Jennie 's Reviews > Ο άρχοντας της ζήλιας

"Η ζήλια δεν έχει μυρωδιά, ούτε χρώμα, ούτε ήχο. Έχει όμως μια ιστορία."

"Επειδή η ζήλια εξομαλύνει τις διαφορές ανάμεσα σε σένα και σε μένα και κάνει τις συμπεριφορές μας σχεδόν όμοιες, ασχέτως τάξης, φύλου, θρησκείας, εκπαίδευσης, IQ, πολιτισμικών αναφορών κι ανατροφής, ακριβώς όπως μοιάζουν μεταξύ τους οι συμπεριφορές των βαριά τοξικοεξαρτημένων: Είμαστε όλοι ζωντανοί-νεκροί που περιπλανιόμαστε στους δρόμους με μόνη λαχτάρα να κλείσουμε την τεράστια μαύρη τρύπα που χάσκει εντός μας.

Δεν γινόταν να μην διαβάσω Νέσμπο. Είναι από τους πιο πολυδιαφημιζόμενους συγγραφείς στο bookstagram, οπότε ήθελα διακαώς να διαβάσω ένα βιβλίο του. Να δω τι του βρίσκουν όλοι. Και μπορώ να πω ότι δεν απογοητεύτηκα. Περισσότερο ανατρίχιασα.

Έχουμε εδώ μια συλλογή 7 ιστοριών μικρών και μεγάλων αλλά αυτοτελών που δεν συνδέονται μεταξύ τους και διαβάζονται ανεξάρτητα η μία από την άλλη. Από αυτές που ξεχώρισα ήταν το "Λονδίνο", "Οντ", "Ο Άρχοντας της Ζήλιας" και "Η ομολογία".

Ο συγγραφέας στην κάθε ιστορία μας εισάγει με subtle τρόπο και από ένα σημείο και μετά η ιστορία παίρνει πιο dark τροπή. Η κάθε του ιστορία είναι σαν να βρίσκεσαι σε ένα roller coaster. Αρχίζεις καλά και ήρεμα και μετά βουρ πέφτεις προς τα κάτω, στα βαθιά με φόρα και μετά ανεβαίνεις πάλι προς τα πάνω.

Ήταν το πρώτο βιβλίο του Ιούνη και μια πρώτη μου επαφή με τον συγγραφέα, κάτι σαν μια "εισαγωγή" στο Νέσμπο και στην πένα του. Τώρα καταλαβαίνω γιατί τόσος κόσμος λατρεύει τον Νέσμπο και τα βιβλία του.

"...ένας άνθρωπος μ' ευαίσθητο μυαλό κι ένα μολύβι στο χέρι είναι ουσιαστικά ένα παιδί με οπλοπολυβόλο."