What do you think?
Rate this book
از شوکران و شکر
عنوان: از شوکران و شکر - مجموعه غزل؛ شاعر: حسین منزوی ( زاده 1325 درگذشت 1383 )؛ نمونه خوان و تصحیح: مهدی خطیبی؛ تهران، آفرینش، چاپ سوم 1385؛ در 269 ص؛ شابک: 9646287050؛ چاپ چهام 1387؛ شابک: 9789646287051؛ موضوع: شعر فارسی شاعران قرن چهاردهم - قرن 20 م
- GenresPoetry
269 pages, Paperback
Published January 1, 2006
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 4 of 4 reviews
June 18, 2017
From hemlock and sugar, Persian lyrics collection (written from 1970 to 1988), Hossein Monzavi
Hossein Monzavi was a prominent Iranian poet, essayist and translator who had great effects on Iranian literary mutating. Monzavi's reputation is in composing poems and his lyric poems are in both Azerbaijani and Persian.
تاریخ نخستین خوانش: نوامبر سال 2010 میلادی
عنوان: از شوکران و شکر - مجموعه غزل؛ شاعر: حسین منزوی ( زاده 1325 درگذشت 1383 )؛ نمونه خوان و تصحیح: مهدی خطیبی؛ تهران، آفرینش، چاپ سوم 1385؛ در 269 ص؛ شابک: 9646287050؛ چاپ چهام 1387؛ شابک: 9789646287051؛ موضوع: شعر فارسی شاعران قرن چهاردهم - قرن 20 م
خیال خام پلنگ من به سوی ماه جهیدن بود؛ ... و ماه را ز بلندایش به روی خاک کشیدن بود
پلنگ من -دل مغرورم- پرید و پنجه به خالی زد؛ ... که عشق -ماه بلند من- ورای دست رسیدن بود
گل شکفته خداحافظ، اگر چه لحظهٔ دیدارت؛ ... شروع وسوسه ای در من به نام دیدن و چیدن بود
من و تو آن دو خطیم آری، موازیان به ناچاری؛ ... که هر دو باورمان زآغاز به یکدگر نرسیدن بود
اگرچه هیچ گل مرده، دوباره زنده نشد اما؛ ... بهار در گل شیپوری، مدام گرم دمیدن بود
شراب خواستم و عمرم شرنگ ریخت به کام من؛ ... فریبکار دغل پیشه بهانه اش نشنیدن بود
چه سرنوشت غم انگیزی که کرم کوچک ابریشم؛ ... تمام عمر قفس می‌بافت ولی به فکر پریدن بود
ا. شربیانی
Hossein Monzavi was a prominent Iranian poet, essayist and translator who had great effects on Iranian literary mutating. Monzavi's reputation is in composing poems and his lyric poems are in both Azerbaijani and Persian.
تاریخ نخستین خوانش: نوامبر سال 2010 میلادی
عنوان: از شوکران و شکر - مجموعه غزل؛ شاعر: حسین منزوی ( زاده 1325 درگذشت 1383 )؛ نمونه خوان و تصحیح: مهدی خطیبی؛ تهران، آفرینش، چاپ سوم 1385؛ در 269 ص؛ شابک: 9646287050؛ چاپ چهام 1387؛ شابک: 9789646287051؛ موضوع: شعر فارسی شاعران قرن چهاردهم - قرن 20 م
خیال خام پلنگ من به سوی ماه جهیدن بود؛ ... و ماه را ز بلندایش به روی خاک کشیدن بود
پلنگ من -دل مغرورم- پرید و پنجه به خالی زد؛ ... که عشق -ماه بلند من- ورای دست رسیدن بود
گل شکفته خداحافظ، اگر چه لحظهٔ دیدارت؛ ... شروع وسوسه ای در من به نام دیدن و چیدن بود
من و تو آن دو خطیم آری، موازیان به ناچاری؛ ... که هر دو باورمان زآغاز به یکدگر نرسیدن بود
اگرچه هیچ گل مرده، دوباره زنده نشد اما؛ ... بهار در گل شیپوری، مدام گرم دمیدن بود
شراب خواستم و عمرم شرنگ ریخت به کام من؛ ... فریبکار دغل پیشه بهانه اش نشنیدن بود
چه سرنوشت غم انگیزی که کرم کوچک ابریشم؛ ... تمام عمر قفس می‌بافت ولی به فکر پریدن بود
ا. شربیانی
February 10, 2018
ای مرده در وجودم، با تو هراس توفان !
