This is a collection of some of the most important ideas of Eastern and Western culture — drawn from the works of those philosophers, political theorists, sociologists, artists and novelists whom we believe have the most to offer to us today. We've worked hard to make the thinkers in this book clear, relevant and charming, mining the history of knowledge to bring you the ideas we think have the greatest important to our times. This book contains the canon of The School of Life, the gallery of individuals across the millennia who help to frame our intellectual project — and we will have succeeded if, in the days and years ahead, you find yourself turning to our thinkers to illuminate the multiple dilemmas, joys and griefs of daily life.
Alain de Botton is a writer and television producer who lives in London and aims to make philosophy relevant to everyday life. He can be contacted by email directly via www.alaindebotton.com
He is a writer of essayistic books, which refer both to his own experiences and ideas- and those of artists, philosophers and thinkers. It's a style of writing that has been termed a 'philosophy of everyday life.'
His first book, Essays in Love [titled On Love in the US], minutely analysed the process of falling in and out of love. The style of the book was unusual, because it mixed elements of a novel together with reflections and analyses normally found in a piece of non-fiction. It's a book of which many readers are still fondest.
Bibliography: * Essays In Love (1993) * The Romantic Movement (1994) * Kiss and Tell (1995) * How Proust Can Change Your Life (1997) * The Consolations of Philosophy (2000) * The Art of Travel (2002) * Status Anxiety (2004) * The Architecture of Happiness (2006) * The Pleasures and Sorrows of Work (2009)
Always a fan of people distilling down philosophy for me so I don't have to do something unfortunate like actually read Hegel. I really like that it gave a sampling of people who have contributed Big Ideas and explains those ideas in a way relevant to daily modern life. I actually didn't know quite a few of the people mentioned in the book and eventually plan on picking up those people's writing to learn more.
کتاب در هفت فصل شامل فلسفه، نظریه سیاسی، فلسفه شرق، جامعه شناسی، روان درمانی، هنر و معماری، و ادبیات به ۶۰ متفکر پرداخته است. البته در نسخه ترجمه یکی از متفکرین یعنی خانم مارگارت مید حذف و سانسور شده است (۵۹ متفکر). چون نسخه ترجمه دارای عکسهای سیاه و سفید و بی کیفیت است توصیه میشود اصل کتاب را با عکسهای رنگی و واضح و همراه با بخش حذف شده همراه نسخه ترجمه داشته باشید. ******************************************************************** اپیکور باور داشت کار زمانی رضایت بخش میشود -حال چه تنها کار کنیم و چه در گروههای کوچک- و معنادار به نظر میرسد که حس میکنیم به نوعی به دیگران کمک میکنیم یا کاری میکنیم که جهان را جای بهتری میکند. پول یا پرستیژ آن چیزی نیست که واقعاً به دنبالش هستیم؛ آنچه میخواهیم حس شکوفا شدن از طریق کار است. بخش اپیکور. صفحه ۴۶ کتاب آنچه کمک میکند خودمان را از «آنها-خود» بیرون بکشیم، تمرکز شدید بر مرگ قریب الوقوع خودمان است. ما فقط زمانی از زندگی کردن برای دیگران دست میکشیم که میفهمیم دیگران نمیتوانند از نیستی نجاتمان