office? Alam
mo naman na off limits iyan pati nga ako hindi nakakapasok ng basta-basta diyan."

Napakamot siya ng ulo. "May ibinabalik lang ako sa kanya na naiwan niya
sa bahay ko-." Malakas itong napasinghap sa sinabi niya at saka nagmamadaling
hinila siya papunta sa kusina nito.

"Tell me if I am hearing it right nagpunta ang kuya ko sa bahay mo?"

gulat na gulat na tanong nito.

Nagtatakang tumango naman siya. "Oo, noong araw na ibinalik ni Koy sa

iyo ang jacket mo."

Mas lalong kumunot ang noo nito. "Si kuya ang nagbigay ng jacket sa
akin hindi ko kasi naabutan si Koy kasi may lakad ako."

"You didn't gave him my address?"

"Of course not! Hindi naman siya nagtanong eh."

 "Bakit sabi niya ikaw ang nagsabi ng address ko?"

Umiling ito. "I swear I didn't-oh my God! Don't tell me-oh my Golly!"
Bigla itong ngumisi sa kanya na para bang may alam ito na hindi nito pwedeng
sabihin.

"Ang OA nito ano ba iyang pinagsasabi mo?"

Umiling ulit ito pero may kakaibang ngiti ito sa labi nito. "Ahm,
nothing. So, anong gusto mong kainin?"

"Kainin? Wala eh, uuwi na ako may isinauli lang talaga ako sa kapatid
mo." Nagpaalam na siya sa kaibigan because she finds her really creepy with those
eyes and those smiles. Mas weird talaga ito keysa sa kapatid nito, they are exactly
two opposite poles.
 NAGISING siya na medyo masakit ang ulo, nakaidlip pala siya habang
nagbabasa ng mga vouchers at kung anu-ano pa. umayos siya ng upo at bahagyang
hinilot ang likod ng kanyang leeg na nananakit at lalabas na sana ng mapansin na
may bagay na nakapatong sa ibabaw ng mesa niya.

Agad na napakunot ang kanyang noo sa kanyang nakita at binasa ang sulat
na naka-dikit sa ibabaw ng box. Mabilis siyang tumayo at sa binitbit ang naturang
box at lumabas muntik pa nga niyang mabangga ang kapatid niya.

"Nagpunta si Zyrene dito?" agad niyang tanong. Tumingin lang ito sa

kanya tapos ay ngumiti ng nakakaloko.

"Yes, she did."

"Anong oras? Nasaan na siya ngayon?" tumingin ito sa hawak niya.

"Ano nga ulit iyong sabi mo dear brother?"

Marahas siyang bumuntong-hininga, "Hindi ako nakikipagbiruan ngayon

Crischel!"

"Kuya talaga high blood, kakaalis lang niya no."

"Bakit hindi mo ako ginising?" inis na tanong niya na naging dahilan

kung bakit sobrang laki na ng ngisi nito.

"Malay ko bang natutulog ka." Hinawakan ni C ang magkabilang pisngi

niya, "Ang cute-cute mo kuya, binata ka na talaga." Natatawang sabi nito bago siya
nito iniwan. Hindi agad siya nakaimik pero hindi pa rin nawawala ang pagkakakunot
sa noo niya habang nakatingin sa hawak niya. Napabuntong-hininga siya at saka
hinanap ang kanyang assistant.

"Carl, ipa-LBC mo nga ito."

"Kanino po boss?"

"Kay Zyrene Kate Florida, lagyan mo ng note na 'tatanggapin ko lang ito

kung siya mismo ang mag-aabot sa akin'."
 "Areglado boss!"

<<3 <<3 <<3

a/n: I'm so drained! Hindi ako pagod, drained lang. Kailangan naming pumunta sa
school kanina, we actually have saturday classes nagkataon lang na kailangan na
kami lang na mga teachers ang nandoon dahil sa RPMS namin. ANg daming kailangang
ifill up, kailangang itype, kailangang iprint! We did it by department... sa unang
tingin madali lang daw pero hindi dahil nakakapagod talaga. Mas lalo kaming napagod
ng nalaman namin na sa ibang school pala ay hindi naman iyong five na dapat ginawa
namin ang ginawa nila, isa lang ang ginawa nila iyong INdividual action plans lang,
then the rest ay iyong admins na ang gumagawa. Nakakainis lang kasi iyong trabaho
nila ay ipinapasa niya sa mga nasa ibaba. Tapos hindi pa nila alam ang gagawin
nila, para silang hindi na-orient. Inamin naman nila na hindi talaga nila alam ang
gagaiwn nila kahit na sinabihan na sila ng kung anong dapat gawin. Kung hindi nila
alam na nandoon sila sa meeting paano nalang kaya kami?

Ang nangyari kasi ay ginagawa na namin ang gusto nilang gawin without us even
knowing what we are doing because they also don't know what to do. Kapag tapos na
kami ay saka naman sila magrereklamo na mali daw ang ginagawa namin.

Nakaka-GRRRR lang! Okay lang sana na magreklamo kung may ginagawa sila, kaso utos
lang sila ng utos ng utos ng walang direction paano namin maitatama ang mga
ginagawa namin kung hindi nga nila alam kung ano ang gagawin namin. Nakakaasar
tlaga!

Hindi ako galit sa isang tao galit ako sa system na ginagamit nila. Napakawalang
kwenta, parang hindi nila pinag-isipan! Nag-iisip ba sila? Ay, ewan! Yes, we can
work under pressure pero napapagod din kami. Dapat nga sana ay nagrerelax lang kami
ngayon dahil last week iyong checking ng forms, and then kahapon ang releasing of
cards. Nakakafrustrate lang, ni hindi man lang sila marnong makisama. Nakakabuwisit
talaga! Sila pa iyong ganang mamblame ng mali sana ay sila nalang iyong gumawa kasi
sila lang naman ang palaging tama!

STATUS UPDATE: Nagpapalabas lang ng sama ng loob.

PPS: Kumain na ako ng lechon kawali pero galit pa rin ako, hindi nalulon ng pagkain
ang galit ko. Tsk.

Chapter Five
 "BAKIT nandito na naman ito?" taking tanong niya ng pagpasok niya sa
tindahan dahil siya ang kailangang tumao ay nandoon na naman ang laptop na isinauli
niya kay Heinz. Naka-LBC pa na box.

"Ay ate may delivery para sa iyo."

"I can see that." Kinuha niya ang cellphone niya at saka denial ang
number ni C na mabilis naman nitong sinagot.

"Yellow?"

"C, give me your brother's number dali."

"Nagmamadali ganoon? May LQ na kayo agad hind pa man naging kayo nag-
aaway na kayo? Aba, maganda iyan ang pag-aaway ang nakakapagbuild up ng magandang
samaha-."
 "C, as much as I would like to talk to you about nonsense things gusto
ko talagang makausap ang kapatid mo."

Tumawa ito sa kabilang linya na parang kinikilig, "Okay, may pen and
paper ka?"

"Yup." C dictates her brother's number. "Thanks."

"You're wel-ano ba Karylle sabing si Zy nga iyon eh, ha? Ah, yeah-."

"C?"

"Wala iyon Zy, sige may customer pa ako dito tawagan mo lang si kuya."
At nawala na ito sa kabilang linya.

"Hindi-." At toot-toooot na ang narinig niya sa kabilang linya. Agad

niyang idinial ang number ni Heinrich... after ten rings ay saka naman may nagpick
up.
 "Hello?" at kahit hindi na niya ito harapin ay alam niyang boses nito
iyon.

"HEINRICH CHUA!" Sigaw niya dito. "Bakit ba ang kulit-kulit mo?"

nagpapadyak na tanong niya.

"As far as I remember Zyrene ikaw ang unang tumawag ibig sabihin hindi
ako ang makulit kundi ikaw." He said on the other line.

"HIningi ko kay C ang number mo dahil nandito na naman itong si macbook

sa bahay ko? Isinauli ko na nga ito hindi ba?"

Bahagya itong natahimik sa kabilang linya at saka tumikhim ito. "You

can use it babe it's yours."

Kumunot ang noo niya sa sinabi nito feeling kasi niya ay hindi si
Heinrich ang nagsabi niyon. "May kasama ka ba diyan Heinz?"

"Hi, there pretty!" sigaw pa ng isang hindi pamilyar na boses.

 Para siyang binuhusan ng malamig na tubig ng hindi lang pala si
Heinrich ang nakakarinig marahil sa kanya.

"Shut it up Ash akin na iyang cellphone ko." Boses na iyon ni Heinrich,

may narinig siyang munting kaguluhan sa kabilang linya tapos biglang namatay iyong
tawag. Napatitig siya sa kanyang cellphone ng biglang magring iyon.

"Hello?" natatarantang sagot niya, hindi siya makapaniwala na ganoon

nalang ang naging reaction niya sa biglaang tawag nito. She isn't expecting him to
return a call or something pero ginawa nito.

"Sorry about that, so what are you saying again?"

"What-oh, yeah. Bakit ibinalik mo sa akin ang laptop ako na mismo ang
nagsauli sa iyo niyon ah."

"Hindi ko alam kung ikaw ba talaga ang nagsauli ng bagay na iyon, I was
asleep."
 "Itanong mo pa kay C, she saw me."

"C is your friend malay ko bang sinabihan mo ang kapatid ko na sabihin

na nagpunta ka."

Napakamot siya ng ulo sa sinabi nito. "Ang kulit mo rin ano?"

"Heinz! Kain na daw." May narinig siyang boses ng lalaki sa kabilang

linya na marahil ay isa sa mga kaibigan ni Heinz, kung hindi siya nagkakamali ay
may narinig siyang bulong ni Heinz. Istorbo.

Bigla niyang nakagat ang labi niya, pakiramdam kasi niya ay siya ang
sinabihan ni Heinz ng ganoon. May kung anong pumiga sa dibdib niya sa kanyang
narinig.

"Sorry kung distorbo ako Heinz. Bye." At siya na mismo ang pumutol ng
tawag nito sa kanya. Ano ba naman kasi ang nasa isip niya at naisipan niyang
tawagan ito nakakaasar talaga akala naman niya ay super friends sila and close to
think na kung hindi dahil kay C ay hindi naman sila magkakakilala.

Sa inis niya ay tinawagan nalang niya si Hexel na agad naman nitong

sinagot.

"Mangdidisturbo ka na naman?" salubong nito sa kanya. Narinig na naman

niya ang salitang iyon siguro nga disturb lang siya.

"Eh? Sorry wrong dialed Hexel ibalik mo nalang ang load ko ha, si
Georgette dapat ang tatawagan ko magkasunod kasi ang letters ng name niyo." Palusot
niya.

"Are you okay?"

"Hmn? Yes, I am. Mahal na itong long distance call ko Malaki na ang
babayaran kong bill alam mo naman post paid na ako friend pangmayaman. SIge, bye!"
and she drop the call. Bumalik siya sa kanyang kwarto dala ang laptop ni Heinz,
inilapag sa ibabaw ng kama. Napapitlag siya ng magring ang kanyang phone, si Heinz
ang tumatawag.

Napatitig lang siya sa kanyang cellphone kapag sasagutin niya ito ay

baka maistorbo lang niya ang pag-eenjoy nito sa mga kaibigan nito. Hinayaan nalang
niya ito at saka binuksan ang PC niya upang magfacebook account. Pagkatapos niyang
maglog in ay automatic na pumasok siya sa fb group nilang magkakaibigan, it's a
personal fb account na sila lang ang nakakaaccess. Lahat ng lakad at plano o
anumang private deals ay doon nila napag-uusapan.
 Karylle uploaded a file... seen by nine. Ibig sabihin hindi pa siya
nakakabasa ng file na iniupload nito. She opened it....

4320 minutes after the 23rd, G's Cavern. Urgent!

Nagpop-out ang messenger niya sa facebook.

Karylle: Got it?

Zyrene: Copied.

Diana Rose: Uy, pinalitan mo na ang profile name mo. Nagsawa ka na ba

sa masyadong maganda?

Zyrene: Don't state the obvious na kasi marami na akong stalkers

Monique: HANGKAPAL.COM dapat ang profile name ni Z, hindi na natitibag

ang apog mo.
 Monica: Nagsalita ang hindi.

Natawa siya ng nakijoin sa convo nila si Monica.

Monique: Hasus, isusumbong kita sa deped kasi nagchachat ka while working hours.

Monica seen this...

Mas lalong lumakas ang tawa niya, kahit papaano ay nakalimutan niyang
may naistorbo siya kanina.

Zyrene: Alam kong nandiyan lang kayo Chloe, Ainsley and the rest. Ang
others na ng mga babaeng ito.

Chloe: Papatype pa nga lang ako.

 Karylle: I'm so pissed.

Ainsley: Uy, bago iyan ah. Ginalit ka? Condolence sa kanya.

Karylle: ANg feeler kasi niya, mabuti nalang at gwapo siya. Fish-tea
talaga siya eh kung hindi ko lang kasama si fafa chief ay baka napatay ko na iyong
lalaking iyon. Bakit ba iyon naging kaibigan ng gwapong head police namin?

Georgette: Uy, lumalablife na ang mga babies ko.

Crischel: May isa diyan tahi-tahimik lang pero lumalablayf na rin

Diane, Ainsley, Chloe, Georgette, Karylle, Monique, Zyrene: Sino?

Hexel and Monica seen this...

 Crischel: Huwag ka nan gang magmaangmaangan diyan Zyrene alam ko ang
nangyayari.

Ainsley: Si Zyrene? Really? May prince charming ka na?

Chloe: Ayeeeee... sino itey? Bakit hindi namin alam?

Karylle: Naku, kailangan na iyang imake-over, may bagong wardrobe si

Chloe may two piece pa nga eh.

Diana: Kailan kayo magsesex?

Monique: Iyang bibig mo Diana! Nakakahiya kay Zyrene baka hindi na niya
ituloy ang balak nila. Zy! Use condom ha.

Karylle: Bakit siya ang gagamit ng condom hindi ba dapat ang lalaki?
Ikaw ang bumili ng condom Zyrene.

Ainsley, Chloe, Georgette: Hahahahaha! Laftrip. Bili ka na daw!

Hindi na niya agad nasakyan ang bilis ng topic ng mga kaibigan niya,
sino daw ang may lovelife? Sino ang gagamit ng condom? Sino ang magsesex? Sino ang
bibili?

Nagreply siya, pero dahil nga sa masyadong pre-occuppied ang isip niya
ay hind niya napansin na may nagpop-out na isang chatbox.

Zyrene: Hindi ako bibili ng condom!

Ganoon na lang ang panlalaki ng mga mata niya ng may nagreply at hindi
pangalan ng mga kaibigan niya ang nandoon.

HeinzChua: Why are you buying a condom?

Mabuti nalang talaga at wala siya sa harap nito or else sumabog na siya
sa hiya. Mabilis siyang nakahanap ng rason.

Zyrene: Typo error, dapat condo iyon as in condominium, I am chatting

with my friends.

Mabilis niyang paliwanag.

 HeinzChua: Ah, okay. I tried to call you.

Zyrene: why?

HeinzChua: to tell you something

Zyrene: Ano iyon?

HeinzChua: Hindi ikaw ang sinabihan ko ng disturbo. It's not you.

Napangiti siyang bigla sa chat nito, talagang nag-online pa ito para

lang sabihin sa kanya ang bagay na iyon. Kinilig naman daw siya.

Zyrene: Okay J
 HeinzChua: I'm calling again, accept it please.

At mabilis niyang tinalon ang cellphone niya na nasa kabilang panig ng

mundo at saka bumalik sa harap ng kanyang computer table. Nagring ulit ang kanyang
cellphone at hinintay niyang magring iyon ng five times bago inayos ang sarili at
sinagot ang tawag.

"Zyrene?" kailan pa naging ganito kalambing ang boses ni Heinz? Ang

sarap sa pakiramdam ang boses nito. "Are you there?"

Tinakpan niya ang mouthpiece at saka tumikhim muna bago ito sinagot.

"Yeah."

She heard him sigh in relief making her bit her lips. "Are you okay?"

"Bakit naman hindi?"

 "About what you heard hindi ikaw iyon huwag mong isipin na ikaw iyon
makulit ka lang pero hindi na istorbo."

She chuckled by his choice of words. "Anong pinagkaiba sa makulit at sa

disturbo?"

"Basta magkaiba sila." Ano nga baa ng pinagkaiba ng makulit at sa

disturbo?

"Ibabalik ko na talaga ang laptop Heinz hindi na ako nakakatulog dahil

sa bagay na iyon."

"Will you change your mind about that? Sa iyo talaga iyon hindi ko na
iyon kukunin kapag ibinalik mo."

Napabuntong-hininga siya sa sinabi nito. "It's too expensive!"

Nagbrowse siya ng mga sunod-sunod na messages ng kanyang mga kaibigan

na hindi na niya masakyan pa.
 "Ganito nalang para tanggapin mo iyon, babayaran mo nalang iyon."

"What? Ayoko nga ang mahal kaya ng macbook air!"

"Magkano mo gustong bilhin iyon not the actual price pero iyong gusto
mong amount."

"Seriously Heinz tinatanong mo talaga ako kung magkano ko gustong

bilhin iyang laptop na iyan?"

"Yes." Halatang seryoso nga ang lalaking ito ah. "You won't accept it
for free kaya bayaran mo nalang sa halagang gusto mo."

"Heinz akala ko ba ako ang makulit? Bakit ikaw na ang makulit?"

"You don't know me much Zyrene hindi ba sinabi ko sa iyo I was judged
by you without you even knowing me."
 Bahagya siyang natigilan sa sinabi nito. "You did that to me too."
Aniya.

"And I am very sorry for that, I know I was wrong. I just want to
protect my sister form bad guys you know. Kami nalang dalawa and she was too young
then to differentiate a real and a haux friend."

May point naman ito kahit nga siya magdadalawang isip kung i-aallow ba
si Koy na makipagkaibigan sa taong may kulay din ang buhok. It will always be that
first impression matters nagkataon lang siguro na ang tao ay masyadong judgemental.
Kung ano ang unang nakita nila, kung ano ang unang nalaman nila iyon na agad ang
totoo. Only few people were rational kaya nga maraming misunderstanding.

"Okay fine, sorry din."

"You are forgiven."

"Grabe ka ha feeling ako ang may malaking kasalanan dito samantalang

ikaw iyong nauna I feel so judged." Natawa siya sa sinabi niya.
 "Adik ka nga."

"Hindi porke't pula ang buhok ay adik na pwede bang baliw lang muna?"

"You are that too addict and crazy."

Tiningnan niya ang sariling repleksyon sa salamin at ganoon nalang ang

gulat niya ng makitang pulang-pula na ang kanyang mukha. She doesn't really blushed
more often dahil hindi naman siya ganoon. Kasing pula na ng buhok niya ang kanyang
mukha and she likes it... no she loves it nagmumukha kasi siyang tao.

"I'll take that as a compliment you know."

"It is." Napangiti na siya ng tuluyan sa sinabi nito. "So how much will
you pay my laptop?"

"Magkano nga ba iyon?"

 "I don't know."

"Ikaw na talaga ang mayaman. Okay at ng matapos na iyang laptop issue

na iyan ikaw nalang ang magbigay ng price."

"I can't."

"And why you can't?"

"Because it's priceless."

"Materyal na bagay lang iyan may price iyan."

"But the person whom I'm giving that material thing is priceless."
 And that left her speechless.

"But the person whom I'm giving that material thing is priceless." Siya
ang pinahuling dumating sa meeting ng sorority nila dahil sa mga salitang paulit-
ulit na bumabalik-balik sa utak niya. Hindi pa rin kasi naaalis sa kanya ang
sinabi nitong priceless daw siya, she doesn't want to assume pero obvious naman
siguro na siya ang pagbibigyan nito ng laptop. At ng akala niya ay makakalimutan na
niya iyon after three days of being apathetic ay may narinig na naman siyang
ganoong linya mula sa kanyang mga kaibigan. Tiningnan niya si Chloe na nagsabi
niyon ang mata nito ay nakatuon lang naman sa sketch pad nito.

"Aw, thanks Chloe I know you love me so much na ganyan ako

kapriceless." Si Ainsley iyon tahimik na umupo siya sa isang tabi katabi sina
Monica at Georgette.

"You are late." G pointed out.

"Sorry I woke up late." Hingi niya ng paumanhin.

 "Bakit late kang nagising? May iniisip ka no? SInong iniisip mo?"
sinamaan agad niya ng tingin si Diana Rose.

"Manahimik ka nga diyan Diana marami akong trabahong tinapos."

Pagdadahilan niya.

"Sinabi mo eh sa sobrang dami hindi mo na nga nababasa ang mga chats

naming samantalang palagi ka namang online." Isa pa itong si Monique. Bigla tuloy
sumakit ang ulo niya at kung hindi lang talaga importante ang pag-uusapan nila mag-
aabsent naman talaga siya at magpapanggap na hindi maganda ang pakiramdam niya.
"Palagi kaming seenzone sa iyo ma-friend."

"I'm busy."

"At hindi rin makulit ngayon bakit kaya? Dahil ba ito kay special
someone?" panunukso ni Karylle.

"Kung may baril ka ngayon babarilin na talaga kita." Asar na nagkibit-

balikat siya.

"Hayy, I miss that feeling. Iyong priceless ka."

 "Oo nga bigyan mo nga ako ng macbook air Monica promise mamahalin na
kita ng panghabang-buhay."

Malakas siyang napasinghap. "Saan niyo nalaman iyan?" tanong niya agad.

"Uy, dalaga na si Zyrene oh nagbablush na iba na talaga ang kamandag ng

kapatid mo C nakuha na niya ng tuluyan ang loob ng ating magandang dalaga."
Natatawang tukso ni Georgette. Nasapo niya ang kanyang noo dahil pakiramdam niya ay
nagliliyab ang bawat bahagi ng katawan niya dahil sa hiya.

"Sinabi ko naman sa inyo eh may naaamoy akong pagmamahalan." Si C na

naglapag ng cake sa harap nila. Napansin niyang iba ang cake na inilapag ni C sa
harap niya, it's her favorite oreo cheesecake.

"Bakit iba ang sa akin?"

"Oo nga bakit iba ang kay Zy aba hindi porket ka-lovelife niya ang kuya
mo ay may favoritism na." reklamo ni Diana.
 "Sorry girls ganyan talaga ang buhay eh."

"Ang unfair! Nasaan na ang fair justice sa mundo."

Itinulak niya ang platitong may laman ng oreo cheese cake kay Diana at
hinila ang strawberry cheesecake na pagkain nito.

"Sa iyo na iyan akin nalang ito."

This is what she hates the most, ayaw niyang nagiging center of
attention siya, ibinalik muli ni Diana sa kanya ang pagkain niya.

"Sa iyo na iyan ayokong magayuma ng kuya ni C dahil hindi siya bagay sa
beauty ko, mas bagay siya sa iyo."

"Bakit ba kayo nanunukso ng ganyan?" inis na tanong niya.

 Nagtawanan naman ang mga kaibigan niya. "Ay sus, if we know kinikilig
iyang balahibo mo sa ibaba Zyrene." Sinamaan niya ng tingin ang kaibigan dahil
kahit kailan talaga walang preno ang bibig nito.

"Diana Rose, wala ng hair diyan si Zy kasi na-ishave na niya." Second

the motion ni Monique.

"Girls, ang hahalay ng bibig niyo." Sita ni Georgette samantalang sina

Chloe at Ainsley at iyong iba ay tawa lang ng tawa. Akala niya siya ang baliw at
siya adik mas adik at baliw pa yata ang mga ito sa kanya.

"Bakit ba totoo naman tingnan niyo nga iyang legs ni Zyrene diba
hairless kasi nga nashave na niya."

"Tange, wax iyon."

"Ay wax pala iyon sarehh, mahirap kasi ako kaya sa shave lang ako."
Napa-iling nalang siya sa mga ito. Nang sabihin ni Georgette na nagchange ng venue
ang meeting nila ay hindi siya umalma pero nagtext ang mga ito sa kanya kanina at
sinabing sa Devil's nalang daw ang meeting ay muntik na siyang tumili. Hindi niya
alam na siya pala ang magiging center of attention ng mga baliw na kaibigan niya.
Ang sakit lang sa bangs ng mga ito. Nasa kalagitnaan siya ng panggigisa sa kanya ng
biglang may kumatok kaya agad-agad na nanahimik ang mga bruha kaso sa kasamaang
palad iyong puso naman niya ang hindi matahimik.
 Pumasok kasi ang lalaking tinutukso sa kanya ng mga kaibigan niya at ng
sarili niya mismo. Napasulyap siya dito kaso hindi naman ito nakatingin sa kanya
kaya hindi nalang siya nagreact pa baka kasi kapag kinausap siya nito ay mas lalo
siyang tuksuhin. Mahirap na kasi sa panunukso pa naman nagsisimula ang lahat.

Nanahimik din ang mga kaibigan niya pero halatang nagtitimpi lang ang
mga ito na hindi tumili. Inilapag ni-oh my God!-si Heinz mismo ang naglapag ng
drinks niya sa harap niya.

"T-thank you." Aniya dito.

"Hmn?" napilitan siyang tingnan ito dahil tila yata hindi nito narinig
ang sinabi niya.

"I said thank you." Mahinang sabi niya.

"You're welcome Zy." At himala sa lahat ng himala bigla itong ngumiti

sa kanya, as in iyong ngiting hindi niya alam na pwede palang ikatigil ng puso
niya. For God sake! Pati ang mga braso at palad niya ay basang-basa ng pawis dahil
sa ginawa nito. Malapit na siyang himatayin. "Enjoy your favorites." At iyon lang
at nagpaalam na ito sa kanila. Kung gaano katahimik ang mga kaibigan niya noong
pumasok ito ay ganoon din ng umalis si Heinz.
 Leche naman kasi ang lalaking iyon, pinakilig siya.

"Ang landi niyo lang dalawa shit! Nakakakilig!" tili ni Diana na

hinampas-hampas pa si Ainsley na hinihila-hila ang buhok ni Chloe. Wala na... hindi
na rin niya kaya eh... suko na siya.

<<3 <<3 <<3

a/n: Babies! Magpapaalam lang muna ako ha, for some reasons hindi ko magawang
dugtungan ang ZBS1, hindi ko siya maoverview, wala akong maisip na ending at hindi
pwede iyon kasi magiging hanging lang iyon. And then I realized something, after
pala ng ms8 ay nagsimula agad ako ng zbs and may Waiting on a feeling.. ahahaha...
i need rest. Pwede ba akong magpahinga? dont worry babalik agad ako, a week or two
lang naman. Palagi naman ako sa fb account natin-- mga one week lang siguro
masyadong mahaba ang two weeks baka ako naman ang maburn out.

Thank you for understanding babies, active lang ako sa fb natin doon muna ako
maghahasik ng lagim.

STATUS UPDATE: TOday's my mom bday and happy bday to her!

PPS: One week lang babies, rest muna ang inang niyo hapz.

Chapter Six
 SHE is busy browsing some information para sa isusulat niyang article,
nandito siya ngayon sa Royale dahil nga sa umiiwas muna siya sa mga baliw na
kaibigan niya. Magmula kasi noong meeting nila ay hindi na siya tinigilan ng mga
ito, tumatahimik kapag nasa malapit lang si Heinz napaghahalataan tuloy dahil sa
hindi nga nagsasalita ang mga ito ay nakatitig lang sa kanya. Okay lang sana kung
normal na titig kaya lang hindi eh, hindi normal na titig dahil nanunukso ang mga
titig ng mga bruhang kaibigan niya. At nasali pa si Hexel na ang lakas mang-asar
dahil kahit na wala ang katawan sa Pilipinas ay sumisimple naman.

Like, kumakain ito ng burger tapos sasabihin nito na 'masarap pala

kapag Heinz ketchup ang palaman', may isang beses din na kumakain naman ito ng pork
and beans, 'Masarap din ang Heinz pork and beans'. Nakakaasar lang kung hindi lang
talaga importante ang meeting ay umalis na talaga siya.

Nalaman kasi nila kung sino ang nagsulat ng article, hindi isang
beteranong writer ang sumulat doon kundi isang college student. Isang college
student na nag-aaral din sa Winlhan and right now they are still busy looking for
that college student. Hindi nila ito mahuli-huli lalo pa at Malaki ang posibilad na
menor de edad pa ang naturang college student.

"Beshy." Napalingon siya sa nagsalita, isa magandang babae na may

bitbit na laptop ang nakita niya na kinukulit ang isang gwapong binatilyo or binata
na may suot ng apron at naka-eyeglass. "Samahan mo muna ako dito I am bored."
Nagpout ang dalagita.

"I am busy Yzzy."

 Umungot ang dalagita. "How dare you? How dare you beshy!!!!"

"I am not your bestfriend."

"Beshy naman eh." Iniwan na ng binatilyo si Yzzy na nakasimangot na

talaga, sinundan lang ng tingin ni Yzzy ang beshy nito natawa tuloy siya sa lihim.
Narinig niyang bumulong-bulong pa si Yzzy habang nagba-browse din tulad niya.

"Hi, Miss." Nagtatype na siya ng may lumapit na lalaki kay Yzzy.

"Bakante pa ang upuan na ito?" sinulyapan muna ni Yzzy ang kausap nito kanina na
abala na sa pagkuha ng orders ng mga customers, a wicked smile appears on Yzzy's
face and smile sweetly at the young man.

"Of course it's vacant bakit gusto mong umupo?"

"Oo saana eh okay lang ba?"

"Sure it's free and you are free to use it." And Yzzy smiled sweetly at
the young man who seems to be entice with her as well. Inside her brain she knew
something will happen at mukhang hindi nga siya nagkamali dahil hindi pa man
nakakasayad ang puwet ng nakikiupo ay may humila na dito...

"May kasama siya at hindi ko pinauupuan ang upuan ko." Muntik na siyang
bumulanghit ng tawa sa sinabi ng beshy ng dalagita. Nakita niyang palihim na
ngumiti si Yzzy na para bang may alam na hindi alam ng mga tao. Napailing nalang
si, how can someone as innocent looking as that girl have something big behind her.
She can see it, hindi man siya seryosong tingnan pero magaling siyang mag-obserba
ng ibang tao. And she can see it with her two eyes na ang dalagitang iyan ay
magaling magmanipula ng tao, she can make people dance above her palms using her
innocent looks and sweet attitude. Napa-iling nalang siya at ibinalik ang pansin sa
pagsusulat niya.

"Hi!" isang gwapong lalaki ang biglang huminto sa harap niya... no

hindi lang isa kundi dalawang gwapong lalaki ang nakatayo sa harap niya. Napanganga
siya dito dahil sa minsan lang kaya sa buhay niya kung masayaran ng doble-dobleng
blessings ang kanyang mga mata.

"Y-yes?"

"Wow, your hair is really red pwedeng pahawak?" tanong ng isang

nakataas ang buhok pero nakasuit naman. Hindi pa man siya nakakagalaw ay nahawakan
na nito ang buhok niya. "At ang lambot nahawakan na ba niya ito?"

Kunot-noong inalis niya ang ulo mula sa palad ng gwapong lalaki.

"Sinong siya?" takang tanong niya.
 "Him." Sagot ng isa, the other guy is indeed the silent type.

"Maganda nga siya Caleb." Sabi ng isang maingay.

"You better keep your distance Colton he might bit you in the neck."
Tumawa ang tinatawag na Colton sa sinabi ng katabi nito. Tinitigan niya ang tahimik
na lalaki, he looks familiar parang may kamukha ito.

"Chloe." Biglang naiusal niya.

"Yeah, she's my twin sister." Napaawang ang mga labi niya, hindi pa
kasi niya nakikilala ng harapan ang kapatid nito dahil nasa London ito nag-aral.
Doon din daw ito nagpa-opera at nagpagaling sa sakit nito sa puso. Ang sabi ni
Chloe he is already fine and okay, magaling na daw kasi ito. "I'm Caleb by the
way."
 "Yeah, I know." Biglang tumaas ang dalawang kilay nito. "I mean Chloe
mentioned about you."

"How about me did Chloe mentioned about me too?"

Sinapok ito ni Caleb, "My sister doesn't even know you exist at saka
huwag mong gamitin ang kapatid ko para makalapit ka sa kaibigan niyang pu-."

"Stop there in the name of love, I am not using anyone to get close to
someone. And besides I think this lady here is enough for me." And Colton even
winked at her.

"Excuse me lang po pero ako ba talaga ang kausap niyo?"

"You are the only red haired woman here." Si Colton na nakangiti. "No
wonder he likes you because he likes red."
 "Colton." May halong pagbabanta na sa boses ni Caleb.

"Sorry slip of the tongue." At umupo na ang dalawa sa bakanteng upuan

ng mesa. "So what are you doing here?"

"Working-nagtatrabaho ako at saka pwede bang kung saan man kayo galing
huwag niyo akong ma-englis-englis kasi sumasakit ang utak ko sa inyong dalawa."

The two guys chuckled. "Fierce and red I like that."

"Ano ba talaga ang gusto niyo?"

"Tinatanong ka lang namin kung ano ang ginagawa mo dito?"

"Nagtatrabaho."
"Bakit dito? Bakit hindi sa Little Devil?"

Bahagya siyang natigilan sa tanong ni Caleb, "Because I like it here."

"Really? Bakit ayaw mo na sa LDC?"

"Hindi naman sa ayaw I just want to stay here."

"Or may iniiwasan?"

"Sino naman ang iniiwasan ko aber?"

"Who knows probably someone whom you are running away."

"I am not running away!" napalakas ang boses niya.

 "Talaga? Bakit ka nga nandito?"

"New environment dude." Aniya. "And not because I am running from

Heinz." Bulalas niya.

Caleb's lips twist upward while Colton's eyes glims with something.
"Got you."

"W-what?"

"You are running from Heinz."

"I'm n-." nakagat niya ang dila niya ng maalala ang huling sinabi niya.
"I didn't-."

"Bakit mo tinatakbuhan ang kaibigan namin you are breaking the poor
man's heart."
 "Hindi ko siya iniiwasan at saka bakit ko naman siya iiiwasan aber?"
aniyang natataranta na, pakiramdam niya ay natatrap siya sa dalawang pader at
pinagpingpong siya ng dalawa.

"Bakit nga ba?" Caleb asked with a naughty smile on his lips.

"Maybe because you like the guy." Bigla siyang namula sa sinabi nito at
nag-iwas ng tingin mula sa dalawa.

"Wala akong oras sa mga kalokohan niyo." Inayos niya ang kanyang mga
gamit. "I think I need to go."

"Bakit mo iniiwasan ang feelings mo Zyrene?" marahas siyang napakunot-

noo ng tawagin siya ni Colton sa pangalan niya. "Bad iyon dapat maging honest ka sa
sarili mo para love ka ni God." Nagdugtong ang kilay niya sa sinabi nito.

"You two are crazy." Inis na pakli niya.

 "You love the guy."

"I'm NO--." Siya mismo ang natigilan sa tanong ni Colton.

"Yes you are and you need to be more honest about your feelings." Hindi
na niya pinatapos si Colton dahil naglapag na siya ng pera sa ibabaw ng mesa at
mabilis na nilisan ang Royale. Hanggang ngayon ay malakas pa rin ang tibok ng puso
niya kapag naririnig niya si Heinz.

"Zyrene?"

"Putz--." Sinamaan niya ng tingin ang tumawag sa pangalan niya.

"Heinrich Chua bakit ka ba nanggugulat?" inis na tanong niya, kailangan niyang
magpanggap na naiinis siya upang hindi nito mahalata ang kanyang tunay na
nararamdaman.
 She saw his lips curve and he smiles, hayun na naman ang paninikip ng
dibdib niya dahil sa ginawa nitong pag-ngiti. Kapag ang taong rare lang ngumiti at
nakita mong ngumiti ay ganito pala ang feelings nakakawala ng ulirat at
nakakalaglag ng panty, nakaka-unhook ng bra. Isang malalim na buntong-hininga ang
pinakawalan niya kung kailan kasi niya iniiwasan ang isanng tao doon pa ito lapit
ng lapit.

"Hey bro!" napapikit siya ng marinig ang boses ni Colton na tinatawag

yata si Heinz, mukhang magkikita nga ang dalawa. "Fancy meeting you here nagkita
pala kayo ni Zyrene?"

Nawala ang ngiti sa labi ni Heinz at nagpalipat-lipat ang tingin nito

sa kanya at kay Colton, wala kasi si Caleb. Nilapitan niya si Heinz, he is way
better than that Colton guy.

"Paalisin mo nga iyan Heinrich I don't like him, he is annoying."

Bulong niya sa binata. Napatingin ito sa kanya, she can't read any emotions on his
face at saka bumaba ang tingin nito sa braso nito kung saan nakakapit ang kanyang
kamay. Bigla naman siyang napahiya baka kasi ayaw nito ng nahahawakan kaya mabilis
niyang inalis ang kamay sa braso nito. Ang tanga din niya, Colton is Heinz friend
at ano naman ang pumasok sa isip niya at inutusan niya si Heinz na ito ang
paalisin. She is really crazy. "Sorry, ako nalang pala ang aalis." Hindi na niya
hinintay na magsalita ang dalawa dahil mabilis siyang umikot sa likod ng Royale
upang kunin ang kanyang bike. Agad siyang sumampa doon at umalis na, hindi siya
dumaan sa kung saan pwede niyang madaanan ang dalawa.

