I vervelen werkw. Uitspraak: [ vər'velə(n) ] Afbreekpatroon: ver·ve·len Vervoegingen: verveelde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft verveeld (volt.deelw.) niet boeien en daardoor storend zijn Voorbeelden: 'Het werk verveelt me.' , 'Deze muziek gaat nooit vervelen.' Antoniem: vermaken tot vervelens toe (zo vaak dat het saai is en sto...
1) Embêteren 2) Ergeren 3) Hinderen 4) Klieren 5) Lastig worden 6) Nergens zin in hebben 7) Niet boeien 8) Tegenstaan 9) Tot last zijn 10) Verleden 11) Vermoeien 12) Zich niet weten te vermaken 1) Ergeren 2) Klieren 3) Tegenstaan 4) Vermoeien 
niet boeien, te veel zijn (toon de herkomst via de etymologiebank)
je naar voelen omdat je niets leuks te doen hebt vb: mijn broer verveelt zich altijd in de vakantie
• [ov] saai zijn, en gevoelens van onlust bij iemand oproepen. • [inerg] klieren. • [refl] "zich ~": niet weten wat te doen.
niet boeien, te veel zijn
niet boeien, te veel zijn