"There's a

Beauty in Every
Sadness"

'Prolouge'
Noong una ko siyang nakita ay tila
ba may mga galit na nakakubli sa
aking puso at isipan. Hindi mo
mailarawan kung ano nga bang
klaseng may ugali siya.
Pero pagdating ng panahon
nahulog ka sa kanya pero
narealize mo nalang na hindi ka
niya nasalo pero may isa pa
palang nakasalo sa iyo, yun ang
kaibigan mong palaging nandyan
sa tabi mo..
Patuloy paring umaasa na babalik
siya palagi sa tabi ko, ano na kaya
ang mga magdadaan na susunod
pang araw? Kaya pakinggan niyo
ang tulang ito
Isa, isang tao lamang ang
nagpapatibok ng puso ko
Dalawa, dalawa pala sila ang
pagpipilian ko
Tatlo, napagdesisyonan ko na, na
bumitiw sa isa kaya tatlong beses
akong huminigi ng patawad at
yumuko
Apat, apat na pulang rosas na
binigay niya sa akin na tila ba may
kahulugan ang mga ngiti sa
kanyang labi na hindi ko
malilimutan
Lima, Ikalimang anibersaryo ng
aming pagsasamahan ngunit
nakalimutan niya na pala ito
Anim, Ika-anim na araw ng Hulyo
noong huli kong napagtanto na
bigla siyang naglaho
Pito, pitong beses umiyak ang
mga mata kong ayaw tumigil sa
pagluha at walang magawa kundi
magkulong sa kwarto
Walo, walong alak ang naubos ko
dahilan ng pagiwan sa akin subalit
napagdesisyonan ko na mag
move-on at bumangon sa sarili ko
Siyam, mga bulaklak na ibinigay
sa akin ng aking nobyo na
nagpapaala sa mga nakaraan ko
Sampu, Ika-sampung buwan at
yun ang Oktubre, yun ang araw ng
mga patay nung binisita ko ang
mahal kong nobyo sa puntod niya
na may mga bulaklak, nang hindi
ko mapagtanto na umiiyak na pala
ako halos araw-araw dahil sa mga
ala-alang pinagsamahan naming
dalawa..
pero ngayon mayron bang
bumalik? mga ala-ala ay dapat
nang kinalimutan pero patuloy
paring nasa isip? bakit kaya
bumalik ang mga iyon?
Chapter 1: Condo Unit
Andrea's POV
Narito ako ngayon sa isang bahay
ng aking tiyahin na kung saan ako
ay inalipin ng lubos kasama narin
ang pinsan kong babaeng mataray
at maarte.
Huminto ako sa pag-aaral dahil
walang sapat na pera ang aking
tiyahin sa pangkolehiyo ko..kaya
ako ay nagtatrabaho sa isang
karenderya at kumikita ng maliit
na sahod.
Ako nga pala si Andrea Gonzales,
22 years old, Secondarya lang ang
natapos ko dahil walang
pangtuition kaya
napagdesisyunan ko na
magtatrabaho nalang ako.
Namatay ang aking mga magulang
dahilan ng car accident. Wala
akong kapatid at mga kamag-anak
kasi kung mayron akong mga
kamag-anak ay hindi katulad ng
kademonyohan na ginawa ng
aking auntie at pinsan ko sa akin
siya nga pala namatay pala ang
uncle ko dahil sa kanser sa baga
palagi kasing umiinom at
magsugal eh kaya yan ang napala
niya.
Marami na akong mga
experiences tungkol sa
pagtatrabaho at marami na ang
napasukan ko ngunit eto ako
ngayon sa fastfood chain. Marami
na akong mga manliligaw pero
tinanggihan ko ito kasi wala sa
isip ko ang mga ito..Sa pangit
kong pagmumukhang to may
magkakagusto sa akin? baka pa
nga pag naging nobyo ko sila pera
lang habulin nila sa akin eh kasi
sa pangit kong toh..hahahaha

