What do you think?
Rate this book
خاطرات آدم و حوا
"Good deal of fog this morning. I do not go out in the fog myself," notes Adam in his diary, adding, "The new creature does. It goes out in all weathers. And talks. It used to be so pleasant and quiet here."
Adam has a lot to learn about Eve, and even more from her, as she names the animals, discovers fire, and introduces all manner of innovations to their garden home. Mark Twain's "translation" of the diaries of the first man and woman offers a humorous "he said/she said" narrative of biblical events. The great American storyteller found comfort and inspiration in the company of women, and his irreverent look at conventional religion is also a thoughtful -- and humorous -- argument for gender equality.
Adam has a lot to learn about Eve, and even more from her, as she names the animals, discovers fire, and introduces all manner of innovations to their garden home. Mark Twain's "translation" of the diaries of the first man and woman offers a humorous "he said/she said" narrative of biblical events. The great American storyteller found comfort and inspiration in the company of women, and his irreverent look at conventional religion is also a thoughtful -- and humorous -- argument for gender equality.
87 pages, ebook
First published January 1, 1906
About the author
Mark Twain
8,049 books18k followersLibrarian Note: There is more than one author by this name in the Goodreads database.
Samuel Langhorne Clemens, known by the pen name Mark Twain, was an American writer, humorist and essayist. He was praised as the "greatest humorist the United States has produced," with William Faulkner calling him "the father of American literature." His novels include The Adventures of Tom Sawyer (1876) and its sequel, Adventures of Huckleberry Finn (1884), with the latter often called the "Great American Novel." Twain also wrote A Connecticut Yankee in King Arthur's Court (1889) and Pudd'nhead Wilson (1894), and co-wrote The Gilded Age: A Tale of Today (1873) with Charles Dudley Warner.
Samuel Langhorne Clemens, known by the pen name Mark Twain, was an American writer, humorist and essayist. He was praised as the "greatest humorist the United States has produced," with William Faulkner calling him "the father of American literature." His novels include The Adventures of Tom Sawyer (1876) and its sequel, Adventures of Huckleberry Finn (1884), with the latter often called the "Great American Novel." Twain also wrote A Connecticut Yankee in King Arthur's Court (1889) and Pudd'nhead Wilson (1894), and co-wrote The Gilded Age: A Tale of Today (1873) with Charles Dudley Warner.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 2,012 reviews
January 11, 2024
The Diaries of Adam and Eve by Mark Twain
In this book, Mark Twain introduced the history of the Garden of Eden in his way. Twain described the life of the first parents-Adam and Eve- with subtle tones of humor and emotion. Furthermore, this story showed an analysis of the nature of a woman and a man.
Delightful read.
In this book, Mark Twain introduced the history of the Garden of Eden in his way. Twain described the life of the first parents-Adam and Eve- with subtle tones of humor and emotion. Furthermore, this story showed an analysis of the nature of a woman and a man.
I wish I could make him understand that a loving good heart is riches enough, and that without it intellect is poverty.
Delightful read.
November 8, 2021
The Diaries of Adam and Eve, Mark Twain
Mark Twain retells the Garden of Eden story in the first person, presenting the separate perspectives in diary form of the legendary father and mother of the human race.
In Twain's version Adam comes across as the original couch potato, grumpily uninterested at first in the new long-haired creature with the different shape who keeps pestering him with her new ideas. Eve, by contrast, is the talkative, ever-curious experimenter whose inquisitive nature prompts her to name all the animals in the garden and leads her to the discovery of fire, among other things.
Cain and Abel also make brief appearances as squawking infants whom Adam largely ignores while Eve does all the hard work of child-rearing. It doesn't dawn on him till they are almost full-grown that these puzzling new creatures are his children.This is a funny and touching retelling of the age-old myth, full of Twain's sarcastic humor, incisive intelligence, and subtle touches of pathos for the foibles of human nature.
تاریخ نخستین خوانش: روز بیست و دوم ماه ژوئن سال1998میلادی
عنوان: خاطرات آدم و حوا؛ نویسنده: مارک تواین؛ مترجم: حسن علیشیری؛ تهران، دارینوش، سال1384؛ در87ص؛ چاپ سوم سال1389؛ شابک9789645250513؛ موضوع داستانهای نویسندگان ایالات متحده آمریکا - سده 19م
عنوان: دفتر خاطرات آدم و حوا : مجموعه داستانهای کوتاه مارک تواین؛ نویسنده: مارک تواین؛ مترجم: سعید بافندی؛ تهران، جامی، سال1391؛ در208ص؛ شابک9786001760553؛
روایت نخستین داستان عاشقانه دنیا است، که «مارک تواین» به زیبایی و طنازی آنرا نگاشته اند
نقل از کتاب خاطرات آدم و حوا: (حوا: سه شنبه، چهارشنبه، پنجشنبه و امروز: همه بدون دیدن اون. زمان زیادیه واسه تنها موندن؛ اما با اینحال تنها بودن از اینکه حس کنی مزاحمی و نمیخوانت بهتره؛ باید یه همدم داشته باشم؛ فکر میکنم برای اینکار ساخته شدم، واسه همین با حیوونا دوست میشم؛ اونا هم جذابن هم مودب و مهربون؛ هیچوقت عنق نیستن و نمیذارن حس کنی مزاحمی؛ بهت لبخند میزنن و برات دم تکون میدن، البته اگه دم داشته باشن؛ همیشه هم آماده بازی و سر و صدا کردن و اینور اونور گشتن، یا هر کار دیگه ای که بگی هستن؛ ما با هم خیلی جاها رو گشتیم؛ بیشتر جاهای دنیا رو دیدم، شایدم همه دنیا رو؛ پس من اولین جهانگرد دنیام؛ اولین و تنها جهانگرد دنیا؛ پرنده ها و حیوونا همه باهم دوستن، و هیچوقت باهم بحث و دعوا نمیکنن؛ اونا باهم حرف میزنن؛ با منم حرف میزنن؛ اما احتمالا به یه زبون خارجی صحبت میکنن، چون من حتا یک کلمه از حرفاشون رو نمیفهمم؛ با اینحال وقتی من باهاشون حرف میزنم میفهمند چی میگم، مخصوصا سگ و فیل؛ این باعث خجالت منه، چون نشون میده از من با هوشترن، بنابراین نسبت به من برتری دارن؛ این من رو اذیت میکنه چون میخوام فقط خودم تجربه اصلی باشم.)؛ پایان
برگزیده های دیگری از متن
حوا: این دنیای نوساز و بزرگ قشنگترین اثر هنریه
حوا: گاهی از خودم میپرسم این موجود واقعا به چه دردی میخوره؟ اصلا قلب داره؟
حوا: خیلی کم حرف میزنه؛ شاید چون باهوش نیست و به این مسئله حساسه و میخواد پنهونش کنه
آدم: به من گفت از یه دنده من که از بدنم گرفته شده، ساختنش. حرفش یکم مشکوکه، چون همه دنده هام سر جاشون
آدم: او همراه خوبیه و میدونم اگه نبود، خیلی تنها و افسرده میشدم
آدم: زندگی کردن بیرون از بهشت، اما با حوا، خیلی بهتر از زندگی کردن تو بهشت، اما بدونه اونه
آدم: واسه اینکه زیر بارون نمونم یه سر پناه ساختم، اما اونجا هم نتونستم آرامش داشته باشم...؛ اون موجود جدید «حوا» مزاحم شد و وقتی سعی کردم بیرونش کنم، از سوراخهایی که باهاش میبینه آب بیرون میومد، و اون با پشت پنجه هاش پاکشون میکرد، و از خودش صدایی رو درمیآورد که حیونا وقتی ناراحتن درمیآرن
حوا: قبل از این، انقدر به همه ی چیزهای قشنگ علاقه داشتم، که مثل گیجا، فقط دستمو طرفشون دراز میکردم؛ بعضی وقتها خیلی دور بودن، و بعضی وقتها چند سانتیمتر باهام فاصله داشتن؛ اما من فکر میکردم چند متر ازم دورن، خیلی وقتا کلی هم خار تو این فاصله بود! اینطوری یه درسی رو یاد گرفتم، در ضمن واسه خودم یه قانون ساختم: اولین قانون من: «یک تجربۀ زخمی از خار دوری میکند»...؛ گمونم واسه کسی به سن و سال من، نتیجه گیری خوبیه؛
تاریخ بهنگام رسانی 29/09/1399هجری خورشیدی؛ 16/08/1400هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی
Mark Twain retells the Garden of Eden story in the first person, presenting the separate perspectives in diary form of the legendary father and mother of the human race.