دهند؛ آن موقع است که از نگرانی دربارهی اینکه دیگران چه فکر میکنند دست بر میداریم و از اختصاص دادن بخش عمدهی زندگی و انرژیمان برای تحت تأثیر قرار دادن دیگران دست میکشیم؛ دیگرانی که اساساً برای ما اهمیتی قائل نیستند. بخش هایدگر. صفحه ۱۱۸ کتاب در عصری همچون عصر ما که ثروت و لوکس بودن میتواند هم مطلوب و هم به شدت آزاردهنده باشد، ایدههای روسو هنوز هم طنین انداز است. او ما را تشویق میکند که حسادت و رقابت را کنار بگذاریم و در عوض برای فهم ارزشهایمان فقط به خودمان نگاه کنیم. روسو به ما میگوید که فقط با مقاومت در برابر شر رقابت است که میتوانیم از احساس بدبختی و ضعف پیشگیری کنیم. هرچند این کار سخت است. بخش روسو. صفحات ۱۵۹-۱۶۰ کتاب اصلاح سرمایهداری منوط به یک وظیفهی به ظاهر عجیب اما حیاتی است: آموزش مصرفکنندگان. ما نیاز داریم آموزش ببینیم تا چیزهای با کیفیتتر بخواهیم و برای آنها هزینهی درستی بپردازیم. هزینهای که بار واقعی آن بر دوش کارگران و محیط زیست است. به این ترتیب، یک جامعهی سرمایهداری خوب صرفاً انتخابها را در اختیار مصرفکنندگان قرار نمیدهد. چنین جامعهای بخش قابل ملاحظهای از انرژیاش را صرف این میکند که مردم را آموزش دهد که چطور این انتخاب را به شیوههای سنجیده به کار ببرند. سرمایهداری نیاز دارد که با ارتقای کیفیت مطالبه، خود را نجات دهد. بخش اسمیت. صفحات ۱۶۷-۱۶۸ کتاب آرنولد فهمیده بود که در یک جامعهی پوپولیست و بازاری بی فایده است که فرهنگ را برای اقلیتی حفظ کنیم، کتابهایی بنویسیم که فقط هزار نفر میتوانند آن را بفهمند. اصلیترین وظیفه ما این است که بدانیم چطور فرهنگ را عوام پسند کنیم. اگر فرهنگ بخواهد به راستی قدرتمند باشد، اول از همه باید یاد بگیرد عوام پسند باشد. بخش آرنولد. صفحه ۲۱۱ کتاب از تحلیلهای وبر این چنین بر میآید که علت شکست کشورها در سرمایه داری این است که آنها به قدر کافی احساس ترس و گناه ندارند، بیش از حد به معجزه تکیه دارند و ترجیح میدهند همین حالا جشن بگیرند تا اینکه برای آینده سرمایه گذاری کنند. برای اعضای این کشورها، دزدی از جامعه برای ثروتمند کردن خانواده و ترجیح منافع طایفه و قوم و خویش به منافع ملت، امری پذیرفته شده است. بخش وبر. صفحه ۳۰۴ کتاب وبر به ما یادآوری میکند که برای تغییر ملتها، اندیشهها تا چه اندازه میتوانند از پول یا ابزار مهمتر باشند. این نظریه اهمیت عظیمی دارد؛ و به ما میآموزد که هر چقدر هم که با حجم گستردهای از نیروهای بیرونی و غیر شخصی طرف باشیم و فکر کنیم همه چیز کاملاً از کنترل ما خارج است، اما امور در واقع به چیزی خیلی درونیتر و منعطفتر وابستهاند و آن هم افکاری است که در ذهن ما هستند. بخش وبر. صفحه ۳۰۸ کتاب آدورنو دیدگاه بسیار جاه طلبانهای نسبت به اوقات فراغت داشت. به زعم او اوقات فراغت برای تمدد اعصاب یا رها کردن ذهن نبود. فراغت در خدمت هدف بسیار مهمی بود: وقت آزاد -و فعالیتهای فرهنگیای که میبایست در این مجال دنبال کنیم- بهترین فرصت برای رشد ما و وسعت بخشیدن به افقهایمان است؛ بهترین فرصت برای اینکه به سویهی بهتر سرشتمان دست یابیم و ابزارهایی برای تغییر جامعه فراهم کنیم. اوقات فراغت مجالی بود که در آن میتوانستیم فیلمهای خاصی ببینیم که به ما کمک کنند روابطمان را درستتر بفهمیم، یا کتابهای فلسفی و تاریخیای بخوانیم که به ما بصیرتهای تازهای درباره سیاست میدهند یا موسیقیهایی گوش کنیم که به ما جرأت بدهند خودمان یا زندگی اجتماعیمان را اصلاح کنیم. بخش آدورنو. صفحه ۳۲۰ کتاب بخش زیادی از چیزهایی که برای ما اهمیت دارند هیجانانگیز، فوری، دراماتیک یا ویژه نیستند. ما در بیشتر لحظات زندگی، مشغول سر و کله زدن با امور هر روزه، معمولی، کوچک، پیش پا افتاده و (صادقانه