Sa may park siya ng business park nagpunta, kapag wala siyang pera at
gusto niyang mapag-isa ay nagpupunta siya doon dahil nga free tapos malinis pa.
Hinanap niya ang kanyang favorite spot at doon sumalampak ng upo. Binuksan niya ang
kanyang laptop--- ang laptop na ibinigay ni Heinz na ngayon ay binabayaran pa niya-
hindi pa nga niya ito nababayaran dahil medyo na short siya ng pera. Hindi pa naman
ito naniningil.
 Brrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

Mabilis niyang kinuha ang kanyang cellphone at sinagot iyon without

even looking at the number.

"Hello?"

"Zy, where are you?" tiningnan na niya ang kanyang caller. It's Heinz.
"Bigla ka nalang nawala he is already gone."

"Umalis na ako Heinz diyan."

Nanahimik ito sa kabilang linya. "Umuwi ka na?"

 "Nasa park ako-." Natutop niya ang kanyang bibig. "I mean papunta na
ako sa bahay."

Hindi ito sumagot at basta nalang nanahimik sa kabilang linya,

tiningnan niya ang phone niya hindi naman naputol ang linya.

"Hello Heinz? Nandiyan ka pa ba? Kung wala na ibababa ko na ang phone."

"No, don't drop the phone just wait for a while."

At iyon nga ang ginawa niya, she waited for a while hanggang sa
maramdaman niyang may humawak sa balikat niya. Napakurap pa nga siya para lang
alamin kung totoo baa ng nakikita niyang si Heinz ang kanyang nakikita.

"What are you doing here?" gulat na tanong niya.

"Tayo."
 "Ha?" ipinasok nito ang cellphone nito sa bulsa ng pantalon nitong
suot.

"Tumayo ka." Utos pa ni Heinz.

"Bakit?"

"Basta tumayo ka." At dahil nga sa seryoso ang mukha nito kaya hindi
agad siya nakagalawa. Nagalit ba ito sa kanya dahil sa sinabi niyang pagpapaalis
kay Colton. Nang hindi marahil ito nakapaghintay ay hinila na siya nito mula sa
kanyang kinauupuan at inalis pa nga nito iyong mga maliliit na dahon na dumikit sa
likod at binti niya. "Sumama ka sa akin."

"Saan tayo pupunta?" hindi ito umimik at basta nalang binitbit ang mga
gamit niya na ibinaba niya sa damuhan. He is holding her hand with his other hand
and his other hand is holding her things. "Heinz galit ka ba?"

"Yes." Napakaga siya ng labi sa sinabi nito mukhang galit nga ito sa
kanya.
 "Sorry at sinabihan ko ng ganoon ang friend mo I just don't like him."

"And I don't want you to like him."

"Ha?" maang na napatingin siya dito. Dinig na dinig niya nabingi na

pati ang puso niya.

"Nothing." Huminto sila sa harap ng isang kulay pulang ferrarri.

Paglapit nila ay biglang bumukas ang pintuan at iniluwa doon ang ngingisi-ngising
si Colton.

"Oh nakita mo siya?"

"Apologize to her." Mariing utos ni Heinz sa kaibigan nito.

"Why?"
 "Apologize to her I am not quiet happy about you making her unhappy now
apologize." She tugged his hand because he really looks like ready to kill someone
at the moment. Mukhang siya pa ang magiging dahilan kung bakit masisira ang
pagkakaibigan ng dalawa. Nagpalipat-lipat nama ang tingin ni Colton sa kanya at sa
kaibigan nitong galit na galit and something mischevious blinks into his eyes.

"Paano kung ayoko?" kibit-balikat na tanong ni Colton. Halatang nang-

aasar lang ito pero sa taong galit nakakainis talaga ang sinabi nito. No wonder
hindi niya napigilan si Heinz ng suntukin nito si Colton.

"Heinrich!" gulat na tawag niya dito kasabay ng paghila niya sa suot

nitong polo shirt. Mukhang nagulat naman ang nag-ngangalang Colton dahil hindi ito
nakapagreact ng masuntok ng kaibigan nito. It was too late when he realized that he
was punched dahil isang malutong na mura ang pinakawalan nito.

"What the hell was that Chua I was joking." Bulalas pa ni Colton.

"I don't care if that was a joke that's the price for making my girl
distress now you apologize or else I'm going to-." Isang nakakalokong ngiti ang
ibinigay ni Colton sa kaibigan nito.

"Fine, I am sorry for making you distress Zyrene." Sincere na hingi

nito ng paumanhin sa kanya. Sa lahat ng nangyari ngayon ay wala na siyang lakas pa
para magalit.
 "You-."

"Don't forgive him he is not worthy." Pigil ni Heinz sa kanya at hinila

na siya palayo sa lugar na iyon.

"Heinz, let me remind you she is not her." Hindi ito tumigil pero siya
ay lumingon kay Colton because what he said hits her curiousity buttons. She is not
her... sinong her?

"HERE." Inilapag ni Heinz ang isang mahabang baso na may lamang orea
coffee krumble at tatlong slice ng oreo cheesecake. "Eat it, it will lighten up
your mood." Tinaasan lang niya ito ng kilay at natawa ng malakas sa sinabi nito.
"What's funny?"
 "You."

"Ako?"

"Dapat ikaw ang kumain nito Heinz really," kinuha niya ang tinidor at
saka kumuha ng isang maliit na piraso ng cake at iniumang sa bibig nito. "Here eat
it, this will lighten up your mood."

He opened his mouth and eat it, may naiwan na maliit na pirasong oreo
sa may labi nito habang ngumunguya ito kaya napatitig lang siya sa binata at
mukhang napansin naman nito an ginawa niya.

"Why?"

"May dumi ka dito." At siya na mismo ang kusang nag-wipe ng dumi sa may
labi nito. Napaatras ito ng tumama ang daliri niya sa balat nito. "Sorry."

"No-I mean it's my fault." Anito.

 "Your fault?" there's a mysterious something on his eyes when he looks
at her. He opened his lips to answer when suddenly her phone rings. "Excuse me."
Hinayaan naman siya nitong sagutin ang phone niya.

"G's Haven now." Malakas siyang napasinghap ng boses na iyon ni Hexel.

"Saka na ako mag-eexplain, this is urgent."

"Okay I'll be there mas-Hex."

Napalingon ito sa kanya na para bang may narinig na interesanteng

bagay. "Heinz, I really need to go. Thanks for the desserts and everything
kailangan ko lang talagang umalis na."

"Bakit ka nagmamadali?"

As much as she would love to tell him hindi niya pwedeg ipaalam dito.
"My friend needs my help, urgent."

"Ihahatid na kita." Anitong kinuha ang susi nito na nakalapag sa isang

tabi.
 "No need I can-."

"No, ihahatid na kita kukunin ko rin ang bike mo na naiwan mo sa park."

Nanlaki ang mga mata niya ng ipaalala nito sa kanya ang bike niya kanina pa sila
magkasama malamang ninakaw na iyon doon.

"Kung nandoon pa iyon kung wala na huwag kang mag-isip ng ibang paraan
para maibalik iyon. Hindi ko pa nga nababayaran ang laptop ko na pinautang mo."

Hinila na siya nito palabas ng opisina nito. "Hmn." Inis na hinampas

niya ito ng bigla nalang itong mang-asar. Mabilis silang nakarating sa G's Haven,
it's Georgette's private place. Their leader is a chemist, she have this place also
known as her personal laboratory na bininyagan nilang G's haven kasi hindi nila
mahila si G mula doon, it's an underground laboratory of hers.

"Let me." And before she can hold the car's door ay nasa labas na ito
at binuksan ang pintuan sa side niya. He is the only person on Earth who can make
her feel that she is a woman. Pademure na bumaba naman siya kahit na wala sa
hitsura niya ang pagkademure-demure. "Do you want me to knock the door for you."
 Sunod-sunod na umiling siya. "No please... I mean ako nalang masyado na
kitang naaabala at saka salamat ng marami." Nakangiting kumaway siya dito bago
binuksan ang gate ni G at tuluyan na itong nawala sa paningin niya. May kaunting
panghihinayang siyang naramdaman ng hindi na niya ito nasilayan she is enjoying his
company.

She punched in G's secret code number upang mabuksan ang pintuan ng
bahay nito, tambay na sila doon kaya alam na niya kung ano ang dapat gawin.
Pagpasok niya ay agad niyang hinanap ang pintuan na may hagdanan papunta sa
underground laboratory nito.

"Good noon people of the world!" masiglang bati niya.

"Ang saya lang ah."

"Hmn?" siya nalang pala ang hinihintay, makakabayad na naman siya ng

penalty pero okay lang worth it naman ang dahilan kung bakit siya late eh, kung si
Heinz lang din naman ang makakasama niya mas gugustuhin niyang makasama ito ng
buong maghapon.
 "Ikaw ba naman ang may personal driver sinong hindi sasaya?" biro ni C
na naging dahilan kung bakit siya namula pero nagtaka din siya kung bakit alam ng
mga ito--- oh shit! Oo nga pala may cctv camera sa labas ng bahay ni G at may
access ito sa loob ng lab nito.

"Nagkataon lang na nakita niya ako kaya dinaan ako ng kapatid mo."

"You like Heinz?" tanong ni Monica, napalunok siya sa tanong nito. She
already know the answer matagal na niyang alam ang sagot ng tanong na iyon, hindi
lang niya kino-confirm kasi nga hindi pa siya ready. "Speechless eh?"

Nasa kanya na ang pansin ng mga kaibigan niya, she closed her eyes and
look at C among all of these people she wants C to know her feelings towards her
brother.

"What if I say yes?"

 Hindi agad umimik ang mga ito kaya nga kinakabahan na siya ng husto na
hindi na niya maintindihan. She is fidgeting as she waits them to answer her and
then everyone broke into a very wide grin.

"Dalaga na si Zyrene sa wakas!"

"Kailan ang kasalan at ng maipatahi ko na ang isusuot ko?

"Oh my Gosh finally cupid is doing good with our group."

Namula siya sa mga pang-aasar ng mga kaibigan niya.

"Botong-boto ako sa iyo bilang sister in law." Si C.

"Manlilibre na si Zyrene."
 "Ay, ibang usapan na iyan wala akong pera." Ungot niya.

"As usual dapat si Heinz ang pinapalibre natin iyon ang mayaman eh
ambunan mo muna C total kuya mo naman iyon."

"Ha? Siya kaya ang mayaman salinpusa lang ako sa yaman niya." Reklamo
naman ni C. "Pero sige tawagan ko si kuya at ng makapagdeliver na siya dito
sasabihin ko gusto ni Zyrene ng cakes mula sa Devils'--."

"Bakit ako huwag ako nakakain na ako doon eh kaya hindi iyon maniniwala
sa iyo." Pigil niya sa nakakahiyang gagawin ni C.

"Akala ko ba nadaanan ka lang? mukhang nagdate pa yata kayo eh."

"Ha? I mean doon ako nagpunta ng-."

"Nagkita sila ni Heinz, aminin mo na sabihin mo na ang lahat ng

nangyari."
 "Wala nga eh."

"Nagkiss na ba kayo?"

"Bumili ka na ba ng condom? Ilan? Anong flavor?"

"Diana Rose!" naeeskandalong sigaw niya dito.

"Pa-inosente pa itong babaeng ito samantalang pinaglalawayan naman yata

ang abs ni Heinz."

And then the memory of him covered with water and his shirt is hugging
his entire abdomen showing his well-tone abs flashed back.

"May nakita nga namumula na eh."

 "It was an accident and-at magsimula na nga tayo gusto ko ng magpahinga
napagod ako."

Malakas na napasinghap ang mga OA na kaibigan niya. "Pinagod ka niya?"

"HINDI! Kayo ang pumagod sa akin mga sira kayo." Pakli niya at saka
tinawanan siya ng mga ito. Maya-maya ay bigla na silang sumeryoso.

"Okay the main reason why I call this meeting is because of this."

May inilapag si G na isang pamilyar na magazine, it's the WInhlan

school magazine at ganoon na lang ang panlalaki ng mga mata niya ng Makita kung ano
ang picture na nandoon.

"It's red spider's tattoo."

Napatitig siya ng husto sa tattoo niya at hind nga siya pwedeng

magkamali dahil nasa katawan kaya niya iyon.

"Bakit?" kinakabahan niyang tanong.

"Sorry girls napigilan ko ang pagpapalabas nito sa mga national

magazines and broadsheets pero hindi ko pwedeng pigilan ang pagpapalabas nito sa
Winhlan dahil hindi natin hawak ang university."

"Paanong nangyari ito hindi ko ito matandaan." Aniya.

"It's okay Zy as long as hindi mo mukha ang pinapakita you are still
safe. Kapag nagkataon man na makilala ka talaga nila kaya mo bang maging instant
celebrity?"

"of course not!" mabilis na sagot niya.

"Just like I thought." Sagot ni Hexel na seryosong-seryoso na. "I am

not quiet happy with this masyadong matalino ang sinumang may pakana ng
pagpapalabas ng identity natin. Malakas ang kapit niya we need to be extra
careful." Napatingin sila sa kaibigan niyang nagsasalita. "Especially to you Zyrene
dahil tattoo mo na ang nandito, kung pwede mag-t-shirt ka ng mahaba then gawin mo.
Baka magselos pa iyong boyfriend mo."

"Hindi ko boyfriend si Heinz inaamin ko naman na like ko siya but he

isn't my boyfriend."

"Yet."

"Hindi nga niya ako gusto eh nagiging mabait lang siya sa akin dahil sa
may kasalanan siya sa laptop ko naguilty eh."

Agad na nagtinginan ang mga kaibigan niya sa kanya at saka ngumisi ng

malapad. "Eh di paibigin natin si Heinz mahirap ba iyon, with a set of friends like
us na irristible and supah sexy and hot we can win C's sister in a flash."

Tiningnan niya ang kanyang mga kaibigan, gusto ba niya? Oh the hell
will freeze, she liks Heinrich Chua... a lot! At gagawin niya ang lahat magustuhan
lang nito... and more!

<<3 <<3 <<3

a/n: That's one week? Ang bilis ng oras parang kailan lang, miss me babies? Palagi
naman akong active sa Group FB natin ah, hindi nga lang ako palaging naka-online
pero active talaga ako dun mas active pa nga ako dun keysa boring na fb account ko.
Hindi ko alam kung bumalik na ba ang drive ko sa pagsusulat... as if naman huminto
ako. Nagpahinga lang talaga akong mag-update pero nagsusulat pa rin ako ng paunti-
unti. And then nalaman ko na ang dahilan kung bakit hindi na ako makatapos ng isang
chapter sa loob ng isang araw, iyon ay dahil sa hindi ako mkapagsulat sa school
dahil maraming bumibisit sa classroom ko para makipag-usap sa akin nakakainis nga
minsan talagang sinasaid ang vacant time ko, kinakausap ko rin ang mga stiudents ko
sa mga problema nila. After class ay hindi ako makauwi ng maaga dahil sa busy ako
sa pagdedesign ng classroom o kaya naman ay hihilain ako ng mga colleagues ko na
kumain sa labas. Pag-uwi ko sa bahay sa magbabasa pa ako ng lessons ko kinabukasan
tapos kapag may free time ako dun ako magsusulat. Kapag wala namang class ay
dumadami ang tao sa bahay namin, nakakawala ng privacy ayokong nagsusulat ng
maraming tao at sobrang liwanag ng place. Nagpupunta naman ako sa coffee shop pero
dahil taghirap nitong mga nakaraang araw kaya tiis2x nalang. Hayyy... pero keri
lang yan, malapit na ang summer eh and summer means pwede na akong makapagsulat!
Yay!

STATUS UPDATE: Welcome me back babies! Halabyu!

Chapter Seven

"ATE, okay lang ba talaga na maiwan ka dito?"

Tinitigan niya ang si Koy na may bitbit na cake, pupunta kasi ang mga
ito sa bahay ng lola niya na nasa probinsya sa kasamaang palad tinamad siyang
kumilos. Dapat ay kasama siya nakaligo na nga siya kaso paglabas niya sa banyo ay
bigla siyang nakaramdam ng pagkatamad kaya ayun nagbago ang isip niya.

"Okay lang ako Koy matutulog nalang si ate."

 Nakahiga na siya sa sahig nila habang yakap-yakap ang mahabang unan na
paborito niyang yakapin sa gabi at kapag natutulog siya ng maaga.

"Siguraduhin mo lang na kaya ka hindi sasama dahil tinatamad ka kapag

naabutan kitang may lalaking kasama dito ipapakasal ko agad kayo." May halong biro
ng tatay niya. Simula kasi ng abutan nito si Heinz sa bahay nila ay pabigla-bigla
nalang itong umuuwi sa bahay nila na para bang may gustong abutan. Kapag nakikita
nitong nag-iisa lang siya doon kasama si Kora ay sumisimangot ito. Mapang-asar na
tatay lang talaga.

Hindi pa niya nasisimulan ang operation 'Make Heinz fall for her' kasi
pagkatapos ng meeting nila with the sisters ay tumawag ito kay C para ipaalam na
kailangan muna nitong umuwi sa Davao dahil nagkaproblema ang isang business nito
doon. She isn't really expecting him to text her about his whereabouts pero naiinis
pa rin siya dito. Eversince na inilabas niya ang madlang friends niya ang malaking
pagkagusto niya kay Heinz ay biglang umurong ang tapang niya. Kapag nakikita niyang
online ito ay gusto niyang magtype ng message kaya lang bigla nalang niyang
idedelete kaya heto siya nababagot sa mundo.

Bigla siyang nawalan ng gana na kumilos at bigla-bigla nalang niya

itong maiisip. Iniisip niya ang ngiti nito, iyong nawawala ang mga mata nito kapag
ngumingiti na nakakasira lang ng bait. Matagal na niyang crush si Heinz ever since
na nakilala niya ito noong nagpunta siya sa bahay ni C. It wasn't love at first
sight, it's more on attraction at first sight. Hindi naman siya ipokrita kung
sasabihin niya na hindi niya ito nagustuhan kahit na masungit ito dahil unang-una
normal na babae lang naman siya, mabilis siyang nakaka-crush sa gwapo at lalo na sa
type niyang masungit. He fits it all, hanggang sa nalaman niya kung ano ang hirap
na pinagdaanan nito ng mamatay ng maaga ang mga magulang ng dalawang magkapatid.
Kagagraduate lang ni Heinz sa college ng mga panahon na iyon at sa halip na mag-
enjoy gaya ng iba agad na sumabak ang binata sa pagpapalakad ng maliit na negosyong
naipundar ng mga magulang nito hanggang sa sipag at tiyaga ay lumago iyon ng husto.
 Agad na nakuha nito ang respeto niya pero inilihim lang naman niya ang
lihim na paghanga niya dito dahil nakakahiya nga naman. Dinanaan nalang niya sa
pang-aasar dito hanggang sa kalaunan ay nakasanayan na rin niya na simpleng
feelings lang iyon, natabunan ng inis niya dito ang nararamdaman niya hanggang sa
recently nga lang... unti-unting nagbabalik ang secret crush niya dito and worst,
her feelings for him is getting bigger.

"Atiiii!" kusang gumalaw ang braso niya at ibinato ang maliit na unan
na nakapa niya sa may-ari ng napakatigas na dila na iyon. "Aruch naman ati ih."

"Ayusin mo nga iyang dila mo - ang pangit mo!" nahintakutan niyang tili
ng makita ang hitsura ni Kora. Naka-red midrib ito at kitang-kita ang tiyan nitong
may muscles, naka-leggings din ito mabuti nalang at hindi bakat ang dapat bakat,
marunong magtago. Pero bakat ang mga muscles nito sa binti at nakaheels pa ang
bruha na nag-uumalpas naman sa heels nito. At hindi lang iyon ang nakakatakot, may
suot itong wig na blonde at sobrang makulay ang buhay ng mukha nito.

"Ang sakit mo talagang magsalita ate ang effort ko kayang magpaganda."

Hindi nalang siya nagsalita dahil ayaw niyang ma-offend ito pero hindi talaga niya
kinaya eh kasi ayaw niyang mapahiya ito.

"Hindi ka nag-effort sa pagpapaganda Kardo nakakatakot ang hitsura mo."

"Ang ganda ko kaya."

 "Anong maganda sobrang kapal ng make up mo dapat light lang."

"Ay, kina Maring nalang ako magpapaganda ng husto kailangan makita ni

Jose Maria ang kagandahan ko. Ateng pwede ba akong magliwaliw?"

"Oo pwede, pakisara nalang iyong tindahan."

"Okay I love you ateng." At nagmamadali na itong lumabas na bahay, she

even heard some slamming noises and squeaking of their gate before the place
finally get its silence. Nasa sahig pa rin siya ng mamataan niya ang remote control
at dahil nga sa tinamad siyang bumangon kaya nagpagulong-gulong nalang siya
hanggang sa maabot na niya ang remote at bumalik sa unang posisyon niya.

She scan the TV channels and settled herself by watching her favorite
Phineas and Ferbs again, kaso nainip na siya kaya pinalitan uli niya ang channel
and saw a teen flick titled 'Flipped', napasimangot siya dahil sa lovestory na
naman iyon. Nagchange ulit siya ng channels and she almost cursed when she realized
na pawang lovestories ang mga pinapalabas kaya bumalik ulit siya sa panonood ng
Phineas and Ferbs.

Napahikab siya at tiningnan ang cellphone niya, she opened her facebook
account and look for her online friends. Kaso offline lahat... natuon ang mga mata
niya sa nag-iisang naka-online doon... si Heinz.
 "Ano ba naman ito? Bakit ngayon pa ako tinamaan ng hiya nakakainis
talaga." Ibinato niya ang cellphone niya sa ibabaw ng sofa at saka humilata ulit.
Narinig niya ang pagbukas ng gate ng kanilang bahay sa isip niya baka si Kora lang
iyon kaya hindi na siya nag-abala pa na alamin kung sino iyon hanggang sa may
kumatok ng pinto. Nainis pa nga siya.

"Kardo ano ka ba-." Mas lalo pang linakasan ng kumakatok ang pagkatok
nito. She curse silently as she stood up lazily wanting to strangle that neck of
his. Papaulanan sana niya ng mura ito kaso ay bigla nalang lumakas ang tibok ng
puso niya ng mapagsino ang lalaking nasa harap na niya.

"Hi!" kiming bati nito, napakurap siya ng ilang beses at saka wala sa
sariling itinaas ang mga daliri at sinundot ang pisngi nito. "I'm real." Natatawang
hinawakan nito ang palad niya and she could feel the heat of his skin sending
shivers throughout her entire body. "See."

"You are real?" tila hindi makapaniwalang tanong niya. "You are real!"
this time napapikit na ito sa pagsigaw niya. "Oopps, sorry." Her heart become giddy
and her day suddenly brighten up kakaiba talaga kapag crush mo ang nakita mo
nagiging happy na ang mundo mo, mas makulay pa sa mukha ni Kora.

Narinig niya ang paghinang pagtawa nito. "I missed you Zyrene." At sa
isang iglap lang ay natagpuan na niya itong hinahalikan siya, sa pisngi. "I've been
to Davao and here I brought you some durian candies." Hindi siya nakaimik agad
dito.
 "Th-thanks." Sa kadaldalan niya iyon lang ang nasabi niya, nakakatameme
ng utak.

"You're welcome are you alone?"

Muntik na niyang masapok ang ulo niya ng mapagtantong nakatayo lang ito
sa labas ng pintuan niya. "Pasok ka muna Heinz sorry." At agad naman itong pumasok
at nakasunod lang sa kanya kaya ng bigla siyang huminto ay bumangga ito sa katawan
niya at muntik na siyang tumilapon kung hindi lang siya nito nayakap. Nang maamoy
niya ang mabangong katawan nito ay bigla siyang nakaramdam ng init na hindi niya
maintindihan. This is really bad as she thought so.

"Are you okay?" nag-aalalang inilapag nito ang mga dala nito at saka
hinarap siya dito. Gusto na talaga niyang umiyak ng mga oras na iyon sa hindi
malaman na dahilan basta masaya lang siya. Namiss lang siguro niya ito ng sobra.

"I-I think I am fine." Aniya na hindi gumagawa ng unang kilos upang

umalis sa bisig nito dahil kung siya ang papipiliin ay gusto niyang manatili sa
tabi nito.

"I think you aren't fine namumula na ang mukha mo." Anitong dinama pa
talaga ang pisngi niya kaya ang nangyari talagang pulang-pula na ang mukha niya.
"Hindi ka naman mainit mukhang kailangan ko ng tumawag ng doctor."
 "Ha? Hindi pwede!" tili niya. Hindi siya pwedeng mapatingnan ng doctor
dahil baka pati sa mga pagsusuri ng doctor ay lumabas ang tunay na sakit niya...
ang sakit niya sa puso... dahil sa lalaking ito. "I mean okay lang ako medyo
naiinitan lang siguro."

"Oh? I need to fix you something cold."

"Hindi na talaga Heinz." Pero mukhang hindi na nito pinakinggan ang

pagpigil niya dahil inupo na siya nito sa sofa at saka binuksan ang nakapatay na
electric fan at pinaharap sa kanya. Hinanap nito ang kusina nila bitbit ang isang
asul na box na may tatak ng caf� nito, para siyang tuod lang na naghihintay sa
muling pagbabalik nito. Pagbalik nito ay may dala na itong juice at ilang slice ng
cake. Pagkaraan ay tumabi na ito sa kanya at pinaimom siya ng juice.

"Are you okay now?"

Sunod-sunod na tumango siya. "I am okay now." She needs to calm herself
dahil baka ano na naman ang lumabas sa bibig niya at may gawin na naman itong
ikakahulog na ng tuluyan ng puso niya.

"Bumabalik na sa normal ang kulay ng mukha mo kanina kakulay na ng

mukha mo ang buhok mo." May halomg birong wika ng kaharap niya. Pabirong hinampas
niya ito.
 "Sikuhin kaya kita." Tumawa lang ito sa sinabi niya and how she loves
hearing his laiugh, it sounds so good. "A-ano nga pala ang ginagawa mo dito?" sa
wakas ay naayos na rin niya ang takbo ng isip niya.

"Hindi ko kasi naibalik kaagad ang bike mo na naiwan natin sa park

noong huli tayong magkita, naiwan mo rin ang laptop mo sa opisina ko. And I left my
cellphone inside my car I forgot to bring it, tinawagan ko si Crischel using a
landline phone." Paliwanag nito.

"You don't have to explain." Tiningnan niya ang mga bitbit nito.
"Mabuti at hindi nawala ang bike ko."

"Reeze Business Park is a safe place, I can assure you that."

"Sabi mo eh."

"Where are your parents?"

"Nagpunta sila sa bahay ng lola ko hindi ako sumama kasi may ginagawa
ako kanina."
 "Wow, how lucky am I." he joked.

Tinitigan niya ang binata dahil pakiramdam niya kahit nakangiti ito ay
pagod na pagod ang hitsura nito.

"Kailan ka nakabalik from Davao?"

Naglikod bigla ang mga mata nito at ngumiti lang sa kanya. "Gusto mo pa
ng cake?"

"Heinz, kailan ka bumalik?" seryosong tanong niya.

He sigh, "An hour ago."

"An hour ago at dito ka agad pumunta? Paano kung wala pala ako dito?
Did you drive?" tumango lang ito. "Aren't you tired?"
 "Kanina pero ng makita kita hindi na." bulong nito, sa sobrang hina
hindi niya halos narinig niya iyon.

"Ano iyon?"

"Hindi naman ako masyadong pagod." Umusod siya sa pinaka-edge ng sofa

at saka hinila ito. "Zy!"

"Higa ka, umidlip ka muna."

"Pero-."

"Heinrich Chua huwag ng matigas ang ulo okay? Humiga ka dito." She even
tap her lap, he looks at her lap as if it was a dream place. "Halika nab ago pa
magbago ang isip ko at sa sahig kita patulugin."

Tinitigan muli nito ang sahig na kanina lang ay ginugulungan niya.

Napatili siya ng bigla siya nitong hilahin doon at kinuha ang mga unan na nasa
ibabaw ng sofa nila, inilatag nito iyon doon saka ito nahiga at sa kasamaan-no-sa
kabutihang palad ay sinama siya nito sa paghiga. Nakahiga na ito habang ang isang
braso nito ay nakawrap sa katawan niya at ang mukha niya ay nakasubsob sa mabangong
dibdib nito. Gusto yata nitong matulog silang dalawa ng magkayakap as if naman
tatanggi siya. Idinantay niya ang braso sa dibdib nito she can even feel those
eratic heartbeats of his slowing down. Tinitigan niya ito, mukhang nakatulog na si
Heinz napagod yata talaga ito. Napangiti nalang siya sa kanyang sarili habang
tinititigan ito. She closes her eyes and pressed her body to his body, he shifted
and now both of his arms are wounded around her body. This is the best nap ever!

"OH GOD!" Bulalas niya ng pagmulat niya ng mga mata ay mukha ni Heinz
ang namulatan niya na nakamasid lang sa kanya. Naikurap niya ng ilang beses ang
kanyang mga mata upang alamin kung totoo ba ang nakikita niya or naghahallucinate
lang siya.

"Good no-afternoon?" nakangising bati nito sa kanya.

"Kanina ka pa ba gising?"
 "Yup."

"Bakit hindi mo ako ginising? Nakakahiya!" naiinis na saad niya sabay

hampas dito. He chuckled and she could feel his laughter's vibration throughout her
body.

"You shouldn't be ashame of something you look really cute when you are
sleeping and pretty when you are awake." Pinamulahan siya ng mukha sa sinabi nito
kung makapagsalita kasi ito para bang ni minsan sa buhay nila ay hindi sila
nagbabangayan at nagpipisikalan. Natawa nalang tuloy siyang bigla. "Is there
something funny?"

"Oo nakakatawa kasi tayo para bang hindi tayo nagbabangayan dati, I can
still remember that day when I kicked your foot. Does it hurt?"

He groaned. "Does it hurt? It leaves me some bruise lady."

Lumabi siya, "It isn't my fault you know kasalanan mo kaya iyon because
you are such a jerk."
 "Jerk pala ha, ikaw naman sobrang kulit. Wala ka na yatang ibang ginawa
dati kundi kulitin ako." Bigla itong kumilos and now he is towering over her.
Muntik na siyang mapatili ng dumagan ito sa katawan niya pero tinakpan naman nito
ang kanyang mga labi upang hindi siya makagawa ng ingay. "No noise babe." She still
mumbles something kahit na nakatakip ang palad nito sa bibig niya. "So cute, I like
that." She wriggled out from his grasps masyado na siyang naiinitan sa pagdagan
nito sa katawan niya at kapag nagkataon ay may magagahasa sa loob ng bahay nila.
But the more she wriggled out the more he pressed his body into hers making her
feel that prominent part of his body.

"Heinz ano ba?" namumulang hinampas niya ito ng sa wakas ay pakawalan

na siya nito. Tumawa lang ito ng malakas making her anger vanish just like that.
Tinulungan siya nitong tumayo and she groaned when she felt her muscles stiffing
for a while.

"Bakit baa ng gaan-gaan mo? Kumakain ka ba?" magkadugtong na ang mga

kilay ng binata habang minamasahe ang masakit na likod niya.

"Of course I eat at saka hindi ako magaan masyado ka lang malakas."

"I need to be strong."

"Male ego ha?"

 "Masusubukan mo rin ang lakas ko Zy soon." Nanunuksong tanong nito
sinamaan lang niya ito ng tingin. Napatingin siya sa wall clock apat na oras na rin
pala silang natutulog mukhang napagod talaga ito at siya naman ay napagod sa pag-
iisip dito recently.

"Speaking of foods are you hungry Heinz?"

"Sort of ipagluluto mo ako?"

Ngumiti siya dito. "Sure. Pupunta lang ako sa kusina." Paalam niya
dito, kailangan muna niyang makalayo mula dito pansamantala she needs to save her
remaining self for herself. Pagpasok niya sa kusina ay agad siyang nagluto ng kanin
sa rice cooker habang hinahanda ang mga lulutuin niyang adobo.

"Zyrene."

"Ay shit--."
 "Sorry nagulat na naman yata kita." Naman Heinz maawa ka naman sa puso
kong mahina sa panggulat mo.

"Hiwain kaya kita nitong kutsilyo." Inis na sabi niya.

"I don't mind."

"Sabi ko hindi ba doon ka lang sa sala."

"Naiinip ako doon gusto ko ng kausap."

"Akala ko ba sanay ka ng tahimik naglalagi ka nga sa opisina mo."

"Bakit ko naman pipiliin manahimik lang kung ikaw ang kasama ko mas
masarap kang kausap keysa sa mga papel na nasa harapan ko. Sumasagot ka kasi kahit
pinapasakit mo ang ulo ko."
 "Ganoon? Sakit lang pala ako sa ulo ang sama mo talaga."

Lumapit ito sa kanya at saka hinapit ang beywang niya upang magkadikit
ang katawan nila.

"You are the best headache I wouldn't mind having Zyrene."

"Tabi ka nga diyan nagluluto ako." Shit talaga, ang lalaking ito
sobrang pinapakilig na siya. Nasaan na ang justice sa mundo, dyusko!

"Nope, I love it here. Ang bango mo pala."

"Heinz ano ba ang nakain mo?"

"None so far."
 "May jetlag ka pa ano kung anu-ano na iyang pinagsasabi mo."

"Jetlag? Maybe analog lang ang ulo ko at naisip kong hindi na ako dapat
magpatumpik-tumpik pa I don't want to waste my time."

Bigla na naman siyang kinabahan sa sinabi nito, she is a hopeless

romantic in nature at saka ayaw muna niyang mag-assume hangga't wala pa itong
sinasabi.

"Ano bang lulutuin mo?"

"Adobo, kumakain ka ba ng adobo?"

"Kung luto mo bakit hindi?"

"Kung gusto mong makakakain pwede mo naman siguro akong bitiwan hindi
ba?"
 "Oh?" may tono ng panghihinayang sa boses nito at halata sa bawat galaw
nito na naghehesitate ito. "Okay." Iyon lang at umupo na ito sa may kitchen table.
There's a long silence between the two of them until she remembered something.

"Pakitingnan lang ang niluluto ko may kukunin lang ako sandali." Paalam
niya dito hindi na niya ito pinagsalita dahil mabilis siyang pumunta sa silid niya.
Agad niyang kinuha ang puti na sobre na matagal na niyang gustong ibigay dito.
Pagbalik niya ay hininaan nito ang stove at saka humarap sa kanya.

"Here." Abot niya sa puting sobre. Kunot-noong kinuha naman nito ang
sobre para tingnan at mas lalong nagdugtong ang kilay nito ng Makita ang laman ng
sobre.

"What's this?"

"Hindi ko pa napapa-in cash ang cheque na iyan pero sure akong hindi
tatalbog iyan. Bayad ko sa laptop na ibinigay mo sa akin hindi ko agad naibigay
kasi naging busy ako at umalis ka rin papuntang Davao." Ibinalik nito ang cheque sa
sobre at ibinalik ulit sa kanya.

"I can't accept the money."

 "Bakit? Kulang pa ba?"

"I don't need it-."

"Pera mo ang ginamit sa pagbili niyan kaya binabayaran ko lang." hindi

na niya ito hinayaan pang magreason out dahil alam niyang hindi din nito iyon
tatanggapin. "It doesn't mean na hindi ako bumibili ng mga mahal na bagay ay wala
na akong pera. Hindi man ako kasing yaman mo Heinz o ng mga kaibigan ko pero
kumikita din naman ako. I am working kahit na parang hindi rin and besides ayokong
magkautang sa iyo, I don't want to offend you Heinz I really appreciate the
thoughts but I don't need something extravagant. Hindi naman kami ganyang pinalaki
ng mga magulang ko, simpleng tao lang naman ako. It might be expensive pero minsan
lang naman iyon, iisipin ko nalang na gift koi yon sa sarili ko sa hardwork ko for
the past years of working. Take the money please kung kulang pa just tell me
babayaran ko hindi nga lang muna buo baka installment basis lang muna."

Narinig niya ang pagbuntong-hininga nito and before she can make a move
ay inisang hakbang na nito ang distansya nila. He grab the back of her head and
pressed his lips into hers, she was stunned for a while and then suddenly she felt
her own body betraying her. Kusang yumakap ang mga braso niya sa leeg nito and
opened up her lips for him to deeper the kiss. Hinapit nito ang beywang niya at mas
lalong humigpit ang pagkakayakap nito sa kanya. If this kiss can only last for a
lifetime she would be more than willing to stay.
<<3 <<3 <<3

a/n:

Habang sinusulat ko ang zbs isa lang ang nasabi ko sa sarili ko, this is indeed one
of the lightest story I had so far.. pahinga muna tayo sa mga iyakan and churva, at
masasabi ko rin na isa ito sa mga naiiba, first time akong susulat ng may ganito,
ganyan. Experimental kung baga, kung hindi niyo gaanong magustuhan don't worry
babawi nalang ako sa next books. The same lang kasi ang trend nito, from light to
dark to lght to dark, the usual.

Naiinis lang ako dahil nga sa pakiramdam ko ay nawawalan na ako ng time na magsulat
dahil sa six days na palagi ang class. Kailan ba matatapos ang mga make-up classes
na itey, gusto ko ng bumalik sa dating takbo ang buhay ko. Nakakaasar lang. Class
na naman later, two Saturdays na akong absent sa masteral class ko buhay nga
naman... kaya ito... makakapasa talaga ako by hook or by crook.

