de wanhoop zelfst.naamw. (m./v.) Uitspraak: [ 'wɑnhop ] Afbreekpatroon: wan·hoop heftig gevoel dat je niets meer kunt veranderen aan een treurige of gevaarlijke situatie Voorbeelden: 'Zijn ontslag dreef hem tot wanhoop.' , 'In wanhoop sprong hij naar beneden.' , 'Hij was de wanhoop nabij.' Synoniem: vertwijfeling Synoniemen: radeloosheid ...
1) Desperatie 2) Ellende 3) Ongunst 4) Radeloosheid 5) Uitzichtloosheid 6) Vertwijfeling 1) Desperatie 2) Radeloosheid 3) Vertwijfeling 
gebrekkig, verkeerd (toon de herkomst via de etymologiebank)
gevoel dat er niets goeds meer kan gebeuren vb: hij voelt alleen maar wanhoop als hij aan de toekomst denkt
•een ellendige toestand waarin men geen uitkomst meer ziet.
wanhopige toestand