بگوییم) ملال آوریم. فرهنگ ما باید ما را به جایی برساند که قدر زندگی روزمره، متوسط بودن و معمولی بودن را بدانیم. بخش ورمیر. صفحه ۴۱۴ کتاب هنر به ما میآموزد که چگونه رنج ببریم؛ این کار به نحو غیر منتظرهای با اهمیت است. این کار میتواند با تجسم صحنههایی انجام شود که تاریک، مالیخولیایی یا دردناکاند و رنج را قاب بندی میکنند و عظمت و شکوه به آن میبخشند؛ رنجی که اگر به خودمان باشد، در انزوا و گیجی تجربهاش میکنیم. آثار هنری با رویکرد مبالغه آمیز و مهارتهای تکنیکی خود برای ما فاش میکنند که اندوه، متعلق به اوضاع و احوال انسان است. بخش کاسپار فردریش. صفحه ۴۱۶ کتاب در دنیای مدرن، هدف اخلاقی رمان کاملاً ناپدید شده است؛ با این حال بهترین کاری که رمان میتواند انجام بدهد، همین کار اخلاقی است. بخش آستین. صفحه ۵۲۱ کتاب لئو تولستوی به رمان ایمان داشت؛ نه به چشم ابزاری برای سرگرمی، بلکه به عنوان وسیلهای برای آموزش و اصلاح روانشناختی انسان. در نظر تولستوی، رمان بهترین وسیلهای بود که به کمکش می توانستیم دیگران را بشناسیم؛ ... از نظر او، یکی از وظایف ویژهی رمان این است که به ما کمک کند تا شخصیتهای به اصطلاح «دوست نداشتنی» را درک کنیم. بخش تولستوی. صفحات ۵۳۷ و ۵۳۹ کتاب آخرین نوید عشق در دید پروست این است که میتوانیم به کمکش از تنهایی برهیم و زندگیمان را با زندگی کسی بیامیزیم که جزء جزء وجود ما را درک میکند. اما رمان به نتایجی تیره و تار میرسد: هیچ کس نمیتواند کاملاً دیگری را درک کند. تنهایی همزاد آدمی است. ما زائران خام دست و تنهای این جهانیم که تلاش میکنیم در تاریکی، با دندان نیش زمخت خود، یکدیگر را ببوسیم. بخش پروست. صفحه ۵۴۹ کتاب اینک راوی رمان پروست، به لطف کلوچه مادلن، لحظهای را ثبت میکند که از این پس لحظهی پروستی نامیده میشود: لحظهی ناگهانی یادآوری عمیق گذشته به شکلی غیر ارادی؛ لحظهای که گذشت بی درنگ از پس یک بو، مزه یا یک حس، همچون مهمانی ناخوانده بر ما ظاهر میشود. لحظهی پروستی از طریق این قدرت فرا خواندنش به ما میآموزد که زندگی لزوماً آن قدرها هم ملالتبار و بی هیجان نیست. موضوع این است که ما فراموش کردهایم به درستی به آن بنگریم، یادمان رفته است زنده بودن، به تمام معنا زنده بودن، چه حسی دارد. بخش پروست. صفحه ۵۵۱ کتاب
مدتیه که حال و حوصلهی ریویو نوشتن ندارم. وگرنه قصد داشتم به محض تموم کردن این کتاب، بسیار راجع بهش، و راجع به زمان بسیار طولانی یی که کنار هم گذروندیم، بنویسم.
۶۰ ابزار تفکر کتابی بود که به لطف رایگان شدنش در فیدیبو خوندم، وگرنه هیچ وقت سراغ آلن دو باتن و مخصوصا این کتاب نمیرفتم. عمیقا اعتقادی به زرد-نوشته-های فلسفی نداشتم (و ندارم) و این کتاب رو در همون دسته، طبقه بندی میکردم. اما این طور نبود. ۶۰ ابزار تفکر، یکی از بهترین تجربه های زندگیم از کار درومد.
این کتاب در چندین فصل مختلف، اعم از فلسفه، ادبیات، علوم اجتماعی، روانکاوی، هنر و معماری و... به بررسی اجمالی آراء و افکار مهم ترین افراد در اون زمینه میپردازه، و یکی از بهترین کاربردهاش هم، #مترو_خوانی و #داستان_شب ئه :)
هناك كتَّاب بمجرد ما أرى اسمهم مطبوع على الكتاب لا أتردد في شرائة ومن ضمنهم آلان دو بوتون، وهو مفكر وفيلسوف وأديب وموسوعي، وسوف تندهش من سعة اطلاعة وثقافته.
أحببت جميع كتبه، وكل كتاب مميز بطريقته، فهو يعيد انتاج نفسه وأفكاره مع كل كتاب، وهو لا يكرر أفكاره في كتبه أو أن التكرار قليلٌ جداً.
مفكرون عظماء كتاب مدهش ورائع، يبحر من خلاله دو بوتون شرقاً وغرباً في عقول وأفكار مجموعة من الفلاسفة والسياسيين وعلماء الإجتماع والسيكلوجيين والفنانين والأدباء محاولاً جمع الحكمة واستخلاص أفضل أفكارهم مما لها صلة بزماننا هذا وحياتنا هذه.
