Ang dokumento ay tungkol sa kasaysayan at depinisyon ng retorika. Binigyang diin nito ang mga mahahalagang kontribusyon ni Socrates, Aristotle at Cicero sa pag-unlad ng retorika bilang sining ng pakikipagtalo at pakikipag-usap. Tinalakay din nito ang mga katangian at relasyon ng retorika sa balarila.
Ang dokumento ay tungkol sa kasaysayan at depinisyon ng retorika. Binigyang diin nito ang mga mahahalagang kontribusyon ni Socrates, Aristotle at Cicero sa pag-unlad ng retorika bilang sining ng pakikipagtalo at pakikipag-usap. Tinalakay din nito ang mga katangian at relasyon ng retorika sa balarila.
Ang dokumento ay tungkol sa kasaysayan at depinisyon ng retorika. Binigyang diin nito ang mga mahahalagang kontribusyon ni Socrates, Aristotle at Cicero sa pag-unlad ng retorika bilang sining ng pakikipagtalo at pakikipag-usap. Tinalakay din nito ang mga katangian at relasyon ng retorika sa balarila.
Ang dokumento ay tungkol sa kasaysayan at depinisyon ng retorika. Binigyang diin nito ang mga mahahalagang kontribusyon ni Socrates, Aristotle at Cicero sa pag-unlad ng retorika bilang sining ng pakikipagtalo at pakikipag-usap. Tinalakay din nito ang mga katangian at relasyon ng retorika sa balarila.
Download as DOCX, PDF, TXT or read online from Scribd
Download as docx, pdf, or txt
You are on page 1of 8
RETORIKA
Adrian Carl Reyes MET 2D2
A. Kasaysayan at Depinisyon ng Retorika Retorika- ( rhetor: < salitang griyego, - isang nagsasalita sa public speaker )
publiko
Sinasabing nagsimula ang retorika bilang isang sistema ng
pakikipagtalo sa Syracuse, isang isla sa Sicily noong ikalimang siglo bago dumating si Kristo. Makaraang bumagsak ang kanilang pamahalaang diktaturyal, ang mga mamamayan dooy binigyang pagkakataong dumulog at ipagtalo sa hukuman ang kanilang karapatan sa mga lupaing inilit ng nakaraang rehimen. Ang marunong na si Corax, ang nagpanukala sa mga tuntunin sa mga tuntunin ng paglalahad sa argumento. Ayon sa kanya , upang makuha ang simpatiya ng mga nakikinig kailangan ang maayos at sistametikong pagpapahayag ng mga katwiran. Nakasentro ang kanyang pamamaraan sa talumpati na kakikitaan ng limang mahahalagang elemento: ang proem o introduksyon; ang salaysay o kasaysayang historikal; ang mga pangunahing argumento; mga karagdagang pahayag o kaugnay na argumento; at ang perorasyon o kongklusyon. Naimbento nila ang retorika sa layuning makahikayat at mapunuan ang anumang pagkukulang sa mga kongkretong katibayan. Makikita agad natin dito na sadyang ginagamit ang retorika sa pag-apila sa emosyon at di gaanong binibigyan ng diin ang katumpakan at kalakasan ng argumento. Ayon pa sa mga Sophist (katawagan sa pangkat ng mga matatalinong tao noon), ang retorikay aangkop sa pagtatamo ng kapangyarihang politikal sa pamamagitan lamang ng kanilang pagpapahalaga sa paksang ipinaglalaban at istilo sa pagbigkas. Mariing binatikos naman ito ni Socrates, sa pagsasabing walang hangad ang mga Sophist maliban sa kabayarang kanilang tinatanggap sa pagtuturo at ang kanilang lubhang pagbibigay diin sa retorika bilang sining ng pakikipagtalo at hindi sa sustansya ng talumpati. Ang ganitong pamamaraan, banta pa niya ay nagtuturo sa mga estudyateng palabasin ang kasamaan ng isang mabuting adhikain. 1. Ayon kay Socrates (436-338 B.C.): Ang Retorika ay siyensya o agham ng paghimok o pagpapasang-ayon.