Teaching and studying with demands pa, pakiramdam ko gusto ko ng sumuko. Kaya lang
kapag naiisip kong nagagawa ko naman bakit ko susukuan... iniisip ko nalang na
malapit na rin naman akong matapos sa masters ko ilang kembot nalang. Malapit na
rin ang bakasyon kaya makaka-focus na rin ako. Maaga ang graduation sa amin, March
26 kaya mabilisan ang pagtakle ng mga topics. Iyon lang, thank you for waiting for
this update.

STATUS UPDATE: Nakaka-feb-ebeg si Heinz, makahanap din ng Heinz.

Chapter Eight

"Are you really serious about declining my proposition Ms. Florida?"

seryosong tanong ng babaeng kaharap niya. Nakatanggap siya ng tawag mula sa isang
Miverva Rosales isang editor-in-chief ng sikat na lifestyle and fashion magazine.
Kilala niya ito dahil naging resource speaker ito ng university noong minsang may
seminar ang kanilang major. Namangha siya ng makilala niya ito, dalaga pa ito dati
pero ngayon ay may asawa na but she didn't changed a bit.
 "Mukha po kasing hindi ako bagay sa posisyon na ibibigay niyo sa akin,
I know you can find someone better."

Umiling ito. "I've been looking for that someone better unfortunately
ikaw talaga iyon. We've been waiting for you ever since you graduated Zyrene."
Sumimsim ito ng tea bago humarap sa kanya. "You got me surprised when you entered
the function hall late, sa totoo lang ayoko sa mga late that's why I had an eye on
you. And you don't like someone who will do good no offense meant Zyrene but it
wasn't an everyday na nakakakita ako ng isang estudyante na pula ang buhok, naka-
spaghetti at jogging pants at sneakers." Tumawa pa ito. "Akala ko nga dati ay
naligaw ka lang but you were there, so confident and so smart kahit hindi ka pa
magsalita. You have this aura around you telling everyone that you are not someone
we should messed up."

Hindi niya alam kung ano ang sasabihin niya ng mga oras na iyon,
everything is just so fast and so unbelievable.

"And then someone from the crowd ask me a question, that question left
me speechless for a while at ngumiti lang ako. You answered it for me, you simply
answered it for me when you noticed that I didn't know the answer. And the way you
answer it para bang ginawa ang tanong na iyon para lamang sa iyo and that amazed me
more. You changed my views towards you tapos bigla kang nawala bago ako
makapagpasalamat sa iyo." Naalala niya iyon may biglang meeting kasi sa sorority
nila at saka malay ba niya na kakausapin siya ng isang tulad ni Miverva Rosales. "I
was there during your graduation, you amazed me more ng sabihin nila na magna cum
laude ka pala and I wasn't even surprise when someone from the crowd said na sayang
daw at may namiss kang isang project kaya medyo bumaba ang grade mo sa isang
subject mo or else you'll be Summa cum Laude. Pakiramdam ko sa iyo ng mga oras na
iyon isa kang ginto, we sent you an invitation letter but you reject them. Sabi mo
hindi mo na kailangan ng trabaho dahil may trabaho ka na at mas gusto mo iyon.
Hinayang na hinayang talaga ako sa iyo at medyo nainis din kaya hindi na ako muling
kumontak sa iyo, call it pride." Muli itong tumawa.

"But then suddenly even after few years nagbrowse ako sa internet, I
typed your name and found your blog. And I may say you amazed me even more,
nakakahiya mang aminin pero parang nagkaroon ka ng isang magazine sa loob ng isang
internet site and the author is still you. And that tempt me call you and have this
meeting, I want you to be CUP's writer your potential is unmeasurable."

"Nilulunod niyo na po ako sa mga papuri madam, pero sabi ko nga po

masaya nap o talaga ako sa trabaho ko ngayon. I am no one's employee, myself is my
boss no one is telling me what to do."

"Hindi naman kita pinipigilan na gawin ang trabaho mo Zyrene, I don't

want to ask your full time sa CUPS. You can be a contributor a freelance writer at
kapag magbabago ang isip mo ay iha-hire kita bilang full time writer ng CUPS."

Seryoso ba talaga ang babaeng kaharap niya? All these time ang alam
lang niya ay normal at ordinary lang siya especially when it compares to her
friends. Karylle is a policewoman, Chloe is a famous designer pero doctor din iyon,
a dentist and the only daughter of ZBS a huge and famous clothing line company.
Crischel is a pattisierre at kahit na hindi na ito magtrabaho ay hindi na nito
kailangan pang mamroblema pa, Diana Rose is a call center supervisor an indemand
one. Georgette is a chemist at kung matalino siya genius naman ito. Si Ainsley ay
unica hija din ng mga Libiran a very rich clan, Monique is a well-known director
while Monica even if she chooses to be a teacher she is a mathematician, kinakain
lang yata nito ang mga numero na sinusuka lang niya. Si Hexel naman, she is an
architect na may sarili ng firm sa ibang bansa na hindi nito pinapaalam, habang
siya ay isang hamak na freelance writer lang at para bang wala lang. Minsan ay
palaging tinatanong ng nanay niya kung ano ba talaga ang balak niya sa buhay niya
kung sasayangin lang ba daw niya ang kanyang pinag-aralan at kung ano ba talaga ang
gusto niyang marating.

Sa totoo lang noong kinuha niya ang kursong Mass Communication hindi
ibig sabihin ay iyon na talaga ang gusto niya. Wala lang siyang maisip, ayaw kasi
niyang maging teacher, but it doesn't mean na minamaliit na niya ang propesyon na
bumuhay sa kanya, it's just that ayaw niya ng paulit-ulit ang mga ginagawa niya.
She wants everything to be free and especially to her life.
 "Pag-isipan mo Zyrene my company is always welcome for you, huwag mong
sayangin ang pagkakataon. Hindi ko sasabihin na ibahin mo ang kulay ng buhok mo,
your hair reminds me of fire and you are one spitfire I always admire. Maybe we can
change something like your wardrobe-but not to the extent na masasakal ka na." agad
na bawi nito.

"Hindi ko pa kayang magdecide sa ngayon Madam." Pag-amin niya, with

opportunities like this alam niyang mahihirapan siyang hindian ito. Marami ang
tulad niya na gustong makuha ang posisyon na iniooffer nito and everything is
according to her wants and desires sino ba ang tatanggi sa offer nito.

"I know Zyrene, but I really want you to take the challenge."
Napatingin siya sa huling salitang sinabi nito. "Yes, it's a challenge. I will
retire really soon Zyrene."

"Ha? Why? You are still young."

Tumawa ito sa kanya. "I may and so are my children." Hinimas nito ang
tiyan nito na may kalakihan na rin. "I actually wants you to be my new replacement,
your credentials and your credibility are enough for me para ikaw ang gusto kong
ipalit. But knowing you, alam kong hindi mo tatanggapin agad iyon ng ganoon lang.
Gusto mong paghirapan iyon, do you want my position."
 Para na rin nitong sinabi kung gusto ba niyang uminom ng tubig after
six days of travelling in a dessert. It's so tempting pero marami pa siyang dapat
iconsider kung tatanggapin ba niya ang offer nito.

"Can I think about it?"

Isang malawak na ngiti ang ibinigay nito sa kanya. "I am really glad for
considering about this, don't worry if ever you decided to join me hindi malalaman
ng mga empleyado na may backside entrance ka. Papasok ka pa rin sa company as
regular employee, may entrance test and series of interviews, I want everyone to
notice Zyrene Kate Florida the way I notice her before."

Tumango siya dito, this is indeed an offer she can't just disregard.
Pagkatapos ng meeting nila ay agad din siyang pumunta sa presinto, gusto niyang
makausap si Karylle.

"K," tawag niya sa kaibigan na abala sa pagpapaganda kung siya ang head
nito matagal na niyang kinulong sa bartolina ang babaeng ito wala na yata itong
ibang gawin kundi magpaganda. So vain eh. Pero kung siya ang head nito
magdadalawang isip din siya kung ikukulong ito sa bartolina, kahit kasi wala yata
itong ibang gawin kundi magpaganda ay sigurado naman siya sa kakayahan ng kaibigan
niya. She knew how to point gun and she knew how to kill people if she wants to.
Huwag kang matakot sa taong matapang dahil minsan nagtatapang-tapangan lang sila,
matakot ka sa taong painosente dahil mas matindi ang kamandag ng mga iyan.

"Uy, babaeng hindi nangangalahati sa ganda ko--- joke lang sis so what
brought you here in my humble abode? Is it due to my pretty and very gorgeous face
or due to my-."
 "Due to your distracting face sis."

"What kind of distraction, I only accept good distraction pero kung iba
ang sagot mo." Hinawakan nito ang baril na nakasabit sa beywang nito. "Pwede rin
natin iyang pag-usapan."

"Gaga, huwag mo akong takutin sab aril mo dahil kung nakakalimutan mo

pulis din ang tatay ko at marunong akong humawak ng baril." Nagflip lang ito ng
hair as if naman may mafiflip kung tuusin ay nakabun ang buhok nito.

"I know right? So, hindi nga what brings you here my dear friendship?"

"I need someone to talk to."

"Alright I am always here for you friendship." At hinila siya nito

papasok ng pantry, may mga bagitong pulis na napapatingin sa kanila si K naman ay
nginingitian lang ito. "Anong pag-uusapan natin, is it about the kiss rendevouz
that happened inside your kitchen?" excited na tanong nito na pinipigilan ang
pagtili. Bigla siyang namula sa tanong nito hanggang ngayon ay naaalala pa rin niya
kung ano ang nangyari sa kanya after the kiss, it leaves her breathless at iyon ang
nasaksihan ni Karylle at ni Diana ng pumunta ito sa bahay niya. Nakalimutan niyang
may plano nga pala silang magshopping ng mismong araw na iyon, nagkunwari naman ang
dalawa na para bang walang nakita pero ng makaalis si Heinz ay ipinakita ng mga ito
ang video ng halikan nila na halos ikasabog na ng ulo niya.

Pero humingi pa rin siya ng copy dahil iyon ang first kiss nila and she
wants to treasure it forever for the rest of her life. At sa tingin niya sa video
ang galing niyang kisser at least hindi siya napahiya kay Heinz, ang galing kaya ni
Heinz sa halikan nakakawala ng ulirat pero ayaw niyang mawalan ng ulirat dahil
masyadong masarap ang halik nito para lang hidni niya maalala.

"Hindi iyan ano ka ba."

"Nagmamalinis pa ang bruhang ito naku sayang talaga at wala si Diana

kaya ako nalang ang magsasabi nito." Tumikhim pa ito. "Sis, ang hot ng eksena
nakaka-arouse lang ang peg. Sana pala umalis kami kaagad at ng magkaroon na rin ng
apo si SPO-."

Isang tikhim ang pumukaw sa kanilang dalawa.

"Magkakapo? Sino?"

"Tay!" bigla siyang napatayo. "A-nong ginagawa niyo dito?"

 "Pulis ako." Nagmano siya sa ama. "Kaya nandito ako sa presinto."

"Hindi naman ito ang presinto niyo eh."

"Ah may pinag-usapan lang kami ni Police inspector Garcia kaya ako
napunta dito. Ikaw anong ginagawa mo dito?"

"May pag-uusapan lang po sana kami ni Karylle tay." Kumaway ang

kaibigan niya sa tatay niya habang sinisensyasan itong manahimik.

"Bakit may naririnig akong apo?" biglang nagningning ang mga mata ng
tatay niya. "Kailangan ko na bang tawagan ang nanay mo para sabihin na magkakaapo
na kami."

"Si tatay masyadong excited hindi pa no, maghahanap pa lang po ako ng

tatay ng magiging anak ko."
 Ngumisi ang tatay niya. "Aba, bakit hindi nalang si Police Chief
Inspector Hendrix Anderson?" turo nito sa paparating na chief inspector na head ng
tatay niya at head din ni Karylle.

"Good morning chief pogi." Sumaludo si K sa gwapong chief inspector.

Ngumiti naman ito sa kanila and salute back.

"Anong meron dito mukhang nagkakasiyahan na kayo dito." Kung titingnan

mo ang chief inspector ay parang hindi makabasag pinggan pero kung pagbabasehan ang
mga sinuong nito ay hindi mo maiisip iyon.

"May girlfriend ka na chief?" tanong ni K na nagbat pa ng mga eyelashes

nito.

"Nope, why?"

"Mag-aapply po ako." Natawa siya sa sinabi ni K, kahit kasi na sabihin

nitong type nito ang chief nito alam niya na may nakaraan pa itong gustong
balikan... at parusahan.

"Ayokong makipagrelasyon sa nasa serbisyo."

 "Basted na agad ako ang saklap, eh si Zyrene po?" tiningnan siya nito
at dahil alam niyang hindi naman seryoso ang usapan nila kaya nagpeace sign siya
and flash her stupidiest smile. Siniko siya ng tatay niya.

"Why not?"

"Uy, Zy ipagkakatiwala ko sa iyo si chief ha."

"Gaga! Meron na ako ---..." she freezes when her father eyed her
intently mas lalong nagningning ang mga mata nito sa kanya. "I mean-."

"Ay tatay tito may nilalandi na po si Zyrene si Heinz po."

"Kilala ko ang batang iyon marunong kang pumili anak pero kung gusto
mong magbago ng isip ay okay pa rin ako kay chief."

"Tatay talaga nakakahiya kay Chief."

 Tumawa naman si Karylle sa inasta niya. "Hala nahiya siya tatay-tito
samantalang nakipaghal-." Kaagad niyang tinakpan ang bibig ni Karylle dahil kapag
nalaman ng tatay niya ang ginawang pakikipaghalikan kay Heinz for sure maikakasal
sila ng hindi pa nito nasasabi na mahal din siya nito.

Yup, mahal niya ito and she is proud of it. Right now hindi lang niya
ito secret crush, pwede ring secret love na niya ito and again she is proud of it.
Para siyang nasa kanyang sariling fairytale and she is loving it ang kulang nalang
ay ang kanyang sariling happy ever after... FOREVER. Sa fairytale lang kasi merong
forever kaya gagawa siya ng kanyang sariling fairytale. Ang title ay Little Red
Hair's prince charming.... Ay pangit, iba nalang how about 'The Red Hair's little
Devil' pwede iyon ang cute pakinggan.

"Tay and chief pwede ko po bang hiramin si Karylle may kailangan lang
talaga kaming pag-usapan na napaka-importante." Aniya sa dalawa.

"Sure, pakibalik lang kapag kailangan na namin siya." Natatawang ani ng

chief, nagmano siya sa tatay niya saka hinila palabas si Karylle.

"Ano na naman ba ito girl?"

"Naalala mo iyong resource speaker noong fourth year college tayo?"

excited na tanong niya. Tinitigan lang siya nito at ska tumawa ng malakas.
 "Girl, iyang sinasabi mong fourth year college tayo anong milenyo na
ba? Six years na kaya since nakagraduate tayo. Hindi ko na nga maalala ang mga
nadakip ko two years ago iyong six years ago pa kaya."

"Hindi eh alam kong kilala mo iyon si Minerva Rosales."

Nanlaki ang mga mata nito, "Iyong babaeng tinanong ko ng question na

sinagot mo? Oh my Gosh, iyong sikat na editor-in-chief ng CUP's magazine the world
renowned fashion magazine na kino-collect ko? Yes, I remember her so what about
her?"

"Nagkita kami kanina."

"Humingi k aba ng autograph? Saan mo siya nakita?"

"She called me K, tinawagan niya ako. Gusto niya akong maging writer ng
CUPS." Tumitig ito sa kanya pero ang laki-laki ng mga mata nito na para bang
babagsak na sa earth.
 "Tanggapin mo bruha huwag kang maging bobo." Excited na nagtitili ito.

"Ang ouch ha, bobo talaga?"

"Bobo at tang aka na talaga kapag bibitawan mo pa ang ganyan kalaking

opportunity. It's not everyday na makakatanggap ka ng ganyan kalaging bagay."

Sabi na nga ba at iyon ang sasabihin nito.

"I'm scared."

"Palagi naman eh, alam ko kaya ang reason kung bakit nagstick ka sa
napakaboring mong trabaho ngayon. Takot ka kasi na mag-apply ng trabaho dahil
natatakot kang magreject. Sinong bang employer na tatanggi sa isang tulad mo, your
credentials are more than enough to describe you mah-friend."

Napangiti siya sa kaibigan, madalas silang nagbabangayan but it doesn't

mean they aren't proud of their achievements, they are more than proud of each
other.
 "Thanks Karylle, nagdadalawang isip lang talaga ako. I really want to
grab the opportunity kaya nga lang natatakot ako paano kung mabore ako. Alam mo
naman ang sakit ko, madalas ay mabilis akong mabore."

"I know right pero I swear hindi ka mabobore sa trabahong iyan kapag
mabore ka man gagawan natin iyan ng paraan. Isn't it nice everything in your life
is falling into the right places. May magandang trabaho na naghihintay sa iyo tapos
may love life ka pa." tukso nito sa kanya. Isang tipid na ngiti lang ang ibinigay
niya kay Karylle. "Hindi na naman pala natin kailangang iseduce si ketchup eh dahil
ayan na mukhang matagal na siyang nahumaling sa kagandahan mo."

Natawa nalang siyang bigla sa sinabi nito.

"Pero nakakatakot mah-friend no?"

"What do you mean?"

"Hindi ba sabi nila kapag maganda ang career mo pangit ang lovelife?"
tumaas ang kilay niya sa sinabi nito. "I don't want to say this pero napapansin ko
lang iyan ayoko ngang isipin, hindi ba sa mga artista kapag maganda ang work nila
ay pumapangit ang kanilang lovelife." K's words brought her shivers, kakaibang kaba
nga lang.
 "Karylle."

"Huwag mo ng isipin ang sinabi ko alam mo naman na mahilig lang talaga

akong manakot. Just relax okay walang masamang mangyayari sa best of both worlds
mo. Kung mangyayari man iyon I will make sure that we are always here for you. Ikaw
ang unang sister na may gumagandang lovelife and I don't want it to mess up."
Determinadong wika nito.

"Gumaganda talaga?"

Sunod-sunod na itong tumango at hinila ang mahabang buhok niya.

"Magpakulay na kaya ako ng buhok what do you think? How about orange?"

"Gaga eh di nagmukha kang malaking orange kapag ganun."

Tumawa nalang ito. "Ew, nakakawala ng gana kapag naging malaking

dalandan ako." At inimagine pa talaga nito ang sarili nito sa ganoon kaya sabay
silang nagtawanan. They are in the middle of their happy bonding when someone stop
infront of them. Nanlaki ang mga mata niya ng makilala ang matangkad na lalaki na
nakatingin lang na nakakaloko kay Karylle. Nakatalikod kasi si K dito dahil sa
kanya ito nakaharap kaya hindi ito nakita ng kanyang kaibigan.
 "What? Para kang nakakita ng pangit." Napangisi siya ng makitang nag-
sign ang lalaking nakalapit na sa kanila ng silence sign.

"Baboy." Muntik na siyang pumalatak at tumawa ng malakas ng kulang

nalang ay mabali ang leeg ng kaibigan ng marahas itong lumingon sa tumawag dito.

"At sino ang tinawag mo na baboy--- you sheep!" kung hindi lang niya
nahila si Karylle ay baka nakasuhan na ito ng police brutality.

"You are still in your uniform girl gusto mong masuspend?" Mukhang
narealized naman nito ang sinabi niya. Sasagot pa sana ito kaya lang ay nagring ang
cellphone niya. Agad niya iyong sinagot lalo pa nakita niyang number ni Heinz ang
nakaregister.

"Hello?"

"Punta ka sa Devil's, may ipapatikim ako sa iyo." Ohlala, kung anuman

ang ipatikim mo sa akin kahit walang nguyaan ay lulunukin niya. Pero ano kaya ang
ipapatikim nito sa kanya?
<<3 <<3 <<3

a/n: nakalimutan ko, nag-update ba ako kahapon? Hahahaha.. hindi naman ako
masyadong busy kahapon pero wala lang talaga akong ginawa. Nakakabaliw lang talaga
ang mga pangyayari. And by the way salamat sa mga nag-greet kaninang madaling araw
up to now. Thank you so much, sabi nila Knowledge comes with age.. pero feeling ko
natatrap ako sa isang time zone kung saan edad lang ang tumatanda, hindi pa naman
ako kalabaw meaning tumatnda talaga ang edad ko. Pati ang mga belsbels ko sa
katawan ay nagsisitandaan na rin, baby fats pa rin ang tawag ko sa kanila huwag
echos kasi ako ang may-ari ng mga bebe fats ko.

Kung anong handa ko? Pwede bang ang sarili ko? hahahahha, ay hindi pwede. Hindi ko
rin pwedeng kainin ang sarili ko nakakaumay. Hindi nga ewan ko kung sino ang
pupunta dito sa bahay basta ako matutulog tapos magigising lang bukas kapag tapos
na araw na ito. Hayyyzt... nagugutom na ako, nanonood ako ng Nanny McPhee...
huuuu... wala lang share ko lang

Happy morning babies and wish you all a happy day!

STATUS UPDATE: I am hungry!

Chapter Nine-A

MABILIS naman niyang narrating ang Little Devil's, napatingin pa nga

siya sa kanyang suot na relo dahil pass twelve na kaya. Pagtapak na pagtapak pa
lang niya sa entrance ng Devils ay parang tangang nagsitinginan ang mga staffs nito
sa kanya na para bang may ginawa siyang isang masamang bagay.

"Hello!" bati niya sa mga ito.

 Nagsikuhan ang mga waiters ng caf�. "Sabihan mo si Sir nandito na si
Miss Zyrene." Ani ng isa sa katabi nito na mabilis namang tumakbo palayo.

"Anong meron?"

Sabay-sabay na umiling ang lahat at saka ngumisi lang sa kanya.

"Welcome to Little Devil's po Miss Zyrene."

"Thank you." Ani nalang niya. Biglang dumaan si Crischel pero noong
makita siya nito ay para din itong nakakita ng multo at mabilis na tumakbo papasok
sa kitchen. Mabilis siyang naglakad papunta sa kitchen upang sana ay kausapin ito
pero bigla siyang hinarangan ni Heinz.

"Wrong way lady come here." At hinawakan agad nito ang palad niya. Siya
naman ay tinitigan lang ang magkahawak nilang mga kamay. Nakasunod lang siya dito
hanggang sa makarating sila sa loob ng opisina nito.

Nagtatakang tinanong niya ang binata. "Anong ipapatikim mo sa akin?"

 Ngumiti lang ito sa kanya tapos ay tinakpan ang kanyang mga mata. "It's
a surprise." Halata sa boses nito na excited talaga ito kahit siya ay ganoon din
naman.

"Baka madapa ako."

"Hindi iyan I will make sure hindi ka madadapa dahil aalalayan kita."
And true to his words inalalayan nga siya nito, nakatakip ang palad nito sa mga
mata niya pero nakahawak naman ito sa may balikat niya. "Upo ka." At kahit sap ag-
upo ay alalay na alalay siya nito.

"Ano ba ito?"

"Excited?"

"Heh, baka lason itong ipapakain mo sa akin ha."

 He chuckled. "Hindi ka malalason sa pagtingin ko sa iyo Zyrene."
Mahinang bulong nito pero dinig na dinig niya, pati ng puso niya sobrang dinig
nito.

"A-anong sabi mo?"

"Hmn? Nothing." She felt a pang of disappointment when he said that.

Alam kasi niya narinig niya iyon pero baka namali lang talaga siya ng dinig.
"Ready?"

Isang tango lang ang sinukli niya dito, he slowly remove his palm and
let her see what was infront of her. A loud gasps came out from her lips as she
stared at the man sitting across her.

"Surprise?"
 "What is this?" hindi makapaniwalang tanong niya.

"Your lunch babe," maang na tinanggap niya na ang steak fork and knife
na inabot nito. "Hope you like it."

"Para saan naman ito?" may isang maliit na table sa loob ng opisina
nito, naka-all set na para bang iyong mga tables sa isang fine dining restaurant.
Napatingin ulit siya kay Heinz everything is just... so just... romantic? Para
siyang nananaginip lang na kapag ba may tumawag sa pangalan niya ay magigising na
siya.

"Zyrene?"

"Hmn?"

"Eat, babe." Parang tangang tumango siya at hinawakan ng mahigpit ang

kutsilyo at tinidor niya. Nanginginig ang mga palad niya habang humihiwa ng isang
piraso ng karne na nakadisplay sa kanyang harapan. Tumawa ito sa kanya kaya upang
pagtakpan ang pagkapahiya niya ay sinamaan lang niya ito ng tingin. "You are
shaking."
 "I am not!"

"Okay, you are not." At hinayaan na siya nito, he is eating with her.
Nagsalin din ito ng sparkling white champagne sa kanyang baso. The moment she
tasted the meat ay pakiramdam niya ay nawala siya sa universe at nagpunta sa ibang
galaxy. It's simply delicious. "You like it?"

"Masarap." As in sobrang sarap.

"I'm quite happy that you like it."

"Ano ba ito?"
 "Steak. Angus beef steak." Napatanga siya dito. Hindi pa man siya
nakakapagsalita ay bigla nitong hinawakan ang palad niya at saka dinala sa labi
nito. Hinahalikan nito ang mga daliri niya sa palad. "Hindi ba sabi mo kapag may
magpapakain sa iyo ng angus beef steak, he'll make him your boyfriend?"

Nasabi nga niya iyon, nasabi nga niya iyon minsan noong may meeting
sila ng co-sisters niya.

"Will you make me your boyfriend Zyrene? I really like you, I want to
keep you mine, will you?"

Hindi niya alam ang nangyari pero biglang nag-init ang kanyang ilong
hanggang sa tumaas iyon papunta sa kanyang mga mata at tuluyan ng tumulo ang
kanyang mga luha.

"Why are you crying?" nag-aalalang tanong nito.

 "You... are you.... Binibiro mo ba ako?"

Tumitig ito sa kanya and he smiled at her truthfully. Inilapit nito ang
mukha nito sa kanyang mukha at saka mariing dinampian ang kanyang mga labi ng labi
nito. A chase kiss.

"Mukha ba akong nagbibiro Zyrene? Masyado ng mahaba ang mga

pagkukunwari natin, I know you feel something for me. I can see how you blush when
I am near you, I can see how you back off."

"Hindi-." He silenced her again by giving her another brief kiss.

"Do you like me?"

"I can-."
 "Do you like me? Yes or no?"

Napakagat uli siya ng kanyang mga labi at tumitig sa mga mata nito,
magsisinungaling pa ba siya? Heto na nga at inaya na siya nitong maging girlfriend
nito magpapatumpik-tumpik pa ba siya eh gusto din naman niya ito. Kaya marahan
siyang tumango na ikinalapad ng ngiti nito.

"I like you and you like me, then we are now officially a couple."
Pinagsalikop nito ang kanilang mga palad. "Zyrene Kate Florida you are now
officially mine, got it?"

Napatawa siya sa paraan ng pagkakasabi nito. "May magagawa pa ba ako eh

pinakain mo na ako ng Angus beef steak." Kung pasayahan lang siguro ang susukatin
ngayon, siya na siguro ang pinakamasayang tao sa mundo. Dahil mukhang nahanap na
niya ang kanyang prince charming.
 "HAPPY?" Tumango siya sa tanong ni Crischel ng magkita sila sa park ng
Reeze's Business Park. "Nagkaboyfriend ka lang medyo tumino na ang utak mo
boyfriend lang pala ang kailangan mo eh and mind you si kuya lang pala ang
kailangan mo." Tukso pa nito.

"Matino na naman talaga ako matagal na hindi mo lang nakita kasi

magaling kang magblend in." ganti niya dito.

Lumabi lang ito. "Well, mukhang nalagasan na nga ng isa ang mga pangit
sa grupo natin. Ako nalang ang maiiwang maganda."

"Alam mo C magkapatid nga kayo ng kuya mo medyo mahangin din."

 "Naman, birds of the same feather flocks together." Ipinakita nito sa
kanya ang kinukutingting nito sa cellphone nito. "Pakisagot bilis, level seven
hundred na iyan." Tinaasan niya ito ng kilay.

"Laos na ang 4 pics 1 word bakit mo pa nilalaro iyan."

"Anong laos? Hindi pa laos ito no at saka balak kong maglevel one
thousand kaya pakisagot na." tiningnan lang niya ang picture.

"Litter." Sagot lang niya.

"Ay ano ba iyan ang dali lang pala bakit hindi ko agad nasagutan
kanina."

"Kasi maganda ako."

 "Mas maganda ako no."

"May boyfriend na ako."

"And? Hindi naman basehan ng kagandahan ang pagkakaroon ng boyfriend

ah, I am single and happy."

"Okay." Kinuha niya ang nagvibrate na cellphone at napangisi ng malapad

ng makitang may text messages and chat notification siya mula kay Heinz. Heinz may
not be the sweetest thing in the universe but his effort to show her how sweet he
is, is indeed the sweetest.

"Hello?" pigil ang kilig na bati niya sa boyfriend niya.

 "Good morning babe." Ay sheyt talaga.

"Morning too."

She heard him chuckle on the other line. "Kumain ka na?"

"Pinapakain ako ng kapatid mo ang sweet niya hindi ba?" natatawang

sagot niya habang si C naman ay panay ang irap sa kanya. Bahagya itong nanahimik sa
kabilang linya pero hindi naman naka-cut ang line. And then suddenly C's phone ring
kunot-noong tiningnan nito ang caller nito.

"Hello kuya?" huh? Muli niyang tiningnan ang kanyang cellphone, nasa
kabilang line pa rin si Heinz. "Juskolored! Ang OA mo rin no hindi ko nilalason
iyang pinakamamahal na girlfriend mo at saka kung malason man si Zyrene kasalanan
ng nagluto ng mga street foods dito sa Reeve's Business Park."

Pinatay nito ang cellphone nito at saka bumaling sa kanya.

 "Overs, ang OA niyong dalawa." Anito sa kanya.

"Bakit ako?"

Sasagot pa sana ito ng nagsalita na si Heinz sa kabilang line. "Babe,

ingat ka sa mga pinapakain sa iyo ha. Baka lasunin ka nila ayokong mawala ka sa
akin."

Napaubo siyang bigla sa sinabi nito. "Heinrich Chua please lang maawa
ka naman sa akin."

"Huh? Why?"

"Binubugbog mo na ang puso ko sa kilig hindi ka ba naaawa sa akin?"

 Tumawa lang ito ulit. "Nope, bugbog lang iyan eh gusto ko hindi na
talaga makalakad ang puso mo sa kilig. Gusto ko kasi akin lang iyan, kapag hindi ka
na makalakad ako nalang ang gawin mong saklay."

Banat na banat na ang mga labi niya sa ngiti at kung titingnan mo siya
ngayon para na siyang baliw na kinikilig.

"Heinz, saan k aba ngayon?"

"Nandito sa Devils."

"Kung nandito ka sa harap ko ngayon I swear papatayin din kita sa halik

ko."
 She heard him gasps on the other line. "I am more than willing-."
Kinuha na ni C ang cellphone niya at kinausap nito ang kapatid nito.

"Kuya may date pa ka ni Zyrene pwede bang huwag ka munang istorbo

promise kikilayan talaga kita, nakakadiri kayong dalawa." At pinatay na nito ang
cellphone niya. Nakasimangot na kinuha niyang muli ang kanyang cellphone. "Don't
call my brother again!" sigaw nito sa kanya.

"Ipinagdadamot mo ba ang kuya mo sa akin?"

"Baliw, ikaw ang ipagdadamot ko sa kuya ko." Nanlaki ang kanyang mga
mata tapos ay biglang nagflip ng hair.

"Ganyan na ba ako kaganda ngayon ay pinag-aagawan na ako ng dalwang

magkapatid. Oh my please be carefull with my heart."
 At nabatukan siya nito. "Gaga ka talaga pero hindi nga masaya ako sa
inyo ni kuya pero please lang huwag masyadong sweet kapag ako ang kasama niyo pwede
ba? Mahina ang puso ko sa mga ganyang ka-OA-han sa buhay."

"Bitter much."

"Agree to the highest level." Natawa na rin siya sa sinabi nito

hanggang sa bigla itong sumeryoso. "Kailan mo sasabihin sa iba ang tungkol kay
kuya?"

Iyon pa ang pinag-iisipan niya ngayon, alam niyang okay lang sa

sisterhood na makipagboyfriend siya. Ang problema lang ay this is the first time na
may ipapakilala siya, most of the time kapag may boyfriend ang isa sa kanila ay
hindi nila ito ipinapakilala ng pormal. Kapag kasing sinasabing ipapakilala, it
means ipapakilala sa buong konseho and her sisters are the council who will approve
the guy.

Iba naman kasi kapag pormal na ipapakilala ang isang lalaki sa grupo
nila, they haven't done it before. Medyo takot lang sila na ipaalam kung ano talaga
ang grupo nila, they might look like a simple group of friends but they are more
than that. What they have is a sisterhood, a family they can count in.
 Kailangan na may patunayan muna ang mga ito bago nila ito tanggapin sa
grupo nila and that is the reason why C is actually hesitant about her brother to
her. He haven't done something that would approve him for her at iyon ang
kinakatakot niya, they might not approve of him. Yes, he shows her how he cares for
her and how sweet he is pero hindi lang naman iyon eh.

"Z?"

"Huh? Sa next meeting nalang siguro." Maagap na sagot niya.

Napatitig sa kanya ang kanyang kaibigan tapos ay ngumiti sa kanya ng

matamis. "Don't be scared anuman ang mangyari you can always count on me." She
assured, C is indeed the sweetest among her sisters.
 "HEINZ?" takang tawag niya sa pangalan ng kasintahan ng madilim ang
opisina nito, sabi kasi nito pumunta daw ito sa Devils kaya nagpunta siya doon.
Wala si Crischel sabi ng mga tauhan ng shop may idineliver daw itong cake sa isang
kasalan but they allowed her to enter Heinz office.

Magmula kasi ng maging sila ay mukhang alam na rin iyon ng buong staffs
nito dahil kakaibang ngiti at tingin ang ibinibigay ng mga ito sa kanya isali pa
ang mga special treatments at kung anu-ano pa.

Kinapa niya ang switch ng ilaw upang makita ang daraanan niya, kunot-
noong napatingin siya sa buong paligid. Wala naman kasing Heinz na nandodoon.
Pumunta siya sa mesa nito ng may mapansin na isang maliit na rectangular box na
naka-wrap sa isang wrapper. Kinuha niya iyon dahil may note na nakadikit.

"Punta ka sa bahay, babe." Napangiti siya ng mabasa ang nakasulat sa

note. She really loves it when he called her babe. Nakakakilig. Alam niyang
overused na ang endearment na iyon at minsan ay ginagamit nalang iyon ng mga
playboy na gusto lang mang-akit ng mga babae but for her the way he calls her babe,
it's different. Para lang kasing damit iyan nasa nagdadala lang and Heinz can bring
out the cheezyness out of that endearment... in a very romantic way.
 Muli niyang sinulyapan ang note. "Dalhin mo ang box it's for you."

Mabilis siyang lumabas sa Devils upang puntahan si Heinz, alam naman

kasi niya ang bahay nito dahil palagi siyang tambay doon dahil kay Crischel pero
ito yata iyong unang pagkakataon na pupunta siya doon hindi dahil sa kaibigan niya
kundi dahil na sa kapatid ng kaibigan niya.

Mabilis niyang narrating ang bahay ni Heinz at binuksan ang mababang

bakod. Tumikhim pa nga siya tapos nagsign of the cross ng nasa harap na siya ng
bahay nito tapos ay itinaas ang kamay upang kumatok kaya lang ay hindi pa man
nakakasayad ang balat niya sa pintuan ng bahay nito ay biglang bumukas iyon at
inuluwa ang sobrang gwapong-gwapo na si Heinz. Agad na may init na tumahip sa
dibdib niya ng makita ito.

"Hi there beautiful." Agad na bati nito sa kanya, see sinong hindi
maiinlove sa lalaking ito kung wala naman itong ginawa kundi ang paibigin siya ng
husto. He is just so lovable.

Naramdaman niyang hinila siya nito kasabay ng pagpulupot ng braso nito

sa beywang niya. His other arm went high to her cheeks and caress the sides of her
lips before he held her chin and claim her lips for a kiss. The moment his lips
touches her all she could do is sigh in contentment.
 "Huwag ka ngang basta-basta nanghahalik Heinz paano kung hindi pa pala
ako nagtotoothbrush." Namumulang ani niya pagkatapos siya nitong halikan.

Tumawa lang ito sa kanya pagkatapos ay hinila na siya nito papasok ng

bahay nito kaso hindi pa man siya nakakapagsalita ay muli na naman siya nitong
hinila sa kalapit na sofa where he sat down and let her sit astride him.

"Kahit hindi ka pa maligo ng ilang taon I will still kiss you whenever
I like you can also kiss me whenever you like babe."

She snickers, "Paano ba iyan gusto ko every second kitang halikan."

Idinipa nito ang mga braso nito at saka malawak ang ngiting ibinigay sa kanya.

