verklaren werkw. Uitspraak: [ vərˈklarə(n) ] Afbreekpatroon: ver·kla·ren Vervoegingen: verklaarde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft verklaard (volt.deelw.) 1) officieel of plechtig vertellen Voorbeelden: 'iemand failliet verklaren' , 'een land de oorlog verklaren' iemand je liefde verklaren (plechtig vertellen dat je verl...
1) Aanzeggen 2) Accentueren 3) Afleiden 4) Attesteren 5) Bekendmaken 6) Belichten 7) Betuigen 8) Bevelen 9) Beweren 10) Certificeren 11) Commenteren 12) De bedoeling uitleggen 13) Declareren 14) Duidelijk maken 15) Duiden 16) Elucideren 17) Enunciëren 18) Expliceren 19) Getuigen 20) Heten 21) In gijzeling aanbevelen 1) Aanzeggen 2) Accentueren 3) Attesteren 4) Beduiden 5) Belichten 6) Betuigen 7) Beweren 8) Deduceren 9) Duiden 10) Expliceren 11) Getuigen 12) Interpreteren 13) Mededelen 14) Motiveren 15) Noemen 16) Ontraadselen 17) Ontvouwen 18) Ophelderen 19) Opklaren 20) Pretenderen 21) Solveren 22) Stellen 23) Toelichten 
het officieel en plechtig meedelen vb: Duitsland verklaarde Nederland in 1940 de oorlog
•duidelijk maken. •een officieel standpunt uitspreken.
uitleggen, ophelderen
Je legt uit hoe iets ontstaat (waarom)