Tussentijd
Laat ons wandelen
Door een woud van dromen
langs kaal geworden bomen
op een met bladeren bedekte bodem
Laat ons wandelen
Door geel gekleurde luchten
Waarheen nevelslierten vluchten
Langs droog geworden vruchten
Laat ons wandelen
Door herinneringen aan wat was
Langs een opgedroogde plas
Op de kleur van stervend gras
Laat ons wandelen
Naar het nieuwe leven dat reeds broedt
Zoals de knop in de twijg dat doet
Vertrouwend en zonder vrees
Omdat oud steeds nieuw is geweest
Inzender: lut Van Giel, 3 januari 2025
Geplaatst in de categorie: filosofie