"Kiss me now." And she did, hinapit niya ang magkabilang pisngi nito at
saka inilapit ang mga labi sa labi nito. He is even playing some tricks to her when
he didn't opened up kaya bumitiw siya sa halik at tinaasan ito ng kilay. He is
grinning at her teasing her more. "Kiss me again." Which she did but then again he
refused to opened up at kapag tititigan naman niya ito ay ngingisi lang ito, it
frustrates the hell out of her. Pero matalino siya eh kaya nakaisip siya ng paraan
para bumigay na talaga ito, she can be persuasive if she wants to.
 Dumampi ang mga labi niya sa noo nito, those are light and feathery
kisses... pinadausdos niya ang kanyang mga labi ilong nito hanggang sa tungki ng
ilong ng kasintahan. Pinagapan pa niya ang mga labi sa gilid ng mga labi nito
deliberately avoiding his lips. She heard him groaned when he thought she would
kiss him again, right now she is teasing him the prize for teasing her. Muling
dumampi ang mga labi niya sa gilid ng mga labi nito hanggang sa ito na mismo ang
hindi nakatiis at mabilis na kinulong ang mukha niya gamit ang mga palad nito at
buong-buong inangkin ang mga labi niya. But being the tease as she is she refused
to deepen the kiss making him more frustrated.

"Zyrene." May pagbabanta sa boses nito. Iba pala kapag lalaki ang
nafufrustrate, gusto niyang tumawa pero tinaasan lang niya ito ng kilay.

"You started." Paalala niya.

He tilted her chin and then tried to kiss her again but she keeps her
lips sealed hanggang sa nainis na yata talaga ito at bigla siyang kinabig at
pinagpalit silang dalawa ng puwesto. Sa isang iglap lang ay nasa ilalim na siya
nito and now his strong body is pressing her on the couch making her gasps and he
took the opportunity to dip his lips into hers. Before she could close her lips she
already inserted his tongue inside her mouth. He refused her to back off because he
held the back of her head gentle and massages it to make her more relax. He is now
moving his lips gently but with pure hunger for her and it didn't gave her any
choice to but to respond. Ginaya niya ang bawat galaw ng mga labi nito habang ang
mga braso niya ay mariing nakayakap na dito, ang kanyang mga labi palad ay nasa
buhok na nito.
 It was just a kiss, yes, a kiss but the kiss brought her to the edge of
heaven.

"Zy." Pabulong na sabi nito ng pareho silang naghahabol na ng hininga.

"Babe."

"Yes, babe?" tila wala sa sariling sagot niya.

"As much as I would love to kiss you all day but I won't, I need to
resist my urges to kiss you-," hindi na niya ito pinatapos pa. Her hands glided
along the sides of his neck and then back to his hair and close her closer and more
strained upward. She pressed her lips and this time she kissed him slowly,
searching for something. His mouth is the sweetest things ever, his tongue is as
soft and yet as firm as velvet when it touches his. They are both tasting and
testing each other's attraction towards each other. She tightened her gripped to
his hair when she can't bear the emotion anymore, she's bursting with too much
sensation driving her to deepest pit of the earth, bringing her to the highest
point of the atmosphere.
 "Tama na please." Pakiusap nito, his voice is full of restrained and
she is not too innocent not to know that he is suffering from 'that'. Itinigil na
niya ang pangseseduce dito, his face is red all over, he is already as red as her
hair. Nang sa tingin nito ay tumigil na siya ay nakahinga na ito ng maluwang. She
can see relief on his face. "Tease."

"Ikaw kasi eh." Tumatawang ani niya. Tiningnan nito ang box na bitbit
niya kanina na para daw sa kanya at saka inabot nito upang buksan. Tumambad sa
kanya ang isang gold necklace na may korteng half-heart. Hinawi nito ang buhok niya
pakanan at isinuot sa kanya ang kwentas na bigay nito. "Happy one month babe."

"Happy one month babe." Nakita niya ang saya sa mga mata ng babaeng
kasama niya ngayon. His babe. He can't believe he finally found his own star and he
will give a damn for her not to know what he knows because for sure mawawala ito sa
kanya. He wouldn't even dare spilling a single thing about it not until he breathe.
 Sa kanya lang si Zyrene, his own red-haired lady... his shinning red
star... and nevertheless, her own red spider.

<<3 <<3 <<3

a/n: kung akala niyo ito na ang katapusan dahil naging sila na, think again.
hahahaha... marami pang kakaining bigas si Heinz. Marami pa siyang pagdadaanan sa
mga kamay ng sisterhood. First time na maraming makikialam sa love story nila,
maraming sasagabal... poor Heinz. Pero okay lang yan makakamove on rin siya. Pero
sasaktan niya muna si Z para masaktan din siya. Gusto-gusto ko talaga na
nahihirapan ang mga boys sa mga stories ko. Hindi naman ako bitter-- slight lang--
kaya ayun patay sa akin itong si ketchup.

STATUS UDPATE: There will be updates for ZBS everyday for this week... promise na
iyan. Tatapusin ko na kasi ito next week eh kasi marami pang naghihintay. Mag-
iisang buwan na yata ito eh... hahahah.. mas excited na ako sa ibang sisters.
Chapter Nine-B

"ANONG balak mo?" nasa hapag kainan siya ng mga oras na iyon at kausap
ang nanay niya. It's Sunday and it's both her parents day offs from work so she
decided to ask them about her decisions. Hindi pa alam ng mga magulang niya ang
tungkol sa kanila ni Heinz hindi dahil sa kinakahiya niya si Heinz. She loves him
and everyone with eyes who can see them sees her isa lang ang sasabihin and that is
she is inlove with him. Ang dahilan kung bakit hindi pa niya pinapaalam sa mga
magulang niya ay gusto muna niyang ipakilala sa mga kaibigan niya si Heinz and if
they approve saka niya ipapakilala sa mga magulang niya.

At saka baka mapressure si Heinz kapag ang mga magulang niya ang una
nitong makausap. Her parents are too excited about her in a relationship. Baka
hindi pa man nakakapagsalita si Heinz ay umatras na ito kapag kasal na ang pinag-
uusapan.
 "Zyrene?" untag ng tatay niya she spaced out again.

"Ay, sorry tay. Ano nga uli iyong sinabi mo?"

"Ang sabi namin nasa iyo lang ang desisyon kung gusto mo bang
magtrabaho doon? Anak, hindi naman sa gusto naming makialam ng tatay mo dahil alam
kong masaya ka naman sa ginagawa mo. Pero gusto mo bang hanggang diyan ka nalang?
Natatakot kang mag-apply dahil baka hindi ka matanggap pero nasubukan mo bang mag-
apply? Dapat siguro harapin mo na ang bagay na kinatatakutan mo hindi ka mag-go-
grow kung hindi mo susubukan?"

"Tama ang nanay mo Zyrene, ayaw naming magsisi ka sa bandang huli dahil
sa sinayang mo ang magandang pagkakataon na ito. Subukan mo lang kung hindi mo
talaga kaya madali lang namang magresign at bumalik sa dating trabaho mo."

Tumango siya, tama naman ang mga magulang niya. AYaw niyang pakain siya
sa kanyang sariling takot kaya susubukan niya. Wala namang mawawala sa kanya kapag
susubukan niya hindi ba? Mukhang kailangan din niyang makausap si Heinz tungkol
dito hindi ba ganoon naman kapag may boyfriend ka kailangan ding isaalang-alang ang
mararamdaman nila.

Kukunin sana niya ang cellphone niya ng bigla iyong magring, she saw
Ainsley's number. Bihira lang tumawag si Ainsley sa kanya kaya nakapagtatakang
tumawag ito. Mabilis niya iyong sinagot.
 "Ains?"

"Nasa inyo ba si Chloe?"

Mas lalo siyang napakunot ng noo sa sinabi nito. Nagpaalam siya sa mga
magulang niya na lalabas lang muna siya para mas makausap niya ng maayos si Ainsley
lalo pa at mukhang tarantang-taranta na ito sa kabilang linya.

"Relax Ainsley-." Napakunot siya ng noo ng marinig ang boses ni Monica

sa kabilang linya mukhang conference call eh.

"I can't relax kami ang magkasama pero nawala siya please tell me
jinojoke niyo lang ako," narinig niya ang mahinang hikbi nito.
 "Ains tell us what happened?" maawtoridad na tanong ni Georgette.

"Hindi ko rin alam girls, basta nagjoyride lang kami. And then
nakatulog ako sa biyahe after that ay nagising nalang ako na nakapark ang car ko s
tabi ng isang beach resort at wala na doon si Chloe. Nasa car ang mga gamit niya I
searched for her but she was nowhere."

"Baka naman may pinuntahan lang hindi ba ganyan naman si Chloe nawawala
nalang bigla?" tanong ni Karylle.

"Not this time, nasa sasakyan ko ang sketchpad niya pati na rin iyong
wallet niya and cellphone. I am really scared."

"Huwag kang umiyak diyan gaga ka, para saan pa at nanging pulis ako
kung hindi ko mahahanap ang kaibigan natin. I am going to search for her, I need to
go I'll beep you all if my improvements na."

Pagkatapos magpaalam ay binalikan niya ang tatay niya at sinabi niya

ang nangyari kay Chloe. Kaagad naman itong kumilos at sinabing hihingi daw ito ng
tulong sa mga heads nila. Kung mawawala si Chloe alam niya isang malaking gulo ang
mangyayari. Ito ang nag-iisang anak na babae ng may-ari ng RJS.

Muling nagring ang cellphone niya at wala sa sariling sinagot niya

iyon. "Hello?"

"Zyrene?"

"Heinz, ikaw pala." Hearing his voice soothe's her senses.

"Okay ka lang ba bakit kaboses mo yata si Crischel ngayon? May masama

bang nangyari?"

"Nawawala kasi ang isa sa mga kaibigan namin, si Chloe. Lahat kami
ngayon ay abala sa paghahanap sa kanya." Nanlulumong napahiga siya sa kama niya.
"Sorry kung hindi kita natawagan kanina Heinz."

"It's okay I understand. Nasaan ka ngayon?"

"Sa bahay lang nagpapahinga."

"Gusto mong puntahan kita diyan?" napangisi siya sa sinabi nito.

"Ano na naman iyang nasa isip mo?"

"What? It's an innocent invitation." Painosenting wika nito.

"Lokohin mong lelong mo alam kong may masama ka na namang balak."

"Hindi nga I am innocent here."

 Lumabi siya sa sinabi nito kahit sinong babae ay hindi iisipin na
inosenti ang isang Heinrich Chua. "Innocent your face."

"Sige na babe I want to see you promise I will behave."

"Sure?"

"Sure."

Mukhang kailangan din niyang makausap si Heinz ngayon, sasabihin niya

ang tungkol sa CUPS. Sana naman ay okay lang dito na magtrabaho siya doon kasi ibig
sabihin nun ay mababawasan ang quality time nila together. May time in and time out
na kasi siya kapag nagkataon.

"Nasa labas na ako ng bahay niyo." Mabilis siyang bumangon sa paghiga

dahil sa gulat sa sinabi nito.
 "What?" tinakbo niya ang pintuan ng kanilang bahay pero hindi na pala
niya kailangang magmadali dahil nasa may pintuan na nga si Jair at kausap si Koy na
may bitbit na isang box ng laruan at may bitbit na cake sa kabilang kamay.

"Ate nandito si kuya may dala siyang toy at cake. Maging mabait ka sa
kanya ha." Napakamot nalang siya ng ulo sa sinabi ng kapatid niya. Tinaasan lang
niya ng kilay si Heinz mukhang nakuha na ang loob ng kapatid niya kaya hindi niya
naiwasang mapangiti dito.

"Hi." Kiming bati nito.

"Hello." Pademure na bati din niya, he looks so dashing kahit sa polo

shirt and jeans na suot nito. Bakit ba sobrang gwapo ng boyfriend niya parang hindi
totoo. Lumapit siya dito ng pumasok si Koy sa kitchen and when her brother leaves
ay kaagad siya nitong ninakawan ng halik sa labi na agad naman niyang tinugon. They
are both gasping when their lips parted.

"Are you okay?" malumanay na tanong nito.

 "Now that I see you yes I am." Inaya niya itong umupo sa sofa ng
magkatabi, he is holding her hand and caressing the sides of it using his thumb.

"Ganyan na ganyan din si Crischel kanina." Anito at inalis ang ilang

hibla ng bangs na tumabing sa kanyang mukha. "At parang baliw din kanina si Caleb,
you saw right? Chloe's twin brother?"

Tumango siya nakilala niya si Caleb dati with Colton. "Nalaman na rin
pala niya." Napabuntong-hininga siya.

"Don't worry makikita din nila si Chloe with Caleb's connections they
will find her."

Humilig siya sa balikat nito habang ito naman ay hinahaplos ang buhok
niya, kapag kasama niya si Heinz ay nakakalimutan niya na ang lahat. Deep inside
her may takot pa rin siya, wala pa kasing problema na dumarating sa kanilang dalawa
it's not that she is expecting it natatakot lang talaga siya na baka hindi niya
kayanin. She saw one of her friend desperately losing herself because of love and
she can't bear to lose herself the same way. Nahirapan silang itayo itong muli and
with Chloe losing now ayaw niyang dagdagan ang problema ng grupo kapag nagkataon.
 "Namamaga na naman iyang mga mata mo Monique." Aniya sa kaibigan ng
puntahan niya ito sa set kung saan sino-shoot nito ang katatapos lang na TV
commercial nito. Pagdating niya ay nakasuot ito ng sunglasses at naka-leather
jacket.

"All wrap up!" sigaw nito sa mga kasama nito bago siya binalingan.

"I'm fine." Pilit na ngumiti ang kaibigan niya sa kanya pero batid
niyang hindi ito okay. Mahilig itong magjoke at mabilis na patawanin but she knew
better.

"Umuwi ka na naman ba sa inyo?" inis na tanong niya. Kapag umuuwi ito

sa bahay ng mama nito ay ganoon na ganoon ang nagiging hitsura ng kaibigan niya.
Madalas ay nagtatago ito sa kanila hangga't hindi nagiging okay ang lagay nito.

"I missed my mama." Malungkot lang na sabi nito.

 "But we both know na iba magmahal ang mama mo dahil kung kami brutal
siya naman pisikalan lang ang labanan. Pinalayas ka na niya hindi ba?"

Bumalatay ang sakit sa mukha nito. "She called me Zy excited ako dahil
tumawag siya sa akin. She asked me na umuwi dahil namimiss na raw niya ako she was
fine and wasn't drunk kaya nagpunta agad ako. I wasn't thinking alam mo naman na
okay lang talaga si mama kapag hindi siya nakakainom." Mapait na ngumiti ito sa
kanya. "It was okay hanggang sa dumating siya."

Napakunot siya ng noo. "Who?"

"Cael Aldama."

Naikuyom niya ang kanyang mga palad ng marinig na naman ang pangalan ng
inaanak ng pumanaw na papa ni Monique.

"At nagpabully ka naman?"

"I can't help it." Pumikit siya. "Hindi pa rin ako immune sa kanya at
sa pananakit niya sa akin. He loves to hate me you know that dahil nga sa ako ang
dahilan kung bakit namatay ang pinakapaboritong tao niya sa mundo who happened to
be my dad." Bumuntong-hininga siya. "I wish I died and not my dad-." Sinapok niya
ito.

"Kapag sasabihin mo ulit iyan hindi lang ako ang magagalit sa iyo dahil
kung ikaw mamamatay bubuhayin ka namin at hinding-hindi ka na namin ipapakita sa
mga nananakit sa iyo." Aniya dito and she saw Niq eyes sparkles bago lumapit at
yumakap sa kanya.

"Really sweet Zyrene and thank you very much, mabuti nalang at nakasali
ako sa Zalpha Bri or else malungkot pa rin ako hanggang ngayon. Kaya nga kapag
sinaktan ka g Heinz na iyon patay talaga siya sa akin."

She chuckled, "Thank you Niq and I am really glad that you are my
sister. Worth it ang lahat ng panlalait ng mga tao sa akin dati ng pakulayan ko ang
buhok ko. Everyone said nagrebelde daw ako but they don't know that it was a way of
expressing my true self. Tinulungan niyo akong makaget over sa mga bad comments and
become the person I became right now."

"Of course you deserves to be the person whom you are right now kaya ka
nga manlilibre dahil isa ka ng writer sa Cups international. Who would have
thought?" isinuot nitong muli ang sunglasses nito. Galing nga siya sa CUPS, nagulat
pa nga si Minerva ng makita siya. She is wearing something formal for the first
time, a white sleeveless top and a red bondage mini-skirt at pulang high heels,
kakatanggal nga lang niya sa itim na blazer na suot niya kanina. She let her red
long curly hair down and applied some make-ups.

And she ace the interview, sabi ni Minerva hindi nga siya nagkamali sa
pagpili sa kanya. During the interview masasabi niyang hindi naman ganoon kadali
hindi rin naman niya alam kung iyon ba talaga ang patakaran kapag interview first
time niya sa actual interview eh. Medyo nakakahiya nga because she is already
twenty six at first time pa niyang mainterview. She was hired on the spot but only
Minerva knew na kilala nila ang isa't isa.

Bukas na siya magsisimula kaya ipinaalam niya sa nanay niya ang

nangyari and for the first time alam niyang naging proud na ang nanay niya sa
kanya. Proud naman ito sa kanya pero this is first achievement na pinaghirapan
talaga niya kung proud siya sa kanyang sarili ay mas proud ang mga magulang niya.

"Oo nga who would have thought gusto mong sumama sa akin sa Devil's?"

"Gusto mo lang makita ang boyfriend mong chinito," namula siya sa

sinabi nito.

"He is kinda busy these past few days kaya ako nalang ang bibisita sa
kanya hindi lang kasi sapat ang text and call eh kailangan kong makita at makausap
si Heinz."

Niq rolled her eyes pero tumayo na rin. "Fine, pupuntahan ko rin si
Chloe." Dali-dali silang tumayo, three weeks after nawala si Chloe ay natagpuan na
rin nila ito. Yup, sa tatlong linggong iyon hindi nila alam kung saan nagpunta ang
kaibigan nila dahil ng makita sila nitong muli ay hindi na nito naalala ang tatlong
lingo kung saan ito nagpunta at kung sino ang kasama nito. Sabi ng mga doctor ay
natagpuan daw si Chloe sa labas ng hospital na nakahandusay pagkagising nito ay
agad nitong kinontak ang parents nito. Nabisita na rin niya si Chloe.
 Sumakay sila sa motor ni Monique hanggang sa makarating sila sa Devil's
hindi niya tinext si Heinz because she wants to surprise him. Her relationship with
her too perfect to the point na medyo nakakatakot na. Para kasing hindi totoo na
may lalaking kasing sweet nito na nag-eexist sa mundo.

Pagkapark nila sa motor nito ay agad niyang napansin ang mga mamahaling
sasakyan na nakaparada sa parking lot. Lalo na iyong isa mukhang bisita ni Heinz
ang mga kaibigan nito.

"Nandiyan ang mga friends ni Heinz." Aniya kay Monique.

"So? Mahal ka naman ng boyfriend mo kaya hindi ka niya ipagpapalit sa

mga kaibigan niya." Anito.

"Adik ka." Bahagya siyang natahimik sa sinabi nito, yes Heinz cares for
her. He is indeed sweet at pinaparamdam nito iyon sa kanya pero may kulang. Alam
niya ang kulang na iyon he never said he loves her. Hindi rin naman niya sinasabing
mahal niya ito dahil nahihiya naman siyang siya ang mauna baka isipin nito masyado
na siyang mabilis to think magdadalawang buwan pa sila.
 "Niq and Zy!" bati ni Crischel sa kanila na kalalabas lang ng kitchen
may bitbit itong bagong gawang cake.

"Hi, C." bati ni Monique.

"What's with the get up?" lumabi siya kay Monique dahil iyon na iyon
ang unang sinabi niya kay Monique kanina.

"Bagay ba?"

"Yeah right." Tumingin si C sa kanya. "Nasa office si kuya kausap ang

mga friends niya."

Tumango siya. "Pwede ko ba siyang batiin?"

"Sure."
 Ibinigay niya ang mga gamit kay Monique dahil babatiin lang naman niya
si Heinz tapos ay babalikan din niya ang mga kaibigan niya. Kaso bigla siyang
nakadama ng sobrang kaba habang naglalakad siya papunta doon. Hindi naman siya
ganito dati bakit parang iba ngayon. Pipihitin na sana niya ang door knob ng
marinig niya ang usapan sa kabilang panig ng pinto.

"Congratulations Heinrich Chua you are indeed the man like what you
said." Boses iyon ni Colton.

"I know." May narinig siyang nagpingkian na parang baso yata. Dahan-
dahan niyang pinihit ang pintuan at mukhang hindi naman napansin ng mga nag-uusap.
Gusto na niyang umalis doon but something is telling her that she should stay.

"Tuluyan mo na bang nakalimutan ang babaeng sumagip sa iyo dati sa

beach or are you still looking for her?"

Kumunot ang noo niya sa sinabi ni Caleb. "Don't be silly Caleb how
could I forget her?" Sinong her? Bigla nalang lumakas ang kabog ng dibdib niya.

"Maraming babaeng may pulang buhok Heinz kaya nga dinivert mo ang
atensyon mo sa kaibigan ng kapatid mo hindi ba?" Siya ang tinutukoy nito. "Just
forget that woman Heinz total nakita mo na naman ang isang hinahanap mo hindi ba?"
 Anong hinahanap? "You found one of the falling stars gaya ng sinabi mo
sa amin noon kapag nahanap mo ang isa sa mga members ng Zalpha Bri you will have
her for yourself."

Kulang nalang ay mahulog at madurog ang puso niya sa narinig niya mula
kay Colton.

"At talagang nakuha mo si Zyrene such a lucky dick you are."

Natutop niya ang bibig niya upang hindi nito marinig ang malakas na
paghinga niya. "I know hindi naman siya mahirap makuha." At tumawa lang ito.

"Halata nga eh mukhang patay na patay naman sa iyo si Zyrene. Ang

galing mo talaga kapag malalaman ng mga tao na girlfriend mo ang isa sa mga
legendary member ng Zalpha Bri. The red spider. The legendary red hair red spider
for sure suswertehin ka talaga pare."

Napahikbi siya sa narinig niya kasabay ng pangangati ng mga mata niya.

She closed her eyes and wished na sana hindi totoo ang naririnig niya. Dahil isa
lang kasi ang ibig sabihin noon hindi talaga siya gusto ni Heinz dahil siya ay si
Zyrene Kate Florida ginusto lang siya nito dahil siya si red spider na member ng
Zalpha Bri Sorority, iyong may pulang buhok na hinahanap ng mga tao. She is
everyone's prey and unfortunately a hunter came and caught her without even her
realizing it.

"Hanggang kailan mo ikekeep si Zyrene, Heinz?"

Hindi niya binuksan ang mga mata niya she wants to know the answer, she
wants to know kung hanggang kailan siya nito lolokohin. Kung hanggang kailan siya
nito pagmumukhaing tanga.

"Hanggang sa kailangan ko siya." At doon na tuluyang tumulo ang luha sa

mga mata na agad niyan pinalis. She open her eyes and tried to fix herself, yes,
pinaglaruan siya nito. Hindi niya akalain na magagawa nito iyon sa kanya. All these
time...

She opened the door loud enough to catch their attention, she watched
their eyes bulge out from their sockets but she focused her eyes on him... bigla
itong namutla ng makita siya at kating-kati na ang mga kamay niyang kalmutin ang
mukha nito.

"Zy-." She glared at him.

"Wow." Tanging nasabi niya dito. "What a plan." Sarkastikong saad niya,
she even made a slow clap for him to know na sobrang galing nito. "Ang galing mo."
 "Zyrene let's talk." Tumayo na ito pero umatras lang siya sending him
signals na hindi ito dapat lumapit sa kanya.

"Don't you dare Heinz right now galit na galit ako sa iyo and never in
my life I feel this anger towards someone sa iyo palang. Hindi ko alam kung ano ang
kaya kong gawin kaya please lang huwag na huwag mo akong lalapitan." Pigil na pigil
ang galit niya dahil kahit papaano ay ayaw niyang makapanakit ng ibang tao. Lalo na
dito.

"I already know everything Heinz so you don't have to explain,

congratulations! Hindi ko alam na ganyan ka pala gagawin mo ang lahat makuha mo
lang gusto mo kahit na gumamit at makapanakit ng ibang tao." Hindi siya nakasigaw,
nakatitig lang talaga siya dito. Kalmadong-kalmado, parang iyong panahon bago
magbagyo iyon ang feeling niya ngayon.

"You've got a falling star, you got the red spider. Hindi ko alam kung
paano mo nalaman o kaya ay paano mo nalaman na ako iyon. Pero kung may balak ka
man-o kaya ay kayo na sabihin sa lahat ang tungkol sa akin. If you are the person
behind the revelation of our sorority then think again. I am one of them, we are
ten. Kung lalabas man ang tungkol sa akin dapat mong bantayan ang kapatid mo.
Because she is one of us at kapag nasaktan si Crischel I swear hindi ako
mangingiming saktan ka kahit gaano pa man kita kamahal. Thank you for your time and
effort, let's end this. Ayoko sa mga manloloko at manggagamit. I don't want to see
you again. Good bye." Iyon lang at mabilis niyang iniwan ang binata. Kaso tuluyan
namang pumatak ang mga luha mula sa kanyang mga mata at iyon ang nakita ng mga
kaibigan niya. Mabilis niyang kinuha ang mga gamit at walang eksplinasyon at pumara
ng taxi.
 Amazing isn't it? Kaya pala para siyang hindi totoo, kaya pala lahat ng
gusto niya ay parang nangyayari like in fairytales, kaya pala hindi siya nito
sinasabihan ng I love you minsan because he never does. He is just using her
because she is one of the legendary members of the ZBS and she reminds her of
someone who saves him from somewhere. He isn't real and it broke her heart.

"Sorry heart, I messed up this time. Sorry for hurting you." Aniya sa
sarili niya.

<<3 <<3 <<3

a/n: heartbreaking? Mas heartbreaking pa ang next na chapter dahil kasali na ang
family and friends ni Zy, nakikita ko na rin sa wakas ang ending ng estoryang ito.
Kung paano ko nakita, well, kanina after ng work ko as in 4:40 ang last na class ko
so lumabas ako ng five pm. Paglabas ko ay sumakay ako ng tricyle dahil iyon ang uso
dito sa amin eh, bumaba ako sa malapit na mall at kumain muna. Sumakay uli ako ng
tricyle at nagpahinto sa paradahan ng jeep. Hindi naman ako lumabas ng Lapu-Lapu,
sumakay lang ako at bumababa kung ako nalang ang mag-isa sa jeep. Paikot-ikot lang
ako at nag-iisip wala akong pakialam kung para akong timang. I just wanted some
time to think sa ibang lugar and it's effective hahahaha.. habang nakasakay ako sa
mga tricycle at jeep, nagmamasid-masid ako sa paligid ko ay nag-iisip lang talaga
ako ng mga bagay-bagay at mukhang effective naman. Iyon lang yata ang kailangan ko.
Ang weird.

STATUS UPDATE: Hindi nga sabi ng unang nakabasa ng nine-c masyado daw siyang
madrama to think light lang ang kwentong ito. Sabi ko naman masyado lang siyang
sensitive. :p
Chapter Nine-C
 NAPANGANGA ang mga nakatingin sa kanya ng mga oras na iyon, two days
after she was hired and two days after she got her heart mashed up. She called
Minerva and asked her if she could start today, sinabi niyang kailangan pa niyang
ayusin ang lahat sa previous employer kuno niya pero ang totoo niyan ay inayos lang
niya ang kanyang sarili.

Pinatanggal niya ang kulay ng buhok niya, she isn't a red haired
anymore. Her soft ash ombre, she learned her lessons. Mukhang na-gets na rin niya
ang gustong ipahatid ng founder ng Zalpha Bri ng pakulayan niya ang kanyang buhok.
Yes, red means strong and fierce and the color just give out what's the best in her
and right now she needs to live out the best in her. She is fierce and she strong
they made her stronger. Now, she is stronger because she finally found herself and
she can finally stand on her own kahit na hindi pula ang buhok niya.

"Pinakulayan mo ng iba ang buhok mo?"

"Nope, this is my real hair color. I need to fix myself and make myself
more presentable." Nakangiting wika niya sa mga kasamahan niya. Tumikhim si Minerva
sa kanya and she knew she knows something.

"Zyrene can we talk about some things?"

 Tumango siya. "Sure." At sumama na siya sa loob ng opisina nito, tahimik
na umupo siya sa silyang nakalaan para sa kanya habang ito naman ay sa likod ng
mesa nito.

"Tell me Zyrene, is there any problem?"

"Po? Wala naman po." Kaila niya.

"Hindi mo ako maloloko Zyrene. I can't stand as your mom because I am

way younger than yours, I can be a big sister to you. Kaya alam kong may dinaramdam
ka."

Bumuntong-hininga siya at pilit na ngumiti dito. "I am experiencing some

personal problems right now but rest assured hindi maaapektuhan ang trabaho ko.
Gagamitin koi tong inspirasyon at drive na isubsob ang sarili ko sa bagong trabaho
ko. I don't want to mess this one, not when..." umiling siya tapos ay ngumiti. "I
don't want to disappoint my parents Minerva I am really okay."
 Mariin siya nitong tinitigan. "Love life?"

Pagak na tumawa siya sa hula nito, mukhang hindi talaga ito titigil
hangga't hindi ito nakakakuha ng sagot mula sa kanya.

"Just life Miverva, not love." Aniya.

"Pain is a part of life and so is love. I don't know what happened

between you and your boyfriend but I guess he had pained you this much."

"He didn't."

"Babae din ako Zyrene at nasaktan na rin ako dati. Kaya alam ko kung ano
ang pakiramdam ng nasasaktan magkaiba lang tayo ng mechanism sa pagcope up pero
alam ko ang feeling at alam ko ang nararamdaman mo. I can see it in your eyes."
 She blinks when she felt some stray tears beaming again. "Miverva."

"Feel the pain Zyrene, pain isn't mean to be forgotten they are meant to
be felt hanggang sa magsawa ka na sa sakit at matatawa ka nalang sa bandang huli.
Nagulat lang ako ng makitang iba ang kulay ng buhok mo nasanay kasi ako na pula
talaga ang buhok mo and I even believed na talagang pula ang buhok mo but looking
at you right now, you are fascinating. Mas lalo kang gumanda kung sinuman ang
nanakit sa iyo curse him because he lose someone like you."

Kahit na hindi pa rin siya okay ay pinilit niyang ngumiti dito, "Thank
you Minerva," aniya dito. Tinapik lang siya nito sa balikat.

"You are more than what you thought your worth is I am glad you finally
accepted my proposal. And now since sinabi mo naman na hindi maaapektuhan ang
trabaho mo hindi ba?" tumango siya. "Good." Pinindot nito ang intercom. "Cara,
please send in Ms. Florida's new partner in crime."

May partner siya? "May partner ako?"

 "Yup and that happens to be me, hi there beautiful." Biglang pumasok sa
loob ng opisina ni Minerva ang lalaking kasing lakas ng hangin ang dating.

"Arman." Tikhim ni Minerva.

"Oopps, sorry ate."

"Alexys Arman Rosales!" sigaw ni Minerva na kahit siya ay gustong

magtakip ng teynga sa lakas.

"Oo na po Madam."

Napabuntong hininga nalang si Minerva. "Pagpasensyahan mo na ang

brother-in-law ko Zyrene he is a bit playful, nag-OOJT siya dito kapatid siya ng
asawa ko. And he is partly one of the owners of CUPS until he is old enough to
handle this, he is nineteen by the way."
 "Hey, ipangalandakan ba ang edad ko." Reklamo ni Arman.

"Arman you will be Zyrene's personal assistant and I want you to

remember that Zy is the best thing we've got in this company so you take good care
of her."

"Ano ba naman iyan ako ang may---."

"Right now your brother runs this company you haven't proven something
that would allow me to tell your brother that you are good enough for this
company."

"Crap!" at tuluyan na itong lumabas.

 "Masakit talaga sa ulo ang batang iyon but he is really smart at may
potential siya. Just don't fall for him Zyrene."

For the first time after her first real heartbreak napatawa siya, "Don't
get me wrong Minerva, Arman is good looking but he is too young for me. I am twenty
six and I am still trying to rid off some unwanted feelings."

"I am just kidding Zyrene at least napatawa kita." Anito tapos may
hinila itong folder sa isang shelf at ibinigay sa kanya. "This is your first
project." Tinanggap niya ang folder na ibinigay nito sa kanya.

"Department of Education's plans towards public elementary and national

high schools." Basa niya sa papel na nandoon.

"We are going to feature it for the month of January, I need it

tomorrow."

"Agad-agad?"
 "Yup." Masayang ani nito. "Agad-agad and I think kaya mo na iyan."
Napakamot siya ng ulo habang bitbit ang folder nito. Mukhang kaya naman niya ang
pinapaggawa nito since her mother is a teacher and one of her sisters is a teacher
too.

"Kaya ko ito." Mas mabuti na rin siguro na isubsob niya ang sarili niya
sa pagtatrabaho keysa sa maalala na naman niya ang ginawa ni Heinz sa kanya. Muling
nanubig ang kanyang mga mata kaya bago pa man siya maiyak sa harap nito ay
nagpaalam na siya.

"I shall go mukhang madalian kasi ito." Aniya.

"Oh wait, may license ka ba?"

"Driver's license?"
 "Uhuh."

"Wala eh."

"I think you need to get one, mahalaga sa trabaho natin na may sasakyan
tayo. Don't worry the company will provide you a company car."

"I will apply for one, thank you."

"And Zyrene,"

"Yes?"
 "You are tough."

"Thank you Minerva."

Is she really tough? Paglabas niya sa opisina nito ay kaagad niyang

tinawagan ang nanay niya, sinabi niya na gusto niyang magconduct ng review sa mga
teachers and students first. Kaso nag-attend pala ito ng seminar kaya si Monica
naman ang binulabog niya mabuti nalang at hindi ito masyadong busy at pumayag na
rin ang school principal nito sa interview.

Paglabas niya ay papara na sana siya ng taxi ng may makita siyang

pamilyar na tao across the road. Ganoon nalang ang sakit na naramdaman niya ng
makilala nga ito.

"Heinz." Bulong niya. Gusto niya itong lapitan kaya lang naalala na
naman niya ang panloloko nito sa kanya. Kusang bumukal ang mga luha mula sa mga
mata niya lalo na ng mapansin niyang may kasama ito. Isang matangkad at magandang
babae na mukhang sopistikada and most of all, pula ang buhok nito. Napahawak siya
sa buhok niyang iba na ang kulay... is she the woman they are referring to... is
she her?
 Lumingin si Heinz sa panig niya at bago pa man siya nito makita ay may
umakbay na sa kanya.

"He isn't worth of any woman's tears you know." Si Arman pala iyon.
Kaagad niyang pinalis ang luha sa mga mata niya at inalis ang kamay sa balikat
niya. "Wala na siya umalis na siya kasama ang babaeng may pulang buhok."

Tumango lang siya at inayos ang sarili niya, ang hitsura niya naaayos
niya pero hindi ang puso niya. She felt really broken, sa dalawang araw na iyon
hinintay niya ito actually na gumawa ng paraan para makapagpaliwanag sa kanya.
Bakit naman pala ito mag-eeffort kung may nakuha na itong iba?

"I need to go Arman may pupuntahan pa akong school para sa article na

gagawin ko." Aniya dito.

"Sasama na ako sa iyo partners nga tayo hindi ba?"

 "Huwag-."

"I have a car mas maganda pa sa car ng ex-boyfriend mo." Nguso nito sa
sa Royce na nakaparada sa likod niya. "It's mine."

Wala siyang nagawa kundi ang sumakay na rin doon, gusto na niyang lumayo
muna doon. Magtatrabaho muna siya. Napahawak siya sa dibdib niya at nahawakan niya
ang kwentas na ibinigay nito sa kanya.

"You know what kung gusto mo na talaga siyang makalimutan dapat ay

iwanan mo na ang mga bagay na makapagpaalala sa iyo sa kanya." Anito.

"Ang daling sabihin ano?"

"Pero mahirap gawin? Sinasabi lang iyan ng mga taong nagdadahilan dahil
kahit gaano kahirap ang isang bagay kung may will ka magagawa mo naman."

Hindi na siya umimik dahil naiiyak na naman siya.

Pagdating nila sa school ay agad silang sinalubong ni Arman at muntik pa

nga siyang matawa ng makitang natulala ang pobreng bata ng makilala si Monica. Who
wouldn't? maganda naman talaga si Monica, angelic face with a soul of a devil gaya
ng sabi ni Diana palagi.

"Mas matanda iyan sa iyo." Biro niya sa pobreng bata.

"Ang ganda niya!"

"Meet eight of my other si-friends." Proud na sabi niya.

 "Really? May iba pang maganda?" men...

Kinuha niya ang kanyang cellphone dahil gusto niyang ipakita ang mga
pictures nila kaso pagtingin niya sa screensaver at wallpaper ng cellphone niya ay
picture nilang dalawa ni Heinz ang nakita niya.

"Oh, nandito ba?" agad na hinablot ni Arman ang kanyang cellphone

habang siya naman ay tulalang napatingin lang sa malawak na ground. "Ang gaganda
nga nila wala ka bang friends na hindi maganda?"

Hinablot niya ang cellphone niya mula dito at sinulyapan ang

screensaver niya. Napatingin lang siya sa ngingisi-ngising si Arman.

"Bakit titingnan ang picture ng mga taong walang ginawang mabuti sa

buhay mo mas bigyan mo ng halaga iyong mga taong alam mong hindi ka iiwan at
sasaktan." Nakangiti wika nito kasabay ng pagkindat sa kanya bago tumakbo papunta
sa mga high school girls na nagkumpulan sa isang tabi. Hinayaan nalang din niya
ito.
 "Anong sinabi ng batang iyon?" untag ni Monica sa kanya.

