Zoekresultaten

Meehelpen? Ga naar etymologieWiki

Jaarwoordgenerator
Vul hier een jaartal in (vanaf 1800) en ontdek welke woorden er in dat jaar aan het Nederlands werden toegevoegd.

mekken - (geluid van geiten)

Etymologische (standaard)werken

M. Philippa, F. Debrabandere, A. Quak, T. Schoonheim en N. van der Sijs (2003-2009) Etymologisch Woordenboek van het Nederlands, Amsterdam

mekkeren ww. ‘blèren (van geiten en schapen)’
Nnl. mekkeren in 't mekkrend Ooi ‘het mekkerende vrouwtjesschaap’ [1782; WNT], ook mekken ‘id.’ in Het mekken van het schaepje [1804; WNT].
Klanknabootsend woord.
Vnhd. mecken ‘mekkeren’ (bij mhd. mecke ‘geitenbok’), nhd. meckern ‘id.; mopperen’.
Vergelijkbare vormen buiten het Germaans zijn bovendien Latijn miccīre ‘mekkeren’, Grieks mēkáesthai ‘blaten’, Sanskrit meká- ‘bok’.

P.A.F. van Veen en N. van der Sijs (1997), Etymologisch woordenboek: de herkomst van onze woorden, 2e druk, Van Dale Lexicografie, Utrecht/Antwerpen

mekken*, mekkeren [geluid van geiten] {1769-1811, mekkeren 1783} klanknabootsend gevormd.

Dialectwoordenboeken en woordenboeken van variëteiten van het Nederlands

F. Debrabandere (2011), Limburgs etymologisch woordenboek: de herkomst van de woorden uit beide Limburgen, Zwolle

meken, ww.: huilen, pruilen, dreinen. Meken, mekken ‘mekkeren van geiten’, met freq. mekkeren (ook) ‘zaniken, leuteren’, D. meckern. Klanknabootsend. Afl. meek.

minken, ww.: waarschuwend geluid maken (van merrie). Met n-infix van mekken, waarvan freq. mekkeren.

A.A. Weijnen (2003), Etymologisch dialectwoordenboek, Den Haag

minke waarschuwend geluid maken, gez. v.e. merrie als iem. het veulen nadert (Limburg). Met n-infix afgeleid van Limburg meken ‘kwaadaardig roepen, gez. v.e. paard’. ~ mekkeren, iterativum bij mekken ‘geluid voortbrengen, gez. v.e. geit of schaap’. Klanknabootsende oorsprong.
WLD I afl. 9, 69, WNT IX 475.

Dateringen of neologismen

N. van der Sijs (2001), Chronologisch woordenboek: de ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, Amsterdam

mekkeren* het natuurlijke geluid van geiten maken 1783 [WNT]

Overige werken

Julius Pokorny (1959), Indogermanisches Etymologisches Wörterbuch, Bern.

mek- Schallwort für ‘meckern’

Ai. makamakāyatē ‘meckert’, mēká- m. ‘Bock’; arm. mak’i ‘Schaf’; gr. hom. μηκᾶσθαι ‘meckern, blöken’; lat. micciō, -īre ‘meckern’; mhd. meckatzen, mechzen, nhd. meckern, mhd. mecke ‘Ziegenbock’; lit. mekenù, -énti ‘meckern, stammeln’; klr. mékaty ‘meckern, blöken’, usw.

WP. II 256, WH. II 85 f., Trautmann 177;vgl. mei-6.

Woordenboek der Nederlandsche taal (WNT) & Middelnederlandsch woordenboek (MNW) & Vroegmiddelnederlands woordenboek (VMNW) & Oudnederlands woordenboek (ONW) – alle onderdeel van de Geïntegreerde Taalbank (GTB)

Zoek dit woord op in het WNT, MNW, VMNW, ONW.

Terug naar vorige pagina