In Twain's version Adam comes across as the original couch potato, grumpily uninterested at first in the new long-haired creature with the different shape who keeps pestering him with her new ideas. Eve, by contrast, is the talkative, ever-curious experimenter whose inquisitive nature prompts her to name all the animals in the garden and leads her to the discovery of fire, among other things.
Cain and Abel also make brief appearances as squawking infants whom Adam largely ignores while Eve does all the hard work of child-rearing. It doesn't dawn on him till they are almost full-grown that these puzzling new creatures are his children.This is a funny and touching retelling of the age-old myth, full of Twain's sarcastic humor, incisive intelligence, and subtle touches of pathos for the foibles of human nature.
تاریخ نخستین خوانش: روز بیست و دوم ماه ژوئن سال1998میلادی
عنوان: خاطرات آدم و حوا؛ نویسنده: مارک تواین؛ مترجم: حسن علیشیری؛ تهران، دارینوش، سال1384؛ در87ص؛ چاپ سوم سال1389؛ شابک9789645250513؛ موضوع داستانهای نویسندگان ایالات متحده آمریکا - سده 19م
عنوان: دفتر خاطرات آدم و حوا : مجموعه داستانهای کوتاه مارک تواین؛ نویسنده: مارک تواین؛ مترجم: سعید بافندی؛ تهران، جامی، سال1391؛ در208ص؛ شابک9786001760553؛
روایت نخستین داستان عاشقانه دنیا است، که «مارک تواین» به زیبایی و طنازی آنرا نگاشته اند
نقل از کتاب خاطرات آدم و حوا: (حوا: سه شنبه، چهارشنبه، پنجشنبه و امروز: همه بدون دیدن اون. زمان زیادیه واسه تنها موندن؛ اما با اینحال تنها بودن از اینکه حس کنی مزاحمی و نمیخوانت بهتره؛ باید یه همدم داشته باشم؛ فکر میکنم برای اینکار ساخته شدم، واسه همین با حیوونا دوست میشم؛ اونا هم جذابن هم مودب و مهربون؛ هیچوقت عنق نیستن و نمیذارن حس کنی مزاحمی؛ بهت لبخند میزنن و برات دم تکون میدن، البته اگه دم داشته باشن؛ همیشه هم آماده بازی و سر و صدا کردن و اینور اونور گشتن، یا هر کار دیگه ای که بگی هستن؛ ما با هم خیلی جاها رو گشتیم؛ بیشتر جاهای دنیا رو دیدم، شایدم همه دنیا رو؛ پس من اولین جهانگرد دنیام؛ اولین و تنها جهانگرد دنیا؛ پرنده ها و حیوونا همه باهم دوستن، و هیچوقت باهم بحث و دعوا نمیکنن؛ اونا باهم حرف میزنن؛ با منم حرف میزنن؛ اما احتمالا به یه زبون خارجی صحبت میکنن، چون من حتا یک کلمه از حرفاشون رو نمیفهمم؛ با اینحال وقتی من باهاشون حرف میزنم میفهمند چی میگم، مخصوصا سگ و فیل؛ این باعث خجالت منه، چون نشون میده از من با هوشترن، بنابراین نسبت به من برتری دارن؛ این من رو اذیت میکنه چون میخوام فقط خودم تجربه اصلی باشم.)؛ پایان
برگزیده های دیگری از متن
حوا: این دنیای نوساز و بزرگ قشنگترین اثر هنریه
حوا: گاهی از خودم میپرسم این موجود واقعا به چه دردی میخوره؟ اصلا قلب داره؟
حوا: خیلی کم حرف میزنه؛ شاید چون باهوش نیست و به این مسئله حساسه و میخواد پنهونش کنه
آدم: به من گفت از یه دنده من که از بدنم گرفته شده، ساختنش. حرفش یکم مشکوکه، چون همه دنده هام سر جاشون
آدم: او همراه خوبیه و میدونم اگه نبود، خیلی تنها و افسرده میشدم
آدم: زندگی کردن بیرون از بهشت، اما با حوا، خیلی بهتر از زندگی کردن تو بهشت، اما بدونه اونه
آدم: واسه اینکه زیر بارون نمونم یه سر پناه ساختم، اما اونجا هم نتونستم آرامش داشته باشم...؛ اون موجود جدید «حوا» مزاحم شد و وقتی سعی کردم بیرونش کنم، از سوراخهایی که باهاش میبینه آب بیرون میومد، و اون با پشت پنجه هاش پاکشون میکرد، و از خودش صدایی رو درمیآورد که حیونا وقتی ناراحتن درمیآرن
حوا: قبل از این، انقدر به همه ی چیزهای قشنگ علاقه داشتم، که مثل گیجا، فقط دستمو طرفشون دراز میکردم؛ بعضی وقتها خیلی دور بودن، و بعضی وقتها چند سانتیمتر باهام فاصله داشتن؛ اما من فکر میکردم چند متر ازم دورن، خیلی وقتا کلی هم خار تو این فاصله بود! اینطوری یه درسی رو یاد گرفتم، در ضمن واسه خودم یه قانون ساختم: اولین قانون من: «یک تجربۀ زخمی از خار دوری میکند»...؛ گمونم واسه کسی به سن و سال من، نتیجه گیری خوبیه؛
تاریخ بهنگام رسانی 29/09/1399هجری خورشیدی؛ 16/08/1400هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی
August 5, 2021
Una obra muy agradecida que se lee en un suspiro, con una prosa clara, elegante, inteligente, irónica y sorprendentemente irreverente. No es una obra redonda, los diálogos de una y otra parte están claramente descompensados. Personalmente, me hubiera encantado leer la parte de Eva referente a la gran pérdida o a Caín. También hay que hacer un esfuerzo por obviar algunos de los comentarios acerca de la diferenciación de los sexos… pero eran otros tiempos.