"Sabi niya bakit ko titingnan ang picture ng mga taong walang ginawang
mabuti sa buhay ko mas bigyan ko raw ng halaga ang mga taong alam kong hindi ako
iiwanan at sasaktan." Aniya habang nakatitig sa cellphone niyang biglang nagdark
ang screen. She turn it on and found her family's picture as the screensaver and
her friends pictures as her wallpaper.

"May sense ang batang iyan." Inakbayan siya nito. "Hinihintay ka na ng

principal namin kakatapos lang niyang magpaganda."

"Ganito pala kapag heartbroken ka no? Nakakadramarama sa hapon."

"Kahit hindi ka heartbroken madrama ka na talaga." Anito.

 "THIS IS GETTING WORST." Napahilot si Georgette ng makita ang picture
ng likod niya na nakastretch at nakikita ang kanyang tattoo. Matagal na ang picture
na iyon, it was two years ago or so hindi na nga niya matandaan. Naalala niya na
may ganoon siyang damit kaya nakapagtatakang may kuha ng ganoon. Sa kanilang lahat
sa kanyang kasi ang may pinakadelikadong tattoo dahil mabilis makita ang isa ay kay
Crischel na nasa left hip naman nito kaya lang palagi itong nakadress kaya hindi
gaanong kita.

"I changed my hair color kaya hindi na nila ako marerecognize." Aniya
sa mga ito. She is really frustrated right now gustong-gusto na niyang umiyak but
of course hindi niya gagawin iyon.

"Sana nga hindi ka nila marecognize. You are slightly safe right now
pero." Tumingin si G kay Karylle.
 "What about me?" inosenting tanong nito.

"Here." May ibinabang pictures si Georgette na naging dahilan kung

bakit nanlaki ang mga mata ni Karylle. She is wearing a yellow two piece at kitang-
kitang sa pictures ang tattoo nito.

"What the hell?" sigaw nito and then suddenly something came up to her.
"I will surely kill that bastard!" sigaw ni Karylle. "How dare him?!"

Sa tingin niya kilala niya ang may kuha ng picture na iyon na lalong
nagpakulo sa dugo niya.

"At least he doesn't know the meaning of your tattoo." Sabi ni Ainsley.

Tumikhim siya. "Be careful guys." Seryosong sabi niya. Nasa tabi lang
niya si Crischel and even if she and her brother is in chaos right now it doesn't
affect their friendship. "They knew."

"What?"

"They knew. He-C's brother knew I was red spider that's why he plotted
a plan to make me fall for him, they knew C's, and right now they knew Karylle's
connection to our sorority. I am sorry I somehow blurted it infront of him." Hingi
niya ng paumanhin sa mga ito. "I will accept any punishment from you all." It was a
no-no to the group, bawal na sabihin kahit nasa bingit ka na ng kamatayan ang
tungkol sa kanilang grupo pero nagawa niya. Nasa peak siya ng kanyang galit ng mga
oras na iyon.

Natahimik ang buong grupo. "Very well, we can't change the fact na may
nakakaalam na tungkol sa atin. Hindi muna kayo pwedeng Hmagsama-sama dahil bakas
mas mahalata nila ang iba as for you Zyrene." Napatingin siya kay Hexel na kahit na
sa Skype lang ay nanginginig pa rin ang mga ugat niya sa katawan. "You are
suspended, hindi ka pwedeng sumali sa mga meetings ng sorority for one months. This
is your punishment, wala kang kakausapin na kahit na sino sa amin."

Tumulo ang luha mula sa mga mata niya sa sinabi ni Hexel, this is her
punishment at saka one month lang naman iyon. Ginawa din naman nila ito dati kay
Hexel and she survived alam niya makakasurvive din siya.
 "I'm sorry again."

"You are free to go now." Sabi ni G na hindi makatingin sa kanya

naramdaman niyang hinawakan ni C ang kanyang mga kamay and she mouthed sorry to her
tumango lang siya. She deserves this, one month lang naman. Lumabas na siya ng
bahay ni Georgette bago pinunasan ang mga luha sa mga mata niya. Pinigil niyang
huwag mapahagulgol hangga't hindi pa siya nakakauwi ng bahay.

Agad siyang pumara ng taxi habang inaayos ang kanyang sarili walang
imik siya ng makarating sa bahay nila.

"Anak, kumain ka na ba?" salubong ng nanay niya.

"Opo nay, medyo napagod lang ako kaya ako magpapahinga at medyo
sinisipon po ako." Paalam niya sa ina.
 "Uminom ka na ba ng gamot?"

"Opo." Napatingin lang sa kanya si Koy kaya ginulo lang muna niya ang
buhok nito at saka pumasok sa silid niya. Pagpasok niya doon ay kaagad niyang
isinubsob ang mukha sa unan na nandoon.

Masakit mawalan ng taong minamahal lalo na at hindi naman pala talaga

siya nito ginusto dahil siya ay siya. Pero mas masakit ang maisolate sa mga
kaibigan niya pero alam naman niya na kasalanan din niya iyon. She understand them
a rule is a rule.

"Anak! Zyrene." Tawag ng nanay niya pero hindi siya kumibo nagpanggap
siyang natutulog. "Alam kong may problema ka anak buksan mo ang pinto." Hindi pa
rin siya kumibo hanggang sa bumukas nalang iyon. Sinalya iyon ng tatay niya kaya
napabalikwas siya ng upo sa kanyang kama. Nang makita ang mga magulang niya ay
kaagad siyang umiyak.

"Nay." Tawag niya sa nanay niya na agad na lumapit sa kanya at niyakap

siya. Pati ang tatay niya ay lumapit din at yumakap sa kanya at kahit si Koy.
 "Iiyak mo lang iyan anak ilabas mo ang kung anumang sakit na
nararadmaman mo."

Umiyak lang talaga siya. "Nay ang sakit, sobrang sakit."

"May nanakit ba sa iyo anak?" kalmadong tanong ng tatay niya. Umiling

siya ayaw niyang magsinungaling sa mga ito pero kilala niya ang kanyang mga
magulang. Mababait ang mga ito pero kapag sila na kinanti ng ibang tao lalaban
sila. Hindi sila mayaman pero lumalaban sila. "Hindi ka iiyak ng ganyan kung
walang nanakit sa iyo sabihin mo kay tatay kung sino ang nanakit sa iyo."

Mas lalo siyang humikbi. "Tay, please po huwag na lang po."

"No!"

"Sige nap o nagmamakaawa ako sa inyo-."

"Alam ko kung sino ang nanakit sa iyo, iyong Chua ba na iyon?"

 "Tay."

"Pulis ako Zyrene kaya alam ko kung ano ang nangyayari sa pamilya ko.
Alam kong naging kayo at dahil nakikita kitang masaya sa kanya kaya kahit inilihim
mo sa amin ng nanay mo ay hindi na kami nagsalita. Hinihintay namin na sabihin mo
sa amin kahit masakit na inilihim mo ito sa amin ay tinanggap ko dahil alam kong
may magandang rason at masaya ka. Pero ganitong nakikita kitang nahihirapan hindi
ko mapapatawad ang batang iyon."

Yumakap siya ng mahigpit sa tatay niya, she felt so guilty. "Sorry

tatay dahil nagsinungaling ako sa inyo. Hindi ko naman talaga balak na
magsinungaling naghihintay lang ako ng tamang panahon pero hindi na nangyari iyon.
Nagkamali po ako eh, akala ko totoo iyong mga sinasabi niya pero niloko lang niya
ako."

"Papatayin ko ang lalaking iyon."

Marahas siyan umiling sa sinabi ng ama niya. "Huwag niyo na pong

dungisan ang mga palad niyo tay he is not worthy. Makakalimutan ko rin siya and I
promise sa susunod ay kayo ang unang makakaalam."
 Hindi agad ito kumibo tapos ay inabot ang laptop na ibinigay ni Heinz
sa kanya na hindi na niya ginagamit.

"Ibi-benta natin ito." Nagulat siya sa sinabi ng tatay niya. "Hindi ko

kayang makakita ng anumang gamit na makapagpaalala sa iyo ng tungkol sa kanya."
Naramadaman niyang may gumalaw sa leeg niya. Kinuha ng kanyang nana yang kanyang
kwentas na ibinigay ni Heinz sa kanya.

"Isasangla ko rin ito at ng mabayaran ko ang utang kong limang libo sa

kooperatiba ng eskwelahan namin." Natawa siya sa sinabi ng nanay niya. Hinaplos
nito ang buhok niya. "Anak, okay lang na masaktan at umiyak. Kung iiwanan ka nila
tandaan mo nandito lang kaming pamilya mo ang unang sasalo sa iyo."

Tumango siya, this is the reason why she was suspended from the group
to make her feel that she isn't really alone. Wala man sila nandito naman ang
kanyang pamilya.

"Huwag kang mag-aalala ate hindi ko na rin bati si kuya pangit."

Niyapos nalang niya si Koy.

May pamilya siya and that's what matters the most

<<3 <<3 <<3

a/n: Malapt na talaga siyang matapos, I can sense it, mga five chapters nalang
kasali na ang extra chaps niyan ha. Wala munang extra chapters kasi inaantok na ang
inang niyo. Lhabyu! Noon nalang tayo ng phineas ang ferbs... gusto ko ng manood ng
fifty shades of grey ng walang blurs,., huhuhuhu.
Chapter Ten-A

Masakit pa rin ang mga mata niya dahil sa gabi-gabing pag-iyak but she
is getting better now. Papunta na siya sa Royale dahil sa kanilang February issue,
ang sabi kasi ni Minerva kailangan niyang interviewhin ang mga may-ari ng mga
romantic cafes and restaurants sa buong Maynila. Medyo nag-alangan pa nga siya
noong una because being brokenhearted means bitter siya sa mga kung anu-anong may
kinalaman sa pag-ibig.

"Nasaan ka na ba Arman?" inis na tanong niya habang kaharap ang

cellphone niya. Ang lalaking iyon super late na naman at kahit kailan ay hindi na
magbabago ang ugaling iyon ng batang iyon. "Ouch!" hiyaw niya ng tumama ang katawan
niya sa isang bulto. She curse under her breath when her cellphone dropped at
nawasak iyon.

"Ano ba hindi ka ba marunong tumingin sa dinadaanan mo?"inis na pinulot

niya ang nagkapira-pirasong cellphone niya.

"Sorry." Parang napaso siya ng marinig ang boses ni Heinrich at ganoon

na nga ang pagpigil niya sa kanyang hininga ng pagtayo niya ay si Heinz nga iyon.
Napatitig siya dito at ganoon din ito sa kanya. "Zyrene." Akmang lalapitan sana
siya nito ng umatras siya. Hindi pa immune ang puso niya sa sakit sa ginawa nito sa
kanya. She assessed him, he is still handsome katulad noong huli niya itong nakita.
Walang nagbago dito maliban nalang sa mukhang pumayat ito pero gwapo pa rin.
 Are you happy Heinz? Masaya ka ba habang ako naman ay nasasaktan ng
dahil sa iyo?

"Zyrene can we talk?"

Umiling siya habang pilit na pinipigilan ang sariling hindi maiyak, her
eyes were already blurry from her tears when someone pulled her from there. Kung
sinuman ang taong iyon malaki ang ipinapasalamat niya.

"Iiyak ka lang ba sa harap niya?"

"Arman?"

"You remind me someone, my sister whose in heaven right now Zyrene kaya
ayokong makita kang nakatanga lang doon." Hinila siya nito sa may likod ng
restaurant at doon siya umiyak. Umiiyak na naman siya.

"Ang sama niya Arman sinaktan niya ako, pinaasa niya ako. Ang sama
niya!" at sinuntok-suntok ang pobreng bata sa dibdib nito at hinayaan naman siya
nito. "Bakit ganyan kayong mga lalaki paasa."
 "Huwag mong lahatin shit! Hindi na po, promise hindi na ako mananakit
ng ibang babae." He is trying to lighten up the mood pero it isn't working anymore,
ngayong nakita na naman niya si Heinz ay bumabalik na naman ang lahat ng sakit.
"You will be better."

"I will, I am better now." Aniya sa kanyang sarili.

NAGTAGIS ang kanyang mga bagang habang nakatingin lang kay Zyrene sa
malayo. He has been trying to reach her everyday but these people are preventing
him to do his moves. He wants to explain his sides too nagkamali siya oo pero
matagal na niyang tinama ang pagkakamali na iyon. He might be a jerk but he loves
that damn woman and he hates that boy who is holding her like he is hers.

"Umalis kayo sa daraanan ko." Aniya sa dalawang lalaking humarang sa

kanya. They are the same men who used to barged in the way everytime he tried at
kahit anong gawin niya ay hindi niya magawang makaalpas mula sa mga ito.
 "Sorry boss sumusunod lang kami sa utos."

"Shit! Sino ba ang boss niyo? How dare you?"

"Are you calling me Chua?" kumunot ang noo niya ng biglang sumulpot ang
isang babae sa harap niya.

Naningkit ang kanyang mga mata. "You!" turo niya dito.

"Yes, me. Alwin, Luke you can let him go. Bantayan niyo si Zyrene and
the usual huwag niyo siyang hayaan na makalapit kay Zyrene."

"Bakit niyo ba ako pinipigilan na makalapit sa kanya dapat matagal ko

na siyang nakausap." Galit na turan niya sa babaeng kaharap.

"Be careful Chua, kapatid mo ang kaibigan ko. Mahal mo ang kaibigan ko.
But I wouldn't hesitate to use this one to you." Turo nito sa nakasabit na baril sa
beywang niya. "Kung hindi nasasabi ng baliw mong kaibigan sa iyo, I am SPO2 Karylle
Mitch Navarro. And yes I am one of them."
 "Bakit niyo ginagawa ito? Bakit niyo pinipigilan ang paglapit ko kay
Zyrene?"

The woman snorted. "Two reasons Chua." Anito.

"What?"

"First, she was punished for revealing a sister's code."

"Punished?"

"Hindi siya pwedeng makipagkita sa amin ng isang buwan, kahit na makita

niya kami hindi niya kami pwedeng kausapin and you don't know how it feels and
that's thanks to you. Hinayaan namin siya sa iyo dahil nakita namin kung gaano siya
kasaya but we can't let her do the same mistake of trusting you again. Mahal ka ng
kaibigan namin pero ginamit mo siya, what's the fun of catching one of us? Male
pride? Ano ang tingin mo sa kaibigan namin trophy, fuck you Chua. And that leads to
the second reason, we are trying to give you something to think about."

"What?"
 Karylle rolled her eyes, "Palagi nalang bang what ang sasabihin mo
Chua? What a prick. We are what we are, we are a legend alam kong alam mo iyan. We
were selected among the thousand students who went to Winhlan because we deserves
to be in our position right now. And we aren't someone you can messed up with. Sa
tingin niyo mga babae kami pero sa tingin namin we are more than guys. You can hurt
us but we can definitely fight back and now we are fighting for the sake of our
sister. Hindi man kami niya nakakausap pero gumagawa kami ng paraan para hindi siya
masaktan."

"Dahil sa pagpipigil niyo sa akin mas lalo siyang nasasaktan please

hayaan niyo na akong makausap siya."

The woman snickers. "Anong ginagawa mo diyan K?" tanong ng bagong

dating na alam niya ay kaibigan ni Zyrene. "Oh? Talking to him?"

"Sabi niya hayaan daw natin siyang makausap si Zy, what do you think
guys?" napatingin siya kay Crischel.

"Crischel." Tawag niya sa kapatid niya.

 "Sister's code kuya."

"But I am your brother!"

"And I don't think you deserves my friend, she really loves you pero
niloko mo siya."

Guilt now is visible on his face dahil alam niyang totoo naman iyon,
iyon na yata ang pinakagagong ginawa sa buhay niya and now he is paying for it. "I
want to correct all my mistakes, hayaan niyo naman akong makabawi sa kanya." he
almost begs, no he is already begging.

"What can you do to make our sister happy?" tanong ng babaeng naka-eye
glasses. "How can you prove yourself to us? Kung alam mo ang sagot hahayaan ka
namin pero hangga't hindi mo alam huwag kang magtangkang lumapit kay Zyrene. Lucas
and the other guy are policemen, kayang-kaya ka nilang saktan."

Naiwan siya sa labas ng Royale sa tanong ng babaeng iyon.

How can he prove himself to them? And how can he prove himself that he
is good enough for her?
 "KULANG." Kunot-noong tiningnan si Minerva habang hawak nito ang
article na sinulat niya. Halos lahat ng restaurant ay nalibot at nainterview na
niya sa katunayan sa bawat cafes and restaurants na napuntahan nila ay may souvenir
si Arman. Ginawa naman niya ang lahat and sa mga articles na sinulat niya iyon lang
gawa niyang sinabihan ni Minerva ng kulang.

"Ano ang kulang?"

"Kulang ng isang caf� dito na hindi niyo napuntahan."

"Huh? May kulang pa ate pero napuntahan na kaya namin halos lahat."

"Halos-pero hindi lahat. Where's Little Devil's Caf� here?" napapitlag

siya ng marinig ang coffee shop na pagmamay-ari ng ex niya. Sinadya niyang iwasan
ang caf� shop na iyon dahil hindi siya pwedeng makipag-usap kay Crischel at mas
lalong hindi niya pwedeng kausapin si Heinz baka kasi masampal lang niya ito.

"About that-."

"Zyrene please sila talaga ang inaabangan ng mga readers. The caf� has
been one of the top destination when it comes to coffee and cakes aside sa Royale.
And I want you to interview the owner Heinrich Chua, I have the scripts here."
Ibinigay nito sa kanya ang folder habang si Arman naman ay nakatitig lang sa kanya
habang kumakain.

Hindi niya kaya... "P-pwede bang iba nalang ang mag-interview sa

kanila? I mean hindi naman sa ayaw ko kaya lang medyo sumasakit ang ulo ko migraine
yata ito dahil sa kaiikot sa buong ka-Maynilaan."

"Suit yourself Zyrene ang importante ay makakuha tayo ng interview. Our

magazine is the top grosser especially kapag month na ng February and I know you
can do this I trust you." She bit her lips sa mukha kasi ni Minerva alam niyang
hindi niya ito pwedeng biguin.

"Thank you po."

"Magpahinga ka muna I will call Devil's to set an interview. Who do you

want to do the interview?"

"Si Arman, siya ang nag-iinterview sa ibang mga owners kapag napapagod
na ako. Inirerecord lang niya and I write the articles." Tiningnan nito ang kapatid
ng asawa nito.

"Nice job Arman."

"Praise the Lord!" natawa siya sa reaksyon nito. "Kain lang po ako."
Masayang kumakain ito. Hindi na niya binasa ang mga interview questions mula sa
folder dahil hindi naman siya ang magtatanong niyon. She will wait outside the car
while Arman is doing the interview. That's a nice plan.

Pag-uwi niya ay hindi na siya kumain at nagpaalam na maagang matulog

nalang dahil sa napagod talaga siya. Napagod siya sa kaiisip at napagod siya sa
kaiiyak at napapagod na siyang magpanggap na okay na siya. Mabuti nalang at
nakatulog talaga siya ng maayos kinagabihan dahil medyo hindi na masakit ang ulo
niya kinabukasan.

"Wow, ate sobrang ganda mo ngayon ah." Puri ni Kora ng lumabas siya sa
kanyang silid. She is wearing a baby pink spaghetti top and a white high waist
shorts, and to look it more formal nagsuot na rin siya ng puting blazer na
binagayan niya ng pink na three inches stiletto and a pink shoulder bag. Being in
an institution that demands beauty minsan ay nagbabago din ang tao, but the changes
are for good.
 "Oo nga anak sobrang ganda mo na talaga anak nga kita." Buong
pagmamalaking puri ng nanay niya. "At ang sabi ng mga kasama ko sa trabaho pati na
rin iyong mga dating teachers mo ang galing mo daw na writer. Bumili kami ng mga
copies ng Cup's."

Ngumiti siya sa nanay niya. "Talaga nay? First kong article iyong
January article eh." Aniya habang humihigop ng kape.

"Inaabangan namin ang February issue ng cups, maganda pala talaga ang
magazine na iyon no punong-puno ng kaalaman." Ngumiti lang ulit siya talagang
masaya ang nanay niya sa kanyang achievement. Ganyan nga siguro ang mga parents
kahit gaano kaliit ang achievement ng anak nila parang nobel prize na iyon sa
kanila.

"Aalis na po ako." Paalam niya sa mga ito. Kailangan kasi niyang

pumunta sa opisina bago pumunta sa Devil's. Agad siyang pumara ng taxi habang
kinukutingting ang cellphone niya, ng malaman kasi ni Minerva ang nangyari sa
cellphone niya ay kaagad nito iyong pinapalitan. Hindi pa niya nasasabihan ang mga
kaibigan niya baka siguro kapag nalift off na ang suspension niya sa grupo.

"Good morning!" bati niya sa mga kasama niya sa office.

"Good morning Zy." Ganting bati ng mga ito, they are looking at her
like she came from the outer space.
 "Naaamaze pa rin ba kayo sa ganda ko?" pabirong tanong niya sa mga
kasama sa trabaho.

"Oo eh, ang ganda ng buhok mo talaga bang natural na ang kulay niyan?"

"Yup, namana ko ito sa lola ko raw sabi ni nanay."

"Kakainggit, magpapakulay din ako ng ganyan." Narinig niyang komento ng

isa na ikinangiti lang niya.

"Zyrene, good morning." Bati ni Minerva habang katabi naman nito si

Arman na tagabuhat ng mga gamit nito. Alipin yata ito nila sa CUP'S but soon ito na
ang mang-aalipin sa kanila. Tama kasi ang sinabi ni Minerva, makulit lang ito but
he is a genius when it comes to work. "Looking good eh?" nakangiting puri nito sa
kanya habang pinapasadahan ng tingin ang buong hitsura niya.

"Mukhang nagpaganda ate para paglawayin ang ex niyang may-ari ng

Little Devil's." pinandilatan niya si Arman dahil sa pambubuko nito.
 She heard M gasps. "Oh my, we need to talk about this in my office."
Hindi niya alam kung galit ito o excited lang na makichismis. Hinila na siya nito
papasok sa opisina nito. "Really? Is he your ex-boyfriend?"

Ngumiti lang siya dito. "Minerva I think kailangan na naming tapusin ni

Arman ang article he needs to do the interview na."

"Ang daya naman! Is he the reason why you were sad lately?"

"Yup and I am trying to move on here, is it okay if I try to forget

him in peace?"

"Sayang bagay pa naman kayo ng Chua na iyon, have you read the
questions for the interview?" umiling siya.

"Si Arman na ang bahala dun, total siya naman ang mag-iinterview."

Minerva pouted. "Okay," may kinuha itong post it sa table nito.

"Interview will be ten in the morning kaya mamaya na kayo pumunta doon. Puntahan mo
muna ang next featured man of the month natin."
 May ibinigay uli ito sa kanyang folder at sa harap ng folder ay isang
pink na post it note na may nakalagay na restaurant name at date pati table number.
Kakaiba talaga ang babaeng ito no wonder isa ito sa mga tinitingalang babae ng
lipunan ngayon. She can get what she wants kahit na gaano kahirap pa iyon. Naisip
nga niya minsan, makakaya ba niya ang ginagawa nito.

"Huwag ka ng magpasama kay Arman I will let Wadz my assistant to come

with you."

"Sure."

Pagkatapos mag-ayos ng kaunti ay sumama na siya sa executive assistant

ni Minerva papuntang Mont Blanc Restaurant. Isang sikat na fine dining and Italian
Restaurant in the City.

"Sure kang hindi mo ako sasamahan?" tanong niya kay Wadz.

"Nah, may pinapabili lang si Madam sa Little Devil's naadik bigla sa

oreo cheese cake eh." Hindi nalang siya kumibo sa sinabi nito, it's her favorite
too. Ever since they broke up ay hindi na siya muling nakatakap sa Devil's and
since she was suspended hindi na siya muling nagtangkang isipin na kumain ng mga
paborito niya. Napabuntong-hininga nalang siya habang bitbit ang mga gagamitin niya
sa interview. Sinabi niya sa ma�tre na may reservation siya sa table na nakalagay
sa ibabaw ng folder.
 Wala pa ang iinterviewhin niya kaya inayos muna niya ang kanyang mga
gamit sa mesa. The waiter serves her white wine and some finger foods she can
enjoy. Nasabihan na raw kasi ito ng nagpareserve na bigyan siya ng foods dahil
medyo male-late ito.

Binuklat niya ang folder at ganoon nalang ang gulat niya ng makilala
ang lalaking nasa larawan na dapat ay iinterviewhin niya.

"Colton Jerome Delgado?" naibulalas niya.

"That would be me." Nanlaki ang mga matang napatingin siya dito at kung
nagulat man siya ay mukhang ito man ay nagulat din ng makilala siya. Well, she look
different from the last time they saw each other. That faithful day when she broke
her ties with Heinz.

"Holy shit! Zyrene Kate Florida?"

She composes herself, hindi nito pwedeng mapansin na ayaw niya itong
makausap. "It's nice to meet you Mr. Delgado, I am Zyrene Florida from Cross
Unlimited Publishing, Cups for short. My editor-in-chief set an interview schedule
for you and I am the one who will interview you today. I hope you are okay with
that." Seryoso at pormal na panimula niya. Mukhang nagulat ito sa pormalidad niya,
she's just being professional. This is work, at sa trabaho she needs to set aside
her personal life and personal grudges.
 "Oh, yeah. Nasabi nga niya sa akin na may iinterview nga sa akin and I
wasn't expecting it to be you."

"Will it be okay for you kung magsisimula na tayo?" a mischievous smile

appears on his face na kay sarap kalmutin.

"Hindi mo man lang ba ako hahayaan na purihin ka? You look really
pretty with your newly dyed hair."

"Pardon Mr. Delgado but my hair is not newly dyed. It's my real hair
color and please lang po I want this interview to be finish before ten dahil may
kailangan pa po akong puntahan." Malumanay na paliwanag niya dito.

"Okay fine, but before that I want a drink too." Tumawag ito ng waiter
and order a kendall-jackson chardonnay for himself and some cheese sticks. Ang
lalaking mahilig sa cheese sticks. "Where's my ketchup."

She fisted some tissue paper when she heard him asking a ketchup.
"Gusto ko iyong Heinz catsup." At ang walang hiyang lalaki ni hindi man lang
marunong makiramdam. Kalma lang tapusin mo lang ang trabaho mo. Pakunswelo niya sa
kanyang sarili.
 "Is it okay if I'll start firing up the questions habang kumakain at
umiinom ka?" tumango lang ito. Mabuti nalang at naging cooperative ito dahil
sinasagot naman nito ng matino ang mga tanong niya. Akala nga niya ay okay na ang
lahat kaya lang ay bigla na naman itong may itinanong sa kanya.

"Can you please tell your friends to stop harassing Heinz." Anito na
naging dahilan kung bakit napakunot siya ng noo.

"At ano naman ang kinalaman ng mga kaibigan ko sa kaibigan mo?"

Umayos ito ng upo at nagkibit-balikat. "After your break up with him he

tried to chase you pero palagi siyang pinipigilan ng mga kaibigan mo. Babs-I mean
Karylle is using her resources to guard you up kaya kapag lumalapit sa iyo si
Heinrich ay hinaharangan pa siya ng mga iyon. May one time pa ngang nagpumilit
siyang makausap ka ay binugbog siya ng mga iyon. That's police brutality and as
much as I would love to use my powers and my friend's connections it seems like
your sorority is more powerful and has more connections than us."

Pagak na natawa siya sa sinabi nito, "Right now I am suspended from my

group dahil sa aksidente kong nasabi sa inyo ang tungkol grupo namin kaya hindi ko
sila pwedeng kausapin at alam kong hindi gagawin ng mga kaibigan ko ang sinasabi
mo." Pagtatanggol niya sa mga kaibigan niya. Yes they are makulit and playful but
she know that they won't do the things he is telling her.
 "Then ask Heinz he will tell you the truth."

She snorted, "May sasabihin pa bang totoo ang lalaking iyon kung puro
kasinungalingan lang ang lahat ng naririnig ko mula sa kanya?"

"Paano mo malalaman na nagsisinungaling siya?"

"Yeah, you are his friends kaya makakajive in kayo sa mga

kasinungalingan niya."

"Zyrene tao lang din si Heinz. Naalala lang siguro niya sa iyo ang
babaeng nagligtas sa kanya sa beach noong muntik na siyang malunod pero wala na
iyon. Matagal na iyon baka hindi pa nga kayo nagkikita. Hindi mo ba naramdaman na
baka gusto ka na talaga ni Heinz at medyo naipit lang sa sitwasyon?"

"Kung ganoong ang babae palang iyon ang hanap niya sana ay siya nalang
hinanap nito at hindi ako ang pinagtripan niya o kaya naman he is just after me so
he can wish from my star kuno para makita ang babaeng-." Natigilan na naman siya at
biglang nanlumo dahil sa realisasyon na iyon. Nabitiwan niya ang hawak niyang
ballpen at pagak na tumawa.

"Kung gusto niyang mahanap ang babaeng iyon he could have asked me I
can give him that wish if it's really real sana hindi nalang niya ako pinaglaruan."

"Crap, mukhang mas lalo pang napasama ang pakikipag-usap ko sa iyo."

"No, mukhang mas napabuti pa nga ang pakikipag-usap ko sa iyo. Thank

you very much Mr. Delgado you are indeed an eye opener."

"Let him talk Zyrene he knows everything."

"Tama, he knows everything. He knows how to play and he knows how to

break a woman's heart. But he doesn't know one thing Mr. Delgado and that is the
sense of honesty." At nilisan na niya ito sa restaurant na iyon.

<<3 <<3 <<3

a/n: dapat ay hindi ako mag-uupdate today kaya lang naalala ko hindi pala ako
nakapag-update kahapon. Kung lumabas ba ako? Nope, hindi po ako lumabas as in nasa
bahay lang ako at nagmarathon ng movies, nanood ako ng The boy next door, kill me
softly... hahahahahaha... maraming interesting part doon, hahahaha. Nanood na rin
ako ng into the woods ulit kasi the first time I watched it hindi ko feel ang
ending. Sucker talaga ako sa happy endings and then now hindi ko pa rin pala feel
ang ending. Tinapos ko na rin ang panonood ng Unforgettable love, bumili ako ng dvd
eh. So, ayun nga in fairness ang haba pala niya and ang daming twist and turn.
Nakakaasar talaga kapag iyong kontrabida mas gwapo or maganda pa sa bida, nasaan
ang justice? You can't hate them fully, hindi mo mawish na sana ay masira ang mukha
nila dahil nga sa sayang kagwapuhan. Hayyyzt... kaya nga ayoko ng maraming
kontrabida sa mga kwento ko eh...

Ay, oo nga pala. Happy valentines. Hindi naman sa bitter ako ngayon dahil ang
daming cakes na hugis puso sa loob ng ref. Hindi ko lang makain dahil hindi naman
akin at saka ayoko muna ng matamis ngayon... duhh... ano naman ngayon kung may
flowers sila malalanta lang naman iyon, ano naman kung may chocolates sila sasakit
lang ang ngipin nila, ano naman ngayon kung may teddy bears sila maaalikabukan din
ang mga iyan, ano naman kung may kaholding hands sila? Nagse-share lang sila ng mga
microbes...Ano naman kung masaya sila at ako home alone? Eh di wow, sila na.. pero
hindi talaga ako bitter. Hahahahaha... kaya nga siguro hindi ako nag-open ng fb
dahil iwas-iwas muna.

STATUS UPDATE; Makatulog na nga lang.

PPS: Good bye! Good night! and Happy reading!

Chapter Ten-B

"WHAT?" Kulang nalang ay baliin niya ang hawak ballpen, nasa ETC siya
ng mga oras na iyon at naghihintay na tawagan siya ni Arman na kasalukuyang
iniinterview si Heinz. Hanggang ngayon ay iniisip pa rin niya ang pinag-usapan nila
ni Colton at nag-ngingitngit pa rin siya hanggang ngayon. Tapos ay sasabihin nitong
ayaw magpa-interview ng lalaking iyon?

"Anong sabi niya? Bakit ayaw niyang magpa-interview?" galit na talaga

siya.

"Ang sabi kasi niya hindi naman daw ako dapat ang mag-iinterview sa
kanya mukhang pangalan mo ang ginamit ni ate para mainterview siya. Hangga't hindi
daw ikaw ang iinterview sa kanya hindi daw siya magpapainterview."
 Napapikit siya sa inis dahil sa kaartehan ng lalaking iyon, oo nga
pala, bago pa man sila maging close at magkaroon ng relasyon ay talagang maarte na
ito. Nakakaasar lang bakit ngayon pa nito piniling mag-inarte kung kailang super
deadline na ng isusulat niyang article.

"Nasa Devil's ba kayo ngayon? Makakatikim talaga sa akin ang lalaking

iyan."

"Oo nasa Devil's ako ngayon pero umalis na siya may meeting pa daw siya
sa kanyang Davao business partner." Mas lalo siyang napakunot ng noo sa narinig
niya dahil mula sa kinaroroonan niya ay nakita niya si Heinz at kasama nito ang
babaeng pula din ang buhok. Davao counterpart pala ha?

"Really?" nanunuyang tanong niya.

"Babalik daw siya at eight, kung gusto daw natin siyang mainterview ay
bumalik daw tayo at eight."

"Leche talaga siya." Inis na sambit niya habang napapapikit sa galit.

Hindi niya maatim na tingnan ang babaeng kasama nito dahil naiinis siya.

"Kalma lang."
 "I am calm down." Kalma lang Zyrene, tandaan mo right now wala ka
munang kakampi kundi ang sarili mo okay? Aniya sa kanyang sarili.

"No, you aren't. Tinawagan ko na si ate sinabi niyang imomove niya ang
deadline ng eleven fifty nine, ang bait niya hindi ba?"

Mas lalong may kung anong pumikit sa sentido niya sa sinabi nito.
"Hindi man lang niya ipinagpabukas?" nanlulumong tanong niya.

"Alam mo naman si ate ganyan talaga iyan ayokong i-stress baka kasi
kaltasan ni kuya ang allowance ko. Saka na kapag ako ang boss."

"Oo na, did he really said na ako?" paninigurado niya.

"Sabi niya ang dapat dawn a mag-iinterview sa kanya ang makikiharap sa

kanya and from what I have known yes ikaw ang sinabi ni ate na mag-iinterview."
Mukhang wala na siyang magagawa pa kundi ang sundin nalang ang gusto nito. Hindi
naman lalampas ng isang oras kung mag-iinterview siya titiisin nalang muna niya ito
and besides kasama naman niya si Arman.
 "Hintayin mo ako diyan pupunta muna ako sa office para ipasa itong
article na isinulat ko tungkol kay-." Napalingon siyang bigla sa likuran niya ng
pakiramdam niya ay may nakamasid sa kanya pero bago pa iyon ay may nakita siyang
nagflash kaso wala namang tao doon. "Bye." Paalam niya sa kausap sa phone at inisip
na baka guni-guni lang niya iyon.

"Hi ate." Napamulagat siya ng may isang dalagitang sumulpot sa harap

niya. "kapatid ako ng may-ari ng ETC ang iyong suking tindahan." May ibinigay itong
leaflet sa kanya at napansin niyang may hawak itong tarot card sa kabilang kamay
nito. "I am practicing tarot reading gusto mong magpahula?"

"Hindi ako naniniwala sa mga ganyan."

"Wala namang masama kun susubukan mo ate ganda, sige na. One hundred
pesos lang naman."

"EH-."

"Yes, salamat ate." Huh? Wala naman siyang sinabi ah pero sige na nga
wala namang mawawala sa kanya kung susubukan niya. Pilit niyang inaalala kung saan
niya nakita ang batang kaharap-sa Royale! Tama sa Royale niya ito nakita, nakasuot
pa ito ng uniform na katulad ng uniform ni Monica dati.
 "Sa Winhlan ka?" tanong niya.

"Yup, education ang major ko doon. Taga-doon ka rin ba ate?"

"Oo kami ng friends ko."

"Wow, madami kang friends? Ako si beshy lang ang close friend ko."

"Don't worry makakahanap ka rin ng maraming friends." Ngumiti lang ito.

"Here, pili ka ng isa ate." At pumili nga siya. "The fool." Nawala ang
ngiti sa mga labi niya habang nakatitig sa card. "Naging fool kana dati ate,
nasaktan ka kaya nagaing mas distance ka na sa mga tao." Pinapili uli siya nito ng
mga cards. "The devil, you were betrayed by someone you really love. Judgement,
don't let your judgement ruin everything dahil minsan ay may nagagawa tayong mga
desisyon na pagsisisihan natin sa bandang huli kaya kailangan mong isaalang-alang
ang lahat ng nararamdaman mo." Akmang titingnan n asana nito ang isa pang baraha.

"Sino o ano ba ang dapat kong sundin?" dahil right now wala siyang
maramdamang kaunting pag-asa sa puso niya. It's like everything she thought a
fairytale is fading away, hindi niya maintindihan ang sakit na nararamdaman niya
kung pwede lang sanang may eraser na nakakapag-erase ng lahat ng sakit ay gagamitin
niya pero hindi talaga eh. Yes, she stopped crying but it doesn't mean she is less
hurting because if she is going to measure all the pain she is feeling right now
napakaimposibleng mameasure.