ای معنی رهایی! ای ساحل! ای کرانه!
جانم پر از سرودی است، کز چنگ تو تراود
ای شور! ای ترنم! ای شعر! ای ترانه!
#سلطان_غزل_معاصر
#حسین_جان_منزوی
ای معنی رهایی! ای ساحل! ای کرانه!
جانم پر از سرودی است، کز چنگ تو تراود
ای شور! ای ترنم! ای شعر! ای ترانه!
#سلطان_غزل_معاصر
#حسین_جان_منزوی
April 12, 2021
دستی که بر صحیفه رقم زد، نشان من
آمیخت داستان تو، با داستان من
باد بهار کز سر زلف تو می‌وزید
با گل نوشت، نام ترا، بر خزان من
ای آفتاب من!که به لطف تو، بی‌نیاز
از ماه و از ستاره شده آسمان من
بگشای سینه تا بدمد چون دو قرص ماه
با هم، امید تازه و بخت جوان من
…
یعنی همه به جان تو بسته‌ست، جان من
کاری بکن که عمر فراقت به سر رسد
تا سر نیامده است در این غم، زمانِ من
یارای بی‌تو زیستنم نیست، بیش از این.
تاب غم تو بیشتر است، از توان من
گو باد شام آخرمن، شام وصل تو
ای بوسه ات شراب ودهان تو نان من
آه ای نسیم آمده از جلگه‌های شعر!
ای باعث شکفتگی واژگان من!
هنگامه می‌کند سخنم درحدیث عشق
واکرده تا کلید تو، قفل زبان من.
آمیخت داستان تو، با داستان من
باد بهار کز سر زلف تو می‌وزید
با گل نوشت، نام ترا، بر خزان من
ای آفتاب من!که به لطف تو، بی‌نیاز
از ماه و از ستاره شده آسمان من
بگشای سینه تا بدمد چون دو قرص ماه
با هم، امید تازه و بخت جوان من
…
یعنی همه به جان تو بسته‌ست، جان من
کاری بکن که عمر فراقت به سر رسد
تا سر نیامده است در این غم، زمانِ من
یارای بی‌تو زیستنم نیست، بیش از این.
تاب غم تو بیشتر است، از توان من
گو باد شام آخرمن، شام وصل تو
ای بوسه ات شراب ودهان تو نان من
آه ای نسیم آمده از جلگه‌های شعر!
ای باعث شکفتگی واژگان من!
هنگامه می‌کند سخنم درحدیث عشق
واکرده تا کلید تو، قفل زبان من.
May 17, 2021
بارید صدای تو و گل کرد ترنم
انبوه و درخشنده چنان خوشه ی انجم
(تعبیر زمینی هم اگر خواسته باشی
چون خوشه ی انجم نه که چون خوشه ی گندم)
عشق از دل تردید بر آمد به تجلا
چون دست تیقن ز گریبان توهم
خورشید شدی سر زدی از خویش که من باز
روشن شوم از ظلمت و پیدا شوم از گم
آرامش مرداب به دریا نبرازد
زین بیشترم دم بده آری به تلاطم
شوقی که سخن با تو بگویم ، گذرم داد
موسای کلیمانه ز لکنت به تکلم
بسم الله ات ای دوست بر آن غنچه که خنداند
صد باغ گل از من به یکی نیمه تبسم
شعر آمد و بارید به همراه صدایت
الهام به شکل غزلی یافت تجسم
دادم بده ای یار ! از آن پیش که شعرم
با پیرهن کاغذی اید به تظلم
انبوه و درخشنده چنان خوشه ی انجم
(تعبیر زمینی هم اگر خواسته باشی
چون خوشه ی انجم نه که چون خوشه ی گندم)
عشق از دل تردید بر آمد به تجلا
چون دست تیقن ز گریبان توهم
خورشید شدی سر زدی از خویش که من باز
روشن شوم از ظلمت و پیدا شوم از گم
آرامش مرداب به دریا نبرازد
زین بیشترم دم بده آری به تلاطم
شوقی که سخن با تو بگویم ، گذرم داد
موسای کلیمانه ز لکنت به تکلم
بسم الله ات ای دوست بر آن غنچه که خنداند
صد باغ گل از من به یکی نیمه تبسم
شعر آمد و بارید به همراه صدایت
الهام به شکل غزلی یافت تجسم
دادم بده ای یار ! از آن پیش که شعرم
با پیرهن کاغذی اید به تظلم
Displaying 1 - 4 of 4 reviews