ما يثير اعجابي في الكتاب هو قدرت آلان دو بوتون على استخلاص السحر والقيمة من بين العادي واليومي ومن بين ركام الأفكار، وكذلك إسباغ كل هذه الأفكار العميقة على ما يستخلصه من قضايا وأمور.
One of the most valuable books I’ve ever read. I tend to sneer at distilled summaries or abridged versions. Nothing beats the original, right!? Well, I reevaluated that opinion drastically. This book covers different fields of intelectual work from philosophy, psychotherapy, literature to political theory. It is a map to navigate vast oceans and centuries of human thought. By no means, it pretends to be a definitive list of the greatest thinkers and their ideas. It’s too narrow focused on the western school of thought, namely English-speaking world and authors who promote anti-religious opinion, which are my two main objections to the collection. Despite that, it’s an invitation to take your pick and dig deeper into some of the greatest work of human kind.
To me, the most interesting sections were political theory and sociology. It was incredible to read the authors who diagnosed the ills of the modern world and the shortcomings of capitalism so precisely right at its inception some 150 years ago. Over the course of years, their diagnoses got even more relevant and their proposed remedies more urgent than ever.
اول اینکه من خیلی دیدگاه مثبتی نداشتم به خوندن کتابهای دوباتن. این رو تو یک کتابفروشی دیدم که چاپ قدیم و ارزون میفروخت و درنتیجه خریدمش. :دی کتاب متفکر-محوره همونطور که از اسمش پیداست. هشت تا بخش شامل فلسفه، نظریهٔ سیاسی، فلسفهٔ شرق، جامعهشناسی، رواندرمانی، هنر و معماری و ادبیات داره. در هر بخش نظریات تعدادی از متفکران هر حیطه رو کوتاه و ساده، بسیار ساده، توضیح داده. ابتدا بیوگرافی و بعد به خود نظریه پرداخته. هدف کتاب دید کلی دادنه و برای مخاطب عام نوشته شده. کلاً مدلی که دوباتن میپسنده، قابل فهم کردن فلسفه برای عموم و قابل استفاده کردنش در زندگی روزمرهست. این کتاب هم از همون مجموعهٔ مدرسه زندگیه که با همین رویکرد داره فعالیت میکنه. افراد بسیاری هستند که وقتی هر بخش رو میخونید، احتمالاً بگید پس چرا به اون نپرداخت؟ ولی خب، ارجاع به سطور بالا. کتاب با اینکه ۵۶۴صفحهست ولی خب احتمالاً خوندنش زیاد طول نمیکشه. نثرش سادهست و طریقه مصرفش میتونه اینطوری باشه که هرشب قبل خواب چندتایی بخونید مثل داستان. :)) ترجمهش هم قابل قبول.
"Anger is caused by violent collision of hope and reality. " "What need is there to weep over parts of life? The whole of it calls for tears" - Seneca "Friendship teaches us what we ought to be. " "The art lies in concealing the art." "True modesty comes from confidence. Modesty is a lack of anxiety about being ignored" ....
personal favorites - Stoics - Epicurus (interesting how his ideas influenced Karl Marx) - Michel de Montaigne - Friedrich Nietzsche - Arthur Schopenhauer - Martin Heidegger - Henry David Thoreau - Jean-Jacques Rousseau - Lao Tzu - Margaret Mead - Max Weber - Emile Durkheim - Rachel Carson - Anna Freud - John Bowlby - Johannes Vermeer - Edward Hopper - Caspar David Friedrich 1774–1840 - Dieter Rams
From time to time I try to read accessible introductory works on philosophy in order to improve my own didactical skills to explain philosophy in a more concise and understandable manner. Since the growing popularity of the School of Life and because I can sympathize with their mission I thought to give their book a go.
In the book they manage to convey important philosophical insights in a simple manner and they tried to assemble a diverse canon, at which I think they could have done a better job. In the canon I missed some scholars that were of more importance to the development of culture than some of the authors and artists they decided to discuss.
The values they try to spread througout the book are very humanistic, giving the book a clear normative undertone. I can sympathize with their position, but sometimes I wonder if they are really representing the moral views of the authors they write about or their own. Since they don't cite any sources, this is very hard to ascertain. Also the way they discuss certain (moral) values sometimes feel a bit patronizing and paternalistic, however sympathetic their intentions are.
What also bothers me a bit is that they gloss over a lot of philosophical themes and insights that made some philosophers famous. I get that they aim at enhancing emotional intelligence, yet it feels wrong to ignore all the epistemological points some thinkers they discuss made, since also that was of influence on the ethical systems of quite some philosophers.