"The Sun." anito sa kanya. "Sabi nila ang simbolo ng sun sa tarot card
ay nakadepende sa kung paano mo ito tingnan. Ang mga ancient people sinasabi nilang
ang araw ay ang giver ng life and light, ito din ang nagbibigay ng liwanag sa mga
panahon kung kailan ka nalilito. Sa tingin mo sa ngayon sino ba ang taong nasa tabi
mo at nagbibigay ng liwanag sa buhay mo? Sila ang araw mo ate, hanapin mo sila
hindi ibig sabihin sila na ang makapagsasabi ng kung ano ang pwede mong gawin.
Gawin mo lang silang gabay sa kung ano ang dapat mong gawin."

Bigla niyang naramdaman ang pag-vibrate ng phone niya, ng sulyapan niya

ang screensaver ay si Minerva ang tumatawag.

"Teyka lang mukhang kailangan ko na yatang umalis tinatawagan na ako ng

boss ko." Inayos niya ang kanyang mga gamit ng pigilan siya nito pero nakatayo na
siya.

"Ate, mag-ingat ka." Anito habang nakatingin sa barahang hawak nito.

"Why?"
 "There is someone manipulating you." Ipinakita nito sa kanya ang isa
pang baraha na may Magician na nakasulat. "Marami sila they are doing something
behind your back, kung nakakabuti ba iyon o hindi tanging sila lang ang may-alam
basta mag-ingat ka."

Tumango lang siya at nagmamadaling lumabas ng ETC pero napalingon pa

rin siya sa dalagita nakita niyang may pinulot ito sa sahig at gulat na napatingin
sa kanya tapos sa card. Ngumiti ito pagkatapos, tamang-tama naman na pinara niya
ang taxi na paparating at huminto sa harap niya at ng pagkapasok niya ay iniharap
nito sa kanya ang isa pang baraha na pinulot marahil nito.

Kahit medyo ay malayo ay nabasa niya ang nakasulat doon... The Lovers.

"Handa ka na ba?" nag-aalalang tanong ni Arman sa kanya. Isang tipid na

ngiti lang ang ibinigay niya sa bata dahil kahit kailan hindi siya magiging handa.
Ni hindi nga niya maimagine kung ano ang gagawin kapag nasa harap na niya si
Heinrich, baka kasi biglang bumuka ang sugat na dulot nito.
 "I'm fine."

"But not ready so meaning you aren't really fine."

"Hindi ako kailanman magiging ready pero nangako ako sa ate mo na

gagawin ko ang lahat para sa trabaho ko kahit na ang ibig sabihin ay iset aside ko
ang personal na buhay ko."

Iniliko nito sa pamilyar na eskina ang sasakyan na minamaneho nito.

Ganoon na lamang ang kabog ng dibdib niya ng mapansin na medyo madilim na ang
Devil's mukhang maagang nagsarado. She opened her phone at tatawagan sana si C ng
biglang naalala na hindi pa pala pwede. Marami pa siyang araw na kailangang bunuin.

Nang mga oras na iyon ay pakiramdam niya ay lalaban siya sa isang gutom
na leon and God must be good dahil hindi na niya kaya ang panlalamig ng mga kamay
niya.

"Ang hirap naman niyan kapag ako siguro ang nasa lugar mo at sinaktan
ako ng mahal ko I will strangle her neck and let her die in my hand, of course i-
ce-cremate ko ang katawan niya para safe."
 "As if you can do that."

"Of course I can't." tumawa lang ulit ito. "I can't hurt the one I love
but I can make her suffer until she can't bear it anymore but to love me again."

"Huwag mo munang isipin ang love-love na iyan Arman." Mahinang sabi

niya. "Bata ka pa you still have a brighter future ahead of you-pero sa tingin ko
right now okay lang siguro na mas maagang magsimula sa love kasi kapag bata ka,
kapag bata kasi matatag pa ang puso kapag nasaktan makakamove on agad. Kapag kasi
nasa edad na tulad ko at hindi pa naranasan magmahal hindi ko agad naanticipate na
ganito pala ito kasakit. Sobra."

She blinks her tears away when she said those words. "Hindi rin,
depende talaga iyan sa tao. Base kasi sa nabasa kong right ups nit ate kapag may
pamilya ka na nakasuporta sa iyo, kapag may friends ka, masaktan ka man lalaban ka
dahil alam mong nandiyan sila sa tabi mo. Kapag nasaktan ka tapos wala kang friends
na nakakaintindi sa iyo o kaya naman ay pamilya na pwede mong masandigan ay good
luck nalang."

Pareho silang napabuntong-hininga, ang daming pwedeng isipin ang daming

pwedeng sabihin pero kahit saan mo anggulo tingnan parang lahat tama, pero parang
lahat din mali.

"Subok."
 "Huh?"

"Sabi sa akin ni kuya noon, noong nag-away kami at naglayas ako.

Subukan ko raw makinig sa mga taong nasa paligid ko. Subukan ko raw lawakan ang
pananaw ko sa buhay dahil kapag ginawa koi yon mas marami akong maiintindihan,
actually hindi ko agad iyon naintindihan hanggang ngayon nga ay hindi ko pa talaga
siya one hundred percent na naiintindihan pero subok lang. Kapag namali mo iyong
first try mo subok ka ulit, subok lang ng subok."

Hindi siya umimik dahil sa totoo lang wala siyang maintindihan sa

sinabi nitong subok. Ano naman kasi ang susubukan niya kung parang siya nalang ang
tumatayo upang ayusin ang puso niya.

Ipinarada na nito ang kotse sa labas ng Devil's, bumaba na siya bitbit

ang folder at ang recorder na gagamitin niya sa pag-iinterview kay Heinz.

"Kaya mo iyan gaya ng sabi ko subok lang." tumango siya at naglakad

papunta sa pintuan ng Devils. Ilang lingo din siyang hindi nagpupunta dito and for
the first time nakaramdam siya ng hindi maganda sa lugar na dati ay paborito niyang
tambayan. Bumukas iyon ng may staff na lalabas na.

"Ms. Zyrene nasa loob na po si boss ng opisina niya." Anito sa kanya,

tinanguan lang niya ito at saka lumingon upang alamin kung nakasunod ba si Arman
pero ang walang hiya umalis na, wala na ang kotse nito sa kinapaparadahan nito
kanina.

Tahimik ang buong Devil's, nakakapanibago. Kapag kasi ganitong mga oras
ay marami pang tao ang nakatambay dito pero ngayon ni taong dadaan lang sana sa
labas ay wala kaya bigla siyang kinabahan ng husto.

"Shit." Mahinang usal niya ng maalalang naiwan niya ang kanyang

cellphone sa kotse ni Arman. Paano siya makakauwi nito?

"Eherm," napahawak siya sa dibdib niya na biglang lumakas ang kabog ng

marinig ang pamilyar na tikhim nito. She blinks her eyes so many times dahil
namumuo na naman ang mga luha doon kahit na ayaw niya. She took a deep breath and
look at him, ganoon nalang ang hirap ng kanyang paghinga ng makita niya ito ulit
after days. Gusto na niyang tumakbo at gusto na rin niyang umiyak ng malakas pero
pinaalala niya sa kanyang sarili na trabaho dapat ang unahin niya. Mawala man ang
lahat sa kanya at least may trabaho pa siyang pwede niyang paglipasan ng oras.

"Good evening Mr. Chua." Pormal na bati niya dito. Hindi niya
hiniwalayan ng tingin ang binatang kaharap. She is the red spider after all, she is
tough.

"Are you going to interview me Ms. Florida." Pormal din na tanong nito
na para bang hindi sila magkakilala.
 "Yes, if you want I can ask my assistant to take my place of course."
Muntik ng lumabas ang sarcasm sa bibig niya habang kausap ito pero control lang
talaga.

"I don't have more time for this, come." Iminuwestra nito ang pintuan
ng opisina nito. Sa loob niyan linigawan siya nito, sa loob niyang sinagot niya
ito, at sa loob niya ay naputol ang ugnayan nila... at sa loob ng opisina nito
magugulo na naman ang puso niya. Yumuko lang siya upang hindi nito mabasa kung
anuman ang nararamdaman niya ng mga oras na iyon lalo pa at nakatitig lang din ito
sa kanya. Wala namang masyadong nagbago sa opisina nito maliban nalang sa mga papel
na nagkalat sa kung saan-saan.

Inayos niya ang mga gamit sa mesa nito at umupo na sa upuan na para sa
mga bisita. Kinuha na rin niya ang kanyang notepad at ballpen.

"I'll have series of questions to ask Mr. Chua, okay lang kung hindi mo
sagutin lahat." Panimula niya her voice is as cold as ice right now.

"I don't mind."

She cleared her throat and start firing questions. "Why did you decided
to build Little Devils?"
 "It's a family business, it's my parents business I am running this
because they love this shop." Sinulat niya iyon.

"Why Little Devil?"

"It is named after my sister Crischel. She was very mischievous when
she was a child, makulit and my parents named her little devil hanggang sa naisipan
nilang magput up ng caf� and name it Little Devil's."

She scanned some of the questions hanggang sa dumako iyon sa second

page.

"You won't mind if I'll ask you some personal questions?"

"I won't." natigilan siya ng bigla itong tumayo at umupo sa kalapit na

upuan ng sa kanya. Nakatitig lang siya sa sinusulatan niya at kanina pa nagdarasal
n asana matapos ang lahat ng ito. "Fire it out."

"As one of the eligible bachelors in town, many readers would want to
know if may mga businesses ka pa ba aside sa Little Devils."
 "I have, I have one in Davao and some investments."

"Next, are- are you still single?"

Matagal ito bago sumagot. "No, I am taken." Kaunti nalang Zyrene...

tiis lang ng kaunti.

"May I know her name or do you want to keep her in private." Siya nga
hindi pa nakakamove on ito may pamalit na sa kanya. Now, come to think of it hindi
nga pala talaga ito seryoso sa kanya kaya malamang may kapalit na agad ito.

"She is a private person."

"Okay." Mahinang sagot niya. "As a businessman may gusto ka pa bang

marating sa buhay mo?"
 "Of course but I am taking it slowly."

"Kung bibigyan ka ng isang pagkakataon na humiling, may hihilingin ka

pa ba?"

"Matagal ng natupad ang hiling ko thanks to someone." Makahulugang

sagot nito and that broke her last string of hope. She close the folder and turn of
the recorder.

"Thank you very much for your time Mr. Chua, I need to go now."

Nasa bingit na ng pagtulo ang kanyang mga luha ng tumayo siya pero
bigla siya nitong hinila.

"Please huwag mo akong hawakan Heinrich." Mahinang pakiusap niya.

"Zy-."
 "Please, don't say anything. Please don't." at hindi na niya napigilan
ang mga luhang tumulo sa kanyang magkabilang pisngi, marahas niya iyong pinunasan.

"Listen to me please."

"No more lies please, lahat ng lumalabas sa bibig mo ay pawing mga

kasinungalingan hindi pa kaya ng puso ko Heinrich. Hindi pa niya kaya." Pakiusap
niya dito.

"No, hindi kita hahayaang makalabas dito hangga't hindi mo ako

pinapakinggan." Binato niya ang hawak niyang recorder sa sahig nito at ang mga
gamit niya sa kung saan.

"Alin ba sa ayokong makinig sa iyo ang hindi mo maintindihan? Ayoko na!

Ayokong makinig sa iyo."

"Paano mo malalaman ang totoo kung hindi ka makikinig sa akin?

Nagkamali ako pero tama na! Hindi ko na kaya ang pinaggawa ng mga kaibigan mo sa
akin." Marahas niya itong itinulak.
 "Huwag na huwag mong isasali ang mga kaibigan ko sa gulo natin, this is
between you and me, at sa pagkakaalam ko matagal na naman tayong tapos hindi ba?
You are happy now kaya hayaan mo na ako." Sigaw niya dito at sag alit niya ay
kusang lumipad ang palad niya sa pisngi nito. Isang malakas na sampal ang kumawala
sa pisngi nito at kitang-kita niya ang pamumula ng pisngi nito pero sa halip na
magalit ay hindi ito kumibo at tumitig lang sa kanya.

"Hurt me Zyrene, ikaw lang ang may karapatang manakit sa akin dahil
nasaktan kita." And he don't have to say it twice dahil kusa ng pinatikim niya ang
kabilang pisngi nito ng suntok niya. Napangiwi pa nga ito ng dumugo ang gilid ng
mga labi nito. Hindi pa siya nakuntento dahil sinuntok niya ito sa dibdib nito,
hinampas at pinagmumura niya ito. Lahat ng sama ng loob niya, lahat ng galit niya
ay gusto niyang ilabas. Nasasaktan siya, gusto niyang maramdaman nito ang sakit na
nararamdaman niya ng mga oras na iyon. Hindi ito kumilos at gumalaw, hinayaan siya
nitong gawing human punching bag ang katawan nito.

Nang mapagod ay napatingin lang siya sa namumulang kamay, sinasaktan

niya ito pero hindi man lang nabawasan ng kahit kaunti ang sakit na nararamdaman
niya sa puso niya kaya napaupo siya sa sahig ng opisina ni Heinz, at umiyak nalang.
Iyong iyak na sagad hanggang sa buto ang sakit.

Kumilos ito at yumakap sa kanya pero tinulak lang niya ito kaso hindi
rin ito nagpatinag dahil kapag tinutulak niya ang binata ay humihigpit lang ang
yakap nito sa kanya.

"I hate you Heinz. I hate you for using me. Paasa ka."
 "I'm sorry Zyrene, I'm really sorry. I love you, that's real."

"I don't believe you Heinz... hindi na ako maniniwala sa iyo." Bulong
niya.

<<3 <<3 <<3

a/n: dahil gumala ako kahapon kaya hindi ako nakapag-update. Kaninang ala-una ng
madaling araw ako naka-uwi tapos kaunting tulog lang at pasok na sa trabaho. Kung
tatanungin niyo kung saan ako galing, ps. Hindi ako uminom ng nakakalasing,
hahaha.. hindi ako umiinom at sobrang linis pa ng atay ko sa mga banyagang inumin
na iyan. Ganito kasi ang nangyari, inaya ako ng kambal ko, bestfriend, kambal ang
tawagan namin na mamasyal. Manonood daw kami ng sine at dahil ayaw niyang manood ng
fifty shades dahil marami daw cut and blurs kaya hindi iyon ang pinanood namin.
Nanood kami ng that thing called tadhana.. natawa ako sa movie, binilang namin kung
ilang mura ang sinabi nila JM at Angelica, sa sobrang dami hindi ko na nga rin
mabilang. Bumaha ng french words dun eh. Pero infairness nakakakilig si JM, indi
film pala siya kaya pala dalawang artista lang ang nandoon. Iyong movie na iyon ang
patunay na kahit wala gaanong artista kung magaling iyong nagsisiganap winner na
winner. Nakakatawa ang movie at nakakakilig. Medyo bitin ang ending pero kung
i=aanalyze natin, iyong ginagawa nila, iyong simpleng ginagawa nila kapag babasahin
mo iyong between the lines may matututunan ka.

It's about heartbreaks and falling inlove, nasaktan at gustong makamove-on,

nakahanap ng new love and no matter who you are and what you did in the past,
someone will come and accept you... iyon ang isa sa mga natutunan ko sa movie.
Meron palang isa, iyong napakasimpleng eksena nilang dalawa dun, iyon paakyat si
Mace sa flyover or skywalk ba iyon sa Baguio na bitbit ang mga bagahe niya. Anthony
(JM) offers help pero tumanggi si Mace dahil kaya naman niya, the way they portray
the scene, it answers every brokenhearted questions 'How to move on', parang pag-
akyat lang iyan ng hagdanan ng maraming bitbit, mahirap, mabigat at mabagal,
nakakapagod pero kahit na ganun, nakakarating ka rin sa tuktok, maabot mo rin ang
kabilang panig. Hindi kailangang magmadali, hindi kailangang magshort cut, mas
maganda iyong dahan-dahan na kahit na mahirap at least pagdating sa dulo masasabi
mong, Yes, I made it!

STATUS UPDATE: Spoiler much si otor.. pero try to watch it, matatawa ka talaga.
Para kasi silang mga ewan, parang normal na mga characters lang. Walang mayaman,
walang mahirap, just two people na nagkaintindihan.

PPS: Sleep muna si otor pambawi ng lakas.

Chapter Ten-C

"I hate you Heinz. I hate you for using me. Paasa ka."

"I'm sorry Zyrene, I'm really sorry. I love you, that's real."

"I don't believe you Heinz... hindi na ako maniniwala sa iyo." Bulong
niya dito kasabay ng pagtulak niya pero hindi man lang ito natinag. "Kung anuman
ang gusto mo sa akin hindi mo pa ba nakukuha iyon? Nagamit mo na ako hindi ba? Hind
ba iyon lang naman ang gusto mo sa akin?" galit na tanong niya dito.

He cupped her teared face at hinarap dito. "Makinig ka-."

"No-." he stopped her whinnings when he suddenly claimed her lips for a
forceful kiss, napaungol siya at pinilit na makawala dito pero mas malakas si
Heinz. Hindi siya nito hinayaan na makawala sa halik na ginagawad nito sa kanya.
Idiniin niya ang palad niya sa pagitan nilang dalawa.
 Pero hinuli lang nito ang magkabilang pulso niya at laking gulat niya
ng bigla nalang nitong hubarin ang suot niyang blazer revealing her thin inner top.
Binitiwan nito ang kanyang mga labi at ganoon nalang ang kabog ng dibdib niya ng
may mabasang ibang emosyon sa mukha ni Heinz.

Umiling siya. "No!" she tried to push him again dahil balak sana niyang
tumayo at tumakbo pero hindi pa man siya nakakakilos ay hinila na siya nito at
napaupo siya sa kandungan nito. Her back is facing him while his arm is locking her
in place na kahit anong gawin niyang kilos ay hindi na niya magawa pa. Naramdaman
niya ang hininga nito sa leeg niya na nagdudulot sa kanya ng kakaibang takot.

"Nagkamali ako Zyrene, oo inaamin ko. Noong una iyon ang plano ko, ng
malaman ko kung sino ka talaga may nabuo akong plano." Tumigil siya sa paggalaw
dahil naghahanap siya ng tiyempo na makawala sa hawak nito. "Akala ko noong una
hindi kayo totoo, akala ko kathang isip lang kayo, ni hindi pumasok sa isip ko na
kahit si Crischel ay kasali sa grupo na iyon."Hinawi nito ang buhok niya, I fell in
love with the girl who saved me from drowning. I can't even remember her face I
only saw her hair and your red hair- your previous hair looks like her. And then I
read an article about the Zalpha Bri sorority na kung may mahahanap kang isa pwede
kang humiling. It was funny, so childish but I was so greedy noong aksidente kong
malaman na isa ka doon gumawa ako ng paraan mapalapit lang sa iyo. I want to have
you because that's mean I can have a wish." Isiniksik nito ang mukha nito sa may
bandang leeg niya. "But all my plan backfired on me, dahil noong nakalapit na ako
sa iyo noong nakilala ng kita ng husto nawala na siya sa isip ko, unti-unti mo
siyang binura sa isip ko hanggang sa kalaunan ay nasanay na ako sa pagkukunwari ko
at sa bandang huli hindi na pala pagkukunwari ang nararamdaman ko sa iyo. I don't
care if I won't see her again, you are more important to me right now."
 Napapikit siya, all of his words were so sincere na gusto ng maniwala
ang puso niya pati na ang utak niya. Pero nadala na siya hindi na siya muling
maniniwala sa kasinungalingan nito. Yes, he is all lies and nothing else.

"Hindi ko maintindihan Heinz. Ayokong umintindi pagod na nga siguro

ako, sinira mo ang tiwala na ibinigay ko sa iyo. Ayoko na, ayoko na."

"Bigyan mo ako ng isa pang pagkakataon Zyrene, nagkamali ako inaamin ko

naman iyon pero sana bigyan mo ako ng isa pang pagkakataon-."

"Pagkakataon? Kaya ba umabot ng ganito katagal? Damn you Heinz-."

"Dahil iyon sa mga kaibigan mo!" sigaw nito sa kanya. "Dahil sa iyon sa
kanila, ilang beses akong nagtangkang lumapit sa iyo pero palagi nila akong
hinaharangan."

"I don't believe you kailangan mo bang gamitin ang mga kaibigan ko para
lang sa kasinungalingan mo? Maybe this is the right time to have our closure, tama
na."

"No! Nang tanungin mo ako kanina kung may girlfriend ako ang sinabi ko
Oo dahil kahit kailan hindi ko tatanggapin ang pakikipaghiwalay mo sa akin. No! I
won't let you go." Mas naging mahigpit ang paghapit nito sa kanya. "Akin ka lang
Zyrene at kung gumawa man ako ng bagay na pagsisishan ko habang buhay ay gagawin
ko." Biglang nagbago ang tono ng boses nito. Mas naging seryoso.

"Let me go Heinrich!"

Muli siya nitong kinulong sa mga braso nito, mas malakas si Heinz keysa
sa kanya at kahit anong pagpupumiglas ang gawin niya ay hindi niya magawa. Hinuli
niya ang kamay nito at kinagat iyon malakas lang itong napasinghap pero hindi man
lang ito natinag at hindi man lang siya binitiwan, nalasahan na nga niya ang dugo
sa braso nito kaya siya na rin mismo ang tumigil. Nag-aalalang tiningnan niya ito
at ganoon nalang ang kabog ng puso niya ng makita ang sakit sa mukha nito.

"Heinz."
 Pilit itong ngumiti sa kanya. "Hurt me Zyrene, hurt me babe hanggang sa
kaya mo. You are the only person on earth I would allow to hurt me because I
deserved to be hurt by you." Nanlaki ang kanyang mga mata ng mapansin ang pagtulo
ng luha sa pisngi nito. "Please believe me Zyrene."

"Sorry Heinz, you... I can't give you another chance."

"ANAK, hindi mo ba talaga lalabasin si Heinrich?" tanong ng nanay niya,

dalawang araw na siyang nasa labas. Pagkatapos ng naging usapan nila sa Devil's ay
iniwan niya na ito doon, hindi niya ito kayang makitang umiiyak. Yes, she stopped
crying but it doesn't mean she can easily forgive him.

"Pabayaan niyo iyan sa labas nay mag-sasawa din iyan." Aniya dito,
naiinis siya sa kanyang sarili dahil sobrang tigas niya. Alam niyang maraming
maiinis sa kanya pero hindi pa talaga niya kayang harapin sa ngayon si Heinz.

"Mahal mo siya hindi ba?"

"Hindi po." Pagsisinungaling niya.

"Nanay mo ako Zyrene kaya alam ko mahal mo pa rin siya."

"Noon siguro pero hindi na ngayon." She lied again.

"Anak." Humarap ang nanay niya sa kanya. "Naalala mo ba ang naging

reaksyon ko noong pakulayan mo ang buhok mo?"

Nagtataka man kung bakit nito iyong naitanong ay tumango siya. "Opo.
Nagalit po kayo sa akin at hindi niyo ako kinausap ng ilang buwan."

Ito naman ngayon ang tumango. "Dahil nadisappoint mo talaga ako Zyrene.
Noon naisip ko ginawa ko naman ang lahat, hindi ako perpektong tao pero bakit
pinakulayan mo ang buhok mo. Lahat ng kasamahan ko sa trabaho iniisip nila na
masama akong ina dahil hinayaan lang kita at baka napariwara ka. Naging close-
minded ako dahil sa kung ano iyong nakalakhan kong tama ang naging standard ko sa
mga bagay-bagay. SUmama ang loob ko sa iyo pero unti-unti ay natutunan kong
tanggapin kung ano ang naging pagbabago mo dahil mahal kita. Nagkamali ka pero
pinatunayan mo na mali din ang iniisip ko tungkol sa iyo. Sana isipin mo rin na
ganoon din si Heinrich, alam kong mabait na bata si Heinrich. Nakagawa siya ng mali
pero alam kong alam mo na pinagsisihan na niya iyon, alam kong naramdaman mo na
mahal ka niyang talaga. Natatakot ka lang na baka muling masaktan, natakot din
naman ako dati na masaktan mo ulit pero I trusted you. Ngayon ikaw naman ang
matutong magtiwala, ang buhay mo anak hindi lang umiikot sa comfort zone mo. Matuto
ka rin minsang lumabas sa bilog, malay mo marami ka pa palang makikita at
malalaman."

Napabuntong-hininga siya. "Hindi ko pa talaga siya kayang tanggapin

nay."

"Hindi ko naman sinabing tanggapin mo siya, subok lang anak. SUbukan mo

siyang harapin, subukan mong i-analayze kung ano ang tama sa hindi. Masyadong
naging mabilis ang relasyon ninyo dati ngayon hayaan mong patunayan niya na handa
siyang maghintay."

"Nanay! Ate!" humahangos na pumasok sa silid niya si Koy na kasunod si

Kora. Ang mukha ng dalawa ay tila hindi maipinta kaya bigla siyang kinabahan, baka
may masamang nangyari na sa lalaking iyon.

"Anong nangyari?" tanong ng kanyang ina.

 "Nay, si kuya Heinz po binaril ni tatay."

"ANO?!" Sabay na napatayo silang dalawa ng nanay niya pero mas nauna
siyang lumabas ng silid niya. Nadatnan niya ang kanyang ama na hawak ang baril nito
at si Heinrich na nakaluhod sa harap ng tatay niya habang hawak ang duguang balikat
nito. Ganoon na lang ang kabang naramdaman niya dahil sa dugong dumadaloy sa
balikat nito.

"Tay!" aniya sa ama niya na tila ba wala lang dito na muntik na itong
makapatay ng tao. "A-anong ginawa niyo?"

"Gusto kong patayin ang lalaking iyan dahil sa pananakit niya sa iyo."
At mas lalong nanlaki ang ulo niya sa sinabi nito. Mabilis niyang dinaluhan si
Heinrich na namimilipit sa sakit pero nakaharap pa rin sa tatay niya, lumingon ito
sa kanya at saka ngumiti ng pilit.

"Zyrene, sorry." Anito sa kanya. Sinubukan nitong lumapit sa kanya pero

umatras siya kung kanina ay pilit nitong tinatago ang sakit sa sugat nito ngayon ay
halata na ang sakit sa mga mata at gwapong mukha nito.

"Huwag kang maingay kung ayaw mong ako mismo ang papatay sa iyo."

Nag-isang linya ang mga labi nito habang nakatitig sa kanya. "Gusto mo
bang mamatay nalang ako para hindi ka na masyadong masaktan?" malungkot na tanong
nito. "Gusto ko na rin kasing mamatay para hindi maramdaman ang sakit ng hindi mo
pagpansin sa akin." Marahas siyang napatingin dito gustuhin man niyang magalit ay
tila ba unti-unti iyong naglaho dahil sa nakikitang sakit sa mukha nito. Tumingin
ito sa tatay niya at biglang lumuhod sa harap nito. "Sir, I am very sorry for
hurting your daughter." Naitakip niya ang palad sa bibig niya. "I am really sorry
for hurting her, nagkamali po ako. Pinagsisihan ko na iyon, patayin niyo man ako
ngayon mamamatay akong masaya dahil kahit papaano naramdaman ko kung paano mahalin
ng anak niyo. Even if I die now I will be happy na mapapasaya ko na rin sa wakas
ang babaeng nasaktan ko at mahal ko na ngayon."

Napahawak siya sa tapat ng dibdib niya at nanlaki ang mga mata ng

marinig ang pagkasa ng baril ng ama niya at itinutok iyon kay Heinz.

"Madali akong kausap bata, ilang tao na ang napatay ko at hindi ako
natatakot na makulong mamatay ka lang."

"Ta-tay-."

"Pumasok ka na sa loob ng kwarto mo lilinisin ko lang ang batang ito."

Ngayon lang siya nakaramdam ng ganitong kaba at takot sa tanang buhay

niya. Nanginginig ang mga palad niya.
 "Nanay pigilan niyo si tatay."

"Ate Kora gusto kong manood." Pilit na tinatanggal ni Koy ang palad ni
Kora na nakatakip sa mata ng bunsong kapatid.

"Ay, hende pa pwede bebe Koy reted espegee ito. Hende pwede ang
madugong eksena."

"Dalhin mo si Koy sa silid niya Kora." Mabilis na binuhat ni Kora si

Koy. "Ikaw naman Zyrene total hindi mo na naman mahal ang lalaking ito hayaan mo ng
mamatay ito."

Umiling siya. "Nay, please. Hindi pwedeng makapatay si tatay-."

"Lahat gagawin ko para sa pamilya ko kahit na ang pumatay ng tao."

Seryosong saad ng tatay niya. Galit na binalingan niya si Heinz.

"Ano ba Heinz tumayo ka nga diyan ng dahil sa iyo nasaktan ako tapos
ngayon ay gagawin mo pang criminal ang tatay ko. Bakit ba sama-sama mo?" naiiyak na
siya sa takot. Sinasabi niyang ayaw niyang makulong ang tatay niya pero mas
natatakot siyang mawala na talaga ito ng tuluyan. "Magagalit sa akin si Crischel."
Hikbi niya.
 Sa gulat niya ay inagaw ni Heinz ang baril sa tatay niya. "Don't worry
babe hindi magagalit sa iyo ang kapatid ko, she loves you more than me I guess.
Hindi naman makukulong ang tatay mo kung ano nalang ang papatay sa sarili ko hindi
ba." At itinutok nito ang baril sa sentido nito.

"Oh my God!" bulalas niya ng gumalaw ang daliri nito upang hilahin ang
trigger at bago pa man iyon pumutok ay dinamba na niya ito at naagaw ang baril na
hawak niya. Nagulat ito sa ginawa niya dahil bigla nalang nitong nabitawan iyon at
siya na mismo ang kumuha ng baril at pinukpok iyon sa ulo nito na ikinagulat ng
lahat.

"Baliw ka! Ang gago mo, ang bobo mo bakit ikaw pa ang minahal ko?
Sinaktan mo ako ng ilang ulit pinaasa pero bakit ikaw pa rin? Bakit hindi ko kayang
magalit sa iyo ng sobra sa kabila ng gabaldeng luha na ibinuhos ko sa iyo." Muli
niya itong pinukpok ng baril napapa-aray lang ito. "Tapos aaray-aray ka ngayon
curse you Heinrich Chua!" at sag alit niya niya ay kinagat niya balikat nito kung
hindi lang niya ito naringgan na impit na napaungol dahil sa mukhang sumidhi ang
sakit sa brasong natamaan nito baka hindi niya ito pinakawalan.

"I love you Zyrene, if this isn't enough to prove my love to you and my
sincerity please tell me what to do." Hindi na niya kaya pang magpanggap ng
magpanggap na hindi na dahil sa totoo lang sobra-sobra na ito. "Please tell me what
to do para maging deserving ako sa iyo?" namumula ang mga mata nito habang
nakatitig sa kanya. Hinaplos nito ang kanyang pisngi at hindi na niya magawang
lumayo pa.

"Alright, I am giving you another chance."

 Nagningning ang mga mata ni Heinz sa kanyang sinabi and that almost
give her a heart attack.

"Tha-."

"I am giving you one chance to prove to me and to anyone else that you
really love me. Kapag narinig mong sinabi ko na mahal na rin kita saka mo malalaman
na muli kitang tinatanggap sa buhay ko. We started out fast, let's do it this time
right."

Wala itong sinabi mukhang naiintindihan naman nito ang kanyang sinabi
dahil tumango lang ito at muling hinaplos ang kanyang pisngi.

"Thank you, I won't mess up this time I swear to God."

"Kung gusto mo ngang patunayan sa anak ko na mahal mo siya pumunta ka

muna sa hospital at ng malapatan ng lunas ang sugat mo." Untag ng tatay niya.
Mabilis siyang lumayo dito upang i-check kung gaano na kalala ang naging sugat
nito.
 "I'm fine Sir." Ipinakita nito sa kanya ang sugat nito, daplis lang
iyon pero medyo malalim. Namutla siya at napatingin sa tatay niya.

"Tatay."

"Pupunta muna ako sa presinto para isuplong ang sarili ko." Kalmadong
ani nito.

"No Sir, please don't." sunod-sunod na umiling ito. "I understand why
you do that, hindi naman ako magsasampa ng kung anong kaso. I don't want my lady to
be sad."

"Ginamitan pa rin kita ng baril."

"Kahit sinong ama gagawin ang ginawa niyo para sa anak niya. Kapag
nagkaanak rin po ako at may manakit sa kanya I swear papatayin ko rin po ang taong
iyon." There is something warm that wraps around her heart when she heard him say
that. "Ayokong saktan ang babaeng mahal ko kapag may nangyaring masama sa inyo."
 Her father's eyes twinkle with something and that something is
acceptance, napansin niyang kumilos ang nanay niya upang hawakan ang kanyang ama.
Proud na proud ang nanay niya sa tatay niya.

"Tingnan mo muna si Heinz, Zyrene. Tatawagin ko lang iyong pinsan mong

nurse alam niya ang dapat gawin." At tuluyan ng umalis ang mga magulang niya habang
inaalalayan naman niya si Heinz na umupo ng maayos.

"I love you Zyrene."

"Yeah, I heard you."

"Thank you for the chance."

"Manliligaw ka muna."

Ngumiti ito at tumango sa kanya na parang bata. "I love you."

 "Para kang bata." Pinigilan niyang huwag mapangisi sa saya, her heart
is telling her what she needs to feel and her feeling is indeed.. she still loves
him. Normal na babae lang naman siya, nasasaktan at nagmamahal, at hindi siya Diyos
upang hindi matutong magpatawad pero sa ngayon gusto muna niyang i-savor ang isang
bagay na hindi niya naranasan... ang ipinagkait niya sa kanyang sarili at ang bagay
na deserves niyang ma-experience.

Ang maligawan at mapamper ng lalaking mahal niya... marami ang

magtataas ng kilay sa kanya pero bakit ba? Siya ay siya, sila ay sila, bahala na
silang umabot sa exosphere ang kilay nila basta siya masaya.

<<3 <<3 <<3

a/n: may epilogue pa, medyo mahaba iyon kasi espeegee... alam niyo iyong feeling na
kapag nagsusulat ka tapos naiilang kang magsulat ng spg parts kasi parang hindi
bagay sa story ng dalawa? Iyon ang feeling ko kina Heinz at Zyrene, para ayokong
lagyan ng ganun. Maybe because para sa akin super light lang ng story nila. Sa
susunod nalang ang matinding aksyon. hahahahaha.. I am done writing the epilogue
and the first extra chapter, may second extra pa na pov ni Heinz. Basta yon na
iyon, huwag mag-expect ng masyadong magarbong ending dahil hindi silang dalawa
iyon, may nine pang nakaline up eh. At iyong next book ay nakakasira ng ulo dahil
mga baliw ang characters kaya tiis-tiis lang muna.

Bukas nalang ulit iyong Epilogue, kapag ako ay nabuhay ng before five thirty in the
morning I will post it pero kapag ako ay nagliliwaliw pa sa dreamland sa hapon
nalang. hahahahaha... yay! Walang class sa thursday, sa thursday na ako mag-uupdate
ng Waiting on a Feeling, hanggang ngayon ay nahurt pa rin ako sa ginawa ni Jair eh
kaya naiinis pa akong hanapin siya. I so love Xancho, at sa mga nagtatanong...
kasali si Xancho sa ZBS, isa siya sa mga leading man ng sisters.
 EPILOGUE

"WELCOME back." Bati sa kanya ng mga kasamahan niya habang yumayakap sa

kanya, two weeks after na magsimulang kuhanin ni Heinz ang loob niya, at natapos na
rin ang suspension niya sa sorority. Kung titingnan mo para siyang naiwan sa ere ng
masuspend siya pero rules are rules, sa iilang rules na meron sila ay nagawa pa
niya iyong kalimutan.

"Thank you." Aniya, wala namang hurt feelings sa mga ito dahil alam
naman kasi niya na kahit hindi niya ito nakakausap ay tinutulungan siya ng mga ito.
Napag-alaman nga niya na totoo ang sinabi ni Colton sa kanya na hinaharangan ng mga
ito si Heinz. Sa totoo lang hindi siya galit sa halip ay nagpapasalamat siya kasi
at least napatunayan ni Heinz na totoo ang nararamdaman nito sa kanya.

"So, sinagot mo na si kuya?" tukso ni Crischel sa kanya, umiling lang

siya.

"Not yet."
 Lumabi ito. "Just like what I thought, kaya pala mukhang tanga iyon na
nakatitig sa cellphone niya ng tingnan ko ay picture mo pala ang nakascreensaver
doon." Gusto niyang matawa sa sinabi nito, hindi niya alam na may ganoong kabaduyan
pala si Heinz.

"Choice niya iyan."

"As if naman, nagpapakipot ka lang eh."

Ngumiti lang siya sa kaibigan. "Sshhh."

"See, alam na alam kung gaano mo ka-like si kuya no. Siya nga ang secret
crush mo hindi ba?" mas lalo siyang namula sa sinabi nito, totoo naman kasi iyon.
"Kunwari ka pang bibisita sa akin pero gusto mo lang masilayan ang kapatid ko.
Nagpapaganda ka pa nga hindi ba?"

"Uy, hindi ah!"

"Kaya pala may lipgloss ka sa bag mo noong college tayo samantalang

hindi ka naman mahilig sa mga ganoong bagay dati."
 Mas lalo siyang namula ng makuha na nila ang pansin ng mga kasama nila
ang lakas naman kasi ng boses nito. "Masama bang may lipgloss sa bag bigay ni nanay
iyon eh, ano, free sa avon."

