weerbaar bijv.naamw. Uitspraak: [ 'werbar ] Afbreekpatroon: weer·baar als je je kunt verdedigen Voorbeeld: 'Hoe maak je kinderen weerbaar zonder dat ze brutaal worden?' Antoniem: weerloos je weerbaar opstellen (laten zien dat je je kunt verdedigen) Synoniemen: assertief weerloos (antoniem) 4 definities...
1) Assertief 2) Dapper 3) Geharnast 4) Houdbaar 5) Militant 6) Mondig 7) Paraat 8) Slagvaardig 9) Strijdbaar 10) Strijdvaardig 11) Valide 12) Verdedigbaar 1) Assertief 2) Flink 3) Geharnast 4) In staat zich te verdedigen 5) Levenskrachtig 6) Militant 7) Mondig 8) Niet vatbaar voor ziekten 9) Strijdbaar 10) Volhardend 11) Weerkrachtig 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Weerbaar``] Veelal gebruikelijk om dengenen aan te duiden, die in staat is de wapenen te dragen; in den eigenlijken zin is echter slechts hij weerbaar, die zijne wapens ook kan behandelen
Lichamelijk sterk en gezond en in staat zaken te behartigen.
niet van iemand of iets afhankelijk vb: mijn zusje is erg weerbaar Synoniemen: zelfstandig autonoom Tegenstelling: afhankelijk
strijdbaar, uitgerust (met wapens)