Ultimately I would recommend other accesible introductions to philosophy than this book, however sympathetic its mission seems to me.
افلاطون کاملا مخالف این ایده است. او از ما می خواهد با گارد و غرور کمتری وارد رابطه شویم. ما باید بپذیریم کامل نیستیم و به دوست دارانمان اجازه بدهیم چیزهایی به ما بیاموزند. یک ارتباط خوب باید به این معنا باشد که ما دیگری را دقیقا آنطور که هست دوست نداشته باشیم. عشق به معنای متعهد شدن به کمک کردن به آنها است که نسخه بهتری از خودشان باشند و گذارهای طوفانی ای که این تغییر ناچار در پی دارد را تحمل کنند و در عین حال آنها هم از تلاش شان برای ارتقای ما دست نکشند.
كتاب رائع يأخذك في جولة بين حكمة افلاطون في الحب و السعادة في نظر أرسطو و ابيقور و فلسفة الرواقين في مواجهة مشكلاتنا و اخلاق سبينوزا و سوداوية شوبنهاور و كيف يمكن للرأسمالية ان تسيطر على حياة المجتمع لتأتي شيوعية ماركس و تقلب الموازين و فلسفة بوذا و لاو تزو و كونفوشيوس و حبهم للطبيعة و نظريات فرويد و كيف نبني عالما افضل لاطفالنا ؟ مع دونالد وينيكوت و جون بولبي و جمال فن العمارة مع بالاديو و اوسكار نيمير و كيف يمكن ان نعبر عن افكارنا باسلوب بسيط في الرسم مع يوهانس فيرمير و ابداع كوكو شانيل في تغيير اسلوب الموضة ، و كيف يمكن للأدب أن يكون مربياً ؟ على اسلوب جين اوستين ، أو أداة إصلاح و تثقيف نفسي على طريقة العبقري الروسي ليف تولستوي ، كتابا عميق سيأخذ الكثير من وقتك ، لكنه يتسحق ذلك .
Great book. In many short essays (5-10 pages on a Kindle) the reader learns about the life and ideas of great thinkers from the fields of philosophy, political theory, sociology, art, architecture, and literature. I’m impressed with how well the authors managed to boil down these ideas into such short chapters. I think this book is great either to just be inspired by these short essays, or to discover interesting works to read afterwards.
Thought-provoking. Learned a lot and opened my eyes to some new perspectives on things. If you were unaware, just about everything mentioned in the book is available in video format on their YouTube channel (@TheSchoolofLife)
A big book, not of madness, but of extremely short introductions to great thinkers. Short is the keyword here: although the book itself is quite heavy (400+ pages), each and every 'great thinker' only gets a page or three if they are lucky. I did love the feel of the paper, the concise writing style and the addition of figures where needed, but I still felt the need to dive in deeper after quite a few of those short chapters. I also appreciated the fact that more than only great philosophers were included: from architects to writers and psychoanalysts, from BC to the current modern era.
In the end, it is a nice looking book that will fit in nicely in my library, but will not be taken out that much - if ever, again. And that's too bad, and the reason I cannot rate it more than 3 stars out of 5.
كتاب يبدو من عنوانه أنه على غِرار الكُتب التي تحاول جلب القارئ المبتدئ. لكن في الحقيقة، الكتاب فاق كل توقعاتي، كما تفوق توقعاتي معظم كُتب سلسلة مدرسة الحياة والفيلسوف اللطيف آلان دو بوتون.
هذا الكتاب هو النافذة لكُتب وشخصية عظيمة يمكن الاطلاع عليها وعلى أعمالها في المستقبل، كما إنني خرجت بحزمة من الكُتب المقترحة، والتي لم أكن سأعلم عنها شيء، لولا إنني قرأت هذا الكتاب.
A solid read. Beautiful thick and heavy book that made me feel smarter turning each page. Really loved the choices of people, learnt a lot from those I admire and those I’d never heard of before now. Very simple and easy to digest. I liked the different sub topics and the small snippets about the person’s personal life and history alongside their thoughts.
Didn’t quite fall in love with it all the way just felt like something was missing.