1.2 Nagtatag ng paraang nagtuturo ng istilo ng pananalumpati batay sa maindayog at magandang pagkakatugma ng mga salita sa paraang tuluyan o prosa. 1.3 May mga sariling prosang maikli ngunit eleganteng pangungusap na mayaman sa historya at pilosopiya. 2. Ayon kay Aristotle ( 384-322 B.C.): Ang retorika ay kakayahang maanino, mawari o makilala sa bawat kaso ang makukuha o magagamit na mga paraan sa paghimok. 2.1 Sinuri niyang mabuti ang sining ng panghihikayat. 2.2 Binigyan ng parehas na empasis ang ang katangian ng nagsasalita, ang lohika ng kanyang isipan, at ang kakayahang pumukaw ng damdamin ng mga nakikinig. 2.3 Inihiwalay niya ang retorika sa formal na lohika at ang mga kasangkapang panretorika sa siyentipikong pamamaraan ng pagbibigay katuturan dito ng ayon sa maaaring maganap kaysa sa tiyak na magaganap. 2.4 Nilikha niya ang ang ideya ng probabilidad o malamang na mangyayari o maganap sa pamamagitan ng mga panumbas na retorikal sa lohikang kaisipang: ang enthymeme kung saan ang pansamantalang kongklusyon ay kinuha sa pansamantalang batayan, sa halip na silohismo na mula sa katotohanang unibersal; at ang halimbawa o analodyi para sa pangangatuwirang induktibo. 3. Ayon kay Cicero ( 106-43 B.C.): Ang pagtalakay sa anumang adhikain ay batay sa mabuting panlasa at pagpapasiya ng orador at sapat na kaalaman sa retorika na magsasa-alang-alang sa isyu ng moralidad upang maging magaling na mananalumpati. 3.1 Ipinamana sa larangan ng oratoryo ang forensic na naging batayan sa ngayon ng mga abogado para sa kanilang legal na salaysay. Nakatuon ang forensic sa nakaraan. Ano ang nangyari? 3.2 Iniwan din niya ang oratoryong deliberative o politikal na nakatuon naman ang pansin sa hinaharap.
Anong aksyon ang ating gagawin? Dito sinasabing
nagsimula ang malayang pagkilos at talakayan o mga pagtatalong pampubliko. 3.3 Siya din ang nagpasimula ng oratoryong panseremonya o epideictic na kakitaan ng mga mabulaklak at mga madamdaming pananalita. Karaniwang bibinigkas ito sa pagbibigay ng papuri. Ito ang tinatawag sa Ingles na declamation. 4. Ayon kay Richard Whatley Ang sining ng argumentong pagsulat. Sining ng diskurso, pasulat man o pasalita Ang kapangyarihang makapagbigay-saya o lugod. Mapagkunwari o kalabisang pagmamagaling sa paggamit ng wika. B. KATANGIAN NG RETORIKA 1. Kasiningan sa paglalahad - nagiging masining ang paglalahad sa pamamagitan ng paggamit ng mga transisyonal na panalita sa retorika tulad ng mga salawikain, kasabihan, kawikaan, sawikain, at tayutay. 2. Kapangyarihang makapagbigay ng saya o lugod - ang mga likhang pahayag ng manunulat at tagapagsalita ay nagbibigay kasiyahan. Makapangyarihan ang wika sa mga larang na ito. Kaya nitong makapagpaluha sa tuwa sa sinumang nalulumbay. 3. Mapagkunwari o mapagmalabis na paggamit ng wika - Kaugnay ng unag katangian, sa ilalim ng mga tayutay, malimit na gawin bahagi ng pahayagang personipikasyon at hyperbole. Nilalayon nitong tumalo mula sa realidad patungo sa mapaglarong mundo ng imahinasyon ng awdyen. Nakadadala ng damdamin ang ganitong mga pahayag. Nakadaragdag pa ito ng kulay at nagbibigay ng ibayong kahulugan sa batayang salita. 4. Kasiningan sa tuluyan (prosa) at panulaan (poesiya) - kaugnay pa rin ng unang bilang, kakikitaan ng mga idyoma at tayutay ang mga retorikang pahayag. Isang buhay na patotoo nang maituturing na sa likod ng matatagumpay na akdang pampanitikan ay may malaking bahagi
ang suntok at dating na hatid ng mga nabanggit na matalinghagang
pahayag. Sumasang-ayon dito si Fernando Monleon na nagsuri at nagtukoy ng mga tayutay sa Florante at Laura. 5. Kaangkupan at katiyakan sa paggamit ng wika sa pagpapahayag - Epektibo ang retorika kung palaging kaagapay nito sa pagbuo ng pahayag ang balarila o grammar. Hindi lamang sapat na maganda at matalinghaga ang pahayag, mahalagang nauunawan ang mga salitang ginamit. Isaalang-alang ang tama at angkop na pagpili ng mga salita para maging matagumpay ang pagtatawid ng mensahe sa mga mambabasa at tagapakinig.
