Mook Woramon's Reviews > จักรยานที่หายไป

เล่มนี้เหมือนอ่านสารคดีโศกนาฏกรรมสงครามและเส้นทางการตามหาจักรยานที่หายไป
เป็นเล่มที่อ่านได้ช้า เริ่มแรกต้องปรับตัวกับวิธีเล่าเรื่อง หลังจากนั้นต้องค่อยๆ อ่านอย่างละเมียดละไม ซึมซับความรู้สึกและบรรยากาศที่ผุดขึ้นมา มีช่วงที่เราไม่ชอบบ้างตรงรายละเอียดจักรยาน มากเกินไปหน่อย สำหรับคนที่ไม่ได้สนใจ

การออกตามหาจักรยานและพ่อที่หายไป พา ‘ผม’ ไปพบเจอกับเรื่องราวต่างๆมากมาย ย้อนอดีตไปตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่สองสมัยไต้หวันยังเป็นเมืองขึ้นของญี่ปุ่น หลายคนมีความทรงจำกับม้าเหล็กคู่ใจควบคู่ไปกับความทุกข์ยากของสงคราม

เมื่อได้ผ่านสงคราม เสียงปืน ระเบิด ความอดอยาก การพลัดพราก ผู้คนเหล่านั้นไม่สามารถกลับเป็นคนเดิมได้อีก บางคนจิตใจกลับผูกติดกับสงครามจนไม่อาจดำเนินชีวิตต่อได้
มีเพียงม้าเหล็กเท่านั้นที่ยังคงอยู่ ส่งต่อความทรงจำรุ่นสู่รุ่น ม้าเหล็กเป็นสะพานเชื่อมให้ครอบครัวและผู้คนต่อติดกันได้ท่ามกลางความอ้างว้างมากมาย

สุดท้าย “จักรยานที่หายไปยังตามหากลับมาได้ แต่ตัวตนที่สูญหายไป ไปแล้วไม่หวนคืน”