لاوتزو : التنّين التاوي . . لا يُعرف الكثير حقًا عن الفيلسوف الصيني لاو تزو (يُعرف أحيانًا باسم لاوزي أو لاو تزي) ، وهو شخصية إرشادية في الطاوية أو التاوية التي هي ممارسة روحية لا تزال شائعة. ويقال إنه كان حارس سجلات في بلاط أسرة تشو الصينية في القرن السادس قبل الميلاد ، وكان أقدم معاصرًا لكونفوشيوس. قد يكون هذا صحيحًا ، لكنه ربما يكون أيضً�� أسطوريًا تمامًا - مثل هوميروس في الثقافة الغربية. من المؤكد أنه من غير المحتمل (كما تقول بعض الأساطير) أن يكون قد ولد عندما رأت والدته نجمًا ساقطًا ، أو وُلد رجلاً عجوزًا بشحمة أذن طويلة جدًا - أو عاش 990 عامًا. يقال إن لاو تزو قد سئم الحياة في محكمة زو حيث ازداد الفساد الأخلاقي فيها. لذلك غادر وركب جاموس إلى الحدود الغربية للإمبراطورية الصينية. على الرغم من أنه كان يرتدي زي المزارع ، إلا أن مسؤول الحدود تعرف عليه وطلب منه تدوين حكمته. وفقًا لهذه الأسطورة ، أصبح ما كتبه Lao Tzu هو النص المقدس المسمى Tao Te Ching. بعد إنجاز كتابه ، قيل إن لاو تزو عبر الحدود واختفى من التاريخ ، وربما أصبح ناسكًا. في الواقع ، من المحتمل أن يكون Tao Te Ching عبارة عن تجميع لأعمال العديد من المؤلفين بمرور الوقت. لكن القصص عن Lao Tzu انتقلت عبر المدارس الفلسفية الصينية المختلفة لأكثر من 2000 عام وأصبحت منمقة بشكل رائع في هذه العملية. يوجد اليوم ما لا يقل عن 20 مليون تاوي ، وربما حتى نصف مليار ، يعيشون حول العالم ، وخاصة في الصين وتايوان. يمارسون التأمل ، وينشدون الكتب المقدسة ، ويعبدون مجموعة متنوعة من الآلهة في المعابد التي يديرها الكهنة. يقوم الطاويون أيضًا بالحج إلى خمسة جبال مقدسة في شرق الصين من أجل الصلاة في المعابد وامتصاص الطاقة الروحية من هذه الأماكن المقدسة ، التي يعتقد أن الخالدين يحكمونها. تتشابك الطاوية بشدة مع فروع الفكر الأخرى مثل الكونفوشيوسية والبوذية. غالبًا ما يُعتقد أن كونفوشيوس كان طالبًا لدى لاو تزو. وبالمثل ، يعتقد البعض أنه عندما اختفى لاو تزو ، سافر إلى الهند ونيبال وقام إما بالتدريس أو أصبح البوذا. لا تحترم الممارسات الكونفوشيوسية حتى يومنا هذا فقط لاو تزو كفيلسوف عظيم ، بل تحاول أيضًا اتباع العديد من تعاليمه. وجد كونفوشيوس الحياة مزعجة ، تمامًا كما وجد العالم مليئًا بالأشخاص المنحطَين ، ووجده بوذا مريرًا ، مثلما وجده مليئًا بالمعاناة. لكن لاو تزو وجد الطعم حلوًا. هذا معبر ، لأن فلسفة لاو تزو تميل إلى النظر إلى الخلاف الظاهر في العالم ورؤية الانسجام الكامن وراء شيء يسمى "التاو". يشبه Tao Te Ching الكتاب المقدس إلى حد ما: فهو يعطي تعليمات (غامضة أحيانًا ومفتوحة عمومًا لتفسيرات متعددة) حول كيفية عيش حياة جيدة. يناقش "التاو" ، أو "الطريق" العالم ، وهو أيضًا الطريق إلى الفضيلة والسعادة والوئام. هذه الطريقة ليست محيرة أو صعبة بطبيعتها. كتب لاو تزو ، "إن التاو العظيم هو الطريق المستوي للغاية ، لكن الناس يحبون أن يأخذوا الطرق الجانبية." من وجهة نظر لاو تزو ، المشكلة في الفضيلة ليست أنها صعبة أو غير طبيعية ، ولكن ببساطة هي أننا نقاوم البساطة : المسار الذي قد يجعلنا أكثر محتوى. لكي نتبع التاو ، علينا أن نتجاوز مجرد القراءة والتفكير في الأمر. بدلاً من ذلك ، يجب أن نتعلم wu wei ("التدفق" أو "العمل السلس") ، نوع من القبول الهادف لطريقة التاو ، والعيش في وئام معها. قد يبدو هذا