IBA PANG KATANGIAN:
1. Ang sining ng tuluyan na kaiba sa panulaan 2. Istratehiyang ginagamit ng isang nagsasalita /manunulat sa pagsisikap na makipagtalastasan sa isang tagapakinig. 3. Nanatili ang retorika dahil sa kayamanan at kaibahan ng wika . Kung ang isang pahayag ay maipapahayag lamang sa isang paraan, di magkakaroon ng retorika. 4. Ang retorika ay sining ng mabisang pagpili ng wika pagkat may ibat ibang pamimilian o alternatibo. Hal. Pinanggalingan ng salitang laconic (katimpian sa pagsasalita) C. Relasyon ng Balarila at Retorika Dalawa ang masasabing sangay ng mabisang pag-aaral ng karunungang pangwika: ang balarila at retorika . Nagbibigay-linaw, bisa at kagandahan sa pahayag ang retorika, samantalang nagdudulot ng kawastuan sa pahayag ang balarila. Ang pag-uugnayan ng mga salita sa parirala, sugnay at pangungusap ng pahayag; mga tamang panuring, mga pang-ugnay, mga pokus ng pandiwa at iba pa para sa kaisahan at kakipilan ng mga pangungusap ay naibibigay rin ng balarila. Nababawasan ang kalinawan at pagiging kaakit-akit ng isang pahayag kung hindi wasto ang tungkulin at ugnayan ng mga salita. Samakatwid, ang relasyon ng balarila at retorika ay napakahalaga upang makamit ang mabisang pagpapahayag. C. Konklusyon
Ang kaayusan ng salita ay dinidikta ng gramatika o balarila. Ang
pagpili ng salita ay retorika. Sa ibang salita, iniuutos ng gramatika ang tamang paggamit ng salita upang makabuo ng mga pangungusap na gramatikal; iminumungkahi ng retorika ang pinakamabisang paggamit ng salita upang makabuo ng pinakamabisang mensahe. Ang kabisaan sa bawat kaso ay sinusukat sa labas o dating ng mensahe sa nakikinig o nagbabasa. Sa pagbuo ng tumpak , epektibo at kalugod-lugod na pananalita, kinakailangang magkatugon ang balarila at retorika. Ang balarila ay may kinalaman sa kawastuan ng mga tungkulin (function) ng mga salita at kanikanilang ugnayan (relation) sa loob ng pangungusap. Samakatwid, dalawang kawastuan ang kailangan sa pagpapahayag: kawastuang pambalarila at kawastuang pang-retorika. D. Kumpletong Depinisyon Ang RETORIKA ay proseso ng maayos na pagpili ng wasto, malinaw mabisa at kaaya-ayang pananalita pasalita man o pasulat. Ang Maretorikang Pagpapahayag Maraming alam ang tao. Nakuha niya at naipon ang mga ito mula sa kanyang mga karanasan. Itoy maaaring sa direktang pagdanas ng mga pangyayari sa buhay sapul na magkamalay ang kanyang mga pandama hanggang sa mamulat ang kanyang pansariling damdamin at isipan sa mga bagay na kanyang namasid sa ginagalawang paligid at sa mga taong nakasalamuha sa kinabibilangang komunidad. Lalo pang umunlad ang kanyang mga karanasan nang matuto siyang magbasa at makinig sa mga karanasan ng iba, gayundin, sa mga natuklasan niya sa matiyagang pananaliksik segun sa ibat ibang larangan ng pamumuhay. Dito niya lubos na napgtanto ang katunayan at katotohanan ng lahat ng ito. Mangyari pa, nag-umapaw sa pagkatao niya ang mga kabatirang kanyang natuklasan kaya minabuti niyang maihayag ang mga ito para makapagbahagi naman nang mapahalagahan ng kapwa, tuloy, lubos na maunawaan at maisakabuluhan ang mga ito sa sarili at sa iba. Ito ngayon ang tinatawag na pagpapahayag, ang pagsisiwalat ng tao ng kanyang mga nasasaloob, ng kanyang mga paniniwala, ng lahat ng kanyang mga nalalaman. Ang Dalawang (2) Paraan ng Pagpapahayag
May dalawang (2) paraan ng pagpapahayag ang tao: una, pasalita, at
pangalawa ay ang pasulat. Pasalita ang pagpapahayag na maaaring isagawa nang harapan o lantaran at malapitan, dili kaya ay hindi malayuan. Pasulat naman ito kung ibinabahagi ang mga kaalaman, paniniwala, mithiin at saloobin sa pamamagitan ng pagsasa-akda, mapalimbag man ang mga ito o hindi.