December 5, 2016
The first half of this short book was absolutely excellent. Eve is a free spirit determined to enjoy and bring order to the wonderful Garden of Eden. Adam is a curmudgeonly misogynist who thinks Eve talks too much and should give all this naming of animals and plants a rest.
The second half of this book is throw-across-the-room frustrating and annoying. The scales fall from their eyes, Eve fancies Adam like mad and falls in love with him. They marry and forever after she subsumes her individuality completely, and is absolutely dedicated to being an entirely submissive good wife to Adam, even willing to die for him. Which, according to Twain, together with motherhood, is the absolute zenith of a woman's life.
I'm sure the many male-created, run and dominated fundamentalist religions of the world would absolutely agree with him and maybe should substitute this book for Genesis.
The second half of this book is throw-across-the-room frustrating and annoying. The scales fall from their eyes, Eve fancies Adam like mad and falls in love with him. They marry and forever after she subsumes her individuality completely, and is absolutely dedicated to being an entirely submissive good wife to Adam, even willing to die for him. Which, according to Twain, together with motherhood, is the absolute zenith of a woman's life.
I'm sure the many male-created, run and dominated fundamentalist religions of the world would absolutely agree with him and maybe should substitute this book for Genesis.
December 10, 2018
محاولة من الكاتب الأمريكي الساخر مارك توين لفهم طبيعة العلاقة الاولى بين آدم وحواء، بداية من لحظة التعارف الأولى، وحتي يفرقهما الموت
السخرية في الرواية تكمن في موقف كل منهما من الآخر في البداية، وبخاصة آدم الذي يبدو لا مبالياً ولا يقدر أي ما تقوم به حواء، قبل أن يشعر تدريجياً كل منهما بالانتماء للآخر، ويفتقد الاحساس بطعم الحياة في غياب شريكه
لم يعجبني فقط محاولة مارك توين "أمركة" الرواية، حيث شلالات نياجرا وطائر الدودو في أحداث العمل، وكأن آدم وحواء هبطا في أمريكا، وربما كانت جزءا من الأطار الساخر العام للرواية لكنه لم يعجبني، بالاضافة إلى صغر حجم الرواية والتي لم تتعد الخمسين صفحة
السخرية في الرواية تكمن في موقف كل منهما من الآخر في البداية، وبخاصة آدم الذي يبدو لا مبالياً ولا يقدر أي ما تقوم به حواء، قبل أن يشعر تدريجياً كل منهما بالانتماء للآخر، ويفتقد الاحساس بطعم الحياة في غياب شريكه
لم يعجبني فقط محاولة مارك توين "أمركة" الرواية، حيث شلالات نياجرا وطائر الدودو في أحداث العمل، وكأن آدم وحواء هبطا في أمريكا، وربما كانت جزءا من الأطار الساخر العام للرواية لكنه لم يعجبني، بالاضافة إلى صغر حجم الرواية والتي لم تتعد الخمسين صفحة
January 4, 2015
كتب مارك توين مقتطفات من يوميات آدم في عام 1904، ومن ثم كتب يوميات حواء في عام 1905، وتم جمعهما معا بعد ذلك في كتاب في عام 1906. والمطلع على سيرة توين سيدرك أن آدم في هذا الكتاب ليس سوى توين نفسه، وحواء هي زوجته ليفي التي توفيت عام 1904، لذلك يمكن أن أقول لك هؤلاء الممتعضين من تناول توين لقصة آدم وحواء بهذا الشكل الهزلي والساخر بأن هذا العمل شخصي جدا، وليس له أي علاقة، لا من قريب ولا من بعيد، بمعتقدات توين الدينية أو لا الدينية.
عندما ماتت ليفي كتب توين إلى شقيقه قائلاً "أنا رجل بلا وطن، أينما تكون ليفي يكون وطني" وهو ما يوافق الجملة التي نقشها آدم على قبر حواء في نهاية الكتاب: أينما وُجدت حواء .. وُجدت الجنّة!
عندما ماتت ليفي كتب توين إلى شقيقه قائلاً "أنا رجل بلا وطن، أينما تكون ليفي يكون وطني" وهو ما يوافق الجملة التي نقشها آدم على قبر حواء في نهاية الكتاب: أينما وُجدت حواء .. وُجدت الجنّة!
January 20, 2023
***NO SPOILERS***
No fan of Mark Twain’s work should overlook this slim masterpiece, an ingenious and highly amusing peek into the minds and lives of Adam and Eve during their first days. The narrative is organized as half Adam’s diary and half Eve’s. The tones are distinct. Adam’s is a straightforward, puzzled, and sometimes cranky daily accounting of the day’s accomplishments and discoveries. He shuns Eve and complains about her to hilarious effect. Eve’s is optimistic, wonder-struck, and feeling. She seeks out Adam and is sad when she doesn’t spot him, sometimes for days at a time. Both diaries have in common a deep curiosity and sense of awe, and both are truly laugh-out-loud comedic in their own ways. Eve’s in particular is moving at times.
It’s difficult to decide what’s best about The Diaries of Adam and Eve. It’s playful and engaging from start to finish, proof that a novella can be just as well done as any Pulitzer Prize–winner. The story is one giant quotable passage, and little observations Eve records about Adam (and vice versa) highlight how fresh her impressions are (e.g., at one point she notes that his body is shaped like a carrot).
Readers will get a special kick out of the illustrations, which complement the story perfectly. In this edition, Adam’s are depicted as his own, coarsely drawn on slabs of stone, and most are funny:
Eve’s are from a third-person perspective and lovely:
Strangely, some versions of this book don't contain illustrations. Readers should seek out an illustrated edition, as the illustrations not only greatly enhance the writing but compose half the story. Each story page has an illustration opposite, and some pages contain only a sentence or two, in plain writing. The book easily could be read in just a few minutes. Note that a basic knowledge of Genesis--Twain alludes to the part of Genesis that mentions Eve was in charge of naming the animals, for instance--is helpful but not necessary.
The Diaries of Adam and Eve is priceless. It contains Twain’s trademark wit and inventiveness and plays up differences so astutely that one cannot deny just how sharply observant he was in his study of people and how they relate to one another.