نبيلًا وغريبًا ، ولكن معظم اقتراحات لاو تزو في الواقع بسيطة للغاية. أولاً ، يجب أن نأخذ المزيد من الوقت من أجل السكون. قال لاو تزو: "للعقل الساكن ، يستسلم الكون بأكمله." نحن بحاجة إلى التخلي عن جداولنا ، ومخاوفنا وأفكارنا المعقدة لفترة من الوقت ، وببساطة تجربة العالم. نقضي الكثير من الوقت في الاندفاع من مكان إلى آخر في الحياة ، لكن لاو تزو يذكرنا بأن "الطبيعة لا تسرع ، ومع ذلك يتم إنجاز كل شيء." من المهم بشكل خاص أن نتذكر أن بعض الأشياء كالحزن ، وزيادة الحكمة ، وتطوير علاقة جديدة - تحدث فقط وفقًا للجدول الزمني الخاص بها ، مثل تغيير الأوراق أو ازدهار المصابيح. عندما نتحلى بالصبر ، نحتاج أيضًا إلى أن نكون منفتحين. قال لاو تزو: "فائدة القِدر تأتي من فراغه". "أفرغ نفسك من كل شيء. دع عقلك يصبح ساكنًا" إذا كنا مشغولين جدًا بالقلق أو الطموح ، فسوف نفقد ألف لحظة من التجربة الإنسانية التي هي موروثنا الطبيعي. نحن بحاجة إلى أن نكون مستيقظين على الطريقة التي ينعكس بها الضوء على البركة ، والطريقة التي ينظر بها الآخرون عندما يضحكون ، والشعور بالرياح تتلاعب بشعرنا. تعيد هذه التجارب ربطنا بأجزاء من أنفسنا. هذه نقطة رئيسية أخرى في كتابات لاو تزو عندما يقول : «نحن بحاجة إلى أن نكون على اتصال مع نفوسنا الحقيقية. نحن نقضي وقتًا طويلاً في القلق بشأن من يجب أن نصبح ، ولكن بدلاً من ذلك يجب أن نخصص بعض الوقت لنكون ما نحن عليه بالفعل. قد نعيد اكتشاف دافع سخي ، أو جانب مرح كنا نسيناه. غالبًا ما يقف غرورنا في طريق ذاتنا الحقيقية ، والتي يجب العثور عليها من خلال تقبل العالم الخارجي بدلاً من التركيز على صورة داخلية حرجة وطموحة للغاية»
كتب لاو تزو: «عندما أتخلى عن ما أنا عليه الآن ، أصبح ما قد أكون» . The School Of Life Great Thinkers Translated By #Maher_Razouk
مفكرون عظماء "سلسلة مدرسة الحياة" هو أول كتاب من هذة السلسلة، إن مدرسة الحياة مشروع رائد لتقديم افكاراً جيدة من أجل الحياة اليومية البسيطة والمطمئنة من الناحية النفسية، يقع مشروع هذه المدرسة في لنذن وله مقرات في ملبورن وباريس وأمستردام وساو باولو واسطنبول وبلغراد وأنتويرب وسول.
وهدف مدرسة الحياة تطوير الذكاء العاطفي بمساعدة الثقافة، ويضم هذا الكتاب الذي هو أول هذة السلسلة مجموعة من أهم المفكرين الذين تركوا بصمة في حياتنا.
الذي كتبتة بالأعلى أهم او مختصر النبذة التي خلف الكتاب، ولا يسعني أن أثني أو أوصي ع هذه التحفة الفريدة والعظيمة بحق.
يستعرض لنا نبذة بسيطة عن المفكر وثم أبرز أو أعظم ماقام به في حياتة ويركز هنا ع جانب تأملي نفسي في أثرة حياتة او بالأصح النقطة الملهمة التي صعنت منه مفكر عظيم خلد أسمة للتاريخ. كتاب لايستحق شرح أو مراجعة فهو ملهم وتأملي يبعث الطمأنينة للنفس، أنصح القارئ وغير القارئ بأقتنائة وكذلك هو هدية ثمينة وقيمة جداً لصديق او لحث شخص غير قارئ فهو خير بداية لأقتحام عالم الكتب.
كانت توقعاتي من هذا الكتاب عاليةً جدا، لكنه خيّب أملي بشكل كبير. لا أنكر بأني استمتعت بقراءته، واستفدت "قليلا" من بعض ما جاء فيه، ولكنّ التسطيح المبالغ فيه لأفكار ونظريات "المفكرين العظماء" في الكتاب، كان أمرًا مزعجا جدا بالنسبة لي! أدرك أن الكتاب يتناول عددا كبيرا من المفكرين والفلاسفة والاقتصاديين، وما كان له أن يخوض في محيطاتهم بالعمق ا��كافي، ولكن التسطيح "المبالغ فيه" كان مزعجا فعلا.