"Pati blush-on at foundation? Kaya pala nagpapadala ka rin ng letters

and chocolates sa kuya ko kapag valentines day, birthday at Christmas day? Huwag
mong itanggi dahil alam ko palagi mo kayang tinatanong kung ano ang mga paborito ni
kuya."

"Iyan naman pala eh, matagal na palang may crush bakit nagpapakipot pa?"
tudyo ni Diana Rose.

"Bakit masama bang magpakipot?"

"Naku, kapag iyang lalaking iyan natauhan lagot ka."

"Eh di hindi niya talaga ako mahal." Tila balewala lang sa kanya ang
bagay na iyon pero sa totoo lang ay nagsisikip ang dibdib niya kapag naiisip na
mawawala ang pagmamahal nito sa kanya. She isn't taking him for granted she just
want him to learn his lessons, and that is not to mess with the red spider.
 "Sure ka? Paano kung sasabihin kong natagpuan na niya iyong first love
niya iyong nagsave sa kanya sa beach?" humigpit ang hawak niya sa tinidor na nasa
kanyang mga kamay, her chest clenched in an unknown pain when Crischel said that.

"Talaga?" walang emosyong sabi niya. "That's good." Sumimangot ito.

"Hindi ka ba natatakot nab aka agawin niya si kuya sa iyo?"

"Hindi pa naman kami ni Heinz and besides nanliligaw pa naman siya. Kung
mapagod siya nasa kanya nalang din iyon, kung titigil siya nasa kanya lang din
iyon, kung nabubulagan lang siya sa akin nasa kanya lang din iyon. Mas mabuti ng
masaktan ako ng maaga kaysa kapag sasagutin ko na siya ay malalaman kong nagkamali
na naman pala siya sa akin. Hangga't hindi pa kami hindi ko siya pipigilan choice
niya iyon eh." She bit the sides of her lips dahil naiisip na niya ang mga
senaryong ayaw niyang isipin. Nagseselos siya pero right now wala muna siyang
karapatang magselos dahil hindi pa naman sila. Pero dahil nga sa naiinis siya pwes
gaganti muna siya.

"Bakit ang bitter ng tono ng boses mo?"

Ngumiti lang siya sa kaibigan at tamang-tama naman na nagring ang phone

niya, it's Arman calling.
 "Hello, Arman?"

Kumunot ang noo nito. "Sinong Arman?" Monica almost choked from her
drinks dahil sa tono ng boses ni Crischel. Sinenyasan lang niya itong huwag mag-
ingay.

"Tonight? Of course I am free, I will always be free. See you tonight

then." Narinig niya ang pagtataka sa boses ng batang assistant niya.

"Sinong Arman?"

"Colleague lang," tipid na sagot niya. "Guys, I need to go. Saka na tayo
maghappy-happy ha may kailangan lang kasi akong imeet eh."

"Hoy, bruha isusumbong kita sa kuya ko patay ka sa kanya naku kapag

nagalit iyon kahit hindi mo na siya sagutin makakasal ka ng maaga." She huffed.

"Nah, he won't do such drastic things. And besides sabi mo nga hindi ba
busy siya dahil nahanap na niya iyong nagligtas sa buhay niya?" ngumiti siya ng
pagkatamis-tamis. "I have a date." And blew her friends a flying kiss.

Ang totoo niyan, ang sinabi ni Arman may kailangan daw siyang
iinterview. Isang kilalang IT billionare na may-ari ng isa sa pinakasikat na
electronic gadgets ngayon. Isang Rye Altamirano, this will be a big hit. Kailangan
nga lang niyang mag-ayos pa dahil ayaw daw ng lalaking iyon ng hindi kaaya-aya sa
mga mata.

Mabilis siyang pumunta sa bahay upang mag-ayos, nagring ang cellphone

niya at ng makitang si Heinz iyon ay hindi niya iyon sinagot. Naiinis siya sa
sinabi ni C na nahanap na raw nito ang babaeng nagligtas sa buhay nito, magsama
sila buwisit ang lalaking iyon. Napabuntong hininga nalang siya, she doesn't want
to doubt him pero ganoon pala iyon no kapag nasira na ang trust mo sa isang tao
kahit gustuhin mong ibalik ang dati ay mahirap na kasi naranasan mo na.

She prep herself with a plain almost seethrough blue longsleeve button
up which she tucked inside her floral lace shorts and a pair of blue peeptoe high
heels. She let her long hair flow and applied some night make-up. Ngumiti siya sa
kanyang sarili ng makita niya ang sariling repleksyon sa salamin, her hair isn't
red anymore but the confidence she have when she still have that red hair on is
still inside her, mas lalo pa ngang nadagdagan iyon.

"Wow, bakit kapag may kameeting ka nagmumukha kang tao?" birada agad ni
Arman ng sunduin siya nito.

"Matagal na akong tao bulag ka lang talaga."

 "Baka magselos iyong manliligaw mo."

"Don't ruin the night Arman."

"Opo, manang sungit!"

Pinandilatan niya ito, Arman has this habit to call her manang. Dinala
siya nito sa fine dining restaurant kung saan niya ininterview si Colton dati,
pagdating niya ay isang nakabusangot na gwapong nilalang ang nakita niya.

"Good evening Mr. Altamirano." Bati niya dito, tumingin ito sa kanya
tapos ay tila may rekognisyon na dumaan sa mga mata nito. Pero saglit lang iyon,
may hawak itong newspaper na pamilyar sa kanya pero hindi na rin niya iyon pinansin
dahil mas abala siya sa pagtingin dito. Totoo nga ang sabi nila gwapo nga ito sa
personal pero mas gwapo pa rin si Heinz sa paningin niya, ganoon naman yata eh
kapag mahal mo nagiging bias ka. "I'm Zyrene Florida from Cups." Inilahad niya ang
palad pero parang napahiya lang siya dahil sa tiningnan lang nito iyon.

"You are almost late." Malamig na sabi nito, she can compare him to a
beast sa beauty and the beast, pang-beast kasi ang aura nito kawawa ang future
beauty-este Belle nito whoever she is.
 "At least hindi ako late hindi ba?" nakangiting tanong niya. Tumingin
ito sa kanya habang ito naman ay napa-iling.

"You two sure are friends, magkaugali." Bulong nito sa kanya na sa

kasamaang palad ay hindi niya narinig.

"Are you saying something?"

"Yes, and that is to start this meeting. I have important matters to

talk with you."

"And that is?"

"After the interview."

Nacurious naman siya sa sinabi nito kaya binilisan niya ang pag-
interview dito, mabuti nalang at naging cooperative naman ito kahit papaano. After
the interview ay mas naging pormal ito sa kanya.
 "Pwede kong malaman kung ano ang gusto niyong pag-usapan Ms.
Altamirano?"

May inilapag itong picture sa harap niya, pictures to be exact... and

those pictures were showing a familiar tattoe na naging dahilan kung bakit
napatitig siya dito. A fake smile curve on the side of his lips.

"Who owns this tattoe?"

Hindi siya umimik agad, "I-I don't know what you are talking about."

"Of course I know you know what I am talking about Ms. Red Spider."
Bigla siyang nanlamig sa sinabi nito. Kilala nga niya ang may-ari ng tattoe na iyon
pero nungkang sasabihin niya iyon dito, she will either confirm or deny it.
"Nakasama ko ang babaeng iyan at alam kong kilala mo siya because I saw your
picture inside her wallet."

"Sorry Mr. Altamirano but I think you are barking the wrong tree. I-I
need to go now." Mabilis siyang tumayo at umalis sa harap nito, she got her phone
and dial 'her' number.
 "Hello?"

"Listen very well, this is very important." Mabilis niyang saad.

"Someone is looking after you, he knew your tattoe. Do you know someone whose name
is Rye Altamirano?"

Wala siyang narinig na sagot mula sa kaibigan-"What the-." Laking gulat

niya ng biglang may humila sa kanya at kuhanin ang cellphone mula sa kanya. "H-
Heinz!" naibulalas nalang niya ng makilala ang may hawak sa kanya.

"Come with me." Seryosong sagot nito, tumingin siya sa loob at nakita
niyang papalabas na rin ang lalaking nakausap niya kaya sumama nalang siya kay
Heinz. Hindi niya alam kung saan siya nito dinala basta namalayan nalang niya na
nasa isang silid na siya, ganoon kalalim ang kanyang iniisip.

"Where are we?" nagtatakang tanong niya. Napansin niyang sobrang

seryosong-seryoso ang mukha nito.

"Why did you turned off your phone? Bakit ka nakipagdate sa ibang
lalaki?" he fired out na naging dahilan kung bakit napakunot ang noo niya.
 "W-What? I-I turned off- ahhhhh!" napatili siya ng malakas ng isalya
siya nito sa dingding. Hindi naman siya nasaktan medyo nagulat lang, she was
trapped by him and by the wall. "Teyka lang Heinz bakit k aba galit nag alit?"

"Sinong hindi magagalit? May kadate kang iba? Nagseselos ako!"

Kumunot ang noo niya. "Bakit ka magseselos aber samantalang kasama mo na

naman iyong savior mo hindi ba?" ito naman ngayon ang napakunot ng noo.

"What are you talking about?"

"Sinabi na ni C sa akin ang lahat, sinabi niyang nahanap mo na siya."

Inis na sikmat niya. Biglang lumambot ang mukha nito habang nakatitig sa kanya.

"Are you jealous?"

 "ASA!" Sigaw niya, capslock para mas intense.

"You are jealous, I knew it." Anitong tila gwapong-gwapo sa sarili.

"Hindi sabi tabi nga." Tinulak niya ito at natulak naman niya kaya lang
ay sumalampak ito ay sahig at malakas na napamura dahil iyong braso nitong nabaril
ng tatay niya ang naitukod nito sahig. "Shit! Heinz are you okay?" nag-aalalang
tanong niya dito. Tinulungan niya itong tumayo at inupo sa kama na nasa silid na
iyon. Namilipit ito sa sakit st dahil nakasuot ito ng sweater kaya hindi niya
macheck kung nabukas ba ang sugat nito. "I am going to check on your wounds," nag-
aalalang itinaas niya ang suot nito at muntik na siyang mapamura ng magreet siya ng
naghuhumiyaw na abs nito. Bwisit! Hindi ba dapat kapag Chinese ay payatot at walang
abs? Bakit ito ang gwapo at may abs? Ang unfair!

Umayos ka Zyrene, huwag ang abs kundi ang sugat! Tiningnan niya ang
braso nito pero hindi pa man niya natitigang mabuti ay bigla nalang nitong hinapit
ang beywang niya at natumba siya sa kama, mabilis naman siya nitong kinubabawan.

"Heinz! Ano ba-."

"I hate it when you are this beautiful at may iba kang kasamang lalaki.
Matagal na akong nagtitimpi sa iyo Zyrene alam mo iyon pero pinipigilan ko ang
sarili ko because I want to wait for you pero hindi ko na kaya."
 "Pwede naman natin itong pag-usapan hindi ba? At saka client iyong ka-
date ko kanina." Para naman siyang nang-aalo ng aso nito pero ngumisi lang ito sa
kanya habang dahan-dahan nitong tinatanggal ang butones ng suot niyang pang-itaas.
Nanlalaki ang mga matang pinalis niya ang kamay nito doon at pilit niya itong
tinutulak pero nakadagan na ito sa kanya.

"Ibang usapan ang gusto ko Zyrene Kate Florida." Seryosong ani nito
hanggang sa tuluyan ng matanggal ang lahat ng butones sa suot niyang blusa. Pilit
niya iyong tinatakpan pero hinuli lang nito ang mga braso niya.

"Heinz naman eh mapapatay ka talaga ni tatay ka-kapag ginalaw mo ako!"

tili niya dito.

"Oh I love that, pero sa tingin ko mas gusto ni tatay ito." Nakikitatay
at nanay na rin ito sa mga magulang niya. Huling-huli na kasi nito ang loob ng
kanyang mga magulang.

"Heinrich." Kinakabahan niyang tawag sa pangalan nito.

"Aminin mo nagseselos ka hindi ba?"

"Hindi nga sabi!" malakas siyang napa-ungol ng bigla nitong kagatin ang
isang bahagi ng leeg niya at sa bandang nakikiliti talaga siya. "Oo na huwag nga
diyan may kiliti ako diyan!" tili niya.

"Anong Oo na?"

"Oo na nagseselos na ako." Mabilis naman itong tumitig sa kanya kahit

na ilang sentimetro lang ang distansya ng kanilang mga mukha. "Nagseselos ako,
happy?"

Marahan nitong sinuklay ang buhok niya, "So happy, sagutin mo na kasi
ako. Papakasalan kita agad."

Tumaas ang kilay niya. "Nanliligaw ka palang hindi pa kita sinasagot

kasal na agad."

"Well," his chinky eyes sparkle in mischief. "I will make you change
your mind."

"Anon-." muli nitong pinutol ang sasabihin niya ng mabilis nitong

inangkin ang kanyang mga labi. Napaungol siya ng malakas ng salakayin ng mga labi
nito ang kanyang sariling mga labi, his tongue found her deepest and starts to
unfold the wonders of the tingling sensation he is giving to her at the moment.
 "I love you Zyrene and you don't have to be jealous. Kahit na sino ang
dumating ikaw pa rin ang nag-iisang babaeng gusto kong makasama habang buhay."
Bulong nito sa kanya habang dumadausdos ang mga labi nito sa leeg niya patungo sa
punong teynga niya, he lick and nibble her earlobes making her cluched his bare
shoulder. Nakikiliti siya at kahit na ayaw man niyang aminin ay may nararamdaman
siyang kakaiba sa loob ng katawan niya. It's like a bomb waiting to be activated.

Napapikit siya ng mariin ng bumaba na ang labi nito sa punong-dibdib

niya. Nakikiliti na siya sa pagdampi ng mainit na hininga nito sa kanyang katawan.

"Heinrich please tama na." pakiusap niya dito.

"I want you." Anas ng lalaki.

"Hindi pa kita sinasagot."

"Kaya nga gagawin koi to para wala ng atrasan pa."

 "Pipilitin mo ako? Rape ito!"

Tumawa lang ulit ito ng malakas. "This could be one but I will make
sure you will enjoy this."

Meron bang nirerape tapos nag-eenjoy? "This isn't a fairytale Heinz,

hindi porke't maangkin mo ako ay may happy ending na. Walang forever sa fairytale
lang may forever."

"Forever might be a fairytale but I would love to run away from reality
and make a fairytale with you."

Inis na hinampas niya ito. "Huwag ka ngang sabi ganyan eh." Naiinis na
sita niya dito, minimelt kasi nito ang puso niyang nagpapakipot muna. Hinuli nito
ang kamay niya at muling inangkin ang kanyang mga labi, alam niyang dapat ay
tumatanggi siya pero unti-unti ay natutupok na ng mga halik nito ang kaunting
katinuan na namamayani sa utak niya.

Kusang gumalaw ang mga palad niya at dinama ang malapad nitong mga
balikat. Naramdaman niya ang panginginig ng katawan nito habang pinupugpog ng halik
ang kanyang dibdib. Hinayaan lang niya itong hubarin ang suot niyang top at
naningkit ang mga mata niton singkit na.
 "Next time na magsusuot ka ng ganito kanipis huwag bra lang suotin mo
ha? Nakakaasar ka kitang-kita ang katawan mo dito."

"Eh hindi naman nila mahahawakan."

"Sa susunod kapag nakita kitang nagsuot ng ganito ako mismo ang hahawak
sa iyo gaya nito." At naramdaman na naman niya ang paglandas ng mainit na palad
nito sa beywang niyang hindi na nababalutan ng suot niyang damit. He snapped the
button of her shorts and pulled it down revealing her black panties. "You are red
all over." Tukso pa nito.

"Heinrich pwede naman itong makapaghintay hindi ba? You don't have to
do this."

"Tama ka I don't have to do this because we need to do this, please

Zyrene say you love me too."

Umiling siya, "Ganoon? Okay, let's have a deal I will make you say you
love me tonight and you need to marry me, kapag hindi mo naman sinabi iyon
sasagutin mo na ako."

Napatawa siya sa sinabi nito. "Luging-lugi naman ako sa iyo."

 "Deal or deal?"

"No deal."

"I won't stop making love to you until you said you love me."

May kung anong hangin ang kumiliti sa sikmura niya sa sinabi nito, "I
am-."

"I love you Zyrene, I love you." Paulit-ulit na bulong nito sa kanya.
Hindi na niya namalayan na muli na naman nitong inangkin ang kanyang mga labi. His
fingers found the right places to please as she felt her body shaking in pure
anticipation. Mariin na idinikit nito ang katawan nito sa kanyang katawan leaving
no spaces for the wind to pass through, his other hand is now wonder on her naked
top. Her bra flew somewhere when he snapped it a while ago, naglalakbay na rin ang
mga labi nito sa likod ng kanyang leeg muli nitong hinapit ang beywang niya habang
ang isang palad nito at Malaya ng nagliwaliw sa kanyang pang-itaas na bahagi. Ang
mga labi nito ay naglalakbay sa likod ng kanyang teynga pababa sa leeg niya, he is
biting her bare skin and his other hand finally found the valley of depths. Her
nipples hardened due to his gentle caress, he is playing her mounts giving her
pleasures that she needs to battle out.
 Napa-igtad siya ng maramdaman ang mga daliri nito sa kanyang
kailaliman, he found her clit above her panties and massages it gently. Pakiramdam
niya ay nahihilo siya, nahihilo siya sa sarap na nararamdaman niya, she wanted him
to stop yet her body is betraying her. She want to remind herself to be sane but
she can't, the feeling and the emotions are too much for her. Tuluyan na nitong
hinubad ang suot niyang pang-ibaba kaya hubad na siya sa harap nito.

"I-." he stares at her speechless. "You are mine, right?" halos hindi
makapaniwalang tanong nito. And then a glint of possessiveness flashes through his
lashes at hindi nawala iyon. "Akin ka lang Zyrene hindi ako makakapayag na may
ibang tao na humawak sa iyo."

Napakagat siya ng labi ng sakupin ng isang labi nito ang isang dibdib
niya habang iyong isa naman ay pinagpapala ng mga daliri nito. He massages and
pinched the peak and roll it using his fingers making her body arc in wants.

"Don't do that binabaliw mo ako Heinrich."

"I intend to do more." At palipat-lipat ang pagpapala nito sa kanyang

magkabilang dibdib while his fingers are now creeping down to her heated core.
Napakapit siya dito ng husto ng dumampi sa pinakasensitibong bahagi ng kanyang
pagkatao ang daliri nito. "I knew it you also want me babe, you are so ready for
me." Ibinaling niya sa ibang direksyon ang kanyang mukha dahil sa sinabi nito.
Totoo iyon, she is too ready for him she wants to feel him in that instant.

"God!" napaungol siya ng biglang bumilis ang paggalaw ng mga daliri

nito sa gitna ng kanyang mga hita. She needs to close her eyes because she is
getting dizzy because of his sudden movement. Isang malakas na singhap ang
pinakawalan niya ng hilahin nito ang katawan niya hanggang sa maramdaman niya ang
mga labi nito doon, she never knew that the kind of act could please any woman in
so many ways she could imagine. His tongue is now playing and probing his sensitive
spot. "Stop! Stop! Stop!" pauilit-ulit na sigaw niya ng maramdamang may kung anong
lalabas sa katawan niya.

"Release it babe, I'm going to taste you." And she did, she came for
the first time of her life she reach something she thought she can't reach. Sunod-
sunod ang naging paghinga niya dahil sa halos maputulan na siya ng hininga sa
ginawa nito. Dahan-dahan nitong iniwan ang lugar na iyon at dahan-dahang tumaas
hanggang sa muli nitong pagpalain ang magkabilang dibdib.

"Does it feels good?" tumango siya dahil iyon naman ang totoo. Kinuha
nito ang palad niya at dinala sa--- malakas siyang napasinghap ng ipahawak nito sa
kanya ang bagay na hindi niya akalain ay mahahawakan niya. "And your hand feels
good too." He managed to move her hands all over his length, bigla siyang nakadama
ng kaba dahil hindi lang iyon basta-basta. He is long, big and really hard... and
warm. "He wants you babe, he really wants you." Bulong nito.

"Oh God and I want you too." Pag-amin niya dito. Tinanggal nito ang
palad niya sa pagkalalaki nito at hinatak siya hanggang sa napaupo na siya sa
kandungan nito. Ipinulupot nito ang braso sa kanyang beywang at mariin siyang
hinalikan.

"I am going to take you now." Tumango siya as he positioned himself

under her. She is straddling him and he is going to-no-she is going to take him
fully. Ang lakas ng kabog ng dibdib niya ng maramdaman iyon. Mariin nitong
hinawakan ang pisgi niya upang hindi siya tumingin sa kung saan. "Move babe, move
now... feel me. I want you now." Pakiusap na nito sa kanya. Tumango na siya at
hinayaang gumalaw ang kanyang beywang. Ang lakas ng kabog ng dibdib niya na mukhang
naramdaman naman nito.
 "Don't worry it would fit." He whispered to her. Tumango lang siya
kahit na ang totoo ay nagdududa siya sa sinabi nito. He helped her lower her hip
until the tip of his manhood penetrated her cave. She bit her lips to avoid any
noise from escaping, she pushed again and this time ay mas ramdam na niya ang kirot
ng pag-iisa nila. He suddenly pulled his length and hug her tight. "Let's do this
gently okay?" tumango lang ulit siya, he cradled her now her back is now leaning on
his chest while his lips were biting her nape and kissing every part of her tickles
skin. He made her relax and spread her legs for him to access, this time ito na ang
gumawa ng paraan para mag-isa ang kanilang katawan.

Isang malakas na daing ang pinakawalan ng kanyang mga labi ng tuluyan

na nitong mabasag ang bagay na inalagaan niya sa loob ng dalawampu't anim na taon.
Medyo masakit pero hindi naman nakakamatay na sakit, parang nahiwa ka lang ng isang
matalas na bagay. The pain is bearable and even if it's a painful process he still
make sure that it's pleasurable for her because he keeps on rubbing her clit until
she fully take his length.

"We are perfect for each other babe." He massages her back up to her
tummy and saw the red spot on the sheets. It's gone but she can't feel any regret
at all, mahal niya eh. "I'm so happy right now I want to marry you fast." He starts
to pump his length from his core, napapangiwi pa siya ng mga naunang galaw nito
pero ng lumaon ay nararamdaman na niya ang sarap na dulot ng pag-iisa ng kanilang
katawan. Before she found her release ay iniba nito ang kanilang posisyon, now they
are already lying over the bed and he is spooning her. His hands can now freely
play her breasts while the other hand played with her clit and his body dancing in
a rhythm with hers.

"Kiss me." Bulong niya dito which he gladly oblige. "Faster babe."
Napapababe nalang tuloy siya ng wala sa oras.

"You are damn so tight babe, I love you--- damn! I so love you!" hiyaw
na rin nito habang mahigpit na niyakap ang kanyang katawan.
 Hindi na rin niya nakayanan ang sensasyon na hatid ng pag-iisa ng
kanilang katawan at gusto na rin niyang kumawala sa hawla kung saan niya ikinulong
ang kanyang sarili.

"I love you too Heinz! I so love you." Mas lalo niyang naramdaman ang
pagbilis ng galaw nito, he is like a piston's engine running in miles. Mahigpit
siyang napakapit sa bedsheet, kumilos ulit ito and this time he is now moving above
her while his arms are pinning her arms over the bed. Mas ramdam niya ang katawan
nito sa loob ng katawan niya at dahil baliw na siya sa sensyasyong nararamdaman
niya kaya wala siyang nagawa kundi paulit-ulit na sambitin ang pangalan nito.
Pawang daing at ungol nalang ang naririnig niya sa mga labi nila, they are both
gasping and calling each other's name as they reach their orgasm together.

Mahigpit siya nitong niyakap habang mariing inaangkin ang kanyang mga
labi na sinagot din naman niya. They aren't moving but they keep on kissing each
other hanggang sa unti-unti ng tumino ang isip niya.

"You said you love me." Masuyong hinaplos nito ang kanyang pisngi.
"Sinasagot mo na ako hindi ba?" parang batang tanong nito.

"Yes, I love you Heinz." Buong puso niyang sagot. "Sana huwag mong
sayangin ang pangalawang pagkakataon na ito." Mahinang sabi niya.
 "I won't I already knew the consequences babe," masuyo itong umalis sa
ibabaw niya at napatitig sa kanyang hubad na katawan. Mabilis niya iyong tinakpan
ng kumot. "Cute." Nasabi lang nito at umayos ng higa, hinila nito ang katawan niya
upang mayakap nito.

"Nasaan nga pala tayo?" takang tanong niya.

"You like the place?"

"Paano ko mala-like ang place kung hindi ko alam kung saan ito."

Hinalik-halikan nito ang pisngi niya, "This is ours babe, our place...
our house. Dito natin sisimulan ang pamilya natin." Malakas siyang napasinghap sa
sinabi nito.

"Are you dead serious about marrying me?"

Kumunot naman ang noo nito. "Of course I am dead serious about marrying
you. Ayaw mong magpakasal sa akin?"
 "Kakasagot ko palang sa iyo tapos kasal na agad?"

"Wala naman sa tagal iyan and beside kilala na natin ang isa't isa for
years."

"Pero-."

"Mahal mo ako hindi ba?"

"Hindi mo naman kailangan paulit-ulit na itanong iyan." Alam niyang

seryoso ito sa sinabi nito, sa kanya lang ang may problema. "Mahal kita."

"Kaya lang?"

"The sorority Heinz." Mahinang sabi niya. "We made a promise six years
ago."
 "What promise?"

"Na wala sa amin ang ikakasal sa simbahan hangga't hindi pa siya

bumabalik."

"Sino?"

"Si Hexel, maikakasal lang kami sa simbahan kapag naka-uwi na siya o

kapag umuwi na siya. I know masyado kaming dependent sa sorority pero sana
maintindihan mo na hindi ko lang sila kaibigan, your sister and our other members
were like sisters to me."

Sinapo nito ang pisngi niya and she could see understanding on his
eyes. "I understand babe, I really do. And I can wait pero sabi mo nga hindi pwede
sa simbahan hindi ba? Pero pwede namang sa huwes muna, gusto na talaga kitang
makasama."

Napaawang ang mga labi niya sa sinabi nito, hindi kasi siya makahanap
ng sagot. Ang sabi kasi ng mga kaibigan niya sa simbahan lang ewan lang niya kung
pwede ba sa huwes.
 "Kailangan mong magpaalam sa kanila."

"I will."

"At sa mga magulang ko."

"Matagal na silang pumayag gusto nila ng apo. Kaya dalian na natin ang
paggawa ng baby gusto ko kasi ng maraming anak kaya gawa na tayo." Natatawang
tinampal niya ito sa mukha gamit ang unan na nahawakan niya.

"Manahimik ka nga pagod pa ako, pinagod mo ako at saka masakit pa."

sumimangot naman ito.

"Do you want me to massage it para mawala ang sakit?" he asked

naughtily.

"No, I want you to keep your hands for yourself." Namumulang sabi niya
dito.
Tumawa ulit ito. "Fertile ka ngayon?"

"Lucky you I am not," sumimangot ito sa sagot niya.

"Kailan ka fertile?"

'Bakit ka ba tanong ng tanong?"

"Gusto ko ng magkababy." Tila batang ungot nito.

"Pakasalan mo muna ako gago ka."

"Iyan nga ang kanina ko pa sinnasabi pakasal na tayo."

 Yumakap lang siya dito and she smile to him, hindi nito nakikita ang
pagngiti niya pero alam niyang nararamdaman nito ang saya niya ng mga oras na iyon.
Yes, she is going to marry him but he needs to wait until she comes back... their
master.

Maaring nagsimula silang dalawa sa isang pagkakamali, he lied to her...

he broke her trust to him. Pero paunti-unti ay binabalik naman nito ang tiwala niya
dito, hindi naging ganoon kadali naging sarado ang isip niya. Ganoon naman yata
kapag nasira ang tiwala, pero ipinakita naman nito na deserves nito ang second
chance na ibinigay niya dito. And this time, she will also make it right. Marami
siyang natutunan sa nangyari sa kanilang dalawa, if you love someone invest your
emotions, invest your trust but never give all you have, maglaan ng para sa sarili.
At kung masaktan ka man, may mga taong mas nagmamahal sa iyo at laging handang
tumulong sa iyo, they will never left your side.

"I will." mahinang bulong niya dito. "I do."

<<3 <<3 <<3

a/n: tanong: bakit hindi ako nakapag-update kagabi? Sagot! ngayon lang ako nakauwi
sa bahay kasi nakitulog ako sa bahay ng co-teacher ko, bakit? Late kaming nakauwi
last night at tulog na si mader at ayokong tawagan siya para lang sunduin ako sa
may eskinita sa amin kasi brown out at medyo malabo na ang mga mata niya. Walang
taga-sundo ngayon kasi yung father dear ko ay naassign sa cavite at walang asungot
sa bahay ngayon dahil may assignment din sa ibang panig ng lugar. Bakit ba kami
natagalan eh nag-usap lang naman kami kasi naman po kung mag-usap kami ng mga
kasama ko parang mauubusan na kami ng oras. Inikot namin ang mga places na gustong-
gusto namin na iniikutan kapag bored na kami sa buhay. Okay lang sana kung may
lahing instsik kami dahil sure akong gising ang lahat ng tao sa bahay at nagpaparty
dahil sa chinese new year pero hindi eh. Tapos black out/brown out pa ngayon sa
bahay mabuti nalang at pwedeng mag-charge ng wifi sa old lappy ko kaya pwede pang
pang-online at pang-update. matutulog ulit ako actually after this kahit na super
mainit at tirik na tirik na ang araw, parang call center lang ang peg ko ngayon.

And yes, iuupdate ko na rin ang Extra #1 hahaha... magugulat kayo sa content
promise. Hindi ko sasabihin pero magugulat talaga kayo.
STATUS UPDATE: Kain tayo ng oreo cheesecake, bumili ako sa Leonas kagabi masarap
pala ang cake nila dun, mahal nga lang pero sulit naman.

PPS: NOT YET SIGNING OFF!

Extra #1: MasterH's letter

Dear Red Spider,

Congratulations! You finally made it, you are now a full

pledge member of Zalpha Bri Sorority. What makes a member a real sister is through
her trust and loyalty, ipinakita mo sa amin na kailangan ng trust sa isang relasyon
upang magwork out ito at hindi lang dahil mahal mo ang isang tao.

Now, makakasiguro na ako na hindi mo babaliin ang tiwalang

ipinagkaloob ko sa iyo, and the guy whom broke your heart alam ko aalagaan ka niya
ng mas higit pa sa iba. Nakita ko kung gaano ka niya kamahal, naging tama ang
desisyon mo. Nasaktan ka pero natuto kang magpatawad, sana ganyan din ako no? Kung
ganoon lang sana kadali iyong pinagdaanan ko siguro nasa tabi niyo na ako ngayon
diyan. But I know the path you are taking right now isn't the same path I am taking
now. Maging masaya ka sa piling ni Heinz, don't worry kapag sinaktan ka niya kahit
isang beses lang ako na mismo ang gagawa ng paraan upang hindi ka na niyang makita
pang muli.

I will need this trust and loyalty in the near future.

Natutunan mo na kahit hindi mo na pakulayan ang buhok mo ng pula ay kaya mo ng
humarap sa anumang pagsubok. You don't have to change yourself to prove that you
are worth the person whom you've become. Change because you want it and it pleases
you and not because it pleases other people.

You are a great sister and I am sure you can be a good

wife and partner too.

I am giving you my blessing to marry him as a gift. I

know your deal with the other sisters, don't wait for me for I may not come back.

Thank you very much.

And I will always love you... sister.

PS. Keep this letter a secret between the two of us.

FROM: MasterH
<<3 <<3 <<3

STATUS UPDATE: You want more? Side naman ni Heinz and that will be next.

Extra #2: Heinz's red hero

"ARE you sure about this?" tanong ng kaibigan niya sa kanya, sinamaan
lang niya ng tingin si Colton ang kanyang kaibigan.

"Why wouldn't I?" hinawakan niya ang surf board na gagamitin niya,
inayos niya ang kanyang mahabang buhok na nakatabing sa kanyang mukha. Mukhang
kailangan na niyang putulin ang mahabang bangs niya.

"Hindi mo matatalo si Xancho, anak dagat yata ang lalaking iyon." Tukoy
nito sa kaibigan nilang nakikipag-isa na sa dagat habang nakalutang ang surf board
nito. Katatapos lang nilang makagraduate ng college and they are having all the fun
in the world bago sumabak sa madugong buhay ng reyalidad. Kapag natapos na ang
bakasyon nila kailangan na niyang bumalik sa pamamahala ng mga naiwang negosyo n
kanyang mga magulang at alagaan ang kanyang nakakabatang kapatid. Kaya ngayon enjoy
muna siya.

"I'll win this for sure." Confident na wika niya kahit na first time pa
rin niyang makahawak ng surf board. Parang madali lang naman iyon gaya ng nakikita
niya sa TV sasakay ka lang naman sa board at ibabalanse ang katawan sa tubig alin
ang mahirap doon?
 "Confident dude." Tumatawang ani nito. He and Colton were college
friends, they have the same major. SIya naman at si Xancho ay ganoon din pero iba
ang kurso nito, he took marine biology. His other friend, Ashton was out of the
country dahil sa personal matters kaya sila lang dalawa ang magkasama.

Napakunot ang noo niya ng makitang may ibang sinusundan ng tingin si

Colton, gusto niyang pagtawanan ito ng may tinitingnan itong babaeng naka-bikini
top at swimming shorts. Kahit na hindi ito nakaharap sa kanya ay kitang-kita niyang
mas bata ito ng hindi hamak sa kanila. Mahaba ang pulang buhok nito na lampas
beywang habang may kausap na hindi niya makita ng maayos dahil malayo ang mga ito.

"Bata pa iyan." Untag niya sa kasama niya.

"Alam ko ang loud kasi ng buhok niya pulang-pula." Natatawang kinuha

nito ang surf board nito. Lumingon uli siya sa babaeng may pulang buhok, totoo ang
sinabi ni Colton eye catching ang buhok nito.

"Iyan ang trip niya sa buhay hayaan mo na." napapailing nalang siya,
ibang-iba na kasi talaga ang mga kabataan ngayon. Sa tingin niya ay kaedad lang ito
ni Crischel na kanyang nakababatang kapatid na babae. Kapag nagkataon na naging
kaibigan ito ng kapatid niya gagawa siya ng paraan umitim lang ulit ang buhok nito.

"Hindi pa ba kayo magsusurf?" takang-tanong ni Xancho, napangiwi siya

ng may hawak na naman itong isang supot na may lamang isda.

"Saan mo na naman nakuha iyan?" tanong niya.

 "Diyan lang sa dagat." Minsan ay naiisip nilang bading si Xancho dahil
hindi ito nagpapakita ng emosyon sa ibang tao lalo na sa babae. Mas gusto nitong
makasama ang mga isda at kung anong lamang dagat. Kaya lang kapag may nirereto
silang babae dito ay pinapatulan naman nito kahit na pilit lang, nakukuha pa nga
nito ang mga iyon. It seems like women has this fascination for snobbish and silent
type guys.

"Xanch magsusurf si Heinz sa tingin mo marunong siya?"

Tiningnan siya nito mula ulo hanggang paa. "Kaya ng surf board niya."
Kumunot ang noo niya sa sinabi nito, kahit kailan talaga hindi niya ito
maintindihan. Naglakad sila papunta doon at hindi nama na lingid sa kaalaman niya
na kanina pa sila pinapasadahan ng tingin ng mga babae sa beach. Too bad they
aren't in the mood to play with them.

"Kamukha ng ex mo Heinz." Turo ni Xancho sa isang babae na nasa unahan,

pabirong sinuntok lang niya si Xancho sa likod.

"Ulol mo." Nagkagirlfriend na rin naman siya pero hindi tumatagal ang
mga iyon because he can't give them something they desires and that is to love
them. Hindi siya capable sa bagay na iyan, if they want physical affection he can
give it to them but he can never give them his love.

Tiningnan niya ang malawak na dagat na may malalaking hampas ng tubig,

napalunok tuloy siya. Hindi pa niya nasususbukan magsurf nainggit lang siya kay
Xancho dahil para siyang lumilipad sa ibabaw ng tubig dagat. Marunong na si Colton
dapat siya din maalam sa mga ganyang bagay kahit na hindi siya mahilig sa sport.

Sinubukan niyang ibalanse ang board sa ibabaw ng tubig kaso

nagpaplanking lang talaga siya. Nakakaasar na rin ang pagtawa ni Colton sa
kamalasan niya at ang pagchecheer ni Xancho sa surfboard niya. Baliw ba talaga ang
mga kaibigan niya? Ilang try ang ginawa niya bago siya tuluyang nakasampa sa
surfboard ng hindi nahuhulog hindi niya alam na ganoon pala iyon kahirap, hanggang
sa naging matulin na ang pagsakay niya sa board. Ngumisi pa siya ng makita niya ang
malaking alon na kailangan niyang sakyan. Kaso parang ayaw sa kanya ng alon dahil
nahulog na naman siya at tuluyan ng nalunod ng tubig. Sinnubukan niyang lumangoy
pero hindi niya maigalaw ang kanyang mga binti narinig pa niyang nagsigawan sina
Colton at si Xancho, tinatawag ang pangalan niya.