No fan of Mark Twain’s work should overlook this slim masterpiece, an ingenious and highly amusing peek into the minds and lives of Adam and Eve during their first days. The narrative is organized as half Adam’s diary and half Eve’s. The tones are distinct. Adam’s is a straightforward, puzzled, and sometimes cranky daily accounting of the day’s accomplishments and discoveries. He shuns Eve and complains about her to hilarious effect. Eve’s is optimistic, wonder-struck, and feeling. She seeks out Adam and is sad when she doesn’t spot him, sometimes for days at a time. Both diaries have in common a deep curiosity and sense of awe, and both are truly laugh-out-loud comedic in their own ways. Eve’s in particular is moving at times.
It’s difficult to decide what’s best about The Diaries of Adam and Eve. It’s playful and engaging from start to finish, proof that a novella can be just as well done as any Pulitzer Prize–winner. The story is one giant quotable passage, and little observations Eve records about Adam (and vice versa) highlight how fresh her impressions are (e.g., at one point she notes that his body is shaped like a carrot).
Readers will get a special kick out of the illustrations, which complement the story perfectly. In this edition, Adam’s are depicted as his own, coarsely drawn on slabs of stone, and most are funny:
Eve’s are from a third-person perspective and lovely:
Strangely, some versions of this book don't contain illustrations. Readers should seek out an illustrated edition, as the illustrations not only greatly enhance the writing but compose half the story. Each story page has an illustration opposite, and some pages contain only a sentence or two, in plain writing. The book easily could be read in just a few minutes. Note that a basic knowledge of Genesis--Twain alludes to the part of Genesis that mentions Eve was in charge of naming the animals, for instance--is helpful but not necessary.
The Diaries of Adam and Eve is priceless. It contains Twain’s trademark wit and inventiveness and plays up differences so astutely that one cannot deny just how sharply observant he was in his study of people and how they relate to one another.
February 5, 2019
دوستانِ گرانقدر، این کتاب روایتِ افسانۀ «آدم» و «حوا» به صورت طنز و البته با مزه است که از زبانِ خودِ آنها از روزِ اولِ به اصطلاح پیدایشِ آنها و به صورتِ خاطره بیان شده است
نکتۀ جالب و قابل توجه در این داستان این بود که، «حوا» موجودی باهوش و با احساس و زرنگ است و تمامِ اسامیِ موجودات و گیاهان و اشیاء گوناگون را انتخاب میکند و برگزیدنِ نام و کشفِ محیطِ اطراف با اوست... ولی «آدم» موجودی تنبل و خنگ و بی احساس است که مدام از «حوا» فراری میباشد
----------------------------------------------
حوا: قبل از این انقدر به همۀ چیزهایِ قشنگ علاقه داشتم که مثلِ گیجا فقط دستمو طرفشون دراز میکردم. بعضی وقتها خیلی دور بودن و بعضی وقتها چند سانتی متر باهام فاصله داشتن. ولی من فکر میکردم چند متر ازم دورن، خیلی وقتا کلی هم خار تو این فاصله بود! اینطوری یه درسی رو یاد گرفتم، در ضمن واسه خودم یه قانون ساختم: اولین قانون من: «یک تجربۀ زخمی از خار دوری میکند»... گمونم واسه کسی به سن و سال من، نتیجه گیری خوبیه
************************************
آدم: واسه اینکه زیر بارون نمونم یه سر پناه ساختم، اما اونجا هم نتونستم آرامش داشته باشم... اون موجودِ جدید (حوا) مزاحم شد و وقتی سعی کردم بیرونش کنم، از سوراخ هایی که باهاش میبینه آب بیرون میومد(گریه کردن) و اون با پشتِ پنجه هاش پاکشون میکرد و از خودش صدایی رو در میآورد که حیونا وقتی ناراحتن در می آرن
---------------------------------------------
عزیزانم، آن خدایی که خلقتش، با <آدم> و <حوا> آغاز میشود، باید هم حجله ای به گشادیِ بهشت خلق کند!! وگرنه چگونه میتواند نیازهایِ جنسی و زفافِ این همه عروس و دامادی که حریص هستند و از پیروانش میباشند را پاسخگو باشد!؟؟ این خدایِ ادیانِ ابراهیمی، عجب خدایِ عجیب و غریب و خنده داریست!! اینگونه که کتابهایِ بچگانهٔ دینی میگویند، آدم و حوایِ بیچاره را به سببِ گناهِ خوردنِ سیب یا گندم و آن میوهٔ ممنوعه، از بهشتِ موهوم بیرون می اندازد.. بعد بر رویِ زمین، انواع و اقسامِ پیامبرانش را میفرستد که به زورِ چوب و چماق و شمشیر و تهدید و میلهٔ داغ، فرزندانِ همان آدم و حوایِ طرد شده و بیچاره را به بهشتی وعده دهند و فرا خوانند که یک روزی، پدر و مادرشان را با خفت از همان بهشت بیرون کرده است!!! باور کنید که این خدایِ ادیانِ سامی، یک جایِ کارش میلنگد.. درست است!!؟ خدایی که نتوانسته یک اشتباهِ کوچک از آدم و حوا را بپذیرد، چگونه میتواند گناهانِ بیشمارِ فرزندان و نسل در نسلِ همین آدم و حوا را ببخشد!!؟ اگر این خدایِ عجیب و غریبِ ادیانِ سامی، از همه چیز آگاه است، پس میدانسته که این آدم و حوایی را که آفریده و در سوراخشان روح دمیده است!!! سرانجام میوهٔ درختِ ممنوعه را میخورند. پس دیگر چرا تعجب کرده و آن دو را موردِ غضب و خشمِ خویش قرار داده و آن شیطانِ ننه مُرده را موردِ لعن و نفرین قرار داده است!!؟ اگر آن درختِ ممنوعه، همان درختِ شعور و معرفت بوده است، پس این شیطانِ بیچاره به آدم و حوا لطف کرده است ... این چه خدایی است که نادانی و بیخردیِ موجوداتش را خواستار است!!؟ گویا این حقیقت دارد که دیکتاتورها همیشه دوست دارند تا زیردستی هایشان نادان و بیشعور باشند... گویا به این خدایِ دیکتاتور، خیلی فشار آمده که آدم و حوا، میوهٔ درختِ معرفت و خرد را خورده اند... حالا این به کنار که مشخص نیست، آن شیطانِ ننه مُرده، به کدام زبان با آدم و حوا، سخن گفته است!!!!!! آن زمان، نه زبانِ عربی بوده و نه عبری!! حال پیدا کنید پرتقال فروش را!! .... عزیزان و نورِ چشمانم، پرسش در موردِ داستانهایِ موهوم و خنده دارِ خلقت در کتابهایِ به اصطلاح مقدسِ ادیانِ سامی، بسیار بسیار زیاد است.. ولی آنچه نمایان است، این است که این داستانها، نشان میدهد که این خدایِ ادیانِ سامی، تا چه اندازه در آفرینشِ خویش، دچارِ سردرگمی بوده است و کسانی که این داستانهایِ موهوم را نوشته اند، چه نویسندگانِ ناپخته ای بوده اند و بدتر از همه باید به حال و روزِ آنهایی که در این زمان و با پیشرفتِ دانش، همچنان به این داستانهایِ کودکانه، ایمان و باور دارند، گریست