MASINING AT MABISANG PAGPAPAHAYAG
IDYOMA --pagpapahayag ng mga saloobin at kaisipan na di-tuwiran; ang kahulugan ay nasa pagitan ng salitang ginagamit. Hal.Naglalako ng asinnagyayabang; Makati ang dilatsismosa SALAWIKAIN --nasa anyong patula, may sukat at tugma at talinghaga kayat kaigaigayang pakinggan --naglalaman ng mga paalala at pilosopiya sa buhay Hal. Pag may itinanim, may aanihin; Kung ano ang puno, siya ring bunga KASABIHAN --itoy gumagamit ng mga talinghaga at himig panunudyo; may payak na kahulugan --nasasalamin dito ang kilos at gawi ng isang tao Hal. Utos sa pusa, utos sa daga; Malakas ang loob, mahina ang tuhod KAWIKAAN --nagsisilbing tagapagpaalala rin ang mga kawikaan sa mga dapat ugaliin at maging asal ng mga kabataan --may sukat, tugma at kariktan din Hal. Ang magagawa ngayon, huwag nang ipagpabukas Walang halaga ang yaman, sa araw ng kamatayan TAYUTAY/ TALINGHAGA --sa paggamit nito,nagkakaroon ng kasiningan at kabisaan ang isang pahayag na karaniwang makaaakit sa sinumang nakikinig --paglayo sa karaniwang paggamit ng mga salita
Ibat Ibang Uri ng Tayutay
1. Pagtutulad (Simile)paghahambing ng dalawang tao, bagay o pangyayari na ginagamitan ng mga salitang tulad, para, wari .. etc. hal. Singkinis ng labanos ang kutis ni TJ. 2. Pagwawangis (Metaphor)tiyakang paghahambing hal. Mapupulang makopa ang mga pisngi ni Justine. 3. Pagbibigay katauhan/padiwantao (Personification)pinakikilos/ pinagagawa na tulad ng mga tao ang mga bagay hal. Naghahabulan ang mga alon sa karagatan. 4. Pagmamalabis (Hyperbole)nagpapahayag ng sitwasyong labis-labis hal. Umulan ng piso ang bahay nina JV nang dumating si Lara. 5. Pauyam (Irony)mga pananalitang pangungutya sa tao o bagay. Hal. Ang laki mo naman Jaime. =P 6. Patalinghaga (Allegory)pahayag na di tumutukoy sa literal na kahulugan ng mga salita hal. Nahasik sa matabang lupa ang binhing isinabog ng Panginoon. 7. Pagtatambis (Antithesis)pagpapahayag ng mga bagay na magkasalungat para bigyang bisa ang natatanging kahulugan hal. Hindi ko maunawaan si Gester, pag mabait ka sa kanya, aawayin ka; pag hindi mo pinansin, aawayin ka pa din. AP talaga.. haha 8. Pagpapalit-tawag (Metonymy)nagsasaad ng pagpapalit ng katawagan na mga bagay sa may kaugnayan dito hal. Magagandang bulaklak ng nayon (dalaga) ang kanilang mga panauhin. 9. Pagpapalit-saklaw (Synecdoche)pagbanggit sa isang bahagi na sumasaklaw sa kabuuan hal. Si Majesty ang bisig at ulo ng Arsi Tutu. 10. Pagtanggi (Litotes)pagpapahayag na ginagamitan ng salita o panangging hindi upang bigyan diin ang mahahalagang pagsang-ayon hal. Hindi sa ayaw ko siyang pasamahin ngunit puno na ang van. 11. Pagdaramdam (Exclamation)nagpapahayag ng pagkabigla/di karaniwang damdamin hal. Tuwang tuwa ako nang manalo ka Megan! Binabati kita! 12. Pagtatanong/pasagusay (Rhetorical Ques)tanong na di nangangailangan ng kasagutan
hal. May ina kayang makatitiis sa anak na naghihirap?
13. Pagtawag (Apostrophe)pagtawag sa isang tao o bagay sa animoy kaharap gayong wala naman. Hal. Paglimot! Nasaan ang awa mo?