بالإضافة إلى ذلك، فإن الكتاب، رغم تناوله شخصيات قليلة الشأن في بعض الميادين التي ذكرها، فإنه يغفل شخصيات أخرى كانت غايةً في الأهمية في هذه الميادين! وقد وجدت أن الكتاب يجحف العديد من الفلاسفة والعلماء العرب والمسلمين حقهم، عندما أغفل كل ذكر لهم، رغم مساهماتهم العظيمة في الميادين التي تناولها الكتاب! فكيف مثلا يتناول الكتاب "علم الاجتماع"، ويغفل شخصا كابن خلدون، الذي يُعدّ، حسب عدد كبير من الباحثين في الغرب والشرق، مؤسس علم الاجتماع، ويتناول شخصيات ما كان لها كبير شأن في هذا المجال؟ وما هذا إلا مثل بسيط.
how disappointing — this collection touches on the ideas of 60 philosophers, artists, etc. and 51 of those were men. this is total bullshit, the book was published in 2016 for fucks' sake. not sure why, but i'd initially expected better from the School of Life. as an aside, the language was far too colloquial and watered down. there's no way i'll recommend such a shitty representation of "great thinkers" when it comprises almost entirely the outdated work of men from times long past. ever heard of simone de beauvoir? bell hooks? hannah arendt???
It gives you 3-6 pages on 60 different great thinkers. I didn't particularly like the format. I don't do well getting inspired or remembering a lot from so few pages, I think.
Every Thursday another big thinker for the past year was refreshing and I really enjoyed the School of Life course.
As I like to make lists, my favourites: Plato, John Rawls, Lao Tse, Rachel Carson, Edward Hopper and Virginia Woolf.
Modern philosophy I found very difficult and psychology too unscientific. Will need another year (at least!) to watch all recommended docus, read all books and to order my mind.
کتاب متفکران بزرگ که به نظر می رسد نوشته ی گروهی از نویسندگان باشد به بررسی آرا و دستاوردهای فکری و گاهی عملی مجموعه ای از تاثیرگذارترین متفکران تاریخ بشر پرداخته است. علی رغم کاستی ها با اتمام کتاب حس خوشایندی به خواننده غیرحرفه ای متون فلسفی دست می دهد که شاید او را در انتخاب کتابهای بعدی یاری کند. دانستن روحیات کلی هریک از متفکران نام برده شده در کتاب و خلاصه ای از آنچه به آن مشغول بوده اند خود لذتی از جنس دستیابی به گنجی بی رنج را نصیب من کرد. انتقاد اصلی به کتاب همان است که در مقدمه هم آمده جایی که بسیاری از پیجیده ترین یا سخت فهم ترین اندیشه ها به روایت فردی که نمیدانیم کیست ساده و مختصر شده اند بدون اینکه بدانیم این استنتاجات درست هستند یا نه؟ به علاوه بسیار کسان دیگر در کتاب غایب اند خصوصا آنجا که به فلسفه شرق رسیده از آسیای جنوب شرقی و یکبار هم هند اینطرف تر نیامده است. در دو قسمت انتهایی کتاب که موضوع هنر و معماری و بعد ادبیات را پی گرفته است لیست متفکرانی که برگزیده با شگفتی همراه است؛ به عنوان مثال کوکو شانل در آن بین با همه تفسیری که آورده است به نظر نابجا می آید. به طورکلی کتاب برای خوانندگان مبتدی در فلسفه بسیار لذت بخش است همانطور که برای من بود و مدتها ذهنم را درگیر خود کرده بود.
A useful and erudite source of reference, but these days I’m a bit weary and critical of Botton. A great deal of his earnest advice flirts too freely with psychoanalytic pseudoscience and free-wheeling, arbitrary opinion. Don’t throw the baby out with the bath water though; he has some insightful explanatory analysis to offer, particularly on capitalism, meritocracy and status anxiety.
Bought it on a whim, I always enjoyed the quality of the YouTube videos. I'll forever treasure this book in my bookshelf to use as a constant reference. I marked my favorite thinkers because I plan to digest those pages like a priest would do to the Bible.
کتاب یک اقیانوسه با عمق کم. این لزوما بد نیست و آلن دوباتن، نویسنده کتاب، هم به خوبی به هدف و ماهیت کتاب واقفه و تونسته یک کتاب عالی بنویسه که میتونه نقطه شروع دنبال کردن آثار بسیاری از متفکران بزرگ باشه.