"HOOOOYYYY!!!! ANDREA GISING

NA!!!! MARAMI KAPANG
GAGAWIN!!" -auntie
"ANDREAAA!!!"
"Hmmmmm..*yawn* ano bayan
auntie ang aga ag------"
-binuhusan ng tubig-
"YAN!! YAN ANG BAGAY SA MGA
TAONG MATIGAS ANG ULO!!"
"*umubo-ubo* wla naman po
akong ginagawang masama ha?"
Halos mangiyak-ngiyak na akong
binuhusan ng isang baldeng tubig
ng napakademonyo kong tiyahin
"HINDI KO NA TALAGA
MAINTINDIHAN ANG
KADEMONYOHANG GINAGAWA
NIYO SA AKIN!! PALAGI NALANG
GANYAN ANG PAGTRATO NIYO.
KAILAN NIYO KAYA AKONG
ITURING BILANG ISANG KAMAG-
ANAK HINDI BILANG ALIPIN NIYO
KAHIT KAILAN HIN----"
"Ma! ano na naman bang ingay
diyan?" pumasok sa kwarto "IKAW
NA NAMANG BABAE! KA ANO
BANG GINAWA MO SA MAMA KO
HA?!!! SINISIGAWAN MO NA? KITA
MO NA NGA EH ..IKAW PA NGA
ANG PINATIRA DITO EH!! TAPOS
GANYAN KA KUNG MAKAASTA
ANONG KLASENG TAO KA?"-
Mekaela
"Tingnan mo nga naman!!! eh
kanino ba yang pera ang
pinagtutustos niyo ng mga
pangangailangan niyo dito sa
bahay, ako diba?!!! Pasalamat
kayo at sainyo napupunta sahod
k----"-ako
sinampal ako ni auntie at sa
segundo na iyon ay parang
namula ang pisngi ko dahil sa
paglaksa ng sampal niya at
napuno na ako sa galit.
"at ganyan kana talaga makaasta
ha?! pasalamat ka nga at pinatira
kita sa pamamahay ko kundi
matagal na kitang pinalayas
hayop ka!!!"-auntie
at sa aktong iyon ay sasampalin
na naman niya ako ulit pero sa
sandaling iyon ay nahawakan ko
ang kanyang kamay at malakas na
binitawan kaya hinawakan ni
Mekaela ang buhok ko at
ikinaladkad palabas ng kwarto.
"Bitiwannn!! mo akoo!!
Mekaelaa!!"-ako
masakit ang paghila ni Mekaela,
mangiyakngiyak na akong
nagmamakaawa pero mahigpit
ang pagkakahawak niya sa buhok
ko at hindi ko maialis ang kamay
niya pero pinilit ko hanggang sa
nabitawan niya ang buhok ko
dahil sa paglakas ng tulak ko.
pumunta agd si auntie kay
Mekaela at muling binangon..
"Agghh!! peste ka talagang babae
ka kahit kailan hindi ka marunong
tumanaw ng utang na loob!!"-
Mekaela
"At sa iyo pa talaga nanggaling
ang katagang iyan ha!!! kayo nga
dapat ang tumanaw ng utang na
loob sa akin eh kasi kung wala ako
hindi ka makakabili ng Iphone
mong cellphone!! na kinuha niyo
sa aking pinagipunang pera mga
walang hiya kayo!!!"
"hayop kang babae ka!! sa tingin
ko kailangan mo nang lumayas
wla kanang magagawa sa
pamamahay na ito hampaslupang
babae ka!!!!"
"wag kayong mag-alala kasi aalis
at aalis talaga ako dito!!"
kinuha ko ang mga gamit ko at
ipinasok sa malaking bag. Ang
perang pinag-ipunan ko ay
gagamitin ko nalang.
"Wag na wag kanang magpapakita
babae ka!! kundi ipapakain kita sa
aso namin hayop ka!!!"
"Hindi na talaga!!"-ako
Umalis na ako sa pamamahay ng
auntie ko dahil sa
kademonyohang ginawa nila na
hindi ko na matiis. Gagamitin ko
nalang ang napag-ipunan kong
pera na nagkakahalaga ng
dalawang libo siguro pupunta
muna ako sa aking kaibigan na si
Venice Gwyneth Silvenia isang
maganda at pinakamabait kong
kaibigan na palaging nandyan
kapag nasa kalungkutan ako kahit
half american siya ay may pusong
pinoy parin yan kahit kailan.
nasa sidewalk ako ng highway
lumalakad. Habang naglalakad
ako ay nakita ko ang kotseng
nakaparada sa parking lot
kaharap ng isang napakataas na
building. Nagsalamin ako sa kotse
at kumuha ng pulbo para maayos
at presentable ang pagmumukha
ko ng biglang nagopen ang
window ng car at ang unang
nakita ko ay isang cellphone na
nakaharap sa akin ..aba
mongoloid nato ha pinicturan yata
ako hindi ko pa makita mukha
niya dahil sa nakaharang na cp..
"Hoyy!! pinicturan mo ba ako
lalaki ka ha?!!"mabilis kong
ibinaba ang cp niya dahil sa
pagpipicture niya sa akin ng bigla
ko nakita ang pinakagwapong
mukha ng lalaki..dejwk isang
demonyong lalaking seryoso sakin
ay di ehh mukhang galit siya..
"Sino kaba?"-lalaking seryoso
"Uhh..ano.uhmm..si.. Andrea
Gonzales"-ako
nakakahiya naman neto..
"Ano ba sa tingin mo ang ginawa
ko sa iyo?!"-lalaking seryoso parin
ang mukha
"pinicturan ehh malamang ano
bang karapatan mong mamicture
ha?"wala sa sariling sambit
ko"walang respeto.."bulong ko sa
sarili
"At ako pa talaga ang walang
karapatan at walang respeto?!
ha!..unang-una sa lahat ako ang
nagmamay-ari ng kotse nato at
pangalawa ikaw tong walang
respeto naiintindihan mo?"-sambit
niya
"May point ka! pero bakit pa kasi
dito kapa nagpark eh
nakakasagabal ka lang sa
daan..baka lagot ka sa
nagmamay-ari ng kompanyang
toh dahil sa sasakyan mong
humarang-harang.."-ako
"hahahahahaha...wla akong
pakealam"-sabi niya na biglang
tumawa at mabilis bumalik sa
dating expression
mabilis na nagpaandar ng
sasakyan ang lalaking iyon.
Malapit na akong masagasaan
buti nalang at napaatras ako pero
yun nga lang natumba hahayst
napakademonyo ng lalaking
iyon ...
"Aghh!! ang sakit ng pwet
ko.."sambit ko sa sarili ko at
yumuko
biglang may kamay ang
bumungad sa akin at ng pagtaas
ng aking ulo ay mukha siyang
isang mayamang lalaki dahil sa
porma ng suot niya,
napakabangong perfume at
mamahaling relo..
"S-salamat.."nauutal kong
pasasalamat
ang lambot ng kamay niya
"welcome"