در هر حال، با آنکه داستانِ پیدایشِ «آدم» �� «حوا» داستانی موهوم میباشد، ولی نویسندهٔ این کتاب، میتواند با استفاده از این افسانه، برایِ لحظاتی لبخند را به رویِ لب هایِ شما بنشاند
امیدوارم از خواندن این کتاب لذت ببرید
«پیروز باشید و ایرانی»
نکتۀ جالب و قابل توجه در این داستان این بود که، «حوا» موجودی باهوش و با احساس و زرنگ است و تمامِ اسامیِ موجودات و گیاهان و اشیاء گوناگون را انتخاب میکند و برگزیدنِ نام و کشفِ محیطِ اطراف با اوست... ولی «آدم» موجودی تنبل و خنگ و بی احساس است که مدام از «حوا» فراری میباشد
----------------------------------------------
حوا: قبل از این انقدر به همۀ چیزهایِ قشنگ علاقه داشتم که مثلِ گیجا فقط دستمو طرفشون دراز میکردم. بعضی وقتها خیلی دور بودن و بعضی وقتها چند سانتی متر باهام فاصله داشتن. ولی من فکر میکردم چند متر ازم دورن، خیلی وقتا کلی هم خار تو این فاصله بود! اینطوری یه درسی رو یاد گرفتم، در ضمن واسه خودم یه قانون ساختم: اولین قانون من: «یک تجربۀ زخمی از خار دوری میکند»... گمونم واسه کسی به سن و سال من، نتیجه گیری خوبیه
************************************
آدم: واسه اینکه زیر بارون نمونم یه سر پناه ساختم، اما اونجا هم نتونستم آرامش داشته باشم... اون موجودِ جدید (حوا) مزاحم شد و وقتی سعی کردم بیرونش کنم، از سوراخ هایی که باهاش میبینه آب بیرون میومد(گریه کردن) و اون با پشتِ پنجه هاش پاکشون میکرد و از خودش صدایی رو در میآورد که حیونا وقتی ناراحتن در می آرن
---------------------------------------------
عزیزانم، آن خدایی که خلقتش، با <آدم> و <حوا> آغاز میشود، باید هم حجله ای به گشادیِ بهشت خلق کند!! وگرنه چگونه میتواند نیازهایِ جنسی و زفافِ این همه عروس و دامادی که حریص هستند و از پیروانش میباشند را پاسخگو باشد!؟؟ این خدایِ ادیانِ ابراهیمی، عجب خدایِ عجیب و غریب و خنده داریست!! اینگونه که کتابهایِ بچگانهٔ دینی میگویند، آدم و حوایِ بیچاره را به سببِ گناهِ خوردنِ سیب یا گندم و آن میوهٔ ممنوعه، از بهشتِ موهوم بیرون می اندازد.. بعد بر رویِ زمین، انواع و اقسامِ پیامبرانش را میفرستد که به زورِ چوب و چماق و شمشیر و تهدید و میلهٔ داغ، فرزندانِ همان آدم و حوایِ طرد شده و بیچاره را به بهشتی وعده دهند و فرا خوانند که یک روزی، پدر و مادرشان را با خفت از همان بهشت بیرون کرده است!!! باور کنید که این خدایِ ادیانِ سامی، یک جایِ کارش میلنگد.. درست است!!؟ خدایی که نتوانسته یک اشتباهِ کوچک از آدم و حوا را بپذیرد، چگونه میتواند گناهانِ بیشمارِ فرزندان و نسل در نسلِ همین آدم و حوا را ببخشد!!؟ اگر این خدایِ عجیب و غریبِ ادیانِ سامی، از همه چیز آگاه است، پس میدانسته که این آدم و حوایی را که آفریده و در سوراخشان روح دمیده است!!! سرانجام میوهٔ درختِ ممنوعه را میخورند. پس دیگر چرا تعجب کرده و آن دو را موردِ غضب و خشمِ خویش قرار داده و آن شیطانِ ننه مُرده را موردِ لعن و نفرین قرار داده است!!؟ اگر آن درختِ ممنوعه، همان درختِ شعور و معرفت بوده است، پس این شیطانِ بیچاره به آدم و حوا لطف کرده است ... این چه خدایی است که نادانی و بیخردیِ موجوداتش را خواستار است!!؟ گویا این حقیقت دارد که دیکتاتورها همیشه دوست دارند تا زیردستی هایشان نادان و بیشعور باشند... گویا به این خدایِ دیکتاتور، خیلی فشار آمده که آدم و حوا، میوهٔ درختِ معرفت و خرد را خورده اند... حالا این به کنار که مشخص نیست، آن شیطانِ ننه مُرده، به کدام زبان با آدم و حوا، سخن گفته است!!!!!! آن زمان، نه زبانِ عربی بوده و نه عبری!! حال پیدا کنید پرتقال فروش را!! .... عزیزان و نورِ چشمانم، پرسش در موردِ داستانهایِ موهوم و خنده دارِ خلقت در کتابهایِ به اصطلاح مقدسِ ادیانِ سامی، بسیار بسیار زیاد است.. ولی آنچه نمایان است، این است که این داستانها، نشان میدهد که این خدایِ ادیانِ سامی، تا چه اندازه در آفرینشِ خویش، دچارِ سردرگمی بوده است و کسانی که این داستانهایِ موهوم را نوشته اند، چه نویسندگانِ ناپخته ای بوده اند و بدتر از همه باید به حال و روزِ آنهایی که در این زمان و با پیشرفتِ دانش، همچنان به این داستانهایِ کودکانه، ایمان و باور دارند، گریست
در هر حال، با آنکه داستانِ پیدایشِ «آدم» �� «حوا» داستانی موهوم میباشد، ولی نویسندهٔ این کتاب، میتواند با استفاده از این افسانه، برایِ لحظاتی لبخند را به رویِ لب هایِ شما بنشاند
امیدوارم از خواندن این کتاب لذت ببرید
«پیروز باشید و ایرانی»
October 2, 2018
بعكس من قالوا إن الكاتب أهان الانثى برسمه لشخصية حواء فأنا أرى أنه حللّ شخصية آدم وحواء بشكل عظيم ومنصف لحواء بالأخص.
في إعادة تشكيل لقصة آدم وحواء يقوم مارك توين بالكثير من الإضافات واللمحات الساخرة لمسيرة البشر.
نجد أن الأهم في هذه اليوميات هو التحليل العميق غير المباشر للرجل والمرأة، فآدم في يومياته قليل الكلام غير عابئ بشيء، متبلد العاطفة، واكتسابه للصفات الجيدة والمشاعر سيأتي بسبب عشرته مع حواء، فهي من أضفت عليه من صفاتها. أما حواء فكانت فضولية، عاطفية، ثرثارة، رغبتها في المعرفة كبيرة.