He tried to open his eyes at sa nanlalambong mga mata ay napatingin

siya sa babaeng pula ang buhok na papalangoy patungo sa kanya. Hind niya nakikita
ang mukha nito but right now she looks like an angel. Naramdaman niyang hinawakan
nito ang mga kamay niya at ang kanyang palad upang hilahin siya.

Sino ka? Gusto niyang itanong pero walang lumalabas sa bibig niya lalo
pa at nilamon na siya ng dilim. When he woke up ay ang mga kaibigan nalang niya ang
nang-asar sa kanya, si Xancho ang unang nakahanap sa kanya at ito lang din ang nag-
iisang tao na nakakita sa babaeng iyon. And they never saw her again, hanggang sa
namalayan nalang niya na gustong-gusto na talaga niya itong makita. He wanted to
see her again maybe to thank her for saving his life.

"May kaibigan si Crischel na pula ang buhok?" tatawa-tawang tanong ni

Colton, si Ashton at si Caleb ang kasama niya dahil si Xancho ay nasa Batanes dahil
may kailangan daw itong sagiping mga whales. It has been years since they last saw
each other and right now nagkita lang uli sila.

"Yeah and her name is Zyrene." Ipinakita niya ang picture nito na
kasama ang kapatid niya. A month after he was saved from that incident ay nakilala
niya ang isa sa mga kaibigan ng kanyang kapatid. Marami sila pero isa ito sa mga
tumatak sa kanya bakit naman hindi kung kasing kulay ng buhok ng babaeng iyon ang
buhok ng babaeng sumagip sa kanya noong minsan ay nalunod siya.

"Anong balak mo?"

"Remember the article from the tabloid about a certain sorority?"

 Kumunot ang noo ng mga kasama niya. "Yeah, I've read that one it seems
like my sister is very interested about it. Nakita ko ngang ginupit pa niya iyon."
Ani ni Caleb na tinutukoy ang kakambal nito, Caleb is the youngest among his
friends. Magaling kasi itong humawak ng negosyo at doon sila nagkakilala. Nalaman
nalang niya na kaibigan pala ng kapatid niya ang kakambal nito kaya mas lalo silang
nagkaintindihan. At pinsan pala ito ni Xancho dahil pinsan ng mommy nito ang daddy
ni Caleb.

"Naniniwala ako dahil may nakita akong member ng sorority." Aniya,

hindi niya akalain na makakakita talaga siya. Noong una ay ayaw niyang maniwala but
it hit his interest lalo pa at sinabi sa article na bawat isang member ay parang
genie na kayang ibigay ang isang bagay na hilingin ng isa. But it means kailangan
muna nilang makuha ang puso ng isa sa mga ito which means she needs to fall for the
wisher.

"Really? Who?"

"Si Zyrene na kaibigan ng kapatid ko, I saw her tattoe sa bandang likod
niya and when I saw the article parehong-pareho ang tattoe niya. At nalaman ko rin
na sa Winhlan siya nagtapos and the same year where the legendary sorority was
founded." He explained making his friends think in silence.

Ashton broke the awkwardness, "Anong gagawin mo ngayon?"

"Make her fall for me as simple as that, I heard from Crischel that
Zyrene has a secret crush on me kaya madali nalang na paibigin siya. Once she fell
for me I'll have my wish."

And his only wish is to see the woman who saved his life.
 "Way to go man." Naghigh five silang lahat, right now isa lang ang
gusto niya ang makita ang babaeng iyon.

"Paano kung ikaw ang magkagusto sa kanya?"

"That would never happen Ashton you know I am not capable of falling to
someone."

"Huwag mong masyadong saktan pare babae pa rin iyon at kaibigan ng

kapatid mo baka iyan pa ang ikasira mo at ni Crischel." His friends never saw her
sister in flesh, they knew he have a sister but everytime they are here ay ang
kapatid naman niya ang wala ang weird ngang isipin.

"Huwag magsalita ng tapos baka lunukin mo lang iyang sinabi mo Heinz."

Tukso ni Caleb. "Pustahan pare mahuhulog ka sa kanya."

"Yeah right."

Bigla siyang natigilan ng magring ang cellphone niya, he smirks lalo na

ng mabasa ang pangalan na nakaregister doon. His plans were already working now.

"Hello?" sagot niya na pigil na pigil ang ngisi.

 "HEINRICH CHUA!" sigaw nito sa kabilang linya. "Bakit ba ang kulit-
kulit mo?" "As far as I remember Zyrene ikaw ang unang tumawag ibig
sabihin hindi ako ang makulit kundi ikaw." He said.

"HIningi ko kay C ang number mo dahil nandito na naman itong si macbook

sa bahay ko? Isinauli ko na nga ito hindi ba?"

Tumikhim siya, "You can use it babe it's yours." Nagcheer ang mga
kasama niya sa kanyang opisina ng marinig ang sinabi niya.

"May kasama ka ba diyan Heinz?"

"Hi, there pretty!" sigaw ni Ashton na inagaw ang kanyang cellphone. He

curse when the call was ended kaya mabilis niyang tinawagan ang number ni Zyrene.

"Shut it up Ash akin na iyang cellphone ko."

"Hello?" mahinang sagot nito.

"Sorry about that, so what are you saying again?"

"What-oh, yeah. Bakit ibinalik mo sa akin ang laptop ako na mismo ang
nagsauli sa iyo niyon ah."

"Hindi ko alam kung ikaw ba talaga ang nagsauli ng bagay na iyon, I was
asleep."

"Itanong mo pa kay C, she saw me."

"C is your friend malay ko bang sinabihan mo ang kapatid ko na sabihin

na nagpunta ka."

"Ang kulit mo rin ano?" gusto niyang matawa sa sinabi nito, natutuwa siya kapag
ito ang kausap mabilis kasi itong mapikon.

"Heinz! Kain na daw." Pang-aasar ni Colton kahit na kanina pa sila

kumakain. He uttered istorbo.

"Sorry kung distorbo ako Heinz. Bye." Biglang sabi nito at muling
pinutol ang tawag. Inis na binato niya si Colton ng throw pillow na maagap naman
nitong sinalo.

"She cut off the line." Inis na baling niya sa kaibigan.

"Bakit ka naiinis pinaglalaruan mo lang naman siya hindi ba?"

 "I am not playing with her!" he protested.

"The fact that you are using her to gain something Heinz, you are
playing with her." Caleb said making him speechless.

"BAKIT hindi ka mapakali kuya?" takang tanong sa kanya ng kapatid niya

nasa hapag sila ng mga oras na iyon at kasalukuyang kumakain ng hindi siya
mapakali. Kanina pa siya nag-greet ng good morning kay Zyrene pero hindi pa rin ito
sumasagot. Nag-aalala na siya baka kasi may masama ng nangyari sa babaeng iyon.

Gusto niyang mapabuntong-hininga, sa mga pagkakataon na kasama niya ang

kaibigan ng kapatid niya parang hindi na pagpapanggap ang kanyang ginagawa.
Nalilito na siya sa kanyang ginagawa, nakakalimutan na nga niya ang tungkol sa
sumagip sa buhay niya kapag si Zyrene ang kasama niya. Noong una akala niya ay
nakakaasar lang ito dahil sa madalas nitong kinokontra ang sinasabi niya. Palagi
itong may sagot sa mga tanong niya and he hates the fact that even if he hates
losing ay wala siyang ibang magawa kapag ito na ang nagsalita. Natutuwa siya kapag
inaangilan na siya nito because for the first time nakakita siya ng babaeng kayang
sabayan ang linya ng kanyang utak.

"Kuya?"
 "She isn't replying." Naibulalas niya sa kanyan kapatid.

"Si Zy?"

"Sino pa ba?"

Biglang sumeryoso ang mukha ni Crischel alam niyang hindi talaga nito
gusto ang pakikipaglapit niya kay Zyrene. Sa tingin nga niya kapag nakagawa siya ng
masama ay si Zy ang papanigan nito.

"Are you really inlove with my friend kuya?"

Natigilan siya sa tanong nito, he said he likes her but he never

mention anything about love dahil alam naman niya na sa simula pa lamang ay isa
lang ang habol niya dito and that is to have the wish he is dying to have for. Pero
bakit ngayon tila ayaw na niyang ituloy ang drama niya, he can't bear it when she
is sad or mad.

"Bakit ayaw mo akong sagutin?" inis na tanong nito.

"Kailangan ko bang sabihin iyan sa iyo sis? I think sa amin lang muna
ni Zyrene ang bagay na iyan." He said trying to stay away from the topic, ayaw muna
niyang sirain ang meron sila ngayon ni Zyrene.

"I don't want to see my friend got hurt kuya." Seryosong ani nito.
Tiningnan lang niya ang kapatid niya, ibang-iba si Crischel sa harap ng mga
kaibigan niya at sa harap niya. He knew her sister better.

"Why? Because you also like her?" hindi agad ito nakasagot sa tanong
niya. "I know you like her Crischel at alam ko rin kung ano talaga ang preference
mo."

"At ano naman sa iyo iyon?"

"Hindi ako makapapayag na maging tomboy ka talaga, gagawa ako ng

paraan."

Crischel just huffed at him, "Ano naman kung tomboy ako?"

At talagang inamin pa nito. "I will not let you."

"Common kuya you are distracting me here, I may like Zyrene but I am
willing to give her up kung masaya siya sa piling mo. Kung masasaktan siya sa iyo I
swear I'll make your life a living hell." At iniwan na siya nito sa hapag kainan.
Naikuyom niya ang kanyang mga palad hindi pwedeng maagaw ni Crischel si kanya, sa
kanya lang si Zyrene.
 Napangiti siya ng marinig ang mga katok ni Zyrene sa pintuan ng bahay
niya, sinadya niyang dito nalang sila magkita. Agad niyang binuksan ang pintuan
dahil excited na siyang makita ito.

"Hi there beautiful." Nakangiting bati niya sa kasintahan, hindi niya

napigilan ang sarili niya dahil mabilis niyang pinaikot ang mga braso sa beywang
nito. He sigh in contentment when he felt her body close to him. At dahil tao nga
lang siya agad niyang inangkin ang mga labi nito, her lips were so soft so he even
bit it for her to open up. She doesn't know how to kiss but he loves it.

"Huwag ka ngang basta-basta nanghahalik Heinz paano kung hindi pa pala

ako nagtoothbrush?" nakangusong ani nito sa kanya but can he care less. Hinila niya
ito papasok ng bahay at inupo sa kandungan niya.

"Kahit hindi ka maligo ng ilang taon I will still kiss you whenever I
like, you can also kiss me whenever you like babe." He said making her blush.

A naughty glint flashes through her eyes making his heart bump, alam
niyang dapat ay matakot siya sa nararamdaman niya para dito. Dapat ay laro lang
naman ito pero biglang nagbago ang plano niya, wala na siyang pakialam sa babaeng
may pulang buhok na sumagip sa buhay niya because right now mas interesado siya sa
babaeng kasama na niya ngayon. Alam niyang pagtatawanan siya ng kanyang mga
kaibigan dahil kinain niya ang lahat ng kanyang sinabi noong una at hindi niya
itatanggi na nalunok nga niya. Hindi naman kasi niya inaasahan na mag-eenjoy siya
sa presensya ni Zyrene. She is smart, she is crazy and she can make his heart skip
everytime she have chances. Pinapaibig niya ito sa kanya pero sa bandang huli
nagfire back lang ang plano niya.

He would love to have her by his side now and forever. He might started
pretending but right now he will make everything right, itatama niya ang mali niya.
Dahil ngayon hindi lang siya nagpapanggap, talagang totoo na ang mga ginagawa niya.
 MAHINA siyang napabuntong hininga ng nasa harap na niya ang kanyang mga
kaibigan. Nalaman kasi ng mga ito ang tungkol sa relasyon niya kay Zyrene, wala
talaga siyang balak na ipaalam sa mga ito na sinagot na siya ni Zyrene dahil ayaw
niyang isipin ng mga ito na ginawa niya iyon dahil sa gusto pa rin niya ang wish na
pwedeng ibigay nito. Ayaw niyang mahaluan ng ibang ideya ang pagtagal ng relasyon
nila ng kanyang kasintahan. He is happy now, more than happy na nagiging seryoso na
ang relasyon nila ni Zyrene.

"Aren't you going to spread the good news?" salubong na tanong ni

Colton sa kanya.

"What news?" patay malisyang tanong niya habang inaasikaso ang mga
papeles na nasa kanyang harapan. Ang isa sa mga paraan upang hindi na siya kulitin
ng mga ito ay ang sakyan nalang ang usapan nila.

"I saw you and that red haired friend of your sister, are you together
now?"

"Yeah." Malamig na tugon niya.

"Congratulations Heinrich Chua you are indeed the man like what you said." Umiiling
na pumalakpak si Colton na para bang may nagawa siyang isang kaaya-ayang bagay.

"I know." Wala pa ring gana na sagot niya, gusto na niyang umalis ang
mga ito sa harap niya. Nagpingkian pa ng baso sina Caleb at Colton.

"Tuluyan mo na bang nakalimutan ang babaeng sumagip sa iyo dati sa

beach or are you still looking for her?" Tanong ni Caleb.

"Don't be silly Caleb how could I forget her?" aniya, hindi niya
makakalimutan kailanman ang babaeng iyon dahil kung hindi dahil sa pagligtas nito
sa buhay niya ay hindi niya makikilala si Zyrene at hindi siya magiging ganito
kasaya ngayon.
 "Maraming babaeng may pulang buhok Heinz kaya nga dinivert mo ang
atensyon mo sa kaibigan ng kapatid mo hindi ba?" kumunot ang noo niya sa tanong ng
kaibigan niya. "Just forget that woman Heinz total nakita mo na naman ang isang
hinahanap mo hindi ba?" sasabihin sana niyang iba na ang hinahanap niya kaya lang
ay naunahan na naman siya ni Colton.

"You found one of the falling stars gaya ng sinabi mo sa amin noon
kapag nahanap mo ang isa sa mga members ng Zalpha Bri you will have her for
yourself." As much as possible gusto niyang ilihim kay Zyrene na may alam siya
tungkol sa sinalihan nitong sorority. Ayaw niyang malaman nito ang unang dahilan
kung bakit siya nakipaglapit dito.

"At talagang nakuha mo si Zyrene such a lucky dick you are." Nang
sabihin iyon ni Colton ay bigla siyang napangiti, he is very proud to himself na
naging kanya na si Zyrene. He can't imagine any other guy wanting her dapat sa
kanya lang talaga ito. Mabuti na nga lang at hindi siya nahirapan na kuhanin ang
loob nito.

"I know hindi naman siya mahirap makuha." Natatawang ani niya, he
doesn't mean it the bad way dahil nakakatuwa naman talaga iyong pagsagot ni Zyrene
sa kanya. Mababaw lang kasi ang kaligayahan ni Zyrene kaya nga gustong-gusto niya
ito dahil hindi ito mahirap iplease.

"Halata nga eh mukhang patay na patay naman sa iyo si Zyrene. Ang

galing mo talaga kapag malalaman ng mga tao na girlfriend mo ang isa sa mga
legendary member ng Zalpha Bri. The red spider. The legendary red hair red spider
for sure suswertehin ka talaga pare."

Yes, he is indeed lucky to have her.

"Hanggang kailan mo ikekeep si Zyrene, Heinz?"

"Hanggang sa kailangan ko siya." Marahas siyang napabuntong hininga

dahil sa mga kalokohang tanong ng mga ito mukhang nahahalata naman ng mga kaibigan
niya na hindi siya interesado sa usapan nila, mukhang alam na rin ng mga ito kung
ano ang tunay na nararadaman niya kay Zyrene. "Look kailangan ko si Zyrene because
I am already in love-." Hindi na nga lang niya natapos ang sasabihin dahil biglang
bumukas ang pinto at sabay silang napatingin sa may pintuan. Namutla siya ng
makilala ang babaeng biglang pumasok sa loob ng kanyang opisina, biglang kumabog
ang dibdib niya ng hindi niya mabasa ang emosyon sa magandang mukha nito.

"Zy-." Crap! Mukhang narinig nito ang mga kalokohang tanong ng mga
kaibigan niya. He needs to explain baka ano na ang pumasok sa isip nito.

"Wow." Oh God! Nasaktan niya ito, narinig nito ang lahat. "What a
plan." Alam niyang pinipigilan lang nito ang emosyon nito at nababasa niya ang
sakit sa mga mata nito. "Ang galing mo." Mabilis siyang tumayo sa kanyang
kinauupuan, he wanted to clear things. No! he can't bear to see her hurting this
much... hindi niya kaya dahil mas nasasaktan siya.

"Zyrene let's talk."

"Don't you dare Heinz right now galit na galit ako sa iyo and never in
my life I feel this anger towards someone sa iyo palang. Hindi ko alam kung ano ang
kaya kong gawin kaya please lang huwag na huwag mo akong lalapitan."

"I already know everything Heinz so you don't have to explain,

congratulations! Hindi ko alam na ganyan ka pala gagawin mo ang lahat makuha mo
lang gusto mo kahit na gumamit at makapanakit ng ibang tao." Mas natatakot siya
kapag ganito si Zyrene, hindi ito nagwawala sag alit sa halip ay kalmadong
kinakausap siya nito habang pinipigil ang mga emosyon nito. "You've got a
falling star, you got the red spider. Hindi ko alam kung paano mo nalaman o kaya ay
paano mo nalaman na ako iyon. Pero kung may balak ka man-o kaya ay kayo na sabihin
sa lahat ang tungkol sa akin. If you are the person behind the revelation of our
sorority groups then think again. I am one of them, we are ten. Kung lalabas man
ang tungkol sa akin dapat mong bantayan ang kapatid mo. Because she is one of us at
kapag nasaktan si Crischel I swear hindi ako mangingiming saktan ka kahit gaano pa
man kita kamahal. Thank you for your time and effort, let's end this. Ayoko sa mga
manloloko at manggagamit. I don't want to see you again. Good bye!" hindi agad siya
nakakilos at napatingin sa mga kaibigan niya na tulad niya ay sobrang gulat din sa
nangyari at sa nalaman.

Hindi niya inakalang pati ang kapatid niya ay kasali sa sorority, yes
he knew her sister is different pero hindi--- or did he failed to notice the
changes?

"Anong ginawa mo kay Zyrene kuya?" galit na galit na pumasok si

Crischel sa kanyang opisina. This is the first time na pumasok ito doon na nandoon
ang mga kaibigan niya, sa likod nito ay may isang babaeng naka-shades at halata ang
galit din sa mukha nito.

"I need to explain everything to her!" bigla niyang naisigaw kaso

biglang dumapo ang kamao nito sa pisngi niya.

"You dared to hurt my friend? How dare you!" nasapo niya ang kanyang
mukha.

"Shit Crischel! Hayaan mo akong kausapin siya." Pilit niyang tinutulak

ang kapatid niya pero matigas ito at hinarangan siya.

"What did you do?"

"Akala niya ay ginamit ko lang siya para mahanap iyong babaeng

nagligtas sa buhay ko."

Mas lalong naningkit ang mga mata nito, ibang-iba ito sa kapatid na
kilala niya. Tomboy si Crischel pero kung magdamit at kumilos ito ay pinong-pino at
babaeng-babae talaga kaya nga ngayon na kaharap niya ang kapatid na sobrang galit,
mas galit pa yata keysa kay Zyrene ay nakaramdam siya ng takot. Kakaibang takot at
mukhang hindi lang siya ang nakaramdam ng ganoon.

Zyrene have the same aura, noon kapag inaaway niya ito at ang kasama ni
Crischel ngayon ay may ganoon ding aura. It's lethat... deadly... it's making them
freeze.

"Akala? Ibig sabihin ginamit mo siya?"

"Noong una pero hindi na ngayon I am so damn in love with your friend."

Unti-unting nawala ang galit sa mga mata ni Crischel pero nandoon pa

rin ang wall na nakaharang sa pagitan nila.

"In what way are you going to use Zyrene? Pinsan ba niya? Kapitbahay?"

Ayaw sana niyang sagutin ito pero pakiramdam niya ay iniinterogate siya
nito at wala siyang magawa kundi sagutin ang kapatid niya.

"The wish, kapag-kapag nakuha mo ang puso ng isang member ng ZBS ay

pwede kang humiling. Noong una I intend to use the wish to find her, alam kong
napakaimpossible pero desperado na ako, gagawin ko ang lahat ng paraan para
makilala ang sumagip sa buhay ko. Aksidente kong nakita ang tattoo niya at nabasa
ko sa article ang tungkol sa sorority malakas ang paniniwala ko na member din siya
so I tried to court her. Pero nagbago na naman iyon I fell, nainlove ako sa kanya
at wala akong balak sana na ipaalam sa kanya ang unang plano ko because I intend to
do it right."

Nagkibit balikat ito pero hindi pa rin maganda ang aura nito. "You dare
to use her for your selfishness? And do you think makakalapit kang muli sa kaibigan
namin? Think again dear brother, we'd let you pass through us before but not this
time."

And when they said they wouldn't let him pass through her ay ginawa nga
nila dahil hindi nga siya hinayaan ng mga itong makalapit kay Zyrene.

"Anong nangyari sa iyo?" takang tanong ni Colton na mukhang nagimbal sa

nakita nitong hitsura niya. Ilang araw na siyang walang tulog, pinilit niyang
makalapit kay Zyrene pero hinarangan lang siya ng mga lalaking nagbabantay dito.
For some reason ay may mga nakasunod kay Zyrene, kahit saan man ito magpunta ay
nandoon ang mga lalaking iyon at may sumusulpot na mga babae na galit na galit sa
kanya.

"Paano ko siya malalapitan?" nanghihinang tanong niya.

"Dude, did the sisterhood do this to you?" tumango siya.

"It seems like we underestimated them Colton, they aren't ordinary."

Pag-amin niya.

"And do you think we are too ordinary for them?"

Tiningnan lang niya ito ng masama, kung tutuusin isa ito sa mga dahilan
kung bakit napasama siya sa mga mata ng babaeng mahal niya but right now wala
siyang time upang mamblame, kasalanan naman kasi niya sa simula pa lamang.

"Kasali sa sorority si babs mo." Aniya.

Hindi agad ito sumagot at ngumisi lang. "Alam ko."

"Kailan pa?"

"Long enough."

"What are your plans? I hope it isn't as stupid as mine."

"I don't have plans really, I can do everything I want without any wish
from a legendery sorority."

Kumunot ang noo niya. "Don't tell me you aren't interested with her?"

"I am not." Matamlay na sagot nito pero bigla namang nagbago ang
hitsura ng kaibigan niya ng may mapansin itong pumasok sa Royale. Ang babaeng
kaibigan ni Zyrene at may isa itong kasamang lalaki na sa tingin niya ay nakita na
niya somewhere.

"You are not?"

Nag-isang linya ang kilay nito ng dumaan ang babaeng tinutukoy niya.
"Hi there stupid." Nakangiting bati ng bagong dating kay Colton tapos ay tinaasan
siya ng kilay at inirapan siya. Muli itong sumulyap kay Colton bago hinawakan ang
palad ng kasama nito na tumango lang sa kanila at hinila palayo sa kanila.

Kung hindi lang sana siya malungkot ngayon malamang ay pinagtawanan na

niya ang kaibigan niya dahil sa hindi maipintang mukha nito.

"Yeah, you are not interested."

"Mas gwapo naman ako hindi hamak sa lalaking kasama niya." Bulalas pa
nito.

"Hindi rin, mas maganda ang tindig niya."

"Mas mayaman ako."

"He looks rich too."

"Sino ba talaga ang kaibigan mo dito Heinrich ako o iyang lalaking-

minion na iyan?"

Kunwari ay nag-isip siya kaya mas lalong hindi na maganda ang mood
nito. "Sa tingin ko hindi naman siya minion, tinitingnan nga siya ng mga babae sa
Royale. Bagay sila."

Humigpit ang hawak nito sa baso nito. "Iyong kasama niya alien pero
siya baboy pa rin siya bwisit." Tiningnan niyang muli ang babaeng masaya kasama ang
kasama nito at kahit na galit siya sa panghaharang nito sa kanya ay hindi pa rin
niya maisip kung bakit baboy ng baboy si Colton dito samantalang sobrang layo naman
ang hitsura nito sa pobreng hayop na iyon.

"If she is the reason why you aren't eating pork meat then she must be
something else." Mukhang hindi nito narinig ang sinabi niya dahil mukhang mas abala
ito sa pagpaplano kung paano papatayin ang pobreng lalaking kasama ni Karylle.

"Gusto mong makausap si Zyrene hindi ba?"

"Yes, of course!"

"Tutulungan kita."

"Huh?"

"I can do things you wouldn't even think I can do." Kampante nitong
sabi.

"But?"

"Yeah, I want your help in return dude. Business is business wala ng

free ngayon."

Tumango siya. "So, what am I going to do?"

May ibinulong ito sa kanya at muntik na niya itong sapakin, gawin ba

siyang artista? Pero sabi nga niya gagawin niya ang lahat kahit na magpakatanga
para lang pag-ibig. Kailangan na niyang malapitan si Zyrene lalo pa ngayon na mas
lalo itong gumanda dahil sa tinanggal na nito ang kulay sa buhok nito. She is now
wearing dresses that would let any guy kill for her.
 NAPANGITI siya habang papunta sa Devil's, sabi ni Crischel ay nandoon
na raw si Zyrene at excited na siyang makita ito. Ilang araw na rin niyang pinag-
iisipan kung ano ang dapat na proposal ang ibibigay niya kay Zyrene. Napag-usapan
na rin naman nila ang tungkol sa kasal, the day he actually took her to bed as her
parent's request ay sinabi na niyang gusto na talaga niya itong pakasalan. Nawala
na sa isip niya iyong babaeng sumagip sa kanya because right now nagpapasalamt
nalang siya na sinagip nito ang buhay niya upang makilala niya si Zyrene.
Napapailing pa rin siya hanggang ngayon sa usapan ng nanay at tatay ni Zyrene.

"Ayaw pa rin niya?" nailing na tanong ng tatay ni Zyrene.

"Pinapahirapan pa rin niya ako tatay pero makapaghihintay naman ako."

Paliwanag niya dito habang naglalaro sila ng chess.

"Tsk. Ako hindi na makapaghintay bata."

"Po?"

"Gusto kong anakan mo agad ang anak ko."

"Po!?" muntik na niyang maibato ang mga piece na hawak niya sa gulat sa
sinabi nito.
 "Tumatanda na kami ng nanay ni Zyrene at gusto na namin na makita ang
apo namin. At saka kapag hihintayin pa natin ang pakipot kong anak baka patay na
kami mahirap magpakipot ang mga babae lalo na iyong nasaktan mo na dati. Ganyan
kasi ang naranasan ko sa nanay ni Zyrene." Ngumisi lang ulit ito. "Dinaan ko na sa
paspasan kasi sobrang pakipot mabuti nalang at teacher siya kaya napilitan siyang
magpakasal sa akin. Pero mahal na mahal niya ako kaya pumayag na rin siya. At alam
ko na ganyan din ang anak ko mahal ka niya nagpapakipot lang kaya daanin mo na anak
sa santong paspasan. Tutulungan pa kita basta gawin mong isang dosena ang mga anak
niyo."

Natulala nalang siya sa sinabi ng tatay ni Zyrene. Who'd have thought?

"Where is she?" excited na tanong niya sa kapatid niyang kakalabas lang

mula sa kitchen kung saan ito nagbebake.

"Nasa office mo." Umismid lang ito sa kanya. Hindi nalang niya pinansin
ang kapatid dahil mas excited siyang makita ang kasintahan niya. Mabilis siyang
pumasok sa opisina niya upang gelatin sana ito pero mukhang siya pa ang nagulat ng
makita itong nakaupo sa may sofa at may binabasa at umiiyak.

"Babe, what's wrong?" nag-aalalang tanong niya dito. Agad itong yumakap
sa kanya at ipinagpatuloy ang pag-iyak sa mga bisig niya. Kinuha niya ang sulat
mula sa mga kamay nito at binasa. Pagkatapos niya iyong basahin ay pinunasan niya
ang mga luha ng katipan at maingat na pinaupo sa sofa, binigyan niya ito ng tubig
at saka hinalikan sa noo.

"She is still in pain, Heinz." Mahinang sabi nito sa kanya na sa tingin

niya ay ang pinanggalingan ng sulat ang tinutukoy. "Six years and she is still
hurting at wala kami sa tabi niya upang damayan siya." Humagulgol uli ito sa kanya.

"I don't know what happened babe but I am sure she'll be able to forget
everything she experienced as long as you are with her. Hindi man kayo magkasama
physically but your support and your love towards your friend will always be felt.
Hindi naman kailangan malapit ka sa kanya para maramdaman niyang mahal niyo siya.
She knew you love her because she is still in constant communication with you."

Hinaplos niya ang likod nito. "Thank you Heinz." Muli niya itong
hinalikan sa noo.

"Huwag ka ng umiyak baka pumangit si baby natin-." Tinampal nito ang

bibig niya.

"Wala pa kaya." Namumulang singhal nito sa kanya.

"Wala pa ba? Okay-." Binitiwan niya ito upang hubarin ang suot niyang
shirt. Nakita niya ang panlalaki ng mga mata nito sa ginawa niya pero batid niya na
gusto naman nito ang nakikita niya.

"A-anong ginagawa mo?"

"Naghuhubad, wala pa kasi tayong nabubuo. Gusto ko ng may mabuo kasi

nagrerequest na si Koy ng pamangkin na pwede niyang ibully." Nilapitan niya ito.
"And it's not the first time we are doing this babe. Now that your master approve
the wedding why should I delay everything? Pakasal na tayo."

May nabasa pa rin siyang pagdadalawang isip sa mga mata nito, mukhang
hindi niya kailanman masisira ang pangako nito sa mga kaibigan nito. Hindi naman
siya nagagalit dahil isa lang iyon sa patunay na kapag sila na ang magkasama she
will remain loyal to him.
 "Hindi muna sa simbahan." Maang itong napatingin sa kanya. "I know how
you treasure your friends and I'll wait for her to arrive before we marry in the
church."

"Thank you Heinz," suminghot-singhot pa ito tapos ay biglang ibinigay

sa kanya ang shirt niya. "Huwag kang magbold baka magkasakit ka hindi ka pa
makaperform kapag kasal na tayo."

"Why wait if we can start now?" muli niyang ibinato ang shirt niya, he
really loves teasing her.

"Eh- hindi pwede kasi meron ako ngayon." Pumalatak siya sa sinabi nito
akala pa naman niya ay nakabuo na talaga siya. Well, he still have time and right
now may isa pang bagay na kailangan niyang gawin. Tumayo siya at kinuha ang shirt
na binato niya. "Teyka lang galit k aba?" nag-aalalang tanong nito na tumayo upang
sundan siya. Lihim siyang napapangiti pero hindi niya pwedeng ipaalam na may plano
siya.

"No, babe. You know I can't be mad at you." Sinubukan niyang

sumimangot. "Wait here okay magpapahangin lang ako."

At lumabas na siya ng Devil's, alam niyang susundan siya nito kaya

mabilis niyang sinenyasan ang mga nasa Devil's, right now hindi customers ang
kasama nila kundi ang mga malalapit sa buhay niya at sa buhay ng babaeng mahal na
mahal niya. He can't wait... ng makilala niya si Zyrene natuto siyang magkaroon ng
sobrang habang pasensya, natuto din siyang maghintay ng maghintay pero nalaman din
niya sa sarili niya na hindi siya pwedeng maghintay lang ng walang ginagawa.

"Ready na?" he asked to his sister na inilalabas ang pinakamalaking

cake na pwede nitong ibake. Nakasuot na rin ito ng puting bestida katulad ng ibang
bisita nila, he took his time for Ainsley... his love's bestfriend to organize
everything even the priest is already here to conduct the ceremony. This is the
ultimate trap... if the spider can create a web to catch its prey well he is
Heinrich Chua, the one who was caught by the spider's web and now making his own
spider web to caught his red spider.

"Heinz, joke lang iyong sinabi ko kani-." Natigilan ito ng makita ang
nasa harap nito. "What the-anong theme ito? Wedding theme?" she said laughing
clueless of what may happen. "June ba ngayon or December?- Oh wait, pati si Koy ang
cute kahit Malaki ka na para maging ring bearer, nay wala bang pasok ngayon pati si
tatay-teyka." Kunot noong napatingin ito sa kanya. "Ano ba ang nangyayari?"

Ngumiti siya dito she really looks so surprise and that reaction is
what he wanted to see. "Zyrene Kate Florida, will you marry me?"

"Ha?" lumuhod siya sa harap nito at kinuha ang palad nitong

nanginginig, litong-lito na ito. "Ahm-yes?" mabilis niyang isinuot ang singsing na
matagal na niyang gustong isuot sa mga daliri nito.

"Everyone she said yes, let's proceed with the wedding."

Nagsipalakpakan ang mga tao sa loob ng caf�. Malakas itong napasinghap na tila ba
saka lang nagsink in ang lahat.

"What wedding?"

"We are going to marry each other babe here inside the caf�, this isn't
a church wedding it's a caf� wedding. Dito tayo nagsimula kaya dito natin tatapusin
ang lahat at dito din natin bubuksan ang bagong kabanata ng buhay natin."
 "Ang bilis naman! Hindi ako prepared." Natawa siya sa sinabi nito, this
is the woman whom he fell inlove with. Naging mabilis ang buong pangyayari,
inayusan saglit ng mga kaibigan nito si Zyrene at pinasuot ng wedding gown na
ginawa din ni Chloe na kapatid ni Caleb. Everything is perfect... surprisingly
perfect.

"You may now kiss the bride." And he did with too much passion and love
towards the woman who saves his heart against all the misery he will face kung
nagpakatanga siya at naghintay sa babaeng sumagip sa buhay niya noon. Wherever she
is right now, she'll be happy like him.

"Sorry I am late hindi ako nainform." Biglang pumasok si Xancho sa loob

ng caf� he and his wife were dancing when his friend barged in at dahil masaya siya
kaya wala siya sa mood na ma-inis.

"No problem-."

"Ahhhh!" turo ni Xancho kay Zyrene. "You!" anito sa asawa, he

possessively encircled his arms around his wife's body. "It's you."

"Oh, you." Mukhang nakilala din ni Zy si Xancho.

"Your hair, it's not red anymore?"

"Teyka lang, magkakilala kayo?" takang tanong niya.

Ngumiti si Xancho sa kanya at saka pabiro siyang sinuntok sa braso, he

winced because it really hurts. "Congratulations man, you married the woman who
saves your life. What a lucky bastard."

"What?" sabay na tanong nila ng asawa niya.

"Oh? You didn't know? I saw her when she saves your life back then."
Masayang paliwanag nito samantalang siya ay tila nahihirapang huminga.

"I-ikaw iyon?" maang na tanong ni Zyrene sa kanya.

"You saved my life and you didn't even told me about it?" hindi
makapaniwalang tanong niya.

Umiling ito sa kanya. "Oh, I didn't know it was you. The man I saved
has this---." Ginulo nito ang buhok niya hanggang sa tumabing sa mukha niya ang
ilang hibla ng buhok niya at nagmukha iyong bangs. "May bangs siya and you are
indeed him. Oh God!"

Gusto niyang sumigaw sa saya ng mga oras na iyon, after all those years
of frantic searching nasa tabi lang pala niya ang kanyang matagal na hinahanap?
Mabilis niyang kinulong sa bisig ang kanyang asawa.

"I love you Zyrene, thank you for saving my life and my heart."

"Nakakabaliw naman ito, ako pala ang hinahanap mo."

"At kung kailan ako tumigil sa paghahanap saka ko nalaman ang tungkol
sa iyo." Inangkin niya ang mga labi nito, right now he wants to rip off his wife's
gown and make love to her until she can't move in exhaustion.

"I love you too Heinrich and by the way..." bumulong ito sa kanya
making his breathe rugged and his pants tightened when he felt his member waking
up. "I'm fertile today."

Tumikhim siya upang ayusin ang takbo ng utak niya. "Everyone!" tawag
niya sa mga bisita. "Please enjoy the day me and my wife will enjoy ours too."

"Way to go man!"

"Gusto ko ng apo marami gawin mo ng limang dosena!"

"Ate, pasalubong!"

"Girl, ivideo mo."

"Tapos ibebenta natin kasi scandal iyon."

Napapailing nalang si Zy sa mga kaibigan nito, palabas n asana sila ng

may madaanang pamilyar na bagay na pwede niyang magamit mamaya.

"Zy?"

"Hmn?

"Can we use this ketchup today?" he asked wickedly making her blush. "I
want to taste it too masarap daw ito eh." Aniya.

"Baliw." Natawa siya habang binubuhat ang asawa niya papasok sa loob ng
kanilang kotse. Mukhang maraming pwedeng pagamitan ang Heinz ketchup na iyon.

<<3 <<3 <<3

a/n: ayan na, huwag na kayong magrequest ng more dahil kailangan ko na talagang
tuldukan ang kwentong pag-ibig ni Heinz at ni Zyrene, may susunod pa naman eh.
Mahaba ang chapter nagising kasi ako mga five na ng hapon hahahahaha.. ang haba ng
tulog ko mukhang napagod talaga ako ng husto.

STATUS UPDATE: Happy evening nalang people! See you sa susunod na book and that
will be 'Orange Butterfly's Captured Heart'.

PPS: Zalpha Bri Sisterhood 1: Red Spider's Secret Love is now finally signing off!