حينما أراد التعبير عن حواء مثلها في مقاطع بعد الخروج من الجنة واكتشافهم لمعنى الموت عندما مات هابيل، وحينما أراد التعبير عن آدم تحدث عن رغبته في بناء أثر سيظل له تعبيرا عن فضله.
هناك الكثير من الملاحظات الجانبية والإيحاءات الساخرة المضمنة في الرواية.
أحببتها، لكن بعد أن أنهيتها شعرت أن هناك شيء ناقص، أن الرواية لم تكتمل.
في إعادة تشكيل لقصة آدم وحواء يقوم مارك توين بالكثير من الإضافات واللمحات الساخرة لمسيرة البشر.
نجد أن الأهم في هذه اليوميات هو التحليل العميق غير المباشر للرجل والمرأة، فآدم في يومياته قليل الكلام غير عابئ بشيء، متبلد العاطفة، واكتسابه للصفات الجيدة والمشاعر سيأتي بسبب عشرته مع حواء، فهي من أضفت عليه من صفاتها. أما حواء فكانت فضولية، عاطفية، ثرثارة، رغبتها في المعرفة كبيرة.
حينما أراد التعبير عن حواء مثلها في مقاطع بعد الخروج من الجنة واكتشافهم لمعنى الموت عندما مات هابيل، وحينما أراد التعبير عن آدم تحدث عن رغبته في بناء أثر سيظل له تعبيرا عن فضله.
هناك الكثير من الملاحظات الجانبية والإيحاءات الساخرة المضمنة في الرواية.
أحببتها، لكن بعد أن أنهيتها شعرت أن هناك شيء ناقص، أن الرواية لم تكتمل.
June 17, 2023
افتراض مارك توين الخيالي عن آدم وحواء وكيفية الحوار والتأقلم والتطور..
نمطية... لا بأس بها..
نمطية... لا بأس بها..
January 21, 2018
على قبر حواء : " أينما وجدت حواء ... وجدت الجنة "
كتبها : آدم
كتاب لطيف فعلاً بأسلوب ساخر وظريف للغاية, كتبه مارك توين على هيئة مذكرات إفتراضية لآدم وحواء الذينِ يختلفان عن آدم وحواء الحقيقيين..
مذكرات لـ غريبين وتائهين في أرض مجهولة, رحلة إستكشاف أولى والتعرف على أسماء الأشياء,و الدهشة العذراء في عالم يبدو كالحلم في عين الإنسان الأول
أحببت ما كتبه توين هنا :)
كتبها : آدم
كتاب لطيف فعلاً بأسلوب ساخر وظريف للغاية, كتبه مارك توين على هيئة مذكرات إفتراضية لآدم وحواء الذينِ يختلفان عن آدم وحواء الحقيقيين..
مذكرات لـ غريبين وتائهين في أرض مجهولة, رحلة إستكشاف أولى والتعرف على أسماء الأشياء,و الدهشة العذراء في عالم يبدو كالحلم في عين الإنسان الأول
أحببت ما كتبه توين هنا :)
May 22, 2016
اولش نمی تونستم بفهمم واسه چی ساخته شدم. اما الآن فکر می کنم واسه ی این خلق شدم که رازهای این جهان عجیبو کشف کنم، شاد باشم و از کسی که تمام این چیزا رو بهمون داده تشکر کنم.
Want to read
January 14, 2015Expulsion from The Garden of Eden, Reinterpreted
We take upon ourselves the power of Judgment, without the power of Discernment. This is the message of the Expulsion story:
Consider Hobbes' discussion of Genesis:
"[We can look at] “You shall be as gods, knowing good and evil.”(Genesis, 3. 5) And, “Who told thee that thou wast naked? Hast thou eaten of the tree, of which I commanded thee thou shouldest not eat?”(Genesis, 3. 11)
For the cognizance or judicature of good and evil, being forbidden by the name of the fruit of the tree of knowledge, as a trial of Adam’s obedience, the devil to inflame the ambition of the woman, to whom that fruit already seemed beautiful, told her that by tasting it they should be as gods, knowing good and evil.
Whereupon having both eaten, they did indeed take upon them God’s office, which is judicature of good and evil, but acquired no new ability to distinguish between them aright."
My Take: The Idiotic Species
God was just having fun with Adam. The fruit was nothing special. God just told them that it will give them the power of knowing Good and Evil -- to tempt them, to see if they can resist: After all, any intelligent dude will know that mortals can never distinguish Good and Evil!
But they bought it! And ate of the fruit. God was disappointed that his creation turned out to be such a doofus species. He banished them and forgot about them.
So they left, abandoned by God. But they still believed they had the power of discerning Good and Evil and used that misunderstanding to guide them.
They have been fighting wars ever since, killing and exploiting each other, always convinced their own side, their own way of doing things, their own way of looking at things, etc. is "Good', and the other "Evil".
God, when he cares to have look at this corner of the universe, still shakes his head in disbelief. No other species in the entire universe had failed that simple test, you know. We were the only dropouts.
November 26, 2018
Paş ku Hewa nebû...
Adem: Biheşt cîyek bû ku Ew wir bû...
Adem: Biheşt cîyek bû ku Ew wir bû...
December 23, 2014
Just what I needed right now, a humorous book about the world's oldest couple. Seems like men and women had trouble understanding each other from the very beginning. Go figure.
From Adam's diary. "She has now taken up with a snake. The other animals are glad, for she was always experimenting with them and bothering them; and I am glad, because the snake talks, and this enables me tot get a rest. She says the snake advises her try the fruit of that tree.I advised her to keep away from the tree. She said she wouldn't. I foresee trouble. Will emigrate."
Too funny, loved this.
From Adam's diary. "She has now taken up with a snake. The other animals are glad, for she was always experimenting with them and bothering them; and I am glad, because the snake talks, and this enables me tot get a rest. She says the snake advises her try the fruit of that tree.I advised her to keep away from the tree. She said she wouldn't. I foresee trouble. Will emigrate."
Too funny, loved this.
August 4, 2015
حواء الثرثارة , التي تعشق التفاصيل
تعشق تسمية الأسماء بأسمائها
تعشق الجمال في أي مكان تقع عليه عينها
زرقة السماء والبحر
لمعان القمر والنجوم
حرارة ووهج النيران
تعشق أيضاً ذلك الـ آدم , الذي يراها كائن لا يُحتمل
يرى أن كل ما تهتم به حواء هو شيء تافه
يكفيه وجود بيته وقوته فقط
ينظر إلى الكائن الصغير ( ابنهما ) على أنه كائن غريب ( فضائي :D ) ..
لا يستطيع التعامل معه ولا فهمه , وتتولى حواء مسئولية حمايته والدفاع عنه
كما نرى هي ليست يوميات آدم وحواء في بدء الخليقة فقط
بل إنها يومياتهما على مر الزمان , من بداية الخلق وستستمر إلى نهايته
لكن
كُل منهما يُدرك أن حياته لا تكتمل بدون الآخر
ح��اء : إذا قُدر لأحدنا أن يترك الحياة قبل الآخر , فإنني أرجو أن أكون أنا التي تمضي وتسبقه
فهو قويّ وأنا ضعيفة , ولذلك فإنني لست ضرورة له , في حين أنه ضرورة ليّ
إن الحياة بدونه لا تُسمى حياة , فكيف أستطيع تحملها ؟
آدم : أينما وجدت حواء , وجدت الجنة :))
تعشق تسمية الأسماء بأسمائها
تعشق الجمال في أي مكان تقع عليه عينها
زرقة السماء والبحر
لمعان القمر والنجوم
حرارة ووهج النيران
تعشق أيضاً ذلك الـ آدم , الذي يراها كائن لا يُحتمل
يرى أن كل ما تهتم به حواء هو شيء تافه
يكفيه وجود بيته وقوته فقط
ينظر إلى الكائن الصغير ( ابنهما ) على أنه كائن غريب ( فضائي :D ) ..
لا يستطيع التعامل معه ولا فهمه , وتتولى حواء مسئولية حمايته والدفاع عنه
كما نرى هي ليست يوميات آدم وحواء في بدء الخليقة فقط
بل إنها يومياتهما على مر الزمان , من بداية الخلق وستستمر إلى نهايته
لكن
كُل منهما يُدرك أن حياته لا تكتمل بدون الآخر
ح��اء : إذا قُدر لأحدنا أن يترك الحياة قبل الآخر , فإنني أرجو أن أكون أنا التي تمضي وتسبقه
فهو قويّ وأنا ضعيفة , ولذلك فإنني لست ضرورة له , في حين أنه ضرورة ليّ
إن الحياة بدونه لا تُسمى حياة , فكيف أستطيع تحملها ؟
آدم : أينما وجدت حواء , وجدت الجنة :))
March 26, 2024
"أينما وُجِدَتْ حواءُ … وُجِدَت الجنَّةُ.."
يوميات أدم و حواء كتاب صغير الحجم كتبه مارك توين عام ١٩٠٦ و هو عبارة عن مذكرات لأدم وحواء يستعرض فيه الكاتب طبيعة شخصية الرجل و المرأة..
معظم المراجعات علي الكتاب تشير إنه مكتوب بإسلوب ساخر و ظريف بس الصراحة هو كتاب عادي أوي و لم أجد فيه أي حاجة مميزة..
يوميات أدم و حواء كتاب صغير الحجم كتبه مارك توين عام ١٩٠٦ و هو عبارة عن مذكرات لأدم وحواء يستعرض فيه الكاتب طبيعة شخصية الرجل و المرأة..
معظم المراجعات علي الكتاب تشير إنه مكتوب بإسلوب ساخر و ظريف بس الصراحة هو كتاب عادي أوي و لم أجد فيه أي حاجة مميزة..
November 7, 2016
What did they really think about each other and their situation in the garden? Mark Twain gives us his version of this most interesting question; peppered with humor but not preachy.
March 19, 2017
يوميات آدم وحواء
يوميات ساخرة يقدم فيها الأديب الأمريكي الشهير مارك تواين، نسخة تخيلية لقصة آدم وحواء، تظهر فيها حواء أكثر نضجاً من آدم وتبدو فيها كصانعة للحضارة البشرية.
يوميات ساخرة يقدم فيها الأديب الأمريكي الشهير مارك تواين، نسخة تخيلية لقصة آدم وحواء، تظهر فيها حواء أكثر نضجاً من آدم وتبدو فيها كصانعة للحضارة البشرية.
December 21, 2018
سشنبه، چهارشنبه، پنجشنبه و امروز: همه بدون دیدن اون! زمان زیادیه واسه تنها موندن! اما با این حال تنها بودن از این که حس کنی مزاحمی و نمیخوادت بهتره....صفحه 35، جمعه، حوا
.......................................
آدم به جرم خوردن گندم
با حوا
شد رانده از بهشت
اما چه غم
حوا خودش بهشت است.
-عمران صلاحی-
..........................................
چقدر آدم نفهم و اعصاب خورد کن
ای کاش همه حوا بودند
.......................................
آدم به جرم خوردن گندم
با حوا
شد رانده از بهشت
اما چه غم
حوا خودش بهشت است.
-عمران صلاحی-
..........................................
چقدر آدم نفهم و اعصاب خورد کن
ای کاش همه حوا بودند
August 1, 2020
الترجمة جميلة بس كنت بتوه منه أحيانا كثيرة :(
حواء هنا كثيرة الأسئلة فضولية حذرة محترسة وجميلة وآدم ملول وهمجي وكأن مارك توين يود أن يوصل رسالة هنا بأن لولا حواء ماكان آدم ليعمل عقله ويتهذب.
كانت حواء هي المسئولة عن تسمية الأشياء وآدم يوافقها في صمت (وهو المطلوب من أي رجل حتى اليوم)
وأن حواء كانت تحب آدم ووهبت هذا الحب إلى أجيالها القادمة.
حواء هنا كثيرة الأسئلة فضولية حذرة محترسة وجميلة وآدم ملول وهمجي وكأن مارك توين يود أن يوصل رسالة هنا بأن لولا حواء ماكان آدم ليعمل عقله ويتهذب.
كانت حواء هي المسئولة عن تسمية الأشياء وآدم يوافقها في صمت (وهو المطلوب من أي رجل حتى اليوم)
وأن حواء كانت تحب آدم ووهبت هذا الحب إلى أجيالها القادمة.
September 24, 2014
أينما وجدت حواء، وجدت الجنة !
December 8, 2014
I listened to an audiobook narrated by Adam (Walter Zimmerman) and Eve (Cindy Hardin). It is only 1hr 8min long. Give yourself a treat. You will chuckle through the whole thing.
One of the funniest things I have heard in a long, long time. Everybody needs to laugh.
What's it about? Well, do any woman or mans see eye to eye on anything? We are different; let's just admit it. We of the feminine sex talk......and talk and talk and talk. To us something is important just for its beauty. And the men, well listen to what Adam has to say.
I had no idea Mark Twain wrote such a book! He certainly understood the different sexes.
One of the funniest things I have heard in a long, long time. Everybody needs to laugh.
What's it about? Well, do any woman or mans see eye to eye on anything? We are different; let's just admit it. We of the feminine sex talk......and talk and talk and talk. To us something is important just for its beauty. And the men, well listen to what Adam has to say.
I had no idea Mark Twain wrote such a book! He certainly understood the different sexes.
August 18, 2018
He leído que al señor Twain le encantaban los temas bíblicos y hacer nuevas construcciones partiendo de éstos, en este libro nos presenta una versión de Adán y Eva hermosa, muy chistosa y revela con una mordacidad deliciosa, ciertas diferencias entre hombres y mujeres, y aquí, yo creo que es perdonable la estereotipación que hace de los sexos, donde Twain muestra a la mujer como maternal y curiosa y a Adán como el desprendido y el proveedor, entre otras cosas…hombre... lo escribió hace más de un siglo, no seamos tan severos y severas.
----
Básicamente es la visión y la manera de entender el mundo de los primeros seres humanos que caminaron sobre él…¿se imaginan? Uno llegar a un planeta donde no conoce nada y donde no se entiende nada…¿qué haríamos nosotros?
Este libro es pa uno reírse, pa leerlo en un ratico y pa dejarse sorprender por las ilustraciones a lápiz de Francisco Meléndez.
Las últimas tres líneas del libro lo dejan a uno suspirando.
----
Básicamente es la visión y la manera de entender el mundo de los primeros seres humanos que caminaron sobre él…¿se imaginan? Uno llegar a un planeta donde no conoce nada y donde no se entiende nada…¿qué haríamos nosotros?
Este libro es pa uno reírse, pa leerlo en un ratico y pa dejarse sorprender por las ilustraciones a lápiz de Francisco Meléndez.
Las últimas tres líneas del libro lo dejan a uno suspirando.
April 3, 2014
This was boring. A pointless compilation of the stories Twain wrote that reference Adam and Eve, i.e. a few fragments alongside the amusing ‘The Diary of Adam and Eve’ that barely fills half this micro-offering. Oneworld Classics (now Alma Classics) are exemplary in bringing lesser-known classics into the public awareness, but cobbling together scraps from the Twain table and publishing them with a sexy cover is not shrewd business (specially since Twain is as sexy as sticky toffee pudd’n). I read this to pass time while being (not) selected to participate in a criminal case. I went home and ate some shiitake and chicken and had a bath. I trimmed my pubic hair into the shape of Lionel Richie and then kissed your mother all over her rude bits. (Sometimes I like to put things like this in my reviews to check people are paying attention).
September 10, 2018
می تونم به جرات بگن یکی از بهترین داستان کوتاه هایی که تا به حال خوندم
بی نظیر
بی نظیر
July 20, 2024
«آرزو و دعای من این است که با یکدیگر از این دنیا بریم‌آرزویی که هیچگاه در زمین محو نخواهد شد. و این آرزو در قلب تمام زنانی که همسرانشان را دوست دارند تا ابد و به نام من باقی خواهد ماند.»
خوانش صوتی/ این یکی از قشگ‌ترین چیزایی بود که خوندم و آرزو کردم کاش من نوشته بودمش:))
به بهترین شکل ممکن تفاوت‌ها و زیبایی‌های زن و مرد بودن رو توصیف کرد...اما فکر کنم فیدیبو خیلی خلاصه‌ش کرده بود. حتما خودشو میخرم میخونم.
«پس چرا دوستش دارم؟
فکر میکنم فقط بخاطر اینکه مرد است.
میتوانم بگویم که ذاتا خوب است و به همین خاطر دوستش دارم ولی بدون داشتن این خصوصیات هم میتوانستم دوستش داشته باشم.
میدانم که حتی اگر به من توهین میکرد و آزارم میداد همچنان به دوست داشتنش ادامه میدادم. فکر کنم این موضوع نیز بخاطر زن بودنم است. اون قوی و خوش چهره است. به همین خاطر دوستش دارم.
ولی آخه بدون این خصلت ها نیز دوستش میداشتم... اگر صاف و ساده هم بود، خرد میشد و میشکست و بیمار میشد نیز دوستش میداشتم.برایش کار میکردم برایش زحمت میکشیدم و برایش دعادمیکردم. تا زمان مرگ در کنارش میماندم و از او مراقبت میکردم. آری فکر میکنم بدون هیچ دلیل دوستش دارم چون یک مرد است و مال من است. این نوع دوست داشتن محصول عقل نیست و نمیتوان توضیحی درموردش داد. این نوع دوست داشتن خودش می‌آید.
من اولین دختر دنیا هستم که این مسئله را تجربه کرده است شاید هم بعد ها معلوم شود بخاطر نادانی و بی تجربگی‌ام اشتباه میکردم.»
نه اشتباه نمیکردی.
خوانش صوتی/ این یکی از قشگ‌ترین چیزایی بود که خوندم و آرزو کردم کاش من نوشته بودمش:))
به بهترین شکل ممکن تفاوت‌ها و زیبایی‌های زن و مرد بودن رو توصیف کرد...اما فکر کنم فیدیبو خیلی خلاصه‌ش کرده بود. حتما خودشو میخرم میخونم.
«پس چرا دوستش دارم؟
فکر میکنم فقط بخاطر اینکه مرد است.
میتوانم بگویم که ذاتا خوب است و به همین خاطر دوستش دارم ولی بدون داشتن این خصوصیات هم میتوانستم دوستش داشته باشم.
میدانم که حتی اگر به من توهین میکرد و آزارم میداد همچنان به دوست داشتنش ادامه میدادم. فکر کنم این موضوع نیز بخاطر زن بودنم است. اون قوی و خوش چهره است. به همین خاطر دوستش دارم.
ولی آخه بدون این خصلت ها نیز دوستش میداشتم... اگر صاف و ساده هم بود، خرد میشد و میشکست و بیمار میشد نیز دوستش میداشتم.برایش کار میکردم برایش زحمت میکشیدم و برایش دعادمیکردم. تا زمان مرگ در کنارش میماندم و از او مراقبت میکردم. آری فکر میکنم بدون هیچ دلیل دوستش دارم چون یک مرد است و مال من است. این نوع دوست داشتن محصول عقل نیست و نمیتوان توضیحی درموردش داد. این نوع دوست داشتن خودش می‌آید.
من اولین دختر دنیا هستم که این مسئله را تجربه کرده است شاید هم بعد ها معلوم شود بخاطر نادانی و بی تجربگی‌ام اشتباه میکردم.»
نه اشتباه نمیکردی.
January 27, 2019
هرجا که او بود بهشت بود . . . .
March 27, 2020
I found this to be mundane.
Aside from being a parody of “Adam and Eve” Bible version I couldn’t really see what the purpose was. Maybe, back in the day, this was considered controversial. Having grown-up with Monty Python and “Life of Brian”, Twain’s writing is rather meek. Eve is a caricature female – caring, talkative, loving flowers, animals… Adam is a knucklehead.
It’s a short book, otherwise I would not have completed it.
Aside from being a parody of “Adam and Eve” Bible version I couldn’t really see what the purpose was. Maybe, back in the day, this was considered controversial. Having grown-up with Monty Python and “Life of Brian”, Twain’s writing is rather meek. Eve is a caricature female – caring, talkative, loving flowers, animals… Adam is a knucklehead.
It’s a short book, otherwise I would not have completed it.
March 31, 2024
A brief and light collection of Twain's short pieces based around the biblical Adam and Eve story. A few laugh out loud moments and I can imagine the religious order of the early 20th century being scandalised, which is a good thing. Too brief to amount to much more than a passing hour or two of entertainment, but hints of Twain's wit and talent to be found.
Displaying 1 - 30 of 2,012 reviews